Τα οικονομικά του μικρού παιδιού του Γιώργου Προκοπάκη

ΠΈΜΠΤΗ, 1 ΔΕΚΕΜΒΡΊΟΥ 2011

Τα οικονομικά του μικρού παιδιού του Γιώργου Προκοπάκη

του Γιώργου Προκοπάκη

Αφορμή για το σημείωμα η "ειδησεογραφική" κάλυψη συγκέντρωσης του κ. Καζάκη στη Ν. Ιωνία υπό την αιγίδα του Δημάρχου παρακαλώ, αλλά και η ...απίθανη επιχειρηματολογία του κ. Χαλβατζή στις Ανατροπές στις 21/11. Παρόμοια ανευθυνολογία και λαϊκισμός στην πορεία προς την ικανοποίηση του επαναστατικού ονείρου της επιστροφής στη δράχμή ή τη μνά.

Το κράτος έχει πρόβλημα και αναγκάζεται να δανεισθεί την πρωτοχρονιά €1 δισ. Μπορεί να το κάνει με δύο τρόπους:

1. Δανείζεται €1 δισ για 30 χρόνια με επιτόκιο 5%. Στις 31 Δεκεμβρίου του ίδιου χρόνου θα έχει καταβάλει €50 εκατ σε τόκους και λογιστικά το χρέος του θα είναι € δισ μεγαλύτερο από ό,τι ένα χρόνο πριν.

2. Δανείζεται € δισ για 3 μήνες με επιτόκιο 5% και κάθε τρεις μήνες ξαναδανείζεται €1 δισ και λιγότερο από ένα δευτερόλεπτο μετά τον νέο δανεισμό εξωφλεί το προηγούμενο δάνειο. Στις 31 Δεκεμβρίου του ίδιου χρόνου θα έχει καταβάλει €50 εκατ σε τόκους και λογιστικά το χρέος του θα είναι € δισ μεγαλύτερο από ό,τι ένα χρόνο πριν.

Η δεύτερη περίπτωση είναι αυτό που λέμε "βραχυχρόνιος δανεισμός", τα έντοκα γραμμάτια του δημοσίου 13 εβδομάδων. Ας ξεχάσουμε το γεγονός ότι στη δεύτερη περίπτωση το επιτόκιο που θα έπαιρνε από τους δανειστές θα ήταν οπωσδήποτε μικρότερο της πρώτης. Το αποτέλεσμα των δύο τρόπων δανεισμού είναι το ίδιο. Η μόνη διαφορά είναι ότι στη δεύτερη περίπτωση "δανείστηκε" €4 δισ από τις Τράπεζες και επέστρεψε € 3 δισ, δηλαδή καθαρό €1 δισ, όπως και στην πρώτη περίπτωση.

Τόσο ο κ. Καζάκης, όσο και ο κ. Χαλβατζής διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους και καταγγέλουν ότι η περίφημη και πολυπόθητη 6η δόση δεν χρειάζεται, γιατί απλούστατα "πηγαίνει στις Τράπεζες σε τόκους και τοκοχρεολύσια". Κατά δε τη διάρκεια του έτους πάνε πολλά στις Τράπεζες για χρεολύσια. Το ό,τι τα δανείστηκε το κράτος μέσα στο ίδιο έτος και τα "ανακυκλώνει" δίκην ζογκλέρ που πετάει τα μπαλάκια στον αέρα για να τα φέρει βόλτα με τις συντάξεις, τους μισθούς, τα σχολεία, τα νοσοκομεία επειδή ακριβώς η αχρείαστη 6η δόση δεν καταβλήθηκε στα μέσα Σεπτεμβρίου είναι ασήμαντη λεπτομέρεια. Το ότι, σ' αυτή την κυκλοφορία χρήματος αυτό που μετράει είναι το τι πραγματικά μένει ως "καθαρό χρέος" είναι αδιάφορο. Όπως ακριβώς ο γιος μου όταν ήταν πέντε χρονών: τα λεφτά τα παίρνει ο μπαμπάς από το μηχάνημα της τράπεζας και δεν υπάρχει από πίσω ένας λογαριασμός που πιστώνεται και χρεώνεται. Η διαφορά είναι ότι ο γιος μου στα 23 του πια ξέρει να κάνει κουμάντο στα λεφτά του. Αναρωτιέμαι, οι επαναστάτες κκ. Καζάκης και Χαλβατζής πότε θα μάθουν αυτό που ένα παιδί μαθαίνει στα δέκα ή δώδεκα;

Η πλάκα είναι ότι τα νεαντερτάλεια οικονομικά του κ. Καζάκη τον οδηγούν, αφού αφαιρέσει τις αποπληρωμές του βραχυπρόθεσμου δανεισμού, στο αβίαστο συμπέρασμα ότι θα είχαμε πλεόνασμα το 2011. Προφανώς, αφού θεωρεί ότι υπάρχει το ΑΤΜ της Τράπεζας, όπως ο γιος μου στα πέντε του, που δίνει τσάμπα λεφτά όποτε θέλουμε, για να τα κάνουμε ό,τι γουστάρουμε, χωρίς να χρειάζεται να τα επιστρέψουμε.

