Τετάρτη 29 Ιουνίου 2011

Συνέντευξη του Χρήστου Χατζηγεωργίου μέλους της Νομαρχιακής Επιτροπής της Δημοκρατικής Αριστεράς Δράμας στην εφημερίδα της Δράμας Seven


Συνέντευξη του Χρήστου   Χατζηγεωργίου μέλους της Νομαρχιακής  Επιτροπής της Δημοκρατικής Αριστεράς    Δράμας στην εφημερίδα της Δράμας Seven
                                                                                                                                                                                                                                 Πώς κρίνεται την κατάσταση στη χώρα μας και τι προτείνει η ΔΗΜΑΡ για την έξοδο της χώρας από την οικονομική κρίση;

-Η χώρα περνάει μία από τις χειρότερες κρίσεις της ιστορίας της.
Οι πολιτικοί μας υπόσχονται και δεσμεύονται μα κανείς δεν τους πιστεύει πια ούτε ο λαός ούτε και οι εταίροι μας στην Ε.Ε. Η ελληνική στατιστική έχει γίνει ανέκδοτο στο εξωτερικό, το κύρος της χώρας έχει εκμηδενιστεί, θεωρούμαστε αναξιόπιστοι και αμφιβάλλουν για το αν θα τηρηθούν έστω και τα μισά από αυτά που συμφωνούν μαζί μας. Ο νέος Υπουργός οικονομικών δεν πρόλαβε να αρθρώσει λέξη στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και του δήλωσαν ότι δεν μπορεί πλέον να διαπραγματεύεται, οι λαοί των υπόλοιπων χωρών της Ε.Ε. αδυνατούν να καταλάβουν γιατί θα πρέπει να δείξουν κοινοτική αλληλεγγύη σε αυτούς που επί χρόνια σκόρπιζαν τις ενισχύσεις και τις επιδοτήσεις για να ενισχύσουν ακραία καταναλωτικά πρότυπα, μαγείρευαν τους αριθμούς και κορόιδευαν τις υπηρεσίες της Ε.Ε. Οι πολίτες αυτής της  χώρας ψήφισαν πιστεύοντας ότι υπάρχουν λεφτά, στήριξαν σιωπηλά το μνημόνιο δείχνοντας ανοχή και πιστεύοντας ότι εκείνα  τα μέτρα ήταν αρκετά και τώρα είναι ή απελπισμένοι ή αγανακτισμένοι γιατί ακούνε ότι και τα νέα μέτρα ίσως να μην είναι αρκετά.
Το πρόβλημα δεν είναι κυρίως το μνημόνιο, η τρόικα, η Γερμανία…αλλά οι πολιτικές που ακολούθησαν όλα αυτά τα χρόνια οι κυβερνήσεις του δικομματισμού (ΠΑΣΟΚ-ΝΔ) που οδήγησαν τη χώρα στη διαπλοκή και τη διαφθορά, στην κρατικοδίαιτη ανάπτυξη ενός μη παραγωγικού ιδιωτικού τομέα, στην ιδιοποίηση του δημόσιου πλούτου, της δημόσιας διοίκησης , των υπηρεσιών και του περιβάλλοντος. Το πρόβλημα είναι το πελατειακό κράτος που έστησαν δανειζόμενοι, σκορπώντας προνόμια, εξουσία και χρήμα σε διαμεσολαβητές, επιχειρηματίες, συντεχνίες, πολιτικούς, αδιαφορώντας για τα τεράστια ελλείμματα και το υπέρογκο δημόσιο χρέος. Το πρόβλημα είναι ότι κανείς δεν τιμωρήθηκε, κανενός η περιουσία δεν δημεύτηκε κι ότι κάποιοι σήμερα πληρώνουν το μάρμαρο(τα γνωστά υποζύγια –μισθωτοί και συνταξιούχοι) και κάποιοι συνεχίζουν κα κάνουν πάρτι έχοντας εξασφαλίσει τα κέρδη τους σε κάποια ελβετική τράπεζα και συνεχίζοντας να κλέβουν το δημόσιο.
Η ΔΗΜΑΡ έχει καταθέσει προτάσεις για την διέξοδο από την κρίση που κινούνται σε τρεις άξονες α) στην αντιστροφή της ύφεσης, β) στην δίκαιη κατανομή των βαρών της κρίσης και γ) στην ενίσχυση της κοινωνικής αλληλεγγύης.
 Η λεπτομερέστερη αναφορά θα ήταν κουραστική, θα σταθώ λοιπόν μόνο στα μέτρα για την ενίσχυση του κύρους των πολιτικών θεσμών:
1)      Έλεγχος των οικονομικών των κομμάτων από ανεξάρτητη αρχή και μείωση της κρατικής επιχορήγησης.
2)      Κατάργηση της βουλευτικής-πολιτικής ασυλίας.
3)      Μείωση του προσωπικού και των λειτουργικών εξόδων της βουλής.
4)      Καθιέρωση της απλής αναλογικής
5)      Αναδρομικοί έλεγχοι των περιουσιακών στοιχείων όλων των πολιτικών  (συζύγων, συγγενών Α βαθμού) από το ’81 έως σήμερα.
6)      Έλεγχος όλων των μεταβιβάσεων ακινήτων της τελευταίας πενταετίας από πολιτικούς και δήμευση περιουσιακών στοιχείων που δεν δικαιολογούνται.
7)      Ειδικός νόμος που θα καθιστά την απιστία στο δημόσιο και την φοροκλοπή διαρκή εγκλήματα χωρίς παραγραφή.
8)      Βαθιά μεταρρύθμιση στη δικαιοσύνη.

Το πολιτικό σύστημα για να ανακτήσει την αξιοπιστία του πρέπει να ματώσει, να υπερβεί τον ίδιο του τον εαυτό.


