Πέμπτη 30 Αυγούστου 2012

Δ. Χατζησωκράτης: «Η εκκλησία να καταβάλει το 50% της μισθοδοσίας των κληρικών εξ' ιδίων πόρων»


Δ. Χατζησωκράτης: «Η εκκλησία να καταβάλει το 50% της μισθοδοσίας των κληρικών εξ' ιδίων πόρων»
Δ. Χατζησωκράτης: «Η εκκλησία να καταβάλει το 50% της μισθοδοσίας των κληρικών εξ' ιδίων πόρων»
7
εκτύπωση  

Η πρόταση της ΔΗΜΑΡ για τα ισοδύναμα
Εμείς λέμε ότι από τα 220 εκατ που είναι οι μισθοί των κληρικών τα μισά δηλαδή τα 110 εκατ ευρώ να τα πληρώνει η εκκλησία μέσα από τις δυνατότητες τις οποίες έχει. Αυτό δεν φτάνει αλλά είναι σημαντικό.
Την Πέμπτη 30/08/2012 ο Δημήτρης Χατζησωκράτης, μέλος της ΔΗΜΑΡ μίλησε στην εκπομπή της Έλενας Λάσκαρη και του Αργύρη Παπαστάθη για την πρόταση του κόμματός του που αφορά τα ισοδύναμα των 11,5 δις ευρώ
Γιατί όταν γίνεται το έλα να δεις στη χώρα δεν μπορεί να μην υπάρχει κι ένας μεγάλος, κεντρικός  θεσμός που να μην συμμετέχει και συμβάλλει στην προσπάθεια.
Συνέντευξη Δ. Χατζησωκράτη

Επιστολή 16 βουλευτών της ΔΗΜΑΡ στον πρόεδρο της Βουλής για τους διορισμούς οικείων προσώπων


Επιστολή 16 βουλευτών της ΔΗΜΑΡ στον πρόεδρο της Βουλής για τους διορισμούς οικείων προσώπων

Επιστολή προς τον Πρόεδρο της Βουλής Ευάγγελο Μεϊμαράκη έστειλαν 16 βουλευτές της Δημοκρατικής Αριστεράς, με αφορμή τους διορισμούς, ως μετακλητών υπαλλήλων οικείων προσώπων πρώην Πρόεδρου και νυν Αντιπροέδρου της Βουλής.

Στην επιστολή προς τον Πρόεδρο της Βουλής καταγράφονται αναλυτικά τα προνόμια που απορρέουν από τον Κανονισμό της Βουλής και ζητούνται στοιχεία σχετικά με τη χρήση τους από πρώην Προέδρους της Βουλής και Πρωθυπουργούς.


Όπως τονίζεται στην επιστολή «η πρόσφατη εντολή του κ. πρωθυπουργού για την απαγόρευση διορισμού στις πιο πάνω θέσεις, μόνο οικείων προσώπων, αν και ορθή, είναι ατελής αφού πρέπει να καταργηθεί ΕΝΤΕΛΩΣ η δυνατότητα διορισμού προσώπων».





Ακολουθεί ολόκληρη η επιστολή:




Προς  τον
Πρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων
κ. Ευάγγελο Μεϊμαράκη
                                                                                          

Κύριε Πρόεδρε,

Η δικαιολογημένη κοινωνική αντίδραση που προκάλεσαν οι πρόσφατοι διορισμοί, ως μετακλητών υπαλλήλων οικείων προσώπων πρώην και νυν Προέδρου και Αντιπροέδρου της Βουλής κατ’ άρθρο 41 παρ. Ε του ΚτΒ  «Μέρος Β – Κώδικας Οργανώσεως των Υπηρεσιών της Βουλής, Καταστάσεως του Προσωπικού κλπ» καθιστά επιτακτική των άμεση και ριζική αναθεώρηση των διατάξεων του Κανονισμού, ούτως ώστε να αντιστοιχηθεί με τις νέες και πρωτόγνωρες κοινωνικό – πολιτικές συνθήκες και τη δίκαιη απαίτηση των πολιτών για την εγκαθίδρυση αξιοκρατίας και κοινωνικής δικαιοσύνης πρωτίστως στο ύψιστο θεσμικό – πολιτειακό επίπεδο, αυτό του Ελληνικού Κοινοβουλίου. Η πρόσφατη εντολή του κ. Πρωθυπουργού για την απαγόρευση διορισμού στις πιο πάνω θέσεις, μόνο οικείων προσώπων, αν και ορθή, είναι ατελής αφού πρέπει να καταργηθεί ΕΝΤΕΛΩΣ η δυνατότητα διορισμού προσώπων

Ειδικότερα, εκτός των άλλων, επιβάλλεται η άμεση κατάργηση των προνομίων που προβλέπονται στα πιο κάτω άρθρα:

1)                         Σύμφωνα με το άρθρο 41 η σύσταση στα γραφεία α) των πρώην Προέδρων της Βουλής 6 θέσεων μετακλητών, β) των πρώην Πρωθυπουργών 5 θέσεων, γ) των πρώην αντιπροέδρων 1 θέση δ) των πρώην προέδρων των Κοινοβουλευτικών Ομάδων 1 θέση.
Όλες οι προαναφερόμενες θέσεις μπορεί να καλύπτονται είτε με διορισμό προσώπων που προτείνονται (ιδιώτες), είτε από υπαλλήλους της Βουλής είτε με απόσπαση από το δημόσιο τομέα.

