Ανοίξτε επιτέλους τα μάτια! Tου Ντανιέλ Κον-Μπεντίτ,

Ανοίξτε επιτέλους τα μάτια!

Tου Ντανιέλ Κον-Μπεντίτ, 27.4.13, La Croix, www.ppol.gr/

Χρειαζόμαστε την Ευρώπη. Και μην θεωρήσετε πως έχουμε εδώ απλά μια διακήρυξη πεποιθήσεων. Για πρώτη φορά στην ιστορία τους, τα κράτη-έθνη δεν μπορούν πια να αντισταθούν στις επελάσεις της οικονομικής σφαίρα. Όσο κι αν δεν το παραδέχονται, οι ηγέτες τους δεν είναι πλέον εις θέση να τηρήσουν τις υποσχέσεις τους. Αρκεί λίγη διαύγεια για να κατανοήσει κανείς πωςξεχωριστά ποτέ δεν πρόκειται να κατορθώσουν να ρυθμίσουν τις αγορές, να ελέγξουν την χρηματοοικονομία, να αντισταθούν στην κλιματική υποβάθμιση, να επιλύσουν τις κοινωνικές και οικονομικές κρίσεις... Φυσικά δεν φτάσαμε εκεί απλά λόγω της «δύναμης των γεγονότων». Η συλλογική ευθύνη των πολιτικών ηγεσιών είναι μεγάλη. Αν μην τι άλλο, δεν κατόρθωσαν να εκτιμήσουν σε ποιο βαθμό ήταν αποσταθεροποιητική η παγκοσμιοποίηση. Απορροφημένοι από τις «εσωτερικές υποθέσεις»τους, δεν θέλησαν να εκμεταλλευθούν την ευκαιρία που πρόσφερε η δημιουργία του ευρωπαϊκού χώρου ώστε να επεκτείνουν ανάλογα και την κοινή πολιτική τους δράση. Η διαπίστωση είναι οδυνηρή, αλλά αμετάκλητη, αρκεί να κατανοήσουν όλοι πως η είναι πρωτίστως η παγκοσμιοποίηση που μας υπαγορεύει να προβούμε σε μεγάλες αλλαγές κλίμακας: σε τριάντα χρόνια, κανένα κράτος-μέλος δεν θα ανήκει στους G8. Η επιρροή της Γαλλίας δεν θα διαφέρει πολύ από εκείνη του Λουξεμβούργου.

Εφόσον επιθυμούμε να διατηρήσουμε την πολιτιστική μας κληρονομιά, να αναπτύξουμε τις δημοκρατίες μας, να υπερασπιστούμε τις ιδέες της δικαιοσύνης και της κοινωνικής προστασίας, να αποτρέψουμε το σάρωμα του πολιτισμού μας από την παγκοσμιοποίηση, χρειάζεται να δώσουμε την μάχη στο ευρωπαϊκό επίπεδο. Διότι θα πρόκειται ασφαλώς περί μάχης.

Οι σημερινές κατηγορίες κατά της Ευρώπης είναι δικαιολογημένες. Είναι αλήθεια πως η πολιτική λιτότητας δεν απαντάει στην κρίση. Η κριτική στα ελλείμματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) είναι σωστή. Αλλά έλεος, ας ανοίξουμε τα μάτια! Το να θεωρεί κανείς πως υπάρχει εθνική λύση είναι παράλογο. Μόνο μέσω της Ευρώπης μπορούμε να συνεχίσουμε να ελέγχουμε τις ζωές μας.

Αν στην Γαλλία, ή κάποια άλλη χώρα, μια κυβέρνηση ασκεί μια κακή πολιτική, η απάντηση είναι η αλλαγή πολιτικής ή και κυβέρνησης. Αυτό ισχύει και στην Ευρώπη. Το πρόβλημα δεν είναι να εξουδετερώσουμε την Ευρώπη, αλλά εκείνους που την ελέγχουν. Μην αφήνετε να σας εξαπατούν, δεν πρόκειται να βγούμε από τον οικονομικό μαρασμό δια της επιστροφής στο κράτος-έθνος. Μηναπογοητεύεστε. Κάνοντάς το, εγγυάσθε πως θα χάσουμε κάθε δυνατότητα επίδρασης στον κόσμο. Η Ευρώπη επέτρεψε την απίστευτη πρόοδο του ανθρωπίνου πολιτισμού. Στον ίδιο γεωγραφικό χώρο που παρήγαγε ολέθριους πολέμους και απαίσιους ολοκληρωτισμούς, η προοπτική του πολέμου εξαλείφθηκε από το πολιτικό φαντασιακό. Πρόκειται περί μοναδικήςκατάκτησης· αλλά δεν αρκεί.

Ανοίξτε τα μάτια! Πείτε «όχι» σε μιαν Ευρώπη των εθνών, που θα μετατραπεί σε πεδίο μάχης νέων, οικονομικών αυτή τη φορά, πολέμων. Έλεος, μην επιτρέπετε να σας παγιδεύουν στις αυταπάτες περί σωτηρίας μέσω του έθνους-κράτους.

Αναγνωρίστε την πραγματικότητα της μάχης που αντιμετωπίζουμε: πρόκειται περί ενός «αγώνα μέχρι θανάτου» μεταξύ διαφορετικών απόψεων για την Ευρώπη, που αντιστοιχούν σε αντιθετικές πολιτικές αντιλήψεις.

Είναι προφανές πως το ευρωπαϊκό μοντέλο του Κάμερον (Cameron) δεν αφορά μιαν Ευρώπη που αντλεί την νομιμότητά της από τον εκδημοκρατισμό της παγκοσμιοποίησης. Αντιθέτως, προτείνει την υπονόμευση της ΕΕ (και των κρατών-μελών) προς όφελος των αγορών. Η ευρωπαϊκή του αντίληψη βασίζεται στην στοιχειωδέστερη αντίληψη της πολιτικής ως μιας διαδικασίας επανεκλογής και παράλληλα προάσπισης των συμφερόντων του Σίτι «του». Να είμαστε σαφείς ως προς τον αντίπαλο: είναι η εγκατάλειψη της πολιτικής, αλλιώς η μη παρέμβαση της «δημοσίου αρχής», που υποσκάπτει την Ευρώπη.

Βρισκόμαστε σε μια ρευστή κατάσταση, με ασαφή κατάληξη. Αλλά επαφίεται σε εμάς να αποφασίσουμε την κατάληξή της. Δεν πρόκειται να έχουμε «νομοτελειακά» την ανάδυση μιας Ευρώπης που να αντιστοιχεί στις ανάγκες του 21ου αιώνα και να είναι δομημένη προς όφελος τουκοινού συμφέροντος. Αρνηθείτε το «δεν υπάρχει εναλλακτική λύση». Ας τολμήσουμε την ευρωπαϊκή ομοσπονδία. Οφείλουμε να δημιουργήσουμε τις Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης· να απαιτήσουμε έναν ουσιαστικό ευρωπαϊκό προϋπολογισμό που να μας επιτρέπει να δώσουμε απάντηση στην κρίση, να εγγυηθούμε ένα επίδομα ανεργίας σε όλους τους νέους και μια υγειονομική κάλυψη αντάξια αυτού του ονόματος. Όλα αυτά μπορεί να μοιάζουν ουτοπικά. Αλλά δείτε τι συνέβη στην Γαλλία: θεωρεί την Γαλλική Επανάσταση ως κοιτίδα της, ως το ιδρυτικό της γεγονός. Κι όμως, χρειάστηκε να περάσουν εκατόν πενήντα χρόνια πριν αποδώσει το δικαίωμα ψήφου στις γυναίκες και μετατραπεί σε πραγματική δημοκρατία.

Μια πολιτική Ευρώπη, που θα δρα προς όφελος του κοινού συμφέροντος στην οικονομία, την οικονομία, την κοινωνία και την εκπαίδευση... Ιδού η ουτοπία του αιώνα μας. Εμπρός Ευρώπη των αντιφρονούντων!

Η ΕΛΛΑΔΑ ΤΗΣ ΕΠΟΜΕΝΗΣ ΗΜΕΡΑΣ-

Η ΕΛΛΑΔΑ ΤΗΣ ΕΠΟΜΕΝΗΣ ΗΜΕΡΑΣ- 
Πώς θα ηττηθούν οι πρακτικές που προκάλεσαν τη σημερινή τραγωδία

των ΜΑΝΟΥ ΜΑΤΣΑΓΓΑΝΗ, ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΙΑΚΑΝΤΑΡΗ και ΔΗΜΗΤΡΗ ΣΚΑΛΚΟΥ

