Πέμπτη 31 Ιανουαρίου 2013

Απλή αναλογική ζητεί η ΔΗΜΑΡ για αλλαγή του πολιτικού συστήματος


Απλή αναλογική ζητεί η ΔΗΜΑΡ για αλλαγή του πολιτικού συστήματος


Οι βασικοί άξονες και το πολιτικό πλαίσιο για την αλλαγή του πολιτικού συστήματος, τόσο σε θεσμικό επίπεδο όσο και στο επίπεδο του εκλογικού νόμου, προσδιορίστηκαν στη πρώτη εκδήλωση για τον εκσυγχρονισμό της πολιτικής ζωής που οργάνωσε η ΔΗΜΑΡ σε κεντρικό ξενοδοχείο το απόγευμα της Τετάρτης. Ο Φώτης Κουβέλης, συνοψίζοντας τις εισηγήσεις διακεκριμένων συνταγματολόγων, τόνισε ότι «μια στρατηγική εξόδου από την κρίση οφείλει να απαντήσει πειστικά στο πρόβλημα του πολιτικού συστήματος» και στην κατεύθυνση αυτή ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ καθόρισε τους παρακάτω στόχους. Την εξυγίανση και την διαφάνεια σε όλες τις πτυχές του πολιτικού συστήματος, με ριζική αλλαγή του νόμου περί ευθύνης υπουργών, με υπαγωγή των περιπτώσεων οικονομικών εγκλημάτων υπουργών στις διατάξεις του νόμου για τους καταχραστές του Δημοσίου, με την προφανή -όπως τόνισε- κατάργηση των συνταγματικών διατάξεων του άρθρου 86 του Συντάγματος που αφορά την παραγραφή των αδικημάτων.

Όσον αφορά τον εκλογικό νόμο ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ επανέλαβε την θέση του κόμματος του για καθιέρωση της απλής αναλογικής με κατάργηση του μπόνους των 50 εδρών, το οποίο, ανέφερε, παραμορφώνει την λαϊκή βούληση.

Σχετικά με τη χρηματοδότηση των κομμάτων και την διαφάνεια ζήτησε την μείωση της κρατικής χρηματοδότησης, και της βουλευτικής αποζημίωσης ακόμη και για την συμμετοχή σε επιτροπές στη Βουλή, την κατάργηση κάθε φορολογικού προνομίου και τη συνταξιοδότηση των βουλευτών από τον επαγγελματικό φορέα καθενός.

Επίσης ο κ. Κουβέλης τάχθηκε υπέρ ενός διαφανούς θεσμικού πλαισίου για την αδειοδότηση και τη ρύθμιση των ζητημάτων των ΜΜΕ.

Όσον αφορά τη μεταρρύθμιση της Δημόσιας Διοίκησης υποστήριξε τις πρωτοβουλίες του κ. Μανιτάκη για τη διαθεσιμότητα και κινητικότητα των δημοσίων υπαλλήλων και την ανασυγκρότηση των υπηρεσιών πρόνοιας και υγείας.

Ο κ. Κουβέλης, εν όψει της συνταγματικής αναθεώρησης, ανέφερε χαρακτηριστικά ότι θα πρέπει να αφορά τη σαφή διάκριση των εξουσιών, τη διαφανή δημοσιονομική διαχείριση, την καθιέρωση απλής αναλογικής, και την κατάργηση του νόμου περί ευθύνης υπουργών.

Αναφορικά με την χρηματοδότηση των κομμάτων ο καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου,Νίκος Αλιβιζάτος, άσκησε κριτική σε όσους σπεύδουν να καθορίσουν προκαταβολικά την ανάγκη για την αναθεώρηση του Συντάγματος για να εξυπηρετήσουν, όπως ανέφερε, τους κομματικούς τους σχεδιασμούς και εξέφρασε έντονες επιφυλάξεις για την ιδέα περί Προεδρικής Δημοκρατίας ενώ πρότεινε την καθιέρωση τεκμαρτού ποσού για τις προεκλογικές δαπάνες των κομμάτων με μείωση της κρατικής τους χρηματοδότησης.

Ο καθηγητής και γνωστός εκλογολόγος Ηλίας Νικολακόπουλος αφού ανέλυσε τις αντιφάσεις του ισχύοντος εκλογικού συστήματος πρότεινε την καθιέρωση της απλής αναλογικής σε περιφερειακό επίπεδο, το «σπάσιμο» των μεγάλων περιφερειών και την καθιέρωση τεκμαρτού ποσού εκλογικών δαπανών.

Ο έτερος συνταγματολόγος Ξενοφών Κοντιάδης ανέλυσε την στενή σχέση του εκλογικού συστήματος με την εσωκομματική δημοκρατία προτείνοντας μικρή πριμοδότηση του πρώτου κόμματος και καθιέρωση ολιγοεδρικών περιφερειών και όχι μονοεδρικές.

Από την πλευρά του ο καθηγητής Γιώργος Σωτηρέλλης επεσήμανε την ανάγκη να ανατραπεί ο «κομματικός καθωσπρεπισμός», στη Δημόσια Διοίκηση. Υπέρ των μεταρρυθμίσεων στη κρατική μηχανή τάχθηκε και η συνήγορος του Πολίτη Κατερίνα Σπανού.

Στην εκδήλωση, την οποία άνοιξε με χαιρετισμό του ο γραμματέας της ΔΗΜΑΡ Σπύρος Λυκούδης, και την οποία συντόνισε ο βουλευτής του κόμματος Γιάννης Πανούσης παρόντες ήταν ο υπουργός Δικαιοσύνης Αντώνης Ρουπακιώτης, πρώην βουλευτές και στελέχη του ΠΑΣΟΚ όπως ο Γιάννης Νικολάου, ο Στέφανος Μανίκας, ο Ευάγγελος Μαλέσιος, ο Νίκος Χριστοδουλάκης κ.ά., καθώς και ηγετικά στελέχη της ΔΗΜΑΡ.
πηγή: ΒΗΜΑ

έχουν δικαίωμα στην ελληνική ιθαγένεια.....

«Η αλλαγή του πολιτικού συστήματος να γίνει κτήμα της κοινωνίας»


Φ. Κουβέλης: «Η αλλαγή του πολιτικού συστήματος να γίνει κτήμα της κοινωνίας»