2)                         Σύμφωνα με το άρθρο 87, στους πρώην Προέδρους της Βουλής διατίθενται οι αναγκαίοι χώροι στο Βουλευτήριο, καθώς και το αναγκαίο προσωπικό από τους οδηγούς οχημάτων και από τη φρουρά της Βουλής, όπως όλα τα προηγούμενα καθορίζονται με απόφαση του Προέδρου.
Επίσης με την ίδια διάταξη διατίθενται (2) αστυνομικοί από τη Φρουρά της Βουλής στους πρώην αντιπροέδρους Κυβερνήσεων και πρώην Αρχηγούς Κοινοβουλευτικών Ομάδων.

3)                         Σύμφωνα με τα άρθρα 91 και 92 ο εκάστοτε Πρόεδρος της Βουλής μπορεί να προσλαμβάνει, κατά την απόλυτη κρίση του και κατά παρέκκλιση από τις γενικές και ειδικές διατάξεις και δίχως η απόφαση να δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως μέχρι και 64 άτομα διαφόρων ειδικοτήτων μεταξύ αυτών και 8 δημοσιογράφων, μέλη μόνο των Ενώσεων Συντακτών Αθηνών και Θεσσαλονίκης.

Όπως προκύπτει από τις πιο πάνω περιπτώσεις ο ΚτΒ εξακολουθεί να βρίθει ρυθμίσεων που ευνοούν την αδιαφάνεια, την αναξιοκρατία, την οικογενειοκρατία και τον κομματισμό.

Κατόπιν όλων όσων προαναφέρονται,
Σας παρακαλούμε να μας παράσχετε τα πιο κάτω στοιχεία: 
α) Ποια πρόσωπα εξακολουθούν να κάνουν χρήση των πιο πάνω προνομίων και συγκεκριμένα πόσα άτομα απασχολούν και ποιών κατηγοριών (μετακλητούς, υπαλλήλους Βουλής, δημοσίους υπαλλήλους, αστυνομικούς της Φρουράς της Βουλής).
β) Πόσοι από τους πρώην Προέδρους και Πρωθυπουργούς διατηρούν γραφείο στο Κεντρικό Κτήριο της Βουλής.
γ) Πόσα άτομα με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου κατά τα άρθρα 91 και 92 έχουνε προσληφθεί κατά την τελευταία πενταετία από τους Προέδρους της Βουλής και ποιοι απ’ αυτούς υπηρετούν ακόμη στη Βουλή;
Τέλος πότε προτίθεστε αν ξεκινήσετε την προβλεπόμενη διαδικασία αναθεώρησης του συνόλου του Κανονισμού της Βουλής.
                                                                                         

ΟΙ ΑΙΤΟΥΝΤΕΣ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ

Δημήτρης Αναγνωστάκης

Οδυσσέας Βουδούρης

Μαρία Γιαννακάκη

Γιώργος Κυρίτσης

Σπύρος Λυκούδης

Κατερίνα Μάρκου

Γιάννης Μιχελογιαννάκης

Πάρις Μουτσινάς

Ασημίνα Ξηροτύρη

Βασίλης Οικονόμου

Γιάννης Πανούσης

Μαρία Ρεπούση

Νίκος Τσούκαλης

Νίκη Φούντα

Γρηγόρης Ψαριανός

Θωμάς Ψύρρας

Α. Παπαδόπουλος: «Στις περικοπές δεν μπορούν να μείνει απ' έξω η εκκλησιαστική περιουσία και η μισθοδοσία των κληρικών»


Α. Παπαδόπουλος: «Στις περικοπές δεν μπορούν να μείνει απ' έξω η εκκλησιαστική περιουσία και η μισθοδοσία των κληρικών»
Α. Παπαδόπουλος: «Στις περικοπές δεν μπορούν να μείνει απ' έξω η εκκλησιαστική περιουσία και η μισθοδοσία των κληρικών»
4
εκτύπωση  

