2ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΔΗΜΑΡ: « ΤΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΣ ΣΥΝΤΡΟΦΕ
!!!»
(μια ομιλία –
τοποθέτηση που δεν πρόκαμε να ειπωθεί)
Τις ημέρες
αυτές και εν όψει Συνεδρίου αναλογιζόμουν:Τι είναι η ΔΗΜΑΡ μας;
Μήπως άραγε
είναι το συμπύκνωμα των νεανικών μας οραμάτων για σοσιαλισμό με δημοκρατία και
ελευθερία; Μήπως είναι το όχημα για ένα δικαιότερο κόσμο, όπως τον ονειρευτήκαμε μέσα από τα αριστουργήματα της
λογοτεχνίας; Μήπως για τους νεώτερους είναι ένα άλλο – διαφορετικό κόμμα της
Αριστεράς; Μήπως είναι τελικά η Αριστερά της Ευθύνης, που θα συμμετέχει στο
κοινωνικοπολιτικό γίγνεσθαι ακόμα και από θέσεις ευθύνης, πασχίζοντας παράλληλα
να μη αλλοτριωθεί από την Κίρκη της εξουσίας; Μήπως αυτά είναι πολύ ιδεαλιστικά
και είναι και η ΔΗΜΑΡ ένα ακόμη κόμμα, στο οποίο συμμετέχουν και άνθρωποι με
ελαττώματα και μικροσυμφέροντα;
Ναι πράγματι η
ΔΗΜΑΡ είναι κάτι από όλα αυτά. Πασχίζει και το κατορθώνει άλλοτε ικανοποιητικά
και άλλοτε όχι σε δύσκολες συνθήκες
απαξίωσης της πολιτικής να χαράξει ένα διαφορετικό πολιτικό δρόμο.
Όλοι εμείς αποφασίσαμε να ανέβουμε πριν από
τρία χρόνια στο νέο αυτό όχημα της Αριστεράς, γιατί άλλος λιγότερο και άλλος
περισσότερο διαβλέπαμε στο νέο κόμμα αυτό που ελπίζαμε, αναζητούσαμε και
ονειρευόμασταν.
Ιδρύσαμε αυτό
το κόμμα πριν από τρία χρόνια σε συνθήκες κρίσης, διατυπώνοντας ένα πολιτικό
λόγο ψύχραιμο και συνετό. Καταγραφήκαμε στη συνείδηση των πολιτών ως Αριστερά
της Ευθύνης. Δημοσκοπικά αγγίξαμε ακόμη και διψήφια ποσοστά. Σε δύο εκλογικές
αναμετρήσεις καταγράψαμε ικανό ποσοστό. Η συμμετοχή και στη συνέχεια η
αποχώρησή μας από την τρικομματική Κυβέρνηση, που ήταν τόσο η μεν όσο και η δε
για αρκετούς από μας ένα δυνατό «πολιτικό σοκ» δεν μας εξαφάνισαν από το
πολιτικό σκηνικό. Σε πείσμα πολλών αντέξαμε και συνεχίζουμε όρθιοι. Το
οφείλουμε στους εαυτούς μας από το Συνέδριο αυτό να βγούμε ενωμένοι και πιο
δυνατοί.
Η ΔΗΜΑΡ όμως πάνω από όλα είναι οι άνθρωποί
της.
Είναι ο μεστός
πολιτικός λόγος του Φώτη, αλλά και η γιομάτη συναισθηματική φόρτιση ομιλία του
Σπύρου, η πληθωρική παρουσία του Γρηγόρη, αλλά και η ενίοτε «αιρετική» φωνή της
Μαρίας, είναι το νεανικό πρόσωπο του Ανδρέα, αλλά και η πολύτιμη εμπειρία της Μίνας.
Πάνω από όλα είμαστε όλοι εμείς που αγκαλιάσαμε αυτό το εγχείρημα, το στηρίξαμε και το στηρίζουμε. Είναι όλοι όσοι
μας τίμησαν με την ψήφο τους. Όσοι μας παρακολουθούν με έκδηλο ενδιαφέρον αυτές
τις ημέρες, μη κατανοώντας πολλοί από αυτούς ποια είναι τα επίδικα αυτού του
Συνεδρίου και τι διακυβεύεται.
Συντρόφισσες
και σύντροφοι, στη δική μας Αριστερά οι διαφορετικές απόψεις είναι πλούτος,
είμαστε η Αριστερά των συνθέσεων και των συνεργασιών.
Θυμάμαι στα
φοιτητικά μου χρόνια τον τότε Γραμματέα της ΚΝΕ Σπύρο Χαλβατζή να δηλώνει ότι στο
Συνέδριό της ψηφίστηκαν ομόφωνα οι θέσεις της ΚΕ. Είχε σχολιάσει τότε δηκτικά ο Λαλιώτης:
«επαίρεται για τη σιγή νεκροταφείου στη νεολαία του κόμματος;» Στη δική μας
Αριστερά θα ΄λεγε κανείς ότι ο καθένας
μας έχει τη δική του άποψη. Αυτό δεν είναι κατ΄ ανάγκη κακό. Κακό όμως είναι ο
καθένας μας να θεωρεί την δική του άποψη ορθή και να θέλει να την επιβάλει και
στους άλλους. Και αν αυτό δεν συμβεί να απειλεί ακόμη και με αποχωρήσεις και με
διασπάσεις. Μια τέτοια εξέλιξη όμως θα συνιστά απόλυτη αποτυχία του ίδιου του DNA της Ανανεωτικής Αριστεράς.