1)      Η αλλαγή του κλίματος είναι μια από τις σοβαρότερες απειλές που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα. Η ΕΕ πρωτοστατεί στις προσπάθειες επίτευξης παγκόσμιας συμφωνίας για την μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Ωστόσο πιστεύετε ότι στην χώρα μας οι εκάστοτε κυβερνήσεις πράττουν τα αναγκαία για την προστασία του περιβάλλοντος;

-Ο άγριος καπιταλισμός με μοναδικό στόχο τη μεγιστοποίηση του κέρδους, η επεκτατική ανάπτυξη που βασίζεται στην ενίσχυση ακραίων καταναλωτικών συμπεριφορών, η εξάντληση των φυσικών πόρων, η συνεχής ζήτηση για ενέργεια, η αύξηση του παγκόσμιου πληθυσμού έχουν φτάσει τον πλανήτη στα όριά του. Οι ωκεανοί  είναι υπό κατάρρευση, οι κλιματικές αλλαγές απειλούν ολόκληρο το οικοσύστημα της γης.
Κάθε χώρα έχει καθήκον να συμβάλλει ανάλογα με τις δυνατότητες της στη σωτηρία του πλανήτη, τα παγκόσμια προβλήματα χρειάζονται διεθνή συντονισμό και διεθνή αντιμετώπιση.
Στη χώρα μας όμως μόνο δειλά βήματα γίνονται ενώ θα μπορούσαμε να είμαστε στην πρωτοπορία και να έχουμε αναπτύξει τεχνολογίες αιχμής.
Διάσπαρτες παράνομες χωματερές, ανακύκλωση μόνο στα σχολικά εγχειρίδια, πόλεις και χωριά δίχως βιολογικό καθαρισμό, ενέργεια παραγόμενη από λιγνίτη, ποταμοί που έχουν καταντήσει αγωγοί λυμάτων, καμένα δάση, αυθαίρετα παντού…..Μόνο ρητορική θα μπορούσε να είναι η ερώτηση.
Μόνη ελπίδα οι κινήσεις  πολιτών , η αυτοοργάνωση και η ανάπτυξη οικολογικής συνείδησης και οικολογικής εγρήγορσης. Εμείς θα αναγκάσουμε τους υπεύθυνους να βάλουν το περιβάλλον στην ατζέντα τους, η αυξημένη ευαισθησία του κόσμου θα  τους υποχρεώσει  να σκύψουν στα προβλήματα.

2)      Βλέπετε πρόωρες εκλογές; Συμφέρουν στη χώρα; Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις βγάζουν 5κομματική βουλή με τη συμμετοχή της ΔΗΜΑΡ. Πώς το σχολιάζετε;

-Οι εκλογές είναι αναπόφευκτες αφού κανείς σοβαρός πολίτης ή οικονομολόγος δεν πιστεύει πως το χάπι που δίνουν στον ασθενή θα τον σώσει. Αγοράζουμε χρόνο και αγοράζουν χρόνο μεταθέτοντας το πρόβλημα για αργότερα.
Η κυβέρνηση δεν διαθέτει τη λαϊκή νομιμοποίηση πλέον και θα αναγκαστεί να προσφύγει στις κάλπες αργά ή γρήγορα. Σαφώς οι εκλογές δεν συμφέρουν τη χώρα μέσα σε τόσο κρίσιμες συνθήκες και η κυβέρνηση θα έπρεπε να φροντίσει ώστε να υπάρχει μια εθνική συνεννόηση σε ένα ελάχιστο θεμάτων. Δυστυχώς διάλεξε εξ αρχής να μην πει όλη την αλήθεια, να εξαπατά τους πολίτες και τα κόμματα, να ακολουθεί  μυστικές διαβουλεύσεις , να προαποφασίζει πολιτικές και στο τέλος να καλεί όλους τους υπόλοιπους να τις στηρίξουν.
Το ζήτημα είναι από τις εκλογές αυτές όποτε κι αν γίνουν να προκύψουν νέοι συσχετισμοί, ικανοί  να δημιουργήσουν δυναμικές εξελίξεις ώστε να προωθηθούν ώριμες δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις που θα συμβάλλουν στη διέξοδο από την κρίση και στην αλλαγή της ψυχολογίας των πολιτών  προδίδοντάς τους ελπίδα.
Μαχόμαστε καθημερινά  και πιστεύουμε ότι οι πολίτες θα εκτιμήσουν  την υπεύθυνη στάση μας που δεν επενδύει στην καταστροφή της χώρας, τον πολιτικό μας λόγο που απευθύνεται στη λογική και όχι στο συναίσθημα,  τις ρεαλιστικές μας προσεγγίσεις μέσα από την κατάθεση προτάσεων σύγχρονων,  τη διάθεσή μας να συμβάλλουμε σε έναν άλλο πολιτικό πολιτισμό ,που ο διάλογος έχει θέση, που οι δημοκρατικές εξελίξεις είναι μονόδρομος μέσα σε μια Ευρώπη πραγματικά ενωμένη με δημοκρατικές δομές, που η   πολιτική οικολογία αποτελεί βασική μας επιλογή.

3)      Ακούμε συχνά στην πόλη μας για πράσινη ενέργεια και ανάπτυξη. Η ανάπτυξη της πράσινης ενέργειας μπορεί να στοχεύει στην προστασία του περιβάλλοντος, ωστόσο θεωρείτε ότι μπορεί να συμβάλλει και στη οικονομική ανάπτυξη του τόπου;

-Πολλοί πολίτες όταν ακούν για πράσινη ανάπτυξη σκέφτονται ότι μιλάμε για πράσινα άλογα. Υπάρχουν μελέτες που δείχνουν ότι μια στροφή στην πράσινη ανάπτυξη, σε μια αειφόρο ανάπτυξη ειδικά στην Ελλάδα έχει τεράστιες δυνατότητες. Αυτό που μας λείπει είναι η καινοτομία, η έρευνα, η στήριξη επιχειρηματικών σχεδίων κυρίως νέων ανθρώπων, η εξωστρέφεια.
Μην βάζουμε σε αντιπαράθεση την ανάπτυξη με την προστασία του περιβάλλοντος. Εδώ που φτάσαμε ή η ανάπτυξη θα είναι πράσινη ή δεν θα υπάρξει ανάπτυξη. Η ανάπτυξη χωρίς το περιβαλλοντικό σκέλος είναι υποβάθμιση. Και για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους .ΟΧΙ οι λιγνίτες της Δράμας δεν είναι ανάπτυξη, είναι ανεργία, είναι υποβάθμιση, είναι ασθένειες, είναι διαρκές  έγκλημα στις επόμενες γενιές που θα ζήσουν σ’ αυτό τον τόπο.  Θα πρέπει να προσέξουμε πολύ εμείς οι δραμινοί την αλλαγή ηγεσίας στο ΥΠΕΚΑ. Η παρουσία της Μπιρμπίλη ήταν κάποια εγγύηση , αντίθετα η αλλαγή της με τον κ.Παπακωνσταντίνου  μόνο αρνητικές εξελίξεις στο θέμα μπορεί να προοιωνίζει.


