Να σώσουμε τον καπιταλισμό Άρθρο στην Αυγή 29/12

Να σώσουμε τον καπιταλισμό

 

Ημερομηνία δημοσίευσης: 29/12/2010

Του Γεράσιμου Γεωργάτου*
Όλες σχεδόν τις κρίσεις του καπιταλισμού η αριστερά έσπευδε και τις χαρακτήριζε δομικές και συστημικές, υποδηλώνοντας έτσι ότι διαμορφώθηκαν οι αντικειμενικές συνθήκες για την ανατροπή του, με την ανάλογη ωρίμανση και του υποκειμενικού παράγοντα. Το ίδιο κάνει και σήμερα, ευθέως το ΚΚΕ και εμμέσως άλλες δυνάμεις της αριστεράς εντός και εκτός ΣΥΡΙΖΑ. Όμως ο 20ός αιώνας έδειξε ότι η διά της βίας ανατροπή του καπιταλισμού και η επιβολή του σοσιαλισμού, όπου επιχειρήθηκε, κατέληξε στον σοβιετικού τύπου ολοκληρωτισμό. Μάλιστα, οι μεγαλύτεροι αντικομμουνιστές είναι όσοι επιμένουν στην υποστήριξη του σταλινισμού, της μεγαλύτερης στρέβλωσης και συκοφαντίας του μαρξικού απελευθερωτικού οράματος.
Μια σύγχρονη αριστερά -και η Δημοκρατική Αριστερά, αφού αυτοπροσδιορίζεται ως τέτοια- αν όντως θέλει να σηματοδοτήσει μια τομή με το πρόσφατο και το απώτερο παρελθόν, οφείλει να τοποθετηθεί ευθαρσώς απέναντί του και να συνάγει τα ανάλογα συμπεράσματα, για μια πολιτική αρχών που θα συγκροτούν την ταυτότητά της και θα ορίζουν το πλαίσιο από όπου θα απορρέουν και οι τοποθετήσεις της στην τρέχουσα συγκυρία.
Συνεπώς, ο σοσιαλισμός με δημοκρατία και ελευθερία στον οποίο αναφέρεται, δεν είχε, ούτε θα μπορούσε να έχει καμιά σχέση με εκείνα τα καθεστώτα. Αντιθέτως, επιχειρήθηκε με τη μεταρρυθμιστική στρατηγική σε χώρες του αναπτυγμένου καπιταλισμού, όπως εκφράστηκε με τον Ούλοφ Πάλμε στη Σουηδία, τον Μπρούνο Κράισκι στην Αυστρία, τον Βίλι Μπραντ στη Γερμανία κ.λπ. Πρόκειται για τη μεταπολεμικά συνδεδεμένη με το όνομα της σοσιαλδημοκρατίας «χρυσή τριακονταετία» (1945 – 1975), όπου υπό το κυρίαρχο κεϋνσιανό μοντέλο στήριξης της ζήτησης, δηλαδή των δυνάμεων της εργασίας «...οι αξίες της αλληλεγγύης και της ισότητας μπορούσαν να ικανοποιηθούν εντός καπιταλισμού με το κοινωνικό κράτος και την κρατική εγγύηση της πλήρους απασχόλησης.» (Ε. Τσακαλώτος, "Αυγή", 10.12.2010).
Η πετρελαϊκή κρίση του 1973, η εγκατάλειψη του κανόνα του χρυσού και των συμφωνιών του Bretton Woods, ο στασιμοπληθωρισμός και η ανερχόμενη ανεργία, σημαδεύουν το πέρασμα από το κεϋνσιανό στην κυριαρχία του νεοφιλελεύθερου μοντέλου στήριξης της προσφοράς, δηλαδή των δυνάμεων του κεφαλαίου. Η δε σοσιαλδημοκρατία, τη δεκαετία του '80, μετατοπίζεται και υιοθετεί τη νεοφιλελεύθερη ορθοδοξία, με χαρακτηριστικότερες τις περιπτώσεις Μπλερ στη Βρετανία και Σρέντερ στη Γερμανία, για να ακολουθήσουν βαθμιαία και τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά σοσιαλδημοκρατικά κόμματα, ενώ το καθ' ημάς ΠΑΣΟΚ προώθησε ταυτόχρονα ένα ανορθολογικό μείγμα προνοιακών πολιτικών και πελατειακών δικτύων εξαιτίας των οποίων καθίσταται πολλαπλά δύσκολη η υπεράσπιση των δημοσίων αγαθών και υπηρεσιών στη χώρα μας. Η δε σημερινή κυβέρνηση αποπειράται καθυστερημένα, σε συνθήκες κρίσης και διά της εξωτερικής επιβολής του Μνημονίου, το εξορθολογιστικό σοκ που έπρεπε να είχε πραγματοποιηθεί στη φάση της ανάπτυξης και όχι της ύφεσης, κατά το πρώτο ήμισυ της δεκαετίας. Γι' αυτό θα αποτύχει.
Όμως η μετατόπιση της σοσιαλδημοκρατίας ούτε συνολική και οριστική μπορεί να θεωρείται και κυρίως δεν ακυρώνει την πολύτιμη κληρονομιά του κοινωνικού κράτους. Αυτή την κληρονομιά πρέπει να μετουσιώσει στις σημερινές συνθήκες μια σύγχρονη αριστερά που έχει αφήσει οριστικά πίσω της το ναυάγιο του υπαρκτού και των παραφυάδων του.
Σε συνθήκες παγκοσμιοποίησης, διεθνών τεχνολογικών δικτύων, ανοιχτών κεφαλαιαγορών και αυξημένης διασύνδεσης των οικονομιών, είναι φυσικά αδιανόητη η επιστροφή στον εθνικό κεϋνσιανισμό και στο εθνικό κράτος πρόνοιας. Μια τέτοια απόπειρα θα αποτελούσε αναχρονιστική χαοτική οπισθοδρόμηση με καταστροφικές συνέπειες. Ας το σκεφτούν διπλά όσοι προτείνουν έξοδο από την Ε.Ε και επιστροφή στη δραχμή.
Όμως, με αφορμή τη σημερινή πολύπλευρη διεθνή κρίση του νεοφιλελεύθερου μοντέλου, την αυξανόμενη συνειδητοποίηση ότι η απάντηση στην απορρύθμιση και τη χρηματοπιστωτική κυριαρχία είναι οι πολιτικές πρωτοβουλίες για επιβολή διεθνών κανόνων και ρυθμιστικών πλαισίων, μια σύγχρονη αριστερά μπορεί να θέσει ως εφικτό οραματικό στόχο έναν ευρωπαϊκό πράσινο κεϋνσιανισμό, ένα καθολικό κοινωνικό μοντέλο σε ευρωπαϊκή κλίμακα, με προώθηση της οικονομικής και πολιτικής ενοποίησης, δίνοντας έτσι πιο συγκεκριμένο περιεχόμενο στον αριστερό ευρωπαϊσμό και την οικολογική εγρήγορση που επικαλείται. Έτσι αξιοποιεί τις καλύτερες παραδόσεις της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας, καλύπτει το κενό που αυτή έχει αφήσει πίσω της και ταυτόχρονα της ασκεί πίεση για αλλαγή τροχιάς με προοπτική τις προγραμματικές συγκλίσεις.
Ένα τέτοιο προγραμματικό πλαίσιο μπορεί να κερδίσει τις συνειδήσεις των Ευρωπαίων και των Ελλήνων πολιτών, καθώς στον αναπτυγμένο καπιταλισμό οι προλετάριοι-εργαζόμενοι έχουν να χάσουν πολύ περισσότερα πράγματα από τις αλυσίδες τους και γι' αυτό, παρά τα δικαιολογημένα ξεσπάσματα εξαιτίας της κρίσης, θα επιλέξουν τη στρατηγική των μεταρρυθμίσεων από τη ρητορική της ανατροπής.
Καθήκον συνεπώς μιας σύγχρονης αριστεράς είναι να διασώσει τον καπιταλισμό μεταρρυθμίζοντάς τον υπέρ των πολιτών, για να συνεχίσει να υπάρχει και η προοπτική του σοσιαλισμού με δημοκρατία και ελευθερία.
Αν, σύμφωνα με τον Σλαβόι Ζίζεκ ("Καθημερινή", 12.10.2010), «αυτή τη στιγμή έχουμε τρία διαθέσιμα μοντέλα, που διεκδικούν την ηγεμονία: το φιλελεύθερο-αγγλοσαξονικό, το ασιατικό-αυταρχικό και το λατινοαμερικανικό-λαϊκιστικό», τότε εμείς ας επιλέξουμε ένα τέταρτο: το ευρωπαϊκό - κοινωνικό.

* Ο Γεράσιμος Γεωργάτος είναι μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της Δημοκρατικής Αριστεράς

Πρωτοχρονιάτικο μήνυμα της Εκτελεστικής Επιτροπής της Δημοκρατικής Αριστεράς

Πρωτοχρονιάτικο μήνυμα της Εκτελεστικής Επιτροπής της Δημοκρατικής Αριστεράς

Τετάρτη, 29 Δεκ. 2010 20:06 ΔΕΛΤΙΑ ΓΡΑΦ. ΤΥΠΟΥ

Η αυγή του νέου έτους, βρίσκει τα περισσότερα κοινωνικά στρώματα να συμπιέζονται από τις ασφυκτικές ρυθμίσεις του Μνημονίου. Η Εκτελεστική Επιτροπή της Δημοκρατικής Αριστεράς αισθάνεται την ανάγκη να εκφράσει την αλληλεγγύη της σε όλους τους πολίτες που πλήττονται από τα δυσβάσταχτα μέτρα και να δεσμευτεί ότι θα είναι στο πλευρό τους.

Τούτες τις ώρες πρέπει ο κόσμος της εργασία και του πολιτισμού, να βρεθεί στην πρώτη γραμμή του αγώνα, προκειμένου να συγκροτηθεί ένα μέτωπο αλληλεγγύης και αντίστασης στις αντιλαϊκές πολιτικές και ταυτόχρονα να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για τη διαμόρφωση ενός προοδευτικού πλαισίου θέσεων και διεκδικήσεων για την έξοδο της χώρας από την κρίση.

Η Δημοκρατική Αριστερά εργάζεται προς αυτή την κατεύθυνση. Παράλληλα καλεί τους πολίτες, στην πορεία προς το ιδρυτικό της συνέδριο, τον Απρίλιο του 2011, να πυκνώσουν τις τάξεις της.

Η Εκτελεστική Επιτροπή της Δημοκρατικής Αριστεράς εύχεται σε όλους τους πολίτες της χώρας και του κόσμου ένα δημιουργικό και γεμάτο υγεία νέο έτος.

Παρέμβαση της Δημοκρατικής Αριστεράς Δράμας για το χιονοδρομικό κεντρο Φαλακρου

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΔΡΑΜΑΣ                   Δράμα 29/12/2010

S.O.S ΧΙΟΝΟΔΡΟΜΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΦΑΛΑΚΡΟΥ – ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΕΛΠΙΣ

Με θλίψη και απογοήτευση παρακολουθούμε όλοι οι Δραμινοί την προδιαγεγραμμένη αποτυχία μιας ελπιδοφόρας για την προβολή και τουριστική ανάπτυξη του τόπου μας προσπάθεια δεκαετιών.  Η Ιστορία είναι λίγο πολύ γνωστή. Το μεράκι και το πείσμα κάποιων ονειροπόλων του Ορειβατικού Συλλόγου Δράμας διαδέχθηκαν η έλλειψη σχεδιασμού, προγραμματισμού και αποτελεσματικών δράσεων των τοπικών Αρχών (Νομαρχία, Δήμοι κλπ), που ανέλαβαν να διαχειριστούν την αξιοποίηση του Φαλακρού Όρους.

Το χιονοδρομικό κέντρο Φαλακρού πνίγεται στη δίνη χρεών, που οφείλονται σε εσφαλμένους χειρισμούς και αποφάσεις, αλλά και σε ερασιτεχνισμούς, πελατειακές σχέσεις και ενδεχομένως κακοδιαχείριση. Δεν θα λειτουργήσει φέτος με ότι αυτό μελλοντικά συνεπάγεται σε αξιοπιστία, ασφάλεια, επισκεψιμότητα. Ότι πετύχαμε εδώ και 20 χρόνια γκρεμίζεται οριστικά φέτος;

Βεβαίως και πρέπει να εξετάσουμε τι και ποιος φταίει και να απαιτήσουμε τον εξονυχιστικό διαχειριστικό και οικονομικό έλεγχο από αξιόπιστους  - ανεξάρτητους ελεγκτές.

 Όμως αυτό που προέχει τώρα είναι τι δέον γενέσθαι. Για να περισώσουμε ότι μπορούμε, για να μείνει ζωντανή η ελπίδα πως μπορεί να ξαναζωντανέψει το όνειρο του Φαλακρού. Γιατί τόχει ανάγκη η Δράμα και οι Δραμινοί. Γιατί μαζί με το ΚΑΡΑΝΤΕΡΕ και την ΟΝΕΙΡΟΥΠΟΛΗ, το ΧΙΟΝΟΔΡΟΜΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΦΑΛΑΚΡΟΥ είναι σήμα κατατεθέν του τόπου μας.

Επιτέλους με μεμονωμένες αντιδράσεις και ενέργειες δεν δίδεται λύση. Απαιτείται σχεδιασμός και συγκροτημένη δράση και διεκδίκηση.

Το Χιονοδρομικό Κέντρο Φαλακρού εξέπεμψε ήδη S.O.S. Ζητείται ελπίς !!!

Άμεσα οι νέες Αυτοδιοικητικές Αρχές της Δράμας σε συνεργασία με Βουλευτές, Φορείς, Κόμματα και Πολίτες καλούνται να συνεργαστούν και να δράσουν. Με πρωτοβουλία των νέων Δημάρχων Δράμας, Νευροκοπίου και Προσοτσάνης και του Αντιπεριφερειάρχη Δράμας να συγκληθεί άμεσα Πανδραμινή σύσκεψη για να συζητήσουμε προτάσεις, ιδέες και λύσεις.

