Τον τελευταίο καιρό ακούγονται από όλες τις πολιτικές πτέρυγες και όχι μόνο από έξαλλους αγανακτισμένους αλλά και από μάλλον νηφάλιους σχολιαστές ή πολιτικούς οι παρακάτω διαπιστώσεις:

α) Το μνημόνιο και η συνταγή της τρόικας ήταν λάθος γιατί η κρίση δεν ήταν μόνο ελληνική

β) Το μνημόνιο δεν θα σώσει ούτε την Ελλάδα ούτε την Ευρωζώνη

γ) Το μνημόνιο (και η κυβέρνηση Παπαδήμου) στηρίζονται από ακροδεξιούς

δ) Το μνημόνιο και οι απαιτήσεις για δέσμευση του Α. Σαμαρά συνιστούν βάναυση προσβολή της εθνικής κυριαρχίας και της ευρωπαϊκής παράδοσης σεβασμού των κρατών-μελών της Ευρώπης

ε) Το μνημόνιο εκπορεύεται από μια ανίσχυρη πολιτικά άνευρη, συντηρητική ευρωπαϊκή πολιτική ηγεσία

Το γεγονός ότι πολλά από τα παραπάνω ισχύουν (ίσως θα μπορούσε να τα περιγράψει κανείς ακόμη πιο δραματικά) οδηγούν πολλούς σε συμπεράσματα που κατά τη γνώμη μου δεν απορρέουν αναγκαστικά από τα παραπάνω 5 σημεία. Όπως ότι η κριτική αντιπαράθεση με το αντιμνημονιακό μέτωπο είναι ταύτιση με την ακροδεξιά, αποδοχή της Ευρώπης της παρακμής, επιδοκιμασία της ταπείνωσης από τους ξένους, συγκατάθεση σε σχέδια για ανεξέλεγκτη γερμανική ηγεμονία, συναίνεση σε ληστρικές πρακτικές απέναντι στο λαϊκό εισόδημα. Βαριές κουβέντες, για τόσο ανεπαρκείς λογικές συνεπαγωγές.

Το αντιμνημονιακό μέτωπο δεν αφορά τις πολλές και υπαρκτές αδυναμίες ή λανθασμένους χειρισμούς της πολιτικής της σημερινής ηγεσίας της ΕΕ ή τις ανεκδιήγητες παλινωδίες, ατολμίες, προχειρότητες και δειλίες των κυβερνήσεων Παπανδρέου. Εκφράζει όλα εκείνα που κάποτε είχαμε αφήσει πίσω ως ανανεωτική αριστερά:

· Την βία ως μέσο επίλυσης των διαφορών (και του λυντσαρίσματος του «άλλου» ακόμη και αν αυτός είναι ο Φ. Κουβέλης, θυμάσαι τα συνθήματα εναντίον του: «έξω απ’ τη Θεσσαλονίκη του ΠΑΣΟΚ το δεκανίκι»;)

· Την αντιευρωπαϊκή ψύχωση (που μοιράστηκαν άλλωστε ΚΚΕ και ΠΑΣΟΚ για 7 τουλάχιστον χρόνια, ή όχι;)

· Την απόσταση από την κοινή λογική (δεν γίνεται να συντηρούμε ελλείμματα 40% του προϋπολογισμού όταν δεν μας δανείζει κανείς, γίνεται;)

· Την υιοθέτηση μια αντίληψης της ιστορίας και της πολιτικής που βασίζεται σε θεωρίες συνομωσίας

· Την πεποίθηση ότι έχουμε χούντα γιατί τι άλλο είναι η «αστική δημοκρατία» (συμφωνούμε ότι αυτό τουλάχιστον είναι ανοησία;).

Και βέβαια εκτός από όσους νοσταλγούν τον υπαρκτό σοσιαλισμό με τον οποίο γαλουχήθηκαν (Αλέκα και Αλέκος και Αλέξης, σύμπτωση;) και την δικτατορία του προλεταριάτου, την οποία ποτέ δεν απεμπόλησαν υπάρχει και ο κόσμος. Κόσμος πονεμένος και απελπισμένος γιατί μέχρι τώρα όλοι του έλεγαν ότι πάει από το καλό στο καλύτερο, ότι λεφτά υπάρχουν, ότι η οικονομία είναι «θωρακισμένη» κ.ο.κ. Και είναι έτοιμος να ακούσει «καλά νέα» από οποιονδήποτε σταλινικό, χουντικό, νάρκισσο Πανεπιστημιακό, ή συνωμοσιολόγο δημοσιογράφο. Αρκεί η απάντηση να έχει κόλπο και όχι κόπο. Να λέει ότι υπάρχει μια μαγική λύση να γυρίσουμε εκεί που ήμασταν το 2008 και να ξεχάσουμε όλον αυτό τον εφιάλτη.

Όμως αυτό δεν γίνεται. Και δεν γίνεται όχι μόνο γιατί ο καπιταλισμός των μοχλεύσεων και των «παραγώγων» - στοιχημάτων έχει εκτροχιαστεί, όχι μόνο γιατί φτιάχτηκαν τεράστιες φούσκες σε όλες τις χώρες και όλους τους τομείς της οικονομίας αλλά και γιατί αλλάζουν οι ισορροπίες στον πλανήτη:

