Παρασκευή 29 Ιουνίου 2012

Ανακοίνωση της ΔΗΜ.ΑΡ. για τη Σύνοδο Κορυφής


ΘΕΜΑ :
Ανακοίνωση της ΔΗΜ.ΑΡ. για τη Σύνοδο Κορυφής


Οι ευρωπαίοι ηγέτες προχώρησαν, δυστυχώς, μόνο σε ορισμένα μικρά δειλά και αποσπασματικά βήματα σε σχέση με την πολυεπίπεδη κρίση που αντιμετωπίζει το ευρωπαϊκό οικοδόμημα.
Το ζήτημα ιδίως της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών δεν μπορεί να χρησιμοποιείται επιλεκτικά για ορισμένες μόνο χώρες.
Η αλληλεγγύη οφείλει να είναι καθολική για να είναι πραγματική.
Η χώρα μας χρειάζεται να επανέλθει στη φθινοπωρινή Σύνοδο Κορυφής και να διεκδικήσει δυναμικά αυτά για τα οποία έχει δεσμευτεί η ελληνική κυβέρνηση.  

Τετάρτη 27 Ιουνίου 2012

Το αντιπολιτευτικό ισοδύναμο της παρακμασμένης μεταπολίτευσης Σάκης Κουρουζίδης,


Το αντιπολιτευτικό ισοδύναμο της παρακμασμένης μεταπολίτευσης

Σάκης Κουρουζίδης, 28/06/2012


Πρόσθεσε στο FacebookΠρόσθεσε στο DeliciousΠρόσθεσε στο NewsvineΠρόσθεσε στο Twitter
«Ο ποιητής δεν υπόσχεται. Διατίθεται»*
Αν η «προ-κυβερνητική» φάση για την αριστερά αφιερώνεται απλώς στην ιδεολογική και πολιτική προετοιμασία είτε της «επανάστασης», είτε της κατάληψης της εξουσίας, ή έστω γενικά του …περάσματος στο «σοσιαλισμό» οποιασδήποτε μορφής, τότε προφανώς, χρησιμοποιεί τις αδικίες και τις δυσκολίες που παράγει το σημερινό σύστημα ως απόδειξη κατωτερότητάς του, στη σύγκριση που κάνει με το «όραμά» της.

Επομένως, οτιδήποτε καλό γίνεται σήμερα, δυσκολεύει την προσέλκυση υποστηρικτών, αφού η επιχειρηματολογία της στηρίζεται στη «συνεχή επιδείνωση» που υφίσταται ο κόσμος σήμερα και πάντα –στον καπιταλισμό. Δηλαδή, μακάρι να μη γίνεται τίποτε καλό, γιατί έτσι θα αγανακτεί ο κόσμος και θα έρθει γρηγορότερα ο σοσιαλισμός. Αλλά, αν παρόλα αυτά γίνει κάτι καλό, το υποβαθμίζει, του δίνει περίτεχνες ερμηνείες, ή το αποδίδει απλώς στη «λαϊκή αντίσταση και πάλη».

Με την ίδια λογική και μεθοδολογία αντιμετωπίστηκε, πλέον, και η Ευρωπαϊκή Ένωση. Η σημερινή ΕΕ είναι μια διαρκής πηγή δεινών και η «άλλη» Ευρώπη θα έρθει όταν θα πλειοψηφήσουν οι σοσιαλιστικές δυνάμεις παντού και τότε τα σοσιαλιστικά κράτη της Ευρώπης θα χτίσουν και μια διαφορετική ΕΕ. Και μέχρι να γίνει αυτό, κρατάμε άμυνα …ευχόμενοι να χειροτερέψουν τα πράγματα για να πλησιάσει πιο γρήγορα η μέρα αυτή.

Οι ανθρώπινες συνειδήσεις, οι νοοτροπίες και οι πρακτικές, οι κοινωνίες συνολικά αλλάζουν πολύ αργά, μα πάρα πολύ αργά. Και καμία επανάσταση δεν ανατρέπει άρδην τους χρόνους, τους ρυθμούς αυτούς, το πολύ-πολύ να τους επιταχύνει, λίγο, ή να τους επιβραδύνει πολύ. Η διαπίστωση αυτή δεν είναι «πολιτική», αλλά πηγάζει από όλες τις επιστημονικές προσεγγίσεις που παράγονται από τις κοινωνικές επιστήμες. Το να επιχειρούμε βολονταριστικά να εκβιάσουμε κάποιους χρόνους στους θεωρητικούς μας σχεδιασμούς, ισοδυναμεί με παραβίαση περίπου των «φυσικών νόμων».

Επειδή το όλο αυτό σχεδίασμα της αριστεράς στηρίζεται σε επιστημονικά ξεπερασμένες παραδοχές, αλλά και επειδή στη συνείδηση των ανθρώπων φαντάζει ως κάτι «ιδεατό» και άρα μακρινό και εντέλει αδιάφορο για τη σημερινή του ζωή, γι’ αυτό στρέφεται σε άλλες λύσεις λιγότερο ελκυστικές, καθόλου οραματικές, αλλά «σημερινές». Αυτό, παράγει τελικά μια «συντηρητικοποίηση», αντί για «ριζοσπαστικοποίηση» που υποτίθεται ότι προσδοκά. Δηλαδή, η λύση της αριστεράς, αυτή του οραματικού μέλλοντος, «αυτοαποκλείεται» από τις επιλογές των ανθρώπων και η επιλογή γίνεται από το μη χείρον των υπολοίπων.

Αυτά περίπου ίσχυαν μέχρι την εποχή προ κρίσης, ή για την ακρίβεια, προ των τελευταίων 2 μηνών.

Τώρα, το «όραμα» της αριστεράς, ή έστω η προοπτική μιας κυβέρνησης της αριστεράς, ήρθε πιο κοντά, φαντάζει ως μια ρεαλιστική δυνατότητα.

Φυσικά, δεν «ριζοσπαστικοποιήθηκε» ο κόσμος τόσο γρήγορα.

Οι κρίσεις μπορεί να μεταβάλουν, ακόμα και σε μεγάλη έκταση, πολιτικές επιλογές ή το κόμμα που ψηφίζουμε, αλλά όχι αντιλήψεις, συμπεριφορές, αξίες. Ούτε καν αυτοί που «υποδέχονται» το προϊόν της μεταβολής, δηλαδή τα κόμματα της αριστεράς, δεν αλλάζουν τόσο γρήγορα. Και βέβαια, δεν αλλάζει τόσο εύκολα ούτε το αντιπολιτευτικό ισοδύναμο αυτής της παρακμασμένης πια μεταπολίτευσης.

Αντιπολίτευση, και μάλιστα αριστερή αντιπολίτευση, σημαίνει όχι απλώς «πρόβλεψη» ότι τα πράγματα θα χειροτερεύουν, αλλά και ότι κάνει τα πάντα για να χειροτερεύσουν, γιατί αυτή είναι η μοναδική οδός «δικαίωσης» του σεναρίου της. Δηλαδή, η αριστερά δεν διανοείται ότι μπορεί να «εισπράττει» πολιτικά, αν τα πράγματα πάνε καλά, έστω και με τη δική της εμπλοκή. Κάθεται στην άκρη και προβλέπει, περιμένει, επιδιώκει να …χειροτερεύ(σ)ουν τα πράγματα, για να στρέφεται ο κόσμος προς τα αριστερά. Μόνο αυτήν την αντιπολίτευση έμαθε, αυτήν ξέρει και αυτήν …εμπιστεύεται!

Αν εμπλακεί νωρίτερα από την ώρα την καλή, κινδυνεύει να αφομοιωθεί, να χρεωθεί κακές επιλογές, να ευνουχίσει συνειδήσεις…

Ο «σοσιαλισμός» , λοιπόν, θα πρέπει να «αρχίσει» να εφαρμόζεται από …τώρα, με την έννοια των θετικών και δημιουργικών επεμβάσεων στο σήμερα. Η αριστερά θα πρέπει να συγκρίνει το «καπιταλιστικό σήμερα» με ένα «σήμερα» δικό της, «ενδεικτικό», συμβολικό και κάτι περισσότερο από συμβολικό, ουσιαστικό. Όχι μόνο να προτείνει για το μέλλον, αλλά και να δημιουργήσει κάποιες «νησίδες πολιτικών», σήμερα. Όχι ως υποκατάστατα μελλοντικών ιδεατών καταστάσεων, αλλά ως δείγματα ζωής, αντί για τα ανέξοδα οράματα, για τις φυγές σε ανύπαρκτους μελλοντικούς παραδείσους, όπου όλα τότε -και μόνον τότε- θα μπορούν τάχα να λυθούν. Και βέβαια, ακόμα περισσότερο, να δείξει «τι απίδια έχει στο σάκο της» σε εποχές κρίσης, λίγο πριν από την καταστροφή.

Σε αυτήν την «κινητοποίηση», τα εφόδια των αριστερών θα -έπρεπε να- είναι η δημιουργικότητα, οι αξίες, η φαντασία, ο πολιτισμός, η υψηλή διανοητική προσπάθεια, η εναλλακτικότητα, τα ισοδύναμα… Θα αναδεικνύονται αυθεντικά διλλήματα και εναλλακτικές επιλογές επί συγκεκριμένων προβλημάτων, σημερινών, και επί αυτών θα φαίνεται η όποια «εναλλακτικότητα», «ριζοσπαστικότητα», αλλά και «ρεαλιστικότητα» των αριστερών ιδεών και πολιτικών.

Αυτός ο δρόμος, στους «εύκολους -πολιτικά και όχι οικονομικά- καιρούς» που ζούμε, είναι ο …δύσκολος δρόμος για τους αριστερούς, αυτός που παράγει υψηλές απαιτήσεις από αυτούς. Που δεν ζητάει να αντέχουν σωματικά σε βασανιστήρια και εξορίες, να υφίστανται διακρίσεις και αποκλεισμούς, αλλά να αναδεικνύει και να εκπέμπει υψηλή ποιότητα ανθρώπων, ιδεών και πρακτικών και όχι μόνο υψηλή «τσαντίλα» για την κακούργα κοινωνία και την …κατοχική τρόικα.

Η εμπλοκή της ΔΗΜΑΡ στη διακυβέρνηση της χώρας σήμερα, είναι ένα βήμα -χωρίς επιστροφή- σε αυτήν τη νέα «εποχή» της εμπλοκής από τώρα. Να δείξει ότι η αριστερά έχει και μπορεί να εκπέμψει μια υψηλή ποιότητα ανθρώπων, ιδεών και πρακτικών και, δικαιωματικά, να πείσει ότι ξέρει να «εισπράττει» ακόμα και όταν τα πράγματα πάνε -αν πάνε!- …καλά. Ξέρει ότι αν δεν πετύχει το πείραμα αυτό -και δεν έχει κανένα στοιχείο βεβαιότητας γι’ αυτό- θα έχει πολύ σοβαρό κομματικό πρόβλημα, ακόμη και ύπαρξης. Και παρόλα αυτά, το τόλμησε!

Και το τόλμημά της αυτό αποκτά πρόσθετη αξία, επειδή δεν γίνεται για λόγους ποσοτικής αναγκαιότητας, δεν το στήριξε σε ένα αριθμητικό άλλοθι, αλλά γίνεται ως συνειδητή επιλογή, χωρίς να είναι απαραίτητο αριθμητικά.