                                    Το Γραφείο Τύπου της Δημοκρατικής Αριστεράς Δράμας

Σημαντική και ουσιώδης συνέντευξη του Φ.Κουβέλη

Φώτης Κουβέλης: Η συνεργασία θέλει συμφωνίες αρχών, Συνέντευξη στο Θ. Πυλιώτη

Δευτέρα, 27 Δεκ. 2010 14:47 ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ - ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

«Στο σημερινό ανακαθορισμένο κοινωνικό πολιτικό πλαίσιο η Δημοκρατική Αριστερά θεωρούμε ότι είναι μία χρήσιμη δύναμη και μπορεί να εκφράσει αυτή την καινούργια κατάσταση», μας είπε ο πρόεδρος του κόμματος, βουλευτής Φώτης Κουβέλης. Κατά την επίσκεψή του στη Χίο, την επομένη της Πανελλαδικής Απεργίας στις 15 Δεκεμβρίου ο κ. Κουβέλης τόνισε ότι η αγανάκτηση του κόσμου δεν πρέπει να είναι ατομική υπόθεση.
Δηλώνοντας ότι άλλο πράγμα είναι η συνεργασία στις αυτοδιοικητικές εκλογές, είναι κατηγορηματικός ότι στις προσεχείς εκλογές η Δ.Α. θα κατέλθει αυτόνομα, σημειώνοντας ότι σήμερα δεν πληρούνται οι όροι για να υπάρξουν συνεργασίες. Ο Φώτης Κουβέλης, δικηγόρος, γεννημένος στο Βόλο, εξελέγη βουλευτής της Β΄ εκλογικής περιφέρειας Αθήνας με τον «Συνασπισμό της Αριστεράς και της Προόδου»   στις  εκλογές του Νοεμβρίου 1989, ενώ έχει συνεχή παρουσία στη Βουλή από το 1996. Ήταν από τα ιδρυτικά μέλη του ΚΚΕ Εσωτερικού και της Ελληνικής Αριστεράς (ΕΑΡ) , ενώ διετέλεσε Υπουργός Δικαιοσύνης από 2-7-1989 έως 12-10-1989. Στις  10 Ιουλίου 2010 αναδείχθηκε Πρόεδρος του κόμματος ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ.
ΕΡ.: Τι καινούργιο φέρνει η Δημοκρατική Αριστερά;
ΑΠ.: Συγκροτήθηκε πριν από 5 περίπου μήνες, από δυνάμεις που προέρχονται από το Συνασπισμό και αποχώρησαν και από άλλους ανένταχτους πολίτες που προέρχονται από το χώρο της αριστεράς. Αριστεροί σοσιαλιστές σοσιαλδημοκράτες αριστεροί, προοδευτικοί πολίτες αλλά και πολίτες που δρουν στο χώρο της πολιτικής οικολογίας
Θέλει να υπηρετήσει τη σύγχρονη, ανανεωτική αριστερά που έχει σταθερά στον πυρήνα της, τον αριστερό ευρωπαϊσμό, το ριζοσπαστικό μεταρρυθμισμό και επίσης την πολιτική οικολογία.
Μια αριστερά που θέλει να είναι παρούσα στις πολιτικές εξελίξεις και η οποία υπηρετεί το στρατηγικό στόχο του δημοκρατικού σοσιαλισμού και βεβαίως επιλέγει το δημοκρατικό δρόμο προς το σοσιαλισμό.
Αυτό δεν είναι μια γενική και αφηρημένη αναφορά. Προσδιορίζει την καθημερινά ασκούμενη πολιτική μας. Δηλαδή, θεωρούμε ότι οι μεγάλες, οι ευρείες συσπειρώσεις και συναινέσεις είναι εκείνες που δίνουν τη δυνατότητα στο να έχουμε τις βαθιές τομές στις μεταρρυθμίσεις, προς την κατεύθυνση που προανέφερα.
ΕΡ.: Γιατί δημιουργήθηκε τώρα; Ήταν η κατάσταση μέσα στο Συνασπισμό ή τα κοινωνικά φαινόμενα που έκαναν την ανάγκη να υπάρξει μια διαφορετική πολιτική έκφραση;
ΑΠ.: Συντρέχουν και οι δύο λόγοι στα οποία αναφερθήκατε.
Είχαμε εξαντλήσει κάθε περιθώριο, τα ακραία όρια της πολιτικής υπομονής και των προσπαθειών μας, προκειμένου ο Συνασπισμός να ανακτήσει τα χαρακτηριστικά του ως δύναμη της ευρωπαϊστικής αριστεράς. Δυστυχώς αυτά τα χαρακτηριστικά  είχαν παραμορφωθεί. Ιδιαίτερα από τη διάχυση του Συνασπισμού μέσα στο χώρο του συμμαχικού σχήματος του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να μην υπηρετεί τη σύγχρονη αντίληψη για μία δημοκρατική αριστερά.
Αφού λοιπόν εξαντλήθηκαν τα περιθώρια αποχωρήσαμε, περίπου το 40% των μελών του Συνασπισμού από το συνέδριο, και αμέσως μετά προχωρήσαμε στην ίδρυση του νέου κόμματος. Της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ.
Ο δεύτερος λόγος, κοιτάξτε τα τελευταία χρόνια και ιδιαίτερα στη βάση της νεοφιλελεύθερης οικονομικής πολιτικής που έχει ασκηθεί, έχουν επέλθει με την μετατόπιση μεγάλων στρωμάτων της κοινωνίας προς τα κάτω ανακαθορισμοί της ελληνικής  κοινωνίας. Έχουν ανακαθοριστεί οι κοινωνικοί συσχετισμοί και αυτοί αναζητούν την έκφρασή τους και στο επίπεδο της κεντρικής πολιτικής σκηνής.
Θεωρούμε ότι σ’ αυτό το ανακαθορισμένο κοινωνικό πολιτικό πλαίσιο η Δ.Α. είναι μία χρήσιμη δύναμη και μπορεί πράγματι να εκφράσει αυτή την καινούργια κατάσταση.


ΕΡ.: Σε περιφερειακό και τοπικό επίπεδο πόσο εύκολο είναι να αναγνωριστούν αυτές οι διαφορές, και με δεδομένο ότι τα στελέχη σας ήταν γνωστά μέσα από το ΣΥΝ και το ΣΥΡΙΖΑ, και να ενισχυθεί η ΔΑ.
ΑΠ.: Ναι, δεν υποτιμώ τις δυσκολίες. Πάντως είναι εξαιρετικά ενθαρρυντικό το γεγονός ότι ένα κόμμα 5 μηνών έχει καταστήσει γνωστή την πολιτική του παρουσία όχι γενικά και αόριστα, αλλά στη βάση συγκεκριμένων πολιτικών θέσεων που έχει πάρει, που έχει αναδείξει, που έχει διεκδικητικά προωθήσει. Σε μια μάλιστα εξαιρετικά δύσκολη όσο και σύνθετη χρονική περίοδο, που προσδιορίζεται από την έντονη οικονομική κρίση.
Έχουμε δρόμο να διανύσουμε. Μας έχουν ενθαρρύνει σημαντικά τα αποτελέσματα των αυτοδιοικητικών εκλογών. Ποτέ ένα κόμμα 3-3,5 μηνών περίπου δεν κατάφερε να έχει την αυτοδιοικητική του έκφραση σε ολόκληρη την Ελλάδα. Κατάφερε να επηρεάσει σημαντικά το αυτοδιοικητικό εκλογικό αποτέλεσμα στις μεγάλες περιοχές της  Αθήνας, Θεσσαλονίκη και της Πάτρας και μέσα από μία άντληση πολιτικής συμμαχιών και συνεργασιών κατέγραψε ένα σημαντικό αποτέλεσμα το οποίο μας αναγνωρίζουν φίλοι και αντίπαλοι.
Οι αυτοδιοικητικές εκλογές δεν είναι πρόκριμα συνεργασιών
ΕΡ.: Υπήρξαν αυτές οι πολύ καλές επιλογές προσώπων σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Βέβαια και εκεί δεχθήκατε κριτική σχετικά με τη συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ. Μήπως μελλοντικά η ΔΑ παίξει ένα τέτοιο ρόλο;
ΑΠ.: Όχι, έχω πει με διάφορους τρόπους, το λέω και στη συζήτησή μας απόψε (σ.σ. στην πολιτική ομιλία στη Χίο) ότι είναι άλλος ο χαρακτήρας των αυτοδιοικητικών εκλογών και τελείως διαφορετικός ο χαρακτήρας των εκλογών αλλά και της πολιτικής συμπεριφοράς σε επίπεδο κεντρικής πολιτικής σκηνής.
Οι αυτοδιοικητικές εκλογές ποτές δεν αποτέλεσαν το πρόκριμα ή το προανάκρουσμα επανάληψης συνεργασιών ή συμμαχιών σε επίπεδο εθνικών εκλογών.
Και είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι σε άλλες περιοχές δεν είχαμε τις συνεργασίες αυτές όπως ακριβώς έγιναν στην Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Το νικηφόρο αποτέλεσμα και στις δύο αυτές περιπτώσεις μαρτυρά συν τοις άλλοις την ορθότητα της πρότασης μας και της επιλογής μας να αναδείξουμε τις υποψηφιότητες του Γιώργου Καμίνη και του Γιάννη Μπουτάρη.
ΕΡ.: Τι περιμένετε από τους δύο Δημάρχους πλέον κ. Κουβέλη;
ΑΠ.: Να εφαρμόσουν, να υλοποιήσουν και να προωθήσουν το πρόγραμμα τους, διότι βασικό κριτήριο της επιλογής μας ήταν το πρόγραμμα και προφανέστατα η φερεγγυότητα των προσώπων.
Η δική μου προτροπή και στις δύο αυτές δημοτικές αρχές είναι να αξιοποιήσουν τη συλλογικότητα και να φανούν αντάξιοι του μηνύματος και της εντολής των πολιτών. Δεν θέλησαν οι πολίτες τη στενή κομματική υποψηφιότητα με το δεδομένο ότι και οι δύο αυτοί Δήμαρχοι δεν ανήκουν στην λειτουργία του κομματικού συστήματος.
Και βεβαίως το μήνυμα το οποίο στέλνεται αναφορικά με αυτές τις δύο υποψηφιότητες είναι ένα μήνυμα απόστασης του κόσμου και άρνησης τού έντονα κομματικοποιημένου συστήματος, πολύ δε περισσότερο του κομματισμού στις αυτοδιοικητικές εκλογές. Η συναγωγή του συμπεράσματος γίνεται ακόμα ευρύτερη αν συνυπολογίσουμε το τεράστιο ποσοστό της αποχής, του άκυρου, του λευκού. Στοιχεία που μαρτυράνε την απαξία που έχουν οι πολίτες απέναντι στη λειτουργία του πολιτικού συστήματος όσο και του κομματικού συστήματος.
ΕΡ.: Βρίσκεστε στη Χίο μια μέρα μετά την πανελλαδική απεργία της 15^ης Δεκεμβρίου που όπως είδαμε είχε πολύ μεγάλη συμμετοχή.
ΑΠ.: Ναι έχω αυθεντική μαρτυρία να σας δώσω, γιατί μετείχα της πορείας της διαδήλωσης. Πράγματι ήταν πολύ μεγάλη. Θα μπορούσα να τη συγκρίνω με εκείνη τη κινητοποίηση που έγινε με το ασφαλιστικό Γιαννίτση, το οποίο νομοσχέδιο απεσύρθη.
Κοιτάξτε, η αγανάκτηση του κόσμου είναι υπαρκτή. Το θέμα είναι αυτή η αγανάκτηση να μη γίνεται ατομική υπόθεση, να εκφράζεται συλλογικά και να παίρνει τη μορφή λαϊκού δημοκρατικού κινήματος. Διαφορετικά η όποια αγανάχτηση δεν θα έχει αποτελέσματα.
Και το λέω τούτο ανεξάρτητα από ένα γεγονός, το οποίο δεν μπορεί να αμαυρώσει τη μεγάλη συμμετοχή. Το γεγονός της βίαιης επίθεσης εναντίον ενός βουλευτή της αντιπολίτευσης του κ. Χατζηδάκη. Ήταν ένα περιστατικό το οποίο εμείς αποδοκιμάσαμε, ήταν στοιχείο βιαιότητας που δεν έχει καμία σχέση με το χαρακτήρα του δημοκρατικού κινήματος.