Για τα νέα μέτρα
Την Πέμπτη 30/8/2012 ο Εκπρόσωπος Τύπου της ΔΗΜΑΡ μίλησε στην εκπομπή του Αιμίλιου Περδικάρη (καθημερινά 10:00-11:00) για την αναζήτηση των μέτρων των 11,5 δις ευρώ
Ακόμα δεν υπάρχει κάποια τελική συμφωνία. Είμαστε σε μια διαδικασία η οποία είναι σε εξέλιξη κι εκτιμώ ότι στο τέλος της άλλης εβδομάδας μπορεί αυτή να έχει ολοκληρωθεί. Χθες ο κ Στουρνάρας είχε μια επαφή με τους εκπροσώπους των κομμάτων. Είμαστε ακόμα στη φάση αναζήτησης των 11,5 δις. Υπάρχουν ορισμένες προτάσεις και από το υπουργείο Οικονομικών, πολλές από αυτές έχουν δει το φως της δημοσιότητας, ταυτόχρονα όμως και μεις έχουμε καταθέσει τις διαφωνίες μας με κάποιες από  αυτές, κυρίως με τα δώρα, δηλαδή την κατάργηση των δώρων  για τους συνταξιούχους του δημοσίου. Επίσης και για το ζήτημα της περαιτέρω περικοπής στις συντάξεις των χαμηλοσυνταξιούχων. Είμαστε ακόμα σε φάση αναζήτησης των εναλλακτικών προτάσεων που μπορεί να υπάρξουν.
Για τα ισοδύναμα
Υπάρχει, συνεχώς, ανταλλαγή σημειωμάτων σχεδίων και προτάσεων μεταξύ της ΔΗΜΑΡ και του κ. Στουρνάρα.  Κυρίως, εμείς εστιάζουμε το βάρος εκτός από κάποιες μειώσεις η περικοπές που θα γίνουν, να δούμε τι μπορεί να γίνει με τη σπατάλη, με τον περιορισμό της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, και, βεβαίως, με τα εξοπλιστικά προγράμματα. Δηλαδή με πράγματα τα οποία δεν θα θίγουν τόσο πολύ συγκεκριμένα στρώματα της ελληνικής κοινωνίας η οποία είναι στα όριά της. Νομίζω ότι πρέπει να δούμε και τα θέματα που σχετίζονται και με την εκκλησιαστική περιουσία και με τα μισθολογικά  των κληρικών. Σίγουρα και σε αυτή τη φάση, πολύ περισσότερο σ' αυτή τη φάση, δεν μπορεί και ο χώρος αυτός να είναι έξω από τις περικοπές.
Συνέντευξη Α. Παπαδόπουλου
Πρέπει να εξαντλήσουμε όλα τα περιθώρια ώστε να μην υπάρξει κανένα ζήτημα με το 13ο και το 14ο μισθό. Δηλαδή τα δώρα, έστω αυτά που έχουν απομείνει. Αλλά και  να δούμε τι μπορούμε να περισώσουμε για τους χαμηλόμισθους και τους χαμηλοσυνταξιούχους.
Εάν υπάρχει ταύτιση απόψεων Κουβέλη- Βενιζέλου
Νομίζω ότι είναι θέμα κοινής λογικής η ταύτιση απόψεων και φαντάζομαι ότι ούτε και ο πρωθυπουργός έχει διαφορετική άποψη, ο οποίος είναι λογικό να έχει επικεντρωθεί αυτό το διάστημα  με την αναζήτηση των 11,5 δις. Πρέπει όμως συνολικά τα τρία κόμματα που στηρίζουμε τη νέα κυβέρνηση, να ξεφύγουμε από τη συζήτηση αυτή και να δούμε το εθνικό σχέδιο. Νομίζω ότι αυτό πρέπει να γίνει άμεσα τους προσεχείς μήνες.
Για τις αντιδράσεις Βουλευτών της ΔΗΜΑΡ στα μέτρα.
Εγώ καταλαβαίνω όλους τους βουλευτές. Είναι λογικό κανείς βουλευτής να μην θέλει να πάρει τέτοια μέτρα, αλλά τα ακριβώς αντίθετα. Ωστόσο είναι τέτοια η κρισιμότητα της στιγμής που θεωρώ ότι όλοι στο τέλος θα αρθούν στο ύψος των περιστάσεων και θα κάνουν το καθήκον τους.
Να εικάσω ότι δεν θα υπάρξει κομματική πειθαρχία;
Δεν είναι στη παράδοση του χώρου μας να έχουμε τέτοιου είδους μέτρα.

Τετάρτη 29 Αυγούστου 2012

σχετικά με τη μεταφορά των μαθητών των Μουσικών Σχολείων από τους Δήμους


Ερώτηση της βουλευτού Α’ Πειραιά, Μαρίας Ρεπούση σχετικά με τη μεταφορά των μαθητών των Μουσικών Σχολείων από τους Δήμους

ΠΡΟΣ ΤOΝ ΥΠΟΥΡΓΟ  ΠΑΙΔΕΙΑΣ & ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ, ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ & ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ

Κύριε Υπουργέ,
Όπως γνωρίζετε, τα Μουσικά Σχολεία ξεκίνησαν να λειτουργούν τον Σεπτέμβριο του 1988 ως σχολεία γενικής αισθητικής καλλιέργειας με άξονα τη μουσική και η λειτουργία τους στηρίζεται στο νόμο 1824/1988 (Ι΄Αριθ. 3345/2.9.1988 – ΦΕΚ 649/Β/7.9.1988). Στο πλαίσιο αυτό,  λειτουργούν σήμερα 42 Μουσικά Σχολεία σε όλη τη χώρα, η ύπαρξη των οποίων συνετέλεσε ουσιαστικά στην αναβάθμιση της δημόσιας εκπαίδευσης.