Ευελπιστούμε πως η μετά το Μνημόνιο Ελλάδα θα είναι μία διαφορετική χώρα. Στο θετικό σενάριο της επίτευξης των στόχων και έπειτα από μία μακρά, πολιτικά ασταθή και κοινωνικά επώδυνη διαδικασία βίαιης προσαρμογής, το τρένο της ελληνικής οικονομίας θα έχει μπει στις ράγες της δημοσιονομικής υπευθυνότητας και της οικονομικής βιωσιμότητας.
Ταυτόχρονα όμως, η μετάβαση σε ένα διαφορετικό οικονομικο-πολιτικό «παράδειγμα» λειτουργίας θα έχει αφήσει ανοιχτές πληγές στο κοινωνικό σώμα, η επούλωση των οποίων είναι ηθικά επιθυμητή, κοινωνικά αναγκαία και πολιτικά επιβεβλημένη προκειμένου να αποτραπεί η επέλαση των πολιτικών άκρων και του επιθετικού λαϊκισμού, που ψαρεύουν στα θολά νερά της (δικαιολογημένης) ανασφάλειας των πολιτών.
Τα πολιτικά κόμματα, αντί να ερίζουν μονότονα στο κουραστικό παιχνίδι της απόδοσης ευθυνών και της μίζερης και απολίτικης υποτιθέμενης αυτοδικαίωσης τους και αντί να υπόσχονται αβέβαια οφέλη παραπέμποντας στο (άδηλο) μέλλον, οφείλουν άμεσα να διαμορφώσουν ένα πλαίσιο διαχείρισης της επόμενης μέρας που θα πηγαίνει από σήμερα πέρα από το Μνημόνιο. Οι πολιτικές δυνάμεις που επιθυμούν να εξυπηρετήσουν το δημόσιο συμφέρον δημιουργώντας και όχι γκρινιάζοντας ή αυτοεπαινούμενες, πρέπει να κινηθούν σε τρεις κύριους άξονες:
Πρώτον, να διευκολύνουν την κοινωνική κινητικότητα ώστε ευρύτατα κοινωνικά στρώματα να επωφεληθούν από την εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων. Σήμερα και έπειτα από τη σκληρή δοκιμασία που περνά ο τόπος, σε καμία περίπτωση δεν επιτρέπεται να αναπαράγονται οποιουδήποτε είδους θεσμικά κατοχυρωμένες ανισότητες στις αγορές, στη δημόσια διοίκηση, στην πρόσβαση στις κοινωνικές υπηρεσίες.
Δεύτερον, να διασφαλίσουν επαρκή κοινωνική προστασία στους «χαμένους» των μεγάλων αλλαγών, αλλά και σε όσους αποτυγχάνουν να ανταποκριθούν επιτυχώς στο σύγχρονο ανταγωνιστικό περιβάλλον. Ο οικονομικά αναποτελεσματικός και κοινωνικά άδικος χαρακτήρας της στρεβλής οικοδόμησης του κοινωνικού μας κράτους έγινε ολοφάνερος από την αποτυχία του να ανταποκριθεί στις ειδικές συνθήκες της κρίσης. Πυρήνας ενός σύγχρονου και αποτελεσματικού συστήματος κοινωνικής προστασίας πρέπει να είναι η ανάπτυξη ενός «διχτυού ασφαλείας»: μέσα από την παροχή ποιοτικών κοινωνικών υπηρεσιών κυρίως στους τομείς της υγείας και της παιδείας, με βασικές υπηρεσίες για όλους (και ιδίως για παιδιά και ηλικιωμένους), με εισοδηματική στήριξη των φτωχών και των ανέργων, καθώς και με ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης που να βοηθούν στη δημιουργία ασφαλών και καλά αμειβόμενων θέσεων εργασίας σε μια δυναμική και εξωστρεφή οικονομία.
Τρίτον, να επεξεργαστούν και να υλοποιήσουν ένα νέο ρόλο για το κράτος. Στην Ελλάδα της επόμενης μέρας το νέο κράτος δε θα θυμίζει τίποτα από τις παλαιές «αρχές» του κομματισμού και των πελατειακών προσβάσεων, οι οποίες κυριάρχησαν, περισσότερο ή λιγότερο, καθ’ όλη τη διάρκεια της μεταπολίτευσης και οδήγησαν στα σημερινά θλιβερά αποτελέσματα. Και βέβαια, κανένα σύγχρονο κοινωνικό κράτος δε μπορεί να επιβιώσει στη βάση του γραφειοκρατικού γιγαντισμού και της οικονομικής αναποτελεσματικότητας. Δε μπορεί όμως επίσης, με το πρόσχημα του εξορθολογισμού της λειτουργίας του, το κράτος να απουσιάζει εκκωφαντικά από τον προνομιακό του χώρο ως εγγυητής των επιταγών του κοινωνικού συμβολαίου. Ακόμη και στις σημερινές εξαιρετικές συνθήκες της δραματικής περιστολής των δαπανών, υπάρχουν περιθώρια για την προώθηση δημόσιων πολιτικών στο πλαίσιο εφαρμογής μιας «προοδευτικής εγκράτειας» που διακρίνει ανάμεσα σε παραγωγικές και μη παραγωγικές δημόσιες δαπάνες.
Η τήρηση των μνημονιακών υποχρεώσεων της χώρας από τους κυβερνητικούς εταίρους μέσα στο εξαιρετικά ασταθές εσωτερικό πολιτικό περιβάλλον είναι πραγματικά τιτάνιο έργο, το οποίο πρόθυμα αναγνωρίζουμε. Ωστόσο, η παρουσία των προοδευτικών αριστερών, σοσιαλδημοκρατικών και φιλελεύθερων πολιτικών δυνάμεων του τόπου δεν μπορεί και δεν πρέπει να εξαντληθεί σε αυτό. Δεν αρκεί το πολιτικό σύστημα να επιβιώσει, ουσιαστικά ισορροπώντας σε ένα κατώτερο επίπεδο. Και δεν πρέπει να επιβιώσουν εκείνες οι πρακτικές και οι νοοτροπίες που προκάλεσαν τη σημερινή τραγωδία. Είναι επιτακτική αναγκαιότητα οι σχεδιασμοί για την Ελλάδα της επόμενης μέρας να αποκτήσουν πολιτικό περιεχόμενο. Μακράν της πολιτικής δεν υπάρχουν πολιτικά κόμματα, μόνο χρυσαυγίτες. Σ’ αυτά ελπίζουμε. Εσείς;

*Ο Μάνος Ματσαγγάνης είναι αναπληρωτής καθηγητής στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Ο Γιώργος Σιακαντάρης είναι επιστημονικός διευθυντής του ΙΣΤΑΜΕ. Ο Δημήτρης Σκάλκος είναι αναπληρωτής επιστημονικός διευθυντής του Φόρουμ για την Ελλάδα.

Ο Μανιτάκης χτύπησε την καρδιά του πελατειακού συστήματος

Ο Μανιτάκης χτύπησε την καρδιά του πελατειακού συστήματος

Ένα εξαιρετικά διαφωτιστικό άρθρο του Νίκου Μπίστη

Δεν ξέρω πόσοι κατάλαβαν ακριβώς τι παίχτηκε - και ελπίζω να μην χάθηκε οριστικά - πριν δυο μέρες με την απόσυρση της ρύθμισης Μανιτάκη για τους συμβασιούχους. 

Οι συμβασιούχοι και η περιπέτεια τους βρίσκονται στην καρδιά του πελατειακού κράτους. Όλα τα κόμματα έχουν ευθύνη για αυτήν την κατάσταση. Κυρίως τα κόμματα που άσκησαν την κεντρική εξουσία , αλλά και τα άλλα γιατί άσκησαν την τοπική. Και το πρόβλημα των συμβασιούχων στην Τοπική αυτοδιοίκηση είναι μείζον όπως φαίνεται και από τις κινητοποιήσεις της ΠΟΕΟΤΑ για να μην αλλάξει τίποτε στο φαύλο αυτό καθεστώς. 

Πριν δέκα χρόνια ήμουν υφυπουργός Εσωτερικών και το γραφείο μου ήταν εκεί που βρίσκεται σήμερα του Μανιτάκη. Επί τρεις μήνες μέχρι τις εκλογές το γραφείο επί της Βασιλίσσης Σοφίας ήταν καθημερινά αποκλεισμένο. Αποκλεισμένο από συμβασιούχους που ήθελαν διαβεβαίωση ότι θα μονιμοποιηθούν (διαβεβαίωση που τους παρείχαν απλόχερα τα κόμματα της τότε αντιπολίτευσης) και από «επιτυχόντες» του ΑΣΕΠ που επέμεναν ότι παρότι είχε ολοκληρωθεί ο διαγωνισμός και είχαν προσληφθεί οι κατά σειρά επιτυχίας για τον συγκεκριμένο αριθμό θέσεων για τον οποίο είχε προκηρυχτεί , στο μέλλον έπρεπε να μην γίνει νέος διαγωνισμός αλλά να προσληφθούν αυτοί από μια οιωνοί επετηρίδα. Κάθε βράδυ που έφευγα είχαμε τον ίδιο διάλογο : «Η δεσμεύεστε η θα ψηφίσουμε Νέα Δημοκρατία» . « Παιδιά δεν μπορώ να σας υποσχεθώ πράγματα που δεν γίνονται. Ψηφίστε ότι θέλετε». 

Ψήφισαν. 

Και επήλθε η περίφημη επανίδρυση του κράτους που τίναξε την κρατική μπάνκα στον αέρα με τον νόμο Παυλόπουλου και άλλα πολλά που ακόμα πληρώνουμε. Δεν είμαι καθόλου σίγουρος ότι δεν τους έστελναν και διάφοροι βουλευτές και Υπουργοί του λαϊκού ΠΑΣΟΚ που τους διαβεβαίωναν ότι αυτοί ήταν μαζί τους αλλά δεν τους αφήνουν οι εκσυγχρονιστές. 

Ο Μανιτάκης ,λοιπόν , για να κάνουμε ένα άλμα δέκα ετών , βρήκε μια κατάσταση στον ευρύτερο δημόσιο τομέα που περιφρονούσε πεισματικά αυτό που ονομάζουμε γενικό συμφέρον. Βρήκε τα αποτελέσματα μιας καλοστημένης συντεχνιακής φάμπρικας που στο όνομα του «δικαιώματος» καταπατούσε συστηματικά το γενικό καλό. 