4)      Γίναμε μάρτυρες ως πολίτες στη Δράμα, καταργήσεων και υποβαθμίσεων υπηρεσιών, σχολείων και άλλων οργανισμών. Πώς αντιλαμβάνεστε εσείς την κατάσταση του Νομού Δράμας; Τι προτείνετε;

-Υπάρχουν αλλαγές και αναδιαρθρώσεις υπηρεσιών που θα έπρεπε να έχουν γίνει εδώ και χρόνια ενώ άλλες  γίνονται σήμερα εσπευσμένα με μοναδικό στόχο τη μείωση των δαπανών παρόλο που πλήττουν το κοινωνικό κράτος και τους αδύναμους πολίτες.
Η σωστή λοιπόν θέση δεν είναι να αναθεματίσεις εκ των προτέρων όλες τις καταργήσεις , συγχωνεύσεις, αναδιαρθρώσεις αλλά να εξετάσεις την κάθε μια περίπτωση ξεχωριστά και αναλόγως να κρίνεις αν είναι υπέρ του δημόσιου καλού ή όχι. Παράδειγμα η κατάργηση ενός διθέσιου σχολείου τη στιγμή που πολύ κοντά του υπάρχει ένα πολυθέσιο με πολύ καλύτερη υλικοτεχνική υποδομή και περισσότερο προσωπικό δεν το συζητώ  ότι θα ωφελήσει τους μαθητές και θα εξοικονομηθούν χρήματα . Από την άλλη η κατάργηση του τμήματος Οινοποιίας  βλάπτει σοβαρά την αναπτυξιακή προσπάθεια του νομού. Άρα ναι σε ότι είναι ώριμο και εξυπηρετεί το δημόσιο συμφέρον, όχι σε ότι υποβαθμίζει το κοινωνικό κράτος και τις δημόσιες υπηρεσίες.

5)      Τα ανεπίσημα στοιχεία του εργατικού κέντρου για την ανεργία δείχνουν το δείκτη «να χτυπάει κόκκινο» με ποσοστό  ανέργων 35% . Κύρια «θύματα» οι νέοι και ειδικότερα οι γυναίκες, τη στιγμή που ο επίσημος δείκτης ανεργίας σκαρφάλωσε στο 16,2% . Ποια είναι η άποψή σας;

-Η Δράμα της ξενιτιάς, της ανεργίας, των χαμένων ευκαιριών, των έργων υποδομής που ποτέ δεν έγιναν, των γεμάτων καφετεριών και των ανύπαρκτων επενδύσεων από τη μια και από την άλλη η Δράμα με το απίστευτο σε κάλλος φυσικό τοπίο, με τον εύφορο κάμπο, με  τον δασικό πλούτο, με τον ορυκτό πλούτο, με την πλούσια πολιτιστική παράδοση και το υψηλά μορφωμένο εργατικό ανθρώπινο δυναμικό.
Η ανάπτυξη θα έρθει με την προσέλκυση  επενδύσεων μέσα από τη δημιουργία αναπτυξιακών πολιτικών και υποδομών που ακόμη περιμένουμε, από τη δραστηριοποίηση του Δήμου και της Περιφέρειας, από τη δραστηριοποίηση των ίδιων των δραμινών σε καινοτόμες ιδέες και από την ανάπτυξη της κοινωνικής οικονομίας.
 Είναι  όμως άμεση ανάγκη να θεσπιστεί ένα ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα, είναι ανάγκη να επεκταθεί το επίδομα μακροχρόνια ανέργων ,είναι ανάγκη να απλωθεί ένα δίχτυ κοινωνικής προστασίας που θα βοηθήσει τους συμπολίτες μας να βγουν όρθιοι από την κρίση. Σε επίπεδο δήμου εδώ και καιρό έχουμε καταθέσει  10 προτάσεις για κοινωνική πολιτική από τη μεριά του Δήμου και περιμένουμε μέρος τουλάχιστον από αυτές να υιοθετηθεί.

6)      Πρόσφατα δημοσιεύσατε μια έγγραφη καταγγελία που αφορούσε τη λειτουργία της ΔΕΚΠΟΤΑ. Μάλιστα αναφέρατε μέσα μεγάλα κονδύλια που δαπανούνται για εκδηλώσεις και μισθούς δημοσιογράφων. Επίσης είπατε πως αισθάνεστε ότι σας αντιμετωπίζουν ως «γλάστρες». Τι εννοούσατε;

-Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί προκαλεί τόση μεγάλη έκπληξη να βγει κάποιος και να δημοσιοποιήσει την διαφωνία του σε κάτι. Η δημόσια αντιπαράθεση δεν σημαίνει ότι δεν επιθυμώ την επιτυχία της νέας  δημοτικής αρχής που είχε προεκλογικά την στήριξή μας και συνεχίζει να την έχει. Όποτε όμως κρίνουμε πως πρέπει να ασκήσουμε κριτική το κάνουμε και μάλιστα όσο πιο μαχητικά γίνεται είτε ως ΔΗΜΑΡ όπως στην περίπτωση του συμπαραστάτη του δημότη είτε προσωπικά όπως στην περίπτωση της ΔΕΚΠΟΤΑ.
Χτύπησα λοιπόν ένα καμπανάκι στη νέα δημοτική αρχή και τους είπα ότι οι δαπάνες για τα Ελευθέρια δεν βρίσκονται σε αντιστοιχία με το δημόσιο αίσθημα περί μείωσης της σπατάλης του δημόσιου χρήματος και της ορθολογικότερης αξιοποίησής του. Επίσης  χτύπησα καμπανάκι η καθημερινή συμμετοχή στην διοίκηση του Δήμου να μην τους οδηγήσει σε πρακτικές και μεθόδους που η προηγούμενη δημοτική αρχή εφάρμοζε συχνά και τιμωρήθηκε γι’ αυτό. Η διαφάνεια, οι δημοκρατικές διαδικασίες, η δημόσια διαβούλευση θα πρέπει να είναι το ευαγγέλιο της δημοτικής αρχής και όπως το τήρησε σε άλλες περιπτώσεις έτσι να συνεχίσει να το τηρεί  και στη διοίκηση των οργανισμών του Δήμου. Νομίζω πως η δημοτική αρχή έλαβε σε μεγάλο βαθμό υπ’ όψιν τις παρατηρήσεις αυτές και έδωσε και αρκετές διευκρινήσεις τόσο για το κόστος  των εκδηλώσεων και της δημοσιογραφικής δαπάνης όσο και για την διαδικασία που τηρήθηκε κατά την οργάνωση των Ελευθερίων.

7)      Με δεδομένα τα όσα συμβαίνουν στο χώρο του ποδοσφαίρου με τους στημένους αγώνες και το πάρτι εκατομμυρίων Ευρώ που εισέπρατταν παρανόμως οι άνθρωποι του συγκεκριμένου κυκλώματος, πώς θεωρείτε ότι θα πρέπει να αντιμετωπιστεί το ζήτημα από την κυβέρνηση;

-Η πολιτεία αλλά και η ΟΥΕΦΑ να εξαντλήσουν κάθε αυστηρότητα. Αναρωτιόμαστε υπάρχει πρωταθλήτρια ομάδα, υπάρχει κυπελλούχος, έγινε πρωτάθλημα;
Προτείνουμε την αναστολή των πρωταθλημάτων όλων των κατηγοριών και τη μη συμμετοχή των ελληνικών ομάδων στις ευρωπαϊκές  διοργανώσεις μέχρις ότου επιτευχθεί η κάθαρση από τα μαφιόζικα στοιχεία που έχουν εισέλθει στο χώρο του ποδοσφαίρου.

Τρίτη 28 Ιουνίου 2011

Ανακοίνωση του Τομέα Πράσινων Πολιτικών και Οικολογίας της Δημοκρατικής Αριστεράς για τον εκτελεστικό νόμο σε σχέση με το περιβάλλον και τη χωροταξία


Ανακοίνωση του Τομέα Πράσινων Πολιτικών και Οικολογίας της Δημοκρατικής Αριστεράς για τον εκτελεστικό νόμο σε σχέση με το περιβάλλον και τη χωροταξία

