Κάθε μέρα που περνά γίνεται όλο και πιο φανερό πως αν στην νέα κυβέρνηση η αριστερά είχε μεγαλύτερο βάρος και γιατί όχι την πλειοψηφία σ' αυτή (με συμμετοχή του ΣΥΡΙΖΑ), τότε τα πράγματα θα ήταν τελείως διαφορετικά. Άλλοι συσχετισμοί, άλλες κόκκινες γραμμές, διαφορετική αντιμετώπιση από τους εταίρους μας.
Η ΔΗΜΑΡ προεκλογικά όμως δεν έταξε απεμπλοκή από το μνημόνιο, ακύρωση και διάφορες άλλες μεταξωτές κορδέλες αλλά σταδιακή απαγκίστρωση από το μνημόνιο και σκληρή διαπραγμάτευση ώστε να αποφύγουμε επαχθείς όρους και να μας δοθεί ο χρόνος αλλά και τα εργαλεία για να ξεφύγουμε από την κατάρρευση. Αυτή η ρεαλιστική αντιμετώπιση της κατάστασης της επέτρεψε τη συμμετοχή της σε μια κυβέρνηση εθνικής ευθύνης χωρίς να αντιμετωπίσει ιδιαίτερα εσωκομματικά προβλήματα. Ο ΣΥΡΙΖΑ όμως είχε σηκώσει τόσο ψηλά τον αμανέ που τυχόν συμμετοχή του σε μια κυβέρνηση αυτού του είδους θα τον διέλυε. Ήταν λοιπόν προδιαγεγραμμένη η πορεία του στο ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Το αποτέλεσμα βέβαια ήταν η νέα κυβέρνηση να έχει ως πυρήνα τη Ν.Δ. η οποία αξιοποιώντας και τη διστακτικότητα του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ να εμπλακούν στην κυβέρνηση με επιφανή τους στελέχη έχει πλέον τον πρώτο λόγο για οτιδήποτε συμβαίνει. Πολλές φορές μάλιστα συνεχίζοντας καταδικασμένες πελατειακές και απαράδεκτες συμπεριφορές οι οποίες φέρνουν σε δύσκολη θέση τους κυβερνητικούς εταίρους ( βλέπε ΑΤΕ, στελέχωση διοίκησης κλπ).
Η ΔΗΜΑΡ με τη μικρή και αδύναμη συμμετοχή της στην κυβέρνηση προσπαθεί να παίξει το ρόλο της κοινωνικής συνείδησης της κυβέρνησης απορρίπτοντας κάθε μέτρο που πλήττει χαμηλά εισοδήματα και οριζόντιες περικοπές, προτείνοντας ισοδύναμα μέτρα τα οποία δεν γίνονται αποδεκτά (συμμετοχή της εκκλησίας στη μισθοδοσία των κληρικών...) και προτείνει ρήτρα ισοδυνάμων την οποία δεν αποδέχεται μάλλον ο κ.Σαμαράς.
Σε καμιά περίπτωση η ΔΗΜΑΡ δεν επιθυμεί κυβερνητική κρίση και νέες εκλογές, όμως η συγκυβέρνηση προϋποθέτει συμβιβασμούς και δεν είναι δυνατόν τα δύο κόμματα να μην δέχονται οριζόντιες περικοπές και ο πρωθυπουργός να τις εγκρίνει.
Η διαπραγμάτευση με την τρόϊκα πρέπει να είναι σκληρή και η στάση της ΔΗΜΑΡ μπορεί να διευκολύνει τον κ. Σαμαρά να εξηγήσει ότι τυχόν απόρριψη των ισοδυνάμων μπορεί να προκαλέσει κυβερνητική κρίση.
Η ΔΗΜΑΡ καλεί όλους τους εργαζόμενους να συμμετέχουν στις κινητοποιήσεις της ΓΣΣΕ και της ΑΔΕΔΥ γιατί εκτός της ενεργητικής μας συμμετοχής στη κυβέρνηση επιθυμούμε και δεν αναστέλλουμε τη συμμετοχή μας στους κοινωνικούς αγώνες.