* από ένα στίχο του Γιάννη Βαρβέρη

Τρίτη 26 Ιουνίου 2012

Να βγάλει η ΔΗΜΑΡ το φίδι από την τρύπα; Ε, ναι! Γιατί όχι;


Να βγάλει η ΔΗΜΑΡ το φίδι από την τρύπα; Ε, ναι! Γιατί όχι;

Μπορεί σήμερα το ενδιαφέρον όλων να είναι στραμμένο στο ντέρμπι ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ αλλά ο βασικός ρυθμιστός παράγοντας της επόμενης μέρας, το κόμμα που θα συμβάλλει αποφασιστικά στη δημιουργία κυβέρνησης θα είναι η ΔΗΜΑΡ.
Είτε κερδίσει η ΝΔ, είτε ο ΣΥΡΙΖΑ τα κουκιά δε θα φτάνουν και θα χρειάζεται η συνδρομή δεύτερου ή και τρίτου κόμματος. Με όλες τις ενστάσεις απέναντι στο κόμμα του Φ. Κουβέλη (βλ. καταψήφιση PSI) αυτή τη στιγμή η στήριξη της ΔΗΜΑΡ είναι αναγκαία ως ανάσχεση στις ακραίες φωνές της νέας κυβέρνησης που θα σχηματιστεί. Η χώρα μας δε σηκώνει τρίτες εκλογές, ο Κουβέλης το ‘χει δηλώσει κατ’ επανάληψη και επομένως θα επιδιώξει το σχηματισμό κυβέρνησης.
Τα σενάρια είναι απλά δύο: α) συνεργασία με ΝΔ και ενδεχομένως ΠΑΣΟΚ, β) συνεργασία με ΣΥΡΙΖΑ. Και στις δύο περιπτώσεις θεωρώ ότι η ΔΗΜΑΡ πρέπει να συμμετέχει ενεργά στο κυβερνητικό σχήμα αναλαμβάνοντας Υπουργεία, αν θέλει φυσικά να λέγεται Αριστερά της ευθύνης. Είναι ευνόητο ότι θα υπάρξουν όροι για τη συνεργασία στους οποίους πρέπει να δεσμευτούν ακόμα και εγγράφως όλες οι πλευρές. Η ΔΗΜΑΡ οφείλει να μετουσιώσει σε πράξη όλο τον ψύχραιμο λόγο που εξέφρασε προεκλογικά αρνούμενη να κλείσει το μάτι στο λαϊκισμό, στην εύκολη ρητορεία.
Δε θέλω να μπω στη λογική του “γιατί δεν πρέπει να ψηφίσω ΣΥΡΙΖΑ ή ΝΔ και ΠΑΣΟΚ”, αλλά να βρω του λόγους για τους οποίους η ΔΗΜΑΡ θα κερδίσει την ψήφο μου.
Κατ’ αρχάς προτιμώ να δω τη ΔΗΜΑΡ τέταρτο κόμμα παρά τη Χρυσή Αυγή.
Εν συνεχεία η ΔΗΜΑΡ πέρα από τη βούλησή της να παραμείνει στην ευρωζώνη και σύμφωνα με την εικόνα της προεκλογικής της εκστρατείας έχει κομίσει στον πολιτικό λόγο, σπάνιο για αριστερό κόμμα, τη λέξη “μεταρρύθμιση”. Φαίνεται ότι καταφέρνει να αποδεσμευτεί από τα βαρίδια της ενοχικής αριστεράς που δεν τολμά να θίξει για παράδειγμα το ιερό τέρας που λέγεται Δημόσιο και να επιθυμεί τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις για τον εκσυγχρονισμό του. Ανάγνωση του υπολοίπου »

Η Αριστερά στη Φινλανδία


Η Αριστερά στη Φινλανδία

Ο Άντερο Έρολα, κοινοβουλευτικός γραμματέας του επικεφαλής τηςΑριστερής Συμμαχίας της Φινλανδίας Πάβο Αρχινμάκι που είναι επίσης υπουργός Πολιτισμού καθώς το κόμμα συμμετέχει στην κυβέρνηση ενότητας της χώρας, παραχώρησε συνέντευξη στην "Αυγή" της Κυριακής.

* Πού βρίσκεται η Αριστερά στη Φινλανδία; 

Σε καμία περίπτωση δεν πλησιάζει σε γείωση την Ελλάδα, ωστόσο πρέπει να ληφθεί υπόψη πως πρόκειται για εντελώς διαφορετικές συγκυρίες. Όμως σαφώς για εμάς η Ελλάδα αποτελεί έμπνευση. Στη Φινλανδία ο αριστερός συνασπισμός συμμετέχει στην κυβέρνηση συνεργασίας που έχει συγκροτηθεί από 6 συνολικά κόμματα, μεταξύ των οποίων οι Συντηρητικοί και οι Πράσινοι, γεγονός που σημαίνει πως έχουμε καταφέρει σε έναν βαθμό να προωθήσουμε τις θέσεις μας στην κυβέρνηση.

Παρά την παρουσία μας σε μια κυβέρνηση συνεργασίας, έχουμε καταφέρει να διατηρήσουμε το πολιτικό μας προφίλ. Στις εκλογές του 2011 όλα τα κόμματα έχασαν, εκτός από τους "Αληθινούς Φινλανδούς", το ακροδεξιό κόμμα που αύξησε τα ποσοστά του από 5 έδρες στις 39. Απέρριψαν το ενδεχόμενο να κυβερνήσουν ώστε να κάνουν πραγματικότητα τις δεσμεύσεις τους, προτίμησαν να γίνουν αντιπολίτευση, ωστόσο η χώρα δεν μπορούσε να παραμείνει ακυβέρνητη.

Μετά από μήνες διαβουλεύσεων καταλήξαμε σε αυτήν την κυβέρνηση συνεργασίας, που έως ένα βαθμό στόχευε να απομονώσει την ακροδεξιά. Πρέπει να πούμε πως δεν πρόκειται για κυβέρνηση που συγκλίνει ιδεολογικά, αλλά βασίζεται στον πραγματισμό και στην αναγκαιότητα να λυθούν προβλήματα.

* Πώς κρίνετε τη σταθερότητα του ποσοστού της Χρυσής Αυγής; Απειλείται η Ευρώπη από την Ακροδεξιά;

Ολόκληρη η Ευρώπη απειλείται από την Ακροδεξιά. Η Ελλάδα δεν είναι μόνη της σε αυτό. Είδαμε αντίστοιχα φαινόμενα στις γαλλικές εκλογές. Εμείς στη Φινλανδία αντιμετωπίζουμε τα ίδια προβλήματα και δεν είμαστε οι μόνοι, μαζί μας είναι και η Σουηδία, η Δανία, η Αυστρία, η Νορβηγία, το Βέλγιο, η Ιταλία... Η οικονομική κρίση οδηγεί σε φαινόμενα που επιτρέπουν σε κάποιες περιθωριακές πολιτικές δυνάμεις, έτοιμες να εκμεταλλευτούν την κατάσταση, να κερδίσουν έδαφος κατηγορώντας ανθρώπους διαφορετικού χρώματος ή θρησκείας για τα δεινά που αντιμετωπίζουν. Δεν είναι στόχος τους να λύσουν το πρόβλημα, αλλά να δημιουργήσουν αποδιοπομπαίους τράγους.

Νομίζω, πως αυτή είναι η κατάσταση που ως Αριστερά θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε. Ο Ζαν Λυκ Μελανσόν είπε πως ο βασικός αντίπαλος της Αριστεράς είναι δυϊκός: από τη μία ο νεοφιλελευθερισμός και από την άλλη η Ακροδεξιά και ο ρατσισμός. Στη Φινλανδία ο επικεφαλής του κόμματός μας έχει πει πως ο ιδεολογικός και ο στρατηγικός αντίπαλός μας στην πολιτική είναι ο ρατσισμός.

 * Κατά πολλούς η Γερμανία υπό την ηγεσία της Άνγκελα Μέρκελ αποτελεί το βασικό εμπόδιο για την αλλαγή πολιτικής στην Ευρώπη. Συμφωνείτε με τον ισχυρισμό;

Πρέπει να λάβουμε υπόψιν πως η Γερμανία δεν είναι η μόνη χώρα που τάσσεται υπέρ της λιτότητας, μπορεί να αποτελεί τον πυρήνα, αλλά υποστηρίζεται και από τη Φινλανδία. Η "ανίερη" αυτή συμμαχία της λιτότητας, που υποστηρίζει πως οι όροι δεν μπορούν να αλλάξουν, απαρτίζεται από πολλές χώρες από την Ολλανδία, τη Φιλανδία, το Λουξεμβούργο. Πρέπει όμως να λαμβάνουμε υπόψη την πολιτική πραγματικότητα. Το εκλογικό αποτέλεσμα θα καθορίσει σε μεγάλο βαθμό το μονοπάτι που θα ακολουθηθεί.

Οι χώρες της ανίερης αυτής συμμαχίας δεν είναι προετοιμασμένες να σέβονται τη δημοκρατία, πράγμα που φάνηκε και από το εξώφυλλο των γερμανικών "Φαϊνάνσιαλ Τάιμς". Πράγματι ένα περιοδικό τόλμησε να παρέμβει από το εξωτερικό στη δημοκρατική διαδικασία με απαράδεκτο τρόπο, όμως δεν αποτελεί τη μόνη παρέμβαση. Η σοβαρότερη παρέμβαση δεν συντελέστηκε από τα ΜΜΕ, αλλά από τους πολιτικούς της Ε.Ε., οι οποίοι έστειλαν σαφές μήνυμα υπέρ Σαμαρά.

Ολόκληρη η συνέντευξη στην Αυγή εδώ

«Παγκόσμια Ημέρα κατά τωνΝαρκωτικών και της Παράνομης Διακίνησής τους»


Ανακοίνωση νέων της ΔημοκρατικήςΑριστεράς για την «Παγκόσμια Ημέρα κατά τωνΝαρκωτικών και της Παράνομης Διακίνησής τους»

Το ζήτημα της χρήσης ναρκωτικών ουσιών στις σύγχρονες κοινωνίεςείναι πολυδιάστατο και δυσεπίλυτο. Στην Ελλάδα το πρόβλημα αυτό παρουσιάζεταιέντονο και στο γεγονός αυτό συνηγορεί η απουσία σωστού ενημερωτικού πλαισίου, καθώς καινομοθετικής ρύθμισης ώστε να αντιμετωπίζει τον χρήστη ως άρρωστο και όχι ωςεγκληματία.
Οι νέοι της Δημοκρατικής Αριστεράς θεωρούμε ότι η σωστή ενημέρωση (στα σχολεία, στο δρόμο, στο στρατό, στην οικογένεια) ως μια πολύσημαντική απάντηση απέναντι στην αντιμετώπιση των ναρκωτικών. Επιπλέον ζητούμε:
· Δημόσια και δωρεάν κέντρα απεξάρτησης.
· Πλουραλισμός και στήριξη όλων των προγραμμάτων απεξάρτησης είτε πρόκειται για στεγνά προγράμματα, είτε για υποκατάστατα.
· Πολιτικές μείωσης της βλάβης
· Ο χρήστης πρέπει νααντιμετωπίζεται ως άρρωστος και όχι ως εγκληματίας.
· Ενίσχυση τωνπρογραμμάτων επανένταξης απεξαρτημένων ατόμων
Οι νέοι της Δημοκρατικής Αριστεράς διεκδικούν την αναβάθμιση και όχι τη συρρίκνωση τωνδημόσιων δωρεάν θεραπευτικών δομών που πλήττουν έναν πολύ ευαίσθητο νεανικό πληθυσμό και τις οικογένειές τους.
 Η Παγκόσμια Επιτροπή για την Πολιτική των Ναρκωτικών συνέταξε έκθεση, τον Ιούνιο του 2011, ζητώντας άμεσα την αλλαγή της πολιτικής έναντι των ναρκωτικών, με επιμονή στην αποποινικοποίηση της κάνναβης και στον πόλεμο κατά του οργανωμένου εγκλήματος στον χώρο των ναρκωτικών και στην καταπολέμησή του. Προτείνει, επίσης, την ευρεία χρήση πια υποκατάστατων για τους χρήστες (μεθαδόνη, βουπρενορφίνη), αλλά και άλλων ουσιών, προκειμένου για την απεξάρτησή τους. 
Δημόσια επιστολή που συνυπογράφουν διεθνείς προσωπικότητες από τον χώρο της πολιτικής, της διανόησης και της τέχνης, και που αφορά τη νέα προσέγγιση στον χώρο των ναρκωτικών, καταδικάζοντας τις ώς τώρα εφαρμοζόμενες πολιτικές.

