Πέμπτη 25 Ιουλίου 2013

Η άνοδος του λαϊκισμου Του Θανάση Γιαλκέτση

21/07/13ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ

Η άνοδος του λαϊκισμου


Του Θανάση Γιαλκέτση

PIERRE-ANDRÉ TAGUIEFF Ο νέος εθνικο-λαϊκισμός Μετάφραση-επιμέλεια: Αναστασία Ηλιαδέλη, Ανδρέας Πανταζόπουλος Πρόλογος: Ανδρέας Πανταζόπουλος «Επίκεντρο», 2013, σελ. 163
  
Δεν είναι εύκολο να ορίσουμε τον λαϊκισμό. Η δυσκολία πηγάζει από το γεγονός ότι ο λαϊκισμός δεν είναι μια πολιτική ιδεολογία με προσδιορισμένα τα βασικά της γνωρίσματα, όπως είναι λ.χ. ο σοσιαλισμός ή ο φιλελευθερισμός. Είναι αντίθετα μια έννοια που παραπέμπει σε πολλαπλά και διαφορετικά φαινόμενα, τα οποία μπορεί να ανιχνευτούν τόσο στη Δεξιά όσο και στην Αριστερά. Υπάρχουν ωστόσο και ορισμένα κοινά γνωρίσματα στη θεωρία και την πράξη των λαϊκιστικών κομμάτων και κινημάτων. Το βιβλίο του Γάλλου φιλοσόφου και ιστορικού των ιδεών Πιερ-Αντρέ Ταγκιέφ μάς βοηθάει να κατανοήσουμε τόσο την ενότητα όσο και την πολυμορφία του σύγχρονου λαϊκισμού.

Ο λαϊκισμός επικαλείται τον λαό και τάσσεται με το μέρος του και εναντίον των ελίτ. Και η δημοκρατία δίνει πρωταγωνιστικό ρόλο στον λαό, αφού στηρίζεται στην αρχή της λαϊκής κυριαρχίας. Στηρίζεται όμως ταυτόχρονα και σε ένα σύνολο κανόνων και θεσμικών διαδικασιών, τις οποίες ο λαϊκισμός αντιμετωπίζει με δυσπιστία ή θέλει να τις καταστρατηγεί. Ο λαός θεωρείται από τους λαϊκιστές ως η πηγή και ο κάτοχος όλων των θετικών αρετών και αξιών. Ο λαϊκισμός εξυψώνει τον λαό και τον αναγορεύει σε αντικείμενο λατρείας, σε μοναδικό θεμέλιο του πολιτικού ή ακόμη και σε σωτηριολογική αρχή. Ο λαϊκιστικός λόγος, που βασίζεται συνήθως σε μιαν απλοϊκή και μανιχαϊκή ερμηνεία της πραγματικότητας, αυξάνει τη δημαγωγία στον πολιτικό ανταγωνισμό και υποβαθμίζει την ανάγκη για σοβαρή προγραμματική επεξεργασία. Ο λαϊκισμός μετεωρίζεται μεταξύ της απόρριψης της πολιτικής, του υπερδημοκρατικού αιτήματος να αναθέσουμε απευθείας στον λαό τη διαχείριση των κοινών και του πειρασμού να εμπιστευτούμε την έκφραση της φωνής του λαού σε έναν αυταρχικό ηγέτη.

Οι λαϊκιστές ηγέτες υπόσχονται την κατάργηση της απόστασης ή ακόμη και κάθε διαφοράς μεταξύ κυβερνώντων και κυβερνωμένων. Και απορρίπτουν τις μεσολαβήσεις που παρεμποδίζουν τη σύμπτωση του ενιαίου λαού με τους ιθύνοντές του ή τον υπέρτατο ηγέτη του. Αυτή η απόρριψη μπορεί να γίνεται στο όνομα του ριζοσπαστικού αιτήματος της άμεσης δημοκρατίας, αλλά μπορεί να γίνεται και στο όνομα μιας ρητά αντιδημοκρατικής αντίληψης. Σε κάθε περίπτωση, ο λαϊκισμός υπόσχεται μαγικές λύσεις σε πολύπλοκα προβλήματα. Για να κατανοήσουμε καλύτερα το λαϊκιστικό φαινόμενο, πρέπει να πάρουμε υπόψη μας ότι ο λαϊκισμός δεν είναι μόνο η έκφραση μιας αυταπάτης, αλλά είναι ταυτόχρονα και έκφραση μιας μεγάλης δυσαρέσκειας, το σύμπτωμα μιας υπαρκτής κρίσης. Ο λαϊκισμός γεννιέται και διαδίδεται στο έδαφος του ιστορικού πεσιμισμού, της ανασφάλειας, της αβεβαιότητας και της απελπισίας που προκαλεί η παρακμή της ευρωπαϊκής ουτοπίας. Οταν στην Ευρώπη εφαρμόζονται κοινωνικά άδικες πολιτικές λιτότητας, με τις οποίες καλούνται οι λαοί να πληρώσουν για τα λάθη των κυρίαρχων ελίτ, τότε μοιραία στην κρίση της πολιτικής αντιπροσώπευσης έρχεται να προστεθεί μια βαθύτερη κρίση εμπιστοσύνης, που πλήττει τα προγράμματα, τις πολιτικές θέσεις και τις ηγετικές μορφές όλων σχεδόν των πολιτικών σχηματισμών.

Επισκοπώντας τις διάφορες κατηγορίες λαϊκισμών, ο Ταγκιέφ προτείνει να διακρίνουμε τους λαϊκισμούς διαμαρτυρίας από τους εθνικολαϊκισμούς ή ταυτοτικούς λαϊκισμούς. Στην πρώτη περίπτωση, η λαϊκιστική κινητοποίηση παίρνει τη μορφή καταγγελίας του συστήματος και εκφράζει πολιτικά την κοινωνική διαμαρτυρία. Στην περίπτωση του εθνικολαϊκισμού, αντίθετα, είναι κυρίαρχη η εθνοτική ή εθνικιστική διάσταση. Ο εθνικολαϊκισμός κινητοποιεί τις λαϊκές μάζες όχι μόνο εναντίον των ελίτ αλλά και εναντίον των ξένων και εκμεταλλεύεται πολιτικά την αντιμεταναστευτική ξενοφοβία. Επικαλείται ένα λαό που συμπεριλαμβάνει μόνο τους ομοεθνείς και ζητάει να «εκκαθαριστεί» η χώρα από τα υποτιθέμενα «μη αφομοιώσιμα» στοιχεία. Η απόρριψη της μετανάστευσης γίνεται στο όνομα της υπεράσπισης της εθνοτικο-πολιτισμικής ταυτότητας του έθνους, η οποία απειλείται από τον διπλό κίνδυνο του «εξισλαμισμού» και της πολυπολιτισμικής κοινωνίας.

Ο «δεξιός» λαϊκισμός υπερβάλλει ως προς τις πραγματικές απειλές και τείνει να τροφοδοτεί τους συλλογικούς φόβους, προκειμένου να τους εκμεταλλεύεται πολιτικά. Ο «αριστερός» λαϊκισμός τείνει, αντίθετα, να ελαχιστοποιεί ή να αρνείται τις πραγματικές απειλές και να τις αντικαθιστά με άλλες περισσότερο ή λιγότερο φανταστικές. Ο Ταγκιέφ μάς καλεί να μάθουμε να αναγνωρίζουμε τους υπαρκτούς και δικαιολογημένους φόβους και τις θεμιτές ανησυχίες και να τις διακρίνουμε από την αθέμιτη και καταδικαστέα πολιτική τους εκμετάλλευση από τους λαϊκιστές δημαγωγούς. Υποστηρίζει μάλιστα ότι, αν αναγνωριστούν πλήρως και τεθούν στην ορθή τους βάση ορισμένα «δύσκολα ή ενοχλητικά προβλήματα», η λαϊκιστική τακτική της δημαγωγικής τους εκμετάλλευσης θα αποδυναμωθεί δραστικά. Ποια είναι όμως η ενδεδειγμένη γενική στρατηγική για την αντιμετώπιση της ανόδου του νέου λαϊκισμού; Ο Ταγκιέφ απορρίπτει τη στρατηγική της δαιμονοποίησης και της υγειονομικής ζώνης και εισηγείται, αντίθετα, μια στρατηγική ενσωμάτωσης και εξημέρωσης της νεολαϊκιστικής αμφισβήτησης.

