Εξοπλιστική βιομηχανία: Όμορφα όπλα για την Αθήνα
Μετάφραση άρθρου της Γερμανικής εφημερίδας Zeit για τα συνεχιζόμενα εξοπλιστικά προγράμματα της Ελλάδας.
Φρεγάτες, Τεθωρακισμένα και Υποβρύχια: Με το ελληνικό εξοπλιστικό πρόγραμμα ακυρώνονται όλα τα πακέτα εξοικονόμησης πόρων. Και η Γερμανία αποκομίζει κέρδη από αυτό.
Οι επιθυμίες του έλληνα υπουργού άμυνας κυριαρχούν στο μυαλό του ανθρώπου μας : μέχρι 60 μαχητικά αεροσκάφη τύπου Eurofighter για περίπου 3,9 δις ευρώ, γαλλικές φρεγάτες αξίας πάνω από 4 δις ευρώ, περιπολικά σκάφη θαλάσσης για 400 εκατ. ευρώ και άλλα τόσα για τον απαραίτητο εκσυγχρονισμό του ελληνικού στόλου. Επίσης θα χρειασθούν πυρομαχικά για τα τεθωρακισμένα Leopard και αντικατάσταση των δύο αμερικανικών ελικοπτέρων τύπου Apache. Α ναι, θα θέλαμε και γερμανικά υποβρύχια συνολικής αξίας 2 δις ευρώ.
Αυτά που περιγράφει ο άνθρωπος αυτός σε μια καφετερία της Αθήνας ακούγονται τουλάχιστον παράλογα, όμως είναι ο ίδιος άνθρωπος που συχνά-πυκνά μπαινοβγαίνει στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας της Ελλάδας. Μια χώρα που βρίσκεται στα πρόθυρα χρεοκοπίας και λαμβάνει βοήθεια δισεκατομμυρίων από την ΕΕ, θέλει να κάνει μαζικές αγορές πολεμικού εξοπλισμού ? Τον άνθρωπο αυτό τον βλέπουμε συχνά να φωτογραφίζεται δίπλα στον Υπουργό Εθν. Άμυνα ή σε στρατηγούς του ελληνικού στρατού, μιλάει συχνά στο τηλέφωνο μαζί τους, εν συντομία γνωρίζει καλά την κατάσταση. Γνωρίζει, επίσης, πόσο κρίσιμο είναι το θέμα αυτό και έτσι δεν θέλει να δώσει το όνομά του στην εφημερίδα, όπως άλλωστε πράττουν και οι περισσότεροι ανάλογοι συνομιλητές. Θεωρεί ότι προγράμματα αγοράς εξοπλισμού δεν μπορούν να δημοσιοποιηθούν το διάστημα αυτό. Όμως αυτό μπορεί να αλλάξει πολύ σύντομα, σημειώνει ο ίδιος. «Αν η Ελλάδα πάρει τον Μάρτιο την επόμενη δόση της οικονομικής βοήθειας των 80 δις ευρώ, τότε υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να υλοποιηθούν νέες εξοπλιστικές συμβάσεις». Και ένα δις να περισσέψει, συνεχίζει, θα επικυρωθούν παραγγελίες για Eurofighter ή φρεγάτες.
Είναι πραγματικά απίστευτο : Του επόμενους μήνες θα καθορισθεί, αν η Ελλάδα θα παραμείνει στην ζώνη του ευρώ ή θα γυρίσει στην δραχμή. Την στιγμή που συζητάμε στο καφέ της Αθήνας με τον άνθρωπό μας, τα νοσοκομεία της δέχονται μόνο επείγοντα περιστατικά, απεργούν οι οδηγοί των λεωφορείων, τα σχολεία ακόμη δεν έχουν πάρει βιβλία, χιλιάδες άνθρωποι που οδηγούνται στην εφεδρεία διαδηλώνουν στους δρόμους και η Ελληνική Κυβέρνηση ανακοινώνει νέο πρόγραμμα λιτότητας, από το οποίο θεωρητικά κανείς Έλληνας δεν μπορεί να ξεφύγει.
Η πραγματικότητα, όμως, είναι ότι όποιος δουλεύει για τον Στρατό ή την Εξοπλιστική Βιομηχανία, δεν έχει αντιληφθεί καμία απολύτως λιτότητα.