Δυστυχώς, τα τελευταία τρία χρόνια παρατηρούνται πολλά προβλήματα στη λειτουργία των συγκεκριμένων σχολείων με το πιο επείγον από αυτά να αφορά στη διευθέτηση του ζητήματος της μεταφοράς των μαθητών που κατοικούν μακριά από την έδρα του σχολείου τους, από τους δήμους.  Ειδικότερα, μετά τη διοικητική αναδιάρθρωση της χώρας οι μετακινήσεις των μαθητών έχουν «μπλοκάρει» είτε γιατί ορισμένοι Καλλικρατικοί δήμοι καθυστερούν να διεξάγουν τους σχετικούς  διαγωνισμούς επειδή δεν επιθυμούν να αναλάβουν την ευθύνη της μεταφοράς μαθητών που κατοικούν σε άλλους δήμους – ως γνωστόν, μολονότι τα  Μουσικά Σχολεία είναι διαδημοτικά  η αρμοδιότητα της μεταφοράς των μαθητών ανήκει στον δήμο στον οποίο εδρεύει το Μουσικό Σχολείο – είτε γιατί οι διαγωνισμοί αυτοί συχνά κηρύσσονται άγονοι.  
Έχοντας υπόψη ότι η εξασφάλιση της μεταφοράς των μαθητών των δημόσιων σχολείων αποτελεί υποχρέωση της Πολιτείας – πολλώ μάλλον στην περίπτωση των Μουσικών αλλά και των Καλλιτεχνικών Σχολείων τα οποία είναι υπερτοπικά – και ενόψει της έναρξης της νέας σχολικής χρονιάς,

ΕΡΩΤΑΤΑΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ:

1.Με ποιον τρόπο σκέφτεται ο κ. Υπουργός να επιλύσει το πρόβλημα της μετακίνησης των μαθητών των Μουσικών Σχολείων; Ειδικότερα, εξετάζεται η περίπτωση τροποποίησης της ΚΥΑ 35415/28.7.2011 ούτως ώστε τα Μουσικά Σχολεία ως διαδημοτικά-υπερτοπικά να ενταχθούν, σε ότι αφορά την προκήρυξη και ανάθεση του μεταφορικού έργου, στις ίδιες και πιο ευέλικτες διαδικασίες  που προβλέπονται για τις ΣΜΕΑ;

2.Πώς θα αντιμετώπιζε ο κ. Υπουργός το ενδεχόμενο δημιουργίας ενός ενιαίου φορέα για τις μετακινήσεις του μαθητικού πληθυσμού – και ιδιαίτερα των υπερτοπικών-διαδημοτικών σχολείων – σε επίπεδο Περιφέρειας, με την εποπτεία και τον έλεγχο του Υπουργείου Παιδείας;

Η ερωτούσα Βουλευτής
ΜΑΡΙΑ ΡΕΠΟΥΣΗ


ΔΗΛΩΣΗ Φ ΚΟΥΒΕΛΗ ΜΕΤΑ ΤΗ ΣΥΣΚΕΨΗ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΑΡΧΗΓΩΝ 29/8/2012


ΔΗΛΩΣΗ Φ ΚΟΥΒΕΛΗ ΜΕΤΑ ΤΗ ΣΥΣΚΕΨΗ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΑΡΧΗΓΩΝ 29/8/2012


Μεταρρύθμιση με το στανιό του Γιώργου Παπασπυρόπουλου


Μεταρρύθμιση με το στανιό


του Γιώργου Παπασπυρόπουλου από την Αριστερή Στρουθοκάμηλο

Γολγοθάς αποδείχθηκε η υπόθεση της υιοθέτησης μιας συλλογικής στάσης απέναντι στην κρίση και η διαμόρφωση μιας ελληνικής αντιπρότασης στο μνημόνιο.
Γολγοθάς αποδείχθηκε η ενότητα των μεταρρυθμιστικών δυνάμεων απέναντι στην ισχυροποίηση του λαϊκισμού, δεξιού και αριστερού.
Γολγοθάς η διαβούλευση στις τοπικές κοινωνίες για την επίλυση προβλημάτων διαχείρισης των σκουπιδιών, εγκατάστασης αιολικών πάρκων, εφαρμογής επενδυτικών προγραμμάτων, αλλαγής καλλιεργειών, σκοπιμότητας έργων διαχείρισης υδάτινων πόρων, ακόμη και προτεραιότητας κοινωνικών ομάδων σε συμμετοχή σε επιδοτούμενα προγράμματα. 
Φαίνεται ότι όλα όσα απαιτούν συνεργασία είναι δύσκολα σε αυτήν την χώρα. Και επειδή το κράτος διαιρεί παραδοσιακά τις κοινωνικές ομάδες και κάνει ανταγωνιστές τους πολίτες, δεκαετίες τώρα, προκειμένου να ευχαριστήσει τους πελάτες του και να απομονώσει τους "άλλους", η κατάσταση αυτή είναι πια κάτι σαν εθιμικό δίκαιο.
Το δίκαιο της ομάδας, της παρέας, της συντεχνίας, του κόμματος απαιτεί από τα μέλη πειθαρχία και υπακοή - τους νόμους όλοι/ες τους έχουμε "γραμμένους" - την φατρία ποτέ. 
Από αυτήν περιμένουμε δουλειά, καταξίωση, επιτυχία, εισόδημα - ποτέ από την ικανότητα και την αξιολόγηση (σε αυτό το κράτος άλλωστε δεν συνηθίζεται...). 
Όλοι όλες ξέρουν άλλωστε στο πετσί τους πόσο μεροληπτικό είναι το κομματικό κράτος και την ανυπαρξία πραγματικά ανεξάρτητων θεσμών με εξουσία στους οποίους θα μπορούσε ο Πολίτης να απευθυνθεί. Έτσι, το κράτος μαριονέτα των κομμάτων είναι εντελώς αναξιόπιστο ενώ η φατρία αρκετά πιο υπολογίσιμη. 
Η διαφθορά επομένως δεν είναι μια μετρήσιμη παρέκκλιση από το κανονικό - όπως σε άλλες χώρες της δημοκρατικής Δύσης -  αλλά στην περίπτωσή μας, το ίδιο το "κανονικό". Εξαίρεση είναι η τήρηση της νομιμότητας (που πάει μαζί με την αφέλεια και την χαζομάρα) και η συνεργασία.
Τι μπορεί λοιπόν να κάνει ένα ολόκληρο "έθνος" ξυπνώντας εξ ανάγκης (των δανεικών) από τον λήθαργο της Ανατολίας και του Βυζαντινισμού; Νομίζω ...τίποτα. Θα πρέπει πιθανότατα να υποστεί την κατάρρευση ...
του υπάρχοντος συστήματος και μετά ίσως μπορέσει να χτίσει κάτι καινούργιο. Όσο προσπαθεί να αρνηθεί την πραγματικότητα με λαϊκιστικούς μύθους διαβολικών εισβολέων, τόσο πέφτει στην ανάγκη των δανειστών του και των όρων τους, σωστών ή λαθεμένων. Γιατί χάνει τις ευκαιρίες την μια μετά την άλλη και τα κρίσιμα χρονικά deadlines των κρίσιμων πρωτοβουλιών.

