Πριν 35 χρόνια, παιδί ακόμη, πουλούσα με τον πατέρα μου στη λαϊκή κρεμμύδια, κόκκινα Κουδουνίων που είχαν την καλύτερη φήμη στη Δράμα (η πιστοποίηση εκείνης της εποχής) . Με λίγα στρέμματα μπορούσε ο κάθε παραγωγός να έχει μια ικανοποιητική σοδειά. Αρκετοί παραγωγοί από το χωριό πουλούσαν το προϊόν τους στη λαϊκή και άλλοι στους εμπόρους.Επίσης την ίδια φήμη είχαν τα σκόρδα του Κ.Αγρού, τα φασόλια Περιθωρίου κ.λ.π.
Σήμερα όταν πάω στην αγορά βρίσκω ξανθά κρεμμύδια Βοιωτίας (έχουν ελεγχθεί για εξασθενές χρώμιο;), σκόρδα Κίνας και φασόλια Μεξικού.
Τι απέγιναν λοιπόν εκείνες οι παραδοσιακές αλλά και δυναμικές καλλιέργειες που έθρεψαν τόσες και τόσες οικογένειες;
Τις έφαγε το επιδοτούμενο βαμβάκι και οι απογοητευτικές τιμές των μεσαζόντων. Οι τοπικές κοινωνίες στράφηκαν σε άλλες καλλιέργειες, σίγουρες, δαπανηρές όμως σε φάρμακα , λιπάσματα και νερό.
Είναι καιρός να ξαναγυρίσουμε στην ποιότητα, την πείρα των αγροτών που γνωρίζουν τι παράγει καλύτερα η περιοχή τους, στην ανάδειξη εκείνων των τοπικών προϊόντων που μπορεί να στηρίξει το έδαφος , οι κλιματολογικές συνθήκες και η ζήτηση.
Είναι καιρός ο κάμπος να σταματήσει να είναι μια απέραντη μονοκαλλιέργεια και να αναδειχθεί ο πλούτος των προϊόντων που μπορεί να παράξει η περιοχή μας. Κάθε χωριό μπορεί να έχει το δικό του ποιοτικό προϊόν. Κάθε παραγωγός μπορεί να επιλέξει τη δική του δυναμική καλλιέργεια. Υπάρχουν ντόπιες ποικιλίες που θα μπορούσαμε να επιλέξουμε και να παράγουμε απέναντι στα κονσερβοποιημένα υβρίδια, υπάρχει η βιολογική καλλιέργεια αλλά και η εκτροφή ζώων σε μη σταυλισμένες συνθήκες.Η ζήτηση για τέτοιου είδους προϊόντα είναι τεράστια τόσο τοπικά όσο και στο εξωτερικό.
Κι αν προχωρήσουν οι παραγωγοί σε αυτές τις καλλιέργειες και μείνουν αδιάθετες;
Τι θα την κάνουν την παραγωγή οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι;
Το κίνημα της πατάτας έχει δώσει ήδη απαντήσεις. Ομάδες καλλιεργητών σε επαφή με ομάδες καταναλωτών μπορούν να εξασφαλίσουν ικανοποιητικό κέρδος στους παραγωγούς και ικανοποιητικές τιμές στους καταναλωτές. Στο χέρι μας είναι όταν πηγαίνουμε στο σούπερ μάρκετ να απαιτούμε την ύπαρξη τοπικών προϊόντων, να αρνούμαστε να αγοράσουμε σκόρδα Κίνας, να ζητάμε τη στήριξη των ντόπιων προϊόντων.
Είναι απαραίτητο στις μέρες μας να αναπτυχθεί τόσο το συνεταιριστικό κίνημα των παραγωγών όσο και το καταναλωτικό κίνημα με στόχο την ανάδειξη ποιοτικών τοπικών προϊόντων αλλά και τον εξοβελισμό των μεσαζόντων που ανεβάζουν στα ύψη τις τιμές. Δίκαιο εμπόριο σημαίνει ένα λογικό κέρδος για τον παραγωγό και μια λογική τιμή για τον καταναλωτή.
Δεν είναι τόσο δύσκολο όσο φαντάζει, αξίζει μια προσπάθεια και πιστεύω πως τοπική επιτυχία θα είναι αρχή για εξαγωγές εκτός νομού και εκτός Ελλάδας.
Βέβαια σε όλη αυτή τη προσπάθεια θα συμβάλλουν οι δήμοι δημιουργώντας τοπικές αγορές παραγωγών καθώς και η πολιτεία η οποία πρέπει να στηρίξει οικονομικά όλους τους νέους αγρότες που θα στραφούν σε δυναμικές και παραδοσιακές τοπικές καλλιέργειες μέσω επαρκούς χρηματοδότησης των επενδυτικών τους σχεδίων.
Χρήστος Χατζηγεωργίου μέλος Ν.Ε. ΔΗΜΑΡ Δράμας