Η Ελλάδα, είναι μετά την Πορτογαλία, ο καλύτερος αγοραστής γερμανικών όπλων.
Το 2010, ο ελληνικός στρατιωτικός προϋπολογισμός ήταν σχεδόν επτά δισ. ευρώ. Αυτό αντιπροσώπευε περίπου τρία τοις εκατό της οικονομικής παραγωγής, ένας αριθμός που ξεπεράστηκε εντός του ΝΑΤΟ μόνο από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Βεβαίως το Υπουργείο Άμυνας μείωσε το 2011 την προμήθεια νέου εξοπλισμού κατά 500 εκατομμύρια €. Φροντίζοντας όμως να μεταφέρει τα ποσά αυτά σε επόμενους προϋπολογισμούς. Στην δύναμη των στρατευμάτων των σχεδόν 130.000 στρατιωτών, προς το παρόν τίποτα δεν αλλάζει.
Από τους εταίρους της ΕΕ στην Ελλάδα, λίγοι είναι αυτοί που δημοσίως ζητούν να σταματήσουν αμέσως και για μεγάλο χρονικό διάστημα οι ελληνικοί πολεμικοί εξοπλισμοί. Ένας απ΄ αυτούς είναι ο Daniel Cohn-Bendit, ηγέτης των Πρασίνων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο: «Απ ‘έξω, οι χώρες της ΕΕ επεμβαίνουν πρακτικά σε όλα σχεδόν τα δικαιώματα των πολιτών στην Ελλάδα. Στις νοσοκόμες θα μειωθεί ο μισθός τους και τα πάντα θα πρέπει να ιδιωτικοποιηθούν. Μόνο όταν φτάνουμε στον αμυντικό προϋπολογισμό, ξαφνικά αυτό γίνεται ένα κυριαρχικό δικαίωμα του (ελληνικού) Κράτους. Είναι πολύ σουρεαλιστικό αυτό».
Ο Cohn-Bendit πιστεύει ότι πίσω από τη διστακτικότητα της Ευρώπης βρίσκονται συγκεκριμένα και χειροπιαστά οικονομικά συμφέροντα. Βασική κερδισμένη από την ελληνική πολιτική εξοπλισμών στην Ευρώπη είναι η πρωταθλήτρια της λιτότητας Γερμανία. Σύμφωνα με την έκθεση για τις εξαγωγές όπλων το 2010 που μόλις κυκλοφόρησε, μετά την Πορτογαλία – ένα κράτος επίσης στα πρόθυρα της χρεοκοπίας – οι Έλληνες είναι οι μεγαλύτεροι αγοραστές των γερμανικών όπλων. Μάλιτα σε ισπανικές και ελληνικές εφημερίδες διέρρευσε ότι , η Ανγκελα Μέρκελ και ο Γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί υπενθύμισαν στον πρώην Πρωθυπουργό της Ελλάδας Γιώργο Παπανδρέου στο τέλος Οκτωβρίου στα περιθώρια της συνάντησης κορυφής, ότι πρέπει να τηρήσει τα συμβόλαια παραγγελίας εξοπλισμών ή να προβεί σε νέες παραγγελίες όπλων. Αυτό δεν επιβεβαιώνεται από το περιβάλλον του Παπανδρέου ενώ και η ομοσπονδιακή κυβέρνηση αποφάνθηκε ότι οι πληροφορίες ότι η Καγκελάριος Μέρκελ και ο πρόεδρος Σαρκοζί προέτρεψαν πρόσφατα την Ελλάδα σε νέες συμφωνίες όπλων, είναι αβάσιμες, αυτό δήλωσε εκπρόσωπος μέσω e-mail.
Αλλά όποιος γνωρίζει πράγματα και καταστάσεις για στο Βερολίνο, τις Βρυξέλλες και την Αθήνα, αμφιβάλει για το αν ο ρόλος της Γερμανίας είναι αυτός που περιγράφει η ομοσπονδιακή κυβέρνηση. Η αμυντική βιομηχανία έχει σημαντική επιρροή στην ομοσπονδιακή πρωτεύουσα – το πόσο το περιγράφει ο κ. Hilmar Linnenkamp, ο οποίος για πολλά χρόνια διετέλεσε Αναπληρωτής Διευθυντής Διεθνών Σχέσεων του Υπουργείου Άμυνας και είναι τώρα σύμβουλος του Ιδρύματος για την Επιστήμη και την Πολιτική. “Η βιομηχανία έχει παραδοσιακά εξαιρετικές σχέσεις με τους αρχηγούς των κυβερνήσεων», λέει.
