Ο ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΤΗΣ ΑΝΤΩΝΗΣ, Ο ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΒΑΓΓΕΛΗΣ & Ο
ΑΝΕΥΘΥΝΟΣ ΦΩΤΗΣ (;;; !!!)
Α. Το χρονικό μιας Κυβερνητικής κρίσης
στο «Ελλαδιστάν»:
1. Ο
Πρωθυπουργός μιας τρικομματικής Κυβέρνησης συνεργασίας μονομερώς και
αντιδημοκρατικά κλείνει τη δημόσια ραδιοτηλεόραση μιας Προεδρευόμενης
Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
2. Οι δύο
εταίροι του ζητούν να ανακαλέσει το σχετικό διάταγμα και να προχωρήσει η
Κυβέρνηση στη θεσμική εξυγίανση της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης βάσει ενός
υπάρχοντος σχεδίου που όλοι αποδέχονται.
3. Ο
Πρωθυπουργός ως απόλυτος άρχων δηλώνει αμετακίνητος και εκβιάζει με εκλογές.
4. Οι
αντιδράσεις τείνουν να πάρουν τη μορφή χιονοστιβάδας, απειλούν τη συνοχή της
Κυβέρνησης και την πορεία της χώρας.
5. Ο
Πρωθυπουργός καλεί τους άλλους δύο πολιτικούς αρχηγούς για εξεύρεση κοινά
αποδεκτής λύσης.
6 Οι τρεις
αρχηγοί συμφωνούν ότι η χώρα δεν πρέπει να πάει σε εκλογές και αναζητούν λύση.
Ο Πρωθυπουργός δεν αλλάζει την ουσία της πολιτικής του. Παζαρεύει απλώς δίμηνες
συμβάσεις για μέρος των εργαζομένων και δίνει ως bonus
στους εταίρους τον αρμόδιο επί της ραδιοτηλεόρασης Υπουργό.
7. Οι εταίροι
του ζητούν θεσμική λειτουργία της Κυβέρνησης, επικαιροποίηση προγραμματικής
συμφωνίας και κυβερνητικού προγράμματος, σεβασμό των κυβερνητικών εταίρων. Ο
Πρωθυπουργός φαίνεται ανοικτός στη συζήτηση αυτή, αλλά δεν κάνει πίσω στο θέμα
της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης.
8. Τα αρμόδια
όργανα του ενός κυβερνητικού εταίρου (Βουλευτές και κομματικά στελέχη)
αποφασίζουν να μη αποδεχτούν τις προτάσεις του Πρωθυπουργού. Ως εναλλακτική
λύση προτείνεται να υπάρξει διάδοχη κατάσταση της ΕΡΤ, που ως καθολικός
διάδοχος να απορροφήσει τους εργαζόμενους και εντός εύλογου χρόνου 6 μηνών να
προχωρήσει η θεσμική εξυγίανση της. Τα αρμόδια όργανα του άλλου κυβερνητικού
εταίρου αποφασίζουν να αποδεχθούν το πρωθυπουργικό σχέδιο.
9. Ο
Πρωθυπουργός δεν αποδέχεται την παραπάνω εναλλακτική πρόταση του ενός εκ των
δύο εταίρων του, ενώ έχει ήδη συμφωνήσει με τον άλλο εταίρο του να συνεχίσουν
έστω οι δύο τους τη διακυβέρνηση του Ελλαδιστάν.
10. Κατόπιν
τούτου ο ένας εκ των εταίρων αποφασίζει με μεγάλη πλειοψηφία των Βουλευτών και
των κομματικών του στελεχών να αποχωρήσει. Ο άλλος εταίρος αποφασίζει (με πλήρη
ομοφωνία Βουλευτών και κομματικών στελεχών) να παραμείνει σε δικομματική
Κυβέρνηση.
Τα ΜΜΕ, που
αρχικά πετροβολούσαν τον Πρωθυπουργό για το αντισυνταγματικό κλείσιμο της
δημόσιας ραδιοτηλεόρασης (σημ. το όνομα αυτής ΕΡΤ ΑΕ), εξυμνούν τον
μεταρρυθμιστή Πρωθυπουργό, (σημ. το όνομα αυτού Αντώνης Σαμαράς), επευφημούν
τον υπεύθυνο εταίρο (σημ. το όνομα αυτού Βαγγέλης Βενιζέλος) και ορμούν να
κατασπαράξουν τον ανεύθυνο εταίρο (το όνομα αυτού Φώτης Κουβέλης).
Β. Αλήθειες
και ψέματα:
1. Η ΕΡΤ ήταν
πρόσχημα και δεν δικαιολογεί Κυβερνητική κρίση.
