Καλή βδομάδα!

Καλή βδομάδα!

Της Ευγενίας Ηλιοπούλου

Η ευχή βγήκε μηχανικά από τα χείλη μου. Ήθελα απλώς να ευχηθώ κάτι. Να πω κάτι που να φέρει το χαμόγελο και την αισιοδοξία στο πρόσωπο τού συνταξιούχου. Ο άνθρωπος με κοίταξε με δυσπιστία και άρχισε να μου τα ψέλνει.

Μα είσαι σοβαρή κυρία μου; Κουτσή και στραβή μου βγαίνει η βδομάδα. Ανοίγω τηλεόραση βλέπω πολλά λεφτά και πολλές περικοπές. Βλέπω κάτι κοράκια πάνω από την Ελλάδα να περιμένουν για να μας φάνε. Κλείνω αηδιασμένος και ανοίγω ραδιόφωνο. Ακούω, με ελάχιστες εξαιρέσεις, ένα εμπορικό play list και πολλές κονσέρβες εκπομπές. Φεύγω από αυτούς και πάω στους ποιοτικούς. Ισχυρίζονται ότι είναι ενημερωτικοί, με βομβαρδίζουν με κακές ειδήσεις και μου βγάζουν κάποιον πολιτικό δυσαρεστημένο που έχασε την καρέκλα του και είναι έτοιμος να κάνει επανάσταση. Να διαφωνεί με την γραμμή του δικού του κόμματος και να το παίξει επαναστάτης. Να με κοροϊδεύει ότι με πονάει και με σκέφτεται εμένα τον συνταξιούχο που πλήρωσα τόσα για την σύνταξη μου αλλά μου την κόβουν…Βγαίνω στο δρόμο και βλέπω πόσο πολύ λιγόστεψαν τα αυτοκίνητα στο δρόμο λόγω ακρίβειας. Πάω στους φίλους μου και κλαιγόμαστε όλοι .Ούτε αρχαία τραγωδία να ήμασταν

Είμαι συνταξιούχος και προσπαθώ να βάλω μία τάξη στην ζωή μου και κυρίως στα οικονομικά μου. Ευτυχώς ζω μέσα στο σπίτι μου και δεν πληρώνω νοίκι. Δυστυχώς ήρθε ο λογαριασμός της ΔΕΗ που μου έκοψε τα ήπατα.700 ευρώ. Πού να τα βρω; Κάνω οικονομία όσο μπορώ αλλά ….Το καφέ μου το πίνω στο ΚΑΠΗ που το χρεώνει 1 ευρώ. Το γιαούρτι μου το αγοράζω από το πιο φθηνό σουπερμάρκετ μεγάλης αλυσίδας, φθηνών και σε εμπορικές συσκευασίες, προϊόντων. Το κρέας είναι κατεψυγμένο και το βάζω στην κατσαρόλα μου μία φορά στις δύο εβδομάδες. Εφημερίδα δεν αγοράζω και ούτε τσιγάρα. Το χαρτί υγείας από μία αποθήκη της γειτονιάς μου. Τα σαμπουάν και τα αφρόλουτρα τα έκοψα και πλένομε με πράσινο σαπούνι που μου στέλνουν από το χωριό. Φρούτα αγοράζω από την λαϊκή κατά τις 4 όταν κλείνει και είναι όλα για πέταμα ή πάρα πολύ φθηνά. Θέατρο έχω να πάω δύο χρόνια και την τελευταία ταινία την έχω δει πριν 8 μήνες. Σαν να μην μου φτάνουν αυτά επειδή τα κοινόχρηστα αυξήθηκαν πολύ πήρανε απόφαση, στην πολυκατοικία μας, να ανοίγουμε τα καλοριφέρ 2 ώρες το πρωί και τέσσερις το βράδυ. Κρυώνω και αναγκάστηκα να αγοράσω, από τους κινέζους, αθλητική φόρμα και ισόθερμα εσώρουχα. Ούτε πρωταθλητής να ήμουνα;
Δεν είχα τι να απαντήσω στην έκρηξη θυμού του. Όλα τα δίκια τα είχε και ένιωθα σαν η τελευταία που μπορώ να τον βοηθήσω. Χαμογέλασα με εγκαρδιότητα, του υπενθύμισα ότι πέρασε, στα νιάτα του φτώχεια και δύσκολες συνθήκες και επέζησε. Του ευχήθηκα καλή τύχη και μεγάλες αντοχές!