Το άλμα εις τριπλούν της ΔΗΜΑΡ Του Νίκου Μπίστη


Το άλμα εις τριπλούν της ΔΗΜΑΡ

 Του Νίκου Μπίστη, Μεταρρύθμιση, 26.6.12
Δεν ξέρω για εσάς, αλλά εμένα, επί 43 ημέρες, από τις 6 Μαΐου μέχρι τις 19 Ιουνίου που η ΚΕ της ΔΗΜΑΡ αποφάσισε τη συμμετοχή στην κυβέρνηση, καλοπροαίρετοι και κακοπροαίρετοι, φίλοι και αντίπαλοι, με έπρηξαν αμφισβητώντας έντονα τη δυνατότητα του κόμματος αυτού να αντέξει σε μια τριπλή, συνεχόμενη πρόκληση. Πρώτον, να διαμορφώσει κυβερνητική πρόταση ( Εντολή για λύση), δεύτερον, να επιμείνει σε αυτήν και να αντέξει με αυτήν στην επίθεση της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ και τρίτον, να υλοποιήσει την εντολή συμμετέχοντας σε μια κυβέρνηση, ιδίως αν πρώτο κόμμα ήταν η ΝΔ. Όσο και αν ήταν σαφές ότι το πρώτο άλμα οδηγούσε στο δεύτερο και τα δύο μαζί φορσέ στο τρίτο, πολλοί πίστευαν ότι ένας από τους τρεις κρίκους – ιδιαίτερα ο τρίτος – θα έσπαγε, κάποια συσταλτική ερμηνεία τού «Εντολή για λύση» θα οδηγούσε τη ΔΗΜΑΡ στην ασφάλεια της αντιπολίτευσης, ή, το πολύ-πολύ, σε μια αμφίσημη ψήφο ανοχής. Δεν πίστευαν ότι σε κάθε περίπτωση, η ΔΗΜΑΡ θα αποτελέσει φρένο σε αντιευρωπαϊκές πολιτικές στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ και σε αντιμεταρρυθμιστικές εμμονές της ΝΔ, ενώ θα είναι γκάζι για τις μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη ο τόπος, ανεξαρτήτως του μνημονίου. « Στο τέλος να δεις που θα βγάλετε την ουρά σας απέξω», ήταν η επωδός. 

Δευτέρα 25 Ιουνίου 2012

Κατηγορούν την ΔΗΜΑΡ του Χρήστου Χατζηγεωργίου




Ας μιλήσουμε λογικά και ας εξετάσουμε ένα ένα τα επιχειρήματα αυτών που κατηγορούν τη ΔΗΜΑΡ για τη συμμετοχή της σε κυβέρνηση συνεργασίας εθνικής ευθύνης.
Επιχείρημα πρώτο: ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. μπορούσαν να κάνουν κυβέρνηση μόνοι τους.

Απάντηση: Κανείς δεν μας λέει πώς θεωρεί σίγουρη τη συμμετοχή του ΠΑΣΟΚ όταν αυτό το κόμμα το βράδυ των αποτελεσμάτων είχε δηλώσει ότι δε θα συμμετέχει σε κυβέρνηση που δεν θα είναι και ο ΣΥΡΙΖΑ. Αν η ΔΗΜΑΡ δε συμμετείχε στην κυβέρνηση το πιο πιθανό θα ήταν και η άρνηση της συμμετοχής του ΠΑΣΟΚ άρα τρίτη εκλογική αναμέτρηση και καταστροφή της οικονομίας της χώρας με κατάρρευση του τουρισμού και των τραπεζών, της αξιοπιστίας του πολιτικού συστήματος, και άνοδο της Ν.Δ. σε ποσοστά αυτοδυναμίας αλλά και της χρυσής αυγής που θα εκμεταλλευόταν την αδυναμία του πολιτικού συστήματος να δώσει κυβερνητική λύση. Η δε ΔΗΜΑΡ θα ήταν ανακόλουθη με τις εξαγγελίες της για "εντολή λύσης" .

Επιχείρημα δεύτερο: Κάτω από την πίεση διεθνών παραγόντων τελικά θα γινόταν κυβέρνηση Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ.
Απάντηση: Μια κυβέρνηση Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ θα ήταν αναξιόπιστη τόσο στο εξωτερικό όσο και στο εσωτερικό και θα κατέρρεε μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα βάζοντας τη χώρα σε νέες περιπέτειες.

 Επιχείρημα τρίτο: Η συμμετοχή της ΔΗΜΑΡ εξαγνίζει τα δύο κόμματα που ευθύνονται για την κατάντια της Ελλάδας.
Απάντηση: Η συμμετοχή της ΔΗΜΑΡ δεν έγινε για να δώσει ανάσα στον παλαιό αμαρτωλό δικομματισμό αλλά για να δώσει ανάσα στον χειμαζόμενο λαό και στην πατρίδα που βρίσκεται σε κατάσταση άτακτης χρεωκοπίας. Η ΔΗΜΑΡ εκμεταλλευόμενη τη δύσκολη θέση στην οποία είχαν περιέλθει οι δυνάμεις του δικομματισμού διαπραγματεύτηκε μια προγραμματική συμφωνία που οδηγεί τη χώρα  και τους πολίτες της σε σταδιακή απαγκίστρωση από το μνημόνιο, δημιουργεί ένα κοινωνικό δίχτυ προστασίας και προωθεί βαθιές τομές τόσο στο πολιτικό σύστημα όσο και στη δίκαιη κατανομή των βαρών.

Επιχείρημα τέταρτο: Αυτή η προγραμματική συμφωνία είναι τόσο αντιμνημονική  που ουσιαστικά θα μπορούσε να επιτευχθεί μόνο με κατάργηση του μνημονίου;
Απάντηση: Η ΔΗΜΑΡ παρόλο το μικρό της ποσοστό συνέβαλλε σε μια προγραμματική συμφωνία που σε μεγάλο μέρος της γίνεται αποδεκτή και από τον ΣΥΡΙΖΑ. Είναι μια συμφωνία που μπορεί αρχικά να μη γίνει δεκτή εξ ολοκλήρου από την τρόικα αλλά θα μπαίνει συνεχώς στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και πιστεύουμε πως ένα μεγάλο μέρος της θα γίνει αποδεκτό από την Ευρώπη που αλλάζει συνεχώς θέσεις. 
Η ΔΗΜΑΡ θα ήταν σε πλεονεκτικότερη θέση αν στην προγραμματική συμφωνία συμμετείχε και ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος για τους δικούς του λόγους προτιμά τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Παρόλα αυτά το στοίχημα της ΔΗΜΑΡ είναι ότι συμμετέχει στην πρώτη κυβέρνηση συνεργασίας που δεν είναι ειδικού σκοπού αλλά είναι κυβέρνηση εθνικής ευθύνης, που τολμά να διαχειριστεί καταστάσεις δύσκολες, που τολμά να γίνει κυβερνώσα αριστερά, που τολμά να αναλάβει ευθύνες σε μια τραγική στιγμή για τη χώρα και να υπερασπιστεί μια δίκαιη λιτότητα, να προτείνει μια αναπτυξιακή πλατφόρμα και να υπερασπιστεί τους απόκληρους ενός απάνθρωπου συστήματος.

Εάν η κυβέρνηση συνεργασίας καταφέρει να δώσει ανάπτυξη και απασχόληση μέσα σε ένα δίκαιο φορολογικό καθεστώς με ενδυνάμωση των δημοκρατικών θεσμών το όφελος τόσο για τη χώρα όσο και για τη ΔΗΜΑΡ θα είναι τεράστιο. Εάν πάλι αποτύχει η κυβέρνηση συνεργασίας οι συνέπειες τόσο για τη χώρα όσο και για τη ΔΗΜΑΡ θα είναι καταστροφικές.

Δεν μας ενδιαφέρουν οι συνέπειες για το κόμμα μας αλλά μόνο οι συνέπειες για την πατρίδα. Η ΔΗΜΑΡ και να εξαφανιστεί θα προκύψει ένα άλλο κόμμα της ανανεωτικής αριστεράς, η χώρα μας όμως αν γυρίσει δεκαετίες πίσω θα είναι το χειρότερο που θα μπορούσαμε να προσφέρουμε στον εαυτό μας και στα παιδιά μας.

Σημεία προγραμματικής σύγκλισης


ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ για την Κυβέρνηση Εθνικής Ευθύνης
22/06/2012
Η κυβέρνηση Εθνικής Ευθύνης που θα δημιουργηθεί με τη στήριξη των τριών κομμάτων (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ) θα έχει πλήρεις αρμοδιότητες και χρονικό ορίζοντα όπως ορίζει το Σύνταγμα.
Στόχος της είναι να αντιμετωπίσει την κρίση, να ανοίξει το δρόμο της Ανάπτυξης και να αναθεωρήσει όρους της Δανειακής Σύμβασης (Μνημονίου), χωρίς να θέσει σε κίνδυνο την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας, ούτε την παραμονή της στο ευρώ. Και, ασφαλώς, χωρίς να αμφισβητήσει τους αυτονόητους στόχους μηδενισμού του δημοσιονομικού ελλείμματος, ελέγχου του χρέους και εφαρμογής των διαρθρωτικών αλλαγών που έχει ανάγκη η χώρα.

ΤΙ ΠΕΤΥΧΕ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ

ΤΙ ΠΕΤΥΧΕ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ, στο πλαίσιο της διαπραγμάτευσης για τις προγραμματικές θέσεις της κυβέρνησης :

*Πολιτική δέσμευση ότι οι περικοπές δεν θα γίνουν από μισθούς και συντάξεις.

*Αποκατάσταση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, σύμφωνα με το ευρωπαϊκό κεκτημένο και το κοινοτικό δίκαιο.

*Όχι άλλες μειώσεις μισθών σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα.

*Αναίρεση της πρόβλεψης για απολύσεις στο Δημόσιο.

*Κάθαρση του πολιτικού συστήματος, όπου έγινε δεκτό το σύνολο των θέσεων της ΔΗΜΑΡ:

*Ψήφιση νόμου για αναδρομικό έλεγχο των περιουσιακών στοιχείων όσων διετέλεσαν πρωθυπουργοί, υπουργοί, υφυπουργοί, και διαχειρίστηκαν δημόσιο χρήμα από το 1974 έως σήμερα. Ο νόμος να προβλέπει και να διασφαλίζει δήμευση περιουσιών.

*Αλλαγή του νόμου περί ευθύνης υπουργών. Υπαγωγή των οικονομικών εγκλημάτων τους στις διατάξεις του νόμου για τους καταχραστές του Δημοσίου.

*Κατάργηση της βουλευτικής ασυλίας για ζητήματα που δεν σχετίζονται με την πολιτική δραστηριότητα.

*Κατάργηση προνομίων και ατελειών των βουλευτών. Κατάργηση της αμοιβής των βουλευτών για συμμετοχή τους σε επιτροπές. (Οι βουλευτές της ΔΗΜΑΡ -ΜΟΝΟΜΕΡΩΣ- δεν εισέπρατταν ήδη αυτές τις αμοιβές.)

* Κατάργηση βουλευτικής σύνταξης για νεοεισερχόμενους βουλευτές.

*Μείωση επιχορήγησης των κομμάτων. Πλήρης έλεγχος των οικονομικών τους από ανεξάρτητο όργανο.