Η έλλειψη συνεργασίας των νεοελλήνων μεταξύ τους (μας), είναι το πρώτο που πρέπει να αλλάξει. Όσο χωριζόμαστε σε ομάδες που μάχονται με φανατισμό η μια την άλλη ξορκίζοντας το κακό που μας βρήκε σε αποδιοπομπαίους τράγους, απλά επιδεινώνουμε την κατάσταση. 
Χρειάζεται ένα πραγματικά νέο κοινωνικό συμβόλαιο, όπου ο καθένας/καθεμιά μας να αναλάβουν αναλογικά τις ευθύνες τους - και πάλι αναλογικά να αναλάβουν τις απαραίτητες θυσίες. 
Το πολιτικό μας σύστημα όμως βρίσκεται πολύ πίσω ως προς αυτήν την επίγνωση και την συνακόλουθη υπευθυνότητα. Άρα το πιθανότερο είναι να αντικατασταθεί βίαια - από τους όρους των δανειστών μας που εξ αιτίας της εσωτερικής έριδας μόνοι μας καταστήσαμε επικυρίαρχους (ποτέ μην πιστέψουμε ότι πραγματικά θέλησαν ένα τέτοιο βάρος, δηλαδή να μας δανείζουν και ταυτόχρονα να αγωνιούν που θα πάνε τα δανεικά...).
Οι τοπικές κοινωνίες από την άλλη, ενώ βρίθουν από τοπάρχες, κομματάρχες, και "βλαχοδήμαρχους", έχουν μεγάλη έλλειψη πραγματικών διαδικασιών διαβούλευσης και τοπικών συμφώνων ποιότητας και αειφορίας. Θα τους επιβληθεί λοιπόν τελικά οποιαδήποτε κεντρική απόφαση, σωστή ή λάθος, με την βία, εφόσον δεν έχουν φωνή πραγματιστική και συλλογικά επεξεργασμένη και λειτουργική ενότητα.

Όπως και στην τρέλα του εμφυλίου που προηγήθηκε της ναυμαχίας του Ναυαρίνου και έφερε τον Ιμπραήμ να κάνει περίπατο στην επαναστατημένη Ελλάδα, έτσι και ο σημερινός εμφύλιος των ομάδων συμφερόντων του χτες, αντικαθιστά την απαραίτητη εθνική συνεργασία.
Ίσως γιατί "εδώ" σε αυτόν την γεωγραφική ενότητα της βαλκανικής χερσονήσου, δεν υπάρχει πραγματικά "έθνος" παρά διάσπαρτες ομάδες συμφερόντων που ασφυκτιούν στα "στενά" κρατικά σύνορα και νοιώθουν πλησιέστερο τον συνεργάτη της offshore, την ξένη τράπεζα, τον κομματικό φίλο ή τον συνδικαλιστή της συντεχνίας από την ίδια την χώρα και την αειφορία της...
Είναι να ντρέπεται πχ η Αριστερά που επενδύει στην καταστροφή, ενώ δεν έχει καμιά εναλλακτική λύση ούτε ανθρώπους ικανούς και νηφάλιους και αφήνει τον λόγο της να σαπίζει μέσα στον βούρκο της καταστροφολογίας. Ένα λόγο που μοιάζει όλο και περισσότερο με εκείνον των εθνικιστών Ανεξάρτητων Ελλήνων αλλά και της ...αντιμνημονιακής Χρυσής Αυγής.