Αυτό είναι προφανές και γίνεται προφανέστερο κατά τις επίσημες επισκέψεις στην Ελλάδα: Γερμανοί κυβερνητικοί αξιωματούχοι μεταφέρουν τις προτάσεις των εξαγωγών τους και οι Έλληνες επιβεβαιώνουν το αίτημά τους για εισαγωγές – αγορές. Σε όλες τις πλευρές είναι γνωστό , “ότι η Ελλάδα είχε επενδύσει πάρα πολύ στο αμυντικό τομέα,” κατά τον κ. Linnenkamp. Ωστόσο, οι Έλληνες δημιούργησαν όλα αυτά τα χρόνια και στον τομέα αυτό, τεράστιες υποχρεώσεις.
Σε μία από αυτές τις επιχειρήσεις δισεκατομμυρίων δολαρίων αναφέρεται παρομοίως ο άνδρας στο καφενείο στο κέντρο της Αθήνας. Λέει ότι η ελληνική κυβέρνηση ήθελε κατά το 1999 να παραγγείλει συνολικά 90 μαχητικά Eurofighter και μίλησε τόσο με τον κατασκευαστή EADS, όσο και με τον τότε υπουργό Εξωτερικών Γιόσκα Φίσερ (Πράσινοι). Εκείνη την εποχή, οι λομπίστες του στρατιωτικού κατεστημένου δεν μπορούσαν να πιστέψουν στην τύχη τους: «Καταφέραμε έναν Υπουργό Εξωτερικών Fischer να μιλήσει με τον τότε Έλληνα πρωθυπουργό Σημίτη για την αγορά των Eurofighter. Ένας πράσινος υπουργός ήρθε σε μια ελληνική Σοσιαλιστή Κυβέρνηση για να διαπραγματευθεί την αγορά μαχητικών αεροσκαφών για την Ελλάδα», λέει ένας απ΄ αυτούς. Μόνο που : Το θέμα δεν υλοποιήθηκε και έμεινε μέχρι σήμερα ως επιστολή προθέσεων προς μεγάλη δυσαρέσκεια της ομοσπονδιακής κυβέρνησης καθώς και της εταιρείας εξοπλισμών EADS.
Μεταξύ του 2005 και 2007, σύμφωνα με πρόσωπα από το περιβάλλον των προηγούμενων ελληνικών κυβερνήσεων, η κα Άνγκελα Μέρκελ προέτρεψε τους Έλληνες ξανά και ξανά να τηρήσουν την υπόσχεσή τους. Επειδή ο τότε πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής προσπαθούσε πολιτικά να κερδίσει χρόνο, η Μέρκελ αποφάνθηκε ότι δεν ήταν καλό να του μιλήσει, λένε. Το περιεχόμενο των συνομιλιών της κυβέρνησης είναι εμπιστευτικό, ωστόσο, «δεν συνηθίζεται σε αυτές τις συνομιλίες, μια καγκελάριος Μέρκελ να προτρέπει πρωθυπουργό άλλης χώρας να αγοράσει μαχητικά αεροσκάφη», λέει η εκπρόσωπος της ομοσπονδιακής κυβέρνησης σήμερα.
Όμως, την άνοιξη του 2010 ο υπουργός Εξωτερικών Γκουίντο Βεστερβέλε (FDP), υπενθύμισε στην ελληνική κυβέρνηση την παραγγελία των Eurofighter, μόλις λίγες εβδομάδες πριν από την ελληνική δήλωση αδυναμίας εκπλήρωσης των συνολικών οικονομικών της υποχρεώσεων. “Ο κ. Βεστερβέλε κάλεσε για μια δέσμευση για το Eurofighter», λέει κάποιος που έχει ζήσει τις συνομιλίες εκ του σύνεγγυς. Ο Υπουργός Εξωτερικών διαβεβαίωσε και πάλι στην ελληνική εφημερίδα Καθημερινή ότι : “Δεν Καλούμε την ελληνική κυβέρνηση να αγοράσει. Σε περίπτωση απλά που (θα) παρθεί απόφαση για την αγορά μαχητικών αεροσκαφών να λάβει υπόψη της το ενδιαφέρον των χωρών που συμμετέχουν στα EuroFighter και που εδώ εκπροσωπούνται από τη Γερμανία. Αυτό είναι εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης απολύτως φυσιολογικό”. Μερικές εβδομάδες αργότερα ο κ. Βεστερβέλε κάλεσε μέσα από χρηματιστηριακή εφημερίδα μεγαλύτερη πειθαρχία από το Νότο: «Περιμένουμε πριν την έναρξη συζητήσεων για βοήθεια, η Ελλάδα να υλοποιήσει πλήρως τις δικές της πολιτικές υποχρεώσεις για την ενοποίηση».