Α. Μανιτάκης – τι κάναμε

Α. Μανιτάκης – τι κάναμε

25 Jul, 2013
Μανιτάκης
Διοικητική Μεταρρύθμιση
ΣΥΝΟΛΙΚΑ
•Η αξιολόγηση των δομών όλων των υπουργείων, ένα τεράστιο έργο, έχει ολοκληρωθεί και έχει εγκριθεί από το Κυβερνητικό Συμβούλιο Μεταρρύθμισης.
•Τα νέα οργανογράμματα και τα προεδρικά διατάγματα είναι έτοιμα. Για πρώτη φορά η ελληνική δημόσια διοίκηση θα έχει μια σταθερή και ορθολογική δομή, σύμφωνη με τις δημοσιονομικές δυνατότητες της χώρας, που δεν θα τροποποιείται αυθαίρετα και με βάση την πελατειακή λογική.
•Για πρώτη φορά επίσης γίνονται περιγράμματα θέσεων εργασίας, ώστε κάθε δημόσιος υπάλληλος να ξέρει ακριβώς ποια καθήκοντα καλείται να επιτελέσει, με ποια προσόντα, σε ποια θέση.
•Για πρώτη φορά αντιμετωπίζεται το φαινόμενο της ανορθολογικής και με πελατειακά κριτήρια κατανομής του προσωπικού στο δημόσιο. Το κλειδί εδώ είναι η Κινητικότητα: μια μείζονα μεταρρύθμιση, που εξασφαλίζει τη σωστή κατανομή του προσωπικού ανάλογα με τις πραγματικές ανάγκες των υπηρεσιών και των πολιτών, με διαδικασίες ουσιαστικής αξιολόγησης του εργασιακού προφίλ των υπαλλήλων και των αναγκών που υπάρχουν.
•Η κινητικότητα έχει ήδη δοκιμαστεί στην πράξη, με το πρώτο κύμα μετακίνησης δημοσίων υπαλλήλων σε υπηρεσίες αιχμής και κοινωνικής σημασίας (ΚΕΠ, ασφαλιστικά ταμεία κλπ). Σήμερα είναι έτοιμα όλα τα προαπαιτούμενα για να διευρυνθεί η κινητικότητα υπαλλήλων με βάση τις ανάγκες που υποδεικνύουν οι νέες δομές της διοίκησης.
•Για πρώτη φορά επίσης έχει μπει σε εφαρμογή η ουσιαστική, διαρκής αξιολόγηση της αποδοτικότητας των δημοσίων υπαλλήλων, μέσα από συγκεκριμένους και μετρήσιμους στόχους – στοχοθεσία. Αξιολόγηση που δεν αποσκοπεί σε απολύσεις αλλά στη βελτίωση της απόδοσης των υπαλλήλων και στο να δοθούν επιτέλους κίνητρα στους πιο ικανούς και άξιους.
•Για πρώτη φορά αντιμετωπίζεται αποφασιστικά το πρόβλημα της γραφειοκρατίας, όχι με διακηρύξεις αλλά με συγκεκριμένες πρωτοβουλίες. Μέσα από τη συνεργασία με διεθνείς οργανισμούς όπως ο ΟΟΣΑ, η ελληνική διοίκηση εντοπίζει τα διοικητικά βάρη και την πολυνομία και απλοποιεί ουσιαστικά τις διοικητικές διαδικασίες, για την καλύτερη εξυπηρέτηση των πολιτών.
•Τέλος, για πρώτη φορά αντιμετωπίστηκε το πρόβλημα της πειθαρχικής ευθύνης στο δημόσιο. Αυστηροποιήθηκε το πειθαρχικό δίκαιο, επιταχύνθηκαν οι διαδικασίες, συγκροτήθηκαν και λειτουργούν τα πειθαρχικά συμβούλια και ήδη αποδίδουν καρπούς. Όλα αυτά με στόχο να εντοπιστούν εκείνοι που πραγματικά δεν τιμούν το λειτούργημά τους και όχι με στόχο να στιγματιστεί και να συκοφαντηθεί, ισοπεδωτικά και λαϊκιστικά, το σύνολο των δημοσίων υπαλλήλων ως «επίορκοι».
ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ
1.Αξιολόγηση δομών και οργανικών μονάδων του Δημοσίου
Σε εφαρμογή του νόμου 4024/2011 (άρθρο 35), διενεργείται η αξιολόγηση δομών και οργανικών μονάδων της ελληνικής δημόσιας διοίκησης. Στο πλαίσιο του Οδικού Χάρτη που υπέγραψε το ΥΔΜΗΔ με τη γαλλική κυβέρνηση και την Task Force for Greece (TFGR), οι Ομάδες Αξιολόγησης έχουν εκπονήσει εκθέσεις αξιολόγησης στο σύνολο των Υπουργείων, σε στενή συνεργασία σε τεχνικό επίπεδο με γάλλους ειδικούς.
Η αξιολόγηση των δομών όλων των υπουργείων, ένα τεράστιο έργο, έχει ολοκληρωθεί και έχει εγκριθεί από το Κυβερνητικό Συμβούλιο Μεταρρύθμισης.
•Το ΚΣΜ έχει εγκρίνει την αξιολόγηση και τις μεταρρυθμιστικές δράσεις για τις δομές και των 17 Υπουργείων.
•Προχωρά η αξιολόγηση επιλεγμένων φορέων του δημοσίου και η ολοκλήρωση των σχεδίων στελέχωσης σε αυτά (Υπουργείο Εσωτερικών: 16 φορείς / Υγείας: 18 φορείς / Παιδείας: 2 φορείς / Εργασίας: 3 φορείς).
•Ολοκληρώνονται τα σχέδια στελέχωσης (staffing plans) για 211.000 υπαλλήλους που υπηρετούν στην κεντρική διοίκηση (και στα Υπουργείο Άμυνας και Προστασίας του Πολίτη).
•Από την 10η Ιουνίου αρχίζει η αξιολόγηση φορέων της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Μέχρι το τέλος Ιουνίου 2013 θα έχουν ολοκληρωθεί σχέδια στελέχωσης για 150.000 υπαλλήλους.
•Στο πλαίσιο της αξιολόγησης και υλοποίησης των νέων δομών των Υπουργείων, εκτός από τον σημαντικό περιορισμό των οργανικών μονάδων και σημαντικές εξοικονομήσεις από τον εξορθολογισμό των δομών, θα έχουμε επιτύχει και:
oΜείωση των θέσεων Γενικών Γραμματέων που θα κυμανθεί από 18%-27% (46-41 θέσεις, από τις 56 υπάρχουσες)
oΜείωση των θέσεων Ειδικών Γραμματέων από 30%-50% (5-7 θέσεις από τις 10 που υπάρχουν σήμερα)
•Έχει ξεκινήσει η φάση της υλοποίησης των μεταρρυθμιστικών δράσεων των Υπουργείων. Η υλοποίησης γίνεται με την εμπλοκή των υπηρεσιακών παραγόντων κάθε Υπουργείου, κυρίως όσων έχουν θέσεις ευθύνης.
•Έχουμε ζητήσει από τα Υπουργεία να συγκροτήσουν Ομάδες Υλοποίησης που θα αναλάβουν την εφαρμογή των επόμενων βημάτων.
•Η ίδια η διοίκηση (δηλαδή οι Γενικοί Διευθυντές, Διευθυντές και Τμηματάρχες) ήδη ολοκληρώνει την κατανομή των θέσεων στα νέα οργανογράμματα των Υπουργείων, με ανώτατο όριο αυτό που καθορίζεται στην απόφαση του ΚΣΜ (staffing ceiling).
•Έχουν ήδη δοθεί οδηγίες και μεθοδολογία ώστε κάθε Υπουργείο να ετοιμάσει το Περίγραμμα Αποστολής και Αρμοδιοτήτων του για όλες τις οργανικές μονάδες του οργανογράμματος, ως πρόπλασμα του τελικού ΠΔ.
•Ήδη η διοίκηση ετοιμάζει τα περιγράμματα θέσεων εργασίας (job description) με τις προδιαγραφές και τα καθήκοντα για όλες τις θέσεις που προβλέπονται στα νέα οργανογράμματα.
•Με βάση αυτή τη διαδικασία, θα εντοπιστούν οι θέσεις που πλεονάζουν και οι θέσεις που ελλείπουν στις νέες δομές. Στη συνέχεια, θα ταυτοποιηθεί το προσωπικό που αντιστοιχεί στις θέσεις αυτές, με βάση αξιολογικά κριτήρια (Κινητικότητα).
•Το ΥΔΜΗΔ διατηρεί τον ρόλο συντονισμού και παρακολούθησης όλων των σταδίων της υλοποίησης ανά υπουργείο (monitoring) που θα αποτυπώνεται και ηλεκτρονικά.
Τα νέα οργανογράμματα και τα προεδρικά διατάγματα είναι έτοιμα – όχι αυθαίρετα αλλά βασισμένα σε οικονομο-τεχνικές μελέτες αξιολόγησης που εκπονήθηκαν από την ίδια τη διοίκηση.
Για πρώτη φορά, η ελληνική δημόσια διοίκηση θα έχει μια σταθερή και ορθολογική δομή, σύμφωνη με τις δημοσιονομικές δυνατότητες της χώρας, που δεν θα μπορεί να τροποποιείται αυθαίρετα και με βάση την πελατειακή λογική.
Στα νέα οργανογράμματα των Υπουργείων κατανέμονται οι θέσεις που είναι αναγκαίες, γίνεται εκ των προτέρων ένας προγραμματισμός για τη στελέχωσή τους.
Και για πρώτη φορά γίνονται περιγράμματα θέσεων εργασίας, ώστε να γνωρίζει η διοίκηση ποιους και πόσους υπαλλήλους χρειάζεται, με ποια προσόντα και για ποια καθήκοντα.
2.Σχήμα Κινητικότητας ανθρώπινου δυναμικού
Με τις ρυθμίσεις της παραγράφου Ζ΄ του ν.4093/2012 προωθήθηκε μια ευρύτατη αναμόρφωση των θεσμών του υπαλληλικού µας δικαίου, η οποία µέσω ενός νέου, συνεκτικού, πλαισίου κινητικότητας του προσωπικού του δημόσιου τομέα αποσκοπεί πρωτίστως στη μεγιστοποίηση των δυνατοτήτων αξιοποίησής του προς το συµφέρον της δημόσιας υπηρεσίας και µε στόχο την ισόρροπη κάλυψη των πολύ διαφορετικών κατά φορέα ή υπηρεσία αναγκών σε προσωπικό, όσον αφορά τις πραγματικές ανάγκες και τη διαφορετική εργασιακή επιβάρυνση των υπαλλήλων σε σχέση µε τις συνθήκες που επικρατούν σε κάθε φορέα. Στο πλαίσιο αυτό, ενεργοποιήθηκαν και διευρύνθηκαν οι προβλέψεις του άρθρου 5 του νόμου 4024/2011 σχετικά με την έννοια του «κρατικού υπαλλήλου».