*Δραστικός περιορισμός ειδικών συμβούλων και συνεργατών υπουργών και βουλευτών* Παρεμβάσεις στο κύκλωμα εμπορίας-διακίνησης προϊόντων, με στόχο την προστασία παραγωγού-καταναλωτή.

* Διεκδίκηση του μέγιστου δυνατού προϋπολογισμού για τη νέα Κοινή Αγροτική Πολιτική, με δίκαιη κατανομή πόρων.

* Συγκεκριμένες προτάσεις για μετατροπή αρνητικού ισοζυγίου εισαγω...γών-εξαγωγών στον αγροτικό τομέα, σε θετικό.

* Αναδιοργάνωση των διαδικασιών τυποποίησης και εμπορίας των αγροτικών προϊόντων και νέες μορφές συμβολαιακής γεωργίας.

* Βασική ενίσχυση ανά περιφέρεια, με τη θέσπιση αντικειμενικών κριτηρίων όπως τα αγροτικά και οικονομικά χαρακτηριστικά της κάθε περιφέρειας.

* Αποφεύχθηκε η κατάργηση του νόμου Ραγκούση, για την οποία κατάργηση είχε δεσμευτεί η ΝΔ προεκλογικά.

* Καταγράφηκε ότι η όποια θεσμική προσαρμογή για την ιθαγένεια θα γίνει κατά τα ευρωπαϊκά πρότυπα.

*Μεταρρύθμιση στη Δικαιοσύνη, για ταχύτερη απονομή δικαίου.

*Κωδικοποίηση / απλοποίηση δικαίου.

*Απεμπλοκή της εκτελεστικής εξουσίας από την επιλογή ηγεσίας της Δικαιοσύνης· κατοχύρωση Αυτοδιοίκητου των δικαστηρίων.

*Μέτρα κοινωνικής προστασίας για δανειολήπτες και νοικοκυριά: Η δόση του δανείου δεν θα ξεπερνά το 30% του μηνιαίου εισοδήματος.

*Συμψηφισμός οφειλών υποχρεώσεων-απαιτήσεων Δημοσίου-ιδιωτών.

*Μείωση έμμεσων φόρων, συντελεστών ΦΠΑ κ.λπ.

* Αποκατάσταση της ζημιάς στο χαρτοφυλάκιο των ασφαλιστικών ταμείων, λόγω του «κουρέματος».

* Αύξηση χρόνου καταβολής του επιδόματος ανεργίας (1+1 χρόνια).

* Επέκταση του επιδόματος ανεργίας, εκτός από τους μισθωτούς, και στους αυτοαπασχολούμενους.

Στο συγκεκριμένο κείμενο, η ΔΗΜ.ΑΡ. σημειώνει ότι από το προγραμματικό πλαίσιο της κυβέρνησης που συμφωνήθηκε προκύπτει η «υιοθέτηση κατά 95% των 7 θέσεων για άμεση διακυβέρνηση της ΔΗΜΑΡ» και σημειώνεται ότι «η προσπάθεια πέτυχε». «Το πλαίσιο διακυβέρνησης είναι ρεαλιστικό, αλλά και προοδευτικό με την ουσιαστική σημασία των λέξεων», τονίζεται στο κείμενο του κόμματος, το οποίο προειδοποιεί τα στελέχη του «να μην καθησυχάζουν από την πολιτική επιτυχία στο πρόγραμμα». «Αποδείξαμε ότι είμαστε η Αριστερά της ευθύνης, τώρα πρέπει να αποδείξουμε ότι είμαστε και επιτυχημένη κυβερνώσα Αριστερά», σημειώνεται στο non paper, με το οποίο η ΔΗΜΑΡ δηλώνει την επιθυμία της να πετύχει η κυβέρνηση Σαμαρά στο έργο της: «Θέλουμε να πετύχει η κυβερνητική προσπάθεια για το καλό της χώρας και των εργαζομένων και θα εργαστούμε για το σκοπό αυτό όλοι μαζί στην κυβέρνηση, στο κράτος και τη διοίκηση, στη Βουλή,στους θεσμούς ΤΑ, στο μαζικό κίνημα. Η επιτυχία της κυβέρνησης θα είναι και επιτυχία της ΔΗΜΑΡ».

Το πλήρες κείμενο του non paper της ΔΗΜΑΡ για την προγραμματική συμφωνία των κομμάτων που μετέχουν στην κυβέρνηση έχει ως εξής:

«Το κείμενο όπως προκύπτει και από απλή αντιπαραβολή είναι η υιοθέτηση κατά 95% των 7 Θέσεων για Άμεση Διακυβέρνηση της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ.

Η ΔΗΜΑΡ έθεσε το πλαίσιο της διαπραγμάτευσης, το οποίο είχε ετοιμάσει με συστηματικό τρόπο και είχε παρουσιάσει δημόσια στους πολίτες πριν από τις εκλογές λέγοντας-Φώτης Κουβέλης στη Διακαναλική 10 Ιουνίου- ότι «αυτές τις θέσεις θα διαπραγματευτούμε με τα κόμματα στις διερευνητικές εντολές».

Με διορατικό πνεύμα η ΔΗΜΑΡ είχε εντάξει στο δικό της πρόγραμμα και θέσεις τις οποίες ανακοίνωναν προεκλογικά τα αλλά κόμματα-ΣΥΡΙΖΑ ΝΔ ΠΑΣΟΚ- σε μια προσπάθεια να δεσμευτούν και μάλιστα γραπτά και να μη μείνουν προεκλογικές εξαγγελίες.

Η προσπάθεια αυτή πέτυχε. Το πλαίσιο διακυβέρνησης είναι ρεαλιστικό, αλλά και προοδευτικό με την ουσιαστική σημασία των λέξεων. Προωθεί μεταρρυθμίσεις και προοδευτικές διαρθρωτικές αλλαγές στο πολιτικό σύστημα, την αναδιοργάνωση του κράτους, τις στρατηγικές επιλογές της οικονομικής ανασυγκρότησης της χώρας στη βιομηχανία την ενέργεια τις μεταφορές και τα δίκτυα, τις υπηρεσίες, και τον πρωτογενή τομέα.

Η κόκκινη κλωστή είναι η υπεράσπιση του κόσμου της εργασίας στις αμοιβές και τα δικαιώματα, η καταπολέμηση της ανεργίας με ενεργητικές πολιτικές, η διεύρυνση των ευκαιριών απασχόλησης και επιχειρηματικότητας, ιδιαίτερα για τους νέους.

Η πολιτική επιτυχία στο πρόγραμμα δεν πρέπει να μας καθησυχάζει. Θα χρειαστεί η πολιτική, αλλά και η οργανωτική εγρήγορση του κόμματος για την επιτυχή εφαρμογή και προώθηση των προγραμματικών δεσμεύσεων στην κυβερνητική πολιτική.

Θέλουμε να πετύχει η κυβερνητική προσπάθεια για το καλό της χώρας και των εργαζομένων και θα εργαστούμε για το σκοπό αυτό όλοι μαζί στην κυβέρνηση, στο κράτος και τη διοίκηση, στη Βουλή,στους θεσμούς ΤΑ, στο μαζικό κίνημα. Η επιτυχία της κυβέρνησης θα είναι και επιτυχία της ΔΗΜΑΡ.

Έχουμε συνείδηση ότι η πολιτική επιτυχία στο προγραμματικό πλαίσιο είναι αντιστρόφως ανάλογη της εκλογικής καταγραφής στο συσχετισμό ΝΔ –ΔΗΜΑΡ. Είμαστε περήφανοι διότι οι θεμελιώδειςπολιτικές αρχές και της διεκδίκησης για την αναδιαπραγμάτευση και της διακομματικής συμπαράταξης στη διαπραγμάτευση είχαν τεθεί από τη Δημοκρατική Αριστερά.

1. Η Επιμήκυνση της δημοσιονομικής προσαρμογής, η επέκταση της χρηματοδότησης από τη Δανειακή Σύμβαση και η ανακεφαλαιοποίηση των Ασφαλιστικών Ταμείων τέθηκαν από τον πρόεδρο της ΔΗΜΑΡ στις 12 Φεβρουαρίου στην γραπτή ομιλία του στη Βουλή.

2. Η διακομματική συμπαράταξη στη Συνοδο Κορυφής στις 28 Ιουνίου, προτάθηκε σε όλα τα κόμματα στις 13 Ιουνίου στην κεντρική προεκλογική ομιλία του Φ. Κουβέλη στην Αθήνα- … «ναείστε και εσείς εκεί κύριε Σαμαρά, Βενιζέλο, Τσίπρα.»

3. Ο πολιτικός στόχος της κυβέρνησης παραμονή στην ευρωζώνη, αναδιαπραγμάτευση δυσμενών όρων Μνημονίου τέθηκαν από το Φώτη Κουβέλη ήδη από τις 9 Απριλίου στην παρουσίαση της πολιτικής πρότασης της ΔΗΜΑΡ.

Σε αυτές τις συνθήκες ο πολιτικός μας ρόλος διευρύνεται.

Αποδείξαμε ότι είμαστε η Αριστερά της Ευθύνης. Πρέπει να αποδείξουμε ότι είμαστε η Επιτυχής Κυβερνώσα Αριστερά. Το έργο της κυβέρνησης είναι καταρχήν η διάσωση της χώρας από το φάσμα της άτακτης χρεοκοπίας και της στάσης πληρωμών και η διαμόρφωση ενός νέου πλαισίου για:

• για την κάθαρση του πολιτικού συστήματος και την αναδιοργάνωση της δημόσιας διοίκησης, το τέλος του πελατειακού συστήματος, τη διαφανή, ακομμάτιστη διακυβέρνηση.

• τη λειτουργία θεσμών στους οποίους θα αναπτύσσονται ο κοινωνικός διάλογος, αλλά και οι ανταγωνισμοί των κοινωνικών τάξεων- τα μετρα για την αποκατάσταση των θεσμών συλλογικής-συμβατικής αυτονομίας,

• την εξασφάλιση της κοινωνικής συνοχής- τα μετρα για τους ανέργους και τους χαμηλοσυνταξιούχους

• την ασφάλεια των πολιτών και την αντιμετώπιση του μεταναστευτικού

• την εξωτερική πολιτική της χώρας.

Αναλυτικά για τα μέτρα

1. Πετύχαμε να συμπεριληφθούν στο κείμενο βασικές θέσεις της ΔΗΜΑΡ για την επαναδιαπραγμάτευση όπως:

Επιμήκυνση για άλλα δύο χρόνια της δημοσιονομικής προσαρμογής και πολιτική δέσμευση ότι οι περικοπές δεν θα γίνουν από μισθούς και συντάξεις, αλλά από το μη μισθολογικό κόστος του δημοσίου, τις λειτουργικές δαπάνες και τη δαπάνη για προμήθειες του Υπουργείου Υγείας.

Νομοθετική πρωτοβουλία και την αποκατάσταση των συλλογικών συμβάσεων σύμφωνα με το ευρωπαϊκό κεκτημένο και το κοινοτικό δίκαιο και για τον κατώτατο μισθό δέσμευση ότι αφενόςδεν υπάρχει άλλη μείωση και επιπλέον ότι τα σημερινά επίπεδα θα επανεξεταστούν προς τα πάνω στη συμφωνία των κοινωνικών εταίρων.

Επανεξέταση των αποκρατικοποιήσεων, με παραμονή στο δημόσιο των δικτύων και των υποδομών.

Αναίρεση της πρόβλεψης για απολύσεις στο Δημόσιο

Γενική ρήτρα το τέλος στη λιτότητα με τη δέσμευση όχι άλλες μειώσεις μισθών σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.

2. Στην κάθαρση του πολιτικού συστήματος καταφέραμε να συμπεριληφθούν σχεδόν το σύνολο των θέσεων μας με εξαίρεση την απλή αναλογική. Παρά το ότι υπήρχε προσέγγιση για αναλογικότερο εκλογικό νόμο προτιμήθηκε να μη συμπεριληφθεί στις δεσμεύσεις ώστε να έχουμε τη δυνατότητα να θέσουμε το θέμα μαζί με όσες δυνάμεις συμφωνούν.