Ομιλία του προέδρου της ΔΗΜΑΡ σε εκδήλωση για το πολιτικό σύστημα

KOUVΈναν κύκλο παρεμβάσεων, που φιλοδοξεί να στρέψει το δημόσιο διάλογο σε κρίσιμα και σημαντικά θέματα, εγκαινίασε απόψε η Δημοκρατική Αριστερά με την εκδήλωση με θέμα «Πολιτικό σύστημα σε κρίση-προτάσεις αλλαγής», που πραγματοποιήθηκε σε κεντρικό ξενοδοχείο της Αθήνας.
«Σήμερα είναι αναγκαία η προώθηση ενός πλέγματος αλλαγών σε όλο το πολιτικό σύστημα. Αλλαγές και μεταρρυθμίσεις που είναι πλέον ώριμες και εφικτές», υπογράμμισε στην ομιλία του ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ Φώτης Κουβέλης, επισημαίνοντας πως η ελληνική κρίση, μπορεί να εκφράστηκε ως οικονομική κρίση, αλλά είναι βαθύτατα πολιτική, θεσμική, συστημική.
«Το πολιτικό σύστημα δημιούργησε το πελατειακό κράτος, ιδιοποιήθηκε τη δημόσια διοίκηση, οδήγησε τη χώρα στο τέλμα της διαφθοράς και διαμόρφωσε ένα κατακερματισμένο κράτος ανίκανο να υλοποιήσει δημόσιες πολιτικές. Ένα κράτος πεδίο διεκδίκησης και άκριτης ενσωμάτωσης ατομικών και συντεχνιακών αιτημάτων σε βάρος του γενικού συμφέροντος. Για αυτό μια στρατηγική εξόδου από την κρίση οφείλει να απαντήσει πειστικά στο πρόβλημα του πολιτικού συστήματος», ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Κουβέλης.
Κατά τον ίδιο, ο στόχος της εξόδου από την κρίση συνδυάζεται άρρηκτα με τη διαμόρφωση μιας νέας θεσμικής πραγματικότητας. «Αλλάζοντας το πολιτικό σύστημα θα σπάσουμε τον κρίκο της κακοδαιμονίας και απελευθερώνουμε τις δημιουργικές δυνάμεις της κοινωνίας».
Ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ κατέθεσε τις εξής προτάσεις του κόμματός του:
Πρώτον: Εξυγίανση του πολιτικού συστήματος / διαφάνεια παντού
Ο έλεγχος των οικονομικών των πολιτικών και των στελεχών του δημόσιου τομέα που διαχειρίστηκαν δημόσιο χρήμα πρέπει να προχωρήσει, αξιοποιώντας το θεσμικό πλαίσιο που υπάρχει και δίνει μεγάλες δυνατότητες. Ο έλεγχος αυτός πρέπει να είναι αναδρομικός και να οδηγήσει στη Continue reading 

Οι διαφοροποιήσει της ΔΗΜΑΡ Παν Παν, Έθνος


Οι διαφοροποιήσει της ΔΗΜΑΡ
Παν Παν, Έθνος, 29/01/2013

Από αρκετές πλευρές αρχίζει να τίθεται το ερώτημα εάν σι επιμέρους διαφοροποιήσεις της ΔΗΜΑΡ συμβαδίζουν με την προοπτική της διαφύλαξης της κυβερνητικής σταθερότητας, σε ορίζοντα τετραετίας, το λένε λιγότερο κάποιοι κυβερνητικοί παράγοντες και περισσότερο στελέχη του ΠΑΣΟΚ, στο πλαίσιο προφανώς μιας αντιπαράθεσης στο πεδίο της Κεντροαριστεράς. Εάν πάντως το μεγαλύτερο πολιτικό κόστος για ένα κόμμα της Αριστερός είναι η υποστήριξη μιας κυβέρνησης που ακολουθεί αντιδημοφιλείς πολιτικές για να αντιμετωπίσει η χώρα την κρίση, αυτό το κόστος το ’χει αποδεχθεί η ΔΗΜΑΡ, χωρίς αμφισημίες. Ακόμα και όταν διαφωνεί, θέτει τη διαφωνία της όχι με όρους υπονόμευσης της κυβέρνησης, αλλά με όρους διεύρυνσης της πολυσυλλεκτικής βάσης της, διευρύνοντας τα διαπραγματευτικά και νομιμοποιητικά στοιχεία της. Μόνο μια μίζερη , στενόμυαλη και φοβική κριτική δεν κατανοεί αυτή τη διάσταση των πραγμάτων και προτιμάει το... μαύρο άσπρο. H ΠΟΛΙΤΙΚΗ των αποχρώσεων είναι προφανώς δύσκολη. Και για κείνους που τη διατυπώνουν και γι" αυτούς προς τους οποίους απευθύνεται. Αλλά αυτός πρέπει να είναι o ρόλος μιας Αοιστεράς, που από τη μία κρατάει ανοιχτά τα κυρία μέτωπα αντιμετώπισης της κρίσης και από την άλλη κρατάει ζωντανή και τη δική της οπτική στα πράγματα και στις εξελίξεις. ΟΤΑΝ ΣΗΜΕΡΑ το ΔΝΤ λέει ότι κάναμε λάθος με την ένταση της λιτότητας και ήδη έχουν αρχίσει να διατυπώνουν ενστάσεις για το φορολογικό, γιατί δεν δικαιούται μια υπεύθυνη Αριστερά να τα θέτει εκ των προτέρων και να παλεύει εντός των τειχών και με συναίσθηση των ορίων για να αποτρέπει δυσμενείς εξελίξεις, διαφοροποιούμενη... Καλό κάνει στην κυβέρνηση, όχι κακό. Η ΣΥΝΕΙΣΦΟΡΑ της ΔΗΜΑΡ στην κυβέρνηση είναι, παραμένοντας αυτό που είναι , να παρέχει τη στήριξη της. Όχι μεταλλαγμένη ... Όσοι από το κυβερνητικό στρατόπεδο νιώθουν ικανοποίηση από τις δημοσκοπήσεις, μεγαλύτερη απ’ ό,τι... υποδηλώνουν οι αριθμοί, και θεωρούν με βάση την πολιτική νίκη στην περίπτωση του Μετρό ότι βρήκαν το... μαγικό ραβδί στο δόγμα της πυγμής για να καλύψουν τα κενά της κοινωνικής στήριξης βρίσκονται σε λάθος δρόμο...

Τρίτη 29 Ιανουαρίου 2013

τα προβλήματα των αγροτών είναι υπαρκτά


ΒΗΜΑ:

28/1: Ο Φ. Κουβέλης αναγνώρισε ότι τα προβλήματα των αγροτών είναι υπαρκτά: «Διαδοχικές συναντήσεις με τον πρόεδρο της ΠΑΣΕΓΕΣ Τζανέτο Καραμίχα και αντιπροσωπεία της Πρωτοβουλίας για την Ανασυγκρότηση του Αγροτικού Συνδικαλιστικού Κινήματος είχε τη Δευτέρα στα γραφεία της ΔΗΜΑΡ, στην οδό Αγίου Κωνσταντίνου, ο πρόεδρος του κόμματος Φώτης Κουβέλης.
Ο κ. Κουβέλης αναγνώρισε ότι τα προβλήματα των αγροτών είναι υπαρκτά και θα πρέπει να αντιμετωπιστούν. «Υπάρχουν πράγματι ζητήματα που έχουν σχέση με το κόστος παραγωγής του αγροτικού προϊόντος, με τη δαπάνη των καυσίμων και ειδικότερα του πετρελαίου, το φορολογικό σύστημα των αγροτών και το ασφαλιστικό τους, με το δεδομένο ότι υπήρξε αύξηση των ορίων ηλικίας» δήλωσε ο κ. Κουβέλης και δεσμεύτηκε να τα θέσει στη κυβέρνηση. «Η δέσμευση και όχι υπόσχεση είναι ότι αυτά τα προβλήματα θα αποτελέσουν αντικείμενο της κυβερνητικής πολιτικής, προκειμένου να υπάρξουν λύσεις» είπε. Εκ μέρους των αγροτών Ημαθίας, που βρίσκονται συγκεντρωμένοι στην περιοχή της Κουλούρας, ο Τάσος Χαλκίδης τόνισε ότι «ο κόσμος στα τρακτέρ περιμένει να μάθει πότε θα πληρωθεί και ο κ. Κουβέλης δεσμεύτηκε να θέσει το θέμα στην κυβέρνηση». Δηλώσεις έκανε και ο Γιάννης Παναγής, από τους αγρότες των Σερρών, ο οποίος ανέφερε ότι ζήτησαν από τον πρόεδρο της ΔΗΜΑΡ πολιτικές δεσμεύσεις και τόνισε ότι οι αγώνες είναι για αυτονόητα αιτήματα. «Οι εποχές της διαχείρισης έχουν περάσει» πρόσθεσε και ζήτησε ο πρωθυπουργός να δημιουργήσει αποταμιευτικό λογαριασμό για την ενίσχυση των αγροτών».