Εισάγουμε (όχι μόνο ως Ελλάδα, αλλά και ως Ευρώπη) από τις πρώην χώρες του τρίτου κόσμου όχι μόνο τρόφιμα και πρώτες ύλες αλλά πλέον και βιομηχανικά προϊόντα και μάλιστα υψηλής τεχνολογίας (ρίξτε μια ματιά που κατασκευάστηκε ο υπολογιστής σας και τα περιφερειακά του). Και παρά ταύτα έχουμε ένα επίπεδο αμοιβών που δεν θα είναι διατηρήσιμο. Παριστάνουμε τους πλούσιους πελάτες χωρών που οι πολίτες τους έχουν το 1/10 του (για την ώρα) κατά κεφαλήν ΑΕΠ μας. Φυσικά και θα υπάρξει σύγκλιση, αλλά σύγκλιση με την Κίνα και όχι μόνο ημών (των Ελλήνων) αλλά και της υπόλοιπης Δύσης, βαθμιαία. «Δεν θα γίνουμε Ινδοί» είπε ο κ. Παπανδρέου. Και δηλαδή γιατί όχι, δεν είναι και αυτοί άνθρωποι, δεν έχουν δικαίωμα στα ίδια αγαθά που έχουμε (κατά κόρον ορισμένοι) γευθεί τα τελευταία 50 χρόνια; Θυμάμαι πριν μερικές δεκαετίες ένα άρθρο που υπολόγιζε ότι με βάση τον ρυθμό κατανάλωσης πόρων ο πληθυσμός των ΗΠΑ αντιστοιχούσε σε 10 δισ. Ινδούς. Εμείς είμαστε οικολόγοι και αριστεροί μεν αλλά θέλουμε επίπεδα κατανάλωσης ΗΠΑ, γιατί;

Ναι η κρίση δεν είναι μόνο της Ελλάδας, είναι πράγματι διεθνής. Και οι Αμερικάνοι χρωστάνε, και οι Ιταλοί και πολλοί άλλοι. Αλλά ένα-ένα τα προβλήματα. Ας βάλουμε, ως Ελλάδα, τάξη στην λεηλασία των ταμείων μας, στην γενικευμένη φοροδιαφυγή, στην διαφθορά, στην ανομία, στην αρνησιδικία και μετά κοιτάμε και το γενικό πρόβλημα της ανακατανομής του παγκόσμιου πλούτου. Αλλιώς μοιάζουμε με κάποιον που αρνείται να κόψει τα 3 πακέτα τσιγάρα που καπνίζει την ημέρα γιατί … έτσι και αλλιώς η ατμόσφαιρα είναι ρυπασμένη από τα αυτοκίνητα.

Οι αντιμνημονιακές κορώνες και κραυγές δεν θα μας βοηθήσουν να σκεφτούμε πως θα οικοδομήσουμε μια πιο βιώσιμη και ανθρώπινη κοινωνία ή μια πιο ήπια και διατηρήσιμη οικονομία. Απλώς θα επιτείνουν την άγονη αναζήτηση του «ενόχου που πήρε τα λεφτά» και την αντίσταση στους «ευρωναζί» που δεν μας δίνουν λευκές επιταγές ως όφειλαν. Και θα συντηρήσουν το ίδιο πολιτικό σύστημα και κλίμα που αντιγράφει τις χειρότερες παραδόσεις του λαϊκισμού που τόσο επιδέξια καλλιέργησε ο Α. Παπανδρέου και τόσο πολύ έχουν ενστερνιστεί όλοι σχεδόν οι πολιτικοί αρχηγοί έκτοτε.

Όλοι συμφωνούμε ότι έχουν αλλάξει οι κανόνες (πάλι τέλος της Μεταπολίτευσης) και αυτό σημαίνει αλλαγές σε όλα εκτός όμως από εκείνα που αφορούν τον καθένα από μας.

Και με την ευκαιρία δεν με πειράζει καθόλου να με αποκαλούν επαρχιώτη. Έχω άλλωστε ζήσει περισσότερα από τα μισά μου χρόνια εκτός Αθήνας και προτιμώ να την επισκέπτομαι ως επαρχιώτης, αραιά και που.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΔΡΑΜΑΣ ΔΡΑΜΑ 30/11/11

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Η Ν.Ε. Δράμας της Δημοκρατικής Αριστεράς καλεί όλους τους Δραμινούς να συμμετάσχουν μαζικά στην αυριανή πανελλαδική απεργία που έχουν κηρύξει ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ και στη συγκέντρωση που έχει προγραμματιστεί για τις 11:00 η ώρα στο Εργατικό Κέντρο Δράμας.

Τούτη την ύστατη ώρα οφείλουμε να διαδηλώσουμε τη δυναμική μας αντίθεση στην παραπέρα υποβάθμιση της ζωής μας, στον κατήφορο της Χώρας.

Οφείλουμε να διεκδικήσουμε αξιοπρεπή διαβίωση, στήριξη των ανέργων, των χαμηλόμισθων και χαμηλοσυνταξιούχων, ανάπτυξη, δουλειές και όχι ανεργία, κοινωνική αλληλεγγύη και κοινωνική δικαιοσύνη.

Όλοι μαζί μπορούμε να σταματήσουμε τα χειρότερα. Είναι η ώρα να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας. Να σταματήσουμε τη λεηλασία των εισοδημάτων μας. Την κατεδάφιση των κοινωνικών μας κατακτήσεων και του κοινωνικού κράτους πρόνοιας. Την αφαίμαξη της ζωής μας. Την καταρράκωση της αξιοπρέπειάς μας.

Επιτέλους αυτός ο Λαός αξίζει καλύτερη μοίρα. Με τους αγώνες του κέρδιζε πάντοτε την Ελευθερία του, την Αξιοπρέπειά του, τα Δικαιώματά του. Τέτοιοι Λαοί και τέτοιες Χώρες δεν διαγράφονται από την Ιστορία, δεν σβήνονται από το Χάρτη. Ο δρόμος των Αγώνων είναι και σήμερα εκείνος που θα οδηγήσει τη Χώρα και το Λαό μας στο ξεπέρασμα της πολύπλευρης Κρίσης.

Ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός.

Το Γραφείο Τύπου

Τρίτη 29 Νοεμβρίου 2011

Αποσπάσματα συνέντευξης του Φώτη Κουβέλη

Αποσπάσματα συνέντευξης του Φώτη Κουβέλη, στο ραδιοφωνικό σταθμό Αθήνα 9,84 και τους δημοσιογράφους Δώρα Σαρρή και Γιάννη Παπαγεωργίου.

Τρίτη, 29 Νοε. 2011 13:35 ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ - ΔΕΛΤΙΑ ΓΡΑΦ. ΤΥΠΟΥ

Για τη στάση της ΔΗΜΑΡ στο ενδεχόμενο μη αυτοδυναμίας και τις συνεργασίες

Σε περίπτωση που δεν υπάρξουν αυτοδυναμίες κυβερνητικές εμείς θα αναζητήσουμε και προγραμματικές συμφωνίες στο βαθμό που είναι δυνατόν να υπάρξουν και πολιτικές συμπτώσεις και συγκλίσεις προκειμένου και το ζήτημα της ακυβερνησίας να αντιμετωπιστεί και κυρίως να υπάρξει η κυβερνητική εκείνη πολιτική, η οποία θα είναι δυνατόν να μετακινεί τα πράγματα από τη βαθιά συντηρητική θέση που σήμερα βρίσκεται η πολιτική προς ουσιαστικά προοδευτική κατεύθυνση.

Δεν είναι δυνατόν η Δημοκρατική Αριστερά να αναζητήσει κοινό πολιτικό τόπο ούτε με τη ΝΔ ούτε με το ΛΑΟΣ, αλλά ούτε και με το ΠΑΣΟΚ με τη σημερινή του πολιτική, που εδώ και πολύ καιρό έχει μετατοπιστεί σε μία βαθιά συντηρητική και νεοφιλελεύθερη κατεύθυνση.
Η δική μας πρόταση είναι η συγκρότηση ενός ευρύτατου δημοκρατικού πόλου. Ενός πόλου του δημοκρατικού σοσιαλισμού στον οποίο είναι δυνατόν να συμπορεύονται δυνάμεις του δημοκρατικού σοσιαλισμού, της σοσιαλδημοκρατίας, άλλες προοδευτικές δυνάμεις, δυνάμεις της πολιτικής οικολογίας.

Για τις εξελίξεις στην Ευρώπη

Είμαι ανήσυχος πολύ γιατί ένα τέτοιο ενδεχόμενο ή ακόμα και το ενδεχόμενο των δύο ομόκεντρων κύκλων των κρατών μελών της ευρωπαϊκής Ένωσης όπως κάποιοι υποστηρίζουν θα οδηγήσει στην επί της ουσίας αποδυνάμωση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και βεβαίως δεν θα υπηρετήσει την Ευρωπαϊκή ενοποίηση και αυτό θα είναι πάρα πολύ αρνητικό. Όχι μόνο για τις χώρες που ενδεχομένως θα λειτουργούν σε μία δεύτερη ή σε μία τρίτη ταχύτητα. Θα είναι βαθύτατα αρνητικό για την εξέλιξη της Ευρώπης και κυρίως για μία Ευρώπη, που μη πολιτικά ενοποιημένη, θα έχει από ελάχιστη έως μηδενική συμμετοχή στο διεθνή καταμερισμό της οικονομικής διαδικασίας. Με δεδομένο και αδιαμφισβήτητο οικονομικά γεγονός ότι είναι αρκετές οι νέες οικονομικά αναδυόμενες χώρες, θα έχουμε ανατροπή όχι μόνο της οικονομικής ισορροπίας σε παγκόσμια κλίμακα αλλά είναι αυτονόητο κατά την εκτίμησή μου ότι θα έχουμε και διαφοροποίηση των πολιτικών συσχετισμών. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι ο Ομπάμα, ο πρόεδρος των ΗΠΑ αναφέρεται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον στα της γενικευμένης κρίσης της Ευρώπης. Και το πράττει διότι αντιλαμβάνεται ότι μία τέτοια ανισορροπία θα επηρεάσει και την
ισορροπία την οποία διεκδικεί να εξασφαλίζει συστηματικά το δολάριο, η αμερικανική πολιτική
Εμείς πρέπει να επιμείνουμε συμμαχώντας και με άλλες χώρες για την παρουσία μας στην Ευρωζώνη, διότι όσο και αν η Γερμανία προωθεί μία αντίληψη σαν και αυτή που προανέφερα, άλλο τόσο είναι σαφές ότι ο οικονομικός ηγεμονισμός της Γερμανίας, ο οποίος κατά την εκτίμησή μου εμπεριέχει και πολιτικό ηγεμονισμό. Αυτό θα γυρίσει ως μπούμερανγκ. Θα στραφεί και εναντίον της.

Για την αριστερά και το ενδεχόμενο συνεργασιών

Το ζήτημα του πολυκερματισμού των δυνάμεων της Αριστεράς είναι υπαρκτό αλλά η αντιμετώπισή του δεν μπορεί να γίνεται ερήμην των υπαρκτών αντιθέσεων, πολιτικών διαφορετικών επιλογών αλλά και αντίπαλων ακόμη θέσεων. Λίγο πριν μιλούσαμε για την Ευρωπαϊκή πραγματικότητα και το παράδειγμα είναι ενδεικτικό όσο και χαρακτηριστικό. Δεν συμφωνούν όλες οι δυνάμεις σε ένα στρατηγικό στόχο σε έναν εθνικό στόχο, όπως έχω ονομάσει την παραμονή της χώρας στην ευρωζώνη και στην Ευρώπη.