Ναι στις μεταρρυθμίσεις, ναι στο χτύπημα της φοροδιαφυγής, εισφοροδιαφυγής, φοροαποφυγής, ναι στη διοικητική μεταρρύθμιση αλλά όχι στην εξαθλίωση των χαμηλόμισθων και των χαμηλοσυνταξιούχων, όχι σε οριζόντιες περικοπές, όχι στον εξευτελισμό του κράτους κοινωνικής δικαιοσύνης.
ΥΓ: Η ΔΗΜΑΡ έχει τοποθετηθεί ότι παρόλο που τα αιτήματα των εκπαιδευτικών έχουν σε μεγάλο βαθμό το δίκιο με το μέρος τους τα σχολεία θα πρέπει να μείνουν ανοιχτά.
Προσωπικά πιστεύω ότι και μόνο για ψυχολογικούς λόγους ως εκπαιδευτικοί της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης θα έπρεπε να απορρίψουμε την πρώτη μέρα της σχολικής διαδικασίας ως απεργιακή ημέρα καθώς είναι η πρώτη επαφή των παιδιών της πρώτης τάξης με το σχολείο και θα είναι μεγάλη απογοήτευση για τα πρωτάκια να τα στείλουμε στο σπίτι.
Βεβαίως διαφωνώ και με την διαδικασία να δημοσιοποιείται απεργία πριν πάρουν απόφαση οι σύλλογοι κατά νομό. Οι απεργίες που αναγγέλλονται με αυτό τον τρόπο δείχνουν κομματική παρέμβαση, αδιαφορία για την βάση της ομοσπονδίας και συντεχνιακή λογική. Πάρα πολλές φορές προτείνανε συνάδελφοι ενιαίο ψηφοδέλτιο και απεξάρτηση από τις κομματικές παρατάξεις σε επίπεδο νομού και δεν το καταφέρανε ποτέ λόγω της ισχυρής αντίστασης συγκεκριμένων παρατάξεων.
του Χρήστου Χατζηγεωργίου (μέλος της Ν.Ε. της ΔΗΜΑΡ Δράμας)
Η ΔΗΜΑΡ προεκλογικά όμως δεν έταξε απεμπλοκή από το μνημόνιο, ακύρωση και διάφορες άλλες μεταξωτές κορδέλες αλλά σταδιακή απαγκίστρωση από το μνημόνιο και σκληρή διαπραγμάτευση ώστε να αποφύγουμε επαχθείς όρους και να μας δοθεί ο χρόνος αλλά και τα εργαλεία για να ξεφύγουμε από την κατάρρευση. Αυτή η ρεαλιστική αντιμετώπιση της κατάστασης της επέτρεψε τη συμμετοχή της σε μια κυβέρνηση εθνικής ευθύνης χωρίς να αντιμετωπίσει ιδιαίτερα εσωκομματικά προβλήματα. Ο ΣΥΡΙΖΑ όμως είχε σηκώσει τόσο ψηλά τον αμανέ που τυχόν συμμετοχή του σε μια κυβέρνηση αυτού του είδους θα τον διέλυε. Ήταν λοιπόν προδιαγεγραμμένη η πορεία του στο ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Το αποτέλεσμα βέβαια ήταν η νέα κυβέρνηση να έχει ως πυρήνα τη Ν.Δ. η οποία αξιοποιώντας και τη διστακτικότητα του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ να εμπλακούν στην κυβέρνηση με επιφανή τους στελέχη έχει πλέον τον πρώτο λόγο για οτιδήποτε συμβαίνει. Πολλές φορές μάλιστα συνεχίζοντας καταδικασμένες πελατειακές και απαράδεκτες συμπεριφορές οι οποίες φέρνουν σε δύσκολη θέση τους κυβερνητικούς εταίρους ( βλέπε ΑΤΕ, στελέχωση διοίκησης κλπ).