3. Στην αντιμετώπιση των Ασφαλιστικών Ταμείων πετύχαμε τη θέση για αποκατάσταση της ζημιάς στο χαρτοφυλάκιό τους από το κούρεμα.

4. Στα κοινωνικά επιδόματα ανεργίας πετύχαμε να συμπεριληφθεί η θέση για αύξηση του χρόνου καταβολής σε 1+1 χρόνια και την επέκταση των επιδομάτων σε αυτοαπασχολουμένους.Επίσης έγιναν δεκτές οι θέσεις μας για την αντιμετώπιση της ακρίβειας.

5. Στα θέματα της παραγωγικής ανασυγκρότησης και του αναπτυξιακού μοντέλου έγιναν δεκτές βασικές θέσεις μας για την αγροτική ανάπτυξη, την προτεραιότητα παρεμβάσεων που δημιουργούν υψηλότερο αριθμό σταθερών θέσεων εργασίας και έχουν υψηλό εισοδηματικό πολλαπλασιαστή.

6. Στην εξωτερική πολιτική δεν προστέθηκε ρητά η πρόταση προς την Τουρκία για το μορατόριουμ και η ενεργοποίηση των διαδικασιών για τη FYROM, αλλά οι διατυπώσεις συνιστούν εξουδετέρωση της εθνικιστικής πολιτικής.

Για τους μετανάστες αποφεύχθηκε η κατάργηση του νόμου Ραγκούση-δέσμευση της ΝΔ προεκλογικά – και καταγράφηκε ότι η οποία θεσμική προσαρμογή για την ιθαγένεια θα γίνει κατά τα ευρωπαϊκά πρότυπα».Η κυβέρνηση Εθνικής Ευθύνης που θα δημιουργηθεί με τη στήριξη των τριών κομμάτων (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ) θα έχει πλήρεις αρμοδιότητες και χρονικό ορίζοντα όπως ορίζει το Σύνταγμα.

Στόχος της είναι να αντιμετωπίσει την κρίση, να ανοίξει το δρόμο της Ανάπτυξης και να αναθεωρήσει όρους της Δανειακής Σύμβασης (Μνημονίου), χωρίς να θέσει σε κίνδυνο την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας, ούτε την παραμονή της στο ευρώ. Και, ασφαλώς, χωρίς να αμφισβητήσει τους αυτονόητους στόχους μηδενισμού του δημοσιονομικού ελλείμματος, ελέγχου του χρέους και εφαρμογής των διαρθρωτικών αλλαγών που έχει ανάγκη η χώρα.
Στόχος επίσης είναι να δημιουργήσει τις συνθήκες για να βγει οριστικά η χώρα από την κρίση, καθώς κι από την ανάγκη εξάρτησης από δανειακές συμβάσεις στο μέλλον.
Η νέα κυβέρνηση Εθνικής Ευθύνης θα είναι όσο το δυνατόν πιο μικρή, λειτουργική και επιτελικού χαρακτήρα.
Δεν θα αποτελείται από «φέουδα» κομματικών επιρροών, θα λειτουργεί ενιαία, θα στηρίζεται στην διαφάνεια, στις προγραμματικές συμφωνίες των κομμάτων που την στηρίζουν και στη στελέχωση όλου του διοικητικού μηχανισμού με αξιοκρατικά κριτήρια.
Επίσης, θα στηρίζεται στην ευελιξία, ώστε επί μέρους διαφωνίες που μπορεί να υπάρξουν, να μην αναστέλλουν ούτε το έργο της ούτε τη συναίνεση που είναι απαραίτητη για τη συνέχιση του έργου της. Τέλος, με πρωτοβουλία της νέας κυβέρνησης και του Προεδρείου της Βουλής, θα αλλάξει ο Κανονισμός Λειτουργίας της, ώστε να προσαρμοστεί η άσκηση νομοθετικού έργου και ο Κοινοβουλευτικός έλεγχος στις νέες συνθήκες των κυβερνήσεων συνεργασίας. Έτσι θα αναβαθμιστεί και ο ρόλος του Κοινοβουλίου.
Βάση της νέας κυβέρνησης συνεργασίας είναι η σύγκλιση απόψεων που υπήρξε και καταγράφηκε στα εξής ζητήματα, ευρύτερων κατευθύνσεων και άμεσης πολιτικής προτεραιότητας, χωρισμένα στα εξής κεφάλαια-κατηγορίες:

- Ζητήματα αναθεώρησης όρων της Δανειακής σύμβασης.
- Ζητήματα Αναπτυξιακής Ανασυγκρότησης, Κοινωνικής Προστασίας και πολιτικών που δεν συνδέονται με το Μνημόνιο.
- Άμεσες οικονομικές προτεραιότητες
- Συμφωνία για αλλαγές στο πολιτικό σύστημα της χώρας και στο κράτος.
- Μέτρα για Ασφάλεια και Παράνομη μετανάστευση.
- Ζητήματα Εξωτερικής Πολιτικής.

Α. Ζητήματα για Αναθεώρηση δανειακής σύμβασης:
1.Παράταση του χρόνου δημοσιονομικής προσαρμογής κατά δύο τουλάχιστον χρόνια. Ο δημοσιονομικός στόχος για το τέλος της περιόδου προσαρμογής κατανέμεται σε περισσότερα οικονομικά έτη, για τη στήριξη της ζήτησης, της ανάπτυξης, της απασχόλησης. Έτσι, ο τελικός δημοσιονομικός στόχος μπορεί να επιτευχθεί χωρίς επί πλέον περικοπή μισθών και συντάξεων ή του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων, αλλά με την περιστολή της σπατάλης και την στοχευμένη καταπολέμηση της διαφθοράς, της φοροδιαφυγής και της παραοικονομίας, καθώς και μέσα από τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις του κράτους και του ευρύτερου δημόσιου τομέα.

2.Η συλλογική αυτονομία και η ισχύς των συλλογικών συμβάσεων εργασίας επανέρχεται στο επίπεδο που προσδιορίζουν το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Δίκαιο και το ευρωπαϊκό κεκτημένο, σύμφωνα με το οποίο το ύψος του μισθού στον ιδιωτικό τομέα συμφωνείται μεταξύ των κοινωνικών εταίρων. Αυτό περιλαμβάνει και την ρύθμιση του κατώτατου μισθού που προβλέπεται στη ρύθμιση της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας.
3.Αποκατάσταση αδικιών (χαμηλοσυνταξιούχοι, πολυτεκνικά επιδόματα κλπ.) με άμεσα δημοσιονομικά ισοδύναμα.
4.Ρύθμιση των ληξιπρόθεσμων υποχρεώσων φορολογουμένων για φέτος, ώστε να μην ξεπερνούν το 25% του εισοδήματός τους (τα υπόλοιπα σε δύο ετήσιες δόσεις).
5.Επέκταση του επιδόματος ανεργίας για ένα ακόμα χρόνο (1+1) από κοινοτικούς πόρους.
6.Επέκταση του επιδόματος ανεργίας και σε μη μισθωτούς (αυτο-απασχολούμενους, επιτηδευματίες κλπ.) που έχασαν τις δουλειές τους, εφ’ όσον πληρούν εισοδηματικά κριτήρια (επίσης από κοινοτικούς πόρους).
7.Σταδιακή αύξηση του αφορολόγητου ορίου στους ευρωπαϊκούς μέσους όρους στα πλαίσια του Εθνικού Φορολογικού Συστήματος με κριτήρια κοινωνικής δικαιοσύνης, ιδιαίτερα για τους μισθωτούς (συμπεριλαμβανομένων και των συμβάσεων έργου που υποκρύπτουν συμβάσεις εργασίας) και τους συνταξιούχους.
8. Μείωση των εξής φορολογικών συντελεστών:
- ΦΠΑ για την εστίαση στην προηγούμενη κλίμακα.
- ΦΠΑ για αγροτικά εφόδια, σπόρους, λιπάσματα, φυτοφάρμακα, ζωοτροφές, σε χαμηλά κλιμάκια.
9.Όχι απολύσεις στο δημόσιο.
10.Αντικατάσταση του Ειδικού Τέλους Ακινήτων και όλων των φόρων επί της Ακίνητης Περιουσίας με ενιαίο προοδευτικό φόρο.
11.Αγροτική Τράπεζα: Επανακεφαλαιοποίηση και εξυγίανσή της. Διαφύλαξη του χαρτοφυλακίου υποθηκών αγροτικής γης.
Γενική επιδίωξη, όχι άλλες μειώσεις μισθών και συντάξεων, όχι άλλοι φόροι.
Β. Ζητήματα Αναπτυξιακής Ανασυγκρότησης, Κοινωνικής Προστασίας και πολιτικών που δεν συνδέονται με το Μνημόνιο
1. Διαμόρφωση εθνικού σχεδίου ανασυγκρότησης της χώρας με νέο αναπτυξιακό και παραγωγικό πρότυπο. Επανακαθορισμός των αναπτυξιακών προτεραιοτήτων στους κρίσιμους και συμπληρωματικούς τομείς (αγροτική παραγωγή, τρόφιμα, μεταποίηση καινοτομία), αξιοποίηση συγκριτικών πλεονεκτημάτων ( ενέργεια, τουρισμός, ορυκτός πλούτος, ναυτιλία). Ενίσχυση της Περιφερειακής διάστασης της ανάπτυξης και δημιουργία τοπικών συμφωνιών (με έμφαση στο τρίπτυχο ελληνικά προϊόντα- τουρισμός – πολιτισμός).
2. Αξιοποίηση κάθε επενδυτικού πόρου και δυνατότητας με την απελευθέρωση των μεγάλων έργων του ΕΣΠΑ, την προσέλκυση ξένων επενδύσεων, την αποδέσμευση και αξιοποίηση (και όχι εκποίηση) της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου (τίτλοι, χρήσεις γης συντελεστές δόμησης, μορφές χρηματοοικονομικής εκμετάλλευσης). Ο χωροταξικός σχεδιασμός θα εναρμονίζει τις αναπτυξιακές πρωτοβουλίες. Παράλληλα διεκδίκηση συμπληρωματικών αναπτυξιακών πόρων σε εφαρμογή των διακηρύξεων του Συμβουλίου Κορυφής της Ε.Ε. Σύνδεση στρατηγικών παρεμβάσεων με τη δημιουργία σταθερών θέσεων εργασίας με υψηλό εισοδηματικό πολλαπλασιαστή.
3. Διεκδίκηση του μέγιστου δυνατού προϋπολογισμού για τη νέα ΚΑΠ και δίκαιη κατανομή πόρων προσανατολισμένη στην αγροτική παραγωγή με προτεραιότητα τη κτηνοτροφία και τα τρόφιμα.
-Πρώτος στόχος η μετατροπή του αρνητικού ισοζυγίου εισαγωγών-εξαγωγών στον αγροτικό τομέα σε θετικό.
-Αξιοποίηση του ρεύματος επιστροφής στην ύπαιθρο με παροχή κινήτρων, με παραχώρηση γης σε νέους αγρότες αλλά και ενεργούς αγρότες και συνεταιρισμούς
-Δημιουργία νέων χρηματοδοτικών και εγγυοδοτικών μέσων.
-Ίδρυση Ταμείου Ενίσχυσης Αγροτών και αγροτικών επιχειρήσεων.
-Παρεμβάσεις στο κύκλωμα εμπορίας και διακίνησης προϊόντων, με στόχο την προστασία του παραγωγού και του καταναλωτή.
-Λειτουργία Δημοπρατηρίων, συμβατικών και ηλεκτρονικών κατά αυτοδιοικητική περιφέρεια.
-Ενίσχυση της συμβολαιακής γεωργίας
-Θέσπιση του «αγροτικού πετρελαίου» με τη δημιουργία κάρτας αγρότη.
-Εκσυγχρονισμός και εξυγίανση των συνεταιρισμών.
4. Στήριξη της επιχειρηματικότητας και της καινοτομίας με νέα χρηματοδοτικά εργαλεία σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων.
-Ενεργοποίηση των Κοινοτικών Προγραμμάτων.
-Ενίσχυση της ρευστότητας στην αγορά μετά από την ανακεφαλαιοποιηση των τραπεζών με διάφορους πρόσφορους τρόπους: Ενίσχυση της μικρομεσαίας επιχείρησης μέσω του Ενιαίου Ταμείου Μικρομεσαίων Επιχειρήσεων, του «εργαλείου ρευστότητας», της αποκλιμάκωση επιτοκίων χορηγήσεων κλπ.
-Αναμόρφωση των κανόνων του «Τειρεσία», προκειμένου να διευκολυνθεί η χρηματοδότηση των επιχειρήσεων, ιδιαίτερα σε συνθήκες κρίσης.
Επίσπευση αποπληρωμής ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου προς τον επιχειρηματικό κόσμο. Εφαρμογή της αρχής συμψηφισμού οφειλών από και προς το Δημόσιο. Αναστολή κάθε προστίμου και διακανονισμός, όταν υπάρχει χρέος του Δημοσίου.
5. Αποκατάσταση του χαρτοφυλακίου των ασφαλιστικών ταμείων με ομόλογα του ελληνικού δημοσίου και πόρους δημόσιας περιουσίας. Εφαρμογή της χρηματοοικονομικής πρότασης που έχει γίνει δεκτή και από τους ομολογιούχους-φυσικά πρόσωπα και από το Λογιστήριο του κράτους.
6. Άμεση προτεραιότητα έχουν και πρόσθετα μέτρα κοινωνικής προστασίας για πολίτες και νοικοκυριά
-Για όλους καθολική υγειονομική προστασία χωρίς προϋποθέσεις (ένσημα, χρόνος ασφάλισης)
-Για τους ανέργους, ιδιαίτερα τους νέους, αξιοποίηση ειδικών προγραμμάτων κοινωνικής εργασίας (αυτεπιστασία Δήμων, προγράμματα κατάρτισης, θεσμοί κοινωνικής μέριμνας)
-Για τους δανειολήπτες εφαρμογή της ρύθμισης ότι: «η δόση δεν ξεπερνά το 30% του μηνιαίου εισοδήματος», με την εξαίρεση των υψηλών εισοδημάτων. Επέκταση της ρύθμισης σε ατομικές μικρές επιχειρήσεις.
-Για τα νοικοκυριά, καταπολέμηση της ακρίβειας με κάθε πρόσφορο μέτρο: σπάσιμο των καρτέλ, έλεγχος ενδο-ομιλικών συναλλαγών κλπ.
-Για τα ΑΜΕΑ ενίσχυση επιδομάτων από κοινοτικούς πόρους. Ενοποίηση και εξορθολογισμός επιδομάτων – ουσιαστικός έλεγχος.

