ΠΑΡΑΣΚΕΥΉ, 22 ΙΟΥΛΊΟΥ 2011
Όταν η Αγγέλα ξεπερνά τη ΔΗΜΑΡ
Σχολιάζει o "Gustave Flaubert"
Δυστυχώς φτάσαμε να δούμε κι αυτό. Την Άγγελα Μέρκελ πιο δυναμική από τον Σαμαρά, αλλά ακόμη κι από δυνάμεις της Αριστεράς. Επέβαλε μεταξύ άλλων μέτρων και κούρεμα 20% στην ονομαστική αξία των τραπεζικών ομολόγων!Ακόμα και οι «επικίνδυνοι» οίκοι αξιολόγησης όπως η Standard & Poor's το θεώρησαν ως μια θετική επιλογή. Προσωπικά πιστεύω ότι ένα κούρεμα της τάξης του 50% θα έκανε το χρέος βιώσιμο. Παρ’ όλα αυτά το νέο πακέτο στήριξης δεν παύει να είναι μια βαθιά ανάσα για την Ελλάδα, έστω κι αν έχει κανείς τις επιφυλάξεις του για επιμέρους πλευρές της συμφωνίας. Αυτό, λοιπόν, που αποκήρυσσε μετά βδελυγμίας ο Σαμαράς, η λέξη -κούρεμα- που αρνούνταν να προφέρουν όλα τα στελέχη της ΔΗΜΑΡ έγινε ήδη πράξη και πέρασε στην ιστορία. Εκ των υστέρων στις εκτιμήσεις τους, όλοι πια αποφεύγουν να κατακρίνουν τη συμμετοχή των ιδιωτών με τη μορφή του κουρέματος, αλλά σημασία έχει τι λέγαμε πριν. Αν και η αναδιάρθρωση του χρέους ήταν επιλογή της, η λέξη -κούρεμα- δεν μπήκε ποτέ σε καμιά ανακοίνωσή της ΔΗΜΑΡ γιατί ήταν έξω από το οπτικό της πεδίο. Θυμίζω, επίσης, τις απόψεις του Γεράσιμου Γεωργάτου στο κείμενο: «Με τους κερδοσκόπους ή με τους τραπεζίτες;» ότι έπρεπε σε αυτή τη φάση να είμαστε με τους τραπεζίτες. Και ότι οι έλληνες πολίτες, ιδίως οι πιο αδύναμοι, δεν έχουν κανένα απολύτως συμφέρον να συνηγορούν σε αναδιαρθρώσεις και κουρέματα. Όπως έγραφα στην απάντηση μου στην Πολιτική Επιθεώρηση, στις 23 Μαΐου, στο «Λάθος απαντήσεις, σε λάθος ερωτήσεις» «χωρίς να λύσουμε τον κόμπο του χρέους, χωρίς να το καταστήσουμε βιώσιμο δεν μπορούμε να μιλάμε για προοπτική και ανάπτυξη. Και απ’ αυτή την άποψη δεν μπορούμε να απορρίψουμε, εκ των προτέρων και αβασάνιστα, μια φιλική αναδιάρθρωση που περιλαμβάνει και το κούρεμα,
η οποία μπορεί να γίνει στα πλαίσια της ΕΕ και με τη σύμφωνη γνώμη των οργάνων της. Κι αυτό θα ήταν δυνατόν με κάποιες προϋποθέσεις, όταν αποτελεί την κύρια επιλογή της μεγαλύτερης δύναμης, της Γερμανίας… Και όσοι μας λένε ότι δεν πρέπει να συζητάμε γιατί κάνουμε ζημιά, πρέπει να τους υπενθυμίσουμε ότι η αγορά βοά. Το έχει δηλώσει χίλιες φορές και το έχει προεξοφλήσει ότι το ελληνικό χρέος δεν είναι βιώσιμο. Δεν το λέει μόνο με λόγια, αλλά με τις τιμές των ελληνικών ομολόγων που έχουν ήδη υποστεί στην πράξη το πιο άγριο «κούρεμα».
Στους καιρούς που ζούμε, βαδίζουμε σε αχαρτογράφητες περιοχές. Χρειάζεται και από την αριστερά περισσότερη τόλμη και κυρίως δεν μπορεί να κάνει οικονομική πολιτική ερήμην των αριθμών. Η αναδιάρθρωση που περιλαμβάνει και το κούρεμα ήταν και είναι μια αδήριτη επιλογή που επιβάλλεται, όχι γιατί το χρέος είναι «απεχθές» όπως λένε μερικοί, αλλά γιατί δεν είναι εξυπηρετήσιμο με ανθρώπινους όρους. Παρ’ όλα αυτά και για να είμαστε σαφείς δεν υπάρχει διέξοδος για την Ελλάδα αν απουσιάζει έστω και ένας από τους τρεις ζωτικούς όρους: ανάπτυξη, βιώσιμο χρέος, ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις,
η οποία μπορεί να γίνει στα πλαίσια της ΕΕ και με τη σύμφωνη γνώμη των οργάνων της. Κι αυτό θα ήταν δυνατόν με κάποιες προϋποθέσεις, όταν αποτελεί την κύρια επιλογή της μεγαλύτερης δύναμης, της Γερμανίας… Και όσοι μας λένε ότι δεν πρέπει να συζητάμε γιατί κάνουμε ζημιά, πρέπει να τους υπενθυμίσουμε ότι η αγορά βοά. Το έχει δηλώσει χίλιες φορές και το έχει προεξοφλήσει ότι το ελληνικό χρέος δεν είναι βιώσιμο. Δεν το λέει μόνο με λόγια, αλλά με τις τιμές των ελληνικών ομολόγων που έχουν ήδη υποστεί στην πράξη το πιο άγριο «κούρεμα».
Στους καιρούς που ζούμε, βαδίζουμε σε αχαρτογράφητες περιοχές. Χρειάζεται και από την αριστερά περισσότερη τόλμη και κυρίως δεν μπορεί να κάνει οικονομική πολιτική ερήμην των αριθμών. Η αναδιάρθρωση που περιλαμβάνει και το κούρεμα ήταν και είναι μια αδήριτη επιλογή που επιβάλλεται, όχι γιατί το χρέος είναι «απεχθές» όπως λένε μερικοί, αλλά γιατί δεν είναι εξυπηρετήσιμο με ανθρώπινους όρους. Παρ’ όλα αυτά και για να είμαστε σαφείς δεν υπάρχει διέξοδος για την Ελλάδα αν απουσιάζει έστω και ένας από τους τρεις ζωτικούς όρους: ανάπτυξη, βιώσιμο χρέος, ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου