ουμανιτε

Του Jean-Paul Piérot, Αυγή, 25.6.11

Πριν από έναν χρόνο, τον Ιούνιο του 2010, πάνω από δέκα χιλιάδες πολίτες (συνδικαλιστές, βουλευτές, οικονομολόγοι...) έκαναν έκκληση μέσω της "Ουμανιτέ "υπέρ πραγματικής αλληλεγγύης με τον ελληνικό λαό. Ενώ η Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως τόνιζαν, είχε υποστηρίξει το τραπεζικό σύστημα που είχε πληγεί από τη χρηματοπιστωτική κρίση του 2008 με δάνεια με εξαιρετικά χαμηλά επιτόκια, η Ελλάδα έπρεπε να έχει κι αυτή τις ίδιες ευνοϊκές συνθήκες. Επρόκειτο για μια δίκαιη και λογική διεκδίκηση, την οποία συμμεριζόταν πολύς κόσμος, αλλά η οποία ερχόταν σε σύγκρουση με το φιλελεύθερο δόγμα, βάση της σημερινής Ένωσης. Ωστόσο ανήκει στη σφαίρα της φαντασίας να θεωρεί κανείς ότι η Ελλάδα θα βρει θετική διέξοδο από την κρίση δημόσιου χρέους προσφεύγοντας στις χρηματοπιστωτικές αγορές.

Έχει έλθει πιά ο καιρός να πέσει το ταμπού της ανεξαρτησίας της ΕΚΤ. Εργαλείο της νομισματικής πολιτικής της Ε.Ε., υπό τις πολιτικές αρχές, θα μπορούσε να βγάλει την Ελλάδα από τον μαρασμό μέσω της νομισματικής δημιουργίας, να τη βοηθήσει να ξαναβρεί μια οικονομική αποτελεσματικότητα που να της επιτρέψει να ξεπληρώσει τα χρέη της. Πρόκειται για θέμα πολιτικής επιλογής και βούλησης.

Όμως η επιλογή που έγινε και η βούληση που επαναλαμβάνεται εδώ και έναν χρόνο από τους Ευρωπαίους ηγέτες και το ΔΝΤ κατάφεραν να καταστρέψουν την εμπιστοσύνη των λαών όχι μόνο στους ευρωπαϊκούς θεσμούς αλλά στην ίδια την ιδέα του ευρωπαϊκού προγράμματος. Στο όνομα της φιλελεύθερης Ευρώπης, την οποία οι υπέρμαχοί της, από τη δεξιά έως την αριστερά, προβάλλουν ως πρόσφορο τοπίο για την πρόοδο και τη δημοκρατία, μειώνονται στην Ελλάδα οι μισθοί κατά 20%, επεκτείνεται το όριο ηλικίας για τη σύνταξη, καταργούνται οι πληρωμένες διακοπές, απολύονται οι δημόσιοι υπάλληλοι.

Αλλά, καθώς αυτά δεν αρκούν για να "διασφαλίσουν τις χρηματοπιστωτικές αγορές", διοργανώνεται το μεγάλο ξεπούλημα όλης της δημόσιας περιουσίας. ΠΩΛΕΙΤΑΙ! Όλα πρέπει να εξαφανιστούν: οι σιδηρόδρομοι, τα λιμάνια, η ενέργεια, οι ακτές!...

Στο όνομα της φιλελεύθερης Ευρώπης αναγκάζονται μια κυβέρνηση κι ένα Κοινοβούλιο να προχωρήσουν σε αφαίμαξη του λαού τους με τίμημα την καταβολή μιας δόσης 12 δισ. ευρώ από το δάνειο των 110 δισ. που ανακοινώθηκε τον Μάιο του 2010.

Σε ό,τι αφορά την κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου, προτιμά να γίνεται ο ιμάντας μεταβίβασης του ΔΝΤ έναντι της κοινής γνώμης αντί να στηριχθεί στην κινητοποίηση των συνδικάτων, στην αριστερά, σε όλους τους αγανακτισμένους από την Αθήνα έως τη Θεσσαλονίκη, για να αντισταθεί. Στην αρχαία πολιτεία όπου γεννήθηκε η δημοκρατία, η Βουλή ετοιμάζεται να υιοθετήσει ένα πρόγραμμα το οποίο απορρίπτει η τεράστια πλειοψηφία των πολιτών.

Πριν από έναν χρόνο προαισθανόμασταν ότι η Ελλάδα δεν ήταν παρά το πρώτο πλοίο του εξαγγελθέντος ναυαγίου. Σήμερα το πρόγραμμα "αποξήρανσης" έχει ξεκινήσει στην Ισπανία, την Πορτογαλία, την Ιρλανδία. Η ευρωζώνη βρίσκεται εν μέσω θύελλας και ήδη ακούγονται φωνές που κάνουν λόγο για ακρωτηριασμό των "άρρωστων μερών".

Μπροστά σε κυβερνήσεις και σε μια Κομισιόν που συμπεριφέρονται ως παράγοντες που οδηγούν σε ναυάγια, δεν είναι η ώρα για κατακερματισμούς, για αναδιπλώσεις ούτε για επιστροφή στη δραχμή, στην πεσέτα ή το εσκούδο, αλλά για επίδειξη αλληλεγγύης μεταξύ όλων των αγανακτισμένων, όπως εμείς, από την Αθήνα, τη Μαδρίτη και το Παρίσι, για την οικοδόμηση των θεμελίων ενός άλλου ευρωπαϊκού σπιτιού.