Η αλήθεια όμως
είναι ότι, όπως δήλωσε και ο Προκόπης Παυλόπουλος (καθηγητής συνταγματικού
δικαίου και βουλευτής της ΝΔ) η μεθόδευση ήταν κατάφωρα αντισυνταγματική. Ήταν
θέμα λειτουργίας της Δημοκρατίας μας.
2. Σε κάθε περίπτωση δεν ήταν λόγος για να φύγει
η ΔΗΜΑΡ από την Κυβέρνηση. Προχώρησε σε ηρωική έξοδο για να διασωθεί.
Η αλήθεια
είναι πως η ΕΡΤ ήταν η κορυφή του παγόβουνου. Πρωθυπουργός και ΝΔ.
συμπεριφέρονταν ως μονοκομματική κυβέρνηση. Η κατάσταση ήταν οριακή επί μήνες.
Ο κ. Σαμαράς κώφευε στις εκκλήσεις των εταίρων του για σεβασμό και συλλογικές
αποφάσεις. Η «σκληρή» στάση της ΔΗΜΑΡ ήταν η αιτία να υπαναχωρήσει εν μέρει.
Δεν αποδέχτηκε όμως την προτεινόμενη εφικτή λύση. Επέμεινε μέχρι τέλους στον
εσφαλμένο σχεδιασμό του. Διακηρύσσει τώρα ότι δεν θα επιδείξει εφεξής αλαζονική
συμπεριφορά.
3. Με την αποχώρησή της η ΔΗΜΑΡ έβαλε σε κίνδυνο
αποσταθεροποίησης τη Χώρα.
Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ
ΑΡΙΣΤΕΡΑ ουδέποτε δήλωσε πως η χώρα έχει ανάγκη εκλογών. Ακόμη και μετά την
αποχώρησή της από την Κυβέρνηση δήλωσε πως θα την στηρίζει σε οτιδήποτε θετικό
φέρνει στην Βουλή. Αν προς στιγμή υπήρξε σχεδιασμός για εκλογές, αυτός δεν
προήλθε από τη ΔΗΜΑΡ και αποκλειστικός υπαίτιος ενός τέτοιου ενδεχόμενου θα
ήταν ο ίδιος ο Πρωθυπουργός.
4. Η ΔΗΜΑΡ
απέδειξε ότι δεν μπορεί να είναι Κυβερνώσα Αριστερά, δεν αντέχει το πολιτικό
κόστος και τα δύσκολα.
Η αλήθεια
είναι πως στον ένα χρόνο διακυβέρνησης της Χώρας από την τρικομματική κυβέρνηση
η ΔΗΜΑΡ απέδειξε ότι με αίσθημα ευθύνης για το λαό και τη χώρα μπορεί να
αναλάβει και να διαχειριστεί κυβερνητική
εξουσία, να στηρίξει ακόμη και επώδυνες λύσεις. Εκείνο που δεν μπορεί όμως και
ορθά, είναι να αποδεχτεί να λειτουργεί μια Κυβέρνηση σε μια κοινοβουλευτική
δημοκρατία δίχως θεσμικές εγγυήσεις και με δημοκρατικές εκτροπές. Ούτε και
μπορεί να συνεχίσει τον βίο της μια τέτοια συνεργατική κυβέρνηση στηριζόμενη
στον εκβιασμό και στην ομηρία των εταίρων της. Συμμετοχή πάση θυσία δεν
νοείται. Γι αυτό και η εκκωφαντική αποχώρησή της, γιατί η ίδια δεν διακατέχεται
από κανένα «κυβερνητισμό».
5. Δεν
τόλμησαν ΔΗΜΑΡ και Μανιτάκης να αγγίξουν τον δημόσιο τομέα και όταν ήλθε η ώρα
για απολύσεις αποχώρησαν.
Η αλήθεια
είναι πως για πρώτη φορά στην ιστορία της χώρας προχώρησε η αξιολόγηση, το
πρόγραμμα κινητικότητας και μετατάξεων, τα υπηρεσιακά συμβούλια άρχισαν να
λειτουργούν. Στις δημοκρατίες δεν απολύει ο Υπουργός και ο Μανιτάκης στο
Υπουργείο του είχε μόνο μερικές εκατοντάδες υπαλλήλους. Υπουργοί της ΝΔ ήταν
εκείνοι που για πελατειακούς λόγους μπλοκάριζαν το κλείσιμο φορέων και την
απομάκρυνση υπαλλήλων. Ειδικά στο ζήτημα της ΕΡΤ η ΔΗΜΑΡ αποδέχθηκε ως βάση
εξυγίανσης το σχέδιο Αλιβιζάτου – Μόσιαλου, που βεβαίως και θα οδηγήσει σε
απολύσεις.