Υπάρχουν δυνάμεις που εισηγούνται την αναχώρηση της Ελλάδας και από την ευρωζώνη και από το ευρώ και από την Ευρωπαϊκή Ένωση και κάποιες, έστω άμεσα κάποιες φορές έμμεσα κάποιες άλλες, εισηγούνται και την επιστροφή στο παλιό μας νόμισμα, στη δραχμή. Αυτό δεν είναι απαραιτήτως ζήτημα της ασκούμενης πολιτικής, είναι ένα κεφαλαιώδες θέμα. Δε μπορεί η αντιμετώπιση του πολυκερματισμένου χώρου της αριστεράς να γίνεται ερήμην των μεγάλων διαφορών που υπάρχουν.

Για τη συμμετοχή του ΛΑΟΣ στην κυβέρνηση;

Θεωρούμε ότι η παρουσία του ΛΑΟΣ, του κ.Καρατζαφέρη στην κυβερνητική αυτή εξουσία, έστω μεταβατικού, συμψηφιστικού χαρακτήρα, νομίζω ότι αποτελεί έκφραση μιας συνολικότερης διαμόρφωσης της πολιτικής εξουσίας από τα τρία κόμματα και ένταξης στο κυβερνητικό τόξο του ΛΑΟΣ με τα χαρακτηριστικά που το προσδιορίζουν, και αυτό αφορά κυρίως τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ.

< <<<		>>> >

Αχ Αντώνη, η αποκάλυψη.

ΤΡΊΤΗ, 29 ΝΟΕΜΒΡΊΟΥ 2011

Αχ Αντώνη, η αποκάλυψη.

Του Νόπα Κατραμήδη, Θεσσαλονίκη, 28.11.11

Τα λεγόμενα “κόμματα εξουσίας” (1) ΝΟΥ.ΔΟΥ και ΠΑΣΟΚ, που καταξέσκισαν το δημόσιο τα 37 χρόνια της μεταπολίτευσης 1974-2011, κατέληξαν το “σωτήριο έτος 2011”, σε κυβέρνηση “συνδιάσωσης” της χώρας, αφού προηγούμενα την χρεοκόπησαν. Οι κατάλληλοι άνθρωποι στις κατάλληλες θέσεις, που λέμε!!! Αν δεν ξέρουν να την ξεχρεώσουν αυτοί που τη χρεοκόπησαν, τότε ποιος ξέρει ;

Αφού φάγανε τα χρόνια λέγοντας μας, ότι ο καθένας παραλάμβανε καμμένη γη, από τον άλλο, μάλλον είχαν δίκιο και οι δύο, αλλιώς πως θα φτάναμε εδώ ; Παίξανε και το αν ήταν απασφαλισμένη η “χειροβομβίδα” ελλείμματος χρέους, που παρέλαβε ο Γιώργος, ή η απασφάλιση έγινε στα χέρια του, καθώς και το ότι ο Γιώργος είναι υπάκουος, ενώ ο Αντώνης τσαμπουκάς και διαπραγματεύεται, για να καταλήξουμε “ελέω Μέρκελ” στην “κωλοτούμπα του Αντώνη”(2) και με τους δυο υπάκοους.

Γυμνός λοιπόν ο Αντώνης σε κατάσταση παραφροσύνης φώναζε.

"Ενα φύλλο συκής (3) ρε παιδιά, τι θα πω στο λαό μου ;'' Το πρόβλημα που έχουν όλοι οι επίδοξοι “σωτήρες” των λαών.

“Θα δηλώσω ότι ο λόγος μου είναι συμβόλαιο, την κωλοτούμπα την έκανα, αλλά γράμμα δε στέλνω”. Σκληρή η Μέρκελ έλεγε “όχι στο τσογλάνι που ανήκει και στο συντηρητικό Ευρωπαϊκο λαϊκό κόμμα, προς παραδειγματισμό, θα υπογράψει”.

Φύγαν διαπραγματευτές στην Ευρώπη, Δήμας και Μαριέττα και γύρισαν με το μαντάτο, ότι η Μέρκελ δίνει στον Αντώνη, το μισό φύλλο συκής. (4)

Θα γράψει το γράμμα, αλλά θα τον αφήσει να πει και κάτι, έτσι για τη λαϊκή κατανάλωση. Έξαλλος ο Αντώνης διερωτάται. “Αυτή η σκρόφα δεν καταλαβαίνει ότι στην Ελλάδα, η πολιτική γίνεται, με το άλλα λες και άλλα κάνεις, θα με καταστρέψει, δεν θα γίνω ποτέ “Σωτήρας”.(5)Εννοεί όπως ο Κωστάκης και ο Γιωργάκης, της πυρκαγιάς δηλαδή.

Αχ καημένε Αντώνη, σε συμπονώ, αλλά δε σου φταίει η Μέρκελ, “το κεφάλι το ξερό σου φταίει”. Γιατί νόμιζες ότι η πολιτική γίνεται με κορώνες, με το Μιχελάκη, το Χρύσανθο και το Φαϊλο, με εθνοκεντρισμούς και λαϊκισμούς, έξω από συσχετισμούς δυνάμεων, και την πραγματικότητα και όχι με ρεαλιστικό σχέδιο διάσωσης της χώρας.

Αγνόησες ότι οι ευρωπαϊκές πρεσβείες συγκέντρωναν τις πληροφορίες για το τι κάνεις, και ήξεραν ότι από τη μια, ψήφιζες νομοσχέδια στη βουλή και από την άλλη άφηνες το Θύμιο στα ταξί, να κλείνει τα λιμάνια και τα αεροδρόμια, την περίοδο τουριστικής αιχμής, την ΔΑΚΕ να καταλαμβάνει υπουργεία ή να κάνει λευκές απεργίες στο δημόσιο.