Γ. Άμεσες οικονομικές προτεραιότητες
1. Νέο Φορολογικό Σύστημα:
-Με ευρεία συναίνεση και σταθερότητα για το επόμενα δέκα χρόνια.
-Με θέσπιση περιουσιολογίου και «πόθεν έσχες».
-Με δίκαιη και αναλογική κατανομή των φόρων
-Με διεύρυνση της φορολογικής βάσης, ταυτόχρονα με τη σταδιακή μείωση φόρων και ασφαλιστικών εισφορών, πάταξη της φοροδιαφυγής και της παρα-οικονομίας.
-Με μείωση των έμμεσων φόρων, συντελεστών ΦΠΑ κλπ.
-Με οριστική κατάργηση του Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων και αντικατάσταση τους από απλούς κανόνες απεικόνισης συναλλαγών.
2. Αποκρατικοποιήσεις:
-Διαδικασία αποκρατικοποιήσεων – εγγυήσεις διαφάνειας.
-Σύνδεση με την ανάπτυξη και όχι μόνο με εισπρακτικούς στόχους.
-Δημιουργία θεσμικού πλαισίου για τις ρυθμιστικές αρχές
-Διατήρηση της κυριότητας του κράτους στα δίκτυα και αξιοποίηση του θεσμού των συμβάσεων παραχώρησης για βασικές υποδομές.
-Επίσπευση με άμεσες ενέργειες, κυρίως των περιπτώσεων όπου η συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα συνδέεται με επενδύσεις σε υποδομές και θέσεις εργασίας. Π.χ. λειτουργικό έργο ΟΣΕ.
3. Κατάργηση – συγχώνευση δημοσίων οργανισμών και φορέων:
Στόχος να μη γίνουν απολύσεις μόνιμου προσωπικού, αλλά σοβαρές οικονομίες από μη μισθολογικό λειτουργικό κόστος και μείωση γραφειοκρατίας.
4. Δημόσια Υγεία:
Επείγοντα μέτρα για αποκατάσταση ομαλού εφοδιασμού νοσοκομείων και ασθενών σε φάρμακα, αποκατάσταση λειτουργίας ΕΟΠΥΥ. Ενεργοποίηση του θεσμικού πλαισίου. Συνέχιση μείωσης της φαρμακευτικής και νοσοκομειακής δαπάνης.
5. Άμεσα μέτρα καταπολέμησης σπατάλης και διαφθοράς (εθνικό σύστημα ηλεκτρονικών προμηθειών και διαχείρισης υλικού).
Δ1.Συμφωνία για αλλαγές-εξυγίανση στο πολιτικό σύστημα και αναδιοργάνωση του κράτους – δημόσιας διοίκησης.
Η ριζική αλλαγή του πολιτικού συστήματος και η αναδιοργάνωση της δημόσιας διοίκησης αποτελούν βασικές προϋποθέσεις για την προώθηση ενός προγράμματος αλλαγών στη χώρα . Προτεραιότητες είναι:
α) Εξυγίανση του πολιτικού συστήματος
-Ψήφιση νόμου για αναδρομικό έλεγχο των περιουσιακών στοιχείων όσων διετέλεσαν αρχηγοί κομμάτων, υπουργοί, υφυπουργοί, Γ.Γ Υπουργείων, ανώτεροι κρατικοί λειτουργοί, οι οποίοι διαχειρίστηκαν δημόσιο χρήμα από το 1974 μέχρι σήμερα. Ο νόμος να προβλέπει και να εξασφαλίζει διοικητικά την επιβολή ποινών και τη δήμευση περιουσιών για όσους τα περιουσιακά τους στοιχεία δεν δικαιολογούνται από τα νόμιμα εισοδήματά τους.
-Αλλαγή του νομοθετικού πλαισίου για ευθύνη υπουργών και υπαγωγή των περιπτώσεων οικονομικών εγκλημάτων υπουργών στις διατάξεις του νόμου για τους καταχραστές του Δημοσίου και της καταπολέμησης του ξεπλύματος μαύρου χρήματος.
-Κατάργηση της βουλευτικής ασυλίας για τα θέματα που δεν έχουν σχέση με την πολιτική δραστηριότητα.
-Υποστήριξη του έργου του βουλευτή χωρίς προνόμια και ατέλειες. Κατάργηση της αποζημίωσης για συμμετοχή στις επιτροπές της Βουλής.
-Ορισμός πλαφόν στο συνολικό ποσό που λαμβάνουν από συνταξιοδοτικά ταμεία οι βουλευτές. Για τους νεοεισερχόμενους βουλευτές κατάργηση της βουλευτικής σύνταξης και συνταξιοδότηση μόνον από τον ασφαλιστικό τους φορέα, όπως ο κάθε πολίτης, και εφόσον θεμελιώνουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα.
-Επανεξέταση όρων και προϋποθέσεων για τη χρηματοδότηση των κομμάτων. Μείωση της επιχορήγησης των πολιτικών κομμάτων. Πλήρης έλεγχος των οικονομικών των κομμάτων και των βουλευτών από ανεξάρτητο θεσμικό όργανο.
-Δραστικός περιορισμός του αριθμού των ειδικών συμβούλων και συνεργατών των υπουργών, Γενικών Γραμματέων και βουλευτών.
-Δημιουργία θεσμικού πλαισίου που θα ρυθμίζει τα ζητήματα των ΜΜΕ και τις αδειοδοτήσεις. Δημόσια τηλεόραση ανεξάρτητη, που θα ελέγχεται και θα λογοδοτεί στην Επιτροπή θεσμών και διαφάνειας της Βουλής, η οποία θα διορίζει και τα εκτελεστικά όργανα της διοίκησής της. Διαφανής οικονομική διαχείριση και εξασφάλιση της διάθεσης τυχόν πλεονασμάτων από τις χρήσεις στην παραγωγή ελληνικών προγραμμάτων για την ενίσχυση της οπτικοακουστικής βιομηχανίας.
-Μεταρρύθμιση στη Δικαιοσύνη: Βελτιώσεις για ταχύτερη απονομή. Εξωδικαστική επίλυση των διαφορών. Κωδικοποίηση του δικαίου. Απεμπλοκή της εκτελεστικής εξουσίας από την επιλογή ηγεσίας της Δικαιοσύνης και κατοχύρωση του Αυτοδιοίκητου των δικαστηρίων.
--Συνολική στρατηγική για χτύπημα γραφειοκρατίας
--Συνολική στρατηγική για χτύπημα φοροδιαφυγής.
-- Συνολική στρατηγική για την Ενέργεια και τη διαχείριση Υδάτινων πόρων (ρυθμιστικό πλαίσιο, ρυθμιστικές αρχές και μακροχρόνιος προγραμματισμός)
β) Ανασυγκρότηση της δημόσιας διοίκησης
-Αναμόρφωση του τρόπου λειτουργίας Κυβέρνησης και υπουργείων: Κεντρικός διυπουργικός συντονισμός των καθημερινών οριζόντιων αποφάσεων. Ενίσχυση της επιτελικότητας, του συντονισμού και του ελέγχου της εφαρμογής δημοσίων πολιτικών.
-Ενίσχυση της αυτοτέλειας της δημόσιας διοίκησης από τις πολιτικές αλλαγές: Δραστική μείωση του αριθμού των γενικών διευθύνσεων και ορισμός γενικών διευθυντών με 5ετή θητεία και μισθό ίσο με του Γενικού γραμματέα.
-Περιορισμός της πολυνομίας και εξάλειψη της σύγκρουσης νομοθετημάτων. Πάταξη της διαφθοράς μέσω της ενίσχυσης πρακτικών διαφάνειας και νομοθέτησης νέου αυστηρότερου πειθαρχικού δίκαιου και κυρίως εφαρμογή του στην πράξη.
-Αντικειμενικές και διαφανείς διαδικασίες προαγωγής. Διαδικασίες εσωτερικής και εξωτερικής αξιολόγησης υπηρεσιών και προσωπικού. Θεσμοθέτηση της λογοδοσίας και της διαφάνειας. Σύνδεση του προϋπολογισμού που δίδεται σε κάθε δημόσια υπηρεσία με τους στόχους και την απόδοση.
-Οργανωτικός και τεχνολογικός εκσυγχρονισμός.