Αρματωλοί της δεξιάς και κλέφτες της αριστεράς λοιπόν, έτοιμοι να ξαναδολοφονήσουν τον Καποδίστρια της μεταρρύθμισης και να επιτρέψουν στα στρατεύματα των Αιγυπτίων της Χρυσής Αυγής να κάψουν την κοινωνική συνοχή και να χωρίσουν το λαό σε δικούς μας και τους άλλους προετοιμάζουν την νέα υποχρεωτική επικυριαρχία των Βαυαρών της ΕΕ. Μοιραίοι τώρα όπως και τότε. 
Ας ελπίσουμε ότι οι φιλέλληνες, συνεργαζόμενοι με τους ατάκτους μεταρρυθμιστές που συναντά κανείς μεν σε όλες τις πολιτικές οικογένειες αλλά ως απόβλητους των φατριών, θα απαλύνουν τον πόνο και τις καταστροφές του νεοελληνικού εμφυλίου των ομάδων συμφερόντων και θα επανεισάγουν ταχύτατα στα ερείπια του πελατειακού κράτους αξίες δημοκρατίας, συνεργασίας και αλληλεγγύης πριν μας πλακώσουν όλους/ες οριστικά.
Βάστα λοιπόν λίγο ακόμη, άγνωστε μεταρρυθμιστή... ας είναι και με πατίνι.

«ΠΑΚΕΤΟ 11,5 ΔΙΣ ΚΑΙ ΚΟΚΚΙΝΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ ΤΗΣ ΔΗΜΑΡ» του Παναγιώτη Χατζηγεωργίου


«ΠΑΚΕΤΟ 11,5 ΔΙΣ ΚΑΙ ΚΟΚΚΙΝΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ ΤΗΣ ΔΗΜΑΡ»

(απάντηση σε άρθρο του π. Βουλευτή Δράμας Ν. Σμολοκτού – αν. τομεάρχη Εργασίας, Κοιν. Ασφάλισης & Πρόνοιας των Ανεξάρτητων Ελλήνων)