Χτύπημα του κοινωνικού Κράτους
ΕΡ.: Πως σχολιάζετε την επίθεση που δέχονται τα δικαιώματα των εργαζομένων, από τις αποδοχές μέχρι κατακτήσεις δεκαετιών;
ΑΠ.: Ο σχολιασμός μου είναι αυτός που έκανα στη Βουλή των Ελλήνων (σημείωση δυο μέρες πριν τη συνέντευξη) μιλώντας ως βουλευτής, Πρόεδρος της ΔΑ.
Βρισκόμαστε μπροστά στην πλήρη αποσάθρωση των συλλογικών  εργασιακών δικαιωμάτων. Η κατίσχυση της επιχειρησιακής σύμβασης έναντι της κλαδικής θα οδηγήσει σε ένα τεράστιο χτύπημα της αμοιβής της μισθωτής εργασίας. Θα διαμορφώσει συνθήκες έκρηξης της ανεργίας, θα προκαλέσει αθέμιτο ανταγωνισμό σε βάρος της μικρής και μεσαίας επιχείρησης έναντι της μεγαλύτερης (με δεδομένο ότι η μικρή επιχείρηση δεν μπορεί να συνάπτει, δεν έχει τη δυνατότητα επιχειρησιακής σύμβασης). Και οι μειωμένες αποδοχές των εργαζομένων θα οδηγήσουν σε συρρίκνωση των οικονομικών των ασφαλιστικών ταμείων, με βάση  το γεγονός ότι ασφαλιστικές εισφορές διαμορφώνονται με βάση τις αποδοχές των εργαζομένων.
Άρα αποδυναμωμένα ασφαλιστικά ταμεία, μειωμένες και απαξιωμένες υπηρεσίες ασφαλιστικού χαρακτήρα προς τους ασφαλισμένους. Δηλαδή χτύπημα και σε ένα βασικό τομέα της λειτουργίας του κοινωνικού κράτους.
Είναι απαράδεκτο, είναι πρωτόφαντο! Και μαρτυρά χτύπημα στην καρδιά του κοινωνικού κράτους.
Το γεγονός ότι επεκτείνεται το όριο της διαθεσιμότητας του εργαζόμενου στους 12 μήνες, και αν απολυθεί πριν τους 12 μήνες δε θα δικαιούται ούτε καν την αποζημίωση λόγω απόλυσης.
Οι λεγόμενοι, ακούστε την τραγικότητα της φράσης, «ενοικιαζόμενοι εργαζόμενοι». Φτάσαμε στο σημείο να μιλάμε για «ενοικιαζόμενους εργαζόμενους». Και αν ακόμα παρέλθει το 24μηνο, μέχρις ωσότου συμπληρωθούν 36 μήνες δεν θα έχουν το δικαίωμα να ζητήσουν τη μετατροπή της σύμβασης τους σε σύμβαση εργασίας  αορίστου χρόνου έναντι του εμμέσου εργοδότη. Έμμεσος εργοδότης θα είναι αυτός στον οποίο θα «ενοικιάζονται» οι εργαζόμενοι. Πράγμα που σημαίνει ότι ο «ενοικιαζόμενος» εργαζόμενος επί 36 ολόκληρους μήνες δεν αποκτά κανένα ουσιαστικά δικαίωμα στην εργασία του.
Και αυτά τα τελευταία που ανέφερα, κινούνται έξω του Μνημονίου. Δεν υπάρχει επιταγή του Μνημονίου. Και δεν είναι δυνατόν η Κυβέρνηση να θεωρεί ότι κάθε αφορά της αρκεί η αρχική  εξουσιοδότηση και να ενεργεί εντέλει χωρίς αυτήν, αναθεωρώντας συνεχώς το Μνημόνιο.
Σε ότι έχει σχέση με το Μνημόνιο οι βουλευτές της Δ.Α. το καταψηφίσαμε, όπως και τους εν συνεχεία του Μνημονίου νόμου.
ΕΡ.: Μήπως ήταν απαραίτητο να γίνει το Μνημόνιο;
ΑΠ.: Όχι! Δεν ήταν απαραίτητο να γίνει. Λαθεμένοι χειρισμοί, αποσπασματικές ενέργειες της Κυβέρνησης και βεβαίως η ευκολία των ημερών από αυτούς στην ΕΕ που τους βόλευε η ρύθμιση έφεραν το ΔΝΤ στη χώρα.
Η Ελλάδα θα έπρεπε να αναζητήσει τη στήριξη, πέρα από τις ευθύνες στην εσωτερική λειτουργία τους Κράτους μας, μόνο στην Ευρώπη.
Τότε οι Ευρωπαίοι, κάτω και από την πίεση του γερμανικού ηγεμονισμού της κυρίας Μέρκελ εξυπηρετήθηκαν. Κοιτάξτε σήμερα πόσο επιφυλακτικοί είναι για την περαιτέρω παρουσία του ΔΝΤ στην Ευρώπη.
Και μιας και ο λόγος για την Ευρώπη, νομίζω ότι βρίσκεται σε μια κρίσιμη καμπή. Τα όσα συμβαίνουν στο επίπεδο της οικονομίας μαρτυράνε ότι δοκιμάζεται η πολιτική της συνοχή και αν δεν αναλάβει  η Ευρώπη η ίδια τον πολιτικό έλεγχο της οικονομίας όσο και τη διεύθυνση της, εάν δεν υπηρετήσει την επί της ουσίας πολιτική της ενότητα τότε η Ευρώπη των πολλών ταχυτήτων, ή αν θέλετε ας είμαι επιεικής των 2 ταχυτήτων, είναι παρούσα.
Και ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα είναι εις βάρος και της Ευρώπης και των λαών της, με το δεδομένο ότι δεν θα μπορέσει να αναζητήσει μια σημαντική θέση στο γενικότερο διεθνή καταμερισμό μιας πολύ-πολικής παγκόσμιας πραγματικότητας.
Και βεβαίως είναι και οι ευθύνες της ασκούμενης πολιτικής στο εσωτερικό της χώρας. Είναι απαράδεκτο να διατηρείται το πελατειακό Κράτος. Είναι απαράδεκτο η παραοικονομία να εξακολουθεί να κρατά το 25% του ΑΕΠ. Η διαφθορά επίσης, σύμφωνα και με τις τελευταίες εκθέσεις της Διεθνούς Διαφάνειας, εξακολουθεί να έχει τα ίδια υψηλά ποσοστά, ένα 10- 12% του ΑΕΠ.
Η Κυβέρνηση βρίσκει τον εύκολο τρόπο της επιβολής των έμμεσων φόρων και του αυξημένου ΦΠΑ. Πρέπει να καταλάβει ότι από μία καθημαγμένη λειτουργία της αγοράς δεν πρέπει να προσδοκά ότι θα έχει έσοδα. Διότι δεν υπάρχει φορολογητέα ύλη.
Από την άλλη η ακρίβεια έχοντας αφομοιώσει τους εμμέσους φόρους οδεύει προς τα ύψη και η ύφεση το τελευταίο τρίμηνο έχει καταγράψει ρεκόρ -4,2%.
Άρα η Ελλάδα ετούτη την ώρα πρέπει να αντιμετωπίσει αυτά τα προβλήματα και κυρίως να ενεργοποιήσει αναπτυξιακές διαδικασίες.

Επιμήκυνση με χαμηλό επιτόκιο
ΕΡ.: Πως θα γίνει αυτό;
Απ.: Μπορεί να δρομολογήσει τις δημόσιες επενδύσεις για να εξασφαλίσει τη λειτουργία του ΕΣΠΑ. Αλλά βλέπετε ακόμα και σήμερα, ένα χρόνο και πλέον μετά τις εκλογές, η Βουλή θα συζητήσει αυτές τις ημέρες τον αναπτυξιακό νόμο. Δεν έχει γίνει καμία προσπάθεια, κανένας σχεδιασμός αναδιάρθρωσης των αγροτικών καλλιεργειών. Η επαναδιαπραγμάτευση της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής είναι προ των πυλών και δεν υπάρχει κανένας σχεδιασμός. Δεν είναι δυνατόν να ελπίζει αυτός ο τόπος να αντιμετωπίσει το υπαρκτό έλλειμμα, το υπαρκτό δημόσιο χρέος και τούτο ανεξάρτητα το γεγονός ποιος τα δημιούργησε. Τα δημιούργησε το πολιτικό στερεότυπο του δικομματισμού, με κορυφαία βεβαίως την ευθύνη της ΝΔ ιδιαίτερα την τελευταία 5ετία.
Οφείλει η Κυβέρνηση , ο Πρωθυπουργός να διεκδικήσει την επιμήκυνση αποπληρωμής μ’ ένα χαμηλό επιτόκιο και κυρίως χωρίς νέο αναθεωρημένο Μνημόνιο.
Και βεβαίως πρέπει η Κυβέρνηση να διαμορφώσει συμμαχίες στην Ευρώπη και όχι μόνο στον ευρωπαϊκό νότο. Γιατί όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα στην άμεση προοπτική αφορούν σε πάρα πολλές χώρες. Αφορούν την Ιρλανδία, την Πορτογαλία, και την Ισπανία και επηρεάζουν αναμφισβήτητα τη λειτουργία και των οικονομιών της βορείου και της κεντρικής Ευρώπης.

ΕΡ.: Θα έμπαινε η ΔΑ σε μια Κυβέρνηση συνεργασίας και τι όρους θα ζητούσε για να βγούμε από το σημερινό αδιέξοδο;
ΑΠ.: Κοιτάξτε οι κυβερνήσεις συνεργασίας και γενικότερα οι συγκλίσεις μπορεί να είναι χρήσιμες και ωφέλιμες υπό δύο προϋποθέσεις. Που είναι οι προγραμματικές συμπτώσεις και συμφωνίες καθώς και η φερεγγυότητα των πολιτικών πρακτικών που θα υλοποιούν τις προγραμματικές συμφωνίες στο βαθμό που υπάρχουν.
Δυστυχώς και οι δύο αυτές προϋποθέσεις απουσιάζουν.
Άρα όταν μιλάμε σήμερα για κυβερνήσεις συνεργασίας ερήμην αυτών των προϋποθέσεων φοβάμαι ότι κάνουν κάποιοι ασκήσεις επί χάρτου.
Και για να είμαι πιο σαφής. Οποτεδήποτε και αν γίνουν οι εθνικές εκλογές, η Δημοκρατική Αριστερά θα κατέλθει αυτόνομα στις εκλογές και θα διεκδικήσει την ψήφο του ελληνικού λαού.

Αναπτυξιακή επανεκκίνηση της οικονομίας με όρθια την κοινωνία

Αναπτυξιακή επανεκκίνηση της οικονομίας με όρθια την κοινωνία

Δημήτρης Χατζησωκράτης, ΠΑΡΟΝ, 24/12/2010

---

Θέματα Επικαιρότητας

Μνημόνιο-Κυβερνητική πολιτική

Άρθρα

Ξέχασαν τις σπατάλες...

Τρίμηνο δοκιμασίας

Αναπτυξιακή επανεκκίνηση της οικονομίας με όρθια την κοινωνία

Στην κόψη του ξυραφιού

Φίδια των Χριστουγέννων

Ειδήσεις

28 προτάσεις –συμβολή της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ για διέξοδο από την οικονομική κρίση με όρθια την κοινωνία.

ΔΗΜ.ΑΡ.:Αντίσταση της κοινωνίας σε μέτρα και πολιτικές που καταστρέφουν την κοινωνική συνοχή και υπονομεύουν τα εργασιακά δικαιώματα.

Φ. Κουβέλης: Σήμερα έχουμε ένα βαρύτατο χτύπημα στην καρδιά του κοινωνικού κράτους

Φώτης Κουβέλης: "Δεν εντασσόμαστε στη συμμαχία των «προθύμων» που θέλουν να δουν τη χώρα να καταστρέφεται"

Δημοκρατική Αριστερά: Ναι στις επενδύσεις όχι στις θεσμικές εκπτώσεις.

Δες όλα τα σχετικά κείμενα

Tην Δευτέρα ( 20/12/10) σε πολιτική συγκέντρωση της ΔΗΜ.ΑΡ. στο θέατρο ΓΚΛΟΡΙΑ, ο Πρόεδρός της, ο Φώτης Κουβέλης, κατέθεσε μια δέσμη άμεσων και μακροπρόθεσμων προτάσεων αναφερόμενος αφενός στο επίπεδο των μέτρων για την αναπτυξιακή επανεκκίνηση της ελληνικής οικονομίας και αφετέρου σε όσα επιβάλλεται να αλλάξουν στο ευρωπαϊκό και διεθνές πλαίσιο.

Πέραν του γεγονότος, δηλαδή μιας επιτυχημένης πολιτικής συγκέντρωσης με θέμα τις οικονομικές προτάσεις ενός κόμματος της Αριστεράς, εν μέσω μάλιστα ακινησίας των Μαζικών Μέσων Μεταφοράς, έγκυροι/ες συντάκτες και αναλυτές στάθηκαν στο γεγονός ότι παρουσιάστηκαν θέσεις και προτάσεις που αποπνέουν μια ευθύνη για την κοινωνία και τη χώρα.

Στον ελληνικό λαό επιβάλλεται από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ μια θεραπεία σοκ. Η αίσθηση και του τελευταίου πολίτη της χώρας αυτής είναι ότι: ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΟΥΜΕ. ΒΟΥΛΙΑΖΟΥΜΕ!

Η χώρα όμως έχει ανάγκη από ένα χαμόγελο και μια αισιοδοξία ότι μπορεί να οικοδομηθεί μια εναλλακτική διεξόδου από την κρίση. Με αυτή την αισιοδοξία της βούλησης η ΔΗΜ.ΑΡ. παρουσίασε τις δικές της ιδέες γι΄αυτή την εναλλακτική διέξοδο, την εναλλακτική πορεία, που φυσικά αναγνωρίζει ότι δεν είναι επαρκής από μόνη της για να είναι αποτελεσματική. Απαιτούνται ευρύτερες συγκλίσεις κοινωνικές και πολιτικές. Αλλά το πιο σημαντικό είναι να υπάρχει, να κατατίθεται η πρόταση δημόσια. Στον Διάλογο, στον αντίλογο. Και από το βήμα της Βουλής και με τους πολίτες και με τους αγώνες. Με σχέδιο και στόχους.

Στον περιορισμένο χώρο, που φιλόξενα διατίθεται στην εφημερίδα αυτή, παραπέμποντας τον/την αναγνώστη/στρια για πλήρη ενημέρωση στο διαδίκτυο: θα ήθελα να υπογραμμίσω ορισμένες κατευθυντήριες προσεγγίσεις.

Η αντιμετώπιση και η υπέρβαση της κρίσης για την Ελλάδα θα κριθεί σε τρία μέτωπα, σύμφωνα με την κεντρική προσέγγιση της ΔΗΜΑΡ:

-στην αποφυγή της χρεοκοπίας του δημοσίου και της κατάρρευσης της οικονομίας, που θα την πληρώσουν δραματικά όλοι, οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, οι νέοι.

- στην ανατροπή της άδικης κατανομής των βαρών σε βάρος των αδύνατων στρωμάτων, με την αύξηση των δημοσίων εσόδων μέσα από την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και της παραοικονομίας καθώς και με την καταπολέμηση της ακρίβειας.

-στην υλοποίηση μιας αναπτυξιακής πορείας οικολογικής και βιώσιμης, έξω από το πελατειακό σύστημα, υπέρ των πολιτών, με ουσιαστική παρέμβαση στο κράτος, στην Αυτοδιοίκηση με αποκέντρωση και στους θεσμούς, αλλά και στην οικονομία με στόχο την προώθηση δομικών μεταρρυθμίσεων, με δυναμική συμμετοχή στο ευρωπαϊκό πλαίσιο.

