ΦΤΑΙΕΙ
ΜΟΝΟ Ο «ΒΑΣΙΛΗΣ ΣΠΑΝΟΥΛΗΣ» ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΤΡΙΒΗ ΤΗΣ ΔΗΜΑΡ;
Ως γνωστόν στη
ζωή, όπως και στον αθλητισμό, όπως και στην πολιτική, υπάρχουν επιτυχίες και
αποτυχίες. Όπως προσφυώς έχει λεχθεί, η νίκη έχει πολλούς πατεράδες, η ήττα
μπορεί να μείνει και ορφανή και όπως έλεγαν και οι αρχαίοι ημών πρόγονοι «δρυός
πεσούσης πας ανήρ ξυλεύεται».
Ο γνωστός σε
όλους μπασκετμπολίστας Βασίλης Σπανούλης, πανάξιος αρχηγός του Ολυμπιακού,
επανέφερε τη δημοφιλή ομάδα του σε νικηφόρα πορεία και επί δύο χρόνια κατέκτησε
τίτλους και τρόπαια. Αρκούσε όμως μια κακή σε απόδοση χρονιά για να γίνει αποδέκτης
υβριστικών και χυδαίων σχολίων από εχθρούς και φίλους. Σε σημείο να σκέφτεται
ακόμη και την αποχώρησή του από την ομάδα της ζωής του.
Σε καμία
περίπτωση δεν ισχυρίζομαι ότι υπάρχουν βίοι παράλληλοι μεταξύ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ και
ΔΗΜΑΡ, ΒΑΣΙΛΗ ΣΠΑΝΟΥΛΗ και ΦΩΤΗ ΚΟΥΒΕΛΗ. Πλην όμως και διαβάζοντας τις
εξελίξεις στον Ολυμπιακό, ασυναίσθητα υπέπεσα στον πειρασμό να αναλογιστώ τις
εξελίξεις στη ΔΗΜΑΡ.
Είναι γεγονός
αναμφισβήτητο ότι η παρουσία του Φώτη Κουβέλη, το ήθος, η διαδρομή και η
δημοφιλία του ήταν εκείνα που ώθησαν πολλούς να συμπαραταχθούμε μαζί του στο
εγχείρημα, που φάνταζε τότε ως άλμα στο πολιτικό κενό και να προχωρήσουμε στην
ίδρυση της Δημοκρατικής Αριστεράς. Στην αριστερά δεν υπάρχουν προσωποπαγή
κόμματα και ουδείς αναντικατάστατος, αναγνωρίζουμε όμως πως τα πρόσωπα έχουν το δικό τους ειδικό
βάρος.
Αυτό το νέο
κόμμα λοιπόν σε ελάχιστο χρονικό διάστημα απέκτησε οργανώσεις και χιλιάδες μέλη
σε όλη τη χώρα. Στις αρχές του 2012 κατέγραφε στις δημοσκοπήσεις διψήφια μεγάλα
ποσοστά. Στις εκλογές του Μαΐου και του Ιουνίου του 2012 κατέγραψε ένα ποσοστό
κατά τι μεγαλύτερο του 6%. Αποφάσισε με αίσθημα ευθύνης για τη χώρα να
συμμετάσχει στην τρικομματική Κυβέρνηση, από την οποία και αποχώρησε για λόγους που διεξοδικά έχουν
ειπωθεί. Έως και πρόσφατα στις δημοσκοπήσεις κατέγραφε υψηλότατη δημοφιλία του
Προέδρου της, αλλά και της αντιπολιτευτικής του τακτικής. Διαφαίνονταν ότι παρά
τις δυσκολίες θα καταφέρει να διατηρήσει ένα αξιοπρεπές εκλογικό ποσοστό.