E-mailΕκτύπωσηPDF
«Εφαρμοστικό» του Μεσοπρόθεσμου ή «Εκτελεστικό» του Περιβάλλοντος και της Χωροταξίας το Σχέδιο Νόμου;
 Η ΔΗΜΑΡ καταγγέλλει τον απαράδεκτο αυτό νόμο που τινάζει στον αέρα τις κατακτήσεις του κράτους δικαίου, αδιαφορεί για τις υποχρεώσεις για την προστασία του περιβάλλοντος που απορρέουν από το ευρωπαϊκό δίκαιο και ανοίγει τον δρόμο για τη νομιμοποίηση της τσιμεντοποίησης των πάντων, της διάλυσης της ελληνικής φύσης και των μοναδικών τοπίων που έχουν απομείνει και την κατάλυση των διαδικασιών δημοκρατικού ελέγχου των κατασκευών και χωροθετήσεων.
 Αναλυτικά:
 Η έως σήμερα πρακτική διαχείρισης της δημόσιας γης χαρακτηρίζεται από αδράνεια, αποσπασματικότητα, αδιαφάνεια, αναποτελεσματικότητα και γενικότερα αντανακλά τις δυσλειτουργίες του δημόσιου τομέα. Η συγκεκριμένη παθογένεια δεν επιτρέπει την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας ούτε με οικονομικούς όρους αλλά ούτε και με όρους χρησιμοποίησής της για κοινωνικούς ή περιβαλλοντικούς σκοπούς. Τυπικό δείγμα διαιώνισης αυτής της κατάστασης αποτελεί το «εφαρμοστικό» του Μεσοπρόθεσμου Σχέδιο Νόμου, που κατατίθεται προς κατεπείγουσα ψήφιση στη Βουλή.
 Στο υπόψη Ν/Σ προτείνεται η ίδρυση ενός νέου φορέα με τη μορφή Ταμείου Ιδιωτικού Δικαίου (κεφ. Α), στο οποίο μεταβιβάζεται η περιουσία φορέων διαχείρισης δημόσιας περιουσίας (ΕΤΑ, ΚΕΔ κλπ) και το οποίο εμφανίζεται ως από μηχανής θεός που θα επιλύσει κάθε πρόβλημα. Τέτοιες λύσεις, όμως –όπως έχει αποδειχθεί επανειλημμένα– αρνούνται να αντιμετωπίσουν σε βάθος τις αιτίες της κακοδαιμονίας και δεν οδηγούν σε ουσιαστικό αποτέλεσμα.
 Παράλληλα και κυρίως, όμως, εισάγεται η έννοια της «πολεοδομικής ωρίμανσης» των δημοσίων ακινήτων (κεφ. Β), με βάση την οποία ξεχαρβαλώνεται πλήρως κάθε δυνατότητα υιοθέτησης μιας ορθολογικής και ολοκληρωμένης πολιτικής για την ανάπτυξη της δημόσιας περιουσίας.
 Συγκεκριμένα:
 -       Αγνοείται η συνταγματική υποχρέωση του κράτους για χωροταξικό και πολεοδομικό σχεδιασμό, ισοπεδώνεται η έννοια της προστασίας του περιβάλλοντος, αφού κατατάσσεται στην ίδια μοίρα με τη δημοσιονομική και αναπτυξιακή πολιτική (αρθ. 11). Στις συγκεκριμένες ρυθμίσεις δεν εμπλέκεται καν ο Υπουργός ΠΕΚΑ, παρά αποκλειστικά ο Υπουργός Οικονομικών (αρθ.12, παρ. 3), με προφανή στόχο την παράκαμψη του Ε τμήματος του ΣτΕ και της νομολογίας του.
 -       Καταργούνται τα τοπικά ή περιφερειακά καθεστώτα ρύθμισης των χρήσεων γης και δόμησης –διάταξη που ούτε ο περίφημος νόμος “fast track” δεν τόλμησε να επιβάλει– και «λαμβάνονται υπόψη» μόνο τα αόριστα και επιδεχόμενα πολλαπλών ερμηνειών και ρυθμίσεων «υφιστάμενα χωροταξικά πλαίσια εθνικού επιπέδου» (αρθ.11, παρ.1) δηλαδή το Εθνικό Χωροταξικό πλαίσιο και τα Ειδικά για τον Τουρισμό και τη Βιομηχανία, εκ των οποίων ιδίως το δεύτερο υποτίθεται ότι είναι υπό αναθεώρηση.
 -       Εισάγονται με οριζόντιο και ισοπεδωτικό τρόπο και με αναιτιολόγητα κριτήρια (σχεδόν στην τύχη) «γενικοί κανόνες χωροθέτησης», αλλοιώνοντας βασικές αρχές του χωροταξικού και πολεοδομικού δικαίου όπως ισχύει ως σήμερα («κατηγορίες χρήσεων γης», τα όρια ΣΔ ανά χρήση, ποσοστά κάλυψης κλπ). Αντί βελτιώσεων στις αρκετές δυσκαμψίες αυτού του πλαισίου, η «διαδικασία χωροθέτησης» και «επενδυτικής ταυτότητας» ανάγεται απλώς σε διαδικασία σχεδιασμού και καταργείται η έννοια της «πολεοδόμησης», με την παροχή προνομιακών όρων δόμησης για «αξιοποίηση» της δημόσιας γης με όρους «εκτός σχεδίου». Έτσι, διευρύνεται αντί να περιορίζεται η εκτός σχεδίου δόμηση, σε αντίθεση προς το εθνικό χωροταξικό πλαίσιο και τις μέχρι σήμερα διακηρύξεις και καθιερώνεται μια πρακτική με αμφίβολη συνταγματική νομιμότητα,.
 -       Δεν διερευνάται ούτε στο ελάχιστο η δυνατότητα ενσωμάτωσης της προκύπτουσας από την αξιοποίηση των δημοσίων ακινήτων ανάπτυξης, στην περιοχή που την περιβάλλει, τόσο από πλευράς υπέρβασης της φυσικής φέρουσας ικανότητας του τόπου, όσο και από πλευράς αναπτυξιακής ώθησης (απασχόληση, επιχειρηματικές ευκαιρίες κλπ). Δεν εισάγεται κανένα πραγματικά αναπτυξιακό κριτήριο για την αξιοποίηση των ακινήτων. Η όλη λογική του ΣΝ διαπνέεται από μια μονεταριστικού τύπου αντίληψη για την «αξιοποίηση».
 -       Δεν προβλέπεται καμία διαδικασία διαφάνειας, διαβούλευσης και συμμετοχής των τοπικών κοινωνιών στη διαδικασία λήψης αποφάσεων, με αναμενόμενο αποτέλεσμα τη διαιώνιση των φαινομένων αντιπαλότητας μεταξύ κρατικών και τοπικών επιλογών, και εν τέλει την αδρανοποίηση των όποιων επενδυτικών σχεδίων. Οι αυταρχικές διαδικασίες λήψης αποφάσεων ποτέ δεν ήταν αποτελεσματικές, όπως έχει αποδειχθεί και με τα ολυμπιακά ακίνητα, όπου οι εκκρεμείς δικαστικές υποθέσεις έχουν αδρανοποιήσει κάθε προσπάθεια αξιοποίησης των εγκαταστάσεων που κόστισαν δισεκατομμύρια στον δημόσιο προϋπολογισμό και τον ελληνικό λαό.
 -       Παρέχονται ανεξέλεγκτες ελευθερίες για τις ιδιαίτερα ευαίσθητες περιοχές, όπως τα δάση και ο αιγιαλός, που απολαμβάνουν ειδικής περιβαλλοντικής προστασίας ακόμα και από το σύνταγμα, χωρίς να θεσπίζονται –έστω– κάποια κριτήρια βάσει των οποίων κρίνεται ότι η «έγκριση χωροθέτησης» ενός επενδυτικού σχεδίου δικαιολογεί αυτού του τύπου την απορρύθμιση.
 -       Ειδικά για τον παράκτιο χώρο και τον αιγιαλό, όπου είναι γνωστό ότι οι μέχρι σήμερα ιδιωτικοποιήσεις της περιουσίας του ΕΟΤ έχουν συνοδευτεί από πλήθος αυθαιρεσιών των ιδιωτών «επενδυτών», επιτρέπεται όχι μόνο η ιδιοποίησή του από τον «επενδυτή» και ο αποκλεισμός της χρήσης του από το κοινό (αρθ. 14), αλλά ακόμα και η «νομιμοποίηση» των αυθαιρέτων που έχουν γίνει μετά το 1993, μέσω νέων διαπιστωτικών πράξεων του ΕΟΤ (αρθ. 17, παρ. 1).
Είναι προφανές ότι δεν πρόκειται για εφαρμοστικό του Μεσοπρόθεσμου, αλλά για σχέδιο εκτέλεσης εν ψυχρώ του Περιβάλλοντος και της Χωροταξίας

Ομιλία του προέδρου της Δημοκρατικής Αριστεράς, Φώτη Κουβέλη, κατά τη διάρκεια της συζήτησης στη Βουλή για το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα


Ομιλία του προέδρου της Δημοκρατικής Αριστεράς, Φώτη Κουβέλη, κατά τη διάρκεια της συζήτησης στη Βουλή για το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα

E-mailΕκτύπωσηPDF
Το 25% του πληθυσμού ζει κάτω από το όριο της φτώχειας, όταν η επίσημα καταγεγραμμένη ανεργία ξεπερνάει το 16,2% του πληθυσμού, τότε η πρωταρχική μέριμνα που οφείλει να λάβει η ασκούμενη κυβερνητική πολιτική, είναι η δημιουργία ενός πλαισίου προστασίας των αδύναμων αυτών συμπολιτών μας. Ένα δίχτυ κοινωνικής προστασίας. Και δεν υπάρχει καμία μέριμνα, καμία ενέργεια προς την κατεύθυνση αυτή εδώ και 20 ολόκληρους μήνες που η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ βρίσκεται στην εξουσία. Κατά συνέπεια αυτό είναι το αποτέλεσμα μιας συγκεκριμένης πολιτικής και αποτελεί ένα τεράστιο έλλειμμα, ένα έλλειμμα το οποίο τεμαχίζει, διασπά την ελληνική κοινωνία.
Και βεβαίως η χώρα μας θα βγει από την υπαρκτή κρίση. Το ζήτημα είναι να βγει με την κοινωνία όρθια κι όχι με την κοινωνία πεσμένη και διαλυμένη. Και η κοινωνία διαλύεται. Και δεν έχετε πάρει, κύριοι της κυβέρνησης, κανένα μέτρο προς την κατεύθυνση αυτή.
Τα προωθούμενα μέτρα με το συζητούμενο πρόγραμμα πλήττουν ακόμα περισσότερο αυτήν την κοινωνία και πλήττουν τους κοινωνικά αδύναμους. Και το στοιχείο αυτό της αδικίας έρχεται στην κυριολεξία ως ένα βαρύτατο μέγεθος το οποίο
διαμορφώνει ανάσχεση για τη λήψη των όποιων άλλων μέτρων, πολύ δε περισσότερο για την εφαρμογή τους.
Πώς να πειστεί ο ελληνικός λαός ότι πρέπει να δεχτεί βάρη, όταν διαπιστώνει συστηματικά την ανισότητα κατανομής αυτών των βαρών, μία ανισότητα η οποία μεγεθύνεται, μία ανισότητα η οποία έρχεται με μεγαλύτερη ένταση με τα μέτρα που προωθούνται με το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα.
Η υστέρηση φορολογικών εσόδων, τεράστια υστέρηση. Και βεβαίως κάποιος ευθύνεται που δεν εισπράχθηκαν αυτά τα φορολογικά έσοδα. Η  κυβέρνηση βρήκε ως σταθερή πηγή εσόδων την περικοπή μισθών,  αποδοχών γενικότερα, συντάξεων και κοινωνικών δαπανών. Δεν θα μπορέσει και αν ψηφιστεί το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα να έχει τα οποιαδήποτε αποτελέσματα εάν αυτά τα οποία φιλοδοξεί η κυβέρνηση να υπάρξουν όταν αυτή η κοινωνία διαπιστώνει καθημερινά αυτήν την απαράδεκτη ανισότητα.
Σε μία κοινωνία η οποία εμφανίζει τις μεγαλύτερες κοινωνικές ανισότητες στον χώρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτές οι τεράστιες κοινωνικές ανισότητες είναι το γέννημα μιας άναρχης νεοφιλελεύθερης πολιτικής, η οποία σε εκπληκτική συνεργασία και συζυγία  με το πελατειακό κράτος, έδωσε αυτό το συγκεκριμένο αρνητικό αποτέλεσμα.
Τα μέτρα που προωθούνται με το μεσοπρόθεσμο δεν  αναστρέφουν την ύφεση. Η ύφεση θα βαθύνει. Ταυτόχρονα δεν διαμορφώνει συνθήκες στοιχειώδους εκκίνησης μια αναπτυξιακής, μιας παραγωγικής διαδικασίας. Όταν έχουμε την αγορά των μικρομεσαίων επιχειρήσεων να είναι στεγνή και όταν η μικρομεσαία επιχείρηση είναι στεγνή,  είναι βέβαιο ότι θα καλπάζει η ανεργία με το αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι η μικρομεσαία επιχείρηση που κλείνει, εκτός του ότι πλήττει τους φορείς αυτών των επιχειρήσεων ταυτόχρονα διαμορφώνει συνθήκες μεγέθυνσης της ανεργίας.
Είναι άδικα και  αποτελεσματικά μέτρα. Θα είναι και αναποτελεσματικά. Διότι αυτοί οι αυξημένοι έμμεσοι φόροι τροφοδοτούν στην κυριολεξία το στέγνωμα της αγοράς και δεν επιτρέπουν τη διατήρηση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι ο χρόνος που έχω στη διάθεσή μου είναι ασφυκτικός. Θα μπορούσα διεξοδικά να αναφερθώ σε μια σειρά από ζητήματα τα οποία μ’ έναν αρνητικό, σε κάποιες περιπτώσεις και μ’ ένα επικίνδυνο τρόπο αντιμετωπίζει το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα. Θέλω όμως στον ελάχιστο αυτό χρόνο να πω με βεβαιότητα κύριε Υπουργέ την άποψή μου για ένα ζήτημα.
Δεν διεκδικήσατε με όρους πολιτικούς όλο το προηγούμενο χρονικό διάστημα μία άλλη συμπεριφορά των Ευρωπαίων. Διότι ναι μεν κυρίες και κύριοι συνάδελφοι το ελληνικό πρόβλημα έχει τα δικά του ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, αλλά ταυτόχρονα είναι και ευρωπαϊκό ζήτημα. Διότι μία ελληνική οικονομία, η οποία απειλείται με κατάρρευση είναι ευρωπαϊκό ζήτημα.  Διότι πλήττει την ενότητα της Ευρωπαϊκής  Ένωσης και χωρίς την πολιτική της ενότητα η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι βέβαιον ότι θα έχει από ελάχιστη έως μηδενική συμμετοχή στην παγκόσμια λειτουργία της οικονομίας, με το πρόσθετο δεδομένο ότι είναι πολλές οι αναδυόμενες οικονομικά νέες χώρες.
Βεβαίως κυρίες και κύριοι συνάδελφοι και η αναδιάρθρωση με επιμήκυνση, με μείωση του επιτοκίου και περίοδο χάριτος, έπρεπε να είχε διεκδικηθεί, όπως θα έπρεπε να είχε διεκδικήσει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και το πενταετές αναπτυξιακό πρόγραμμα, στηριγμένο σε χρήματα της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων σε συνεργασία με τα προβλεπόμενα κονδύλια του ΕΣΠΑ και με την έκδοση ενός ειδικού επενδυτικού ομολόγου. Και μιας και ο λόγος για το ΕΣΠΑ, είναι τραγικό χρήματα που μας περιμένουν κι ενώ το ΕΣΠΑ βρίσκεται στο μέσον της διαδρομής του δεν έχει ξεκινήσει ουσιαστικά ακόμη για την χώρα μας. Κι αυτά δεν είναι ζητήματα παρεμπίπτοντα. Αυτά είναι καίρια ζητήματα που παρακολουθούν και ελέγχουν ως αναποτελεσματική και βεβαίως ως εξαιρετικά απαράδεκτη και ανώφελη την ασκούμενη κυβερνητική πολιτική. Είναι προφανές ότι εμείς, η Δημοκρατική Αριστερά, καταψηφίζει το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα και το γνωρίζετε. Όχι γενικά και  αόριστα, αλλά στη βάση εναλλακτικών προτάσεων και θέσεων που δημόσια έχουμε αναπτύξει και η Κυβέρνηση τις γνωρίζει αυτές τις θέσεις.