Τα οικονομικά του αιμοσταγούς Μπαταχτσή

Τα τελευταία δύο χρόνια το ελληνικό δημόσιο, ευρισκόμενο σε αδυναμία να πληρώσει προμηθευτές και εργολάβους (προμηθευτές ιατροφαρμακευτικού υλικού στα νοσοκομεία, κατασκευαστές έργων Τοπικής Αυτοδιοίκησης, και άλλες παρόμοιες περιπτώσεις), τους "κούρεψε" κατά ένα τυπικό 20% και τους πλήρωσε με ομόλογα. Τα ομόλογα έχουν ένα κακό: κάποτε λήγουν. Ε λοιπόν, κάποια απ' αυτά τα ομόλογα λήγουν τον Δεκέμβριο. Ο κ. Καζάκης προφανώς βλέπει ότι "την 6η δόση δεν τη χρειαζόμαστε γιατί πηγαίνει στις Τράπεζες". Ο μπαταχτσής που δεν θέλει να πληρώσει τις Τράπεζες αδιαφορεί ότι αυτά τα ποσά είναι παιδικές χαρές, σχολεία, φάρμακα που ήδη έχουν φτιαχτεί ή χρησιμοποιηθεί. Αδιαφορεί εάν, εκτός από τις πολυεθνικές των φαρμάκων που μπορεί να έχουν τα υπερκέρδη, ομολογιούχοι είναι και μικροκατασκευστές και έμποροι ανά την ελληνική επικράτεια, φεσωμένοι κάμποσα χρόνια, που δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα - κάποιοι δε αυτοκτονούν, με το συρτάρι τους γεμάτο μεταχρονολογημένες επιταγές, απλήρωτα τιμολόγια και βέβαια ομόλογα. Αλλά είπαμε, όποια διακίνηση χρήματος γίνεται μέσω Τράπεζας είναι "λεφτά που βγαίνουν από τις τσέπες των μισθωτών και ταίζουν το χρηματωπιστωτικό σύστημα".

Αυτά είναι τα φοβερά και τρομερά €16.5 δισ που πρέπει να δώσουμε ως κράτος στις "Τράπεζες" το Νοέμβρη και το Δεκέμβρη (€3.3 και €13.2 δισ, αντίστοιχα) και γι' αυτό σκίζεται η Τρόικα να μας δώσει την 6η δόση που δεν χρειαζόμαστε. Το ότι πάλι θα δανειστεί βραχυπρόθεσμα το κράτος για να κυκλοφορήσει το χρήμα δεν μπορεί να το φαντασθεί. Όπως επίσης αποκρύπτει από τους έτοιμους να επαναστατήσουν μουζίκους ότι, τόσο η απόφαση της 21/7 όσο και της 27/10, προσέφεραν (δανεικά μεν, αλλά τι να κάνουμε) μερικές δεκάδες δισεκατομμυρίων για να μετατραπεί ο βραχυπρόθεσμος σε μακροχρόνιο δανεισμό, για να εξωφληθούν όλες οι παλιές αμαρτίες και φέσια του ελληνικού δημοσίου, για να φτιαχτεί απόθεμα ώστε να μη κινδυνεύουν οι μισθοί, οι συντάξεις (περικεκομένες βέβαια), να μη μείνουν τα σχολεία χωρίς πετρέλαιο θέρμανσης και τα νοσοκομεία χωρίς φάρμακα. Κοροϊδεύοντας τον κόσμο θα τον οδηγήσει στην συνειδητοποίηση, οπότε θα έλθει η λαϊκή εξουσία (τσουπ και ο κ. Χαλβατζής!) και όλα θα είναι ρόδινα.