Ήδη από την ψήφιση του νόμου, καταργήθηκαν οι οργανικές θέσεις σε ορισμένες κατηγορίες, κλάδους και ειδικότητες, για τις οποίες κρίθηκε, ενόψει των σύγχρονων εξελίξεων και αναγκών της Διοίκησης, ότι δεν ανταποκρίνονταν στις ανάγκες των φορέων στους οποίους ανήκουν οργανικά, την ίδια στιγμή μάλιστα που το προσωπικό αυτό θα μπορούσε να αξιοποιηθεί προς το συμφέρον της δημόσιας υπηρεσίας σε φορείς, στους οποίους υπάρχουν μεγάλες ανάγκες.
Ειδικότερα, καταργήθηκαν οι θέσεις 1.930 υπαλλήλων ορισμένων ειδικοτήτων, οι οποίοι τέθηκαν σε διαθεσιμότητα προκειμένου να μετακινηθούν σε υπηρεσίες, κρίσιμες για την εξυπηρέτηση του πολίτη που αντιμετωπίζουν επείγουσες ανάγκες σε προσωπικό. Η μετακίνησή τους ολοκληρώθηκε.
Το 2013, σχεδιάζεται η ένταξη 25.000 υπαλλήλων στο σχήμα κινητικότητας , η οποία συνδέεται με την αξιολόγηση δομών και οργανικών μονάδων του δημοσίου τομέα (που θα ολοκληρωθεί εντός του 2013), βάσει των οποίων θα εντοπιστούν πλεονάζουσες θέσεις και ανάγκες, σε συνδυασμό με την αξιολόγηση προσωπικού, προκειμένου να γίνει ορθολογική ανακατανομή του ανθρώπινου δυναμικού στο δημόσιο.
Η διαδικασία της Κινητικότητας:
Βάσει των νέων οργανογραμμάτων, κάθε Υπουργείο εντοπίζει τις θέσεις που πλεονάζουν αλλά και τις θέσεις που ελλείπουν.
Η ίδια μέθοδος ακολουθείται και στην αξιολόγηση και αναδιάρθρωση των εποπτευόμενων φορέων κάθε υπουργείου (δήμοι, σχολεία, νοσοκομεία κλπ).
Κάθε Υπουργείο αναλαμβάνει το μερίδιο από τις 25.000 μετακινήσεις που του αναλογεί, ανάλογα με τον αριθμό υπαλλήλων που απασχολεί συνολικά.
Είναι λογικό τα Υπουργεία που απασχολούν τους περισσότερους υπαλλήλους (όπως το Υπουργείο Παιδείας και το Υπουργείο Εσωτερικών) να αναλαμβάνουν περισσότερες αναγκαίες μετακινήσεις προσωπικού.
Όταν εντοπίζονται οι θέσεις που πλεονάζουν και οι θέσεις που ελλείπουν, στη συνέχεια ταυτοποιείται το προσωπικό που αντιστοιχεί στις θέσεις που πλεονάζουν ώστε να μετακινηθεί στις κενές θέσεις όπου υπάρχουν ανάγκες για προσωπικό.
Η επιλογή των υπαλλήλων που μπαίνουν σε Κινητικότητα δεν είναι οριζόντια. Υπακούει σε συγκεκριμένα κριτήρια αξιολόγησης.
Γίνεται μια αποτίμηση του εργασιακού προφίλ των υπαλλήλων, με κριτήρια αντικειμενικά όπως:
oο τρόπος εισόδου στο Δημόσιο (με ΑΣΕΠ ή όχι)
oτα χρόνια προϋπηρεσίας
oτα τυπικά και ουσιαστικά προσόντα και η μετεκπαίδευση
oκαθώς και τα στοιχεία του προσωπικού φακέλου (ενδεχόμενες πειθαρχικές ποινές είτε διακρίσεις κλπ).
Με βάση αυτή τη διαδικασία, μπαίνουν σε Κινητικότητα οι λιγότερο προσοντούχοι υπάλληλοι είτε εκείνοι που δεν έχουν ουσιαστικά κίνητρα παραμονής στο Δημόσιο, με δίκαιο και αξιολογικό τρόπο.
Σε όσους βρίσκονται κοντά στη συνταξιοδότηση, δίνεται η δυνατότητα να αναγνωρίσουν έως 3 πλασματικά έτη υπηρεσίας, ώστε να αποχωρήσουν φυσιολογικά από το δημόσιο.
Οι υπόλοιποι ανακατανέμονται σε θέσεις όπου υπάρχουν πραγματικές, διαπιστωμένες και αξιολογημένες ανάγκες.
Κάθε Υπουργείο, βάσει του νέου οργανογράμματος αλλά και της αναδιάρθρωσης των εποπτευόμενων φορέων του, εντοπίζει τις κενές θέσεις όπου υπάρχει ανάγκη για προσωπικό.
Το προφίλ των κενών θέσεων (περίγραμμα θέσης) όπως και το εργασιακό προφίλ των υπαλλήλων που βρίσκονται σε Κινητικότητα συγκεντρώνονται σε μια ηλεκτρονική βάση δεδομένων, με τη βοήθεια της οποίας συνταιριάζεται κάθε υπάλληλος στη θέση που είναι πιο κοντά στο εργασιακό του προφίλ.
Όπου απαιτείται, το Εθνικό Κέντρο Δημόσιας Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης οργανώνει προγράμματα μετεκπαίδευσης για τους υπό μετακίνηση υπαλλήλους, ώστε να ανταποκρίνονται με τον καλύτερο τρόπο στη νέα τους θέση.
3.Συγχωνεύσεις και καταργήσεις φορέων του Δημοσίου
Με τις διατάξεις του νόμου 4109/2013, συγχωνεύθηκαν 197 νομικά πρόσωπα του δημοσίου τομέα, ενώ καταργήθηκαν 8 φορείς των οποίων η αποστολή μπορεί να ασκηθεί συνεκτικότερα από κάποια υφιστάμενη δομή. Οι αρμοδιότητες των καταργούμενων νομικών προσώπων, που κρίνεται ότι εξακολουθούν να εξυπηρετούν το δημόσιο συμφέρον, μεταφέρθηκαν σε άλλους φορείς ή υπηρεσίες του Δημοσίου, γεγονός που συνεπάγεται σημαντική εξοικονόμηση πόρων.
Εντός του 2013, θα επακολουθήσει δεύτερο κύμα συγχωνεύσεων και καταργήσεων φορέων του Δημοσίου.
4.Αναγκαστικές αποχωρήσεις 15.000 υπαλλήλων (2013-2014)
Όπως συμφωνήθηκε σε ανώτατο επίπεδο κατά τη διάρκεια της προηγούμενης διαπραγμάτευσης, υπάρχει η δέσμευση για 4.000 αποχωρήσεις μέχρι το τέλος του 2013, εκ των οποίων οι 2.000 εμπροσθοβαρώς τον Ιούνιο, και άλλες 11.000 μέχρι το τέλος του 2014.
Οι αποχωρήσεις θα προέρχονταν από τις συμφωνημένες πηγές:
Καταρχάς από την αξιολόγηση και κατάργηση ΝΠΙΔ και από τη συγχώνευση-συρρίκνωση ΝΠΙΔ και ΝΠΔΔ
Πειθαρχικές υποθέσεις και καταχρηστικές προσλήψεις
Αποχωρήσεις των λιγότερο προσοντούχων υπαλλήλων και όσων δεν έχουν κίνητρο να παραμείνουν στη δημόσια υπηρεσία (less motivated), που θα μπουν στο Σχήμα Κινητικότητας
Εθελούσιες αποχωρήσεις υπαλλήλων που θα μπουν στο Σχήμα Κινητικότητας (εφόσον απέχουν λιγότερο από 3 χρόνια από τη σύνταξη) – συνεπώς δεν πρόκειται για πρόγραμμα πρόωρης συνταξιοδότησης.
Συμφωνήθηκε επίσης οι αναγκαστικές αποχωρήσεις 15.000 υπαλλήλων να συνδυαστούν με τη δυνατότητα πρόσληψης άλλων 15.000 νέων και προσοντούχων υπαλλήλων που έχουν κριθεί από το ΑΣΕΠ (με αναλογία 1:1).
Μετά ήρθε η ΕΡΤ!
5.Μείωση της απασχόλησης στη Γενική Κυβέρνηση
Tο ΥΔΜΗΔ λαμβάνει όλα τα αναγκαία μέτρα και παρακολουθεί την επίτευξη του στόχου της μείωσης της απασχόλησης στη Γενική Κυβέρνηση κατά 150.000 από το τέλος του 2010 μέχρι το τέλος του 2015, με την αυστηρή εφαρμογή του κανόνα 1:5 για τις προσλήψεις στον δημόσιο τομέα, ο οποίος μέσω των διατάξεων του ν. 4093/2012 επεκτάθηκε έως το 2016, καθώς και των συναφών αριθμητικών περιορισμών στην πρόσληψη του εκτάκτου προσωπικού.
6.Επιτελικό κράτος – συντονισμός του κυβερνητικού έργου
Με τις διατάξεις του νόμου 4109/2013, συστήθηκε η Γενική Γραμματεία Συντονισμού του Κυβερνητικού Έργου, που υπάγεται απευθείας στον Πρωθυπουργό και έχει επικεφαλής η θητεία του οποίου υπερβαίνει την πρωθυπουργική (5ετής). Η Γενική Γραμματεία εγγυάται τη συνέχεια της λειτουργίας των δημόσιων υπηρεσιών και επικουρεί τον Πρωθυπουργό ώστε να επιτελεί αποτελεσματικότερα τον βασικό συνταγματικό του ρόλο που είναι η διασφάλιση της ενότητας της κυβέρνησης και των δημοσίων υπηρεσιών, ο συντονισμός των δράσεων και των πολιτικών των Υπουργείων και κυρίως η παρακολούθηση και εφαρμογή της κυβερνητικής πολιτικής.
7.Καταπολέμηση της διαφθοράς
Κατόπιν συνεργασίας των Υπουργείων Δικαιοσύνης και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, Οικονομικών, Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη, και της TFGR, κατατέθηκε στις 28/2/2013 από την Γενική Γραμματεία Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Υπουργείου Δικαιοσύνης και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, το «Εθνικό Σχέδιο κατά της Διαφθοράς», που περιλαμβάνει δράσεις καταπολέμησης της διαφθοράς σε όλο το εύρος της δημόσιας διοίκησης, καθώς και ειδικές διατάξεις που αφορούν τη φορολογική διοίκηση:
1.Συγκρότηση μιας εθνικής στρατηγικής ενάντια στη διαφθορά, ιδίως σε τομείς «υψηλού κινδύνου» όπως η φορολογική διοίκηση, οι υπηρεσίες υγείας, οι δημόσιες προμήθειες και έργα, η τοπική αυτοδιοίκηση.