Πως έχει η κατάσταση: Το πρόβλημα αφορά εργαζόμενους που προσλαμβάνονται στο Δημόσιο με σύμβαση ορισμένου χρόνου η έργου και συνήθως με διαδικασίες ρουσφετολογικές. Παρά την λήξη των συμβάσεων τους , οι εργαζόμενοι αυτοί καταφεύγουν στα δικαστήρια και με την πρακτική των συνεχών αναβολών, που βασίζονται στην κατάχρηση της προσωρινής δικαστικής προστασίας κατορθώνουν να παραμένουν στο δημόσιο και να μισθοδοτούνται κανονικά επί χρόνια. Κυκλώματα δούλεψαν, δικηγορικά γραφεία έκαναν περιουσίες και ταυτοχρόνως πουλούσαν «δικαιώματα» και «αριστερή προστασία», δικηγόροι είχαν μόνιμο στασίδι σε πρωινάδικα και μοίραζαν κάρτες για αγωγές που μόνο το όνομα του αιτούντος άλλαζε. Μετά έγιναν και «αριστεροί» βουλευτές. 

Οι κύριες δίκες λόγω φόρτου εργασίας της δικαιοσύνης και συμπαιγνίας Δημοσίου και αιτούντων αναβάλλονταν επ’ αόριστον. Έτσι , επιτυχόντες του ΑΣΕΠ στερούνται τις θέσεις που δικαιούνται επειδή εργαζόμενοι, χωρίς αξιολογημένα προσόντα και με συμβάσεις που έχουν λήξει παραμένουν καταχρηστικά στη θέση τους. 

Αυτοί δεν έχουν δικαιώματα; 

Και που είναι το γενικό καλό που πρέπει να καθοδηγεί τις ενέργειες της πολιτείας;
Και ξαφνικά όλο το αντιμνημονιακό παρδαλό μέτωπο απέκτησε και γνώσεις Συνταγματικού Δικαίου. Περισσότερες προφανώς από τον Καθηγητή του Συνταγματικού Δικαίου Αντώνη Μανιτάκη. Και άρχισαν να τον κατηγορούν ότι με την τροποποίηση του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας που προωθεί περιφρονεί τις δικαστικές αποφάσεις . Όμως και πρωτοετής φοιτητής της Νομικής γνωρίζει ότι τα μέτρα προσωρινής προστασίας (οι προσωρινές διαταγές δηλαδή) δεν αποτελούν δικαστικές αποφάσεις. Είναι προσωρινές ρυθμίσεις που εκδίδονται εν αναμονή – και για περιορισμένο χρονικό διάστημα – της κυρίας δίκης , η οποία όμως δεν γινόταν ποτέ. 

Ως προς την περίφημη συνταγματικότητα, η προσωρινή διαταγή αποτελεί μεν τίτλο εκτελεστό ( 904 παρ.2 Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας) αλλά δεν συνιστά δικαστική απόφαση και κατά συνέπεια δεν εμπίπτει στον πυρήνα του άρθρου 20 του Συντάγματος. 

Πώς σπάει λοιπόν με αυτό το κόλπο η αλυσίδα που θα οδηγούσε σε καθαρή και σύννομη λύση;: Η προσωρινή διαταγή στην πράξη έχει υποκαταστήσει την προσωρινή δικαστική προστασία, δηλαδή τα ασφαλιστικά μέτρα. Αυτός που ζήτησε και πέτυχε την έκδοση της προσωρινής διαταγής, προσπαθεί να την διατηρήσει σε ισχύ απέχοντας από την συζήτηση της αίτησης του για την λήψη ασφαλιστικών μέτρων. Και τέλος τα δικαστήρια υποκαθιστούν μέσω της προσωρινής διαταγής την έγκαιρη έκδοση οριστικής απόφασης στην αίτηση ασφαλιστικών μέτρων. 

Αυτό, λοιπόν, που πρότεινε ο Μανιτάκης για να μην υποκατασταθεί η κυρία δίκη από τα ασφαλιστικά μέτρα ήταν να είναι απαράδεκτη η συζήτηση της αίτησης αν δεν έχει προσδιοριστεί δικάσιμος της κυρίας αγωγής η εάν η ημερομηνία συζητήσεως της κυρίας αγωγής απέχει περισσότερο από 6 μήνες από την ημέρα συζήτησης της αίτησης για την λήψη ασφαλιστικών μέτρων. Έτσι αποκαθίσταται η λογική που πρέπει να διέπει την προσωρινή διαταγή, τα ασφαλιστικά μέτρα και φτάνουμε – επιτέλους – και στην εκδίκαση της κύριας αγωγής ώστε να τελειώνουν οι σκόπιμες εκκρεμότητες.
Αφού τελειώσαμε με την νομική θωράκιση της πρότασης Μανιτάκη πάμε και σε μια διάσταση που φαίνεται ότι ακόμα και Υπουργοί της κυβέρνησης δεν έχουν συνειδητοποιήσει. 

Μέχρι το τέλος του 2013 έχουμε συμφωνήσει (σαν χώρα, άρα εικάζω και ως Υπουργοί) ότι θα φύγουν 4000 από το Δημόσιο. Αυτός ο αριθμός μπορεί να συγκεντρωθεί από τους ένοχους για σοβαρά ποινικά και πειθαρχικά παραπτώματα, από τους Οργανισμούς που καταργούνται η συγχωνεύονται και από τους συμβασιούχους που έληξε η σύμβαση τους. Οι δυο πρώτες κατηγορίες δεν συμπληρώνουν τον αριθμό. Ταυτοχρόνως Μανιτάκης και Στουρνάρας πέτυχαν την πρόσληψη σε ίσο αριθμό – 1 προς 1 – νέων προσοντούχων δημοσίων υπαλλήλων σε μια προσπάθεια πρακτικής αναβάθμισης του Δημοσίου. Αν οι συμβασιούχοι με παράταση του γνωστού κόλπου παραμείνουν, επειδή ο αριθμός 4000 δεν θα αλλάξει, αναγκαστικά πλέον θα πάμε σε οριζόντιες απολύσεις στο Δημόσιο. Σε αντίθετη περίπτωση θα αρχίσει πάλι το γνωστό γαϊτανάκι με τις δόσεις και τα μέτρα. 

Τι δεν καταλαβαίνουν; 

Ή θέλουν να κάνουν τους τσάμπα φιλολαϊκούς ;

Μάχες οπισθοφυλακών : του Χρήστου Χατζηγεωργίου

Θα περίμενε κανείς μετά από τρία χρόνια κρίσης και με την κοινωνία να καταρρέει εκτός από την πλήρη αντίθεσή μας σε μνημόνια λιτότητας και περικοπές μισθών και συντάξεων, εκτός από την αγανάκτησή μας γιατί πληρώνουμε όλοι με άνισο τρόπο τα χρέη που δημιούργησαν άλλοι οι οποίοι δεν τιμωρήθηκαν, εκτός από την οργή μας για τις πελατειακές σχέσεις, τη διαφθορά, τη φοροδιαφυγή, τη διαπλοκή, τη γραφειοκρατεία και τόσα άλλα...θα περίμενε κανείς να βρούμε όλοι στον εργασιακό μας χώρο, στην τοπική μας κοινωνία , στις σχέσεις μας με άλλες επαγγελματικές ομάδες τα στραβά και όλα όσα μας οδήγησαν να αποδειχθούμε ο πιο αδύναμος κρίκος της Ευρώπης.

θα περίμενε κανείς ότι αντί να βρίζουμε όλους τους άλλους να στρέψουμε το βλέμμα και σε όλα αυτά που κακώς είχαν εννοηθεί ως προνόμια του κάθε εργαζόμενου ξεχωριστά ή και ολόκληρων επαγγελματικών ομάδων ελέω εθιμικού δικαίου ( έτσι τα βρήκαμε - έτσι τα συνεχίζουμε)  και να έχει εκπονηθεί σε κάθε εργασιακό χώρο, σε κάθε υπηρεσία και σε κάθε οργανισμό ένα σχέδιο εξυγίανσης, ανόρθωσης και αποκατάστασης της αξιοκρατίας, της διαφάνειας, του πλήρους κοινωνικού ελέγχου.

Αμ! Δε!!!

Όλοι συμφωνούμε να αλλάξουνε  όλοι οι άλλοι αλλά σαν έρχεται η μπόρα στο δικό μας το κεφάλι τότε διατρανώνουμε την αντίθεσή μας "στις επιλογές της τρόικας και των διεθνών κέντρων που επιβουλεύονται την ανεξαρτησία μας". 

Ο λαός πολύ σοφά λέει "τρεις πιθαμές μακριά από τον κώλο μας κι ότι θέλει ας πάει να γίνει".

Θέλουν να μας ελέγξουν αν τηρούμε το ωράριο εργασίας μας; 

Απαράδεκτο!!!!!!

Θέλουν να μας ελέγξουν αν δηλώνουμε   όλα τα εισοδήματά μας ;

Απίστευτο!!!!Ας πάνε πρώτα να ελέγξουν τα δικά τους...

θέλουν να βάλουν δείκτες αξιολόγησης;

Ας αξιολογήσουν πρώτα το δικό τους έργο!!!!

Κλπ, κλπ...

Βέβαια εγώ ως εκπαιδευτικός θα ήθελα να αξιολογούνται οι γιατροί που με εξετάζουν στο ΕΣΥ και αν δεν ενδιαφέρονται και αν έχουν να παρακολουθήσουν τις εξελίξεις της επιστήμης τους εδώ και δέκα χρόνια να πάνε να δουλέψουν στο δικό τους ιατρείο γιατί εγώ δεν τους εμπιστεύομαι την υγεία μου.