ΠΕΡΙΔΙΑΒΑΣΗ ΣΤΑ ΔΙΕΘΝΗ

Ο κ. Καζάκης, αφού έχει περάσει πολλάκις από τον Ισημερινό που μετά την περήφανη κλωτσιά στα αχαμνά του χρηματοπιστωτικού συστήματος (με διπλάσια αποθεματικά στο χέρι, πετρέλαια, μπανάνες και καραβίδες από τον Ειρηνικό) σήμερα αγωνίζεται να δανειστεί από τον Τσάβες και τον Αχμαντινετζάντ, ανακάλυψε και την Αίγυπτο, σημαντικό μέρος του χρέους της οποίας διεγράφη από το Κλάμπ του Παρισιού. Ή πλατεία Ταχρίρ διέγραψε το χρέος! Το ότι τα συμφέροντα της Δύσης εξυπηρετούνται από τον στρατό που κυβερνάει είναι΄μια από τις λεπτομέρειες που ως συνήθως διαφεύγουν. Η Ελλάδα βρίσκεται πολιτικώς αποκλεισμένη ακόμη και από τους εταίρους της και δανειστές της, έχει καταλήξει να είναι μπελάς και αποσταθεροποιητικός παράγοντας και οι πάντες είναι έτοιμοι να τραβήξουν το χαλί. Ίσως και αδιαφορώντας για τις επιπτώσεις. Καλώς ή κακώς, τα γεωπολιτικά συμφέροντα δεν είναι πια αυτά που ήταν και η Ελλάδα μπορεί κάλλιστα να αφεθεί να βράσει στον μέλανα ζωμό που υπόσχεται ο κ. Καζάκης. Η αντιμετώπιση του Κλαμπ του Παρισιού για την περίπτωση της Ελλάδας είναι ορατή στη συμπεριφορά των εταίρων και των "δυνατικά προθύμων" για κούρεμα Τραπεζών. Αίγυπτος είπατε; Καμία σχέση! Άντε να τρέχεις στον Αχμαντινετζάντ να πληρώσεις τις συντάξεις και στον Τσάβες (θα καθαρίσει ο Τσίπρας εδώ) να φέρεις πετρέλαιο στα σχολεία.

ΑΠΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ:ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΙΣ ΜΕΓΑΛΕΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΕΣ!!!

Η οροφανής λύση για τον κ. Καζάκη είναι η επιστροφή στη δραχμή ή στη μνα, η οποία δεν κινδυνεύει από πληθωρισμό γιατί απλώς θα πάρουμε (θα δημεύσουμε υποθέτω) τις μεγάλες περιουσίες και θα τις ρίξουμε στην ανάπτυξη. Απλά πράγματα: €1.2 τρισ είναι η περιουσία των πλουσίων, την παίρνουμε και τρέχουμε μαζί με την ανάπτυξη. Το γεγονός ότι με την επιστροφή σε εθνικό νόμισμα οι αξίες των ακινήτων θα πέσουν στο μισό μέσα σε μια νύχτα είναι ασήμαντο. Οι δε αξίες των ακριβών ακινήτων θα καταβαραθρωθούν. Σύμφωνοι, έχουν πέσει μερικές δεκάδες δισ ευρώ στην Εκάλη. Ποιός θα πληρώσει €10.000 το τετραγωνικό στην Εκάλη στην μετεπαναστατική Ελλάδα για να έχει οκτώ καμπινέδες, τρια τζακούζι και μια πισίνα; Θα πληρώσουν (σε δραχμές) το 1/4 ή 1/5 τίποτε Άραβες, Ρώσοι ολιγάρχες, Κολομβιανοί ναρκέμποροι, Έλληνες μαυραγορίτες. Τα καγιέν θα κρατήσουν την αξία τους; Ή μήπως θα τα πακετάρουμε για εξαγωγή στην ανθούσα Αλβανία;

Ξέρουμε, μας λέει ο κ. Καζάκης, ότι 2.600 Έλληνες έχουν βγάλει στο εξωτερικό €600-€800 δισ. Τους τα παίρνουμε και καθαρίσαμε! Πώς γίνεταιαυτό; Διεθνές δίκαιο δεν υπάρχει στο μυαλό του κ. Καζάκη! Ο διακανονισμός Αγγλίας και Γερμανίας με την Ελβετία ώστε να εισπράττεται μια μικρή φορολογία από τις καταθέσεις στην Ελβετία, του είναι άγνωστος. Μέχρις εκεί μπορεί να πάει κανείς, κι αυτό αν έχει πολιτική στήριξη από τους πάντες. Εκτός κι αν μετέλθουμε άλλων μέτρων, όπως απαγωγή συγγενικών προσώπων των Ελλήνων ολιγαρχών που προφανώς θα έχουν διαφύγει στο εξωτερικό, ή ομηρεία της ελβετικής φρουράς του Πάπα ώστε να αναγκασθούν οι Ελβετοί τραπεζίτες να μας αποδώσουν τα κλεμμένα!

