Οργή, αγανάκτηση και τα σταφύλια της οργής...
Αυτό που μου αρέσει στις κινητοποιήσεις των αγανακτισμένων πολιτών είναι πως ο κανένας βγήκε επιτέλους στο δρόμο, πως η ανικανότητα των κομμάτων και των συνδικαλιστικών ηγεσιών μπορεί να ξεπεραστεί μέσα από τη δράση μεμονομένων πολιτών, πως η κοινωνική δικτύωση είναι ένα ισχυρότατο όπλο, πως νέοι άνθρωποι προβληματίζονται και προσεγγίζουν την πολιτική, πως ώριμοι πολίτες επαναπροσδιορίζουν τις αξίες τους,πως γίνεται αντιληπτό ότι η βία δεν είναι λύση.
Αυτό που δεν μου αρέσει είναι ο ισοπεδωτικός λόγος, η απόρριψη των κομμάτων, η επιθετική λεκτική βία σε όποιους εκφράζουν συστημικές αντιλήψεις, ο αποκλεισμός πολιτών που κατέχουν εκλεγμένη θέση στη διοίκηση του κράτους ή του δήμου.
Επειδή πιστεύω ότι η οποιαδήποτε λύση θα προκύψει από την πολιτική και όχι από το στρατό ή οποιαδήποτε άλλη θεσμική ή εξωθεσμική έκφραση οι οργισμένοι πολίτες πρέπει να συζητήσουν με όλους και για όλα, χωρίς αποκλεισμούς, χωρίς ιδεολογικές περιχαρακώσεις. Εξάλλου μην είμαστε αιθαιροβάμονες κανείς από τα δύο μεγάλα κόμματα που κυβέρνησαν τον τόπο δεν θα κατέβει στις πλατείες κι αν το κάνει θα πρέπει να του δώσουμε συγχαρητήρια που ήρθε να ακούσει κι όχι να τον εκδιώξουμε.
Η συζήτηση αυτη έπρεπε να είχε αρχίσει εδώ και χρόνια ας την κάνουμε λοιπόν στις λαϊκές συνελεύσεις που πραγματοποιούνται στις πλατείες και ας αφήσουμε τον κόσμο που έχει αγανακτήσει να μιλήσει , οι υπόλοιποι ας ακούν , ας σημειώνουν , ας επεξεργάζονται, αλλά ας μήν πάρουν τον λόγο τουλάχιστον στην αρχή.....
Χατζηγεωργίου Χρήστος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου