Είναι πολύ εύκολο να ζητάς από την αριστερά και ιδίως την ανανεωτική να συναισθανθεί την κρισιμότητα των καταστάσεων και να συμβάλλει ενεργά στηρίζοντας τη νέα κυβέρνηση ή έστω δείχνοντας ανοχή.
Η αριστερά όμως διαφωνεί εντελώς με την κατεύθυνση της πολιτικής που προωθείται καθώς και με την τροπή που παίρνουν τα πράγματα στην Ε.Ε.
Από την άλλη οι πολιτικές δυνάμεις που συμφωνούν με τη φιλελεύθερη πολιτική που εφαρμόζεται αποτελούν τη συντριπτική πλειοψηφία του κοινοβουλίου. Γιατί λοιπόν να μην αναλάβουν αυτές την ευθύνη για την εφαρμογή αυτών των πολιτικών που άλλωστε τις πιστεύουν και αν αποδειχθούν σωτήριες για την Ελλάδα να δρέψουν τους καρπούς αλλά και τη συμπαράσταση του ελληνικού λαού; Γιατί η αριστερά να μπει ως τσόντα σε μια τέτοια κυβέρνηση αφού ήδη υπάρχει τεράστια στήριξη στο κοινοβούλιο. Άραγε η Μέρκελ και ο Σαρκοζί νοιάζονται για τη δική της συμμετοχή;
Μήπως καλύτερα θα ήταν η αριστερά να συνεχίσει να οργανώνει και να προετοιμάζει το λαό για αντίσταση στα νέα μέτρα και ανατροπή του στημένου πολιτικού σκηνικού της ΕΕ;
Η πολιτική θέλει τις κατάλληλες τακτικές κινήσεις ώστε κάθε φορά να προασπίζεις καλύτερα τα συμφέροντα της χώρας σου και του λαού της. Η θέση της αριστεράς αυτή την ώρα είναι δίπλα στο ένα εκατομμύριο ανέργους, στους χαμηλοσυνταξιούχους που κρυώνουν και πεινάνε, στους χαμηλόμισθους που δεν τα βγάζουν πέρα, στη νεολαία που αναγκάζεται να μεταναστεύσει. Θα τους εκπροσωπήσει καλύτερα οργανώνοντας ένα μαζικό κίνημα για μεταρρυθμίσεις σε προοδευτική κατεύθυνση παρά ζητώντας τους να αντέξουν κι άλλο δείχνοντας ανοχή σε ατελέσφορες πολιτικές. Θα στηρίξει μια δίκαιη φορολογία, εξορθολογισμό των δημοσίων δαπανών, μείωση του δημόσιου τομέα, στήριξη των αδυνάτων και ενίσχυση του κοινωνικού κράτους, αξιοκρατία και αξιολόγηση, πάταξη της διαφθοράς, του παρασιτισμού, περιβαλλοντικές πολιτικές, φορολόγηση του μεγάλου κεφαλαίου και της εκκλησίας.....
Βέβαια δεν μου αρέσει καθόλου να βλέπω την αριστερά να παρακολουθεί τις πολιτικές πρωτοβουλίες των άλλων, να αρνειται συνεχώς να συμμετάσχει στην τρέχουσα πολιτική και να παραπέμπει σε ένα αόριστο μέλλον που θα είναι καλύτερα τα πραγματα. Χρειάζεται η ίδια η αριστερά να αναπτύξει πολιτικές πρωτοβουλίες για την έξοδο από την κρίση. Πολιτικές πρωτοβουλίες τις οποίες δεν βλέπουμε λόγω της σύστασης της αριστεράς στην Ελλάδα η οποία παραμένει προσκολλημένη σε παλιά πρότυπα και πρακτικές. Η ΔΗΜΑΡ θα μπορούσε να κινηθεί πιο γρήγορα, πιο ουσιαστικά, πιο ενεργά και να δώσει άλλες κατευθύνσεις ακόμη και σε μια κυβέρνηση έκτακτης ανάγκης. Όμως τόσο το μέγεθός της στη βουλή όσο και η δύναμη των άλλων παικτών και μία αναβλητικότητα ίσως, της περιορίζουν αφάνταστα τις δυνατότητες.
Με την ελπίδα η αριστερά να βγει από το καβούκι της και να καθορίζει αποτελεσματικά την τρέχουσα πολιτική κατάσταση, αναμένουμε αλλαγές στο πολιτικό σκηνικό που θα ενισχύουν αυτή την δυναμική στάση και όχι τις ανέξοδες καταγγελίες.
Χρήστος Χατζηγεωργίου
Η αριστερά όμως διαφωνεί εντελώς με την κατεύθυνση της πολιτικής που προωθείται καθώς και με την τροπή που παίρνουν τα πράγματα στην Ε.Ε.
Από την άλλη οι πολιτικές δυνάμεις που συμφωνούν με τη φιλελεύθερη πολιτική που εφαρμόζεται αποτελούν τη συντριπτική πλειοψηφία του κοινοβουλίου. Γιατί λοιπόν να μην αναλάβουν αυτές την ευθύνη για την εφαρμογή αυτών των πολιτικών που άλλωστε τις πιστεύουν και αν αποδειχθούν σωτήριες για την Ελλάδα να δρέψουν τους καρπούς αλλά και τη συμπαράσταση του ελληνικού λαού; Γιατί η αριστερά να μπει ως τσόντα σε μια τέτοια κυβέρνηση αφού ήδη υπάρχει τεράστια στήριξη στο κοινοβούλιο. Άραγε η Μέρκελ και ο Σαρκοζί νοιάζονται για τη δική της συμμετοχή;
Μήπως καλύτερα θα ήταν η αριστερά να συνεχίσει να οργανώνει και να προετοιμάζει το λαό για αντίσταση στα νέα μέτρα και ανατροπή του στημένου πολιτικού σκηνικού της ΕΕ;
Η πολιτική θέλει τις κατάλληλες τακτικές κινήσεις ώστε κάθε φορά να προασπίζεις καλύτερα τα συμφέροντα της χώρας σου και του λαού της. Η θέση της αριστεράς αυτή την ώρα είναι δίπλα στο ένα εκατομμύριο ανέργους, στους χαμηλοσυνταξιούχους που κρυώνουν και πεινάνε, στους χαμηλόμισθους που δεν τα βγάζουν πέρα, στη νεολαία που αναγκάζεται να μεταναστεύσει. Θα τους εκπροσωπήσει καλύτερα οργανώνοντας ένα μαζικό κίνημα για μεταρρυθμίσεις σε προοδευτική κατεύθυνση παρά ζητώντας τους να αντέξουν κι άλλο δείχνοντας ανοχή σε ατελέσφορες πολιτικές. Θα στηρίξει μια δίκαιη φορολογία, εξορθολογισμό των δημοσίων δαπανών, μείωση του δημόσιου τομέα, στήριξη των αδυνάτων και ενίσχυση του κοινωνικού κράτους, αξιοκρατία και αξιολόγηση, πάταξη της διαφθοράς, του παρασιτισμού, περιβαλλοντικές πολιτικές, φορολόγηση του μεγάλου κεφαλαίου και της εκκλησίας.....
Βέβαια δεν μου αρέσει καθόλου να βλέπω την αριστερά να παρακολουθεί τις πολιτικές πρωτοβουλίες των άλλων, να αρνειται συνεχώς να συμμετάσχει στην τρέχουσα πολιτική και να παραπέμπει σε ένα αόριστο μέλλον που θα είναι καλύτερα τα πραγματα. Χρειάζεται η ίδια η αριστερά να αναπτύξει πολιτικές πρωτοβουλίες για την έξοδο από την κρίση. Πολιτικές πρωτοβουλίες τις οποίες δεν βλέπουμε λόγω της σύστασης της αριστεράς στην Ελλάδα η οποία παραμένει προσκολλημένη σε παλιά πρότυπα και πρακτικές. Η ΔΗΜΑΡ θα μπορούσε να κινηθεί πιο γρήγορα, πιο ουσιαστικά, πιο ενεργά και να δώσει άλλες κατευθύνσεις ακόμη και σε μια κυβέρνηση έκτακτης ανάγκης. Όμως τόσο το μέγεθός της στη βουλή όσο και η δύναμη των άλλων παικτών και μία αναβλητικότητα ίσως, της περιορίζουν αφάνταστα τις δυνατότητες.
Με την ελπίδα η αριστερά να βγει από το καβούκι της και να καθορίζει αποτελεσματικά την τρέχουσα πολιτική κατάσταση, αναμένουμε αλλαγές στο πολιτικό σκηνικό που θα ενισχύουν αυτή την δυναμική στάση και όχι τις ανέξοδες καταγγελίες.
Χρήστος Χατζηγεωργίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου