Αναδρομικά
Για να κλείσει το πακέτο των 11,5 δισ. ευρώ - και βάλε - η κυβέρνηση, μεταξύ των άλλων, θα μειώσει κι άλλο μισθούς, συντάξεις και επιδόματα. Σιγά την πρωτοτυπία. Και οι προηγούμενοι το ίδιο έκαναν. Η διαφορά είναι ότι σήμερα κόβουν βόλτες στις παραλίες, ξεχασμένοι. Δηλαδή το κράτος, ανεξαρτήτως κυβερνήσεων, αναθεωρεί μονομερώς σήμερα όσα το ίδιο είχε δώσει παλαιότερα. Για να σωθεί η χώρα από τη χρεοκοπία και για να μην εξοβελιστεί από την ευρωζώνη, οι συνταξιούχοι και οι άνεργοι πρέπει να ζουν με λιγότερα. Αλλωστε, κατά τη λογική της τρόικας, αυτό συνιστά κατά κάποιο τρόπο και διόρθωση. Θεωρούν ότι στο παρελθόν υπήρξε υπερβάλλουσα γαλαντομία και το κράτος πρέπει να αντιδράσει αναδρομικά, αφού λεφτά δεν υπάρχουν. Λογικό ακούγεται - αν δεν κόβουν τη δική σου σύνταξη. Αν όμως, για να μην τιναχτεί η οικονομία στον αέρα, χρειάζεται να γίνουν εξαρχής οι λογαριασμοί στα ασφαλιστικά ταμεία, γιατί να μη συμβεί το ίδιο και σε άλλες περιπτώσεις; Υπάρχουν οι προμήθειες του Δημοσίου. Το κράτος αγόραζε υλικά, μηχανήματα και υπηρεσίες έως και 30 φορές ακριβότερα από την πραγματική αξία τους. Δεν θα έπρεπε να γίνει και σε αυτά έλεγχος; Υπάρχουν τα δημόσια έργα όπου οι εργολάβοι έκαναν πάρτι με τις αναθεωρήσεις των προϋπολογισμών. Δεν θα ερευνηθεί αν κάποιοι πληρώθηκαν διπλά και τρίδιπλα και να επιστρέψουν τα καπέλα; Υπάρχουν τα φθηνά δάνεια και άλλα κίνητρα που δόθηκαν σε κάποιους - χωρίς να βάλουν ούτε ευρώ με τα κόλπα των τιμολογήσεων - για να γίνουν επενδύσεις, από τις οποίες όμως έμειναν μόνο τα κουφάρια. Δεν θα ήταν δίκαιο να εξηγήσουν πώς χρεοκόπησε η επιχείρηση αλλά όχι και οι ίδιοι;
Υπάρχουν τα κοινοτικά κονδύλια που διοχετεύτηκαν σε δράσεις, οι οποίες δεν έγιναν ποτέ είτε έγιναν εικονικά. Δεν θα ήταν λογικό να ελεγχθεί γιατί όσοι χρηματοδοτήθηκαν δεν ολοκλήρωσαν τα αντίστοιχα προγράμματα;
Υπάρχουν οι αγροτικές επιδοτήσεις για δένδρα, ζώα και προϊόντα που αυξάνονταν και πληθύνονταν με τα «πανωγραψίματα» και τα «διπλοζυγιάσματα». Δεν πρέπει να τσεκαριστούν τα παραστατικά και όπου ήταν πλαστά να επιστραφεί το χρήμα;
Με λίγα λόγια: γιατί ξανακοιτάζουν τους μισθούς και τις συντάξεις και όχι τις συναλλαγές του Δημοσίου στο σύνολό τους;
Για να καλύψει τα ελλείμματα στον προϋπολογισμό το κράτος αλλάζει εκ των υστέρων τα επίπεδα ζωής των συνταξιούχων και των υπαλλήλων του. Δεν θα τα κάλυπτε καλύτερα αν έπαιρνε πίσω όσα έδωσε με τις λεόντειες συμφωνίες που συνήψε εις βάρος του;
Αυτό είναι ένα ερώτημα για το οποίο, όπως θα έλεγε ο αμερικανός ηθοποιός Τζος Μπίλινγκς: «Οσο λιγότερα ξέρουμε τόσο περισσότερα υποπτευόμαστε».