Όταν η ανεργία καλπάζει και το 15% από τη νέα χρονιά θα αποτελεί το κατώφλι, τότε η πρωταρχική μέριμνα ενός κόμματος που αυτοτοποθετείται στο χώρο του δημοκρατικού σοσιαλισμού, του αριστερού ευρωπαϊσμού και της οικολογικής εγρήγορσης, δεν μπορεί παρά να έχει, ως αφετηριακό στοιχείο της δικής του πρότασης διεξόδου, τον επαναπροσανατολισμό του συστήματος κοινωνικής προστασίας για την ανακούφιση όσων πλήττονται από την κρίση. Με επίδομα ανεργίας για όλους τους μακροχρόνια άνεργους, που πληρούν κάποια λογικά εισοδηματικά κριτήρια, με ενιαίο επίδομα παιδιού για όλες τις οικογένειες, με επιδότηση ενοικίου για όλους τους ενοικιαστές χαμηλού εισοδήματος και με την πιλοτική, καταρχήν, εφαρμογή ενός ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος. Και ταυτόχρονα να προβλέπει και την χρηματοδότηση της πρότασης, που μπορεί να προκύψει εκτός των άλλων και από κατάργηση των προνομίων που διατηρούνται ακόμη: ένταξη ΟΓΑ στο νέο ασφαλιστικό, κατάργηση των κρατικών επιδοτήσεων και των «κοινωνικών πόρων» προς τα «ευγενή ταμεία».

Και για να προκαλέσω και τη διάθεση για μια αναζήτηση του πλήρους κειμένου των προτάσεων της ΔΗΜ.ΑΡ. θα αναφερθώ και στην πρόταση για την στήριξη της επιχειρηματικότητας, την ανάγκη της χώρας να δώσει τη μάχη της ανταγωνιστικότητας στο πεδίο της καινοτομίας και της ποιότητας των προϊόντων και των υπηρεσιών, που ενσωματώνουν τεχνολογικό προβάδισμα και υψηλή προστιθέμενη αξία. Την ενθάρρυνση των ομάδων παραγωγών και της συλλογικής επιχειρηματικής δράσης των νέων, που μπορούν να επινοούν και να προσφέρουν νέα προϊόντα, ικανά να κερδίσουν μια θέση στις διεθνείς αγορές. Την ουσιαστική στήριξη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, με ενίσχυση για απρόσκοπτη ροή της χρηματοδότησής του.

Η διέξοδος της χώρας μας από την κρίση αποτελεί πρώτιστα ευρωπαϊκή υπόθεση. Γι΄ αυτό και οι προτάσεις της ΔΗΜ.ΑΡ. ενσωματώνουν οργανικά τις βασικές θέσεις για το μέλλον της ευρωπαϊκής ενοποίησης και κυρίως εμπεριέχουν τον αγώνα για τη διαμόρφωση ευνοϊκού για τους πολίτες ευρωπαϊκού και διεθνούς πλαισίου.

Στην κατεύθυνση αυτή η ΔΗ.ΜΑΡ προτείνει και υποστηρίζει:

Την ανάγκη κοινής ευρωπαϊκής δημοσιονομικής πολιτικής, μείωσης των ανισορροπιών και κοινής πορεία ανάπτυξης της ευρωζώνης. Την εμμονή στην πρόταση της ευρωπαϊκής αριστεράς για την έκδοση ευρωομολόγου και δημιουργία μηχανισμού κοινής διαχείρισης του χρέους. Την μεταφορά του 60% του εθνικού χρέους στην ΕΚΤ, σύμφωνα με την πρόταση της Συνομοσπονδίας των Ευρωπαϊκών Συνδικάτων.

Την επιμήκυνση της αποπληρωμής του χρέους των 110 δις μέχρι το 2021 και την μεσο- μακροπρόθεσμη αναδιαπραγμάτευση για το υπόλοιπο των δανείων της χώρας μέσα από την οργανωμένη επιμήκυνση και αναχρηματοδότηση των ελληνικών χρεών μέσα από μηχανισμό ρύθμισης που θα περιλαμβάνει τις υπερχρεωμένες χώρες, ΕΚΤ και πιστωτές.

ομιλία Φ.Κουβέλη

http://www.youtube.com/watch?v=KYAu26Rkn_A&feature=player_embedded

http://www.youtube.com/watch?v=lU-z3mbjk-A

Δ.Σαββόπουλος Παράγκα..

Προκήρυξη εξάμηνης οικονομικής εξόρμησης Ιούλιος-Δεκέμβριος 2010

Προκήρυξη εξάμηνης οικονομικής εξόρμησης Ιούλιος-Δεκέμβριος 2010

09/07/2010

---

Αγαπητοί φίλοι και σύντροφοι

Η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη που πραγματοποιήθηκε στις 27/6/2010 και ίδρυσε το κόμμα μας τη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ αποφάσισε ομόφωνα την προκήρυξη εξάμηνης οικονομικής εξόρμησης Ιούλιος-Δεκέμβριος 2010 με στόχο την συγκέντρωση 300.000 ευρώ, ποσό αναγκαίο για την συγκρότηση, λειτουργία και ανάπτυξη του κόμματός μας.

Είμαστε βέβαιοι ότι τα μέλη, οι φίλοι και κάθε δημοκράτης πολίτης θα στηρίξει την μεγάλη προσπάθεια που κάνουμε για να υπάρξει μια σύγχρονη, ανανεωτική, Δημοκρατική Αριστερά.

Για το σκοπό αυτό διακινούνται κουπόνια από τα μέλη και τους φίλους της Δημοκρατικής Αριστεράς.

Οικονομικές ενισχύσεις μπορούν να κατατίθενται ονομαστικά στον λογαριασμό της Εθνικής τράπεζας με αρ. λογαριασμού:

IBAN GR9701100540000005474659207
Για το εξωτερικό χρειάζεται και το SWIFT/BIC: ETHNGRAA

επ΄ ονόματι ΜΑΥΡΟΚΕΦΑΛΙΔΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΑΙ ΧΑΤΖΗΣΩΚΡΑΤΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ

ΤΗΛ. ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ:  210 88 33 687 

ευχές

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ  ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΣΤΑ ΜΕΛΗ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ.  ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ, ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΑ  ΜΕ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΚΑΙ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΜΕ ΑΞΙΕΣ ΚΑΙ  ΧΕΙΡΑΦΕΤΗΣΗ. ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΩΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗΣ ΑΞΙΑΣ. Από τον Πρόεδρο, την Εκτελεστική Επιτροπή, την  Πανελλήνια Πολιτική Επιτροπή της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

Τέσσερις πλευρές της κρίσης

Τέσσερις πλευρές της κρίσης

Παναγιώτης Παναγιώτου, Έθνος, 22/12/2010

---

Θέματα Επικαιρότητας

Μνημόνιο-Κυβερνητική πολιτική

Άρθρα

Τέσσερις πλευρές της κρίσης

Η Αριστερά, η Κρίση και η Κοινωνική Αλληλεγγύη

Το ευρωπαϊκό µας παζλ

Παλεύοντας με το δημόσιο χρέος

Υπόθεση ΕΛΟΠΕΥΠΥ

Ειδήσεις

28 προτάσεις –συμβολή της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ για διέξοδο από την οικονομική κρίση με όρθια την κοινωνία.

ΔΗΜ.ΑΡ.:Αντίσταση της κοινωνίας σε μέτρα και πολιτικές που καταστρέφουν την κοινωνική συνοχή και υπονομεύουν τα εργασιακά δικαιώματα.

Φ. Κουβέλης: Σήμερα έχουμε ένα βαρύτατο χτύπημα στην καρδιά του κοινωνικού κράτους

Φώτης Κουβέλης: "Δεν εντασσόμαστε στη συμμαχία των «προθύμων» που θέλουν να δουν τη χώρα να καταστρέφεται"

Δημοκρατική Αριστερά: Ναι στις επενδύσεις όχι στις θεσμικές εκπτώσεις.

Δες όλα τα σχετικά κείμενα

Θα αναφερθώ σε τέσσερα θέματα, χωρίς εσωτερική και λογική ενότητα, που όμως απεικονίζουν πλευρές της κρίσης και του αντιφατικού τρόπου που εκφράζεται. Το ένα αφορά τη ΝΔ. Οσο λ.χ. ο κ. Σαμαράς ανεβάζει τους τόνους καταγγελίας του «μνημονίου» τόσο περισσότερο στηρίζει και ψηφίζει τις διαρθρωτικές αλλαγές που μας υποχρεώνει να πάρουμε το... «επάρατο μνημόνιο» με σημαντικό πολιτικό κόστος και για το κόμμα της ΝΔ. Οπως συνέβη με την υπερψήφιση από την αξιωματική αντιπολίτευση των άρθρων του πολυνομοσχεδίου για τις ΔΕΚΟ. ‘Η με τη θετική στάση απέναντι στο άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων κ.λπ. Προφανώς θα ακολουθήσουν και άλλα... Η ΝΔ είναι από «φύση και θέση» υποχρεωμένη να «αιωρείται» μεταξύ «καταγγελίας» και «υπευθυνότητας». Προσθέτω ακόμα και τις «νουθεσίες» που δέχτηκε ο κ. Σαμαράς, πρόσφατα, από Ευρωπαίους ηγέτες, αλλά και από ισχυρούς Ελληνες οικονομικούς παράγοντες, που τον «συμβούλευσαν» ότι πρέπει σιγά σιγά να αρχίσει να ενισχύει το «κυβερνητικό του προφίλ», πράγμα που ο ανεύθυνος αντιμνημονιακός οίστρος του το υπονομεύει...

Το άλλο θέμα αφορά την Αριστερά. Εδώ έχουμε μια ενδιαφέρουσα εξέλιξη που ακούει στο όνομα Δημοκρατική Αριστερά. Μια Αριστερά που επιχειρεί να προσεγγίσει την κρίση με «ρεαλισμό», δηλαδή με πολιτικούς όρους. Ηταν εξαιρετικά ενδιαφέρουσα η ευρωπαϊκή προσέγγιση που έκανε τη Δευτέρα ο Φώτης Κουβέλης, σε συνδυασμό με μία κριτική του μνημονίου, με ταυτόχρονη όμως στήριξη της επιχειρηματικότητας, των μεταρρυθμίσεων στο κράτος και συγκεκριμένες υποδείξεις αναπτυξιακού χαρακτήρα. Για πρώτη φορά τα τελευταία χρόνια, ένα κομμάτι της Αριστεράς τολμά να διερευνήσει τα συγκεκριμένα προβλήματα της χώρας, όχι με ιδεολογικούς όρους, αλλά με προοδευτικά πολιτικά μέσα. Να κάτι καλό που βγαίνει από την «κρίση»...

Το τρίτο θέμα είναι η απολύτως αποδοκιμαστέα επίθεση που δέχτηκε ο βουλευτής της ΝΔ, ο κ. Κωστής Χατζηδάκης. Πέραν του ποινικού κολασμού της πράξης, είναι σαφώς ενέργεια υπονόμευσης της Δημοκρατίας. Εκείνο όμως που είναι ακόμα περισσότερο ανησυχητικό, είναι ότι ήταν μια αυθόρμητη και μη οργανωμένη εκδήλωση οργής, που αφορούσε περισσότερο έναν διακεκριμένο εκπρόσωπο του πολιτικού συστήματος και λιγότερο το συγκεκριμένο πρόσωπο, δηλαδή τον κ. Χατζηδάκη.

Αυτό σημαίνει κοινωνική οργή, που καθιστά το κοινωνικό πεδίο απροσδιόριστο παράγοντα εξελίξεων. Και το τέταρτο θέμα είναι το κείμενο της Ιεραρχίας που μοιράστηκε στις Εκκλησίες. Η Εκκλησία έχει δικαίωμα να ομιλεί. Το θέμα είναι τι λέει. Ιδίως όταν έχει «απονομιμοποίηση» ίδια ή και μεγαλύτερη από αυτήν του πολιτικού μας συστήματος. Αποτέλεσμα; Εξαντλήθηκε σ’ ένα «μηχανιστικό», «λαϊκιστικό» και πολιτικά αβαθές «πολιτικάντικο κείμενο», που περισσότερο την εκθέτει παρά της δίνει ηγετικό πνευματικό και κοινωνικό ρόλο...

Παναγιώτης Δ. Παναγιώτου

Για την καταστατική συνάντηση Οικολογίας και Αριστεράς στην Ελλάδα

Για την καταστατική συνάντηση Οικολογίας και Αριστεράς στην Ελλάδα

Μια πρόταση

Γιώργος Παπασπυρόπουλος, http://aristeristrouthokamilos.blogspot.com, 22/12/2010

---

Θέματα Επικαιρότητας

Αριστερά και Οικολογία

Άρθρα

Για την καταστατική συνάντηση Οικολογίας και Αριστεράς στην Ελλάδα

Το κόμμα της Δημοκρατικής Αριστεράς προχωρά με γοργά βήματα στην κατεύθυνση της προγραμματικής συνάντησης με την οικολογία.

Μετά και την δημοσιοποίηση των 28 προτάσεων για διέξοδο από την οικονομική κρίση με όρθια την κοινωνία έδειξε ότι όχι μόνο παρακολουθεί τις αντίστοιχες διεργασίες στον χώρο των Οικολόγων Πρασίνων αλλά και συγκλίνει επί της ουσίας σε όλο και περισσότερα ζητήματα μαζί τους εμπλουτίζοντας και τις δικές τους αναζητήσεις με ότι πιο τολμηρό και συγκεκριμένο μπορεί να προέλθει από την αριστερά.

Είναι λοιπόν καιρός να προχωρήσει αντίστοιχα και η καταστατική σύγκλιση των δύο χώρων.

Ένα μεγάλο πρόβλημα που συνετέλεσε πολύ στην όξυνση της κρίσης στην αριστερά, πέρα από τα προγραμματικά της αδιέξοδα, ήταν και είναι η οργανωτική της δομή και λειτουργία.

Στην αριστερά ισχύει ακόμα ο συγκεντρωτισμός (δημοκρατικός λέγεται, αλλά αυτή είναι μια άλλη ιστορία) και η οργανωτική ιεραρχία τύπου πυραμίδας.

Η δημοκρατία και η αποκέντρωση των κομματικών εξουσιών δεν λειτουργούν, τα συνέδρια είναι θέατρα προειλημμένων αποφάσεων και μαχών των μηχανισμών για την νομή του κόμματος και μετά σιωπή.

Η ιδέα του κόμματος των μελών όσο υπάρχει το σύστημα του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού είναι ανέφικτη - ακόμα και με την νομιμοποίηση των εσωκομματικών ομάδων ως τάσεων ή ρευμάτων ιδεών. Κι αυτό γιατί όταν δεν λειτουργεί η δημοκρατία, η εναλλαγή, η ανακλητότητα και η περιφερειακή αποκέντρωση το μέλος δεν παίζει κανένα ρόλο και η γραμμή κατεβαίνει αλλά δεν επιστρέφει, δεν "ανεβαίνει", εμποδισμένη από την εσωτερική γραφειοκρατία και τους εξουσιαστικούς μηχανισμούς.