Δυστυχώς για τη
ΔΗΜΑΡ, τα μέλη, τα στελέχη και τους φίλους της το εκλογικό αποτέλεσμα συνιστά
μία εκλογική συντριβή. Για το αποτέλεσμα πέραν της δυσμενούς συγκυρίας και των
ειδικών συνθηκών που επικρατούν στην πολιτική ζωή της χώρας προφανώς
έχει τεράστια ευθύνη και η πολιτική της Δημοκρατικής Αριστεράς και
βεβαίως η ηγεσία της και ο Πρόεδρός της, που όμως εκλέχθηκαν και αποφασίστηκαν
πριν από λίγους μόνο μήνες και με μεγάλη πλειοψηφία στο Συνέδριο.
Ορισμένοι για
δικούς τους λόγους θεωρούν ότι ο Φώτης Κουβέλης όφειλε να εγκαταλείψει τη ΔΗΜΑΡ
και την ενεργό πολιτική, δίχως καν να ακουστεί η άποψη των μελών του κόμματός
του. Θέλουν να μας πείσουν ότι ο καπετάνιος στη φουρτούνα εγκαταλείπει το
πλοίο. Ισχυρίζονται ότι αυτό συνιστά υπεύθυνη πολιτική στάση.
Ο Φώτης Κουβέλης
ως όφειλε ανέλαβε τις δικές του ευθύνες. Όπως και ο Βασίλης Σπανούλης, που δήλωσε,
ότι ως αρχηγός του Ολυμπιακού βεβαίως και φέρει το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης
για την κακή πορεία της ομάδας. Ο Πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ ως όφειλε δεν έμεινε μόνο
στην απλή δήλωση περί ανάληψης της πολιτικής ευθύνης. Έθεσε την παραίτησή του
στα όργανα του κόμματος, όταν κανείς επισήμως δεν του το ζήτησε. Όταν όλοι
σχεδόν συνομολογούν ότι η παρουσία του κρίνεται απαραίτητη, για να προχωρήσει η
ΔΗΜΑΡ συντεταγμένα σε όλες τις προβλεπόμενες καταστατικές διαδικασίες. Ήταν μια γενναία απόφαση, που άνοιξε μια
διεξοδική, τραυματική μεν αλλά λυτρωτική συζήτηση για όλα. Από την αναζήτηση
των αιτιών, των λαθών και παραλείψεων, τη διόρθωση της πολιτικής γραμμής του
κόμματος, έως και την εκλογή νέας Κ.Ε. και γιατί όχι και νέου Προέδρου, αν αυτό
κριθεί αναγκαίο.
Ο παραμορφωτικός
φακός των κυρίαρχων ΜΜΕ και των πάσης λογής συμφερόντων θέλησε να παρουσιάσει
την απόφαση αυτή του Φώτη Κουβέλη ως επικοινωνιακό τέχνασμα, ως προσχηματική.
Είναι φανερό ότι στόχος τους είναι να
«τσαλακώσουν» περαιτέρω τον Πρόεδρο της ΔΗΜΑΡ. Να τον σύρουν αδύναμο και
απαξιωμένο αυτόν και τη ΔΗΜΑΡ σε μια άνευ όρων και προϋποθέσεων εκ νέου στήριξη
της Κυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου. Προτείνουν μάλιστα ως δέλεαρ την Προεδρία
της Δημοκρατίας. Είναι βέβαιο ότι οι ίδιοι άνθρωποι, τα ίδια συμφέροντα που
σήμερα τον λοιδωρούν, όταν θα έχουν
πετύχει το στόχο τους, θα τον εκθειάζουν ως τον καταλληλότερο για το αξίωμα του Προέδρου της Ελληνικής
Δημοκρατίας. Υποτίθεται ότι έτσι θα εξασφαλίσει τη δημοφιλία του Φώτη
Κουβέλη και την εκλογική επιβίωσή μας
!!!