 

Η έκπληξη των αγροτών Δράμας

Η έκπληξη των αγροτών Δράμας


Οι αγρότες της Δράμας αποτελούν μια ευχάριστη έκπληξη για τον τρόπο με τον οποίο ξεπερνούν χρόνια οργανωτικά και συνδικαλιστικά προβλήματα, για την κριτική και αυτοκριτική τους ματιά έναντι παλιών διεκδικήσεων και μορφών αγώνα, για τον ρεαλισμό τους, την δυναμική τους, τους στόχους και τις ιεραρχήσεις τους.
Είναι σαφές ότι η χώρα θα σταθεί στα πόδια της εφόσον στηριχθεί στην πρωτογενή παραγωγή πάνω από όλα, στις ομάδες παραγωγών, στον εξωστρεφή και εξαγωγικό προσανατολισμό, στην αναδιάρθρωση των καλλιεργειών, στην προώθηση των αγροτικών αγορών, στην μείωση του ρόλου των μεσαζόντων, στη στήριξη της αγροτικής παραγωγής μέσω της μείωσης του κόστους και της διευκόλυνσης των επενδύσεων, μέσω της ρευστότητας που έχουν ανάγκη οι παραγωγοί και της χρηματοδότησης έργων που θα βελτιώσουν την παραγωγή αλλά και το εισόδημα των αγροτών.
Είναι λοιπόν πραγματικά τα προβλήματα των αγροτών τα οποία και πυροδοτούν τις κινητοποιήσεις τους και πρέπει άμεσα μέσα από τις όποιες  περιορισμένες δυνατότητες υπάρχουν λόγω της σφιχτής δημοσιονομικής πολιτικής να γίνει μια αναδιανομή πόρων   με στόχο τη στήριξη της αγροτικής παραγωγής.
Ιδιαίτερα ο Αδέσμευτος Σύλλογος Αγροτών Δράμας φαίνεται να αποποιείται οποιαδήποτε κομματική εξάρτηση, συνδιαλέγεται με όλους, προκρίνει ως κυρίαρχο πεδίο σύγκρουσης τις Βρυξέλλες και αποφεύγει μαξιμαλισμούς και μορφές πάλης που στήνουν απέναντι την κοινωνία.
Η κοινωνία της Δράμας προς το παρόν τουλάχιστον τάσσεται στο πλευρό των αγροτών σύσσωμη, στηρίζει τους αγώνες τους και αναζητά διεύρυνση του ρόλου της αγροτικής και κτηνοτροφικής οικονομίας στο νομό μας που οι δυνατότητες ανάπτυξής τους είναι απεριόριστες.
Η αναγέννηση της υπαίθρου και το ξαναζωντάνεμα των χωριών μας είναι μονόδρομος. Ο νέος αγρότης και κτηνοτρόφος ως σύγχρονος επαγγελματίας δεν μπορεί πλέον να βασίζεται σε κοινοτικές επιδοτήσεις και στο εύκολο κέρδος. Χρειάζεται στροφή σε δυναμικές, βιολογικές, καινοτόμες καλλιέργειες παράλληλα με τις παραδοσιακές. Χρειάζεται ένταξη σε ομάδες παραγωγών που θα εξασφαλίζουν μειωμένο κόστος αλλά και ασφαλή διάθεση προϊόντων. Χρειάζεται θεσμικές αλλαγές που θα επιτρέπουν την απ' ευθείας διάθεση προϊόντων στον καταναλωτή και ποιοτικά προϊόντα, πιστοποιημένα και συσκευασμένα σε ανταγωνιστικές τιμές.
Υπάρχουν ήδη λαμπρά παραδείγματα τέτοιων πρωτοβουλιών ενώ θα μπορούσαν να πολλαπλασιαστούν και επιχειρήσεις κοινωνικής οικονομίας σαν αυτές των γυναικείων συνεταιρισμών που ενισχύουν την τοπική οικονομία και απασχόληση.
Οι πολιτικές δυνάμεις του τόπου μας πρέπει να σταθούν στο πλευρό των αγροτών μακριά από κομματικές επιδιώξεις και σύνδεση των αγώνων αυτών με πολιτικούς τους στόχους, πρέπει να αναδείξουν τα προβλήματα αλλά και τις προοπτικές του συγκεκριμένου τομέα, αλλά και να μιλήσουν τη γλώσσα της αλήθειας σε όσες προσπάθειες τυχόν γίνουν για υιοθέτηση αιτημάτων που δεν έχουν καμία σχέση με τις οικονομικές δυνατότητες της χώρας.

Χρήστος Χατζηγεωργίου 
μέλος Ν.Ε. ΔΗΜΑΡ ΔΡΑΜΑΣ

Η ΔΗΜΑΡ ανοίγει τη συζήτηση για πολιτικό σύστημα και εκλογικό νόμο


28/1: Η ΔΗΜΑΡ ανοίγει τη συζήτηση για πολιτικό σύστημα και εκλογικό νόμο / Δ. Κουκλουμπέρης: 

«Η θεωρητική συζήτηση των τριών κυβερνητικών εταίρων για τις αλλαγές στο πολιτικό σύστημα και τον εκλογικό νόμο φαίνεται ότι αποκτά πιο συγκεκριμένα χαρακτηριστικά και ένα ένα τα κόμματα της συγκυβέρνησης αρχίζουν να ξεδιπλώνουν με περισσότερες λεπτομέρειες τις θέσεις τους. Την αρχή θα κάνει μεθαύριο Τετάρτη η ΔΗΜΑΡ, διοργανώνοντας εκδήλωση (18.00 ξενοδοχείο Caravel) όπου θα παρουσιάσει τις προτάσεις της για το πολιτικό σύστημα, τη μορφή διακυβέρνησης και τους θεσμούς. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της ηγεσίας της Αγίου Κωνσταντίνου, το πολιτικό σύστημα εξαιτίας των φαινομένων αδιαφάνειας, διαφθοράς, διαπλοκής και έλλειψης κοινωνικού ελέγχου βρίσκεται σε συνεχή αμφισβήτηση και κρίση και είναι επιτακτική η ανάγκη εξυγίανσής του. Στο πλαίσιο της εκδήλωσης, επί τάπητος θα τεθούν θέματα όπως το εκλογικό και κομματικό σύστημα, ο νόμος περί ευθύνης υπουργών, η βουλευτική ασυλία και η χρηματοδότηση των κομμάτων. Εισηγητές μεταξύ άλλων θα είναι η συνήγορος του Πολίτη Κ. Σπανού, οι συνταγματολόγοι Ν. Αλιβιζάτος και Γ. Σωτηρέλλης, ο εκλογολόγος Ηλ. Νικολακόπουλος και Σ. Κοντιάδης. Τα συμπεράσματα της συζήτησης θα συνοψίσει ο Φ. Κουβέλης, ενώ για τον Φεβρουάριο προγραμματίζεται ειδική εκδήλωση για τον εκλογικό νόμο και την απλή αναλογική και τον Μάρτιο με αντικείμενο τη συνταγματική αναθεώρηση (…)».