Αυτή ήταν και η εμπειρία του Συνασπισμού άλλωστε που τελικά έχει καταντήσει ένας μηχανισμός αναπαραγωγής της εξουσίας μιας παρέας που τρέφεται από την κρατική επιδότηση και που θα διαλυθεί εάν δεν πιάσει το επιδοτητικό 3%... Κόμμα αυτοσκοπός, αυταρχικό, όργανο της πλειοψηφίας του προηγούμενου συνεδρίου και όχι των μελών.

Έτσι έφτασε στην κρίση και την διάσπαση του Ιουνίου, από εσωτερική δυσανεξία στην συναίνεση - και ποιος ξέρει τι θα ακολουθήσει στη συνέχεια.

Τα μέλη της Δημοκρατικής Αριστεράς προχωρούν την άνοιξη στο ιδρυτικό τους συνέδριο.

Έχει ξεκινήσει η συζήτηση για τον τύπο καταστατικού που ταιριάζει στην νέα προσπάθεια της αριστεράς.

Είναι όμως ταυτόχρονα και η μεγάλη ευκαιρία: της σύγκλισης με την οικολογία στο έδαφος της καταστατικής λειτουργίας υιοθετώντας τις κατακτήσεις αυτού του χώρου σε αμεσοδημοκρατία, ανακλητότητα, εναλλαγή, συναινετική λειτουργία, μειωμένη απαρτία, αυξημένες πλειοψηφίες 2/3 και 3/4, ενεργά μέλη, αποκεντρωμένη λειτουργία...κλπ και την έκφρασή τους όπως αποτυπώνεται στο καταστατικό των Οικολόγων Πρασίνων.

Τα καταστατικά στην αριστερά είναι υποτιμημένα σαν σημασία αλλά καθοριστικά στην αναπαραγωγή των μηχανισμών μετά την απόσπαση της - έστω και οριακής - πλειοψηφίας.

Το νόημα του καταστατικού του νέου αριστερού κόμματος είναι να αποτρέπει αν όχι την ύπαρξη τουλάχιστον την επικράτηση μηχανισμών σε βάρος της δημοκρατικής λειτουργίας.

’Αλλωστε, η μορφή ενός κόμματος είναι το πρόπλασμα της κοινωνίας που επαγγέλλεται και του ρόλου που επιφυλάσσει στον άνθρωπο μέσα σε αυτήν - ότι ρόλο επιφυλάσσει σήμερα στα μέλη του.

Το δημοκρατικό κόμμα πρέπει να είναι εργαστήριο δημοκρατίας με καινοτομίες και επινοήσεις στην εξασφάλισή της και την ανάπτυξή της. Κι εδώ η αριστερά έχει αποτύχει παταγωδώς - όσες φορές έφτασε σε κρίση κατέφυγε στην πειθαρχία παρά στο δυνάμωμα της δημοκρατίας και τα στελέχη της έγιναν αυταρχικά και κουφά στην βούληση των μελών.

Τώρα είναι η ευκαιρία για μια νέα συγκλονιστική αρχή.

Προτείνω η επιτροπή καταστατικού να εισηγηθεί το καταστατικό των Οικολόγων Πρασίνων σαν βάση συζήτησης, να αξιοποιήσει την εμπειρία τους από την εφαρμογή του και να προτείνει βελτιώσεις με βάση την πολύτιμη αριστερή εμπειρία.

Αυτή η κίνηση, εκτός από την παραδοχή των βημάτων μπροστά που έχει κάνει ο οικολογικός χώρος στο ζήτημα της καταστατικής λειτουργίας, θα δημιουργήσει ένα αληθινά κοινό έδαφος για την όσμωση των δύο χώρων στα προγραμματικά ζητήματα αφήνοντας στην άκρη δικαιολογημένες καχυποψίες για την επιρροή ενός πιο συγκεντρωτικού χώρου επί ενός πιο αμεσοδημοκρατικού - κάτι που κάνει πολλούς οικολόγους να μην συγκινούνται ή και να απωθούνται από αριστερά σχήματα.

Το όφελος για την αριστερά θα είναι τεράστιο.

Γιατί θα είναι η πρώτη φορά που θα σκύψει αποφασιστικά στην εφαρμογή αμεσοδημοκρατικής και αποκεντρωμένης λειτουργίας που θα επιτρέψει στους χιλιάδες φίλους της να βρουν ένα τρόπο συμμετοχής στα κοινά που δεν θα προσβάλλει την προσωπικότητά τους και δεν θα τρώει τζάμπα τον χρόνο τους.

Ένα τρόπο που θα επιτρέπει σε νέους ανθρώπους να έρθουν στο προσκήνιο και να δοκιμαστούν με την εναλλαγή και την ανακλητότητα, θα δυναμώσει την συναίνεση και τον διάλογο άρα και την συμμετοχή ανταμείβοντας τα ενεργά μέλη και όχι τα φαντάσματα των μηχανισμών, θα επιτρέψει την ανανέωση και την περιφερειακή εξισορρόπηση της κομματικής ηγεσίας.

Χρειάζεται τόλμη, ανοιχτό μυαλό και εμπιστοσύνη στην δημοκρατία.

Τίποτε άλλο.

Το προτεινόμενο καινοτόμο καταστατικό των Οικολόγων Πρασίνων θα το βρείτε εδώ.

Ομιλία του προέδρου της Δημοκρατικής Αριστεράς, Φώτη Κουβέλη, κατά τη διάρκεια της συζήτησης για την κύρωση του προϋπολογισμού

Ομιλία του προέδρου της Δημοκρατικής Αριστεράς, Φώτη Κουβέλη, κατά τη διάρκεια της συζήτησης για την κύρωση του προϋπολογισμού:

Τετάρτη, 22 Δεκ. 2010 12:30 ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ - ΔΕΛΤΙΑ ΓΡΑΦ. ΤΥΠΟΥ

«Ο Προϋπολογισμός που συζητάμε έχει μια αναφορά και επαφή, όσο και μία δέσμευση από το Μνημόνιο και το αναθεωρημένο Μνημόνιο.

Κύριοι συνάδελφοι δέχεστε να αναθεωρείτε το Μνημόνιο κατά τη βούληση του εκάστοτε Υπουργού Οικονομικών; Δέχεστε ο Υπουργός Οικονομικών να αναθεωρεί το Μνημόνιο με μία εξουσιοδότηση, που γνωρίζετε με ποιο τρόπο υπήρξε, να δεσμεύει προς κάθε κατεύθυνση τον τόπο και την ελληνική οικονομία;

Νομίζω ότι κανείς βουλευτής δεν πρέπει να δεχτεί ότι είναι δυνατόν, και ιδιαίτερα σε τόσο κρίσιμα ζητήματα, να υποκαθίσταται η βουλή από τη βούληση του Υπουργού Οικονομικών .

Είναι απαράδεκτο και οφείλει η κυβέρνηση να αποσύρει τη συγκεκριμένη ρύθμιση, ώστε κάθε φορά να αποφασίζει η Βουλή, εκείνα που κατά την κρίση της εξυπηρετούν και διευκολύνουν το συμφέρον της χώρας.

Μια ακόμη επισήμανση. Άκουσα τον εκπρόσωπο της ΝΔ να αναφέρεται στην ανάγκη αναθεώρησης του συντάγματος. Σας ρωτώ η κατάσταση στην οποία βρίσκεται σήμερα η χώρα είναι θεσμικό πρόβλημα; Προφανώς όχι. Είναι πολιτικό πρόβλημα. Η αναθεώρηση του συντάγματος είναι εκείνη η οποία θα λύσει, τα ζητήματα τα οποία προσδιορίζουν την πολιτική ουσία της πορείας του τόπου, μια πορεία που έχει συναντηθεί με τα αδιέξοδα;

Επειδή το παράδειγμα μπορεί να διευκολύνει, σας ρωτώ. Το Σύνταγμα δεν μιλά για προστασία της εργασίας; Έρχεται, όμως, η κυβέρνηση και αποσαρθρώνει τα εργασιακά δικαιώματα και χτυπάει στην καρδιά τα συλλογικά εργασιακά δικαιώματα. Το Σύνταγμα δεν ομιλεί για τη μη χειροτέρευση της θέσης του πολίτη;

Κι όμως μια σειρά από ρυθμίσεις οπισθοδρομούν ρυθμίσεις που είχαν κατακτήσει οι εργαζόμενοι με τους αγώνες τους και η λειτουργία της πολιτικής είχε φτάσει στο σημείο να ικανοποιήσει μερικά από τα πολλά αιτήματα που αφορούν στις ατομικές ελευθερίες και στα κοινωνικά δικαιώματα.

Οφείλουμε να φυλαχτούμε από μια αναθεώρηση που θα θέλει να προσαρμόσει στο αναθεωρημένο Σύνταγμα πολιτικές που έχουν σχέση με τη συνταγματοποίηση μιας πολιτικής που κατέγραψε τα όριά της και είναι η μεγάλη υπεύθυνη για την οικονομική κρίση.

Παρόμοια προσπάθεια έγινε και στο επίπεδο της Συνθήκης της Λισσαβόνας για να αποτραπεί την τελευταία στιγμή, όπου η Συνθήκη της Λισσαβόνας ήθελε να συνταγματοποιήσει το νεοφιλελευθερισμό και να τον καταστήσει διάταξη της συνταγματικής Ευρωπαϊκής Συνθήκης.

Το πρόβλημα της χώρας είναι και θεσμικό, αλλά εξαρτάται ποιοι θεσμοί θα προωθηθούν. Εξαρτάται αν οι θεσμοί θα μετακινούν την πολιτική ζωή σε ένα επίπεδο μεγαλύτερης και ουσιαστικότερης δημοκρατίας και δεν θα τροφοδοτούν το συγκεντρωτισμό της εκάστοτε εκτελεστικής εξουσίας που έχει οδηγήσει σε ασφυξία τη Βουλή.

Έχουμε μια κατακόρυφη πρώτη της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας. Κάποιοι απολογητές του συστήματος διαπλοκής και διαφθοράς θα σπεύσουν πρόθυμα να ενοχοποιήσουν τους δήθεν-έτσι τους αποκαλούν-«τεμπέληδες εργαζόμενους» και τα υψηλά μεροκάματά τους, τα οποία θέλουν να περικόψουν και περικόπτονται. Δεν υπάρχει αναληθέστερο από αυτό.

Οι παράγοντες αυτοί εξηγούν μόνο το 4% του ελλείμματος της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας.

Η κρατική γραφειοκρατία και η διαφθορά ευθύνονται για το 41,2% του ελλείμματος ανταγωνιστικότητας της οικονομίας.

Είναι προφανές ότι χωρίς τη ριζική ανατροπή του συστήματος διαπλοκής, δεν πρόκειται να υπάρξει το επιθυμητό αποτέλεσμα, την ίδια στιγμή που με σαφήνεια περικόπτονται οι αποδοχές και απομειώνεται η αμοιβή της μισθωτής εργασίας.

Όταν η ανεργία καλπάζει και το 15% των ανέργων από την νέα χρονιά θα αποτελεί το όριο, όταν τα εισοδήματα των μισθωτών υφίστανται τις δραματικές συμπιέσεις, όταν πάνω από το 25% των πολιτών ζει κάτω από τα όρια της φτώχειας, τότε η στοιχειώδης μέριμνα δεν μπορεί να είναι άλλη από την προώθηση συγκεκριμένων ρυθμίσεων πρωταρχικής προστασίας για τους εργαζόμενους.

Το τακτικό επίδομα ανεργίας διαρκεί μόνο 12 μήνες. Λειτουργεί περισσότερο ως επιδότηση των εργοδοτών σε κλάδους με εποχικότητα, που απολύουν τους υπαλλήλους τους στο τέλος της σεζόν και τους επαναπροσλαμβάνουν στην αρχή της επόμενης.

Αντίθετα, για τους μακροχρόνια ανέργους υπάρχει μόνο ένα επίδομα 200 ευρώ για άλλους 12 μήνες, που χορηγείται με εξαιρετικά αυστηρά κριτήρια και εισπράττεται, με βάση τα στοιχεία του 2008, από 733 άτομα, δηλαδή από το 0, 5% των μακροχρόνια ανέργων.

Όταν η παραοικονομία κατέχει το 30% και η διαφθορά καλά κρατεί με το 10% έως 12%, τότε δικαιούται ο κάθε πολίτης να διαμαρτύρεται, πολύ δε περισσότερο όταν εξακολουθεί το πελατειακό κράτος να κυριαρχεί, να υπάρχει υστέρηση εσόδων και να σαρώνει η φοροδιαφυγή. Καλείται να πληρώσει σχεδόν αποκλειστικά ο οικονομικά ανίσχυρος.

Δεν είναι δυνατόν με αυτή τη λογική του κρατικού προϋπολογισμού, να συμφωνήσει ο οποιοδήποτε.

Για όλους αυτούς τους λόγους, καταψηφίζουμε τον προϋπολογισμό.

ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΜΑΣ - ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ-ΠΡΑΣΙΝΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ

28 προτάσεις –συμβολή της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ για διέξοδο από την οικονομική κρίση με όρθια την κοινωνία. Από την ομιλία -παρέμβαση του Προέδρου της ΔΗΜ.ΑΡ. Φώτη Κουβέλη στο ΓΚΛΟΡΙΑ 20/12/10

Τρίτη, 21 Δεκ. 2010 00:42 ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΜΑΣ - ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ-ΠΡΑΣΙΝΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ

1. Να τεθεί φρένο και να υπάρξουν περιορισμοί στην ξέφρενη λειτουργία των διεθνών hedge funds μέσα από μια συλλογική απόφαση στο G20 μια και καμιά οικονομική ζώνη από μόνη της δεν μπορεί να τα αντιμετωπίσει.
2. Η ανάγκη μιας κοινής δημοσιονομικής πολιτικής, μείωσης των ανισορροπιών, κοινής πορεία ανάπτυξης προκύπτει μέσα από τα αδιέξοδα για ακόμη περισσότερες υπερχρεωμένες χώρες της Ευρωζώνης, που και προοπτικά και τα ίδια τα συμφέροντα της Γερμανίας θα βλάψει.