Ποτέ δεν ξεχώρισες δίκαια αιτήματα να στηρίξεις, από άδικα ή ανέφικτα, πόνταρες στη φθορά που θα σε έφερνε καβάλα στο κύμα του λαϊκισμού, στην εξουσία.

Δεν κατάλαβες ότι είχε τελειώσει το χιλιοπαιγμένο παιχνίδι της δημαγωγικής αντιπολίτευσης και του δικομματισμού, και όταν διάβαζες τις δημοσκοπήσεις, χαιρόσουν που έτρωγες το ΠΑΣΟΚ, αλλά σου διέφευγε ότι η πλειοψηφία ήταν με τον “κανένα” και τα μικρά κόμματα. Δήλωνες από τη Θεσσαλονίκη με περισσή έπαρση, ότι και αν δεν πάρεις αυτοδυναμία, θα μας πήγαινες από εκλογές σε εκλογές, μέχρι να σε βγάλουμε αυτοδύναμο με το ζόρι.

Δεν έκανες καμία αυτοκριτική για την ευθύνη του κόμματος σου, για το ρουσφετολογικό, πελατειακό κράτος, στο έλλειμμα και στο χρέος κάλυψες τον Καραμανλή, γιατί σου έδωσε τους ψήφους να φας τη Ντόρα. Ακόμη και τη σωστή εκτίμηση που είχες, ότι η συνταγή του μνημονίου ήταν λάθος και έφερνε ύφεση, τη διάβρωνες, μη εντοπίζοντας τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις, που θα ανέβαζαν τη διαπραγματευτική ικανότητα της χώρας, έναντι των δανειστών.

Έπαιξες το παιχνίδι ότι, έχεις τις λύσεις και ανήγαγες σε πανάκεια τη μείωση των φορολογικών συντελεστών, που ως δια μαγείας θα έλυναν το ζήτημα της ανάκαμψης. Αντώνη δε σου βγήκε το σενάριο, να τα ψηφίσει όλα το ΠΑΣΟΚ, να πάρει αυτό την λαϊκή αγανάκτηση και εσύ τους ψήφους και μετά να μας πεις, τώρα που μας έδεσε το ΠΑΣΟΚ με διεθνείς συμβάσεις, δεν μπορούμε να λυθούμε.

Θα μου πεις, και τι κόπτεσαι εσύ για το ΠΑΣΟΚ. Όχι Αντώνη δεν κόπτομαι για το ΠΑΣΟΚ, απλώς εσύ νόμιζες ότι η ώρα της αλήθειας ήρθε μόνο για το ΠΑΣΟΚ, ενώ είχε έλθει και για σένα.

Για τη χώρα κόπτομαι, αυτή που ακόμη και την πιο κρίσιμη στιγμή της, τηn πατριδοκαπηλεύτηκες. Είναι βλέπεις το χούι σου.

Τώρα πια έχεις μόνο ένα δρόμο, αν τον μπορείς, προσγειώσου στην πραγματικότητα.”Είδωμεν”.

Δέξου τα συλλυπητήρια μου για το αποτυχέν σενάριο.

Λεξικό

(1) “Κόμματα εξουσίας”. Εννοούν κόμματα νομής της εξουσίας, μόνο αυτά μπορούν να αρπάζουν την εξουσία και να την διανέμουν στις στελεχάρες τους, στους κολλητούς και σε ένα κομμάτι των ψηφοφόρων τους. Λαφυραγωγούν το δημόσιο κανονικά, μοιράζουν δουλειές στους οικονομικούς τους χορηγούς και τα ΜΜΕ και μίζες στους εαυτούς τους και το κόμμα τους για την αναπαραγωγή του είδους “κόμμα εξουσίας”, για να μην το χάσουμε. Μετά από τέτοια ασύδοτα πάρτι, η χώρα πτωχεύει. Τότε αναλαμβάνουν να τη σώσουν και το λογαριασμό τον στέλνουν στους έντιμους πολίτες. Ποτέ σε αυτούς που τα “πιάσανε” κανονικά. Υπάρχει ένας κανόνας, το απαιτεί η δικομματική εναλλαγή. Ποτέ δεν καταγγέλλεις τους χορηγούς του άλλου, απλώς τους κληρονομείς ως έπαθλο, και τους χρησιμοποιείς.

(2) “Η κωλοτούμπα του Αντώνη”. Από άκρατος αντιμνημονιακός, που συναγωνιζόσουν το ΚΚΕ, λες ναι σε όλα, ναι στο μνημόνιο, ναι στη συγκυβέρνηση, ναι στη δανειακή σύμβαση, ναι στους εφαρμοστικούς νόμους, ναι στη Μέρκελ και έπονται ναι, ουκ εστίν αριθμός. Άλλωστε τον ορίζει η Μέρκελ.

(3) “Φύλλο συκής”, εύκολο. Το ξέρουμε όλοι, είσαι γυμνός και νομίζεις ότι δεν είσαι, επειδή καλύπτεται το απόκρυφο σημείο.

(4) “Μισό φύλλο συκής”, δύσκολο. Ανακάλυψη της Μέρκελ, που απεδέχθη ο Αντώνης. Σου φαίνεται και το πουλί και νομίζεις ότι δε σου φαίνεται.