Δευτέρα 27 Ιουνίου 2011

Τέλος το έλλειμμα σε μια νύχτα...


ΔΕΥΤΈΡΑ, 27 ΙΟΥΝΊΟΥ 2011

Τέλος το έλλειμμα σε μια νύχτα...

 Του Γιώργου Προκοπάκη, ΝΕΑ, 27.6.11
Με αγωνία παρακολουθήσαμε τις διαπραγματεύσεις στις Βρυξέλλες για την εξασφάλιση της 5ης δόσης και το δεύτερο πακέτο στήριξης της Ελλάδας. Ως γνωστόν, σε μια διαπραγμάτευση τα μέρη προσέρχονται με στόχους, ισχυρά χαρτιά και αδυναμίες. Ο διαπραγματευόμενος έχει περισσότερες πιθανότητες να οδηγήσει τη διαδικασία σε ευνοϊκή κατάληξη όσο περισσότερο έχει συνείδηση της δικής του θέσης και των στόχων των απέναντι. Αν υποθέσουμε ότι οι εταίροι μας είχαν τις αγαθότερες των προθέσεων, δηλαδή να βοηθήσουν την Ελλάδα να παραμείνει ισότιμο μέλος σε μια Ευρώπη μιας ταχύτητας, οι αυταπάτες τους έχουν διαλυθεί από τη διαχείριση της κρίσης από την ελληνική κυβέρνηση. Δεκατέσσερις μήνες Μηχανισμού Στήριξης και οκτώ μήνες πριν, έχουν καταδείξει ότι η Ελλάδα είτε δεν θέλει να σωθεί είτε δεν καταλαβαίνει πού πατεί και πού πηγαίνει. Το ίδιο κάνει! Υποχρεωτικά λοιπόν ο στόχος αυτών που κάθονται απέναντί μας, ακόμη και των θερμότερων φιλελλήνων, περιορίζεται (!) στην προστασία του κοινού νομίσματος από τους κραδασμούς που οφείλονται στο ελληνικό χρέος και την προστασία των άλλων projects - Ιρλανδία, Πορτογαλία και σε δεύτερο χρόνο Ισπανία. Το ερώτημα που τίθεται είναι: υπάρχει ορατό όριο στη στήριξη που μπορεί να περιμένει η Ελλάδα από την ευρωζώνη; Το ερώτημα, δυστυχώς, μεταφράζεται στο ισοδύναμό του: πόσο κοστίζει η απομόνωση του προβλήματος «ελληνικό χρέος»;
Το Μνημόνιο παρείχε 65 δισ. για αναχρηματοδότηση του χρέους, 10 δισ. για στήριξη του τραπεζικού συστήματος και 35 δισ. για νέα ελλείμματα. Το πακέτο θα ενισχυόταν από 8,5 δισ. αποκρατικοποιήσεων και 65 δισ. από τις αγορές. Η διαχείριση Παπανδρέου κατόρθωσε να αποκλείσει τις αγορές για το ορατό μέλλον. Τα μερεμέτια της επιμήκυνσης του Μαρτίου δεν φτάνουν και οι αποκρατικοποιήσεις των 50 δισ. που κατόρθωσε να βάλει στο τραπέζι η ελληνική κυβέρνηση είναι μάλλον αβέβαιες. Τι εναλλακτική μένει στους κακούς Γερμανούς; Από σήμερα μέχρις ότου αποφασίσουν αν θα εξακολουθήσουν να έχουν ως νόμισμά τους το ευρώ (ας πούμε ότι θα έχουν καταλήξει μέχρι το 2020), έχουν την εναλλακτική να φροντίσουν ώστε απλώς να αναχρηματοδοτείται το ελληνικό χρέος και η Ελλάδα ας φροντίσει τι θα κάνει με τα ελλείμματά της και τη δημόσια περιουσία της. Μόλις προ μηνός ο ίδιος ο Πρωθυπουργός ζήτησε δύο φορές, ευρισκόμενος εκτός χώρας, να μας αφήσουν ήσυχους να κάνουμε τη δουλειά μας. Προφανώς κανείς δεν είναι διατεθειμένος να τον αφήσει να κάνει τη δουλειά του - να τον πληρώνει δηλαδή, αν ορίζει τη δουλειά του ως διατήρηση του πελατειακού κράτους, της διαπλοκής με την κρατικοδίαιτη επιχειρηματικότητα, της συνδιοίκησης με τον φατριαστικό συνδικαλισμό. Κομμένα λοιπόν τα ελλείμματα, μέσα σε μια νύχτα, κι «αν δεν ξέρεις τον χορό του Ησαΐα, θα στον μάθει ο παπάς»!