6. Ο Αντώνης
Σαμαράς απέδειξε ότι είναι μεταρρυθμιστής και τολμά ριζικές αλλαγές αγνοώντας
το πολιτικό κόστος (sic !!!)
Η αλήθεια
είναι πως επί ένα χρόνο στην ΕΡΤ δεν έγινε ουδεμία προσπάθεια εξυγίανσης.
Αντίθετα η ΝΔ διόριζε τα δικά της παιδιά. Υπουργοί της ΝΔ έφερναν προσκόμματα
σε αλλαγές στο πολιτικό σύστημα που επιχειρούσε να προωθήσει το Υπουργείο
Δικαιοσύνης και ο Ρουπακιώτης. Την πυγμή του κ. Σαμαρά δεν την είδε ο Ελληνικός
λαός στην αντιμετώπιση των ιδιωτικών ΜΜΕ ή στους μεγαλοφορυφυγάδες Ελάχιστοι θα
ήθελαν η χώρα να κυβερνάται εκτός θεσμικού πλαισίου. Μόνο μια μειοψηφία
ονειρεύεται απόλυτους άρχοντες, Φύρερ και Σουλτάνους. Από τον «μεταρρυθμιστικό
οίστρο» του κ. Σαμαρά κινδύνεψε η χώρα να τιναχτεί στον αέρα !!!
7. Ο Βαγγέλης
Βενιζέλος απέδειξε ότι είναι υπεύθυνος ηγέτης και βάζει τη χώρα πάνω από το
κόμμα και το προσωπικό του συμφέρον (sic !!!).
Αυτή είναι η
μία εκδοχή. Θα μπορούσε όμως να πει κανείς ότι για άλλη μια φορά το ΠΑΣΟΚ και ο
Πρόεδρος του υπαναχώρησαν από τις αρχικές τους θέσεις, αποδέχθηκαν τον εκβιασμό
Σαμαρά, επικράτησε ο «κυβερνητισμός τους». Η αλήθεια είναι ότι είχαν
κατρακυλήσει δημοσκοπικά, θα έμπαιναν στη Βουλή με πολύ μικρό ποσοστό και θα
εκλέγονταν ελάχιστοι από τους νυν Βουλευτές, ενώ τώρα έχουν Αντιπροεδρία και 11
υπουργούς και υφυπουργούς !!!
8. Ο Φώτης
Κουβέλης αποδείχθηκε ανεύθυνος για τη χώρα, οδηγεί τη ΔΗΜΑΡ σε πολιτική
αυτοκτονία (;;;!!!).
Η αλήθεια
είναι πως η ΔΗΜΑΡ και ο Φώτης Κουβέλης έλαβαν μία απόφαση υψηλού πολιτικού
ρίσκου, όπως και πέρυσι, όταν αποφάσισαν για συμμετοχή στην Κυβέρνηση. Και τότε
εχθροί και άσπονδοι φίλοι μας έλεγαν τα ίδια. Δυστυχώς γι αυτούς διαψεύσθηκαν.
Όπως εύστοχα
έγραψε και ο δημοσιογράφος Γιώργος Λιακόπουλος:
«Ο Σαμαράς δεν
άλλαξε γραμμή επί της ουσίας. Έπαιζε πάντα με το χαρτί ότι οι άλλοι δυο εταίροι
θα φοβηθούν τις εκλογές. Και πήγαινε να
τους φορτώσει και την ευθύνη που ο ίδιος είχε για το ενδεχόμενο να προκηρυχτούν
πρόωρα. Αυτό είναι εκβιασμός. Ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ απλώς τον αρνήθηκε, γιατί
πολιτική με εκβιασμούς δεν γίνεται. Ούτε με υποκρισία, στηρίζοντας μια
κυβέρνηση της οποίας τον επικεφαλής ευλόγως δεν εμπιστεύεσαι. Διέσωσε την
αξιοπιστία του, αλλά και την τιμή του πολιτικού που δεν μπορεί να είναι φτερό
στον άνεμο. Αυτή η στάση τώρα βάλλεται. Στην ουσία όμως θα κριθεί στο χρόνο.
Και πάντως δίνει αξία στην έννοια της πολιτικής, της Αριστεράς και της
προσωπικής συνέπειας.
Από δω και
πέρα δεν κρίνεται ο Κουβέλης. Κρίνονται οι άλλοι δύο. «Εγώ φεύγω, εσείς να
δούμε τώρα», κατά τον στίχο του Ελύτη. Μέχρι να κριθούν όλοι μαζί στις κάλπες»
Παναγιώτης
Χατζηγεωργίου
Γραμματέας ΝΕ Δράμας & μέλος ΚΕ ΔΗΜΑΡ
