δημαγωγοί και λαϊκιστές
Δεν έχω ακούσει μεγαλύτερη ........από αρχηγό πολιτικού κόμματος που μάλιστα βρίσκεται στην αξιωματική αντιπολίτευση.
Δηλαδή ο Αλέξης καλεί την κυβέρνηση που την ψήφισε το 48% του εκλογικού σώματος να παραιτηθεί, επειδή προεκλογικά άλλα έλεγε και άλλα κάνει, ώστε να αναλάβει το 27% να κυβερνήσει τη χώρα. Με ποια νομιμοποίηση, με ποια κοινοβουλευτική πλειοψηφία, με τι ψήφο εμπιστοσύνης;
Άρες μάρες κουκουνάρες, γιατί κάτι τέτοιο θα σήμαινε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα συνεργαζόταν και με άλλες πολιτικές δυνάμεις τις οποίες όμως ή ο ίδιος απορρίπτει (Χρυσή Αυγή, Ανεξάρτητοι Έλληνες, ΠΑΣΟΚ, Ν.Δ.) ή οι άλλες δυνάμεις δεν θέλουν να συνεργαστούν μαζί του (ΚΚΕ, ΔΗΜΑΡ).
Είναι δυνατόν αριστερό κόμμα να πιστεύει ότι χωρίς να έχει την κοινοβουλευτική πλειοψηφία, εκπροσωπώντας το 1/4 ή έστω το 1/3 της ελληνικής κοινωνίας και με το λαϊκό κίνημα σε ύπνωση να πιστεύει ότι μπορεί να προχωρήσει σε επαναστατικές αλλαγές; Μέσα σε δύο μήνες θα είχε καταρρεύσει κάτω από τη διεθνή απομόνωση και την απογοήτευση και αποδοκιμασία του κόσμου.
Αλέξη σε ποιους νομίζεις ότι απευθύνεσαι;
Οι Δημαγωγοί είναι γνωστοί από την δράση τους στην αρχαία Ελλάδα. Δημαγωγός θεωρείται αυτός που χαϊδεύει τα αυτιά των πολιτών, τους λέει ότι ακριβώς θέλουν να ακούσουν και εκμεταλλεύεται τις αδυναμίες και τα προσωπικά συμφέροντα του καθενός ώστε να ανέλθει στην εξουσία.
Όποιος σήμερα στην Ελλάδα βγει και μιλήσει για συνωμοσίες εναντίον της χώρας μας, για ξεπούλημα της χώρας, για να διώξουμε από τη χώρα το ΔΝΤ , για την εθνική μας και θρησκευτική μας ανωτερότητα, για τον πλούτο που έχουμε, για τον πολιτισμό μας, για τον Κίσιγκερ που ήθελε να μας αφανίσει, για ...για..για...θεωρείται από ένα μεγάλο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας ότι κάνει αντίσταση και αποτελεί ελπίδα για τον τόπο.
Χυδαιότητα και λαϊκισμός θα έλεγα εγώ, καθώς εκμεταλλεύονται την απόγνωση του κόσμου τάζοντας την επιστροφή σε μια κοινωνία που είχε χάσει προ πολλού το μέτρο και την αξιοπρέπεια και έδινε τα ρέστα της στον προσωπικό πλουτισμό και την κακώς εννοούμενη ευδαιμονία, νομιμοποιώντας κάθε παρανομία και παρασπονδία, καταργώντας στην πράξη τους νόμους και επιβάλλοντας ένα εθιμικό δίκαιο που το σύνθημά του ήταν "νόμος είναι το δίκιο του εργάτη ή αλλιώς νόμος είναι το δίκιο του καθενός μας προσωπικά".
Η κρίση λοιπόν (πολιτική, οικονομική,πολιτισμική...) άλλαξε τα μέτρα και τα σταθμά με τα οποία κρίνουμε πλέον τους εαυτούς μας αλλά και όλους τους άλλους (ελεύθερους επαγγελματίες, δημόσιους υπαλλήλους, συνταξιούχους....).
Οι θιασώτες του ρατσισμού, της ξενοφοβίας, του εθνικισμού, του λαϊκισμού, του σεξισμού..κλπ βρήκαν πια πεδίο ελεύθερο να εκφράσουν τα πιο ταπεινά τους ένστικτα και έτσι ξεκαθαρίζει η ήρα από το στάρι. Χρόνια τώρα στεγάζονταν κάτω από δημοκρατικά κόμματα της δεξιάς αλλά και της αριστεράς γιατί φοβόντουσαν να εκφραστούν μετά από τον αντιφασιστικό αγώνα του δευτέρου παγκοσμίου και την εμπειρία της χούντας του 1967. Τώρα πια δεν φοβούνται αλλά σήκωσαν κεφάλι όλοι αυτοί και ζητούν να αναλάβουν την εξουσία για να σώσουν τη χώρα.
Μου έκανε εντύπωση μια φράση του Διονύση Σαββόπουλου στην εκπομπή της Τσαπανίδου στη ΝΕΤ:
Ο Χατζηδάκης έκανε αντίσταση στη Χούντα φτιάχνοντας τον Μεγάλο Ερωτικό που δεν είναι πολιτικό τραγούδι αλλά είναι ποιοτικό. Αντιπαρέβαλε λοιπόν την ποιότητα απέναντι στην χυδαιότητα της χούντας.
Αυτές τις πολιτικές δυνάμεις έχει σήμερα ανάγκη ο τόπος. Όχι αυτές που κραυγάζουν πιο δυνατά, όχι αυτές που δαγκώνουν και χρησιμοποιούν βία, αλλά αυτές που στο σημερινό λαϊκισμό και εκχυδαϊσμό του πολιτικού λόγου αντιπαραβάλλουν έναν ήρεμο, πολιτισμένο, εκλογικευμένο, ποιοτικό λόγο που δεν κινδυνολογεί, δεν χαϊδεύει αυτιά, δεν επενδύει σε ταπεινά ένστικτα και στην καταστροφή.
Αυτός ο λαός πάντοτε συναισθηματικός οδηγήθηκε με δήθεν σωτήρες στον γκρεμό.
Ας αφήσουμε έστω και μια φορά τη λογική να μας οδηγήσει, ας συναισθανθούμε εκτός από το δικό μας σκεπτικό τους διεθνείς συσχετισμούς, την παγκόσμια ροή, τις δυνάμεις μας και το μέλλον μας, τις επιλογές μας και τις συνέπειές τους.
Χρήστος Χατζηγεωργίου
μέλος ΝΕ της ΔΗΜΑΡ ΔΡΑΜΑΣ