 Επίσης θα ήθελα οι αστυνομικοί να ελέγχονται αν κάνουν υπέρβαση καθήκοντος ή τεμπελιάζουν όλη μέρα σε κάποιο καφενείο ενώ τους έχουν βγάλει πεζοπόρο υπηρεσία στις γειτονιές.

Επίσης θα ήθελα να ελέγχονται οι εφοριακοί, οι πυροσβέστες, οι επιχειρηματίες, οι εφοπλιστές.....

Το φυσιολογικό λοιπόν θα ήταν να δέχομαι να ελέγχεται και ο εκπαιδευτικός για αδιαφορία, ανάρμοστη συμπεριφορά, βίαιη συμπεριφορά κλπ

Εδώ όμως έρχεται η ώρα που εμφανίζεται ό μπλε ή πράσινος ή κόκκινος ή ροζ συνδικαλιστής και αρχίζει το παραμύθι που στοχεύει ακριβώς στην κατανοητή ανθρώπινη φοβία.

Θέλει ο εχθρός, ο αντίπαλος (κυβέρνηση, γραφειοκράτες, τεχνοκράτες, τρόικα, διεθνής ιμπεριαλισμός...όλα χωράνε) να απολύσουν 150.000 χιλιάδες υπαλλήλους ( άσχετα που ο υπουργός δηλώνει πως αυτοί θα φύγουν κυρίως μέσω συνταξιοδοτικής ωρίμανσης), θέλουν να μας κάνουν πειθήνια όργανά τους,  θέλουν να σκύβουμε το κεφάλι, θέλουν να παραδώσουν τα σχολεία στην αγορά, θέλουν να μας ξαναγυρίσουν στην εποχή του επιθεωρητή....

Κατανοώ  τον φόβο των συναδέλφων, κατανοώ την καχυποψία τους, κατανοώ ότι από την πλήρη ανομία επιχειρείται η στοχοποίηση όλων των δημοσίων υπαλλήλων κυρίως από μερικά Μ.Μ.Ε..

Αυτό που δεν κατανοώ είναι πώς αυτός ο λόγος ο  "συνδικαλιστικός" που ηχεί τόσο διχαστικός και υπερβολικός, τόσο παλιός και ξύλινος βρίσκει τόσο εύκολα πρόσβαση σε ανθρώπους που πραγματικά δεν έχουν τίποτα να φοβηθούν γιατί όχι μόνο υπερβάλλουν πολλές φορές τον εαυτό τους μέσα στην τάξη και το σχολείο αλλά και δίνουν την ίδια τη ψυχή τους για το καλό των μαθητών.

Αντί λοιπόν η συνδικαλιστική ηγεσία αλλά και όλοι οι εκπαιδευτικοί να εκπονήσουμε ένα σχέδιο αξιολόγησης αποδεκτό από όλους φτάνουμε στο σημείο να αρνούμαστε πλήρως την αξιολόγηση ακόμη και την αυτοαξιολόγηση γιατί ο εχθρός την χρησιμοποιεί ως Δούρειο Ίππο.

Έτσι γινόμαστε στην κοινωνία εντελώς αναξιόπιστοι αφού αρνούμαστε κάθετα την αξιολόγηση, δημιουργούμε άσχημα αντανακλαστικά, απέχουμε από το δημόσιο διάλογο και αφήνουμε να θριαμβεύουν οι λαϊκιστές συνδικαλιστές που μας υπόσχονται ότι θα μας κρατήσουν προστατευμένους από την επιθετικότητα των γονιών, της κοινωνίας και του"εχθρού" (κυβέρνηση, παιδαγωγικό ινστιτούτο, τρόικα κλπ).

Ένα παράδειγμα ήθελα να δώσω, οι συνάδελφοι ας με συγχωρέσουν , ούτε κι εγώ συμφωνώ επειδή μάλωσα με το γείτονα να με βάλουν σε αργία αλλά δε συμφωνώ και με την ασυδοσία που υπήρχε τόσα χρόνια και μετρημένοι στα δάχτυλα εκπαιδευτικοί αμαύρωναν το έργο και τη δουλειά των υπολοίπων.

 Φυσικά από τους εν λόγω  συνδικαλιστές ουδεμία αναφορά γίνεται στην οικτρή οικονομική κατάσταση της χώρας και ότι πρέπει να δούμε και στο χώρο μας μήπως γινόταν πάρτυ!!

Στην αρχή της κρίσης μια συνδικαλίστρια αριστερής ή μάλλον υπεραριστερής παράταξης είχε έρθει στο σχολείο μου και τη ρώτησα μήπως όντος η κρίση είναι πραγματική και θα έπρεπε να αναστείλουμε για ένα διάστημα το αίτημα για αύξηση μισθών αλλά να κάνουμε μια συμφωνία για πάγωμα μισθών για μερικά χρόνια;

Η απάντησή της ήταν "όχι βέβαια, εμείς δεν συμμετείχαμε στην αύξηση του χρέους και τη  κρίση να πληρώσει η ολιγαρχία", από τότε είδαμε τους μισθούς μας να πετσοκόβονται αλλά εμείς υπερήφανα συνεχίζουμε να έχουμε αίτημα πρώτος μισθός 1400 Ευρώ!!!!!!!
Καμιά σημασία για το αν έχει αλλάξει πλήρως η κατάσταση τα τελευταία τρία χρόνια, τα περισσότερα αιτήματα παραμένουν ίδια και καμιά επεξεργασμένη πρόταση δεν φτάνει στην κοινωνία εκτός από το να διατηρηθεί ότι υπήρχε πριν.

Όταν αποφασίσουμε όλοι μας ότι χρειάζονται αλλαγές που θα είναι αποτελεσματικές και θα έχουν καλύτερης ποιότητας  παροχές σε όλους τους τομείς, αλλαγές που έχουν σχέση με την έκτακτη κατάσταση στην οποία βρίσκεται η χώρα τότε ίσως υπάρξει ελπίδα για τους νέους που μας βλέπουν να δίνουμε μάχες οπισθοφυλακών προσπαθώντας να διατηρήσουμε προνόμια σε μια χρεωκοπημένη χώρα.

Σε καμιά περίπτωση δεν ισχυρίζομαι να πληρώσουμε το κόστος μόνο οι εργαζόμενοι ή κυρίως οι εργαζόμενοι αλλά από την άλλη δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να συμπεριφερόμαστε σαν να μην έχει γίνει τίποτε σε αυτή τη χώρα.

Συνέντευξη του προέδρου της ΔΗΜΑΡ, Φώτη Κουβέλη, στους Έλληνες ανταποκριτές στις Βρυξέλλες

ΘΕΜΑ :

Συνέντευξη του προέδρου της ΔΗΜΑΡ, Φώτη Κουβέλη, στους Έλληνες ανταποκριτές στις Βρυξέλλες

Ο πρόεδρος της ΔΗΜ.ΑΡ ολοκληρώνοντας την επίσημη επίσκεψή του στις Βρυξέλλες παραχώρησε συνέντευξη τύπου προς στους Έλληνες ανταποκριτές. Σας παραθέτουμε το κείμενο της συνοπτικής παρουσίασης των αποτελεσμάτων της επίσκεψης και ακολουθούν οι ερωτήσεις των δημοσιογράφων:

Το κείμενο

Η επίσκεψή μας στις Βρυξέλλες έγινε για να προωθήσουμε τις υποθέσεις της χώρας και των Ελλήνων που δοκιμάζονται. Των Ελλήνων που μάχονται για να βγάλουν πέρα και καταβάλλουν μεγάλες προσπάθειες για να σταθεί η χώρα όρθια.

Συναντηθήκαμε με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή – τον κ. Μπαρόζο πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και τους Επιτρόπους κ. Δαμανάκη, κ.κ Άντορ και Χαν, τον κ. Σουλτς πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και τον κ. Σβόμποτα πρόεδρο της ομάδας του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου προοδευτική συμμαχία δημοκρατών και σοσιαλιστών.

Εκφράσαμε την κατηγορηματική μας αντίθεση στη λογική λιτότητας που κυριαρχεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση και καθορίζει ένα ασφυκτικό πλαίσιο για τα προγράμματα δημοσιονομικής προσαρμογής. Η πολιτική αυτή είναι όχι μόνο κοινωνικά άδικη αλλά και οικονομικά επικίνδυνη. Οδηγεί σε οικονομική στασιμότητα και κοινωνική διάλυση. Αυξάνει τον ευρωσκεπτικισμό και δημιουργεί μεγάλους κίνδυνους για το ευρωπαϊκό οικοδόμημα.

Διατυπώσαμε την κατηγορηματική μας θέση ότι ήρθε η ώρα αυτές οι πολιτικές να αλλάξουν. Η σύνδεση της δημοσιονομικής προσαρμογής με την αναπτυξιακή διαδικασία είναι πλέον η μόνη διέξοδος. Η προώθηση με γοργά βήματα της οικονομικής και πολιτικής ενοποίησης, είναι η μόνη στρατηγική με προοπτική για την Ευρώπη. Μας χρειάζεται περισσότερη Ευρώπη. Και αυτή η διαδικασία ευρωπαϊκής ενοποίησης πρέπει να γίνει με την ουσιαστική λειτουργία των ευρωπαϊκών θεσμών και την ισότιμη σχέση μεταξύ των κρατών. Διαφορετικά ο εθνοκεντρισμός και οι κρατικοί ηγεμονισμοί θα οδηγήσουν τη διαδικασία της ενοποίησης σε αδιέξοδο.