 

Καμία υπαναχώρηση σε πολιτικές μας θέσεις


ΕΘΝΟΣ:

26/1: Καμία υπαναχώρηση σε πολιτικές μας θέσεις / Ν. Β. Τσίτσας:

 «Η συμμετοχή της ΔΗΜΑΡ στην κυβέρνηση με την κατάθεση έντονων διαφοροποιήσεων σε καθοριστικές επιλογές της κυβερνητικής πολιτικής, όπως η πρόσφατη διαφωνία της Αγ. Κωνσταντίνου με την επίταξη των απεργών στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, δημιουργεί τριβές στον κυβερνητικό συνασπισμό και δυσφορία που προέρχεται κυρίως από τον χώρο της ΝΔ. Η ενδοκυβερνητική αντιπαράθεση εντάθηκε μετά την ανακοίνωση της Αγ. Κωνσταντίνου ότι η επίταξη είναι «ακραία επιλογή διαχείρισης της κρίσης». Στην Αγ. Κωνσταντίνου ξεκαθαρίζουν ότι η ΔΗΜΑΡ συμμετέχει στο κυβερνητικό σχήμα χωρίς, όμως, να «υπαναχωρεί» σε ζητήματα που αφορούν τις πολιτικές της θέσεις και την ιστορία της. Ο Φ. Κουβέλης και η ηγετική ομάδα του κόμματος έχουν επιλέξει να βρίσκονται εντός-εκτός και... εξ αριστερών της κυβέρνησης, τονίζοντας με κάθε ευκαιρία τη διαφωνία τους ακόμα και σε θέματα αιχμής. Εξάλλου η στρατηγική της ΔΗΜΑΡ έχει δρομολογηθεί από την καταψήφιση του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος εξαιτίας των διατάξεων για τις αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις. «Η συμμετοχή μας στην κυβέρνηση συνεργασίας με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ δεν σημαίνει ότι υπάρχει ταύτιση απόψεων», σημειώνουν ηγετικά στελέχη της ΔΗΜΑΡ και τονίζουν την ανάγκη να εμπεδωθεί η ευρωπαϊκή κουλτούρα της συγκυβέρνησης. Σημειώνουν παράλληλα ότι η υπεύθυνη στάση της ΔΗΜΑΡ προσδιορίζεται και από την πρόθεση του κόμματος να μη δημιουργήσει ρήξη στον κυβερνητικό συνασπισμό, παρά τις λεπτές κοινοβουλευτικές ισορροπίες που έχουν διαμορφωθεί από την ανεξαρτητοποίηση βουλευτών που προέρχονται κυρίως από τον χώρο του ΠΑΣΟΚ».

Ευρώπη ή βαρβαρότητα Των Βασίλη Αλεξάκη, Αντόνιο Λόμπο Αντούνες, Ουμπέρτο Εκο, Χουάν Λουίς Θεμπριάν, Γιόργκι Κόνραντ, Τζούλια Κρίστεβα, Μπερνάρ-Ανρί Λεβί, Κλάουντιο Μάγκρις, Χανς Κρίστοφ Μπουχ, Σαλμάν Ρούσντι, Φερνάντο Σαβατέρ, Πίτερ Σνάιντερ


Ευρώπη ή βαρβαρότητα


Των Βασίλη Αλεξάκη, Αντόνιο Λόμπο Αντούνες, Ουμπέρτο Εκο, Χουάν Λουίς Θεμπριάν, Γιόργκι Κόνραντ, Τζούλια Κρίστεβα, Μπερνάρ-Ανρί Λεβί, Κλάουντιο Μάγκρις, Χανς Κρίστοφ Μπουχ, Σαλμάν Ρούσντι, Φερνάντο Σαβατέρ, Πίτερ Σνάιντερ, NEA, 28.1.13
Η πολιτική ηγεσία της ΕΕ είναι ανάγκη να αποκτήσει όνειρο και σχέδιο
12 ευρωπαίοι συγγραφείς και διανοούμενοι κρίνουν τη χαλάρωση του ευρωπαϊκού οράματος, διεκδικούν μια Ελλάδα με κοινωνική συνοχή και μια δημοκρατική Ιταλία σε μια Ευρώπη αλληλεγγύης, ενώ κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου προς τους ηγέτες που διαχειρίζονται την κρίση: πολιτική ένωση ή έκρηξη, κοινωνική οπισθοδρόμηση, ανασφάλεια, ανεργία, φτώχεια
«Η Eυρώπη δεν είναι σε κρίση, πεθαίνει.
Οχι η Ευρώπη ως έδαφος, φυσικά.
Αλλά η Ευρώπη ως Ιδέα.
Η Ευρώπη ως όνειρο και ως σχέδιο».
Αυτή είναι η Ευρώπη, σύμφωνα με τον [φιλόσοφο και φαινομενολόγο]Εντμουντ Χούσερλ [στον οποίον ανήκουν τα λόγια που προηγούνται], έτσι όπως την επαίνεσε σε δύο μεγάλες διασκέψεις που πραγματοποιήθηκαν το 1938 στη Βιέννη και στην Πράγα, την παραμονή της ναζιστικής καταστροφής. Η Ευρώπη ως βούληση και ως έκφραση, ως όραμα και ως οικοδόμημα, αυτή η Ευρώπη που διαμόρφωσαν οι γονείς μας, αυτή η Ευρώπη που μετατράπηκε σε νέα ιδέα, ικανή να στηρίξει τους λαούς που μόλις είχαν βγει από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο με ειρήνη, ευημερία και διάδοση της δημοκρατίας άνευ προηγουμένου, διαλύεται και πάλι μπροστά στα μάτια μας.

Διαλύεται στην Αθήνα, ένα από τα λίκνα της, εν μέσω της αδιαφορίας και του κυνισμού των αδελφών εθνών. Υπήρξε μια εποχή, του φιλελληνικού κινήματος του 19ου αιώνα, κατά την οποία από τον Σατωβριάνδο έως τον Βύρωνα του Μεσολογγίου, από τον Μπερλιόζ έως τον Ντελακρουά και από τον Πούσκιν έως τον νεαρό Βίκτωρα Ουγκώ, όλοι οι καλλιτέχνες, οι ποιητές, τα μεγάλα μυαλά της Ευρώπης έσπευσαν σε βοήθεια της Ελλάδας και συνηγόρησαν υπέρ της ελευθερίας της. Σήμερα είμαστε μακριά από αυτό. Και δίνεται η εντύπωση ότι οι κληρονόμοι εκείνων των μεγάλων Ευρωπαίων - την ώρα που οι Ελληνες δίνουν μια νέα μάχη εναντίον μιας άλλης μορφής παρακμής και υποταγής - δεν έχουν τίποτα καλύτερο να κάνουν από το να τους επιπλήττουν, να τους στιγματίζουν, να τους υποτιμούν και - με ένα σχέδιο που επιβάλλεται από το πρόγραμμα λιτότητας το οποίο προτρέπονται να ακολουθήσουν - να τους στερούν την αρχή της κυριαρχίας, την οποία πριν από πολύ καιρό εκείνοι είχαν εφεύρει.