(5) “Σωτήρας”. Το ελληνικότερον του Μεσσία. Μεσσιανισμός, η θεωρία που υπηρέτησαν όλες οι θρησκευτικές κάστες και οι δυναστείες, για την διαιώνιση τους. Ετοιμάζουν τους αρχηγούς από μικρούς ποικιλοτρόπως, μετέχουν σ’αυτό, νταντάδες, δάσκαλοι, επιστήμονες, θυμιατά εκκλησιών, πολιτικά εξαπτέρυγα, δήθεν σοφοί μάγοι, εθιμοτυπίες κλπ, για να έλθει “ο σώσων κύριε τον λαόν σου”. Ο μεσσιανισμός προσδίδει υπερφυσικές δυνάμεις στον ηγέτη. Στη σύγχρονη πολιτική ιστορία, τη δουλειά την κάνουν τα οικονομικά συμφέροντα, μέσω της επικοινωνίας και των MEDIA. Στην Ελλάδα, όπως σε όλα τα πράγματα, και ο Μεσσιανισμός παίζεται σαν καλικατούρα.

Ο Αντώνης έλκεται από το Μεσσιανισμό, χρησιμοποιεί καλά το εγώ, εγώ ετούτο, εγώ το άλλο, έχει ύφος, έχει ιστορία – Πηνελόπη Δέλτα, έχει Χάρβαρντ.

Σημίτης και Κουβέλης σε κοινή εκδήλωση

ΤΡΊΤΗ, 29 ΝΟΕΜΒΡΊΟΥ 2011

Σημίτης και Κουβέλης σε κοινή εκδήλωση

www.politics.gr

Στην εκδήλωση του περιοδικού Μεταρρύθμισηπου έχουμε ήδη αναφέρει και η οποία ολοκληρώθηκε το βράδυ της Δευτέρας στο θέατρο Γκλόρια παραβρέθηκε ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης. Να σημειώσουμε ότι η πληροφορία ότι ο κ. Σημίτης θα παραβρεθεί στην εκδήλωση κυκλοφορούσε σαν φήμη τις τελευταίες μέρες, ωστόσο η τελευταία είδηση που είχαμε ήταν ότι κάτι τέτοιο δεν θα συμβεί γιαυτό και επιφυλαχτήκαμε να μην το δημοσιεύσουμε. Και μπορεί ναι μεν την πληροφορία να μην μπορούσαμε να την επιβεβαιώσουμε, ωστόσο η σύνδεση των δύο πολιτικών ανδρών ήταν προφανής όταν σημειώναμε ήδη προχθές: “…και επειδή ο Φώτης Κουβέλης δείχνει να προσέχει πια περισσότερο τις συμμαχίες του να αναφέρουμε και την εκδήλωση της Δευτέρας 28 Νοεμβρίου που οργανώνει το περιοδικό Μεταρρύθμιση (γνωστό από τη στήριξή του στον Σημιτικό εκσυγχρονιστικό χώρο)”. Στην εκδήλωση ομιλητές ήταν ο Φώτης Κουβέλης, ο Νίκος Μπίστης, ο Νίκος Χριστοδουλάκης ενώ απηύθυνε χαιρετισμό ο Παρασκευάς Αυγερινός. Θέμα της εκδήλωσης ήταν “Η προοδευτική απάντηση στην κρίση”.

Το ρεπορτάζ μας από τον χώρο της εκδήλωσης καταρχήν αναφέρει ότι η αίθουσα ήταν γεμάτη και πολύς κόσμος παραβρέθηκε και χαιρέτισε την ομιλία. Στελέχη της κυβέρνησης του Κ. Σημίτη (Γ. Δρυς, Αρ. Μπαλτάς και Β. Κοντογιαννόπουλος), μέλη και στελέχη της Δημοκρατικής Αριστεράς (Γ. Ψαριανός, Ν. Τσούκαλης, Γ. Πανούσης, Θ. Μαργαρίτης, Γ. Κακουλίδης, Σ. Λυκούδης, Δ. Χατζησωκράτης, Γ. Γεωργάτος, Α. Παπαδόπουλος κ.ά.) αλλά και διανοούμενοι, δημοσιογράφοι και πανεπιστημιακοί όπως ο ο Ριχ. Σωμερίτης, ο Γ. Καλογήρου, ο Αιμ. Ζαχαρέας, η Πόπη Διαμαντάκου, ο Πέτρος Κουναλάκης, ο Π. Ιωακειμίδης, ο Παν. Παναγιώτου, η Χριστίνα Πουλίδου, ο πρώην πρόεδρος του ΔΣΑ Αντώνης Ρουπακιώτης, ο Παύλος Αθανασόπουλος, ο Αντώνης Καρράς, ο πρώην βουλευτής Νίκος Γαλανός, ο νυν βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Οδ. Βουδούρης κ.ά.

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατικής Αριστεράς Φώτης Κουβέλης κάθησε για λίγο δίπλα στον πρώην πρωθυπουργό, χαιρετήθηκαν και στη συνέχεια ανέβηκε στο πάνελ. Στην ομιλία του επανέλαβε τις γνωστές θέσεις του κόμματος για την ανάγκη να υπάρξει ένα δίχτυ κοινωνικής προστασίας και το πενταετές αναπτυξιακό πρόγραμμα. Επίσης υπογράμμισε την ανάγκη στήριξης των ανέργων ενώ δεν δίστασε για άλλη μια φορά να επισημάνει τον σταθερό ευρωπαϊκό προσανατολισμό της ΔΗΜΑΡ. Σίγουρα δεν ήταν τυχαία η επιλογή του Φ. Κουβέλη να αναφερθεί στην πρόταση της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος αλλά και δικιά του που υποστηρίζει την ανασυγκρότηση του χώρου του δημοκρατικού σοσιαλισμού, προκειμένου να βρουν πεδίο έκφρασης οι πολίτες που αναζητούν προοδευτικές απαντήσεις στην κρίση.