Η Δημοκρατική Αριστερά θεωρεί αναγκαία την προώθηση κοινών δράσεων σε ευρωπαϊκό επίπεδο όλων των δυνάμεων του ευρύτερου πολιτικού φάσματος που υποστηρίζουν την αλλαγή των πολιτικών λιτότητας και την προώθηση της οικονομικής και πολιτικής ενοποίησης. Η αλλαγή των συσχετισμών στο ευρωκοινοβούλιο υπέρ των προοδευτικών και φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων είναι αναγκαία, πολύ περισσότερο μαζί με τη διεύρυνση των αρμοδιοτήτων του Κοινοβουλίου και την Εκλογή του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Ήρθαμε για να ακούσουμε αλλά κυρίως για να πούμε.

Να μεταφέρουμε την απαίτηση του ελληνικού λαού η εφαρμογή του προγράμματος προσαρμογής να γίνει στο πλαίσιο και με πνεύμα εταιρικής σχέσης, κοινής προσπάθειας και όχι επιβολής.

Να μεταφέρουμε τη θέληση του ελληνικού λαού να συνεχίσει τις προσπάθειες για τη δημοσιονομική εξυγίανση αλλά και την απαίτηση του οι θυσίες του να μην πάμε χαμένες. Την απαίτηση του η προσαρμογή αυτή να μην χαθεί σε ένα φαύλο κύκλο λιτότητας και ύφεσης, ανεργίας, μείωσης των εισοδημάτων και υποβάθμισης των συνθηκών ζωής.

Τονίσαμε στους συνομιλητές μας ότι στην Ελλάδα το πρόγραμμα προσαρμογής χρειάζεται ουσιαστικές αλλαγές. Πρέπει, επειγόντως και ολοκληρωμένα, να συνδεθεί με την ανάπτυξη αλλά και την κοινωνική προστασία. Πρέπει επειγόντως να υπάρξουν τροποποιήσεις στα μέτρα που αποδείχθηκαν αναποτελεσματικά και συμπληρώσεις με μέτρα που απαντούν στην οξεία κοινωνική κρίση που ζει η χώρα μας.

Κάναμε συγκεκριμένες προτάσεις σε αυτές τις κατευθύνσεις.

Τονίσαμε ότι η στοχευμένη μείωση φόρων είναι απαραίτητη. Οι μειώσεις του ΦΠΑ στην εστίαση και του φόρου στο πετρέλαιο θέρμανσης είναι ρυθμίσεις που πρέπει να προχωρήσουν άμεσα. Θα συμβάλλουν στην ανακούφιση των νοικοκυριών , στη βελτίωση της καταναλωτικής δυνατότητας και στην ενίσχυση της παραγωγής και της αγοράς.

Ζητήσαμε την υποστήριξη της ανάπτυξης. Την αύξηση του μέγιστου επιτρεπτού ποσού κρατικής ενίσχυσης (κανονισμός De Minimis ) που δύναται να λάβει μια νομική μορφή , που σήμερα δεν μπορεί να υπερβαίνει το ποσό των 200.000 ευρώ ανά έτος Στην αύξηση και καλύτερη διοχέτευση της χρηματοδοτικής υποστήριξης προς τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Και βεβαίως την ενεργότερη συμμετοχή της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων σε αναπτυξιακές παρεμβάσεις στη χώρας μας.

Αναδείξαμε τα χαρακτηριστικά της κοινωνικής κρίσης στη χώρα μας. Παρουσιάσαμε τις προτάσεις που καταθέσαμε στην ελληνική κυβέρνηση και ζητήσαμε τη στήριξη των αρμοδίων Κοινοτικών αρχών για την υπέρβαση γραφειοκρατικών διαδικασιών και τη χρηματοδότηση των ενεργειών που πρέπει να παρουσιάσει και θα παρουσιάσει η ελληνική κυβέρνηση.

Ειδικά σταθήκαμε στα εξής

·        Πρόγραμμα ένταξης των ανέργων που ζουν σε νοικοκυριά χωρίς κανένα εισόδημα

·        Μέτρα σχολικής σίτισης και σίτισης του φτωχού πληθυσμού. Μέτρα πρόσβασης του πληθυσμού σε υγειονομική περίθαλψη

·        Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα

Για όλα αυτά ζητήσαμε την επιτάχυνση και τη διεύρυνση της μεταφοράς πόρων. Αυτό συγκεκριμένα αφορά:

·        Ταχύτατη χρηματοδότηση δράσεων για τους νέους μέσα από την ευρωπαϊκή πρωτοβουλία για την απασχόληση των νέων

·        Διατήρηση του ποσοστού συγχρηματοδότησης στο ποσοστό του 95%

·        Υψηλότερη προκαταβολή στις αρχές του 2014 από τον Πολυετές Δημοσιονομικό Πλαίσιο 2014-2020

·        Ενεργότερο ρόλο της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων

·         

Για την Ελλάδα το κρίσιμο ζήτημα είναι η κοινωνική και πολιτική σταθερότητα. Και αυτό μπορεί να υπάρξει μόνο με διόρθωση λανθασμένων πολιτικών. Αυτό επιδιώκουμε να κάνουμε με τη συμμετοχή μας κυβέρνηση. Αυτό διεκδικούμε και από τους εταίρους μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Αυτό πρέπει να κατανοήσουν και άλλες δυνάμεις στη Ελλάδα και να συμβάλλουμε όλοι στην προώθηση μέσα από ένα εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης , στη διαμόρφωση του οποίου πρέπει να συμβάλλουμε όλοι.

Οι ερωτήσεις των δημοσιογράφων

Ερ: Κύριε πρόεδρε έχει υπάρξει εμπλοκή με τον κ. Μανιτάκη και τον κ. Ρουπακιώτη;

Απ: Η διοικητική μεταρρύθμιση προχωράει και θα προχωρήσει με ακόμη πιο γρήγορους ρυθμούς. Η διοικητική μεταρρύθμιση είναι εκείνη που μπορεί να αποδώσει μια δημόσια διοίκηση ευέλικτη, αποτελεσματική, που θα υπηρετεί τους πολίτες, αλλά και τη συνολική αναπτυξιακή διαδικασία της χώρας.

Δεν υπάρχει καμία ιδιαίτερα μεγάλη εμπλοκή. Απλώς υπάρχει ένα ζήτημα: Οι διάφοροι συμβασιούχοι που τίθενται εκτός εργασίας-όχι τώρα, αλλά και παλαιότερα-έχουν τη δυνατότητα σύμφωνα με το νόμο να προσφύγουν στα δικαστήρια και με μία προσωρινή διαταγή, εάν και εφόσον τη χορηγήσει το δικαστήριο, να επιστρέψουν στη θέση τους έως ότου κριθεί συνολική η τακτική αγωγή που έχουν καταθέσει. Τι συμβαίνει όμως στην πραγματικότητα; Η προσωρινή διαταγή έχει χάσει την προσωρινότητα της, με την έννοια ότι για να εκδικαστεί μια υπόθεση και να έχουμε εντέλει την έκδοση αποφάσεως, χρειάζεται συνήθως δυο, τρία ή και περισσότερα έτη. Κατά συνέπεια η προσωρινή διαταγή διαρκεί επί μακρόν.

Η λύση μπορεί να βρεθεί με την παραμονή της προσωρινής διαταγής-είναι στοιχείο της παροχής έννομης διαδικασίας-αλλά με ειδική νομοθετική ρύθμιση να καθοριστεί το χρονικό σημείο μέσα στο οποίο θα εκδίδεται η οριστική απόφαση και θα λύνει τη διαφορά του συμβασιούχου, του εργαζομένου με το ελληνικό δημόσιο.

Θεωρώ ότι εκεί μπορεί να εξευρεθεί ο κοινός τόπος και έχω τη βεβαιότητα ότι θα εξευρεθεί.

Ερ: Κύριε πρόεδρε από τις επαφές που είχατε με τον κ. Μπαρόζο, αλλά και με τους άλλους Ευρωπαίους αξιωματούχους θεωρείτε ότι κάτι αλλάζει, ότι μπορεί να υπάρξει μια πολιτική χαλάρωσης της λιτότητας;

Απ: Αποκόμισα την εντύπωση, αλλά θα σας έλεγα και τη βεβαιότητα ότι υπάρχει μετατόπιση από τη γραμμή της λιτότητας. Όχι μόνο ο κ. Μπαρόζο, αλλά και οι άλλοι Ευρωπαίοι που συνάντηση, δείχνουν να κατανοούν ότι η πολιτική της λιτότητας τροφοδοτεί το φαύλο κύκλο και το αδιέξοδο. Αυτό είναι θετικό, είναι σημαντικό. Απομένει αυτό που διατυπώθηκε ως άποψη στις συναντήσεις που είχα, να υπάρξει και συγκεκριμένη εφαρμοσμένη πολιτική της ΕΕ.

Σε κάθε περίπτωση, εάν η Ευρώπη συνεχίσει αυτή την πολιτική, εάν η Ευρώπη παραμείνει στη λογική της λιτότητας και της άκαμπτης δημοσιονομικής προσαρμογής, εάν παραμείνει μακριά από ουσιαστικές αναπτυξιακές διαδικασίες και εντέλει αν παραμείνει μακριά από την οικονομική της ενοποίηση, φοβάμαι ότι θα αντιμετωπίσει τριγμούς. Και δεν πρέπει να αντιμετωπίσει τριγμούς. Αντίθετα, η Ευρώπη πρέπει να προχωρήσει μπροστά, είναι το κατεξοχήν πρόσφορο πεδίο για τους λαούς της Ευρώπης.

Συνάντηση του προέδρου της ΔΗΜΑΡ, Φώτη Κουβέλη, με τον Γιοχάνες Χαν.