Η ΔΗΜΑΡ με τη μικρή και αδύναμη συμμετοχή της στην κυβέρνηση προσπαθεί να παίξει το ρόλο της κοινωνικής συνείδησης της κυβέρνησης απορρίπτοντας κάθε μέτρο που πλήττει χαμηλά εισοδήματα και οριζόντιες περικοπές, προτείνοντας ισοδύναμα μέτρα τα οποία δεν γίνονται αποδεκτά (συμμετοχή της εκκλησίας στη μισθοδοσία των κληρικών...) και προτείνει ρήτρα ισοδυνάμων την οποία δεν αποδέχεται μάλλον ο κ.Σαμαράς.
Σε καμιά περίπτωση η ΔΗΜΑΡ δεν επιθυμεί κυβερνητική κρίση και νέες εκλογές, όμως η συγκυβέρνηση προϋποθέτει συμβιβασμούς και δεν είναι δυνατόν τα δύο κόμματα να μην δέχονται οριζόντιες περικοπές και ο πρωθυπουργός να τις εγκρίνει.
Η διαπραγμάτευση με την τρόϊκα πρέπει να είναι σκληρή και η στάση της ΔΗΜΑΡ μπορεί να διευκολύνει τον κ. Σαμαρά να εξηγήσει ότι τυχόν απόρριψη των ισοδυνάμων μπορεί να προκαλέσει κυβερνητική κρίση.
Η ΔΗΜΑΡ καλεί όλους τους εργαζόμενους να συμμετέχουν στις κινητοποιήσεις της ΓΣΣΕ και της ΑΔΕΔΥ γιατί εκτός της ενεργητικής μας συμμετοχής στη κυβέρνηση επιθυμούμε και δεν αναστέλλουμε τη συμμετοχή μας στους κοινωνικούς αγώνες.
Ναι στις μεταρρυθμίσεις, ναι στο χτύπημα της φοροδιαφυγής, εισφοροδιαφυγής, φοροαποφυγής, ναι στη διοικητική μεταρρύθμιση αλλά όχι στην εξαθλίωση των χαμηλόμισθων και των χαμηλοσυνταξιούχων, όχι σε οριζόντιες περικοπές, όχι στον εξευτελισμό του κράτους κοινωνικής δικαιοσύνης.
ΥΓ: Η ΔΗΜΑΡ έχει τοποθετηθεί ότι παρόλο που τα αιτήματα των εκπαιδευτικών έχουν σε μεγάλο βαθμό το δίκιο με το μέρος τους τα σχολεία θα πρέπει να μείνουν ανοιχτά.
Προσωπικά πιστεύω ότι και μόνο για ψυχολογικούς λόγους ως εκπαιδευτικοί της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης θα έπρεπε να απορρίψουμε την πρώτη μέρα της σχολικής διαδικασίας ως απεργιακή ημέρα καθώς είναι η πρώτη επαφή των παιδιών της πρώτης τάξης με το σχολείο και θα είναι μεγάλη απογοήτευση για τα πρωτάκια να τα στείλουμε στο σπίτι.
Βεβαίως διαφωνώ και με την διαδικασία να δημοσιοποιείται απεργία πριν πάρουν απόφαση οι σύλλογοι κατά νομό. Οι απεργίες που αναγγέλλονται με αυτό τον τρόπο δείχνουν κομματική παρέμβαση, αδιαφορία για την βάση της ομοσπονδίας και συντεχνιακή λογική. Πάρα πολλές φορές προτείνανε συνάδελφοι ενιαίο ψηφοδέλτιο και απεξάρτηση από τις κομματικές παρατάξεις σε επίπεδο νομού και δεν το καταφέρανε ποτέ λόγω της ισχυρής αντίστασης συγκεκριμένων παρατάξεων.
του Χρήστου Χατζηγεωργίου (μέλος της Ν.Ε. της ΔΗΜΑΡ Δράμας)