Διαλύεται στη Ρώμη, στο άλλο λίκνο της, στον άλλο πυλώνα της ηθικής και των γνώσεών της, το άλλο μέρος που εφηύρε τη διάκριση μεταξύ του νόμου και του δικαιώματος, μεταξύ του να είσαι άνθρωπος και του να είσαι πολίτης, που διαμόρφωσε τη βάση του δημοκρατικού μοντέλου έτσι όπως εξαπλώθηκε όχι μόνο στην Ευρώπη αλλά και σε όλον τον κόσμο: αυτή η ρωμαϊκή κρήνη μολύνθηκε από τα δηλητήρια του μπερλουσκονισμού, ο οποίος δεν δείχνει να εξαφανίζεται. Διαλύεται η πνευματική και πολιτιστική πρωτεύουσα που, κάποιες φορές, συμπεριλαμβάνεται μαζί με την Ισπανία, την Πορτογαλία, την Ελλάδα και την Ιρλανδία στα περίφημα «PIIGS», στα οποία επιτίθενται κάποια χρηματοπιστωτικά ιδρύματα χωρίς συνείδηση ούτε μνήμη, διαλύεται η χώρα που δίδαξε την ομορφιά στην Ευρώπη και σήμερα δείχνει ο ασθενής της ηπείρου. Τι δυστυχία! Οποία γελοιότητα!

Διαλύεται και σε άλλα μέρη, από τη Δύση στην Ανατολή, από τον Βορρά στον Νότο, με την άνοδο του λαϊκισμού, του σοβινισμού, των ιδεολογιών του αποκλεισμού και του μίσους, που η Ευρώπη είχε αποστολή να περιθωριοποιήσει, να αποδυναμώσει. Να που επιστρέφουν ντροπιαστικά και σηκώνουν το κεφάλι. Πόσο μακρινή δείχνει η εποχή όπου στους δρόμους της Γαλλίας, σε αλληλεγγύη για έναν φοιτητή που τον προσέβαλαν, φωνάζαμε: «Είμαστε όλοι Γερμανοί Εβραίοι»! Πόσο μακρινές φαντάζουν οι κινήσεις αλληλεγγύης σε Λονδίνο, Βερολίνο, Ρώμη, Παρίσι προς τους διαφωνούντες της άλλης Ευρώπης που ο Μίλαν Κούντερα αποκαλούσε αιχμαλωτισμένη Ευρώπη! [...]

Παλιά λέγαμε: Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα.
Σήμερα λέμε: Πολιτική ένωση ή βαρβαρότητα.
Θα έπρεπε να πούμε: ομοσπονδιοποίηση ή έκρηξη και, στην τρέλα της έκρηξης, κοινωνική οπισθοδρόμηση, ανασφάλεια, ανεργία στα ύψη και φτώχεια.
Θα έπρεπε να λέμε: Η Ευρώπη προχωρεί ένα βήμα παραπέρα και αποφασιστικά προς την πολιτική ενοποίηση ή βγαίνει από την Ιστορία και βυθίζεται στο χάος.
Δεν υπάρχει άλλη επιλογή: πολιτική ένωση ή θάνατος. Ενας θάνατος που θα μπορούσε να πάρει πολλές μορφές. Θα μπορούσε να διαρκέσει δύο, τρία, πέντε, δέκα χρόνια και να προηγηθούν αρκετά «διαλείμματα» που θα δίνουν την αίσθηση ότι τα χειρότερα έχουν περάσει.
Ωστόσο έρχονται. Η Ευρώπη θα βγει από την Ιστορία. Είτε έτσι είτε αλλιώς, εάν δεν κάνει κάτι, θα εξαφανισθεί. Αυτό δεν αποτελεί πλέον μια υπόθεση, έναν αόριστο φόβο, ένα κόκκινο πανί για να εκφοβίζονται οι απείθαρχοι Ευρωπαίοι. Είναι βεβαιότητα. Μοιραίος και αξεπέραστος ορίζοντας. Ολα τα άλλα - μαγικά κόλπα κάποιων, μικρές συμφωνίες άλλων, ταμεία αλληλεγγύης εδώ, τράπεζες σταθεροποίησης εκεί - χρησιμεύουν μόνο για να καθυστερήσει το τέλος και να διασκεδάσει την ψευδαίσθηση της παράτασης.

Δημοσιονομικοί πολλαπλασιαστές - oh yeah! Του Μάνου Ματσαγγάνη,


Δημοσιονομικοί πολλαπλασιαστές - oh yeah!


Του Μάνου Ματσαγγάνη, www.protagon.gr, 29.1.13
Συμβαίνει σπάνια ένα επιστημονικό ζήτημα με περίεργες τεχνικές πτυχές να συζητιέται ξαφνικά στα πρωτοσέλιδα του διεθνούς Τύπου. Αυτό ακριβώς φαίνεται να συμβαίνει τώρα, με τη διαμάχη γύρω από το ζήτημα των «δημοσιονομικών πολλαπλασιαστών», θέμα με το οποίο ομολογώ ότι και εγώ έχω ασχοληθεί ελάχιστα από τότε που ήμουν δευτεροετής φοιτητής στην ΑΣΟΕΕ. Τι είναι οι δημοσιονομικοί πολλαπλασιαστές; Με πολύ απλά λόγια, δείχνουν πόσο μειώνεται (αυξάνεται) το ΑΕΠ έπειτα από μια μείωση (αύξηση) του ελλείμματος. Όπως καταλαβαίνετε, το θέμα όμως είναι όντως ενδιαφέρον, αν και κατά τη γνώμη μου η πολιτική ερμηνεία θέλει προσοχή.
Λοιπόν, τα γεγονότα εν συντομία έχουν ως εξής:
Πριν από 3 μήνες, ρεπορτάζ των Financial Times (9 Οκτωβρίου 2012) ανέφερε ότι οι αξιωματούχοι του ΔΝΤ δεν θεωρούν πλέον ότι οι δημοσιονομικοί πολλαπλασιαστές είναι 0,5 (η υπόθεση εργασίας του ΔΝΤ στα Μνημόνια της Ελλάδας και των άλλων χωρών), αλλά πολύ υψηλότεροι: από 0,9 έως 1,7. Το ρεπορτάζ επιβεβαιώθηκε σε «κείμενο συζήτησης» που υπογράφουν οι Blanchard και Leigh (μεγάλα κεφάλια του ΔΝΤ, ιδίως ο πρώτος), και το οποίο κυκλοφόρησε λίγο πριν από τις γιορτές με τη διευκρίνηση ότι πρόκειται για «προσωπικές απόψεις» των συγγραφέων. Με λίγα λόγια, λένε οι συγγραφείς, μια μείωση του ελλείμματος κατά 5% (όπως συνέβη στην Ελλάδα το 2010) δεν προκαλεί ύφεση 2,5% (0,5 x 5%), αλλά 2 ή και 3 φορές παραπάνω. Πράγματι, η ύφεση στην Ελλάδα ήταν 7% το 2011, 6% το 2012, 4% με 4,5% το 2013 και πάει λέγοντας. Οι Blanchard και Leigh λένε ότι αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έπρεπε να μειωθεί το έλλειμμα, αλλά ότι η μείωση έπρεπε να γίνει αλλιώς (με άλλη αναλογία αύξησης φόρων και μείωσης δαπανών), μαζί με ουσιαστικές διαρθρωτικές αλλαγές (άλλοι προσθέτουν: με διαφορετικό timing) κ.λπ.