ΘΕΜΑ :

Συνάντηση του προέδρου της ΔΗΜΑΡ, Φώτη Κουβέλη, με τον Γιοχάνες Χαν.

Ο πρόεδρος της Δημοκρατικής Αριστεράς, Φώτης Κουβέλης, συνοδευόμενος από αντιπροσωπεία της ΔΗΜΑΡ, συναντήθηκε σήμερα στις Βρυξέλλες με τον Αυστριακό Επίτροπο Γιοχάνες Χαν, αρμόδιο για θέματα Περιφερειακής Πολιτικής.

Αμέσως μετά τη συνάντηση ο Φ. Κουβέλης δήλωσε τα εξής:

«Με τον αρμόδιο Επίτροπο Περιφερειακής Πολιτικής, τον κύριο Χαν, συζητήσαμε ζητήματα τα οποία έχουν σχέση με την ανάπτυξη στη χώρα μας. Επισήμανα την ανάγκη να διατηρηθεί το ποσοστό συγχρηματοδότησης στο επίπεδο του 95%, καθώς και η όποια ανάπτυξη να συνδεθεί με τα ζητήματα της απασχόλησης.

Επισήμανα, επίσης, την ανάγκη να υπάρξει μια μεγάλη προκαταβολή από τα χρήματα που αφορούν στο νέο δημοσιονομικό πλαίσιο τη περιόδου 2014-2020. 

Η Ελλάδα πρέπει να τρέξει αναπτυξιακά. Μας χρειάζονται αυτά τα κονδύλια και θέλω να πιστεύω ότι πράγματι θα αντιμετωπισθούν κατά το πως αντιστοιχεί στις πραγματικές ανάγκες της χώρας μας, αναφορικά με το πολύ σημαντικό μέγεθος που λέγεται ανάπτυξη».

Φ.Κουβέλης συνέντευξη Τύπου στις Βρυξέλλες

Φ. Κουβέλης: Διατήρηση του νόμου, αλλά αντιμετώπιση της κατάστασης

Οριο για τον χρόνο εκδίκασης των προσφυγών ζητεί και ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ - Τι δήλωσε στη συνέντευξη Τύπου στις Βρυξέλλες

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ:  15:12 | ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ:  15:50

EUROKINISSI-ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΤΩΜΕΡΗΣ)

emailεκτύπωση  

Από τις Βρυξέλλες, αναφερόμενος στην αντιπαράθεση για την νομοθετική ρύθμιση που αφορά τις προσωρινές διαταγές και τα ασφαλιστικά μέτρα, ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ Φώτης Κουβέλης, παρενέβη «πυροσβεστικά» στην κρίση που έχει ενσκήψει στην Αθήνα.

Υπάρχει ένας νόμος που πρέπει να διατηρηθεί, καθώς δίνει τη δυνατότητα προσωρινής δικαστικής προστασίας. Αυτή είναι η έννομη τάξη, σχολίασε το μεσημέρι, στο περιθώριο συνέντευξης Τύπου, που έδωσε στο πλαίσιο της επίσκεψής του, ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ. Πρόσθεσε όμως ότι πρέπει ταυτοχρόνως να αντιμετωπιστεί και η κατάσταση που υπάρχει, ώστε να μην χάνεται η προσωρινότητα και επομένως πρέπει να οριστεί χρονικό διάστημα, εντός τους οποίου να εκδικάζονται οι σχετικές προσφυγές.

Με την παρέμβασή του, όπως όλα δείχνουν, ο κ. Κουβέλης επιχειρεί να βρει τη χρυσή τομή ανάμεσα στη διατήρηση εργατικών δικαιωμάτων, αφενός και την επίσπευση, αφετέρου, των διαδικασιών, ώστε να ξεκαθαρίσει και το τοπίο στο πλαίσιο των συμφωνιών με την τρόικα για τις αναδιαρθρώσεις στο δημόσιο και τη μείωση του προσωπικού του.

Ο κ. Κουβέλης επιδιώκει επίσης, όπως εκτιμάται, να κρατήσει την ισορροπία που φάνηκε να διαταράσσεται μεταξύ των δύο υπουργών που προέρχονται από τη ΔΗΜΑΡ, τουΑντώνη Μανιτάκη και του Αντώνη Ρουπακιώτη, συνθέτοντας τις δύο αντικρουόμενες απόψεις σε μια κοινά αποδεκτή «βελτιωμένη» ρύθμιση».

Ολόκληρη η συνέντευξη Τύπου του προέδρου της ΔΗΜΑΡ

«Η επίσκεψή μας στις Βρυξέλλες έγινε για να προωθήσουμε τις υποθέσεις της χώρας και των Ελλήνων που δοκιμάζονται. Των Ελλήνων που μάχονται για να βγάλουν πέρα και καταβάλλουν μεγάλες προσπάθειες για να σταθεί η χώρα όρθια.

Συναντηθήκαμε με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή – τον κ. Μπαρόζο πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και τους Επιτρόπους κ. Δαμανάκη, κ.κ Άντορ και Χαν, τον κ. Σουλτς πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και τον κ. Σβόμποτα πρόεδρο της ομάδας του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου προοδευτική συμμαχία δημοκρατών και σοσιαλιστών.

Εκφράσαμε την κατηγορηματική μας αντίθεση στη λογική λιτότητας που κυριαρχεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση και καθορίζει ένα ασφυκτικό πλαίσιο για τα προγράμματα δημοσιονομικής προσαρμογής. Η πολιτική αυτή είναι όχι μόνο κοινωνικά άδικη αλλά και οικονομικά επικίνδυνη. Οδηγεί σε οικονομική στασιμότητα και κοινωνική διάλυση. Αυξάνει τον ευρωσκεπτικισμό και δημιουργεί μεγάλους κίνδυνους για το ευρωπαϊκό οικοδόμημα.

Διατυπώσαμε την κατηγορηματική μας θέση ότι ήρθε η ώρα αυτές οι πολιτικές να αλλάξουν. Η σύνδεση της δημοσιονομικής προσαρμογής με την αναπτυξιακή διαδικασία είναι πλέον η μόνη διέξοδος. Η προώθηση με γοργά βήματα της οικονομικής και πολιτικής ενοποίησης, είναι η μόνη στρατηγική με προοπτική για την Ευρώπη. Μας χρειάζεται περισσότερη Ευρώπη. Και αυτή η διαδικασία ευρωπαϊκής ενοποίησης πρέπει να γίνει με την ουσιαστική λειτουργία των ευρωπαϊκών θεσμών και την ισότιμη σχέση μεταξύ των κρατών. Διαφορετικά ο εθνοκεντρισμός και οι κρατικοί ηγεμονισμοί θα οδηγήσουν τη διαδικασία της ενοποίησης σε αδιέξοδο.

Η Δημοκρατική Αριστερά θεωρεί αναγκαία την προώθηση κοινών δράσεων σε ευρωπαϊκό επίπεδο όλων των δυνάμεων του ευρύτερου πολιτικού φάσματος που υποστηρίζουν την αλλαγή των πολιτικών λιτότητας και την προώθηση της οικονομικής και πολιτικής ενοποίησης. Η αλλαγή των συσχετισμών στο ευρωκοινοβούλιο υπέρ των προοδευτικών και φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων είναι αναγκαία, πολύ περισσότερο μαζί με τη διεύρυνση των αρμοδιοτήτων του Κοινοβουλίου και την Εκλογή του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Ήρθαμε για να ακούσουμε αλλά κυρίως για να πούμε.

Να μεταφέρουμε την απαίτηση του ελληνικού λαού η εφαρμογή του προγράμματος προσαρμογής να γίνει στο πλαίσιο και με πνεύμα εταιρικής σχέσης, κοινής προσπάθειας και όχι επιβολής.

Να μεταφέρουμε τη θέληση του ελληνικού λαού να συνεχίσει τις προσπάθειες για τη δημοσιονομική εξυγίανση αλλά και την απαίτηση του οι θυσίες του να μην πάμε χαμένες. Την απαίτηση του η προσαρμογή αυτή να μην χαθεί σε ένα φαύλο κύκλο λιτότητας και ύφεσης, ανεργίας, μείωσης των εισοδημάτων και υποβάθμισης των συνθηκών ζωής.

Τονίσαμε στους συνομιλητές μας ότι στην Ελλάδα το πρόγραμμα προσαρμογής χρειάζεται ουσιαστικές αλλαγές. Πρέπει, επειγόντως και ολοκληρωμένα, να συνδεθεί με την ανάπτυξη αλλά και την κοινωνική προστασία. Πρέπει επειγόντως να υπάρξουν τροποποιήσεις στα μέτρα που αποδείχθηκαν αναποτελεσματικά και συμπληρώσεις με μέτρα που απαντούν στην οξεία κοινωνική κρίση που ζει η χώρα μας.

Κάναμε συγκεκριμένες προτάσεις σε αυτές τις κατευθύνσεις.

Τονίσαμε ότι η στοχευμένη μείωση φόρων είναι απαραίτητη. Οι μειώσεις του ΦΠΑ στην εστίαση και του φόρου στο πετρέλαιο θέρμανσης είναι ρυθμίσεις που πρέπει να προχωρήσουν άμεσα. Θα συμβάλλουν στην ανακούφιση των νοικοκυριών , στη βελτίωση της καταναλωτικής δυνατότητας και στην ενίσχυση της παραγωγής και της αγοράς.

