Όλοι οι άνθρωποι του Προέδρου
Αναρωτιέμαι συχνά ποιους συμβουλεύεται ο Πρωθυπουργός όταν κάνει πολιτική πέραν των θεμάτων της Οικονομίας, όπου φαντάζομαι συμβουλεύεται τον κ. Στουρνάρα. Αν ανατρέξει κανείς στη θητεία του, του τελευταίου χρόνου, θα δει ότι τους αρχηγούς που στηρίζουν την Κυβέρνηση τους συναντά με διαμορφωμένες θέσεις, άρα μόνο στη διελκυστίνδα των αντιθέσεων συνεργάζεται μαζί τους, Υπουργικό Συμβούλιο, Κυβερνητικές Επιτροπές, Κοινοβουλευτική Ομάδα έγιναν όργανα διακοσμητικά (και) επί των ημερών του, ενώ στη Βουλή πατάει τους ζυγούς μήνες. Επομένως η συμβολή των θεσμικών προσώπων στην άσκηση της διακυβέρνησης είναι ελάχιστη.
Αυτό που ξέρουμε με σιγουριά είναι ότι περιστοιχίζεται και πιθανώς επηρεάζεται από συγκεκριμένους ανθρώπους. Πρώτον, κάποιον κ. Μουρούτη. Δεν έχω σαφή εικόνα για το ποιόν του και δεν θέλω να τον αδικήσω τον άνθρωπο, πάντως οι προσλαμβάνουσες παραστάσεις μου από τη δημόσια παρουσία του δεν είναι ασύμβατες με την πιθανότητα ο εν λόγω να τον παρέσυρε στο κλείσιμο της ΕΡΤ ως αχρείαστου εξόδου, τη στιγμή που υπάρχει το twitter, που είναι ο νέος κόσμος μας.
Έτερος κύριος που συναντάται συχνά με τον κ. Σαμαρά είναι ο κ. Μπαλτάκος. Κρίνοντας από την αντιθεσμική συμπεριφορά του στην υπόθεση του αντιρατσιστικού, καθώς και τη σπουδή του να αθωώσει τον Εφραίμ πριν από τη Δικαιοσύνη, δεν θα εξέπληττε κανέναν αν ήταν ο άνθρωπος που με τις νομικές συμβουλές του παρέσυρε τον Πρωθυπουργό στο βαρύ ολίσθημα (βλ. άρθρο καθηγητή Τσακυράκη) της αντισυνταγματικής και αντιδημοκρατικής επιλογής της αναστολής λειτουργίας της ΕΡΤ με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου.
Επιφανής φυσιογνωμία του πρωθυπουργικού περιβάλλοντος ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος. Δεν μπορώ να ανακαλέσω στη μνήμη μου τις δημοσιογραφικές του επιτυχίες όταν ασκούσε το επάγγελμα - τον θυμάμαι λίγο ως τηλεοπτική περσόνα χαμηλού βεληνεκούς (αλλά ίσως φταίει η λάμψη της Ρούλας Κορομηλά που τον θάμπωνε) και ως τακτικό θαμώνα της Ζούγκλας. Πάντως, από την πρόσφατη δημόσια παρουσία του έχω σαφέστερη εικόνα. Πρόκειται συνοπτικά για το είδος του πολιτικού που προσωποποιεί την κατάντια της πολιτικής. Που έχει την ικανότητα, ανενδοίαστα και φυσιολογικά, να λέει με το ίδιο πάθος και την ίδια παρρησία τα αντιδιαμετρικά πράγματα για το ίδιο θέμα, από τη θέση ασφαλώς του τιμητή κάθε φορά. Και ο κ. Σαμαράς δεν του κάνει την απλή ερώτηση «τι άλλαξε, αγόρι μου, μέσα σε ένα χρόνο και η ΕΡΤ, από προπύργιο της ενημέρωσης και της Δημοκρατίας έγινε όργιο αδιαφάνειας και διασπάθισης του δημοσίου χρήματος; Μήπως ο προϊστάμενός της; Δηλαδή, εσύ;». Αστειεύομαι.
Μία φιγούρα που είναι σίγουρο ότι συνδέεται από παλιά με τον Πρωθυπουργό και τον επηρεάζει είναι ο κ. Κρανιδιώτης. Πρωτοσυστήθηκε στη δημόσια σφαίρα με την υπόθεση Οτσαλάν και από τότε στις δημόσιες παρεμβάσεις του πρόσθεσε στον μέχρι τότε γνωστό εθνικισμό του και τον ρατσισμό και τον σεξισμό (στον τελευταίο δείχνει μια αξιοσημείωτη επιμονή). Ένα απλό παράδειγμα που συμπυκνώνει και τα τρία είναι το tweet του (γιατί και αυτό είναι σταθερός θαμώνας του χώρου) το περασμένο Πάσχα: «Καμίνη, το μπαϊράμι να δώσεις στα αδέλφια σου τους Μουσουλμάνους αρνιά γιατί μερικοί από αυτούς πριν τα σφάξουν τα περιποιούνται μερακλίδικα και αλλιώς». Ας τον χαίρεται ο εγγονός της Πηνελόπης Δέλτα τον φίλο του.
Αν σε αυτούς προσθέσεις τον δικηγόρο που κατηγορείται για την υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ και τον Χρύσανθο Λαζαρίδη δεν νομίζω πως μένουν απέξω σημαντικοί συνεργάτες του επικεφαλής της Κυβέρνησης στην καθημερινή άσκηση της διακυβέρνησης. Αν σε σας δεν φαίνεται εντυπωσιακά φτωχό και ίσως και επικίνδυνο το προσωπικό που περιβάλλει τον Πρωθυπουργό της χώρας, δεν έχουμε τα ίδια κριτήρια.