Ο Νικός Μπίστης υποστήριξε επίσης έντονα την ανάγκη παραμονής της Ελλάδας εντός ευρωζώνης ενώ άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο να αλλάξουν οι πολιτικές ηγεσίες της Ευρώπης, άρα και οι πολιτικοί συσχετισμοί εντός της. Χαρακτηριστικά ανέφερε ότι ούτε η Μέρκελ ούτε ο Σαρκοζύ είναι ισόβιοι στις θέσεις τους και μπορεί τα πράγματα για Γαλλία και Γερμανία να αλλάξουν άμεσα. Με τον ίδιο αφοπλιστικό του τρόπο ανέφερε ότι ναι μεν μπορεί να υπάρξει μία παρένθεση Σαμαρά μετά τις επόμενες εκλογές, ωστόσο θα πρέπει μετά οι προοδευτικές δυνάμεις να είναι έτοιμες να αναλάβουν ευθύνες. Δεν δίστασε από το μικρόφωνο να κάνει σκληρή κριτική στον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Γ. Παπανδρέου χρεώνοντας του κυρίως πλήρη απουσία πολιτικής συζήτησης όλα αυτά τα χρόνια που βρίσκεται στην ηγεσία του κόμματος.

Ο πρώην υπουργός Νίκος Χριστοδουλάκης έδειξε πολύ θετικός στην πρόταση του Φ. Κουβέλη για την ανάγκη πολιτικών και μέτρων υπέρ των αδύναμων κοινωνικά στρωμάτων. Όπως ήταν αναμενόμενο τάχθηκε ανοιχτά υπέρ των μεταρρυθμίσεων όπως οι ιδιωτικοποιήσεις και άλλες. Μίλησε επιτέλους για τον ιδιωτικό τομέα, τον μεγάλο χαμένο της κρίσης που όλοι ξεχνάνε να υπολογίσουν στον λογαριασμό. Ζήτησε στήριξη υπέρ των εργαζομένων του ιδιωτικού τομέασημειώνοντας ότι αποτελούν βασικό πυλώνα της ανάπτυξης.

Ο κ. Σημίτης δεν έκανε καμία δήλωση δημόσια ή ιδιωτικά. Ωστόσο δεν ήταν λίγες οι φωνές που μιλούσαν για συμβολική στήριξη προς τον κόσμο της Δημοκρατικής Αριστεράς αλλά και πατρική ευχή προς την συνεργασία των δύο πολιτικών δυνάμεων: αυτόν του εκσυγχρονισμού και αυτόν της ανανεωτικής αριστεράς.

Ειδήσεις μεγάλες δεν προέκυψαν από την εκδήλωση και αυτό είναι προφανές. Τουλάχιστον δεν προέκυψαν από τις ομιλίες. Γιατί οι ειδήσεις προκύπτουν και από τις σημειολογίες και τις κινήσεις. Και σαν παραπολιτικό ένα έχουμε να σας πούμε: στην πρώτη σειρά του θεάτρου Γκλόρια κάθονταν δίπλα δίπλα σε όλη τη διάρκεια των ομιλιών ο Γρηγόρης Ψαριανός και ο Κώστας Σημίτης.

φωτό από in.gr

Η Ελλάδα δεν θα φύγει από το Ευρώ. Η χώρα που πιθανώς θα αναγκαστεί να το κάνει είναι η Γερμανία Γ.Βαρουφάκης

Γ.Βαρουφάκης: Η Γερμανία θα φύγει από το Ευρώ πριν από την Ελλάδα

11:11, 29 Νοε 2011 | tvxsteamtvxs.gr/node/77540

Η Ελλάδα δεν θα φύγει από το Ευρώ. Η χώρα που πιθανώς θα αναγκαστεί να το κάνει είναι η Γερμανία, η οποία μάλλον θα δημιουργήσει μία δική της νομισματική ένωση, αφήνοντας έξω τη Γαλλία. Οι επενδυτές έχουν αρχίσει να μην αγοράζουν γερμανικά ομόλογα που είναι σε ευρώ. Σε Βρετανία και ΗΠΑ αντιλαμβάνονται πλέον ότι ο μέσος Έλληνας δεν ευθύνεται για αυτή την κρίση και πως έχει υποφέρει περισσότερο απ’ όσο έπρεπε. Ο Γιάννης Βαρουφάκης, καθηγητής Οικονομικής Θεωρίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, ερμηνεύει στο tvxs.gr τις τελευταίες εξελίξεις και εξηγεί πού κατά τη γνώμη του βρισκόμαστε: κοντά στην κατάρρευση του Ευρώ.

Πληροφορίες οι οποίες επισήμως διαψεύδονται θέλουν τις χώρες της Ευρωζώνης με πιστοληπτική ικανότητα ΑΑΑ να προωθούν την έκδοση κοινών ομολόγων «ελίτ». Βρισκόμαστε κοντά σε ένα Ευρώ δύο ταχυτήτων;

Βρισκόμαστε κοντά στην κατάρρευση του Ευρώ. Και όσο πλησιάζουμε, οι διάφορες πιθανές μετά ευρωσυστημικές συμμαχίες αρχίζουν να προετοιμάζουν το έδαφος. Αρχίζουν να δοκιμάζουν τις δυνάμεις τους. Εγώ πιστεύω ότι αυτό δεν πρόκειται να γίνει, δηλαδή να υπάρξει μια γαλλογερμανική νομισματική ένωση στη μετά ευρώ εποχή. Θεωρώ πολύ πιο πιθανό η Γερμανία να δημιουργήσει τη δική της νομισματική ένωση μαζί με τις υπόλοιπες πλεονασματικές χώρες. Αφήνοντας τη Γαλλία απ’ έξω.