Ζητήσαμε την υποστήριξη της ανάπτυξης. Την αύξηση του μέγιστου επιτρεπτού ποσού κρατικής ενίσχυσης (κανονισμός De Minimis ) που δύναται να λάβει μια νομική μορφή , που σήμερα δεν μπορεί να υπερβαίνει το ποσό των 200.000 ευρώ ανά έτος Στην αύξηση και καλύτερη διοχέτευση της χρηματοδοτικής υποστήριξης προς τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Και βεβαίως την ενεργότερη συμμετοχή της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων σε αναπτυξιακές παρεμβάσεις στη χώρας μας.

Αναδείξαμε τα χαρακτηριστικά της κοινωνικής κρίσης στη χώρα μας. Παρουσιάσαμε τις προτάσεις που καταθέσαμε στην ελληνική κυβέρνηση και ζητήσαμε τη στήριξη των αρμοδίων Κοινοτικών αρχών για την υπέρβαση γραφειοκρατικών διαδικασιών και τη χρηματοδότηση των ενεργειών που πρέπει να παρουσιάσει και θα παρουσιάσει η ελληνική κυβέρνηση.

Ειδικά σταθήκαμε στα εξής

·        Πρόγραμμα ένταξης των ανέργων που ζουν σε νοικοκυριά χωρίς κανένα εισόδημα

·        Μέτρα σχολικής σίτισης και σίτισης του φτωχού πληθυσμού. Μέτρα πρόσβασης του πληθυσμού σε υγειονομική περίθαλψη

·        Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα

Για όλα αυτά ζητήσαμε την επιτάχυνση και τη διεύρυνση της μεταφοράς πόρων. Αυτό συγκεκριμένα αφορά:

·        Ταχύτατη χρηματοδότηση δράσεων για τους νέους μέσα από την ευρωπαϊκή πρωτοβουλία για την απασχόληση των νέων

·        Διατήρηση του ποσοστού συγχρηματοδότησης στο ποσοστό του 95%

·        Υψηλότερη προκαταβολή στις αρχές του 2014 από τον Πολυετές Δημοσιονομικό Πλαίσιο 2014-2020

·        Ενεργότερο ρόλο της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων

Για την Ελλάδα το κρίσιμο ζήτημα είναι η κοινωνική και πολιτική σταθερότητα. Και αυτό μπορεί να υπάρξει μόνο με διόρθωση λανθασμένων πολιτικών. Αυτό επιδιώκουμε να κάνουμε με τη συμμετοχή μας κυβέρνηση. Αυτό διεκδικούμε και από τους εταίρους μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Αυτό πρέπει να κατανοήσουν και άλλες δυνάμεις στη Ελλάδα και να συμβάλλουμε όλοι στην προώθηση μέσα από ένα εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης , στη διαμόρφωση του οποίου πρέπει να συμβάλλουμε όλοι. 

Οι ερωτήσεις των δημοσιογράφων

Ερ: Κύριε πρόεδρε έχει υπάρξει εμπλοκή με τον κ. Μανιτάκη και τον κ. Ρουπακιώτη;

Απ: Η διοικητική μεταρρύθμιση προχωράει και θα προχωρήσει με ακόμη πιο γρήγορους ρυθμούς. Η διοικητική μεταρρύθμιση είναι εκείνη που μπορεί να αποδώσει μια δημόσια διοίκηση ευέλικτη, αποτελεσματική, που θα υπηρετεί τους πολίτες, αλλά και τη συνολική αναπτυξιακή διαδικασία της χώρας.

Δεν υπάρχει καμία ιδιαίτερα μεγάλη εμπλοκή. Απλώς υπάρχει ένα ζήτημα: Οι διάφοροι συμβασιούχοι που τίθενται εκτός εργασίας-όχι τώρα, αλλά και παλαιότερα-έχουν τη δυνατότητα σύμφωνα με το νόμο να προσφύγουν στα δικαστήρια και με μία προσωρινή διαταγή, εάν και εφόσον τη χορηγήσει το δικαστήριο, να επιστρέψουν στη θέση τους έως ότου κριθεί συνολική η τακτική αγωγή που έχουν καταθέσει. Τι συμβαίνει όμως στην πραγματικότητα; Η προσωρινή διαταγή έχει χάσει την προσωρινότητα της, με την έννοια ότι για να εκδικαστεί μια υπόθεση και να έχουμε εντέλει την έκδοση αποφάσεως, χρειάζεται συνήθως δυο, τρία ή και περισσότερα έτη. Κατά συνέπεια η προσωρινή διαταγή διαρκεί επί μακρόν.

Η λύση μπορεί να βρεθεί με την παραμονή της προσωρινής διαταγής-είναι στοιχείο της παροχής έννομης διαδικασίας-αλλά με ειδική νομοθετική ρύθμιση να καθοριστεί το χρονικό σημείο μέσα στο οποίο θα εκδίδεται η οριστική απόφαση και θα λύνει τη διαφορά του συμβασιούχου, του εργαζομένου με το ελληνικό δημόσιο.

Θεωρώ ότι εκεί μπορεί να εξευρεθεί ο κοινός τόπος και έχω τη βεβαιότητα ότι θα εξευρεθεί.

Ερ: Κύριε πρόεδρε από τις επαφές που είχατε με τον κ. Μπαρόζο, αλλά και με τους άλλους Ευρωπαίους αξιωματούχους θεωρείτε ότι κάτι αλλάζει, ότι μπορεί να υπάρξει μια πολιτική χαλάρωσης της λιτότητας;

Απ: Αποκόμισα την εντύπωση, αλλά θα σας έλεγα και τη βεβαιότητα ότι υπάρχει μετατόπιση από τη γραμμή της λιτότητας. Όχι μόνο ο κ. Μπαρόζο, αλλά και οι άλλοι Ευρωπαίοι που συνάντηση, δείχνουν να κατανοούν ότι η πολιτική της λιτότητας τροφοδοτεί το φαύλο κύκλο και το αδιέξοδο. Αυτό είναι θετικό, είναι σημαντικό. Απομένει αυτό που διατυπώθηκε ως άποψη στις συναντήσεις που είχα, να υπάρξει και συγκεκριμένη εφαρμοσμένη πολιτική της ΕΕ.

Σε κάθε περίπτωση, εάν η Ευρώπη συνεχίσει αυτή την πολιτική, εάν η Ευρώπη παραμείνει στη λογική της λιτότητας και της άκαμπτης δημοσιονομικής προσαρμογής, εάν παραμείνει μακριά από ουσιαστικές αναπτυξιακές διαδικασίες και εντέλει αν παραμείνει μακριά από την οικονομική της ενοποίηση, φοβάμαι ότι θα αντιμετωπίσει τριγμούς. Και δεν πρέπει να αντιμετωπίσει τριγμούς. Αντίθετα, η Ευρώπη πρέπει να προχωρήσει μπροστά, είναι το κατεξοχήν πρόσφορο πεδίο για τους λαούς της Ευρώπης».

Μήνυμα Μπαρόζο προς Φ. Κουβέλη

Μήνυμα Μπαρόζο προς Φ. Κουβέλη

Του ανταποκριτή μας στις Βρυξέλλες Νικου Χρυσολωρα εφημερίδα Καθημερινή

Μάρτυρας της σταθερής επιμονής της Κομισιόν «για την ανάγκη οι μεταρρυθμίσεις στην Ελλάδα να συνεχιστούν με την ίδια αποφασιστικότητα» έγινε χθες ο κ. Φ. Κουβέλης, καθώς αυτό ήταν το κεντρικό μήνυμα του πρόεδρου της Κομισιόν Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο στη συνάντησή τους στις Βρυξέλλες. Επιπλέον δε, ο πρόεδρος της Επιτροπής επανέλαβε ότι «δεν υπάρχει καλύτερη εναλλακτική λύση για την Ελλάδα», ενώ επικαλέστηκε το παράδειγμα της Ιρλανδίας προκειμένου να υπογραμμίσει πόσο ωφέλιμη αποδείχθηκε στη συγκεκριμένη χώρα η κοινωνική και η πολιτική συναίνεση για την επιτυχή εφαρμογή του αντίστοιχου μνημονίου.

Ολα τούτα, ωστόσο, καθώς αποτελούν πάγιες θέσεις του κ. Μπαρόζο, θα ήταν λάθος να εκληφθούν ως πολιτικές νουθεσίες προς τον κ. Κουβέλη. Πολύ περισσότερο όταν ο πρόεδρος της Κομισιόν μίλησε με θερμότατα λόγια για τη συμμετοχή της ΔΗΜΑΡ στην κυβέρνηση, λέγοντας στον κ. Κουβέλη ότι «είναι σπάνιο να ακούω για πολιτικούς αρχηγούς ότι αναγνωρίζονται όχι μόνον από τους φίλους τους αλλά και από τους αντιπάλους τους». Οπως μάλιστα μετέφεραν συνεργάτες του κ. Κουβέλη, που ήταν παρόντες στη συνάντηση, ο κ. Μπαρόζο άκουσε με προσοχή και επιφυλάχθηκε να μελετήσει όλα τα αιτήματα που του ετέθησαν. Μεταξύ άλλων, την ανάγκη μείωσης του ΦΠΑ στην εστίαση και του φόρου του πετρελαίου θέρμανσης και κυρίως τον επαναπροσανατολισμό των πόρων του ΕΣΠΑ σε αναπτυξιακές δράσεις, όπως και την αύξηση της προκαταβολής που θα λάβει η χώρα μας τον Ιανουάριο στο νέο πλαίσιο στήριξης της περιόδου 2014-2020. Αξιοσημείωτο είναι ότι ο κ. Μπαρόζο μετέφερε στον κ. Κουβέλη ως επικρατούσα πλέον τη σκέψη στις Βρυξέλλες να δοθεί χρονική παράταση στη δημοσιονομική προσαρμογή των χωρών που πλήττονται περισσότερο από την ύφεση, χωρίς έτσι να αποκλείει το ενδεχόμενο τούτο να επαναληφθεί και για την περίπτωση της Ελλάδας. Εμφαση επίσης έδωσε στην εν εξελίξει αναδιάρθρωση του δημοσίου τομέα, τονίζοντας ότι είναι λάθος η συζήτηση να επικεντρώνεται μόνο στα νούμερα των αποχωρήσεων, καθώς το βασικό ζητούμενο είναι η ποιοτική αναβάθμιση και η παροχή καλύτερων υπηρεσιών προς τους πολίτες. Τέλος, ο κ. Μπαρόζο εξέφρασε την ικανοποίησή του για την πρόοδο που έχει σημειώσει η χώρα μας στην τήρηση των δεσμεύσεών της και την ελπίδα ότι η δυναμική της προσπάθειας δεν θα ατονήσει.