Σε πρόσφατη δημόσια παρέμβασή του ο πρώην Βουλευτής Δράμας Ν. Σμολοκτός αναρωτιέται αν ισχύουν οι κόκκινες γραμμές της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ (Σημ. ειρωνικά διερωτάται τι θα απαντήσουν στο λαό «οι ντόπιοι αστέρες της ΔΗΜΑΡ» όταν θα ανακοινωθούν τα επαχθή μέτρα),  δηλαδή:
τα ΟΧΙ σε: περικοπές στις συντάξεις του ΟΓΑ, οριζόντιες περικοπές και δη σε χαμηλούς μισθούς και συντάξεις, αύξηση από τα 65 στα 67 χρόνια συνταξιοδότησης, μείωση του ΕΚΑΣ, μειώσεις σε συντάξεις από 1.400 ευρώ και κάτω, αύξηση κατά 20% των εισιτηρίων, κατάργηση παροχής μητρότητας, παραπέρα περικοπές σε τοπική αυτοδιοίκηση, μείωση επιδόματος ανέργων, εφεδρεία.
τα ΝΑΙ σε: αλλαγή του πολιτικού συστήματος με καταργήσεις προνομίων βουλευτών, μείωση λειτουργικού κόστους δημοκρατίας, αναδρομικό έλεγχο πόθεν έσχες, αξιοποίηση και όχι εκποίηση δημόσιου πλούτου με αναπτυξιακό και όχι εισπρακτικό χαρακτήρα και σε επιχειρήσεις στρατηγικού χαρακτήρα που διαχειρίζονται δημόσια αγαθά το κράτος να διατηρήσει τον έλεγχο.
Θεωρεί ενδεχομένως ο προαναφερόμενος ότι έτσι αντιπολιτεύεται τη ΔΗΜΑΡ και απαξιώνει τα τοπικά στελέχη της Δημοκρατικής Αριστεράς. Δεν αντιλαμβάνεται όμως ότι έτσι αναδεικνύει τον πολιτικό ρόλο, την προοδευτική πολιτική δράση και την ευνοϊκή για τα λαϊκά στρώματα παρέμβαση της ΔΗΜΑΡ στο σημερινό πολύ δύσκολο κοινωνικοοικονομικό γίγνεσθαι.
Ειδικότερα και δεδομένου ότι οφείλουμε μια απάντηση σε παρόμοιες εύλογες απορίες συμπολιτών μας, την οποία και θα πρέπει να δώσουμε τώρα και όχι όταν θα ανακοινωθούν και επισήμως τα μέτρα, που πράγματι θα είναι ούτως ή άλλως επαχθή, σημειώνουμε τα εξής:
1. Είναι προφανές ότι η χώρα δεν μπορούσε να πάει σε τρίτες εκλογές. Έπρεπε να σχηματιστεί Κυβέρνηση για να διαπραγματευτεί. Δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι αυτό θα συνέβαινε αν δεν συμμετείχε η ΔΗΜΑΡ. Σε μια τέτοια περίπτωση ήδη η χώρα θα είχε κατρακυλήσει σε ανεξέλεγκτη χρεοκοπία και στη δραχμή. Οι πολίτες επικρότησαν την εθνική αυτή στάση της ΔΗΜΑΡ, όπως φαίνεται και στις δημοσκοπήσεις.
2. Κόντρα στις λαϊκίστικες φωνές περί καταγγελίας μνημονίου και ρήξης, που μας οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στην ανεξέλεγκτη χρεοκοπία και στη δραχμή, προκρίναμε την επαναδιαπραγμάτευση δηλώνοντας ότι αν χρειαστεί να πάμε και σε ρήξη. Στρατηγικός μας στόχος δεν μπορεί παρά να είναι η παραμονή της χώρας στην ευρωζώνη και στην Ε.Ε. Ακόμη και όσοι  φλερτάρουν με την επιστροφή στη δραχμή, ξορκίζουν το ενδεχόμενο αυτό και επιδιώκουν να το χρεώσουν στη σημερινή Κυβέρνηση και στους ευρωπαίους.
3. Γνωρίζαμε πλήρως τις δυσκολίες του εγχειρήματος και τις δεσμεύσεις που ήδη είχε αναλάβει η χώρα. Η πολιτική όμως είναι η τέχνη του εφικτού. Δεν επιλέγεις κατά βούληση με ποιους θα συνεργαστείς. Οφείλεις να προσαρμοστείς και στα δεδομένα, τα οποία εν πολλοίς δεν καθορίζονται από σένα, ούτε καν εντός εθνικού πεδίου. Η Κυβέρνηση ανέλαβε να διαχειριστεί τις τύχες της χώρας στη χειρότερη μεταπολεμικά συγκυρία. Οφείλει να πετύχει. Οφείλει να αφήσει παρακαταθήκη, ώστε να υπάρξουν και στο μέλλον Κυβερνήσεις συνεργασίας, όπως ισχύει σε όλη την Ευρώπη.
4. Η απόφαση για περικοπές 11,5 δις είχε ήδη ληφθεί από την προηγούμενη Κυβέρνηση. Το στοίχημα ήταν αφενός μεν να πείσουμε τους εταίρους μας και την τρόϊκα για διετή επιμήκυνση, ώστε τα μέτρα αυτά να εξαπλωθούν σε βάθος τετραετίας, αφετέρου δε να βρούμε τα αναγκαία ισοδύναμα μέτρα για να μη πληρώσουν πάλι το μάρμαρο οι οικονομικά ασθενέστεροι. Έτσι θα εισπράτταμε την όλως αναγκαία δόση των 31,5 δις, θα εξασφαλίζαμε ρευστότητα, θα εξοφλούνταν όσοι έχουν λαμβάνειν από το κράτος.
5. Δυστυχώς κατ΄ αρχήν κατέστη αδύνατο να πείσουμε - λόγω και της δικής μας πρότερης αναξιόπιστης στάσης - για λήψη μέτρων σε δύο φάσεις και για πολλά από τα προτεινόμενα ισοδύναμα μέτρα. Για όσους δεν θέλουν να το καταλάβουν η χώρα παίζει το τελευταίο της χαρτί. Αν δεν πετύχουμε τελικά έως τον Οκτώβριο την επιμήκυνση της δημοσιονομικής προσαρμογής, αν πιεστούμε να πάρουμε και πρόσθετα μέτρα για την κάλυψη του ελλείμματος του 2012, τότε θα πρέπει να ομολογήσουμε ότι η Κυβέρνηση απέτυχε. Ότι η Χώρα έχασε την τελευταία της ευκαιρία να παραμείνει μια προηγμένη χώρα της Ευρώπης και να τύχει των ευνοϊκών ρυθμίσεων που θα υποχρεωθεί αργά η γρήγορα να πάρει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ευρωομόλογο, αναδιάρθρωση δημοσίου χρέους, απευθείας ανακεφαλαιοποίηση τραπεζών), που θα συνιστούσαν οριστική λύση στο πρόβλημα χρέους της χώρας μας.