Πώς μπορεί να γίνει αυτό ? Εννοείται ότι είναι αδύνατο, σημειώνει ο ειδικός στους εξοπλισμούς Linnenkamp. «Ήταν εντελώς ανεύθυνο, μεσούσης της Οικονομικής Κρίσης έστω και να θίγεται το θέμα των Eurofighter».
Όμως το θέμα δεν είναι μόνο τα Eurofighter: Η πρόσφατη έκθεση για τις εξαγωγές όπλων δείχνει ότι η Ελλάδα εισήγαγε το 2010, ακριβώς 223 οβιδοβόλα τεθωρακισμένων του τύπου M109 από τα αποθέματα του Γερμανικού Στρατού καθώς και ένα υποβρύχιο του Τύπου 214 από τη Γερμανία. Συνολική αξία των πωλήσεων όπλων: 403 εκατ. ευρώ. Τα χρόνια που προηγήθηκαν η εταιρεία Krauss-Maffei Wegmann έβγαλε πολλά λεφτά από την νότια Ευρώπη. Αυτή η εταιρεία με έδρα το Μόναχο παρέδωσε 170 τεθωρακισμένα Leopard 2 στην Αθήνα αξίας 1,7 δισ. ευρώ. Όταν οι Έλληνες άρχισαν να καθυστερούν τις πληρωμές, ανώτατοι ομοσπονδιακοί αξιωματούχοι από την Γερμανία άρχισαν με την σειρά τους να φέρουν το θέμα ξανά στην επικαιρότητα. «Η γραμμή που είχαν ήταν να πιέσουν την Ελλάδα να εξοφλήσει τα χρέη της προς στην αμυντική βιομηχανία», αναφέρει ένας γερμανός λομπίστας.
Ενδιάμεσα, υποβρύχια της ThyssenKrupp, Eurocopter ελικόπτερα και πύραυλοι από την Diehl BGT Defence αποτελούν το καμάρι του ελληνικού στρατού. Η πολεμική μηχανή συνέβαλε σε μεγάλο βαθμό στο γεγονός ότι το δημόσιο χρέος στην Ελλάδα εκτοξεύθηκε στα ύψη. Οι Έλληνες βρίσκονται στην πρώτη θέση εξοπλισμών μέσα στη ΕΕ ως προς το ποσοστό του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος, αλλά αυτό δεν είναι και η μόνη πρωτιά στον τομέα αυτό. Σύμφωνα με το σουηδικό Ινστιτούτο Ερευνών Ειρήνης, την περίοδο 2005-2009, μόνο η Κίνα, η Ινδία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και τη Νότια Κορέα έκαναν παγκόσμια μεγαλύτερες εισαγωγές οπλισμού από την Ελλάδα !