Δ2. Για Παράνομη μετανάστευση και Ασφάλεια:
1.Αναβάθμιση φύλαξης συνόρων.
2. Αναβάθμιση αρμοδιοτήτων-δικαιοδοσιών FRONTEX
3. Πρωτοβουλία σε Ευρώπη (και με πυρήνα τις χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου) για:
-- αλλαγή Συμφωνίας Δουβλίνου-ΙΙ
-- και κοινή πολιτική επαναπατρισμού.
4. Διασπορά των παράνομων μεταναστών σε κέντρα φιλοξενίας ως τον επαναπατρισμό τους.
5. Επιτάχυνση εξέτασης των αιτήσεων ασύλου.
6. Προσαρμογή του θεσμικού πλαισίου για απόδοση Ιθαγένειας σε συνδυασμό με τις σύγχρονες εξελίξεις και σε αντιστοίχηση με τα ισχύοντα σε ευρωπαϊκές χώρες με παρόμοια προβλήματα (Ευρωπαϊκός Νότος).
7. Επιλογή υψίστης κυβερνητικής προτεραιότητας η ασφάλεια του πολίτη. Με τις απαραίτητες προσαρμογές νομικού, επιχειρησιακού και σωφρονιστικού πλαισίου, ώστε να ελεγχθεί η εγκληματικότητα και να σταματήσει η ατιμωρησία. Βασική αρχή η προστασία των δικαιωμάτων των πολιτών, αλλά και η πεποίθηση ότι η ίδια η Ασφάλεια είναι κι αυτή ουσιώδες δικαίωμα των πολίτη και υποχρέωση της δημοκρατικής πολιτείας. Μόνο έτσι θα ελεγχθούν και τα κρούσματα αυτοδικίας.

Ε. Ζητήματα Εξωτερικής Πολιτικής
1. Συστηματική προετοιμασία για ανακήρυξη ΑΟΖ στα πλαίσια του Διεθνούς Δικαίου και της διεθνούς πρακτικής, ώστε να επισπευσθεί η εκμετάλλευση του ενεργειακού πλούτου.
2. Ενεργός προώθηση κοινής Ευρωπαϊκής Πολιτικής για όλα τα περιφερειακά ζητήματα του Ευρωπαϊκού Νότου.
3. Ενίσχυση όλων των παραδοσιακών συμμαχιών της Ελλάδας και αναζήτηση νέων περιφερειακών ερεισμάτων για την κατοχύρωση-προώθηση εθνικών συμφερόντων. Η ενεργός διπλωματία είναι απαραίτητη εν όψει και των εξελίξεων σε όλη την ευρύτερη περιοχή. Η Ελλάδα παραδοσιακά επιδιώκει σχέσεις καλής γειτονιάς με όλο τον περίγυρό της.
4. Αναβάθμιση του ρόλου της χώρας ως σταθεροποιητικού παράγοντα στην περιοχή της.

Τελική παρατήρηση: Πέρα από την συναίνεση που σημειώθηκε σε όλα τα παραπάνω, υπάρχουν και ζητήματα στα οποία δεν προχώρησε ακόμα ο διάλογος. Στα ζητήματα αυτά και σε άλλα που θα προκύψουν στο μέλλον, θα συνεχιστεί η προσπάθεια συνεννόησης, ώστε η συναινετική βάση της νέας διακυβέρνησης να ενισχύεται συνεχώς.

http://dimoslokron.blogspot.gr/2012/06/blog-post_25.html

Κυριακή 24 Ιουνίου 2012

Ποιος θα κλείσει πρώτος μια άχρηστη κρατική υπηρεσία; Λεωνίδας Καστανάς,


Ποιος θα κλείσει πρώτος μια άχρηστη κρατική υπηρεσία;

Λεωνίδας Καστανάς, 25/06/2012


Πρόσθεσε στο FacebookΠρόσθεσε στο DeliciousΠρόσθεσε στο NewsvineΠρόσθεσε στο Twitter
Η σύνθεση της νέας κυβέρνησης δεν μας γέμισε αισιοδοξία για το μέλλον, τόσο το δικό της, όσο και της χώρας. Πολλά ονόματα γνωστών αποτυχημένων πολιτικών βρίσκονται σε καίριες θέσεις. Πολιτικών που διακρίθηκαν για την πελατειακή τους αντίληψη περί την πολιτική, τουλάχιστον κατά το πρόσφατο παρελθόν. Δίπλα τους, λίγα λαμπερά ονόματα ανθρώπων που κοσμούν με τη δράση τους τη δημόσια ζωή και δεν είναι επαγγελματίες πολιτικοί. Ονόματα με έντονα μεταρρυθμιστικές απόψεις, με όραμα και κέφι για δουλειά. Στον περίγυρο, πολλά άγνωστα ονόματα που ελπίζουμε τα περισσότερα εξ αυτών να αποδειχθούν καλές περιπτώσεις. Πώς θα δουλέψει το ετερόκλητο αυτό σύνολο, μέλει να αποδειχθεί. Δυστυχώς, η χώρα έχασε την ευκαιρία να έχει ένα πολύ συμπαγές οικονομικό επιτελείο από τους καλύτερους που διαθέτει. Και αναφέρομαι στους Α. Παπαδόπουλο, Στουρνάρα, Μαραβέγια, Ζαννιά, Ηλ. Κικίλια, οι οποίοι μαζί με το Ράπανο και το Χατζηδάκη, θα έφτιαχναν τη  dream team της οικονομίας, με μεγάλες πιθανότητες να επιτύχουν και να οδηγήσουν τη χώρα με ασφάλεια στη νέα εποχή. Οι πληροφορίες λέγουν ότι ήταν ο Βενιζέλος αυτός που δεν θέλησε να γίνει κάτι τέτοιο. Ενώ με παρέμβαση του Φ. Κουβέλη είχε εξασφαλιστεί η συμμετοχή τους, ο αρχηγός του ΠαΣόΚ δεν την υποστήριξε και μάλιστα απουσίαζε από τη διαπραγμάτευση για τη σύνθεση της νέας κυβέρνησης.
Θα πορευτούμε με ό,τι έχουμε. Στο αποτέλεσμα της σύνθεσης αποτυπώνεται το συμπέρασμα ότι αυτή η κυβέρνηση χωρίς την ανάμειξη της ΔΗΜΑΡ, θα ήταν πολύ χειρότερη και με την ενεργό ανάμειξη του ΠαΣόΚ θα ήταν πολύ καλύτερη. Δυστυχώς, τα πολιτικά παιχνίδια δεν λείπουν ούτε στις πιο δύσκολες ώρες.
Το πλαίσιο διακυβέρνησης είναι ρεαλιστικό, αλλά και προοδευτικό με την ουσιαστική σημασία των λέξεων. Προωθεί μεταρρυθμίσεις και προοδευτικές διαρθρωτικές αλλαγές στο πολιτικό σύστημα, την αναδιοργάνωση του κράτους, τις στρατηγικές επιλογές της οικονομικής ανασυγκρότησης της χώρας στη βιομηχανία, την ενέργεια, τις μεταφορές και τα δίκτυα, τις υπηρεσίες και τον πρωτογενή τομέα.
Η κόκκινη κλωστή που το διαπερνά είναι η υπεράσπιση του κόσμου της εργασίας στις αμοιβές και τα δικαιώματα, η καταπολέμηση της ανεργίας με ενεργητικές πολιτικές, η διεύρυνση των ευκαιριών απασχόλησης και επιχειρηματικότητας, ιδιαίτερα για τους νέους.
Θέλουμε να πετύχει η κυβερνητική προσπάθεια για το καλό της χώρας και των εργαζομένων και θα εργαστούμε για το σκοπό αυτό όλοι μαζί στην κυβέρνηση, στο κράτος και τη διοίκηση, στη Βουλή, στους θεσμούς ΤΑ, στο μαζικό κίνημα. Η επιτυχία της κυβέρνησης θα είναι και επιτυχία της ΔΗΜΑΡ.
Έχουμε συνείδηση ότι η πολιτική επιτυχία στο προγραμματικό πλαίσιο είναι αντιστρόφως ανάλογη της εκλογικής καταγραφής στο συσχετισμό ΝΔ –ΔΗΜΑΡ. Είμαστε περήφανοι διότι οι θεμελιώδεις πολιτικές αρχές και της διεκδίκησης για την αναδιαπραγμάτευση και της διακομματικής συμπαράταξης στη διαπραγμάτευση, είχαν τεθεί από τη Δημοκρατική Αριστερά.
Ωστόσο, το πρόγραμμα θα τεθεί στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με τους δανειστές. Ελπίζουμε να γίνει σκληρή και εποικοδομητική διαπραγμάτευση και το αποτέλεσμα να είναι θετικό για τη χώρα. Όποιο όμως και αν είναι το πρόγραμμα που εν τέλει θα εφαρμοστεί, θα πρέπει να γίνει πράξη και μάλιστα άμεσα. Γιατί το πολιτικό μας σύστημα, ενώ είναι μανούλα στις υποσχέσεις, παρουσιάζει ιδιαίτερη δυσανεξία στην εφαρμογή των μεταρρυθμιστικών επιλογών. Η πρόσφατη ιστορία υλοποίησης των εφαρμοστικών νόμων των μνημονίων, είναι απογοητευτική.
Όλοι μας είδαμε και βλέπουμε καθημερινά μεγάλες επιχειρήσεις να κλείνουν, μικρά μαγαζιά να βάζουν λουκέτο, πολυεθνικές να αποχωρούν από τη χώρα, χρέη να αυξάνονται, δουλειές να ματαιώνονται, χιλιάδες ανθρώπους να μένουν στο δρόμο. Είδαμε σχολεία να κλείνουν και άλλα να συγχωνεύονται, στα πλαίσια της δραστικής περικοπής των δαπανών, του καλύτερου εκπαιδευτικού αποτελέσματος και του νοικοκυρέματος του κράτους. Ακούμε για νοσοκομεία που θα ακολουθήσουν και ανησυχούμε.  Αυτό που δεν έχουμε δει, είναι το κλείσιμο, το σφράγισμα, την εξαφάνιση από το διοικητικό χάρτη της χώρας μια άχρηστης δημόσιας υπηρεσίας. Ας μας υποσχεθεί κάποιος ότι θα το δούμε και ας μας φωνάξει να ανοίξουμε σαμπάνιες τη μέρα που θα γίνεται η μετακόμιση. Όχι για να μείνουν και άλλοι συμπολίτες μας στο δρόμο. Αλλά για να απορροφηθούν σε εκείνες τις υπηρεσίες που πραγματικά τους χρειάζονται. Για να σταματήσει η αιμορραγία όλων μας σε νοίκια και λειτουργικά έξοδα για τη συντήρηση κτιρίων που στεγάζουν ελάχιστους υπαλλήλους, χωρίς αντικείμενο. Για να μην πληρωθούν ποτέ πια υπέρογκοι λογαριασμοί για τηλέφωνα και internet που δεν χρησιμοποιήθηκαν για τις ανάγκες της υπηρεσίας, αλλά γι’ αυτές των άπραγων υπαλλήλων τους. Για να χάσουν πια οι οθόνες των pc, το φέγγος του facebook και της πασιέντζας. Αλήθεια, ποιος θα είναι ο υπουργός που θα βάλει το πρώτο λουκέτο, να τον σηκώσουμε στα χέρια; Γιατί αυτή ή αυτός, θα είναι ο πρωταθλητής της νέας κυβέρνησης.
Αλήθεια, ο Καλλικράτης δεν έγινε για να περιοριστούν τα έξοδα των ΟΤΑ; Αμ δε! Αυξήθηκαν. Όπως διαβάζουμε στο ΒΗΜΑ, τα 2 τελευταία χρόνια οι προσλήψεις συνεχίζονται με αποτέλεσμα, ενώ συνταξιοδοτήθηκαν 53.365 άτομα, το σύνολο του προσωπικού της γενικής κυβέρνησης έμεινε σταθερό στα 629.301 άτομα. Η συμφωνία για μία πρόσληψη σε κάθε 5 αποχωρήσεις, δεν τηρήθηκε. Με τι μούτρα θα πάμε σε οποιαδήποτε επαναδιαπραγμάτευση;Τόσο χαζούς θεωρούμε τους κουτόφραγκους;
Μόνο στους ΟΤΑ έγιναν 12.000 προσλήψεις. Σε αυτούς τους άθλιους ΟΤΑ, των οποίων η παροχή υπηρεσιών γίνεται καθημερινά και αθλιότερη, έγιναν 12.000 προσλήψεις. Για να είναι οι πόλεις πιο βρώμικες, τα σκουπίδια να σωρεύονται στους δημόσιους χώρους, οι «πνεύμονες πρασίνου» να είναι μικρές έρημοι, τα περιαστικά άλση σκουπιδότοποι και βάσεις εγκληματιών. Για να φοβάσαι το βράδυ να βγάλεις το σκύλο μια βόλτα, άοπλος. Για να χρειάζεται να εμπλακούν 5 υπάλληλοι μέχρι να σου δώσουν ένα πιστοποιητικό οικογενειακής κατάστασης. Για να είναι οι πόλεις σκοτεινές, επειδή κάηκαν οι λάμπες και δεν αλλάχτηκαν ποτέ.
Το ΕΣΥ έκανε το 2011, 6.000 νέες προσλήψεις. Και όμως, ακόμα έχουμε νοσοκομεία που μοιάζουν με στρατιωτικές μονάδες στο μέτωπο εν καιρώ πολέμου. Ναι, χρειαζόμαστε υγειονομικό προσωπικό, αλλά και σωστές διοικήσεις με οργανόγραμμα και διαφάνεια, ώστε να το κατανείμουν, να το οργανώσουν και να το αξιολογήσουν. Χρειαζόμαστε ανθρώπους που να μπουν μπροστά.
Πρόσφατα, φιλικό μου πρόσωπο χρειάστηκε να νοσηλευθεί στην Ουρολογική Κλινική του Λαϊκού Νοσοκομείου. Σας πληροφορώ ότι οι ιδιωτικές κλινικές ωχριούν μπροστά της. Καθαριότητα, οργάνωση, ψυχολογική συμπαράσταση στους ασθενείς, υψηλού επιπέδου ιατρικές υπηρεσίες. Ο διευθυντής παρών από τις 7πμ, ένας σεβάσμιος κέρβερος, συντόνιζε τα πάντα, με πυγμή και χαμόγελο. Οι υφιστάμενοι τον κοιτούσαν στα μάτια. Τιμούσε την Ιατρική και τη χώρα, τόσο αυτός, όσο και το προσωπικό. Την προηγούμενη εβδομάδα χρειάστηκε να κάνω μια επέμβαση στο Αττικό νοσοκομείο. Η ίδια εικόνα. Ένα σύγχρονο νοσοκομείο, με άριστο προσωπικό σε συνεχή εγρήγορση, παρήγαγε μόνο θετικά αποτελέσματα. Είναι όμως παντού έτσι; Πόσοι θα είχαν να αναφέρουν δεκάδες αρνητικά περιστατικά;
Χρειαζόμαστε ένα άλλο παράδειγμα. Δεν είναι οι προσλήψεις κατ’ ανάγκη αρνητικές, πρέπει όμως  να είναι στοχευμένες. Να είναι τελείως απαραίτητες, να μη γίνονται για να εξυπηρετηθούν οι κομματικοί φίλοι. Κάπως θα πρέπει να ελεγχθεί η κατάσταση. Κάτι θα πρέπει να παρουσιάσουμε στους δανειστές. Με κάποιο τρόπο θα πρέπει να δικαιολογήσουμε τις απαιτήσεις μας.  Ελπίζουμε, τα στελέχη της νέας κυβέρνησης να έχουν την αίσθηση της πραγματικότητας. Να εγκαταλείψουν την πελατειακή λογική. Να αποφύγουν τους μικροκομματισμούς. Να γράψουν ιστορία, έστω μία φορά στη ζωή τους.
Η συμμετοχή ενός τμήματος της Αριστεράς στην κυβέρνηση, δεν έγινε μόνο για να της δώσει ευρύτερη πολιτική νομιμοποίηση. Έγινε για να αλλάξει ο τρόπος που ασκείται η εξουσία.
Χρειάζεται πολιτική και οργανωτική εγρήγορση της Δημοκρατικής Αριστεράς, αλλά και όλων των προοδευτικών δυνάμεων, για την επιτυχή εφαρμογή και προώθηση των προγραμματικών δεσμεύσεων στην κυβερνητική πολιτική. Αν η  Αριστερά θέλει το καλό των εργαζομένων και του τόπου, θα πρέπει να εγκαταλείψει τα κεραμίδια και να πατήσει στη γη. Να έχει μάτια παντού και λύσεις για τα πάντα, ώστε να στρέφει κάθε στιγμή το καράβι στη ρότα της σωτηρίας. Η πολεμική, η καταγγελία, η βία, ο στείρος αρνητισμός, απλώς θα φτιάξουν το κλίμα μέσα στο οποίο οι φαύλοι θα κυριαρχήσουν. Θα βαθύνουν τον κατακερματισμό, θα ενδυναμώσουν τα πολιτικά άκρα. Η αλλαγή δεν θα έρθει με δράσεις μόνο σε επίπεδο κορυφής. Χρειάζεται μια νέα κοινωνική συμφωνία. Η αριστερά έχει ιστορική ευθύνη.