Εκείνο που
θλίβει είναι ότι και αρκετοί εντός της ΔΗΜΑΡ ασπάζονται παρόμοιες σκέψεις και
καμώνονται πως δεν αντιλαμβάνονται τους μύχιους πόθους των άσπονδων φίλων μας. Αναρωτιέται
κανείς αν πρόκειται για άκαπνα στελέχη, αν οφείλεται σε απειρία και έλλειψη
πολιτικής οξυδέρκειας ή αν εξυπηρετεί απλά τη δική τους πολιτική πρόταση για το
μέλλον της ΔΗΜΑΡ, την οποία όμως είναι προφανές ότι δεν ασπάζεται η συντριπτική
πλειοψηφία των μελών της Δημοκρατικής Αριστεράς.
Στην πολιτική
όμως διαδρομή ενός αριστερού πολίτη δεν μπορεί να είναι κριτήριο των όποιων
αποφάσεών του η εκλογική επιβίωση του πολιτικού του χώρου και η δική του
προσωπική ανάδειξη. Θεωρώ ότι η Δημοκρατική Αριστερά έχει παρελθόν, παρόν και
μέλλον, η σύγχρονη ανανεωτική αριστερά έρχεται από μακριά και θα πάει πολύ
μακριά. Είναι προφανές ότι απαιτείται τολμηρό άνοιγμα, συνεργασίες και
συγκλίσεις με κόμματα, κινήσεις και πρόσωπα
που κινούνται στο χώρο του δημοκρατικού σοσιαλισμού και της πολιτικής
οικολογίας. Η ΔΗΜΑΡ σε αυτό το πολιτικό σκηνικό οφείλει να διατηρήσει την
αυτονομία της, τις θέσεις και το πρόγραμμά της και να είναι πάντα σε μία τέτοια
συνεργασία ο αριστερός πόλος, που δεν μπορεί παρά να στοχεύει σε προοδευτική
διακυβέρνηση της χώρας, εφόσον υπάρχουν οι αναγκαίες προγραμματικές συγκλίσεις.
Για την εκλογική
συντριβή είναι προφανές ότι φταίνε και εξωγενείς παράγοντες. Για το διασυρμό
όμως και την απαξίωσή μας ως πολιτικού φορέα και ως ανθρώπων της ανανεωτικής
αριστεράς, αν αυτό επισυμβεί, δεν θα φταίει κανείς άλλος παρά μόνο εμείς οι
ίδιοι με τις απαράδεκτες συμπεριφορές μας και την καταστροφική διαχείριση ενός
κάκιστου εκλογικού αποτελέσματος.
Η ζωή θα
αποδείξει αν θα καταφέρουμε να ανακάμψουμε. Προσωπικά το πιστεύω, το εύχομαι
και θα αγωνιστώ γι αυτό. Θα πρέπει να
παραδεχθούμε όμως ότι οι συμπεριφορές πολλών από μας είναι ξένες με το ήθος,
την αξιοπρέπεια και την εντιμότητα της αριστεράς, που διακηρύττουμε ότι
υπηρετούμε και ονειρευόμαστε. Οι συνεδριάσεις των κομματικών μας οργάνων για
την αποτίμηση του εκλογικού αποτελέσματος και το τι δέον γενέσθαι, μπορεί να
είναι μια λυτρωτική και δημιουργική διαδικασία ή μπορεί να εξελιχθούν σε μια
καταστροφική εσωστρέφεια, γκρίνια και εσωκομματική κλωτσοπατινάδα.
Ας κοιταχτούμε
στον καθρέφτη μας όλοι. Δεν μπορεί για την εκλογική συντριβή της ΔΗΜΑΡ να
φταίει ο Βασίλης Σπανούλης.
Δεν μπορεί η
συντηρητική Δράμα, που είχε όμως μια άξια υποψηφιότητα στις ευρωεκλογές και μια
οργάνωση που στοιχειωδώς και αξιοπρεπώς την υποστήριξε, να έχει υπερδιπλάσιο
από το πανελλαδικό ποσοστό της ΔΗΜΑΡ και να καταγράφει το υψηλότερο εκλογικό
ποσοστό σε όλη τη χώρα !!!.
Παναγιώτης
Χατζηγεωργίου
Γραμματέας ΝΕ Δράμας ΔΗΜΑΡ