Συνεπώς; Τι συμπέρασμα βγάζουμε από όλα αυτά; Ότι το λάθος που έκανε το ΔΝΤ το πληρώνουμε εμείς; Ότι κακώς υπήρξε το Μνημόνιο; Ότι τζάμπα τραβάμε όσα τραβάμε τα τελευταία 3 χρόνια;

Κατά τη γνώμη μου, η πολιτική ουσία του πράγματος δεν είναι αυτή. Η Ελλάδα στις αρχές του 2010 είχε κατ’ ουσίαν χρεοκοπήσει, αφού δεν μπορούσε να δανειστεί από τις αγορές. Οι μόνοι που μας δάνειζαν ήταν η τρόικα (παραβιάζοντας μάλιστα την περίφημη ρήτρα μη διάσωσης, την οποία όλα τα μέλη της Ευρωζώνης -και η Ελλάδα- είχαν υπογράψει). Το να θεωρεί κανείς ότι επρόκειτο ποτέ να μας δάνειζαν άνευ όρων ανήκει στη σφαίρα της επιστημονικής φαντασίας. Πολύ περισσότερο, όταν η εν λόγω χώρα έδινε την (εν πολλοίς ορθή) εντύπωση σπάταλης και διεφθαρμένης Μπανανίας που μαγειρεύει τα νούμερα σε τερατώδη κλίμακα. Ας θυμηθούμε ότι η πρόβλεψη Παπαθανασίου για το έλλειμμα του 2009 ήταν 3,7% του ΑΕΠ, ενώ η τελική εκτίμηση της Eurostat ήταν 15,6%!(Παραβλέπω την τρέχουσα υπόθεση δικαστικής δίωξης Ζωής Γεωργαντά προς Ανδρέα Γεωργίου ως εμπίπτουσα στη σφαίρα της κοινωνικής ψυχολογίας, που άλλωστε δεν είναι ειδικότητά μου).

Συνεπώς, το θέμα ήταν (και παραμένει) άλλο: τι Μνημόνιο, ποιανού Μνημόνιο κ.λπ. Με κίνδυνο να γίνω κουραστικός, έχω γράψει επανειλημμένως ότι μια σοβαρή χώρα θα εκπονούσε μόνη της ένα εθνικό πρόγραμμα δημοσιονομικής εξυγίανσης και μεταρρύθμισης των θεσμών, καθορίζοντας η ίδια τις δικές της προτεραιότητες. Δεν θα περίμενε να το κάνει για λογαριασμό της η τρόικα.

Πάντως, ακόμη πιο ενδιαφέρον μου φαίνεται ένα άλλο ζήτημα: Τι καθορίζει το μεγέθος των δημοσιονομικών πολλαπλασιαστών. Σε πρόσφατη εργασία τους οι Alcidi και Gros υπολογίζουν ότι στην Ελλάδα είναι 1,4 ενώ στις άλλες χώρες του Νότου (και στην Ιρλανδία) 0,8 με 1. Γιατί έχουμε μεγαλύτερους πολλαπλασιαστές από τα άλλα PIGS?

Όπως εξηγούν οι συγγραφείς, το μέγεθος των δημοσιονομικών πολλαπλασιαστών γενικά εξαρτάται από τρεις παράγοντες: (1) τη ροπή προς αποταμίευση, (2) τον βαθμό εξωστρέφειας της οικονομίας και (3) το (πραγματικό) φορολογικό βάρος. Αυτά τα τρία μαζί λειτουργούν ως βαλβίδες ασφαλείας: Οσο μεγαλύτερο είναι το τμήμα του διαθέσιμου εισοδήματος που αποταμιεύεται, το τμήμα του παραγόμενου προϊόντος που εξάγεται και το τμήμα του ακαθάριστου εισοδήματος που πηγαίνει σε φόρους, τόσο χαμηλότεροι είναι οι δημοσιονομικοί πολλαπλασιαστές, δηλ. τόσο μικρότερη τελικά είναι η ύφεση έπειτα από μια μείωση του ελλείμματος κατά x%.

Με άλλα λόγια, η ύφεση στην Ελλάδα υπήρξε (και παραμένει) βαθύτερη από το αναμενόμενο κυρίως λόγω (1) υπερκαταναλωτισμού με δανεικά, (2) χαμηλής εξαγωγικής επίδοσης και (3) μεγάλης φοροδιαφυγής. Όλα εντελώς δικά μας προβλήματα, που καλό θα είναι κάποτε να αρχίσουμε να αντιμετωπίζουμε. Φυσικά, για να συμβεί κάτι τέτοιο θα πρέπει πρώτα να αφήσουμε μια και καλή πίσω μας την αφόρητη συζήτηση για τις «προδοτικές ευθύνες» όσων υπέγραψαν το Μνημόνιο (αλλά όχι βέβαια όσων έστειλαν τα ελλείμματα στα ύψη, που συχνά είναι οι ίδιοι που φωνάζουν σήμερα).

Και ένα τελευταίο: Οι επιδράσεις των δημοσιονομικών πολλαπλασιαστών είναι προσωρινές. Άλλωστε, εάν δεν ήταν, θα μπορούσε μια χώρα να έχει ανάπτυξη με δανεικά επ’ αόριστον (ξέρω: αυτό ακριβώς πιστεύουν πολλοί ανάμεσά μας, ακόμη και τώρα...)
Η άλλη όψη του νομίσματος είναι ότι και η σημερινή ύφεση θα είναι προσωρινή. Αντίθετα, η δημοσιονομική εξυγίανση, εάν έχει διάρκεια (δηλ. εάν δεν ξανακυλήσουμε), θα αποκαταστήσει ένα μόνιμα βελτιωμένο περιβάλλον για την αποδοτικότερη λειτουργία της οικονομίας. Συνεπώς, η πικρή αλήθεια είναι ότι η «διόρθωση» μέσω της λιτότητας ήταν αφενός αναπόφευκτη -και μάλιστα, ύστερα από τόσο μεγάλο δημοσιονομικό εκτροχιασμό, αναπόφευκτα μεγάλη- και αφετέρου μακροπρόθεσμα χρήσιμη.

Υπάρχει όμως και η άλλη όψη της άλλης όψης (...) Η ύφεση μπορεί να είναι προσωρινή στη μακρά διάρκεια, αλλά στο παρόν (στο οποίο ζούμε) είναι ήδη βαθιά και παρατεταμένη. Αυτό, εάν δεν προσέξουμε, μπορεί να αφήσει μεγάλες πληγές που επουλώνονται δύσκολα.

Δεν αναφέρομαι εδώ στη διάλυση της κοινωνικής συνοχής που προκάλεσε το γενικευμένο «ο σώζων εαυτόν σωθείτω» (αντίδραση που πηγάζει από την παντελή έλλειψη αυτογνωσίας ενός μεγάλου τμήματος της κοινωνίας). Αναφέρομαι στις άλλες τοξικές επιδράσεις μιας παρατεταμένης ύφεσης. Η μακροχρόνια ανεργία απελπίζει ανθρώπους και αχρηστεύει δεξιότητες. Η μετανάστευση των πιο μορφωμένων νέων μας είναι σωτήρια για τους ίδιους, αλλά απώλεια για όσους μένουν πίσω. Η φτώχεια των παιδιών μας δεν έχει μόνο κοινωνικές συνέπειες, έχει και οικονομικές: φθείρει το μελλοντικό ανθρώπινο κεφάλαιο από το οποίο θα εξαρτηθεί η ανάκαμψη και η μελλοντική μας ευημερία. Για όλα αυτά, και ιδίως για το τελευταίο, μπορούμε να κάνουμε πολλά, ακόμη και εν μέσω λιτότητας και ύφεσης (ή μάλλον: ειδικά εν μέσω λιτότητας και ύφεσης).