Γι΄αυτό και σήμερα είναι αναγκαία η σύμπηξη ενός πολιτικού αλλά και κοινωνικού ευρωπαϊκού μετώπου και η διασφάλιση ευρύτερων συμμαχιών όχι μόνο από τις χώρες του νότου για τη στήριξη του Μόνιμου Μηχανισμού αντιμετώπισης κρίσεων που θα διαδεχτεί το 2013 το υφιστάμενο Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοοικονομικής Σταθερότητας με σταθερή πρόνοια για αποτροπή εξαιρετικά δυσάρεστων παρενεργειών από την εμπλοκή του ιδιωτικού τομέα για τα κράτη που θα αντιμετωπίζουν μελλοντικά προβλήματα ρευστότητας ή φερεγγυότητας. Όπως επίσης και η εμμονή με νέους πλέον όρους στην πρόταση της ευρωπαϊκής αριστεράς για την έκδοση του ευρωομολόγου, και τη δημιουργία ενός μηχανισμού κοινής διαχείρισης του χρέους.

3. Η ΔΗΜ.ΑΡ. υποστηρίζει την πρόταση της Συνομοσπονδίας των Ευρωπαϊκών Συνδικάτων για την μεταφορά μέρους του εθνικού χρέους στην ΕΚΤ, που θα μπορούσε να κυμανθεί από το 60% ως το 40%της πρότασης Γιούνκερ-Τρεμόντι, για δημιουργία κοινής διαχείρισης του χρέους, που δεν θα απάλλασσε τις χώρες από τις υποχρεώσεις τους, αλλά θα περιόριζε το ρόλο των αγορών στις τρέχουσες επιθέσεις σε αυτές, καθώς και την έκδοση ευρωομολόγων για τη χρηματοδότηση ενός ευρωπαϊκού σχεδίου για την οικονομική ανάκαμψη.

4. Επιδιώκουμε βραχυ- μεσοπρόθεσμα πρώτα απ΄όλα να υλοποιηθεί η ανειλημμένη υποχρέωση από το τελευταίο Eurogroup για επιμήκυνση της αποπληρωμής του χρέους των 110 δις μέχρι το 2021 για όλο το ποσό. Όπως επίσης να προωθηθούν όλες οι πρωτοβουλίες για το ευρωομόλογο. Μεσο- μακροπρόθεσμα και για το σύνολο πλέον των δανείων μας μέσα από διαδικασία μηχανισμού ρύθμισης που θα περιλαμβάνει τις υπερχρεωμένες χώρες, ΕΚΤ και πιστωτές, με τη διασφάλιση των κατάλληλων ευρωπαϊκών πολιτικών πρωτοβουλιών πρέπει να στοχεύουμε στην αναδιαπραγμάτευση μέσα από την οργανωμένη επιμήκυνση και αναχρηματοδότηση των ελληνικών χρεών.

5. To ξεπέρασμα της κρίσης θα κριθεί σε τρία μέτωπα :

-στην αποφυγή της χρεοκοπίας του δημοσίου και της κατάρρευσης της οικονομίας, που θα την πληρώσουν δραματικά όλοι, οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, οι νέοι.

- στην ανατροπή της άδικης κατανομής των βαρών σε βάρος των αδύνατων στρωμάτων, με την αύξηση των δημοσίων εσόδων μέσα από την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και της παραοικονομίας και όχι μέσα από νέους έμμεσους φόρους καθώς και με την καταπολέμηση της ακρίβειας.

-στην υλοποίηση μιας αναπτυξιακής πορείας έξω από το πελατειακό σύστημα, υπέρ των πολιτών, μιας ανάπτυξης οικολογικής για τη βελτίωση της ζωής τους, με πλήρη σεβασμό στο περιβάλλον, με ουσιαστική παρέμβαση στο κράτος, στην Αυτοδιοίκηση με αποκέντρωση και στους θεσμούς, αλλά και στην οικονομία με στόχο την προώθηση δομικών μεταρρυθμίσεων, με δυναμική συμμετοχή στο ευρωπαϊκό πλαίσιο

6. Η ΔΗΜ.ΑΡ. ζητά επαναπροσανατολισμό του συστήματος κοινωνικής προστασίας για την ανακούφιση όσων πλήττονται από την κρίση.

* Προνοιακό επίδομα ανεργίας για όλους τους μακροχρόνια άνεργους που πληρούν κάποια λογικά εισοδηματικά κριτήρια.

* Ενιαίο επίδομα παιδιού για όλες τις οικογένειες.

* Επίδομα ενοικίου όπως και στις άλλες χώρες, δηλ. για όλους τους ενοικιαστές χαμηλού εισοδήματος.

* Προετοιμασία για την πιλοτική εφαρμογή ενός ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος.

Η χρηματοδότηση των παραπάνω μπορεί να προκύψει εκτός των άλλων και από κατάργηση των προνομίων που διατηρούνται ακόμη: ένταξη ΟΓΑ στο νέο ασφαλιστικό, κατάργηση των κρατικών επιδοτήσεων και «κοινωνικών πόρων» προς τα «ευγενή ταμεία».

7. Την Αλληλεγγύη με τη Φύση και το Παγκόσμιο Οικολογικό Σύστημα που απαιτεί ριζικές αλλαγές στην ελληνική περιβαλλοντική νομοθεσία. Την Αλληλεγγύη στις επόμενες γενιές που απαιτεί: την «ενεργειακή λιτότητα» με ανάπτυξη ήπιων, ανανεώσιμων πηγών και καταστολή της κατανάλωσης ορυκτών ενεργειακών πόρων με κάθε πρόσφορο τρόπο, την αποτελεσματική προστασία του φυσικού περιβάλλοντος με προστατευόμενες περιοχές, ακτές και δάση, με διαχείριση των νερών ως φυσικό πόρο σε ανεπάρκεια, με χωρικά δίκαιη διαχείριση απορριμμάτων και αποβλήτων, με δεσμευτικό χωροταξικό και πολεοδομικό σχεδιασμό και κατάργηση της εκτός σχεδίου δόμησης, την κατάργηση της γενετικής βιομηχανίας, τα μέτρα προειδοποίησης και πρόληψης από τις φυσικές και ανθρωπογενείς καταστροφές.

8. Η ανάγκη για πράσινη στροφή της οικονομίας δεν έρχεται σε μια λανθασμένη χρονική στιγμή. Αντίθετα, είναι μια ώριμη δυνατότητα για τον κόσμο της οικονομίας, που επιπλέον έχει πολύ μεγάλη κοινωνική αποδοχή.

Σήμερα παρά τη μεγάλη συζήτηση , η στροφή στις ΑΠΕ καρκινοβατεί, με μεγάλους κινδύνους υστέρησης στις υποχρεώσεις τις χώρας στα θέματα της κλιματικής αλλαγής, γεγονός που και οικονομικούς κινδύνους συνεπάγεται και εντείνει την εξάρτηση της χώρας από τις συμβατικές πηγές ενέργειας, αλλά και αφήνει τη χώρα έκθετη απέναντι στην «τρόικα», περιορίζοντας και εγκλωβίζοντας τις ενεργειακές της επιλογές.

9. Η προοπτική μίας απελευθερωμένης και λειτουργικής αγοράς ενέργειας θα έπρεπε να αντιμετωπίζεται ως ευκαιρία για ανάπτυξη και όχι ως αγγαρεία.

Σε αντίθεση με τις σημερινές πρακτικές χειραγώγησης των τιμών ενέργειας οι οποίες οδηγούν σε πλήρη στρέβλωση του ανταγωνισμού, η εύρυθμη και δίκαιη λειτουργία της αγοράς εγγυάται ένα σταθερό επενδυτικό περιβάλλον για τις ΑΠΕ και, σε συνδυασμό με και με τη βιομηχανική πολιτική εξοικονόμησης ενέργειας, ενισχύει τη βιώσιμη ανάπτυξη και εξασφαλίζει το μακροπρόθεσμο όφελος των πολιτών και των παραγωγικών δυνάμεων αυτής της χώρας.

Έχοντας υπόψη αυτά τα δεδομένα η ΔΗΜ.ΑΡ. προτείνει:

- Τη θεώρηση ως ύστατης λύσης του σεναρίου ανταλλαγής μονάδων μεταξύ ΔΕΗ και αξιόπιστων ηλεκτροπαραγωγών. Και μόνο υπό την προϋπόθεση ύπαρξης αυστηρού χρονοδιαγράμματος απεξάρτησης της χώρας από το λιγνίτη και με ταυτόχρονο πρόγραμμα οικονομικοκοινωνικής και αναπτυξιακής αναπροσαρμογής των περιοχών εκμετάλλευσης του λιγνίτη.

- Τη διασφάλιση της αποκλειστικής ιδιοκτησίας του Δημοσίου στους μεγάλους Υδροηλεκτρικούς Σταθμούς

- Τη διασφάλιση της απρόσκοπτης ανάπτυξης των ΑΠΕ, εφαρμόζοντας κατ’ ελάχιστον τα προβλεπόμενα στο ‘ΕΣΔΑΠΕ’, καθώς και τον αναπτυξιακό χαρακτήρα του ενεργειακού μας μοντέλου με τη δημιουργία δεκάδων χιλιάδων νέων πράσινων θέσεων εργασίας.

-Τη συμβολή στην ενίσχυση του διαθέσιμου εισοδήματος των Ελλήνων πολιτών, που δοκιμάζονται από την κρίση, μέσω της παροχής ισχυρών φορολογικών κινήτρων για δαπάνες εξοικονόμησης ενέργειας στα κτίρια.

10. Επιδιώκουμε την ανάπτυξη ενός εναλλακτικού πόλου οικονομικής δραστηριότητας, της Πράσινης Κοινωνικής Οικονομίας, δηλαδή έναν χώρο της οικονομίας που βρίσκεται ανάμεσα στον ιδιωτικό και το δημόσιο τομέα της οικονομίας και στον οποίο διεξάγονται οικονομικές δραστηριότητες με κοινωνικούς σκοπούς και στόχους, δηλαδή δραστηριότητες μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, που παράγουν κοινωνικό και ατομικό όφελος. Η πράσινη κοινωνική οικονομία είναι μια εξελιγμένη μορφή κοινωνικής οικονομίας επιτυγχάνει σε μια κρίσιμη διπλή στόχευση: ενισχύει οικονομικά τους ασθενέστερους, εξασφαλίζοντας καλύτερους όρους προστασίας και βελτίωσης του περιβάλλοντος.

Απαραίτητο συμπλήρωμα αυτής της νέας πολιτικής για την φύση που εμείς προωθούμε είναι η ενεργός συμμετοχή της κοινωνίας.

11. Τη βαθιά τομή στο χώρο του δημόσιου τομέα, με δημόσια διοίκηση που θα μετατραπεί από τροχοπέδη κάθε παραγωγικής προσπάθειας σε αποφασιστικό αρωγό της και με νέο ρόλο των απαραίτητων δημόσιων επιχειρήσεων.

Τα μέτρα δεν αρκεί να αποφασίζονται και να ψηφίζονται.

Πρέπει κάποιος να τα εφαρμόζει και να τα υλοποιεί ώστε να αποδίδουν. Δεν υπάρχει στη σημερινή Ελλάδα τέτοιος διοικητικός µηχανισµός

Το σημαντικότερο. Ελλείπει παντελώς το σύστημα ελέγχου σε όλα τα επίπεδα (οικονομικό, ποιοτικών προδιαγραφών, εφαρμογής κοινοτικής νομοθεσίας, ιχνηλασιμότητας, κλπ). Χωρίς ένα σαφή, διαφανή, ενιαίο (όχι διεσπαρμένο σε διάφορες υπηρεσίες και Υπουργεία) και αποτελεσματικό ελεγκτικό μηχανισμό, οποιαδήποτε πολιτική, ακόμη και καλών προθέσεων, ακυρώνεται.

Η πλήρης μηχανοργάνωση και η επιβολή του διπλογραφικού συστήματος σε όλο τον δημόσιο τομέα αποτελεί πρωταρχική προϋπόθεση για στοιχειώδη λειτουργία και έλεγχο. Δεν αποτελεί λεπτομέρεια . Όλες οι κυβερνήσεις της τελευταίας 20ετίας σε αυτήν αναφέρονται . Δεν την έχουν προωθήσει μέχρι σήμερα!

12. Οι ανισότητες που υπάρχουν σε μισθούς και συντάξεις, οι αδιανόητες αδικίες, οι παραλογισμοί στην αξιολόγηση προσόντων και προσφοράς πρέπει να εκλείψουν. Τασσόμαστε υπέρ του ενιαίου, εξορθολογισμένου μισθολογίου, στο οποίο θα πρέπει να ενσωματωθούν τα επιδόματα. Πρέπει για όλους τους υπαλλήλους και λειτουργούς του δημοσίου πλαφόν δύο φορές το κατά κεφάλην ΑΕΠ για τις συντάξεις (περίπου 45.000 ευρώ το χρόνο) και τέσσερις φορές το ΑΕΠ για τους μισθούς του δημόσιου τομέα (περίπου 90.000 ευρώ το χρόνο) – μηδενός εξαιρουμένου.

13. Είναι κοινή διαπίστωση ότι χρειάζεται μεταρρύθμιση του δημόσιου τομέα προκειμένου να αυξηθεί η αποτελεσματικότητά του. Οι προτάσεις για κατάργηση ή και ενοποίηση Οργανισμών κινούνται σε θετική κατεύθυνση, Καρκινοβατεί όμως η εφαρμογή και ένας μόνο φορέας στο διάστημα αυτό έχει καταργηθεί. Στην όλη αυτή πορεία ελλοχεύει ο κίνδυνος η διαδικασία αυτή να γίνει όχημα κατάργησης «ενοχλητικών» Φορέων (βλ. συζήτηση για κατάργηση του Οργανισμού Αθήνας)

Αναδιαρθρώσεις, νέα επιχειρησιακά σχέδια, των μεγάλων Δημοσίων επιχειρήσεων πρέπει να προχωρήσουν. Αυτές δεν είναι δυνατόν να εξαντλούνται μόνο και μάλιστα εκ των προτέρων σε μειώσεις μισθών και προσωπικού , που και αυτές οφείλουν να αντιμετωπισθούν. Οι αμοιβές σε όλες στις ΔΕΚΟ, από τον κλητήρα μέχρι τον διευθύνοντα σύμβουλο πρέπει να συνδέονται άμεσα με την ποιότητα του παρεχόμενου κοινωφελούς έργου. Πρέπει να υπάρχει αντιστοίχηση των μισθών με την εργασία που παράγεται. Έχουμε ταχθεί υπέρ της ανασυγκρότησης των επιχειρήσεων και όχι υπέρ του περιορισμού των υπηρεσιών που πρέπει να προσφέρουν στους πολίτες. Με την έννοια αυτή είμαστε ριζικά αντίθετοι στην περικοπή του μισού δικτύου του σιδηροδρόμου, ακόμα και αυτών των τμημάτων που πρόσφατα ανακαινίσθηκαν με κοινοτικά κονδύλια, για εύκολη περικοπή ελλειμμάτων.