2.Ενίσχυση του συντονισμού, μέσω του Εθνικού Συντονιστή.
3.Ενίσχυση της πρόληψης, με την υλοποίηση μηχανισμών εσωτερικού ελέγχου σχετικά με τη διαφθορά δημοσίων λειτουργών αλλά και αιρετών, τις δημόσιες προμήθειες, το πολιτικό χρήμα, αλλά και με Κώδικα Δεοντολογίας και ηθικής συμπεριφοράς των δημοσίων λειτουργών.
4.Ενίσχυση της διερεύνησης και καταδίωξης της οικονομικής διαφθοράς.
5.Ενίσχυση της ανταλλαγής πληροφοριών.
6.Ενίσχυση του νομικού πλαισίου, με προτεραιότητα την ενίσχυση του νομοθετικού πλαισίου που στοχεύει στη διαφθορά κυρίως όσον αφορά τους δημόσιους λειτουργούς και τη Διοίκηση.
8.Μείωση διοικητικών βαρών σε κρίσιμους τομείς της ελληνικής οικονομίας
Η συμφωνία συνεργασίας μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης και του ΟΟΣΑ για τον εντοπισμό και τη μείωση διοικητικών βαρών κατά 25% σε 13 τομείς της οικονομίας ολοκληρώθηκε με την υπογραφή της σχετικής σύμβασης. Ακολούθησε η δημόσια εκδήλωση για την έναρξη της δράσης (Δεκέμβριος 2012), η εγκατάσταση στην Αθήνα ομάδας του ΟΟΣΑ (Ιανουάριος 2013) και η υλοποίηση προκαταρκτικών δράσεων (όπως η επιλογή 75 ελλήνων αξιωματούχων από το σύνολο της διοίκησης, η στελέχωση δύο επιτροπών υψηλού επιπέδου, η εκπαίδευση από τον ΟΟΣΑ κλπ). Η συνεργασία βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη και αποτελέσματα αναμένονται μέχρι το τέλος Οκτωβρίου 2013.
9.Αξιολόγηση απόδοσης – Στοχοθεσία
Η στοχοθεσία αποτελεί τη βάση της αξιολόγησης της απόδοσης του υπαλλήλου, εργαλείο διοικητικής βελτίωσης και βάση για την κινητικότητα των υπαλλήλων.
Καθιερώνεται η αξιολόγηση της απόδοσης των υπαλλήλων βάσει στόχων σε ετήσια βάση. Ενεργοποιήθηκε ήδη η στοχοθεσία των φορέων σε ετήσια βάση, σύμφωνα με το ισχύον θεσμικό πλαίσιο, προϊσταμένων και υπαλλήλων. Τίθενται συγκεκριμένοι και μετρήσιμοι στόχοι ανά υπάλληλο.
10.Νέο σύστημα επιλογής προϊσταμένων οργανικών μονάδων
Προωθείται ένα νέο σύστημα επιλογής όσων ασκούν καθήκοντα ευθύνης (Γενικών Διευθυντών, Διευθυντών και τμηματαρχών) το οποίο θα αναδεικνύει στελέχη ικανά να υλοποιήσουν τις μεταρρυθμιστικές δράσεις στη Δημόσια Διοίκηση και να αναπτύξουν επιχειρησιακή στρατηγική.
Το νέο αυτό σύστημα θα δίνει έμφαση στα ουσιαστικά προσόντα των υποψηφίων, στις ικανότητες και δεξιότητές τους σε συνδυασμό με τις απαιτήσεις των θέσεων, στην ικανότητα θέσης και επίτευξης στόχων, και δεν θα βασίζεται μόνο στα έτη προϋπηρεσίας και στην απλή βαθμολόγηση τυπικών προσόντων.
Επιπροσθέτως, θα προβλέπεται για πρώτη φορά η κινητικότητα των Γενικών Διευθυντών: θα μπορούν να μετακινούνται από Υπουργείο σε Υπουργείο προκειμένου να καλύπτουν ανάγκες που δημιουργούνται σε αντίστοιχες θέσεις είτε να στελεχώνουν ελεγκτικές υπηρεσίες ή υπηρεσίες επιθεώρησης.
11.Ενίσχυση της πειθαρχικής ευθύνης στις δημόσιες υπηρεσίες
Πέραν της περαιτέρω αυστηροποίησης του πειθαρχικού πλαισίου με τις διατάξεις του νόμου 4093/2012, προωθείται ένα συνολικό σχέδιο δράσης για την ενίσχυση της πειθαρχικής ευθύνης στο σύνολο του Δημοσίου.
Οι άξονες δράσης είναι:
Ολοκλήρωση της πλήρους λειτουργίας των νέων πειθαρχικών συμβουλίων
Δημιουργία ενιαίου ελεγκτικού μηχανισμού για τη δημόσια διοίκηση, με τη συγχώνευση του Γενικού Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης και του Σώματος Ελεγκτών Επιθεωρητών Δημόσιας Διοίκησης και ενίσχυσή του με προσωπικό.
Εντοπισμός και εξέταση εκκρεμών πειθαρχικών υποθέσεων
Αντιμετώπιση του φαινομένου των αδικαιολογήτως απόντων
Επικαιροποίηση και έλεγχος των ατομικών μητρώων των δημοσίων υπαλλήλων για εντοπισμό τυχόν παραποιημένων στοιχείων.
Βασικά σημεία του νομοσχεδίου «Οργάνωση Δημόσιας Διοίκησης και άλλες διατάξεις» – που τελικά δεν κατατέθηκε στη Βουλή λόγω της αποχώρησης από την κυβέρνηση
1.Νέα μεθοδολογία για την αναδιάρθρωση των δομών της δημόσιας διοίκησης. Η διοικητική αναδιάρθρωση επιτελείται κατ’ εφαρμογή των πολιτικών και των αποφάσεων του Κυβερνητικού Συμβουλίου Μεταρρύθμισης, σύμφωνα με τα σχέδια στελέχωσης των υπηρεσιών και τα περιγράμματα θέσεων των υπαλλήλων. Με αυτόν τον τρόπο διασφαλίζεται η ορθολογικότητα και η λειτουργικότητα του εγχειρήματος. Πριν αποτυπωθεί νομικά η μεταρρύθμιση προετοιμάζεται και δοκιμάζεται διοικητικά, με γνώμονα επιστημονικές υλικοτεχνικές μελέτης που εκπονεί η ίδια η διοίκηση.
2.Ευέλικτες διαδικασίες αναδιάρθρωσης: τα προεδρικά διατάγματα στα οποία περιγράφονται και κατοχυρώνονται νομικά οι νέοι οργανισμοί έχουν γενικό περιεχόμενο και αφήνουν περιθώριο διακριτικής ευχέρειας στη διοίκηση για την περαιτέρω εξειδίκευσή τους. Έτσι η Διοίκηση μπορεί άμεσα να ανταποκριθεί στις μεταβαλλόμενες συνθήκες της διοικητικής πραγματικότητας.
3.Νέος τρόπος επιλογής προϊσταμένων οργανικών μονάδων – των Γενικών Διευθυντών, των «μάνατζερ» της διοίκησης. Με τη μείωση των ηλικιακών κριτηρίων προωθείται η ανανέωση του προσωπικού. Επίσης, κατοχυρώνεται νέα διαδικασία επιλογής: οι επιλέξιμοι, σύμφωνα με τα τυπικά κριτήρια του νόμου, προϊστάμενοι θα αξιολογούνται βάσει όχι μόνο τυπικών αλλά και ουσιαστικών κριτηρίων και κατόπιν δημόσιας δομημένης συνέντευξης από ένα ανεξάρτητο και αμερόληπτο όργανο. Μετά την τελική κατάταξη των υποψηφίων η επιλογή του προϊσταμένου εμπίπτει στην διακριτική ευχέρεια του αρμόδιου Υπουργού. Έτσι αποκαθίσταται η εμπιστοσύνη ανάμεσα στη διοίκηση και την πολιτική ηγεσία και αποδυναμώνεται η κομματοκρατική και -μέχρι σήμερα- κυρίαρχη τάση της πολιτικής ηγεσίας να ασκεί δημόσιες πολιτικές με τους μετακλητούς συμβούλους της. Στο πλαίσιο αυτό, θεσπίζεται για πρώτη φορά η σύναψη συμβολαίου αποδοτικότητας, βάσει συγκεκριμένης στοχοθεσίας, ανάμεσα στην πολιτική ηγεσία και τους προϊσταμένους των οργανικών μονάδων. Τέλος, προβλέπεται η κινητικότητα των προϊσταμένων, στο πλαίσιο μιας δυναμικής και όχι στατικής διοίκησης.
4.Αναμόρφωση του πλαισίου των αναρρωτικών αδειών και της λειτουργίας των υγειονομικών επιτροπών. Καταπολέμηση του φαινομένου της κατάχρησης των αδειών με την αυστηροποίηση της χορήγησής τους και εξορθολογισμός των διαδικασιών, με απάλειψη των σχετικών διοικητικών βαρών.
5.Καίριες τροποποιήσεις στο πειθαρχικό δίκαιο: υπαγωγή στη δυνητική αργία των αδικημάτων-παραπτωμάτων της υπεξαίρεσης, της απιστίας περί την υπηρεσία και της παράβασης καθήκοντος όταν τελούνται στο πλαίσιο της συμμετοχής του υπαλλήλου σε συλλογικά όργανα. Αποσαφηνίζεται επίσης η δυνατότητα του υπαλλήλου που έχει τεθεί σε αργία να ζητήσει την αναστολή του μέτρου και επισπεύδονται οι πειθαρχικές διαδικασίες. Τέλος, παρέχεται η δυνατότητα παραίτησης από το δημόσιο στους υπαλλήλους για τους οποίους εκκρεμούν ποινικές και πειθαρχικές διαδικασίες.
6.Σύσταση ανεξάρτητης αρχής με την επωνυμία «Αρχή Επιθεώρησης-Ελέγχου της Δημόσιας Διοίκησης (Α.Ε.Ε.Δ.Δ.)» για τον αποτελεσματικότερο συντονισμό και έλεγχο της πειθαρχικής διαδικασίας, με τη συγχώνευση του Γενικού Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης και του Σώματος Επιθεωρητών Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης.
7.Θεσμικές παρεμβάσεις στην οργάνωση και τη λειτουργία του Εθνικού Κέντρου Δημόσιας Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης.