Αυτό είναι το νόημα της δίκαιης λιτότητας: αναλογική κατανομή των βαρών, προστασία των ασθενέστερων. Ας αρχίσουμε να συζητάμε για αυτά. Έχουμε ήδη χάσει πολύ χρόνο συζητώντας για ανοησίες.

για τις αγροτικές κινητοποιήσεις


Συνάντηση του προέδρου της ΔΗΜΑΡ Φώτη Κουβέλη, με την Πρωτοβουλία για την Ενότητα και την Ανασυγκρότηση του Αγροτικού Συνδικαλιστικού Κινήματος


Ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ συναντήθηκε με εκπροσώπους της Πρωτοβουλίας για την Ενότητα και την Ανασυγκρότηση του Αγροτικού Συνδικαλιστικού Κινήματος. 
Αμέσως μετά τη συνάντηση, ο Φώτης Κουβέλης προέβη στην ακόλουθη δήλωση:


«Τα προβλήματα των αγροτών και της αγροτικής οικονομίας, αναμφισβήτητα, είναι υπαρκτά και πρέπει να αντιμετωπισθούν.  Η προοπτική της ελληνικής οικονομίας βρίσκεται στην ανάπτυξη και προφανώς στην στήριξη του πρωτογενούς τομέα παραγωγής. Υπάρχουν πράγματι ζητήματα που έχουν σχέση με το κόστος του παραγόμενου αγροτικού προϊόντος. Υπάρχουν ζητήματα που έχουν σχέση με την δαπάνη καυσίμων και ειδικότερα του πετρελαίου, υπάρχουν ζητήματα τα οποία αναφέρονται στη στήριξη των αγροτών αναφορικά με το φορολογικό σύστημα, όπως υπάρχουν και ζητήματα που αναφέρονται στο ασφαλιστικό σύστημα των αγροτών με το δεδομένο ότι υπήρξε αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, αναφέρομαι στα χρονικά όρια συνταξιοδότησης, έτσι σήμερα ο αγρότης να καλείται να διανύσει χρόνο που θα φτάσει τα 67 χρόνια της ηλικίας του.
Όλα αυτά πρέπει ν αντιμετωπισθούν, η δέσμευση - όχι η υπόσχεση - είναι ότι αυτά τα προβλήματα θα αποτελέσουν αντικείμενο της κυβερνητικής πολιτικής προκείμενου να υπάρξουν λύσεις».

Κυριακή 27 Ιανουαρίου 2013

Συνέντευξη του προέδρου της ΔΗΜΑΡ Φώτη Κουβέλη


Συνέντευξη του προέδρου της ΔΗΜΑΡ Φώτη Κουβέλη στην εφημερίδα «Παραπολιτικά» και τον δημοσιογράφο Γιάννη Αργυρό

Κύριε Πρόεδρε η έκθεση του ΔΝΤ επανέφερε  στη συζήτηση  ζήτημα λήψης νέων μέτρων. Υπάρχει  ενδεχόμενο νέας περικοπής μισθών και συντάξεων;
Σε καμία περίπτωση. Βεβαίως η ρύθμιση η οποία υπάρχει για την εξασφάλιση των αναγκαίων εσόδων αναφέρεται στα ζητήματα αντιμετώπισης της φοροδιαφυγής, της παραοικονομίας και στις δαπάνες οι οποίες έχουν περικοπεί και αναφέρομαι στις δαπάνες των υπουργείων αυτό το πρόγραμμα πρέπει να τηρηθεί. Αλλά όχι, σε καμία περίπτωση νέες περικοπές μισθών και συντάξεων.


Επίσκεψη Ψαριανού- Παπαδόπουλου στη Δράμα

Με μεγάλη επιτυχία διοργανώθηκε ο χορός της ΔΗΜΑΡ Δράμας το Σάββατο 26 Ιανουαρίου.
Παραβρέθηκαν ο βουλευτής της ΔΗΜΑΡ Γρηγόρης Ψαριανός και ο εκπρόσωπος τύπου της ΔΗΜΑΡ Ανδρέας Παπαδόπουλος οι οποίοι κατά τη διάρκεια της ημέρας έδωσαν κοινή συνέντευξη τύπου, ενώ ο Γρηγόρης Ψαριανός με στελέχη της ΔΗΜΑΡ Δράμας επισκέφτηκαν το Θεραπευτήριο Χρονίων Παθήσεων και ενημερώθηκαν για τη λειτουργία και τις πρόσφατες εξελίξεις με την συγχώνευση, επισκέφτηκαν το Κοινωνικό Παντοπωλείο του Δήμου Δράμας και ενημερώθηκαν από το Δήμαρχο Δράμας και τον υπεύθυνο αντιδήμαρχο για την κοινωνική πολιτική που ασκεί ο Δήμος, επίσης επισκέφτηκαν το κτίριο της Οικολογικής Κίνησης Δράμας και συζήτησαν με το Διοικητικό Συμβούλιο για τα θέματα που απασχολούν την Οικολογική Κίνηση. Ο Γρηγόρης Ψαριανός δεσμεύτηκε ότι αφού του παραδοθούν τα απαραίτητα στοιχεία θα προχωρήσει στις απαραίτητες ενέργειες ώστε να προωθηθούν ζητήματα που του έθεσαν τόσο ο Δήμαρχος όσο και η ΟΚΔ και η διευθύντρια  του Θεραπευτηρίου.
Το απόγευμα τα στελέχη συζήτησαν με πολίτες και με μέλη της ΔΗΜΑΡ  στο σαλόνι του Ξενοδοχείου ΜΑΡΙΑΝΑ.
θεραπευτήριο

συνέντευξη

κοινωνικό παντοπωλείο

                                     

οικολογική

χορός
Η επιλογή των επαφών  της ΔΗΜΑΡ θέλει να αναδείξει για άλλη μια φορά το ενδιαφέρον της για την κοινωνική αλληλεγγύη και την κοινωνική πολιτική που είναι όσο ποτέ αναγκαία σήμερα αλλά και την ευαισθησία σε θέματα περιβαλλοντικά που δεν πρέπει να περνούν σε δεύτερη μοίρα λόγω οικονομικής κρίσης.