14. Τη δημοκρατική φορολογική μεταρρύθμιση, που συνίσταται στην αναλογική και προοδευτική συμβολή όλων των πολιτών και εμείς επιμένουμε να περιλαμβάνει και τον αρνητικό φόρο εισοδήματος για νοικοκυριά χαμηλού εισοδήματος.

Τη λειτουργική ανασυγκρότηση των φοροεισπρακτικών μηχανισμών προκειμένου να αποκατασταθεί η φορολογική ισότητα και να αυξηθούν τα δημόσια έσοδα με την άμεση ενίσχυση των εισπρακτικών υπηρεσιών των ΔΟΥ.

Στο πλαίσιο αυτό πρέπει να υπάρξει επανεξέταση του συνόλου των φορολογικών ελαφρύνσεων από μηδενική βάση, ενίσχυση των φορολογικών μηχανισμών και ορισμός ποσοτικών στόχων για την μείωση της παραοικονομίας, της απώλειας εσόδων από φόρους που δεν εισπράττονται.

Σύμφωνα με την εισηγητική έκθεση του Προϋπολογισμού η απώλεια εσόδων από το ΦΠΑ φτάνει το 30% έναντι 12% μέσου όρου στην ΕΕ. Πρακτικά αυτό σημαίνει απώλεια περίπου 5 δις € το 2009 και 5,3 δις € το 2010. Εάν η απώλεια εσόδων περιοριζόταν στο 20% (από 30%) θα εξασφαλίζονταν επιπλέον έσοδα 1,6 δις € το 2009 και 1,8 δις € το 2010.

Σύμφωνα με μελέτες (ΟΑΣΑ) το ποσοστό της παραοικονομίας στην Ελλάδα κινείται κοντά στο 30% του ΑΕΠ. Με πρόχειρους υπολογισμούς αυτή σημαίνει ότι η απώλεια φορολογικών εσόδων (εάν υποθέσουμε ότι ο λόγος φόρων/ΑΕΠ θα παρέμενε σταθερός) ανέρχεται σε περίπου σε 15 δις € το 2009 και 15 δις € το 2010 . Η μείωση της παραοικονομίας στο 15% του ΑΕΠ θα προσέθετε περίπου 7,5 δις € στον προϋπολογισμό του 2009 και 7,8 δις € στον προϋπολογισμό του 2010.

Την εξοικονόμηση πόρων μέσα από τον περιορισμό στο ελάχιστο του τερατώδους μηχανισμού μεταφοράς εισοδημάτων υπό τη μορφή κινήτρων, επιδοτήσεων, επιχορηγήσεων και φοροαπαλλαγών. Ιδιαίτερες περιοχές αναζήτησης πόρων η φορολόγηση της μεγάλης ακίνητης περιουσίας, η εκκλησιαστική και μοναστηριακή περιουσία και οι φοροαπαλλαγμένες εμπορικές συναλλαγές τους.

Μείωση ΦΠΑ σε είδη διατροφής ζωτικών στη διαβίωση στο 6.5% και αύξηση στα είδη υπερπολυτελούς διαβίωσης πέραν του 23%.

15. Την ενίσχυση του αναπτυξιακού ρόλου του προϋπολογισμού. Αντί της περικοπής- φέτος η χώρα θα έχει το χαμηλότερο ΠΔΕ από το 2001 και έπειτα, ως ποσοστό του ΑΕΠ (3,7%)-, το ΠΔΕ πρέπει να ενισχυθεί και να αποκτήσει πολυετή χαρακτήρα. Ιδιαίτερο βάρος αποκτά η αξιοποίηση των διαθεσίμων από τα ευρωπαϊκά διαρθρωτικά ταμεία τα επόμενα τρία χρόνια. Η χώρα "πληρώνει" (χάνει) σημαντικό μέρος των κοινοτικών εισροών που μας αναλογούν, ακυρώνοντας το όποιο θετικό αποτέλεσμα επίπονων (δημοσιονομικών) διαπραγματεύσεων για μικροποσά και με υψηλό διαπραγματευτικό τίμημα.

16. Αναγκαία είναι η αναπροσαρμογή του ΕΣΠΑ καθώς και η εφαρμογή συστημάτων αξιολόγησης της αναπτυξιακής και της κοινωνικής αποτελεσματικότητας των δαπανών. Πρέπει να καταβληθεί εργώδης προσπάθεια για αύξηση της απορροφητικότητάς του που για το τέλος του 2011 αναμένεται να φτάσει στο 15%- απομένουν τρία χρόνια ακόμη ενώ τα κονδύλια του ΕΣΠΑ για την ενίσχυση της απασχόλησης παρουσιάζουν μέσο σταθμικό όρο συνολικής απορρόφησης μόνο 6.2%.

Αναπτυξιακοί άξονες προτεραιότητας θα μπορούσαν να ήταν η ενίσχυση της πράσινης οικονομίας, του πολιτιστικού-τουριστικού συμπλέγματος, της ποιοτικής αγροτικής παραγωγής και πρωταρχικά της στήριξης της εργασίας.

17. Την στενότητα διάθεσης πόρων του δημοσίου για χρηματοδότηση αναγκαίων έργων και τη συνακόλουθη αύξηση της απασχόλησης θα μπορούσε να αντιμετωπίσει η επέκταση της χρονικής διάρκειας των παραχωρήσεων του αεροδρομίου Ελ.Βενιζέλος, της Αττικής Οδού, της Γέφυρας Ρίου-Αντιρρίου ,όχι απλώς για την αυτόματη εταιρική συμμετοχή του δημοσίου , άρα και τη συμμετοχή στα έσοδα, αλλά κυρίως στην ενεργοποίηση ΣΔΙΤ για συγκεκριμένα έργα όπου η συμμετοχή του δημοσίου θα είναι τα μελλοντικά έσοδα.

18. Κάτω από την πίεση της οικονομικής κατάστασης της χώρας, οι αμυντικές δαπάνες εμφανίζουν τα τελευταία χρόνια σταθερή μείωση. Γι΄αυτό και αίσθηση αποτελεί το γεγονός ότι τα εξοπλιστικά προγράμματα του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας προβλέπονται αυξημένα το 2011 (σε ταμειακή βάση) κατά 100 εκατ. Υπάρχουν περιθώρια για ουσιαστικές ακόμη περικοπές σε μέσα και οπλικά συστήματα, που δεν εξυπηρετούν την αμυντική θωράκιση της χώρας, αλλά εντάσσονται στους σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ

19. Την αντιμετώπιση του υπέρογκου ελλείμματος του ισοζυγίου συναλλαγών και του εμπορικού ισοζυγίου(σταθερά αρνητική πρωτιά στην ΕΕ.) Το έλλειμμα αυτό αντανακλά δομικά προβλήματα της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας.

Η χώρα παράγει προϊόντα και υπηρεσίες που δεν καταναλώνονται ούτε στο εσωτερικό και αντιθέτως εισάγει άλλα ή ομοειδή συνεχώς. Αυτό σημαίνει είτε λαθεμένες επιλογές παραγωγικών προτύπων είτε υψηλό κόστος παραγωγής. Τραγική συνέπεια είναι ότι διαρκώς επιχειρήσεις κλείνουν και η ανεργία εκτινάσσεται στα ύψη.

Η πολιτική επιλογή πρέπει να εστιάζεται πρώτα απ’ όλα στον εντοπισμό των τομέων παραγωγικής δραστηριότητας που είναι σε θέση να αποτελέσουν πόλους ανάπτυξης για τη χώρα ή εστίες συγκριτικού πλεονεκτήματος μέσω παραγωγικών και τεχνολογικών εξειδικεύσεων που ταυτόχρονα θα σέβονται το περιβάλλον. Στις γενναίες επενδύσεις στην παιδεία, στην επιστημονική έρευνα. Στην στήριξη στην πλήρη απασχόληση, στη σταθερή και ποιοτική εργασία και σε ικανοποιητικούς μισθούς.

Η χώρα οφείλει να στηρίξει την επιχειρηματικότητα, να δώσει τη μάχη της ανταγωνιστικότητας στο πεδίο της καινοτομίας και της ποιότητας των προϊόντων και των υπηρεσιών, που ενσωματώνουν τεχνολογικό προβάδισμα και υψηλή προστιθέμενη αξία. Να ενθαρρύνει τις ομάδες παραγωγών και της συλλογικής επιχειρηματικής δράσης των νέων, που μπορούν να επινοούν και να προσφέρουν νέα προϊόντα, ικανά να κερδίσουν μια θέση στις διεθνείς αγορές.

20. Ιδιαίτερη συντονισμένη προσπάθεια, μέσα και από σειρά κινήτρων πρέπει να καταβληθεί για την ενίσχυση της ναυτιλίας και την στροφή σε ελληνικά πληρώματα, αλλά κυρίως προς την ενθάρρυνση του εκσυγχρονισμού του ναυπηγοεπισκευαστικού κλάδου με την συμμετοχή του ελληνικού εφοπλιστικού κεφαλαίου. Όταν «κτίζεται» μεγάλος αριθμός νέων πλοίων από έλληνες εφοπλιστές σε γειτονική χώρα είναι αδιανόητο να μην καταβάλλεται απολύτως στοχευμένη πρωτοβουλία για την προσέλκυσή τους στη χώρα μας

21. Η ενίσχυση της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας, για τη μείωση της εξάρτησης της χώρας μας από τους μεγάλους κατασκευαστές σύγχρονων οπλικών συστημάτων, αλλά και για τη δημιουργία ενός πεδίου εφαρμογής καινοτομιών.

22. Τη διαμόρφωση ενός ισχυρού πυλώνα στο χρηματοπιστωτικό σύστημα υπό τον έλεγχο του δημοσίου, που θα περιλαμβάνει την Εθνική, όπου το δημόσιο επανακτά το κρίσιμο πακέτο μετοχών για τον ουσιαστικό έλεγχό της, και τις λοιπές τράπεζες δημόσιου συμφέροντος ΑΤΕ, ΤΤ, και Ταμείο παρακαταθηκών και δανείων Στόχος η εξασφάλιση της ομαλής ροής του χρήματος και της χρηματοδότησης της οικονομίας, η συμπίεση των επιτοκίων.

Τη διευκόλυνση με νομοθετική ρύθμιση, της επέκτασης του θεσμού των συνεταιριστικών τραπεζών.

Εξετάζουμε την πρόταση του ΟΕΕ για ίδρυση Δημόσιας Τράπεζας ειδικού σκοπού με στόχο τη διαχείριση της δημόσιας περιουσίας και του Δημόσιου Χρέους.

23. Την ουσιαστική στήριξη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, με ενίσχυση για απρόσκοπτη ροή της χρηματοδότησής τους, με νομοθετική κατάργηση των καταχρηστικών πρακτικών και χρεώσεων των τραπεζών, με οργάνωση και έλεγχο του τομέα παροχής υπηρεσιών, με συλλογική συμμετοχή τους στις κρατικές προμήθειες.

Σημαντικές χρηματοδοτήσεις πρέπει, επίσης, να στραφούν από το τρέχον ΕΣΠΑ με την ενίσχυση του εξαγωγικού προσανατολισμού τους και τη βελτίωση της ποιότητας των προϊόντων τους.

24. Την πρωταρχική κρατική μέριμνα για χρήσεις γης στην ύπαιθρο, για εκσυγχρονισμό της γεωργίας, των μεταποιητικών μονάδων αλλά και των δικτύων εμπορίου και διακίνησης αγροτικών αγαθών, για μεταφορά πόρων στον πυλώνα της Αγροτικής Ανάπτυξης ώστε να ενισχυθούν κατά προτεραιότητα τα αγροτικά νοικοκυριά. Την επιδίωξη της πολυλειτουργικότητας του αγροτικού τομέα, με έμφαση στη βιολογική γεωργία και κτηνοτροφία. Τη στοχευμένη και συνεπή ενίσχυση της κτηνοτροφίας, κύριας πηγής εισοδήματος αγροτικού πληθυσμού για περιοχές όπου δεν υπάρχουν άλλες πηγές απασχόλησης. Την εξυγίανση και πλήρη ανασυγκρότηση των αγροτικών συνεταιρισμών και οργάνωση των αγροτών σε ομάδες παραγωγών.

25. Την πλήρη και αξιοπρεπή απασχόληση. Εργασιακές σχέσεις και συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας που παρέχουν στους εργαζόμενους, Έλληνες και μετανάστες, σιγουριά και διαμορφώνουν όρους δημιουργικής και υπεύθυνης απασχόλησης, που ευνοούν τη συλλογικότητα, τη συνεργασία, την ανάληψη ευθυνών και την αλληλεγγύη. Μια πολιτική ακριβώς στον αντίποδα της πλήρους απορρύθμισης των εργασιακών σχέσεων που ακολουθεί η κυβέρνηση

26. Την εγγύηση της κοινωνικής ασφάλειας όσων διαβιούν στη χώρα μέσα από ένα ασφαλιστικό σύστημα που θα χρηματοδοτείται σταθερά και με ενιαίους όρους από τους εργαζόμενους, το κράτος και τους εργοδότες, χωρίς την οποιαδήποτε ανάγκη άνισης καταφυγής σε κοινωνικούς πόρους, θα διασφαλίζει τα αποθεματικά των ταμείων, θα αντιμετωπίζει την εισφοροδιαφυγή και εισφοροαπαλλαγή και την ανασφάλιστη εργασία καθώς και την πρόσβαση και χρήση των υπηρεσιών υγείας, που θα πρέπει να χαρακτηρίζεται από πλήρη ισότητα για όλους τους πολίτες.