Το σενάριο αυτό οπωσδήποτε απομονώνει το «πρόβλημα - Ελλάδα», με όλες τις επιπτώσεις να επιστρέφουν στη χώρα μας. Οι ευρωπαϊκές τράπεζες περνάνε σταδιακά τα ελληνικά ομόλογα στους Μηχανισμούς Στήριξης, χωρίς αγορά η έννοια spread για το ελληνικό χρέος δεν υφίσταται καν. Η ευρωζώνη μπορεί να επικεντρωθεί στα πραγματικά προβλήματα, Ιρλανδία και Ισπανία, ενώ η Ελλάδα χωρίς ρευστότητα στο τραπεζικό σύστημα, χωρίς καμιά άλλη πηγή χρηματοδότησης, θα αγωνίζεται να βρει πόρους για την αντιπαροχή στο ταμείο της ΓΕΝΟΠ. Νεκροζώντανοι στο ευρώ, θα ξοδεύουμε το 8% του ΑΕΠ μας σε τόκους (έναντι 2% των «νομίμων κατά Μάαστριχτ») για να συντηρηθούμε αποκλίνοντες κάθε χρόνο. Το σενάριο είναι υπαρκτό, είναι εφικτό, κατά τη γνώμη μου είναι το πιο πιθανό και το ερώτημα είναι πόσο κοστίζει στους εταίρους μας;

Από τα 350 δισ. του ελληνικού χρέους, τα 74 δισ. είναι ομόλογα λήξης 2020-2047, 6 δισ. δάνεια της ΤτΕ και 80 δισ. είναι στα χέρια ελληνικών τραπεζών και Ταμείων. Η ασφυξία των ελληνικών φορέων καθιστά πανεύκολη τη «συναίνεσή» τους σε μετακύλιση α λα Βιέννη όποτε χρειαστεί. Αν κάνουμε τις απλές πράξεις, θα δούμε ότι με λιγότερα από 200 ψωροδισ., το πρόβλημα - Ελλάδα έχει απομονωθεί για την ευρωζώνη. Εάν με διαδικασίες ανταλλαγής ομολόγων, ήπιων αναδιαρθρώσεων κ.λπ. επιτευχθεί η αναβάθμιση των ελληνικών ομολόγων που κρατούν στα χέρια τους ξένες τράπεζες, το κόστος πέφτει για την ευρωζώνη - αυξάνει για την Ελλάδα. Η κ. Μέρκελ αγοράζει μια δεκαετία για να αποφασίσει τι θα κάνει με το ευρώ ή το νέο μάρκο.
Η κατάληξη της διαπραγμάτευσης της περασμένης εβδομάδας φοβάμαι ότι ενισχύει τα παραπάνω. Τι μας μένει να κάνουμε; Οι επιλογές είναι δύο: (α) η αυτοκτονία της επιθετικής πολιτικής απέναντι στους εταίρους, (β) η ειλικρινής συνεργασία με τους εταίρους και ο ανελέητος πόλεμος κατά του πελατειακού κράτους και της διαφθοράς - να σώσουμε ό,τι μπορούμε.
Ο Γιώργος Προκοπάκης είναι σύµβουλος επιχειρήσεων σε θέµατα οργάνωσης και διαχείρισης πληροφοριών, πρώην καθηγητής στο Columbia University

Ονομαστική ψηφοφορία για το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα ζητά η Δημοκρατική Αριστερά


Ονομαστική ψηφοφορία για το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα ζητά η Δημοκρατική Αριστερά

E-mailΕκτύπωσηPDF
Με επιστολή τους προς τον Πρόεδρο της Βουλής οι τέσσερεις βουλευτές της ΔΗΜΑΡ ζητούν ψηφοφορία με ονομαστική κλήση επί της αρχής του Νομοσχεδίου για το ΜΠΔΣ.
 Το πλήρες κείμενο της επιστολής έχει ως εξής:
 «Αθήνα 27 Ιουνίου 2011
 Προς τον Πρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων κ. Φίλιππο Πετσάλνικο
 Αίτηση για ψηφοφορία με ονομαστική κλήση επί της αρχής του Νομοσχεδίου με τίτλο: Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2012 - 2015.
 Κύριε Πρόεδρε,
Το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2012 – 2015, που συζητείται στην Ολομέλεια της Βουλής κινείται στην ίδια κατεύθυνση και θα έχει τα ίδια αποτελέσματα με το Μνημόνιο και τις επικαιροποιήσεις του: ακόμη μεγαλύτερη ύφεση, αύξηση της ανεργίας, ακρίβεια, κλείσιμο μικρομεσαίων επιχειρήσεων, διαρκή υποβάθμιση του περιβάλλοντος. Ένας ατέλειωτος φαύλος κύκλος, οικονομικής αναποτελεσματικότητας και κοινωνικής υποβάθμισης.
Επειδή στην ουσία με την ψήφιση του ΜΠΔΣ η Βουλή των Ελλήνων θα έχει ψηφίσει τους προϋπολογισμούς του Κράτους για τα επόμενα τέσσερα έτη θεωρούμε ως απολύτως επιβεβλημένη την Ονομαστική ψηφοφορία επί της αρχής του εν λόγω Νομοσχεδίου.
Οι υπογράφοντες βουλευτές της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ, σύμφωνα με το άρθρο 72 παράγραφος 1 του Κανονισμού της Βουλής αιτούνται ψηφοφορίας με ονομαστική κλήση επί της αρχής του Νομοσχεδίου.
 Παρακαλούν η αίτησή τους να αθροισθεί με άλλες αιτήσεις επί του ιδίου αντικειμένου .

Με εκτίμηση

Οι αιτούντες βουλευτές
Κουβέλης Φώτης
Λεβέντης Θανάσης
Τσούκαλης Νίκος
Ψαριανός Γρηγόρης»