Ελλάδα 2013 μ.Χ. Του Ορέστη Καλογήρου

Ελλάδα 2013 μ.Χ.

Του Ορέστη Καλογήρου, Μακεδονία, 24.7.13
Στις ομιλίες των βουλευτών, στις ανακοινώσεις των κομμάτων, στα τηλεοπτικά παράθυρα αναβίωσε αίφνης ο εμφύλιος. Συνθήματα της εποχής του ψυχρού πολέμου, ψυχώσεις περί «νικητών» και «ηττημένων», αμφιλεγόμενες και κακοχωνεμένες ρήσεις του αδελφοκτόνου παρελθόντος κυριάρχησαν στον δημόσιο διάλογο, αποκαλύπτοντας για ακόμη μια φορά τη γύμνια των ιδεών, των επιχειρημάτων, των πρακτικών προτάσεων. Όπως συμβαίνει σε κάθε εμφύλια διαμάχη, πρωταγωνιστές αυτής της τυμβωρυχίας υπήρξαν τα άκρα του πολιτικού φάσματος, από κοντά όμως και οι άλλες πολιτικές δυνάμεις. Για ακόμη μία φορά, ψευδεπίγραφες διαιρέσεις χρησιμοποιούνται, για να συσκοτίσουν την ένδεια του πολιτικού προσωπικού της χώρας. Ο εμφύλιος πόλεμος, που στοίχισε περισσότερους νεκρούς από το έπος του ’40, την κατοχή και την αντίσταση μαζί, τελείωσε πριν από 64 χρόνια! Χωρίς, είναι η αλήθεια, να αναμετρηθεί ποτέ θαρραλέα με το παρελθόν της, η χώρα στη δεκαετία του ’80 προσπάθησε, και σε έναν βαθμό πέτυχε, να αποκαταστήσει μια συνεννόηση των αντιμαχόμενων παρατάξεων. Κορυφαία στιγμή η συνάντηση, η χειραψία και η θερμή συζήτηση των δύο στρατιωτικών ηγετών της εμφύλιας διαμάχης του Θρασύβουλου Τσακαλώτου και του Μάρκου Βαφειάδη. Τα φαινόμενα των ημερών έδειξαν ότι η επιφανειακή, πρόχειρη και συμβολική αντιμετώπιση του εμφυλίου δεν αρκεί για να κλείσουν οι λογαριασμοί.
Όμως, το πρόβλημα είναι βαθύτερο και είναι αλλού. Σε μια εποχή όπου οι 99 στους 100 νέους και νέες της χώρας ενδεχομένως δεν έχουν ακούσει ποτέ τα προαναφερθέντα ονόματα, σε μια εποχή όπου η μόνη ελπίδα της νέας γενιάς να ζήσει με στοιχειώδη αξιοπρέπεια είναι η καινοτομία, η εξωστρέφεια, η νέα γνώση, η κατανόηση του σύγχρονου κόσμου, το πολιτικό σύστημα ανίκανο και αμήχανο αναμασά εμφυλιοπολεμικά κλισέ και ανατριχιαστικά συνθήματα. Και από δίπλα το δημοσιογραφικό και πνευματικό κατεστημένο, αναλαμβάνει να μας εξηγήσει, δήθεν να αναλύσει, τι είναι τα «γουναράδικα» και τι συνέβη στον Μελιγαλά. Είναι χρήσιμο να επιχειρήσουμε μια σύγκριση. Στον κυκεώνα της κρίσης, λιγότερο ή περισσότερο, βρίσκονται κι άλλες χώρες της Ευρώπης, οι οποίες λίγα χρόνια πριν από τα όσα συνέβησαν στην Ελλάδα βίωσαν αδελφοκτόνους και αιματηρούς εμφυλίους, η Ισπανία και Ιρλανδία. Θα είχε μεγάλο ενδιαφέρον να διερευνήσει κανείς κατά πόσο κυριαρχούν στον δημόσιο διάλογο αυτών των χωρών εμφυλιοπολεμικές κραυγές. Άραγε, στην Ισπανία και την Ιρλανδία συζητούν για σφαγές και εκτελέσεις που συνέβησαν πριν από 70 και 80 χρόνια ή συζητούν για το πώς θα αποκτήσουν έναν νέο βηματισμό σήμερα; Σε κάθε περίπτωση, το πολιτικό σύστημα της χώρας προσφέρει για ακόμη μια φορά ένα θλιβερό θέαμα. Αυτό, σε συνδυασμό με μια έκρηξη ρατσισμού, σεξισμού και ομοφοβίας που συνόδευσε τις επισκέψεις κορυφαίων γερμανών αξιωματούχων στη χώρα μας ολοκληρώνει μια εικόνα για την οποία κανείς και καμία δεν μπορεί να περηφανεύεται.

Τρίτη 23 Ιουλίου 2013

Περί Αριστεράς και ευθύνης Παύλος Τσίμας,

Περί Αριστεράς και ευθύνης

Παύλος Τσίμας, Τα Νέα, 20/07/2013


Πρόσθεσε στο FacebookΠρόσθεσε στο DeliciousΠρόσθεσε στο NewsvineΠρόσθεσε στο Twitter
"Μία αριστερή κυβέρνηση αναλαμβάνει τη διακυβέρνηση μιας χώρας σε αναβρασμό, που απειλείται με αφανισμό στη χειρότερη στιγμή της κρίσης. Ολοι προβλέπουν ναυάγιο. Αλλά η Αριστερά καταφέρνει να κρατήσει το πλοίο στον αφρό, ο Πολ Κρούγκμαν τη λούζει με επαίνους και ακόμη και το ΔΝΤ δηλώνει ενθουσιασμένο με τις επιδόσεις της!

Σενάριο πολιτικής φαντασίας, βγαλμένο από τα πρακτικά του Συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ ή από όνειρο στελέχους της ΔΗΜΑΡ; Οχι. Συνέβη στʼ αλήθεια. Σε μια μακρινή και εξωτική γωνιά της Ευρώπης - στην Ισλανδία. Και καθώς εκπρόσωπος από το «αδελφό» ισλανδικό κόμμα δεν παρέστη στο Συνέδριο, θα επιχειρήσω να μεταφέρω εδώ την εμπειρία του.