Ο κ. Δημήτρης Δρούτσας, είναι ένας από τους λίγους Έλληνες που μιλούν ανοιχτά για αυτά τα στοιχεία. Μέχρι τον Ιούνιο του 2011, υπήρξε ο ελληνικής Υπουργός Εξωτερικών. «Δεν ξοδέψαμε τόσα πολλά χρήματα για την άμυνα, γιατί έτσι μας άρεσε», λέει. Τα ελληνικά σύνορα πρέπει να ασφαλίζονται από τα κύματα της μετανάστευσης από τη Βόρεια Αφρική και την Ασία, σχεδόν καθημερινά υπάρχουν διενέξεις με την Τουρκία. «Ως υπουργός Εξωτερικών λάμβανα κάθε απόγευμα ένα μήνυμα από το Υπουργείο Άμυνας με τον κατάλογο των τουρκικών παραβιάσεων του εναέριου χώρου μας. Η Ελλάδα, επίσης, παρακολουθεί με ανησυχία την αυξανόμενη δραστηριότητα του τουρκικού ναυτικού στο Αιγαίο και ας μην ξεχνάμε ότι πριν από 35 χρόνια ζήσαμε την τουρκική εισβολή στην Κύπρο. Από τότε, οι Έλληνες ζούν σε μια κατάσταση φόβου». Το ότι με την Τουρκία υφίσταται μια κούρσα εξοπλισμών, παρόλο που και οι δύο χώρες ανήκουν στο ΝΑΤΟ, κ. Δ. Δρούτσας, το θεωρεί θεμιτό: «Είτε μας αρέσει είτε όχι, η Ελλάδα υποχρεούται να έχει μια ισχυρή στρατιωτική παρουσία. Τελεία και Παύλα».
Η πίεση από το εξωτερικό για να τερματισθούν οι εξοπλισμοί απέτυχαν.
Έλληνες όπως ο Δρούτσας δεν φοβούνται εσωτερικές αντιστάσεις από την ελληνικό πληθυσμό. Το ελληνικό στρατιωτικό κατεστημένο υπόσχεται ασφάλεια στο λαό – και απασχόληση. Σε μια χώρα χωρίς δικιά της σημαντική βιομηχανία, αυτό έχει μεγάλη αξία. Γερμανικές εταιρείες παραγωγής αμυντικού εξοπλισμού έχουν αναγνωρίσει από καιρό αυτό το χαρακτηριστικό και έχουν συνδεθεί στενά με αντίστοιχες ελληνικές εταιρείες. Κάποιος που για καιρό συμμετέχει στις σχετικές διαπραγματεύσεις, δηλώνει: «Στην Ελλάδα, οι συμφωνίες για τους εξοπλισμούς είναι υπόθεση δούναι και λαβείν, όπως άλλωστε και σε άλλους τομείς. Τι μπορώ να πάρω σε αντάλλαγμα όταν αγοράζω τεθωρακισμένα από σας; Πάντα υπεισέρχεται το θέμα των αντισταθμιστικών οφειλών. Κάθε πολιτικός που υπέγραφε ένα συμβόλαιο προμήθειας με τους Γερμανούς είχε την ελπίδα ότι μέρος της δαπάνης θα επιστρέψει πίσω στη χώρα του».
Όταν η Ελλάδα επικύρωσε το 2003 με την εταιρεία του Μονάχου Krauss-Maffei Wegmann (KMW) το συμβόλαιο για την αγορά των τεθωρακισμένων Leopard , αυτή η κίνηση εγγυήθηκε όχι μόνο τις γερμανικές θέσεις εργασίας, αλλά και εκατοντάδες θέσεις εργασίας για τα συστήματα της εταιρείας Ελληνικών Αμυντικών οχημάτων & Συστημάτων στο ελληνικό λιμάνι του Βόλου. Αυτή η θυγατρική της KMW ιδρύθηκε αρχικά για να εξασφαλισθεί ότι η Ελλάδα θα ήταν πελάτης της γερμανικής εταιρείας και στη συνέχεια ανέλαβε την συναρμολόγηση 100 και πλέον τεθωρακισμένων. Σήμερα, ασχολείται κυρίως με την συντήρηση των τεθωρακισμένων και τον εξοπλισμό τους με παρελκόμενα. Ως και οι ίδιοι οι λομπίστες των εξοπλισμών απορούν, για το γεγονός ότι η Ελλάδα σύμφωνα με έκθεση του ΟΗΕ για τα συμβατικά όπλα του 2009, διαθέτει ακριβώς 1.614 άρματα μάχης. «Σε αυτή την τραχιά περιοχή της Ευρώπης και με ακατάλληλο ανάγλυφο, αυτά τα τεθωρακισμένα δεν ενδείκνυνται» δηλώνει ένας ειδικός εκ των έσω της βιομηχανίας. Όμως η αγορά πραγματοποιήθηκε.
Ο κοινωνικός τομέας συρρικνώνεται, όμως ο τομέας των αμυντικών δαπανών αυξάνει.
