Σήμερα τρεις (3) είναι οι βασικές προτεινόμενες λύσεις κυβερνητικής πολιτικής και διαχείρισης.
Η απαρέγκλιτη εφαρμογή του μνημονίου
Είναι η πολιτική των κομμάτων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ που υποστηρίζουν το μνημόνιο ως αναγκαίο κακό και δηλώνουν «αναγκασμένα» να προσυπογράψουν και να εφαρμόσουν εξουθενωτικές για τους εργαζόμενους πολιτικές εκτελώντας «εθνική αποστολή». Επιχειρούν να κρύψουν ότι είναι άλλο η ανάγκη βαθιών μεταρρυθμίσεων και άλλο τα μνημόνια και η δική τους πολιτική.
Η συμβολή τους είναι μια επικοινωνιακού χαρακτήρα διαπραγμάτευση και η πρακτική τους μια - συχνά αποτυχημένη - εφαρμογή των οδηγιών της τρόικα. Διατηρούν την πελατειακή λογική και ελπίζουν ότι θα έρθουν καλύτερες μέρες για τη νομή της εξουσίας.
Η εφαρμογή αυτής της πολιτικής δεν θα φέρει βιώσιμη διαχείριση του χρέους, ενώ δεν μπορεί να εγγυηθεί ανεκτές συνθήκες διαβίωσης για μεγάλα τμήματα του πληθυσμού.
Η ανατροπή του μνημονίου και η αποχώρηση από τη σύμβαση
Είναι η πολιτική κομμάτων της Αριστεράς που, με διάφορες εκδοχές, προτείνει την άμεση μονομερή απεμπλοκή από το μνημόνιο και την ανατροπή της δανειακής σύμβασης. Στην ουσία η υλοποίηση της ισοδυναμεί με αποχώρηση και των δανειστών από τη συμφωνία, διακοπή της διαπραγμάτευσης και επιστροφή της χώρας στη δραχμή με καταστροφικές συνέπειες. Η πρόταση αριστερής ενότητας του ΣΥΡΙΖΑ δεν εμπεριέχει την απαραίτητη πολιτική συνοχή, αφού παραλείπει τις μεγάλες διαφορές ακόμη και σε θέματα άμεσης πολιτικής.
Ο αγώνας εντός της ευρωζώνης για ανάπτυξη ενός σχεδίου άμεσων αλλαγών με διαφορετικό πολιτικό περιεχόμενο και τροποποιήσεις του συμφωνημένου πλαισίου
Είναι μια πολιτική που προτείνει η Δημοκρατική Αριστερά με στόχο τη δημοσιονομική προσαρμογή και την παραμονή της χώρας εντός του ευρώ, που αποκαθιστά την έννοια της δικαιοσύνης στον επιμερισμό των βαρών της κρίσης και στις ωφέλειες της προσδοκώμενης ανάταξης.
Αυτή η πολιτική στόχευση υλοποιείται μέσα από ένα συνεκτικό άμεσο πρόγραμμα δράσης για την ανασυγκρότησης της χώρας, που επιδιώκει να μετασχηματίσει στην πράξη τους όρους του συμφωνημένου πλαισίου με τους εταίρους. Περιλαμβάνει προσαρμογές , αντίρροπες πολιτικές, διαφορετικά μέτρα με ισοδύναμο δημοσιονομικό αποτέλεσμα, αντισταθμίσεις κοινωνικής πολιτικής, σε συνδυασμό με τη διεκδίκηση της τροποποίησης συγκεκριμένων όρων των συμφωνιών. Επικεντρώνει σε μεταρρυθμίσεις και μέτρα που μπορούν να διεκδικηθούν και συγκροτούν μια ρεαλιστική πρόταση διεξόδου, που ανατάσσει τη χώρα και την εντάσσει σε μια προοπτική διαφορετικής ανάπτυξης. Είναι ένα πρόγραμμα τριετίας (ως το 2014) με προοπτική δυναμικής προοδευτικής εξέλιξης, στη συνέχεια, με καλύτερους όρους στην οικονομία και στους πολιτικούς συσχετισμούς.
