Ρήτρα ισοδύναμων μέτρων
Του Σάκη Παπαθανασίου, Αγγελιοφόρος, 3.9.12
Η λήψη μέτρων μόνιμης μείωσης των δαπανών κατά 11,5 δισ. συνιστά μια βασική υποχρέωση του μνημονίου, συνδεόμενη με το δημοσιονομικό στόχο του μηδενικού ελλείμματος. Ομως, ο στόχος αυτός μπορεί να καλυφθεί και μέσω ενός άλλου μίγματος στη σχέση δαπανών - εσόδων. Χαρακτηριστική είναι η απάντηση του Πέτερ Μπόφινγκερ -ενός εκ των σοφών συμβούλων της Γερμανίας- στο ερώτημα αν θα βοηθούσε η απάλειψη της σχεδιαζόμενης μείωσης κρατικών δαπανών: «Αυτό είναι θέμα οικονομικών μοντέλων. Γεγονός είναι ότι η μείωση των δαπανών βρίσκεται σε συνάρτηση με τα έσοδα. Αν αυξηθούν ουσιαστικά τα έσοδα μέσω ενός καλύτερου φορολογικού συστήματος, τότε θα ελαττωθεί και η ανάγκη μείωσης του ποσοστού των κρατικών δαπανών...». Βεβαίως το ελληνικό πολιτικό σύστημα έχει δείξει πλήρη ανικανότητα στην πάταξη της φοροδιαφυγής και κάθε τέτοιος συνυπολογισμός στην κάλυψη του δημοσιονομικού στόχου φαντάζει αφερέγγυος. Αν θέλουμε όμως η χώρα μας να ξεφύγει από την απειλή της χρεοκοπίας, αυτή η κατάσταση πρέπει να αλλάξει, με επίτευξη άμεσων αποτελεσμάτων σε αυτόν τον τομέα,