Δημοσιεύματα υποστηρίζουν ότι ξένες τράπεζες μελετούν τις επιπτώσεις από μία επιστροφή της Ελλάδας στη δραχμή. Σε ποια περίπτωση, πλέον, θα βγει η χώρα από το Ευρώ; Πόσο πιθανό είναι σήμερα αυτό το σενάριο;

Οι τράπεζες, προφανώς, προσπαθούν να μελετήσουν τον τρόπο με τον οποίο εκείνες θα πρέπει να αντιδράσουν σε μια διάλυση του Ευρώ. Όχι σε μια έξοδο της Ελλάδας από το Ευρώ. Από εκεί και πέρα, θεωρώ ότι η έξοδος της Ελλάδας από το Ευρώ δεν πρόκειται να συμβεί. Πολύ πιο πιθανή είναι η κατάρρευση του ευρωσυστήματος, συνολικά. Όπως έχω πει εδώ και καιρό, δεν βλέπω την Ελλάδα να φεύγει, ούτε να την εκδιώκουν. Αυτό που βλέπω είναι ότι το Ευρώ θα εκδιωχθεί από το «κεφάλι» και όχι από την «ουρά», όταν το «κεφάλι» αποφασίσει να φύγει.

Με την έννοια δηλαδή ότι αρχίζει να συμφέρει τη Γερμανία η αποχώρηση από το Ευρώ;

Όχι. Αυτό δεν συμφέρει κανέναν. Μπορεί να οδηγηθεί, μέσα από την πεισματική της άρνηση, να αναδομήσει το ευρωσύστημα. Να βρεθεί σε μια «γωνία» από την οποία να μην μπορεί να ξεφύγει, παρά μόνο με τη δική της απόδραση από το ευρωσύστημα. Αλλά μία τέτοια δική της απόδραση δεν θα συμβεί επειδή τη συμφέρει. Θα αποτελεί επιλογή πανικού όταν πλέον ο,τιδήποτε άλλο θα είναι απλώς περισσότερο καταστροφικό.

Τι μας δείχνει η πρόσφατη αδυναμία της Γερμανίας να δανειστεί υπό τις συνθήκες τις οποίες επιθυμούσε;

Μας δείχνει ότι οι επενδυτές, ιδίως στην Ασία, έχουν αρχίσει να μην θέλουν να αγοράζουν ομόλογα της Γερμανίας τα οποία είναι εκπεφρασμένα σε ευρώ. Δεν έχουν πρόβλημα να δανείσουν τη Γερμανία. Απλώς, φοβούνται ότι αυτά τα ομόλογα, κάποια στιγμή, όταν θα δημιουργηθεί το μάρκο, θα υποτιμηθούν, επειδή θα είναι εκπεφρασμένα σε ευρώ και η ισοτιμία μάρκου - ευρώ θα αλλάξει σε βάρος του ευρώ, το οποίο θα υποτιμηθεί και απέναντι στο δολάριο.

Πρόσφατα κάνατε λόγο για αντιστροφή του κλίματος, στις ΗΠΑ και στη Βρετανία, απέναντι στην Ελλάδα.

Εδώ και δύο χρόνια βρίσκομαι σε συνεχή επαφή με δημοσιογράφους κορυφαίων βρετανικών και αμερικανικών ΜΜΕ, εφημερίδων και ηλεκτρονικών μέσων. Μέχρι πολύ πρόσφατα, η αντιμετώπιση των Ελλήνων ήταν εχθρική. Όποτε οι Έλληνες ανοίγαμε το στόμα μας, αντιμετωπιζόμασταν με αυτόν τον τρόπο μόνο και μόνο επειδή είμαστε Έλληνες. Πλέον, παρατηρώ ότι η μεγάλη πλειοψηφία των Βρετανών και των Αμερικανών δημοσιογράφων έχει κατανοήσει πως αυτή η κρίση δεν οφείλεται στην Ελλάδα. Και ότι η Ελλάδα είναι ένα σύμπτωμα, το οποίο έχει τιμωρηθεί αλύπητα στο όνομα μίας κρίσης για την οποία η ίδια δεν ευθύνεται. Θα συνέβαινε ανεξάρτητα από την Ελλάδα. Αυτή η εξέλιξη αποτελεί μία μεγάλη «στροφή», αν θέλετε, ακόμη και στο συναισθηματικό επίπεδο. Είναι ένα είδος αποδοχής ότι ο μέσος Έλληνας υποφέρει πολύ περισσότερο απ’ όσο του άξιζε.

Διαβάστε επίσης:
Γ.Βαρουφάκης: Προδιαγεγραμμένη η αποσάθρωση του ευρώ
Γ.Βαρουφάκης: Ο Γ.Α.Π. ξέρει ότι ασκεί καταστροφική πολιτική
Η ΓΣΕΕ για το χρέος δια στόματος Βαρουφάκη

Σχετικά Άρθρα:

Γ.Παγουλάτος: Γερμανία και ΕΚΤ μπορούν να σώσουν το ευρώ

Π. Ιωακειμίδης: Θέλουμε να διαφυλάξουμε την εθνική μας κυριαρχία; E, τότε ας βγούμε από την κρίση

Το ευρώ και η κακοφωνία της Γερμανίας, του Νίκου Κοτζιά

Μήπως ο έρωτας μας με τη Γερμανία είναι ανισοβαρής; του Γεν_ικού

Ρουμπινί: «Η Γερμανία επιδείνωσε την κρίση»