φωτογραφίες από επίσκεψη Ψαριανού -Παπαδόπουλου και χορός ΔΗΜΑΡ Δράμας

Παρασκευή 25 Ιανουαρίου 2013

νέα δημοσκόπηση (Rass 25.01.12)


Στήθος με στήθος ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ σε νέα δημοσκόπηση (Rass 25.01.12)


Ισχνό προβάδισμα 0,4% στη ΝΔ έναντι του ΣΥΡΙΖΑ δίνει η νέα δημοσκόπηση της εταιρείας Rass που δημοσιεύεται στην εφημερίδα «Παραπολιτικά».Συγκεκριμένα στην πρόθεση ψήφου η ΝΔ προηγείται με 25,5% και ακολουθεί ο ΣΥΡΙΖΑ με 25,1%.
Τρίτο κόμμα αναδεικνύεται η  Χρυσή Αυγή με 8,8%, ενώ έπονται το ΠΑΣΟΚ με 5,3% , η ΔΗΜΑΡ με 5,2 %, το ΚΚΕ με 5% και οι Ανεξάρτητοι Έλληνες  με 4,8% .H αδιευκρίνιστη ψήφος αγγίζει το 12,2%.dimosko1359137522

Τι συνιστά βία; Του Θεοχάρη Γαλιαλίδη


Τι συνιστά βία; Του Θεοχάρη Γαλιαλίδη Επιλεγμένο

24 Ιαν 2013 @ 21:49 | Έγραψε η Συντακτική ομάδα
Βαθμολογήστε το άρθρο
(0 ψήφοι)
Τι συνιστά βία; Του Θεοχάρη Γαλιαλίδη




Τι συνιστά βία; 
Του Θεοχάρη Γαλιαλίδη 

Μετά τα γεγονότα των τελευταίων ημερών, τις εκρήξεις, τους εμπρησμούς, τη σφαίρα στο γραφείο του Προέδρου της ΝΔ κλπ, όλα τα κόμματα επισημαίνουν σε διάφορους τόνους ότι «Η βία είναι καταδικαστέα από όπου κι αν προέρχεται» ! 
Ουδείς διαφωνεί επ’αυτού. Ποια βία εννοούν όμως ;
Ασφαλώς και μόνο την προφανή φυσική βία, τους τραμπουκισμούς, τους πυροβολισμούς, τα γκαζάκια, τους προπηλακισμούς ! 
Η βία όμως δεν τελειώνει σε αυτά. Υπάρχει και η άλλη, η μόνιμη και συγκεκαλυμμένη βία. 
Μήπως δεν είναι βία η κομματοκρατία των τελευταίων 40 ετών ? 
δεν είναι βία οι διορισμοί  ημετέρων στο δημόσιο ?
δεν είναι βία συγκεκριμένες ομάδες να έχουν τόσα προκλητικά προνόμια ?
δεν είναι βία ο ιδιωτικός υπάλληλος ή εργάτης να αντιμετωπίζεται ως πολίτης Β κατηγορίας ακόμα και από το Νόμο ?
δεν είναι βία άλλοι να πληρώνονται χρυσάφι την τεμπελιά τους κι άλλοι να γερνάνε στη σκαλωσιά και στο νταμάρι για ένα κομμάτι ψωμί ?
δεν είναι βία ο εκφοβισμός και η κατατρομοκράτηση αυτού του δύσμοιρου λαού, προκειμένου να οδηγηθεί σε αδράνεια και μοιρολατρία ?
δεν είναι βία να εξαφανίζεται μια λίστα με πιθανούς φοροφυγάδες και οι ένοχοι να μας ζητάνε και τα ρέστα ?
δεν είναι βία οι ατελείωτοι διάλογοι και αντιπαραθέσεις στα ΜΜΕ που κατά ένα μαγικό τρόπο πάντα αμελούν το πραγματικά σημαντικό και ασχολούνται με ανοησίες ?
δεν είναι βία να τρως στη μάπα τον κάθε ανεπρόκοπο που θέλει να παρουσιαστεί ως πολιτικός, σωτήρας, συνδικαλιστής, και δεν συμμαζεύεται ? 
δεν είναι βία να πληρώνεις με δανεικά απίθανες στρατιωτικές αγορές πανάκριβων πολεμικών συστημάτων επειδή οι πολιτικοί σου είναι δέσμιοι της άστοχης εξωτερικής πολιτικής τους ή της αέναης ανάγκης τους για μίζες ? 
δεν είναι βία που αυτοί που πιο έντονα σήμερα διαμαρτύρονται είναι αυτοί που υπήρξαν οι ευνοημένοι του πολιτικού συστήματος, που διορίστηκαν από το παράθυρο, που πληρώνονταν υπερβολικά για τη δουλειά που έκαναν ή δεν έκαναν, που έβγαλαν τον εργασιακό τους βίο μέσα στα γραφεία των βουλευτών, που πήραν συντάξεις και εφάπαξ πριν προλάβουν να δουλέψουν ? που έκαναν διακοπές στο Λονδίνο με τα λεφτά που πλήρωνε ο λαουτζίκος στη ΔΕΗ ?
δεν είναι βία να είσαι ιδιώτης που έχει λαμβάνειν από αυτό το ακατονόμαστο ελληνικό δημόσιο επιστροφές ή πληρωμές εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ και την ίδια ώρα να καταστρέφεται η επιχείρησή σου λόγω της άρνησης του δημοσίου να σε πληρώσει ? και να πηγαίνεις και φυλακή αν εσύ έχεις μια μικρή οφειλή προς το κράτος ?
δεν είναι βία να αρνείται το δημόσιο τον συμψηφισμό οφειλών με τους ιδιώτες? επικαλούμενο οικονομική αδυναμία, παρότι την ίδια στιγμή πληρώνεται κανονικά όλο το πολιτικό προσωπικό με πρώτους τους βουλευτές, τους υπουργούς και λοιπούς παρατρεχάμενους? μήπως παραιτήθηκε κάποιος από αυτούς από το μισθό του, σε ένδειξη ευσυνειδησίας ή πατριωτισμού?
δεν είναι βία να μην μπορεί το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού να ζεσταθεί φέτος το χειμώνα ?
δεν είναι βία οι 20.000 άστεγοι στην ΑΘήνα ?
δεν είναι βία όταν γίνεται τόσος λόγος για το μικρό παιδάκι του Χ  υπουργού αλλά κανείς δεν μιλά για τα χιλιάδες μικρά παιδάκια των λαϊκών οικογενειών που βασανίζονται από την ανέχεια?
δεν είναι βία να προσπαθούν μόνιμα τα ΜΜΕ να σε αποπροσανατολίσουν?
δεν είναι βία η απειλή της απόλυσης?

δεν είναι βία να στερείται ο μέσος έλληνας τα απαραίτητα και την ίδια ώρα όλοι όσοι έκλεψαν, διορίστηκαν, διεπλάκησαν, διεφθάρησαν, να απολαμβάνουν τη σοδειά τους από το αίμα του λαού αυτού?

δεν είναι η έλλειψη τιμωρίας για του δοσίλογους, τους κλέφτες, τους μιζαδόρους, τους ανίκανους, ΣΚΛΗΡΗ ΒΙΑ ενάντια στον πολίτη που καλείται να ξοφλήσει το λογαριασμό τους ?
δεν είναι η ΑΝΕΡΓΙΑ και η ΦΤΩΧΕΙΑ η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΒΙΑ ???

Προς αποφυγή παρερμηνείας, μετ’επιτάσεως σημειώνω ότι ο υπογράφων δεν δικαιολογεί πράξεις φυσικής βίας, όπως αυτές για τις οποίες γίνεται λόγος τελευταία. Η αντίδραση με βία έχει πάντα αρνητικές συνέπειες για την ίδια την κοινωνία και όχι για τους κυβερνώντες. Στη Δημοκρατία ο λαός έχει ειρηνικά όπλα για την εκδήλωση της αντίθεσής του στην ασκούμενη πολιτική με κορυφαίο την ψήφο του. Εάν αυτό το όπλο δεν χρησιμοποιείται συνετά, τότε τα αποτελέσματα είναι αυτά που ζούμε.
Γαλιαλίδης Θεοχάρης 
(δικηγόρος)
xarisgalial@yahoo.gr