Μεταρρυθμίσεις και… φύγαμε! --- του Γιάννη Μεϊμάρογλου


Μεταρρυθμίσεις και… φύγαμε! --- του Γιάννη Μεϊμάρογλου

Γράφει ο  αντιγραφέας
Αξιολογήστε αυτό το άρθρο
(0 ψήφοι)
Μεταρρυθμίσεις και… φύγαμε! --- του Γιάννη Μεϊμάρογλου
Το ξέρω πως δεν έλειψαν -κι αυτή τη φορά- οι μικροκομματικοί υπολογισμοί και οι σκοπιμότητες και πως οι νεοεκλεγέντες πολιτικοί μας δεν έβαλαν, όλοι, τις προσωπικές τους επιδιώξεις σε δεύτερη μοίρα!

Meimaroglou_174x195Το ξέρω πως -κυβέρνηση και αντιπολίτευση- ξεκίνησαν την αντιπαράθεση, πριν καλά - καλά να δώσουν δείγματα της πολιτικής τους!
Αλλά ας αλλάξουμε επιτέλους νοοτροπία, οι υπόλοιποι. Ας αφήσουμε, για μια φορά κατά μέρος τη γκρίνια και τη μιζέρια και ας δούμε το κύριο:

Η Ελλάδα έχει κυβέρνηση συνεργασίας τριών κομμάτων -απ’ όλο το δημοκρατικό φάσμα- καθώς και ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα διακυβέρνησης, ικανό να βγάλει τη χώρα από τα σημερινά αδιέξοδα!

Έγινε, δηλαδή, το αυτονόητο για μια "κανονική" χώρα, που όμως για τα δικά μας μεταπολιτευτικά δεδομένα φαντάζει σχεδόν απίστευτο...

Δεν πρέπει να υποτιμάμε το γεγονός αυτό, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά την αποδοχή της κοινωνίας και την ψυχολογία των πολιτών, αλλά ας μην ξεχνάμε, ταυτόχρονα, ότι από μόνο του δε σημαίνει και την αυτόματη ανακοπή του κατήφορου της χώρας μας.
Ιδιαίτερα, όσοι τυχόν νομίζουν ότι οι δανειστές μας, όντας τρομοκρατημένοι από το... φόβο του ΣΥΡΙΖΑ και μερικών ακροδεξιών κομμάτων, είναι έτοιμοι να... μας χαρίσουν, περίπου, τα χρέη, είναι μακριά νυχτωμένοι.
Τα δύσκολα, τα πολύ δύσκολα, τώρα μόλις αρχίζουν. Τα προβλήματα είναι πάντα εδώ -τα ίδια, αν όχι μεγαλύτερα- και απλώς είμαστε σε καλύτερη θέση για να τ’ αντιμετωπίσουμε.
Η... πολυθρύλητη διαπραγμάτευση με τους ευρωπαίους εταίρους μας, αρχίζει με βάση το νέο επεξεργασμένο κυβερνητικό πρόγραμμα, ένα πρόγραμμα που θέτει πολύ σωστά τα όρια της κοινωνικής μας αντοχής και αναδεικνύει τους στόχους μιάς οικονομικής ανάπτυξης σαν τον εναλλακτικό δρόμο για την έξοδο της χώρας μας από την κρίση.

Το σημείο όμως αυτό είναι ταυτόχρονα και το αδύνατό μας. Γιατί, ενώ όλοι σχεδόν έχουμε αποδεχτεί ότι πολλές από τις μεταρρυθμίσεις που αναφέρονται στο μνημόνιο έπρεπε να είχαν γίνει από καιρό, στην πράξη τίποτα ουσιαστικά δεν έχει προχωρήσει.
Γιατί, βέβαια, δεν αποτελεί μεταρρυθμιστικό σχέδιο κατά της φοροδιαφυγής η σύλληψη -και άμεση απελευθέρωση- κάποιων οφειλετών του δημοσίου, δεν αποτελεί οργανωμένη πάταξη της διαφθοράς η φυλάκιση της οικογένειας του Άκη και -χθες- του στρατιωτικού που έπαιρνε επί 18 χρόνια τη σύνταξη της νεκρής συζύγου του, κ.λπ. …
Επίσης, η όποια ανάπτυξη δεν μπορεί παρά να περάσει μέσα από τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας μας, την απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων, που, όμως, μάλλον... έκλεισαν περισσότερο, λόγω του προεκλογικού πολιτικού κόστους.
Ας μην ξεχνάμε, επίσης, ότι οι επενδύσεις -ελληνικές και ξένες- προϋποθέτουν ένα σταθερό νομοθετικό πλαίσιο που να εγγυάται και γρήγορες, αποτελεσματικές διαδικασίες. Μπορεί να σκεφθεί κανείς ποια συγκεκριμένα μέτρα για τη μείωση της γραφειοκρατίας πάρθηκαν -και εφαρμόστηκαν- τα τελευταία χρόνια;
Είναι χρήσιμο να τα έχουμε υπόψη μας όλα αυτά, γιατί οι... προκλητικοί
ευρωπαίοι θα ζητήσουν ασφαλώς να δουν και κάποια δείγματα γραφής και από τη μεριά μας, για να δείξουν κι εκείνοι κατανόηση στους όρους που μας έχουν πραγματικά οδηγήσει σε κοινωνική και οικονομική ασφυξία. Και, κυρίως, γιατί αν δεν προχωρήσουν οι αναγκαίες μεταρρυθμίσεις, δεν πρόκειται να ξεφύγουμε ποτέ από τη μέγγενη της ύφεσης!

Η ονομασία "κυβέρνηση εθνικής ευθύνης" ταιριάζει απόλυτα στη νέα κυβέρνηση συνεργασίας και στη δύσκολη προσπάθεια που αναλαμβάνει. Και αποδεικνύεται ακόμη, ότι η εμφάνιση της Δημοκρατικής Αριστεράς ως  η «Αριστερά της ευθύνης», δεν ήταν ένα προεκλογικό πυροτέχνημα, αλλά μια συνειδητή επιλογή μιας Αριστεράς που θέλει να πάρει τις ευθύνες που της αναλογούν στην διακυβέρνηση του τόπου.

Μόνο που η ευθύνη αυτή  δεν αφορά αποκλειστικά  τα κόμματα που συμμετέχουν στην κυβέρνηση.
Είναι απολύτως σωστό ότι στη Δημοκρατία εξ ίσου υπεύθυνο ρόλο και θέση έχουν κυβέρνηση και αντιπολίτευση. Αρκεί και η αντιπολίτευση να έχει τον ίδιο εθνικό στόχο -την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας και την έξοδο από την κρίση, εν προκειμένω- και να μην προσεύχεται στην αδιαλλαξία της Μέρκελ για να δικαιωθεί!