Ξέρουμε, μας λέει ο κ. Καζάκης, ότι 180-190 ελληνικοί όμιλοι έχουν χρυσό σε πλάκες αξίας 16 δισ. Πού τα έχουν; Στο πόρτ μπαγκάζ της καγιέν βέβαια. Έτσι κάνουμε και το ανοίγουμε. Ούτε υπάρχει κανένα πρόβλημα διεθνούς νομιμότητας: άντε να πουλήσεις κατασχεμένο χρυσό σε εχθρικό περιβάλλον! Έχουμε όμως και το νόμιμο χρυσό: €3με €4 δισ! Είμαστε μια χαρά, λοιπόν. Το ότι οι δαπάνες του ελληνικού δημοσίου είναι €5.8 δισ το μήνα και το κρατικό χρυσάφι βγάζει-δε-βγάζει τρεις εβδομάδες δε μας νοιάζει!Όλα είναι απλά! Όλος ο πλανήτης θα είναι ενθουσιασμένος με την επιστροφή στη δραχμή, όλοι θα τρέχουν να αγοράσουν ακίνητα σε αστρονομικές τιμές, τα λεφτά που δεν φτάνουν ούτε για ένα μήνα τώρα θα φτάνουν για δυο γενιές! Αφέλεια ή απάτη;

Εάν δεν υπάρξουν οι κατάλληλες πολιτικές συμμαχίες (να γίνει η Ελλάδα κάτι σαν την Κούβα την εποχή του Ψυχρού Πολέμου όταν οι΄Σοβιετικοί Σταχανοβίτες πλήρωναν την ελλειμματική οικονομία του Κάστρο - ακόμη και τα ανταλλακτικά των Κράυσλερ 30ετίας απ' αυτά τα λεφτά πληρώνονταν), με την επιστροφή στη δραχμή ή τη μνα, η Ελλάδα σε μερικούς μήνες θα γίνει κάτι μεταξύ Αλβανίας του Χότζα και Β. Κορέας του Κιμ. Στην καλύτερη των περιπτώσεων! Γιατί κατά πάσα βεβαιότητα θα περάσει από κατάσταση Νταρφούρ. Ούτε στάρι για ψωμί δεν παράγουμε, ούτε γάλα για τα παιδιά μας. Κι ο λιόσπορος, εισαγωγής είναι! Η μόνη λύση θα είναι να τρώμε το μπαμπάκι από τις αποθήκες που θα περιμένει τις κοινοτικές επιδοτήσεις που δεν θα έλθουν ποτέ. Ας δείξει ο κ. Καζάκης τον υποστηρικτή της Ελλάδας την επόμενη μέρα. Να δούμε αν μας αρέσει, βρε αδελφέ. Να μας πει κι ο υποστηρικτής αν ενδιαφέρεται να υποστηρίξει τη χώρα και με ποιούς όρους. Να δούμε πόσες ελληνικές παραλίες μπορεί να αγοράσουν οι μαφιόζοι ολιγάρχες της Ρωσίας.

ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΜΑ....

Είναι κρίμα αυτός ο λαός να υφίσταται την ανερμάτιστη προπαγάνδα αφελών ή πονηρών. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Ελλάδα καταληστεύθηκε. Η διαπίστωση και η ποσοτικοποίηση της ληστείας δεν αρκεί να θρέψει 11 εκατομμύρια ψυχές. Το όνειρο των κκ. Καζάκη και Χαλβατζή είναι ο χειρότερος εφιάλτης των Ελλήνων. Όχι όλων βέβαια. Υπάρχουν οι νέοι μαυραγορίτες που περιμένουν πώς και πώς την πραγμάτωση των επαναστατικών ονειρώξεων για να πιούν το αίμα των υπολοίπων. Όπως έγινε στην Αργεντινή (πλούσια χώρα, με παραγωγικό ιστό και εξαγώγιμα προϊόντα) και παντού σε όλο τον κόσμο όταν μια χώρα χρεοκόπησε. Πάντα δε, τη χρεοκοπία ακολούθησε το κοινωνικό χάος, η βία, η ενίσχυση των κατασταλτικών μηχανισμών. Και βέβαια πάντα, μετά από μερικά χρόνια το ίδιο πολιτικό σύστημα που οδήγησε την όποια χώρα στην καταστροφή επανέκαμπτε ως σωτήρας. Περονιστής τη βούλιαξε την Αργεντινή, περονιστής τηςν "έσωσε" μετά από τέσσερα χρόνια χάους, πείνας, βίας, ώστε δέκα χρόνια μετά να πλησιάζει το βιωτικό επίπεδο πριν από 30 ή 40 χρόνια.

Πολύ σωστά ο κ. Καζάκης διαπιστώνει την υψηλή ανεργία, την μεγάλη ύφεση και την ανέχεια. Η λύση όμως που προτείνει θα κάνει τις σημερινές συνθήκες να φαντάζουν όνειρο καλοκαιριάτικης νύχτας. Για όσους θα έχουν καταφέρει να σταθούν όρθιοι.

*Ο Γιώργος Προκοπάκης είναι σύµβουλος επιχειρήσεων σε θέµατα οργάνωσης και διαχείρισης πληροφοριών, πρώην καθηγητής στο Columbia University