Επίσης, το γερμανικό ναυπηγείο HDW στο Κίελο έχει κάνει καλές δουλειές με την Ελλάδα. Για να μπορέσει να προχωρήσει η πώληση τεσσάρων υποβρυχίων στην αξία των € 2,85 δισ., οι Γερμανοί ανέλαβαν το 2002, τα προβληματικά ναυπηγεία «Ελληνικών Ναυπηγεία Αθήνας». Αυτό εξασφάλισε 1000 θέσεις εργασίας στην Ελλάδα.
Το ότι σχεδόν ποτέ στην Ελλάδα δεν υπήρξε η κριτική για τα δισεκατομμύρια των παραγγελιών προς τις γερμανικές επιχειρήσεις, αυτό δεν προκαλεί καμία έκπληξη. Στο παρασκήνιο, στρατιωτικοί και λομπίστες των εξοπλισμών τα έβρισκαν μια χαρά, επειδή “η βιομηχανία ήξερε ακριβώς τι όπλα παίρνει η Τουρκία, και ως εκ τούτου πιέζαμε την Ελλάδα να αποκτήσουν παρόμοιο εξοπλισμό», ομολογεί ένας έλληνας λομπίστας του αμυντικού τομέα.
Η πίεση από το εξωτερικό για να τερματισθούν οι εξοπλισμοί δεν υλοποιήθηκε ποτέ μέχρι τώρα. Το αποτέλεσμα ήταν ότι, όταν η τρόικα που αποτελείται από εμπειρογνώμονες του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρακολουθεί τα μέτρα λιτότητας δεν αγγίζει καθόλου τον αμυντικό προϋπολογισμό. Σύμφωνα με το Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης για την Ελλάδα για το έτος 2010, ο προϋπολογισμός για στρατιωτικές δαπάνες θα πρέπει να μειωθεί μόνο κατά 0,2 τοις εκατό της οικονομικής παραγωγής – δηλαδή κατά 457 εκατομμύρια ευρώ. Αυτό ακούγεται σαν μεγάλο ποσό, αλλά στο ίδιο έγγραφο, προτάθηκε η μείωση των κοινωνικών δαπανών κατά 1,8 δισ. €. Για το 2011 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ζήτησε να γίνουν γενικά «περικοπές στις αμυντικές δαπάνες». Συγκεκριμένα μέτρα δεν συζητήθηκαν.
Η Βουλή των Ελλήνων χρησιμοποίησε αμέσως αυτήν την δυνατότητα. Ο προϋπολογισμός για το 2012 προβλέπει την μείωση του κοινωνικού προϋπολογισμού κατά ένα επιπλέον ποσοστό 9%, ή περίπου δύο δισ. ευρώ. Οι εισφορές στο ΝΑΤΟ από την άλλη πλευρά αναμένεται να αυξηθούν κατά 50 τοις εκατό, δηλαδή στα 60 εκατ. €, οι τρέχουσες δαπάνες για τον αμυντικό προϋπολογισμό θα αυξηθούν κατά 200 εκατ. ευρώ φτάνοντας τα 1,3 δις ευρώ: μια αύξηση 18,2 τοις εκατό.
Και η γερμανική ομοσπονδιακή κυβέρνηση; Αυτή, σύμφωνα με εκπρόσωπό της, υποστήριξε «τα επιτεύγματα του Έλληνα Πρωθυπουργού κ. Παπαδήμου. Είναι γενικά αποδεκτό ότι η ελληνική κυβέρνηση με δική της ευθύνη αποβλέπει σε ουσιαστικές περικοπές των δαπανών και στους τομείς της άμυνας και των στρατιωτικών εφαρμογών». Την ίδια στιγμή ο ομιλητής, ωστόσο, αναφέρει το θέμα της αθέτησης των υποχρεώσεων σχετικά με τις εξοπλιστικές προμήθειες : «Έχουν γίνει κατά το παρελθόν με την προηγούμενη ελληνική κυβέρνηση συζητήσεις για μεμονωμένες περιπτώσεις, όπου έχουν σημειωθεί καθυστερήσεις στις πληρωμές. Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση έχει δηλώσει ως θεμελιώδη προσδοκία, ότι οι συμβάσεις θα πρέπει να εκπληρωθούν».
Πηγή: Αριστερή Στρουθοκάμηλος