Στα τέλη της δεκαετίας του ʼ90, λοιπόν, όταν η ισλανδική Αριστερά αποφάσισε να ενωθεί σε μια Σοσιαλδημοκρατική Συμμαχία, οι πιο ριζοσπαστικές, οικολογικές και κομμουνιστογενείς συνιστώσες αρνήθηκαν να συμμετάσχουν και ίδρυσαν το Κίνημα Αριστερών - Πρασίνων, με ηγέτη τον - όνομα γλωσσοδέτης, όπως όλα τα ονόματα στο νησί - Σταϊνγκρίμουρ Σιγκφούσον.

Στα χρόνια που ακολούθησαν η Ισλανδία έγινε ο δοκιμαστικός σωλήνας του πιο αποχαλινωμένου πειράματος νεοφιλελεύθερης απορρύθμισης στον κόσμο. Η τραπεζική φούσκα έφθασε να είναι δεκαπλάσια του ΑΕΠ της χώρας.

Μια γενιά νέων επιχειρηματιών με δανεικά, οι «νέοι Βίκινγκ», κατακτούσαν τον κόσμο. Και η χώρα πατούσε, με δανεικά, την κορυφή της ευημερίας με το υψηλότερο κατά κεφαλήν ΑΕΠ στον κόσμο. Στα χρόνια της φούσκας οι Αριστεροί - Πράσινοι ήταν οι μόνοι που επέμεναν παράφωνα να χαλούν τη σούπα της εθνικής συναίνεσης, να προειδοποιούν ότι πρόκειται για φούσκα, να χλευάζουν τον νεοπλουτισμό και να διαδηλώνουν κατά μεγάλων έργων που θεωρούσαν ότι απειλούν το φυσικό περιβάλλον. Και όταν η φούσκα έσκασε, το 2008, λίγες ώρες μετά τη χρεοκοπία της Λίμαν, οι τράπεζες χρεοκόπησαν, το νόμισμα υποτιμήθηκε κατά 50% μέσα σε μία νύχτα, η ανεργία δεκαπλασιάστηκε μέσα σε λίγες εβδομάδες, το ΔΝΤ κατέπλευσε με ένα πρόγραμμα βοήθειας και οι Ισλανδοί βγήκαν στον δρόμο σε άγριες διαδηλώσεις «κατσαρόλας», η κυβέρνηση έπεσε και, στις εκλογές, οι Αριστεροί - Πράσινοι εκτοξεύθηκαν στο 21%!

Ετσι, την άνοιξη του 2009, σχηματίστηκε μία κυβέρνηση συνεργασίας των Σοσιαλδημοκρατών και των ριζοσπαστών της Αριστεράς. Και ο διαδηλωτής Σιγκφούσον βρέθηκε υπουργός Οικονομικών, υποχρεωμένος να συνομιλεί καθημερινά με τα γκρι κοστούμια του Ταμείου.

Οταν τον συνάντησα πρώτη φορά ως υπουργό, τον είχα ρωτήσει αφελώς: Τι δουλειά έχει ένας αριστερός όπως εσύ σε μια κυβέρνηση που εφαρμόζει πρόγραμμα ΔΝΤ; «Οταν παίρνει φωτιά το σπίτι σου», μου είχε απαντήσει, «δεν κοιτάς τι χρώμα έχει ο κουβάς με το νερό». Οσο για το ΔΝΤ; «Δεν τους εμπιστευόμουν και δεν με εμπιστεύονταν. Αλλά εγώ τους έπεισα ότι μπορώ να τηρήσω τις υποχρεώσεις μου χωρίς να θίξω το κοινωνικό κράτος και τις ενισχύσεις στους οικονομικά ασθενέστερους. Και εκείνοι με έπεισαν ότι όσο τηρώ τους οικονομικούς στόχους του προγράμματος δεν θα ανακατεύονται στα πόδια μου».

Επί των ημερών της αριστερής κυβέρνησης η κρίση θεωρήθηκε επισήμως λήξασα, το ΔΝΤ έφυγε μετʼ επαίνων από τη χώρα, η ανεργία σχεδόν μηδενίστηκε και η οικονομία επέστρεψε σε ανάπτυξη. Οι διεθνείς αναλυτές μιλούσαν για «ισλανδικό θαύμα». Αλλά στις εκλογές του περασμένου Απριλίου οι μεν Σοσιαλδημοκράτες έχασαν τα δύο τρίτα της δύναμής τους, οι δε Αριστεροί - Πράσινοι έπεσαν από το 21% στο 10%. Η Δεξιά επέστρεψε στην κυβέρνηση και ο Σιγκφούσον παραιτήθηκε από πρόεδρος του κόμματος. Μετανιώσατε; τον ρώτησα όταν το ξανασυνάντησα πρόσφατα, μετά τις εκλογές. «Ούτε στιγμή», μου απάντησε. «Το χρέος της Αριστεράς είναι να αναλαμβάνει τις ευθύνες της, έστω κι αν οι ευθύνες την καθιστούν αντιδημοφιλή». Επιμένει ότι η Αριστερά κατάφερε «να αποδώσει στη χώρα ξανά την οικονομική κυριαρχία της, χωρίς να πλήξει το κοινωνικό κράτος και το φυσικό περιβάλλον». Όσο για την εμπειρία του με το Ταμείο, επέμεινε ότι «το μυστικό της επιτυχίας είναι να συμφωνείς μαζί τους στους στόχους, αλλά να επιλέγεις εσύ τα μέσα, να μην τους επιτρέπεις να κάνουν πολιτική αντί για εσένα».

Όπως έγραφε ο Τολστόι, οι ευτυχισμένες οικογένειες μοιάζουν ενώ οι δυστυχισμένες είναι διαφορετικές στη δυστυχία τους. Οι εμπειρίες χωρών σε κρίση δεν αντιγράφονται. Αλλά μεταφέρω την εμπειρία της Αριστεράς από τη χώρα των πάγων ως υστερόγραφο στις τραυματικές συζητήσεις της καθʼ ημάς Αριστεράς.

Δευτέρα 22 Ιουλίου 2013

ΔΗΜΑΡ: Τέλος στη λιτότητα

ΔΗΜΑΡ: Τέλος στη λιτότητα
«Μόνο αν δοθεί τέλος στην πολιτική λιτότητας και αναληφθούν μεγάλες πρωτοβουλίες κοινής διαχείρισης του χρέους μπορεί να υπάρξει βιώσιμη προοπτική» αναφέρεται σε ανακοίνωση της Δημοκρατικής Αριστεράς.
Η ανακοίνωση:
«Η αύξηση του χρέους στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ελλάδα δείχνει το αδιέξοδο της εφαρμοζόμενης πολιτικής. Μόνο αν δοθεί τέλος στην πολιτική λιτότητας και αναληφθούν μεγάλες πρωτοβουλίες κοινής διαχείρισης του χρέους και υπάρξει μια νέα οικονομική πολιτική με αναπτυξιακή λογική, μπορεί να υπάρξει βιώσιμη προοπτική. Διαφορετικά το χρέος θα πνίγει την πραγματική οικονομία και θα αναπαράγεται διαρκώς σε μια υφεσιακή πορεία, επιτείνοντας τα αδιέξοδα».

Νέο «χτύπημα» των πέντε «δημάρχων της Κεντροαριστεράς» aftodioikisi.gr

Νέο «χτύπημα» των πέντε «δημάρχων της Κεντροαριστεράς»

