Κύριε Χατζησωκράτη, ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ έχει υπογραμμίσει με πολύ καθαρό τρόπο ότι το μέτρο της εφεδρείας δεν πρέπει να υπάρξει. Αυτό σημαίνει ότι δε θα δεχτεί ούτε το εναλλακτικό σχέδιο της κυβέρνησης;
Oπως είπατε, η δήλωση του Φ. Κουβέλη είναι απολύτως σαφής. Υποστηρίζουμε ως ΔΗΜΑΡ ότι δε θα γίνουν, δεν πρέπει να γίνουν απολύσεις στο Δημόσιο. Η κάλυψη της μνημονιακής επιταγής των 15.000 λιγότερων υπαλλήλων για το 2012 και των 150.000 ώς το τέλος του 2015 θα προκύψει χωρίς την καταφυγή στην εφεδρεία, όπως αυτή εμφανίστηκε και προωθήθηκε επικοινωνιακά τόσο κατά την προεκλογική περίοδο όσο και τις πρώτες εβδομάδες του Αυγούστου. Το πλεονάζον προσωπικό, που είναι τέτοιο στο Δημόσιο, μπορεί να απορροφηθεί με μετατάξεις και να καλυφθεί με συνταξιοδοτική ωρίμανση. Η συστηματική και αντικειμενική αξιολόγηση των δημοσίων υπηρεσιών και οργανισμών, καθώς και του προσωπικού τους θα δώσει επιπλέον λύσεις. Εχω εμπιστοσύνη στην εργώδη προσπάθεια που καταβάλλει ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης, στις ευαισθησίες αλλά και στις αναφορές του τόσο στο σεβασμό των συνταγματικών εγγυήσεων όσο και στη νομολογία των ελληνικών δικαστηρίων.
Ποιες είναι οι επόμενες «κόκκινες γραμμές» της ΔΗΜΑΡ στο πακέτο των 11,5 δισ. ευρώ. Μπορεί να δεχτεί μειώσεις σε συντάξεις των 700 και των 800 ευρώ;
Θα ήθελα για μια ακόμη φορά να επαναλάβω ότι δυστυχώς αυτή η κυβέρνηση έχει μπροστά της υποχρεωτική και πρώτη προς υλοποίηση δέσμευση από το άμεσο παρελθόν των μνημονίων την περικοπή δαπανών. Το 11,5 δισ. ευρώ δεν είναι ένα μικρό ποσό -και μάλιστα σε μια συγκυρία όπου μεγάλα στρώματα του ελληνικού λαού έχουν υποστεί ήδη οριζόντιες περικοπές! Ομως πρέπει να περάσουμε από αυτόν το σκόπελο, να παραλάβουμε τον Οκτώβρη τη δόση των 31,5 δισ. ευρώ και να μπορέσουμε απρόσκοπτα να υλοποιήσουμε και άλλες πολιτικές πρώτης και καθοριστικής προτεραιότητας για την αναστροφή της κατάστασης. Αναφέρομαι σε αυτές της καταπολέμησης της παραοικονομίας και της φοροδιαφυγής με άμεσης απόδοσης μέτρα -πριν καν από την ολοκλήρωση του φορολογικού νομοσχεδίου-, όπως της αναπτυξιακής προσπάθειας με την επανεκκίνηση των έργων και τις πρωτοβουλίες για την αναθέρμανση της οικονομίας με το «ζεστό» χρήμα στην αγορά, την άμεση αξιοποίηση των κεφαλαίων από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων και τη μόχλευσή τους.
Εχουμε επανειλημμένα αναδείξει βασικά σημεία, τα οποία επιμένουμε ότι δεν πρέπει να ξεπεραστούν, στην προσπάθεια να εξευρεθούν ποσά προς περικοπή. Χρησιμοποιούμε με πολλή φειδώ τις «κόκκινες γραμμές», αλλά αγωνιζόμαστε καθημερινά για τη δίκαιη κατανομή των βαρών, καθώς και για την αποτροπή μέτρων αμφιβόλου απόδοσης ή και σαφώς άνισου κοινωνικού και πολιτικού κόστους σε σχέση με την ταμειακή απόδοση.
Πώς, όμως, στο πλαίσιο που περιγράφεται, θα πετύχει η ΔΗΜΑΡ να μην αποδειχτεί ανακόλουθη με τις προεκλογικές της δεσμεύσεις και από την άλλη να συνεχίσει να στηρίζει την πολιτική της κυβέρνησης;
Η πρώτη και καθοριστική δέσμευση της ΔΗΜΑΡ ήταν και παραμένει η διασφάλιση της παραμονής της χώρας μας στην ευρωζώνη και το ευρώ. Δε θα υπάρξει καμία ανακολουθία, αν εμείς προσδιορίσουμε υπεύθυνα πώς ακριβώς θα πορευτούμε και σε ένα βάθος χρόνου «απλώσουμε» την υλοποίηση των δεσμεύσεων της Προγραμματικής Συμφωνίας.
Εμάς ως ΔΗΜΑΡ μας ενδιαφέρει οι επιλογές που σήμερα θα κάνουμε, που έχουν κόστος και που ειδικά όσες αφορούν τις περικοπές ορισμένων δαπανών δε θα τις αποδεχόμασταν σε διαφορετική συγκυρία, να μας διασφαλίζουν ότι θα είμαστε εντός ευρωζώνης, τώρα που όλα δείχνουν ότι έρχονται αλλαγές μεγάλης εμβέλειας σε αυτή.