Συνάντηση με τον Χάνες Σβόμποντα

Αναλόγως θερμό ήταν το κλίμα και στη συνάντηση που είχε ο κ. Κουβέλης με τον επικεφαλής των Σοσιαλιστών στην Ευρωβουλή, Χάνες Σβόμποντα, ο οποίος ανέφερε ότι η ΔΗΜΑΡ είναι καλοδεχούμενη στην ομάδα των Σοσιαλδημοκρατών όποτε το κόμμα του κ. Κουβέλη αποφασίσει να απευθύνει επισήμως το σχετικό αίτημα.

για την διεκδίκηση των πολεμικών αποζημιώσεων από τη Γερμανία

ΘΕΜΑ : Παρέμβαση του Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου της ΔΗΜΑΡ Βασίλη Οικονόμου στην Επίκαιρη Επερώτηση για την διεκδίκηση των πολεμικών αποζημιώσεων από τη Γερμανία
Στην συζήτηση στην Ολομέλεια της Βουλής της Επίκαιρης Επερώτησης του ΣΥΡΙΖΑ για την διεκδίκηση των γερμανικών αποζημιώσεων από την Ελλάδα, ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Δημοκρατικής Αριστεράς, Βουλευτής Αττικής, Βασίλης Οικονόμου, υποστήριξε μεταξύ άλλων:
«Δεν ζητάμε συμψηφισμό των γερμανικών οφειλών με όσα σήμερα δανείζεται η Ελλάδα. Ζητάμε να αποκατασταθεί το δίκαιο και να αποζημιωθεί και η Ελλάδα από την Γερμανία όπως και οι υπόλοιπες χώρες, αφού είναι η μόνη χώρα που δεν έχει αποζημιωθεί μέχρι στιγμής.
Γίνεται σήμερα μια συστηματική εθνική προσπάθεια από την Κυβέρνηση για να διεκδικηθούν αυτά που οφείλονται στη χώρα με κάθε νόμιμο και δίκαιο τρόπο. Όλες οι πτέρυγες του Συνταγματικού Τόξου συμφωνούμε ότι είναι εθνικό ζήτημα και όλοι μαζί πρέπει να καταλήξουμε στην πιο σωστή μεθοδολογία, διπλωματική, πολιτική και νομική, ώστε να αποδοθούν τα νόμιμα στην Ελλάδα. Καμία χώρα δεν έχει το δικαίωμα να αναπτύσσει την οικονομία, αθετώντας τις υποχρεώσεις έναντι ενός λαού και οι Γερμανοί που το διακηρύττουν πρώτοι οφείλουν να το κάνουν και πράξη».

Δηλώσεις Κουβέλη στις Βρυξέλλες

ΘΕΜΑ : Συνάντηση του προέδρου της ΔΗΜΑΡ, Φώτη Κουβέλη, με τον Λάζλο Άντορ

Ο πρόεδρος της Δημοκρατικής Αριστεράς, Φώτης Κουβέλης, συνοδευόμενος από αντιπροσωπεία της ΔΗΜΑΡ, συναντήθηκε σήμερα στις Βρυξέλλες με τον Ευρωπαίο Επίτροπο Απασχόλησης και Κοινωνικής Υποθέσεων Λάζλο Άντορ.
Αμέσως μετά τη συνάντηση ο Φ. Κουβέλης δήλωσε τα εξής:
«Συζητήσαμε με τον κ. Άντορ το οξύ πρόβλημα της χώρας. Δηλώσαμε ότι είμαστε αντίθετοι με τις πολιτικές λιτότητας και υποβάθμισης του κοινωνικού κράτους. Τονίσαμε την ανάγκη να υπάρξουν έκτακτα μέτρα για την υποστήριξη της Ελλάδας ώστε να υπάρξει ανακούφιση των ανέργων και ενίσχυση όλων εκείνων που ζουν σε συνθήκες μεγάλης φτώχειας.
Θέσαμε την πρότασή μας, όσο και την διεκδίκησή μας, για έκτακτα μέτρα ανακούφισης των ανέργων. Μαζί με τα προγράμματα υποστήριξης των νέων για ένταξη στην αγορά εργασίας, πρέπει να υπάρξει άμεση παρέμβαση για τους ανέργους που ζουν σε νοικοκυριά που δεν έχουν κανένα εργαζόμενο. Αυτό αφορά πάνω από 400.000 οικογένειες. Επίσης για ανέργους άνω των 55 ετών με παρωχημένες ειδικότητες.
Θέσαμε με ένταση το ζήτημα της σχολικής σίτισης. Επισημάναμε την ανάγκη για μία μεγάλη θεσμική ρύθμιση για την εφαρμογή του μέτρου του ελαχίστου εγγυημένου εισοδήματος - καθολικά, για ολόκληρη τη χώρα - ώστε να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της αξιοπρεπούς διαβίωσης των αδύναμων κοινωνικών στρωμάτων.
Το κοινωνικό κράτος στην Ευρώπη και την Ελλάδα πρέπει να επαναθεμελιωθεί. Η προσαρμογή της χώρας και η δημοσιονομική εξυγίανση πρέπει να γίνει με κοινωνική προστασία»




.Ο πρόεδρος της Δημοκρατικής Αριστεράς, Φώτης Κουβέλης, συνοδευόμενος από τα μέλη της Εκτελεστικής Επιτροπής Σάκη Παπαθανασίου και Γεράσιμο Γεωργάτο, τη βουλευτή Μαρία Γιαννακάκη, τον σύμβουλο για ευρωπαϊκά θέματα Γιάννη Μεϊμάρογλου και τον εκπρόσωπο τύπου Ανδρέα Παπαδόπουλο, συναντήθηκε με τον Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Χοσέ Μανουέλ Μπαρόζο. 

Αμέσως μετά τη συνάντηση ο Φ. Κουβέλης δήλωσε τα εξής:

«Είπα στον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής τη θέση μας ότι η πολιτική λιτότητας διαλύει την κοινωνία και υπονομεύει την προοπτική εξόδου από την οικονομική κρίση. Είμαστε αντίθετοι σε αυτήν την πολιτική. Η απάντηση στην ύφεση δεν μπορεί παρά να είναι η λήψη άμεσων μέτρων για να ξεκινήσει η αναπτυξιακή διαδικασία.
Η κατάσταση της κοινωνίας, με χαρακτηριστική περίπτωση τα τεράστια ποσοστά ανεργίας, επιβάλλει τη λήψη άμεσων μέτρων προκειμένου να δημιουργηθεί ένα δίχτυ κοινωνικής προστασίας. Τονίσαμε ότι η στοχευόμενη μείωση φόρων είναι απαραίτητη. Η μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση και του φόρου στο πετρέλαιο θέρμανσης είναι ρυθμίσεις που πρέπει να προχωρήσουν άμεσα.

Ζητήσαμε από τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής την επιτάχυνση και τη διεύρυνση της μεταφοράς πόρων. Αυτό αφορά στον αναπροσανατολισμό των πόρων του ΕΣΠΑ, την αύξηση της προκαταβολής από το νέο πλαίσιο στήριξης 2014-2020, αλλά και τον ενεργότερο ρόλο της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων.
Επισημάναμε ότι η πολιτική της λιτότητας και η αύξηση των ενδοευρωπαϊκών ανισοτήτων τροφοδοτούν φυγόκεντρες τάσεις, επιστροφή σε εθνοκεντρισμό και πολιτική ισχυροποίηση των άκρων. Δηλώσαμε ότι για τη Δημοκρατική Αριστερά η προοπτική της Ευρώπης βρίσκεται στην ουσιαστική οικονομική και πολιτική ενοποίησή της».

Ο πρόεδρος της Δημοκρατικής Αριστεράς, Φώτης Κουβέλης, συνοδευόμενος από αντιπροσωπεία της ΔΗΜΑΡ, συναντήθηκε στις Βρυξέλλες με τον πρόεδρο της Ομάδας Ευρωπαίων Σοσιαλιστών και Δημοκρατών, Hannes Swoboda.

Αμέσως μετά τη συνάντηση ο Φ. Κουβέλης δήλωσε τα εξής:

"Πρέπει να αγωνιστούμε για μια Ευρώπη που προχωράει μπροστά για την πολιτική και την οικονομική της ενοποίηση. Ήταν μια εξαιρετικά χρήσιμη συζήτηση με τον κύριο Σβόμποντα, αναφορικά με τα ζητήματα της Ευρώπης, η οποία πρέπει να βγει από την ύφεση, να φύγει από τη λιτότητα και να προχωρήσει μπροστά με τους λαούς της Ευρώπης."