27. Την αλλαγή του βασικού προσανατολισμού στον τομέα της υγείας στην κατεύθυνση της πρόληψης και ανάπτυξης της πρωτοβάθμιας φροντίδας με ιδιαίτερη έμφαση στην αναμόρφωση του ΕΣΥ, στη δημιουργία ενός Ενιαίου Φορέα Υγείας στη γενναία χρηματοδότηση του δημόσιου συστήματος υγείας και άμβλυνση των εξωπραγματικών ιδιωτικών δαπανών. Μείζον ζήτημα εδώ η αντιμετώπιση στη πράξη της σπατάλης και των εξωφρενικών δαπανών για προμήθειες υλικών και φαρμάκων, που θα εξοικονομήσει πόρους για την ανασυγκρότηση του υγειονομικού συστήματος.

28. Την αποδοχή ότι βάση μιας νέας πορείας για την παιδεία είναι η αναγνώριση των αποτυχιών του συστήματος και των μεταρρυθμίσεών του. Την απαίτηση για μια εκπαίδευση που να αντιστοιχεί στις αυξημένες ανάγκες της εποχής, των πολιτών και της χώρας. Την αφετηριακή προσέγγιση ότι συνολική λύση δεν μπορεί να αποτελούν οι άτυπες και οι νόμιμες μορφές ιδιωτικοποίησης που σημειώνουν ραγδαία αύξηση και ότι το εκπαιδευτικό σύστημα θα πρέπει να παρέχει ίσες ευκαιρίες σε όλους του πολίτες. Τον αυτόνομο μορφωτικό ρόλο του Λυκείου, όσο και την αξιοκρατική  πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Το δημόσιο, ισχυρό μαζικό, αυτοδιοικούμενο πανεπιστήμιο που λογοδοτεί στην ελληνική κοινωνία.

Περισσότερα...

 

ΣΥΝΟΔΟΣ ΚΟΡΥΦΗΣ: Η Ε.Ε αντιδρά και καθυστερημένα και λανθασμένα

ΣΥΝΟΔΟΣ ΚΟΡΥΦΗΣ: Η Ε.Ε αντιδρά και καθυστερημένα και λανθασμένα

Κυριακή, 19 Δεκ. 2010 20:14 ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ - ΔΕΛΤΙΑ ΓΡΑΦ. ΤΥΠΟΥ

Παρά την επείγουσα ανάγκη πολιτικής αντίδρασης απέναντι στις «αγορές», η Σύνοδος Κορυφής παρέπεμψε στο 2013 τη λειτουργία όχι ενός μηχανισμού στήριξης, αλλά σκληρής επιτήρησης των χωρών που αντιμετωπίζουν δυσκολίες. Αντί για άμεση υιοθέτηση του ευρωομολόγου και αλλαγή του ρόλου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας για δανεισμό με χαμηλά επιτόκια, η κα Μέρκελ επέβαλε δια της ισχύος την αλλαγή της Συνθήκης της Λισαβόνας για αυστηρότερη εφαρμογή του Συμφώνου Σταθερότητας και για έλεγχο όχι μόνο χρεών και ελλειμμάτων, αλλά και των προϋπολογισμών και της ανταγωνιστικότητας των κρατών-μελών, παρακάμπτοντας μάλιστα και τη δυνατότητα διεξαγωγής δημοψηφίσματος. Η γερμανική Ευρώπη είναι εδώ. Μόνο που πρόκειται για κοντόφθαλμη πολιτική που σύντομα θα πληρώσουν και οι ίδιοι οι γερμανοί πολίτες. Το κυνήγι του ανταγωνισμού και του κατευνασμού των αγορών δεν έχει τέλος και δεν πρόκειται να οδηγήσει στην ανάπτυξη. Αντί για την Ευρώπη της υποταγής χρειαζόμαστε την Ευρώπη της αλληλεγγύης, με προώθηση της κοινής οικονομικής και πολιτικής διακυβέρνησης σε ομοσπονδιακή κατεύθυνση. Η ελληνική κυβέρνηση ας μην επιχαίρει και ας μην προσπαθεί να ωραιοποιήσει τα αποτελέσματα της Συνόδου ως δήθεν θετικά για την Ευρώπη και τη χώρα μας.

Απαράδεκτη η εικόνα πολλών διδακτηρίων της Δευτεροβάθμιας Εκπάιδευσης Δράμας

Μια επίσκεψη σε διδακτήρια της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης αρκεί να σας δώσει την εντύπωση φυλακών και όχι σχολείων. Τα παιδιά μας τα στέλνουμε σε ακαλαίσθητα, άβαφα, μουτζουρωμένα, βρώμικα, σιδερόφρακτα, τσιμενταρισμένα, απάνθρωπα κτίρια να γίνουν κοινωνοί της γνώσης και να αγαπήσουν τη μάθηση..Αυτές οι εικόνες πρέπει να αλλάξουν...Ρίξτε μια ματιά στα Εκπαιδευτήρια Δράμας που χτίστηκαν το 1908 και στις σύγχρονες φυλακές που στιβάζουμε τα παιδιά μας. Δεν είναι θέμα χρημάτων αλλά θέμα επιλογών και προτεραιοτήτων. Οι σύλλογοι διδασκόντων έχουν συμβιβαστεί με αυτή την κατάσταση και πρέπει να αντιδράσουν. Βάψιμο, έργα τέχνης και έργα μαθητών, πράσινο, καθαριότητα...απλές παρεμβάσεις..που θα δώσουν ένα περιβάλλον ανθρώπινο και θα εκτιμήσουν οι μαθητές...

Ερώτηση για το θέμα της επιβολής εισοδηματικού ορίου, για την επίδοση του πολυτεκνικού επιδόματος

Ερώτηση  για το θέμα της επιβολής εισοδηματικού ορίου, για την επίδοση του πολυτεκνικού επιδόματος κατέθεσαν οι βουλευτές της Δημοκρατικής Αριστεράς Φώτης Κουβέλης, Θανάσης Λεβέντης, Νίκος Τσούκαλης και Γρηγόρης Ψαριανός.
Στην ερώτησή τους οι 4 βουλευτές αναφέρουν
                Ανάστατες είναι οι πολυτεκνικές οργανώσεις της χώρας από τις δημοσιογραφικές πληροφορίες ότι επίκειται η υιοθέτηση εισοδηματικού ορίου για την απόδοση του επιδόματος πολυτέκνων. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με δημοσιεύματα, στο πλαίσιο του πολυνομοσχεδίου για την υγεία, συζητήθηκε η περικοπή των επιδομάτων στις πολύτεκνες και στις τρίτεκνες οικογένειες με ετήσιο οικογενειακό εισόδημα μεγαλύτερο των 40.000 ευρώ.
            Δεδομένου ότι η υπό συζήτηση ρύθμιση έχει προκαλέσει πολλές αντιδράσεις λόγω του ασαφούς και γενικού χαρακτήρα της, καθώς φαίνεται ότι εντάσσει στην ίδια κατηγορία οικογένειες ανεξαρτήτως αριθμού παιδιών και οικονομικών αναγκών,
Ερωτάται ο κ. Υπουργός:
- Επιβεβαιώνει ή όχι τις πληροφορίες οι οποίες υπάρχουν; Αν ναι, προηγήθηκε ή θα υπάρξει διαβούλευση με τους άμεσα ενδιαφερόμενους; Προηγήθηκε κάποια σχετική κοινωνικοοικονομική μελέτη τόσο ως προς το προσδοκώμενο κέρδος για το Δημόσιο όσο και για τις επιπτώσεις στις εν λόγω οικογένειες;
- Προτίθεται να προβεί σε κάποιου είδους κατηγοριοποίηση των δικαιούχων ώστε το επίδομα να μην απολέσει το χαρακτήρα του ως κοινωνικό βοήθημα;
Οι ερωτώντες βουλευτές
Φώτης Κουβέλης
Θανάσης Λεβέντης
Νίκος Τσούκαλης
Γρηγόρης Ψαριανός

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

H Δημοκρατική Αριστερά Δράμας καλεί τους φίλους και τα μέλη της σε γενική Συνέλευση-Ολομέλεια την Κυριακή 19-12 και ώρα 10:30 π.μ. στο Ξενοδοχείο Μαριάνα όπου θα παρευρεθεί και θα μιλήσει το μέλος της Ε.Ε. της Δ.Α. Βαγγέλης Ζορκάδης με θέμα πολιτικές εξελίξεις και συνέδριο της Δ.Α. Είναι μια ευκαιρία να συναντηθούμε προεόρτια και να ανταλλάξουμε απόψεις κι ευχές..

ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΤΗΣ ΔΗΜ.ΑΡ. ΚΑΤΑΨΗΦΙΖΟΥΝ ΤΟ ΠΟΛΥΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ

ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΤΗΣ ΔΗΜ.ΑΡ. ΚΑΤΑΨΗΦΙΖΟΥΝ ΤΟ ΠΟΛΥΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ

Τρίτη, 14 Δεκ. 2010 18:05 ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ - ΔΕΛΤΙΑ ΓΡΑΦ. ΤΥΠΟΥ

Οι βουλευτές της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ θα καταψηφίσουν στο σύνολό του το νομοσχέδιο «Επείγοντα μέτρα εφαρμογής προγράμματος στήριξης της οικονομίας».
Τη θέση της ΔΗΜ.ΑΡ. προσδιορίζουν καθοριστικά :

• Η θεσμοθέτηση της Ειδικής Επιχειρησιακής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας που θα αποτελέσει καταστροφή των συλλογικών εργασιακών δικαιωμάτων. Με τις επιχειρησιακές συμβάσεις θα υπάρξει μείωση των αποδοχών των εργαζομένων και συρρίκνωση και άλλων δικαιωμάτων τους, καθώς και έκρηξη της ανεργίας με απολύσεις. Θα δημιουργηθεί αθέμιτος ανταγωνισμός σε βάρος της μικρομεσαίας επιχείρησης. Θα πληγούν τα ασφαλιστικά ταμεία, με άμεση συνέπεια την προσβολή των ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων.

• Η παρουσία ρυθμίσεων που καταλύουν εργασιακά δικαιώματα προς όφελος των εργοδοτών και επιτείνουν ακόμη περισσότερο την εργασιακή ανασφάλεια.

Επεκτείνεται ο χρόνος της διαθεσιμότητας, από 6 σε 9 μήνες, των εργαζομένων στις επιχειρήσεις που αντιμετωπίζουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα, επιμηκύνεται ο χρόνος από 18 σε 36 μήνες για να αποκτήσουν σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου οι «ενοικιαζόμενοι εργαζόμενοι». Ανακαθορίζεται αρνητικά ο τρόπος υπολογισμού της αμοιβής των εργαζομένων με μερική απασχόληση. Καθορίζεται η «δοκιμαστική περίοδος» εργασίας σε 12 μήνες, με αποτέλεσμα να μπορούν να απολύονται χωρίς προειδοποίηση και χωρίς αποζημίωση απόλυσης όσοι

εργάζονται στον ίδιο εργοδότη για διάστημα μικρότερο του ενός έτους.

• Η οριζόντια παρέμβαση-περικοπή στους μισθούς των εργαζομένων στις 54 ΔΕΚΟ αποτελεί πράξη που απειλεί με απορύθμιση τη λειτουργία των επιχειρήσεων, πέραν από την προφανή και απαράδεκτη υποβάθμιση των βιοτικού επιπέδου των εργαζομένων. Το πλαφόν θα στερήσει τις επιχειρήσεις από απαραίτητα στελέχη και το αυθαίρετο κατώφλι των μειώσεων θα οδηγήσει ευθέως σε μείωση των αποδοχών έως και 25%.

Η κυβέρνηση όφειλε στοιχειωδώς να παρουσιάσει σχέδιο αναδιάρθρωσης και προοπτικής για κάθε ΔΕΚΟ χωριστά, στο οποίο θα μπορούσε να εντάξει και την αντιμετώπιση των όποιων ακροτήτων. Αντ΄ αυτού προχωρά ισοπεδωτικά και με γενικευμένες περικοπές, ερήμην επιχειρησιακών σχεδίων και προγραμμάτων αναδιάρθρωσης και αναδιοργάνωσης.

Σύνοδος Κορυφής Ε.Ε: Η Ευρώπη σε οπισθοδρόμηση – Τα κράτη υποταγμένα στις «αγορές».

Τρίτη, 14 Δεκ. 2010 18:53 ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ - ΔΕΛΤΙΑ ΓΡΑΦ. ΤΥΠΟΥ

Οι πολιτικές που εισηγείται ο γαλλογερμανικός άξονας, οι οποίες θα κυριαρχήσουν και θα επικυρωθούν από τη Σύνοδο Κορυφής, επιτείνουν την υποταγή των κρατών – μελών στις χρηματαγορές, βαθαίνουν την ύφεση και οξύνουν τις ενδοευρωπαϊκές ανισότητες στο σύνολο της Ένωσης και όχι μόνο μεταξύ Βορά – Νότου. Οι Γερμανοί και οι Γάλλοι πολίτες θα κληθούν σύντομα να πληρώσουν και αυτοί με τη σειρά τους την κοντόφθαλμη πολιτική που επιβάλλουν σήμερα οι κυβερνήσεις τους στην Ε.Ε. Η έκδοση ευρωομολόγου και η αύξηση των κεφαλαίων του ευρωπαϊκού μηχανισμού στήριξης αποτελούν τα ελάχιστα και επείγοντα μέτρα που πρέπει να υιοθετηθούν. Ο έλληνας πρωθυπουργός οφείλει να αναλάβει συγκεκριμένες πρωτοβουλίες και να ενώσει τη φωνή του με όλες τις φωνές που τα προτείνουν και τα υποστηρίζουν. Οι ευρωπαϊκοί θεσμοί πρέπει να έχουν ως προτεραιότητα τα συμφέροντα των πολιτών και όχι των χρηματαγορών και αυτό απαιτεί προώθηση της κοινής οικονομικής και πολιτικής διακυβέρνησης με εκλεγμένα και όχι διορισμένα από τις κυβερνήσεις ευρωπαϊκά όργανα.