«Τώρα και όχι αργότερα, σήμερα και όχι αύριο, πρέπει με σύνεση, υπευθυνότητα, σχεδιασμό και αγωνιστικότητα να αντιμετωπίσουμε την εχθρική και απαξιωτική στάση της κυβέρνησης, αλλά και τη λαϊκιστική, αντι-μεταρρυθμιστική ακινησία στον οικείο για μας χώρο της αυτοδιοίκησης«.
Αυτό τονίζουν, μεταξύ άλλων, πέντε δήμαρχοι μεγάλων πόλεων της χώρας σε νέα κοινή ανακοίνωση-παρέμβαση τους με αφορμή τις τελευταίες εξελίξεις στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Έτσι, μετά τις «1000 λέξεις για την αυτοδιοίκηση: Δυόμισι χρόνια μετά…» προ εβδομήντα ημερών στο συνέδριο της ΚΕΔΕ οι Γιώργος Καμίνης, δήμαρχος Αθηναίων, Γιάννης Μπουτάρης, δήμαρχος Θεσσαλονίκης, Γιάννης Δημαράς, δήμαρχος Πατρέων, Πάνος Σκοτινιώτης, δήμαρχος Βόλου, Φίλιππος Φίλιος, δήμαρχος Ιωαννιτών «ξανχτυπόύν»
Όπως αναφέρουν στην ανακοίνωση τους  «τώρα είναι η ώρα, για τη δημιουργία ενός τολμηρού μεταρρυθμιστικού σχεδίου για την Τοπική Αυτοδιοίκηση προς όφελος των πολιτών, των εργαζομένων, της ίδιας της λειτουργίας των πόλεων και της χώρας μας»  και γνωστοποιουν ότι «προς αυτή την κατεύθυνση πυκνώνουμε τις επαφές και τις επεξεργασίες μας, αναλαμβάνουμε αμέσως πρωτοβουλίες ώστε να συμβάλουμε με ολοκληρωμένες προτάσεις στην αντιμετώπιση κρίσιμων προβλημάτων των πόλεών μας, με προτεραιότητα αυτά της κοινωνικής πολιτικής, της βελτίωσης της παροχής υπηρεσιών προς τον πολίτη και των νέων εναλλακτικών μορφών χρηματοδότησης των δήμων»
Ολόκληρη η ανακοίνωση, με τίτλο «ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ ΣΤΗΝ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΩΡΑ!» έχει ως εξής:
Tην ώρα που τα προβλήματα της καθημερινής λειτουργίας των πόλεων πολλαπλασιάζονται και γίνονται πιο σύνθετα, ο σύγχρονος διεθνής τρόπος διακυβέρνησης και πολιτικής αντιπροσώπευσης υποδεικνύει την ενδυνάμωση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Με περισσότερες αρμοδιότητες, πόρους και μεγαλύτερη αυτονομία. Κυρίως, γιατί η Τοπική Αυτοδιοίκηση είναι ο εγγύτερος, ο πιο προσβάσιμος και ο αποτελεσματικότερος θεσμός για τον πολίτη και τα προβλήματά του.
Ακριβώς το αντίθετο συμβαίνει στη χώρα μας, με τελευταίο παράδειγμα την απόφαση για την κατάργηση υπηρεσιών και την απόλυση εργαζομένων (δημοτική αστυνομία, σχολικοί φύλακες), που θίγει τον σκληρό πυρήνα των αποκλειστικών αρμοδιοτήτων των Δήμων και προσδίδει νέα ποιοτικά χαρακτηριστικά στην επίθεση που δέχεται η Τοπική Αυτοδιοίκηση από την κυβέρνηση. Ο τρόπος αντιμετώπισης των Δήμων και των Δημάρχων από την κεντρική εκτελεστική εξουσία αποτελεί συντηρητική αναδίπλωση και γεννά έντονες ανησυχίες για τις επιδιώξεις και τους στόχους της.
Η Τοπική Αυτοδιοίκηση αντιμετωπίζεται σαν επαίτης, σαν φτωχός συγγενής του Κεντρικού Κράτους, το οποίο αυθαίρετα και αιφνιδιαστικά, χωρίς κανένα σχέδιο, υφαρπάζει αρμοδιότητες, αφαιρεί πόρους, απολύει εργαζόμενους. Το Κράτος αμφισβητεί απροκάλυπτα την Τοπική Αυτοδιοίκηση ως θεσμό δημόσιας τοπικής εξουσίας. Από την άλλη πλευρά, ανθεί ο λαϊκισμός και η αντιμεταρρυθμιστική στάση πολιτικών δυνάμεων που χαϊδεύουν αυτιά και ενώ κόπτονται υπέρ των μεταρρυθμίσεων, στην πραγματικότητα δεν τις θέλουν και βάζουν φραγμούς σε οποιαδήποτε αλλαγή. Είναι οι κήρυκες της στασιμότητας.
Όμως, και η Τοπική Αυτοδιοίκηση και οι εκπρόσωποί της δεν είναι άμοιροι ευθυνών. Συχνά οι ΟΤΑ ενεπλάκησαν σε σχέσεις πολιτικής πατρωνείας, πελατειασμού και κομματικής ιδιοτέλειας.
Απότοκο αυτών των σχέσεων είναι και μια ακραία εκδοχή συνδικαλισμού, που μετέρχεται τη βία και τον τσαμπουκά και ενθαρρύνεται από ένα τμήμα της ηγεσίας του, που επιχειρεί και αυτή να διαιωνίσει την ακινησία προκειμένου να διατηρήσει τα μικροσυμφέροντα μιας μικρής μερίδας σε βάρος των πολλών εργαζομένων και του κοινωνικού συνόλου γενικότερα.
Τώρα και όχι αργότερα, σήμερα και όχι αύριο, πρέπει με σύνεση, υπευθυνότητα, σχεδιασμό και αγωνιστικότητα να αντιμετωπίσουμε την εχθρική και απαξιωτική στάση της κυβέρνησης, αλλά και τη λαϊκιστική, αντι-μεταρρυθμιστική ακινησία στον οικείο για μας χώρο της αυτοδιοίκησης.
Τώρα είναι η ώρα, για τη δημιουργία ενός τολμηρού μεταρρυθμιστικού σχεδίου για την Τοπική Αυτοδιοίκηση προς όφελος των πολιτών, των εργαζομένων, της ίδιας της λειτουργίας των πόλεων και της χώρας μας. Ένα τέτοιο σχέδιο, που θα αποκαθιστά θεσμικά την αξιοπρέπεια και την αυτοτέλεια της Αυτοδιοίκησης, αποτελεί προϋπόθεση για την επανεκκίνηση της οικονομίας σε τοπικό και εθνικό επίπεδο, τη διασφάλιση της κοινωνικής συνοχής και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των πολιτών.
Προς αυτή την κατεύθυνση πυκνώνουμε τις επαφές και τις επεξεργασίες μας, αναλαμβάνουμε αμέσως πρωτοβουλίες ώστε να συμβάλουμε με ολοκληρωμένες προτάσεις στην αντιμετώπιση κρίσιμων προβλημάτων των πόλεών μας, με προτεραιότητα αυτά της κοινωνικής πολιτικής, της βελτίωσης της παροχής υπηρεσιών προς τον πολίτη και των νέων εναλλακτικών μορφών χρηματοδότησης των δήμων».

Συνέντευξη του προέδρου της ΔΗΜΑΡ, Φώτη Κουβέλη στο Έθνος της Κυριακής και στο δημοσιογράφο, Νίκο Τσίτσα.

Συνέντευξη του προέδρου της ΔΗΜΑΡ, Φώτη Κουβέλη στο Έθνος της Κυριακής και στο δημοσιογράφο, Νίκο Τσίτσα.

Κύριε Πρόεδρε η καταψήφιση του πολυνομοσχεδίου του υπουργείου Οικονομικών από την ΔΗΜΑΡ φέρνει το κόμμα σας ένα ακόμα βήμα πιο κοντά στην αντιπολίτευση μετά την πρόσφατη αποχώρησή σας από την κυβέρνηση; 

Είχαμε εκφράσει εγκαίρως τις διαφωνίες μας για το συγκεκριμένο νομοσχέδιο. Το καταψηφίσαμε γιατί δεν ήμασταν σύμφωνοι σε  βασικά κεφάλαια του νόμου.Στο φορολογικό, στα ζητήματα της διοικητικής μεταρρύθμισης, στα ζητήματα της τεχνολογικής εκπαίδευσης.  Είχαμε δεχθεί να ψηφίσουμε τον προηγούμενο φορολογικό νόμο και περιμέναμε να κατατεθεί μία συνολική νομοθετική παρέμβαση για την φορολογία. Αντί για ολοκληρωμένο φορολογικό νόμο, ήρθε μια αναλυτικότερη εκδοχή του προηγούμενου νόμου  για τη φορολογία εισοδήματος. Είχαμε καταθέσει 7 τροπολογίες εκ των οποίων δεν έγινε καμία αποδεκτή. Η διατήρηση του καθεστώτος υπερφορολόγησης δείχνει ότι η κυβέρνηση δεν κατανοεί το μέγα πρόβλημα που είναι η εξάντληση της φοροδοτικής ικανότητας της πλειονότητας των Ελλήνων πολιτών. Ο συνδυασμός λιτότητας, υπερφορολόγησης, αδύναμου εισπρακτικού μηχανισμού και εκτεταμένης φοροδιαφυγής,  οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην αποτυχία.

Και βέβαια καταψηφίσατε το κεφάλαιο της κινητικότητας που όμως αποτελούσε προαπαιτούμενο μέτρο για την καταβολή της δόσης. Δεν έχει ευθύνες ο κ. Μανιτάκης για τις καθυστερήσεις στην Διοικητική Μεταρρύθμιση; 
Οι διατάξεις που περιλαμβάνονται στο νόμο, διαστρεβλώνουν κάθε έννοια μεταρρύθμισης. Η βίαιη μετατροπή της κινητικότητας από ζωτικής σημασίας μέτρο για την αναγκαία ορθολογική ανακατανομή του προσωπικού, σε μέσο οριζόντιων και χωρίς αξιολόγηση απολύσεων,  συνιστά οπισθοδρόμηση. Ο σχεδιασμός Μανιτάκη συνέδεε οργανικά την κινητικότητα των υπαλλήλων με ολόκληρη τη διαδικασία αξιολόγησης των δομών και των υπηρεσιών του κράτους και με τη δημιουργία νέων οργανογραμμάτων.  Όσον αφορά τις καθυστερήσεις που καταλογίζονται στον κ. Μανιτάκη σας υπενθυμίζω ότι οι καθυστερήσεις οφείλονταν στους υπουργούς των επί μέρους υπουργείων που δεν ανταποκρίθηκαν έγκαιρα στην υποχρέωσή τους να προωθηθούν οι πειθαρχικές υποθέσεις και οι υπό συγχώνευση ή κατάργηση οργανισμοί .    Oσο συμμετείχε η Δημοκρατική Αριστερά στην κυβέρνηση δεν πέρασε η πρόθεση της τρόικας να μετατρέψει τις απολύσεις σε ενσάρκωση της διοικητικής Μεταρρύθμισης. 