Στο working group της ευρωζώνης την εβδομάδα αυτήν τέθηκε με σαφήνεια ότι η Ισπανία έχει άμεση ανάγκη 350-420 δισ. ευρώ. Δηλαδή, περίπου ολόκληρο το ποσό του ΕFSF! Αυτό σημαίνει ότι είναι περίπου υποχρεωτικές οι επερχόμενες αλλαγές πολιτικής για την αντιμετώπιση της κρίσης! Να είμαστε εντός. Είναι κρίμα να έχουν γίνει τόσες αιματηρές θυσίες επί 2,5 χρόνια και τη στιγμή της πανευρωπαϊκής λύσης να είμαστε εμείς εκτός!
Αποτελεί γενικευμένη εκτίμηση, πάντως, στον πολιτικό κόσμο ότι η εφαρμογή των νέων σκληρών μέτρων θα φέρει νέα κοινωνική αναταραχή, αν όχι κοινωνική έκρηξη…
Εχω την εντύπωση πως, μετά και την επιλογή του ελληνικού λαού στις δεύτερες εκλογές, έχει υπάρξει μια διαφορετική θεώρηση σε ατομικό επίπεδο για την κατάσταση στη χώρα, τις πρωτόγνωρες και πραγματικές δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε, για τον πανευρωπαϊκό χαρακτήρα του προβλήματος και της αναγκαίας λύσης του. Αυτό θα προσδιορίσει στην πρώτη αυτήν περίοδο -μέχρι τα τέλη του χρόνου- μια συλλογική στάση αναμονής. Για να δούμε πού πάει και η ΕΕ! Οχι ότι είναι ικανοποιημένοι. Ποιος ή ποια μπορεί να δέχεται να του κόβονται τα πενιχρά του έσοδα… Ευελπιστώ ότι έτσι εξ αντικειμένου θα υπάρξει η πίστωση χρόνου. Αν καταφέρει η κυβέρνηση εθνικής ευθύνης να προωθήσει τόσο στον τομέα της αύξησης των εσόδων όσο και στην αναπτυξιακή διαδικασία κάποια χειροπιαστά αποτελέσματα, τότε δε θα έχουμε επανάληψη της προηγούμενης χρονιάς…
Αναμένονται, ωστόσο, «διαρροές» κατά την ψήφιση των μέτρων στη Βουλή. Ηδη δύο βουλευτές της ΔΗΜΑΡ δείχνουν να προσανατολίζονται στην καταψήφισή τους.
Δεν έχω αντιληφθεί κάτι τέτοιο. Το «πακέτο» των μέτρων είναι ακόμη εν εξελίξει. Θα δούμε πώς τελικά θα διαμορφωθεί. Στην τελευταία συνεδρίαση της ΚΟ, πάντως, δεν εκφράστηκε τέτοια διάθεση. Προβληματισμός υπάρχει. Ζωντανός οργανισμός είμαστε.
Θεωρείτε ότι από τις επαφές του κ. Σαμαρά με την καγκελάριο Μέρκελ και το Γάλλο πρόεδρο Ολάντ προκύπτουν θετικά στοιχεία για την Ελλάδα;
Εκτιμώ πως, σε κάθε περίπτωση, στο φόντο της εξαπλούμενης κρίσης και στις μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες του Νότου, θα υπάρξει η δυνατότητα για ένα πρώτο άνοιγμα της ατζέντας. Εστω και με τη διατύπωση του πρωθυπουργού: «Θέλουμε αέρα!». Οι αρχηγοί των δύο μεγάλων κρατών γνωρίζουν πολύ καλά τα αιτήματα της ελληνικής πλευράς. Είναι απολύτως προφανές, και το έχουν πολλαπλώς διατυπώσει, πως περιμένουν από τη χώρα να ξαναπιάσει το νήμα της προσέγγισης με την ευρωζώνη. Αυτό δεν είναι άλλο πέρα από την εμφάνιση ότι (επ)αναλαμβάνουμε την εφαρμογή συμβατικών δεσμεύσεων.
Η αξιωματική αντιπολίτευση εκτιμά ότι, ακόμη κι αν μας δοθεί επιμήκυνση του χρόνου δημοσιονομικής προσαρμογής, δε θα πετύχουμε τίποτα. Τι λέτε εσείς;
Αν εκτιμούσαν διαφορετικά, θα με παραξένευε! Είναι προφανές ότι μιζάρουν στην αποτυχία και γι' αυτό κρίνουν αρνητικά τη στρατηγική της κυβέρνησης εθνικής ευθύνης. Θεμελιακή αρχή είναι η επαναδιαπραγμάτευση όρων του μνημονίου, που πρωταρχικά ξεκινάει από τη διετή επιμήκυνση για ελάφρυνση του βάρους της υλοποίησης.
Τα άλλα είναι τα υπόλοιπα βήματα. Θα πρέπει να «περάσουμε όμως τις εξετάσεις», ώστε κατά τις 20 του Οκτωβρίου -δεν προβλέπεται νωρίτερα- να έχουμε την πρώτη ανάσα των 31,5 δισ. ευρώ.