6. Επανερχόμενος στο ερώτημα τι τελικά πέτυχε η ΔΗΜΑΡ ως Κυβερνητικός εταίρος και τι θα έχουμε να πούμε στον κόσμο απαντώ ευθέως:
ΝΑΙ αλλάζει το πολιτικό σύστημα: καταργούνται προνόμια βουλευτών, μειώνεται η φρουρά της Βουλής, περιορίζεται ή και καταργείται η προστασία πολιτικών προσώπων, μειώνονται οι αποδοχές όλου του πολιτικού  προσωπικού (Προέδρου Δημοκρατίας, Πρωθυπουργού, Υπουργών, Βουλευτών), θα μειωθεί η κρατική επιχορήγηση στα κόμματα, γίνεται αναδρομικός έλεγχος του πόθεν έσχες πολιτικών προσώπων, θεσπίζεται άμεση δήμευση περιουσιών και αυστηρές ποινές σε επίορκους δημόσιους υπάλληλους, ανοίγουν τραπεζικοί λογαριασμοί κλπ
Είναι όλα ρόδινα: Όχι !!! Ορισμένοι συνεχίζουν να αντιλαμβάνονται το κράτος ως λάφυρο και προχωρούν σε αδικαιολόγητη αντικατάσταση καταξιωμένων με ημέτερους (Βλ. Διώτης), διορισμούς ημετέρων στη Βουλή κλπ.
ΝΑΙ υπάρχουν κόκκινες γραμμές. Είπαμε όχι σε περικοπές στις συντάξεις του ΟΓΑ, στην αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης από 65 στα 67, στις οριζόντιες περικοπές και μάλιστα σε χαμηλούς μισθούς και συντάξεις, στις περικοπές στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, στην εφεδρεία και σε μία σειρά άλλα θέματα. Τι από αυτά θα πετύχουμε μένει να αποδειχθεί.
Ορισμένοι θέλουν να παραβλέπουν την ουσιαστική πλευρά των πραγμάτων και συνεχίζουν να λαϊκίζουν. Κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν πως άλλο πράγμα είναι οι οριζόντιες περικοπές (π.χ. 15% σε όλους δίχως εξαιρέσεις) και άλλο οι κλιμακωτές περικοπές (π.χ. 2% από 1.400 έως 2.000 ευρώ, 5% για τα υψηλότερα κλπ) και μάλιστα με εξαίρεση των χαμηλών εισοδημάτων.
Κάνουν  πως δεν καταλαβαίνουν ότι άλλο πράγμα είναι η εφεδρεία (δηλαδή απόλυση ενός 40αρη ή ενός αξιολογότατου και αναγκαίου για τη διοίκηση υπαλλήλου) από τη συνταξιοδοτική ωρίμανση και την αξιολόγηση (δηλαδή να δοθούν κίνητρα για πρόωρη συνταξιοδότηση όσων πλησίασαν ήδη το όριο ηλικίας ή να συνταξιοδοτηθούν όσοι έχουν βαρύ πειθαρχικό φάκελο).
Ο ρόλος λοιπόν της ΔΗΜΑΡ ήταν και παραμένει καθοριστικός και επωφελής. Θα περάσουν όλες οι θέσεις μας. Βεβαίως και όχι. Θα υποχρεωθούμε να «αποδεχθούμε» καταστάσεις και εξελίξεις με τις οποίες και δεν συμφωνούμε (π.χ. εξωδικαστικός συμβιβασμός με Ζίμενς, εξελίξεις στην ΑΤΕ, παραβιάσεις προγραμματικής συμφωνίας κομμάτων κλπ).  Δηλώνουμε τις διαφωνίες μας και καταγγέλλουμε τα κακώς κείμενα. Ναι, αλλά δεν αποχωρήσατε, δεν ρίξατε την Κυβέρνηση λένε διάφοροι καλοθελητές. Θεωρούν ότι μια Κυβερνητική κρίση θα ήταν επωφελής για τον τόπο; Θεωρούν ότι η μη συμμετοχή της ΔΗΜΑΡ θα ήταν ευλογία για το λαό; (!!!).
Η ΔΗΜΑΡ δεν «μπήκε» στην Κυβέρνηση ως επισκέπτης και για να φύγει στις πρώτες δυσκολίες. Σταθερή μας επιδίωξη είναι να πετύχει στη έργο της. Να πάρει την επιμήκυνση της δημοσιονομικής προσαρμογής για να ανοίξει ο δρόμος για την ανάπτυξη, τη δίκαιη φορολογική μεταρρύθμιση, την ανακούφιση των αδυνάτων.
Δεν είναι δυνατόν βέβαια η Κυβερνητική πρακτική να απαξιώνει και ακυρώνει  την Κυβερνητική συνεργασία.
Προσωπικά αξιώνω από τη ΔΗΜΑΡ περισσότερες κόκκινες γραμμές. Τι κάνουμε για παράδειγμα για τους 740.000 ανέργους που δεν παίρνουν επίδομα ανεργίας; Γιατί δεν παίρνονται άμεσα μέτρα φορολόγησης του πλούτου; Πως δικαιολογείται ακόμη και σήμερα να παίρνουν ορισμένοι παχυλούς μισθούς και συντάξεις;  
Ευελπιστώ λοιπόν ότι το αποτέλεσμα θα είναι τελικά το καλύτερο δυνατό όχι για τη ΔΗΜΑΡ, αλλά για τη Χώρα και τους Πολίτες. Ελπίζω επίσης οι πολίτες να αξιολογήσουν θετικά το ρόλο της ΔΗΜΑΡ.
Υ.Γ. Αλήθεια κ. Σμολοκτέ, τι λέτε εσείς προσωπικά και το κόμμα σας για όλα αυτά. Πως θα εξαφανίσουμε το έλλειμμα, αν δεν αλλάξουμε τίποτε σε αυτή τη δύσμοιρη χώρα, που επί δεκαετίες κυβερνούσε και η παράταξη της επιλογής σας; Αφουγκραστείτε τις σώφρονες φωνές που υπάρχουν και στο κόμμα σας. Ο κ. Μαρκόπουλος σε πρόσφατη συνέντευξή του ζητά Κυβέρνηση Εθνικής Σωτηρίας για να αντιμετωπίσει την κρισιμότητα των στιγμών. Προφανώς με τη συμμετοχή και των Ανεξάρτητων Ελλήνων. Εύχομαι τότε να μη αποκληθείτε δοσίλογοι και απάτριδες από τους «καθαρόαιμους Έλληνες» !!!
                   
                                                                        Παναγιώτης Χατζηγεωργίου
                                                          Γραμματέας Ν.Ε. Δράμας ΔΗΜΑΡ