Ο ΣΥΡΙΖΑ καταψήφισε το σύνολο του νομοσχεδίου ενώ η ΔΗΜΑΡ υπερψήφισε μόνο δύο άρθρα. Τελικά η απόσταση που σας χωρίζει με τον ΣΥΡΙΖΑ είναι ...δύο άρθρα; 
Από τον ΣΥΡΙΖΑ μας χωρίζουν πάρα πολλά. Προτείνει στάση πληρωμών. Αυτό δεν αποτελεί μονομερή καταγγελία της σύμβασης; Εμείς δεν συμφωνούμε με την μονομερή καταγγελία της συμφωνίας όπως επίσης και με την στείρα αντιπολίτευση. Δεν επιδιώκουμε να γίνουμε « ήπιος ΣΥΡΙΖΑ».  Η ΔΗΜΑΡ σταθερά υποστηρίζει την αναζήτηση λύσεων για τη χώρα και την κοινωνία μέσα στο Ευρωπαϊκό πλαίσιο  και είναι επισπεύδουσα δύναμη των ουσιαστικών δημοκρατικών μεταρρυθμίσεων. Διεκδικούμε να αλλάξει πολιτική η κυβέρνηση. Δεν μπορεί να αποτελεί στόχο το πρωτογενές πλεόνασμα με κάθε κόστος,  χωρίς να υπολογίζεται το κοινωνικό βάρος δυσβάσταχτων μέτρων. 

Σύντομα θα έρθουν στην βουλή  και άλλα νομοσχέδια καθοριστικά και με δεδομένο τις διαρροές που υπάρχουν από βουλευτές του ΠΑΣΟΚ μπορεί κανείς να συμπεράνει ότι σύντομα θα αμφισβητηθεί η κυβερνητική πλειοψηφία και θα έχουμε εκλογές. 
 Η χώρα δεν χρειάζεται εκλογές.  Αλλαγή πολιτικών χρειάζεται...

Η ΔΗΜΑΡ θα υποστηρίξει κυβερνητικές επιλογές στο μέλλον προκειμένου να συμβάλει στην πολιτική σταθερότητα; 
Η Δημοκρατική Αριστερά είναι μία υπεύθυνη πολιτική δύναμη. Εμείς  δεν  συνδέουμε την υπευθυνότητα με το  συντηρητισμό ή την  προοδευτική προοπτική με τη δημαγωγία, το λαϊκισμό και την υπεράσπιση των παθογενειών του παρελθόντος. Αυτή είναι μια πολιτική θέση χρήσιμη και αναγκαία για τη χώρα. Δεν εφησυχάζουμε παρατηρώντας την συνολική πορεία της χώρας, η οποία μπορεί να σταθεροποιήθηκε τον τελευταίο χρόνο, αλλά δεν βγήκε από την κρίση και η κοινωνία δεν έχει καταφέρει ακόμα να πάρει ανάσα. Θέλουμε αλλαγή πολιτικών όχι για να ξηλωθεί το πρόγραμμα προσαρμογής, ούτε να διαγραφεί δήθεν το μεγαλύτερο μέρος του χρέους με απόφαση του ελληνικού κοινοβουλίου. Μπορούν να αλλάξουν τα μέτρα λιτότητας που έχουν αποδειχτεί αναποτελεσματικά, να συνδεθεί τον πρόγραμμα προσαρμογής με την ανάπτυξη και τη δημιουργία ασπίδας κοινωνικής υποστήριξης. Εμείς διεκδικούμε  άμεσες αλλαγές και τροποποιήσεις στο πρόγραμμα προσαρμογής,  με στόχο να πετύχει το πρόγραμμα.  Πρέπει επιτέλους να μπει πάτος στο βαρέλι της ύφεσης .


Μέχρι πριν από λίγες ημέρες ήσασταν τμήμα αυτής της κυβέρνησης. Πιστεύετε ότι κάνατε λάθος που συμμετείχατε στον κυβερνητικό συνασπισμό; 
Η ΔΗΜΑΡ είναι περήφανη για την συμμετοχή της στην κυβέρνηση. Θυμηθείτε ότι μετά τις εκλογές του Ιουνίου του 2012 η χώρα βρισκόταν στα πρόθυρα της εξόδου από την ευρωζώνη. Δώσαμε λύση για την πολιτική σταθερότητα. Λειτουργήσαμε υπεύθυνα. Δεν διαλέξαμε την βολική και ευρύχωρη θέση της αντιπολίτευσης .  Ένα χρόνο μετά η Ελλάδα έχει σταθεροποιηθεί στην ζώνη του ευρώ και η Δημοκρατική Αριστερά συμμετείχε σε αυτήν την  προσπάθεια. Όμως είναι σαφές ότι μετά τις απαράδεκτες, μονομερείς και αυταρχικές ενέργειες και όχι  μόνο  για την ΕΡΤ, καταγράφεται μία αλλαγή στην κυβερνητική πολιτική την οποία δεν μπορούσαμε να ακολουθήσουμε. Επί ένα χρόνο περιορίζαμε την διαφωνία μας για να μην ρηγματωθεί η κυβέρνηση. Υπήρξαν και άλλες ενέργειες στο παρελθόν από την πλευρά της ΝΔ που δημιουργούσαν προβλήματα στην συνοχή της κυβέρνησης. Με αρκετά από αυτά διαφωνήσαμε δημόσια, όπως οι επιλογές για τα εργασιακά τις οποίες καταψηφίσαμε. Ο κος Σαμαράς με την έκδοση  της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου  και μάλιστα μόνον με τις υπογραφές των υπουργών της Ν.Δ.  και το  εν συνεχεία  κλείσιμο της ΕΡΤ,  τέντωσε το σκοινί μέχρι που αυτό έσπασε. Είχε επιλέξει τις εκλογές  και είναι άλλο ζήτημα ότι ανέκρουσε πρύμνα.

Πάντως η ΔΗΜΑΡ στις μετρήσεις της κοινής γνώμης μετά την αποχώρησή της από την κυβέρνηση καταγράφεται ως η μεγάλη χαμένη με μειωμένα ποσοστά από την εκλογική της δύναμη που βρίσκονται στο όριο εισόδου στην βουλή κοντά στο 3%. 
Δεν συμμερίζομαι τις διαπιστώσεις αυτές. Άλλα είναι τα μηνύματα που λαμβάνουμε από την κοινωνία. Ένας κόσμος που μας παρακολουθεί, ξαφνιάστηκε με την απόφασή της ΔΗΜ.ΑΡ να αποχωρήσει από την κυβέρνηση, αλλά είμαστε βέβαιοι ότι κατανοεί πως αυτό έπρεπε να πράξουμε. 

Ποιες είναι οι βασικές διαφωνίες σας με την πολιτική της  κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ; 
Η δικομματική πλέον κυβέρνηση έχει συμφωνήσει στην εφαρμογή ανεφάρμοστων μέτρων. Δεν έχει καταλάβει  ότι οι πολίτες δεν μπορούν να πληρώσουν άλλους φόρους την ίδια στιγμή που η παραοικονομία, η φοροδιαφυγή και η διαφθορά, είναι παρούσες. Κατανοούμε πλήρως τις διαπραγματευτικές δυσκολίες που υπάρχουν με τους δανειστές. Αλλά οι εκπρόσωποι της τρόικας εμφανίζονται άκαμπτοι στις διαπραγματεύσεις με την ελληνική πλευρά στην οποία υποδεικνύουν λάθη και παραλήψεις. Αυτοί τι έκαναν με την αναγνώριση υπαρκτών λαθών του προγράμματος τα οποία έχουν αναγνωρίσει; Η κυβέρνηση οφείλει να διαπραγματευτεί με σχέδιο, με εναλλακτικές αντιπροτάσεις και κοστολογημένες προσεγγίσεις. Αυτή η πολιτική προσέγγιση αφορά την υλοποίηση του προγράμματος προσαρμογής, τη  βιωσιμότητα του χρέους και τη δραστική ελάφρυνση του βάρους του. 
Δείχνετε μία επιμονή στην ανασυγκρότηση του χώρους της Κεντροαριστεράς χωρίς όμως να υπάρχουν εντυπωσιακά αποτελέσματα στην προσπάθειά σας. Μετά την αποχώρησή σας από την κυβέρνηση πιστεύετε ότι το ΠΑΣΟΚ χωράει στην προσπάθεια για την ανασύνταξη του κεντροαριστερού χώρου; 
Η κίνηση που επέλεξε ο κ. Βενιζέλος να ταυτιστεί με τις επιλογές της ΝΔ δεν έχει σχέση με την Κεντροαριστερά. Εμείς επιμένουμε και  αναλαμβάνουμε  σημαντικές πρωτοβουλίες για την  ανασυγκρότηση του χώρου του δημοκρατικού σοσιαλισμού. Θα μιλήσουμε με όλους. Με δημοκράτες πολίτες, προοδευτικούς, σοσιαλδημοκράτες, πολίτες που αναφέρονται στην πολιτική Οικολογία. Θα μιλήσουμε με πρόσωπα και με συσπειρώσεις της Κεντροαριστεράς. Αυτές οι δυνάμεις είναι πλειοψηφικές στην κοινωνία και δεν θέλουν την καρικατούρα του δικομματισμού  Ν.Δ. – ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ ..   Επιμένουμε όμως ότι δεν μπορεί να συγκροτηθεί ο χώρος με συμφωνίες κορυφής.  Άλλωστε ποιας κορυφής, σήμερα. Καλούμε σε συστράτευση όλους τους δημοκρατικούς πολίτες να συμπαραταχθούμε  χωρίς απαραίτητα να ενταχθούν στην ΔΗΜΑΡ.  Να είστε βέβαιος ότι τα αποτελέσματα αυτής της προσπάθειας θα είναι  ιδιαίτερα σημαντικά και  ελπιδοφόρα.