Όταν
ξεκινήσαμε τη ΔΗΜΑΡ υπήρχε μια ομοιογένεια. Όλοι μας γνωρίζαμε όμως ότι αυτό δεν
θα κρατήσει για πάντα και ότι στην πορεία θα διαμορφωθούν τάσεις και ρεύματα
ιδεών. Ας ελπίσουμε μόνο ο καλός Θεός της Υπεύθυνης Αριστεράς να βάλει το χέρι
του και να μη ζήσουμε καταστάσεις ανάλογες του ΣΥΝ, όπου οι τάσεις έφθασαν να
είναι κόμματα μέσα στο κόμμα και η δράση τους να παραλύει τον ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ.
Για τις
ανάγκες λοιπόν της συζήτησης ας δεχτούμε ότι ήδη εντός της ΔΗΜΑΡ λειτουργούν
τρεις τάσεις. Η «αριστερή τάση» – αριστερό δίκτυο, η «δεξιά τάση» – μειοψηφία
και η «κεντρώα τάση», πλειοψηφία -
προεδρικοί.
Η καρικατούρα
όμως των όσων ζήσαμε στον ΣΥΝ δεν μπορεί να είναι ελκτική και στόχος μας. Έλεος
πια σύντροφοι. Ακόμη και τώρα μπορείτε να βρείτε κοινό πολιτικό τόπο. Δεν πείθετε
ότι οι διαφορές σας είναι αγεφύρωτες.
Δεν μπορεί να
συμβιώσατε κάποιοι στον ΣΥΝ επί 20 χρόνια με το αριστερό ρεύμα και το
κοκκινοπράσινο δίκτυο και σήμερα μετά από τρία χρόνια να ανακαλύπτετε πως δεν
μπορείτε να «αναπνεύσετε» μέσα στη ΔΗΜΑΡ !!!
Γνωρίζουμε
όλοι μας ότι η ζωή δεν είναι «άσπρο – μαύρο». Είναι προφανές ότι κάθε «τάση»
μπορεί να έχει και ορισμένα δίκια και κάπου άδικο. Η απόφαση όμως του
Συνεδρίου πρέπει να είναι καθαρή, να μη
επιδέχεται παρερμηνείες και αμφισημίες.
Θα μου
επιτρέψετε να σας απευθύνω σύντροφοι «των τάσεων» ορισμένα ερωτήματα:
Τι δεν καταλαβαίνς
σύντροφε του αριστερού δικτύου; Όταν προτείνεις απλή αναλογική είσαι έτοιμος
για συνεργασίες ναι ή όχι; Όταν θέτεις το πλαίσιο αυτής της συνεργασίας (ευρώ
και ΕΕ, παράταση της δημοσιονομικής προσαρμογής και αλλαγή επαχθών όρων του
μνημονίου) συνεργάζεσαι όταν υπάρχει εθνική ανάγκη με αυτούς που συγκλίνουν στο
ίδιο σχέδιο ναι ή όχι;
Τι δεν
καταλαβαίνς σύντροφε της μειοψηφίας; Δεν είμαι πολιτικά εκ πεποιθήσεως εργένης
και άρα συνεργάστηκα με ΠΑΣΟΚ & ΝΔ και αυτό σημαίνει ότι θα παραμείνω εσαεί
σε ένα πολιτικό γάμο, αν ο άλλος με εξευτελίζει, με δέρνει και με βιάζει για να
αποδείξω ότι είμαι υπέρ του θεσμού του γάμου. Τα όσα ισχυρίζεστε για το ότι
φύγαμε σε λάθος χρόνο, με λάθος τρόπο και για λάθος λόγο είναι τακτικισμός και
ακόμη και αν έχετε δίκιο, που εν μέρει έχετε, δεν αναιρούν το αποτέλεσμα,
δηλαδή ότι έπρεπε να αποχωρήσουμε από
την τρικομματική Κυβέρνηση. Τι δεν καταλαβαίνς σύντροφε της μειοψηφίας όταν με
καλείς να συνεργαστώ σε κοινό ψηφοδέλτιο με το ΠΑΣΟΚ που είναι στην κυβέρνηση
και εγώ δεν είμαι, ότι θα καταντήσει η ΔΗΜΑΡ περίγελως και πολιτικό ανέκδοτο
στην ιστορία; Αφού θα πρέπει να ενεργούμε στο σωστό χρόνο, με το σωστό τρόπο
και για το σωστό λόγο, τότε γιατί εκβιάζεις καταστάσεις, αφού δεν υπάρχουν
σήμερα οι αντικειμενικές και υποκειμενικές προϋποθέσεις για μια τέτοια
συνεργασία.
Τι δεν
καταλαβαίνς σύντροφε της πλειοψηφίας; Δεν βλέπεις ότι οι πολιτικές ακροβασίες
και αιφνίδιες αλλαγές πολιτικής τακτικής δημιουργούν δικαιολογημένα αντιδράσεις
και σοκ, που πρέπει και να προετοιμάζονται και να δικαιολογούνται επαρκώς, για
να είναι πειστικές και αξιόπιστες; Δεν βλέπεις ότι δεν μας περισσεύει κανείς
και ως πλειοψηφία έχεις την μεγαλύτερη ευθύνη σωστής διαχείρισης των όποιων
διαφωνιών; Δεν αντιλαμβάνεσαι ότι δεν θα πάρεις από το Συνέδριο «λευκή
επιταγή», πως πρέπει να διορθώσεις λάθη τακτικής και το έλλειμμα
συντροφικότητας;
Φίλες και
φίλοι, εμμένω στο εγχείρημα της Δημοκρατικής Αριστεράς, ψηφίζω τις θέσεις της
ΚΕ και καταψηφίζω τις τροπολογίες της μειοψηφίας. Συμφωνώ τέλος με τη σύνδεση
του κόμματός μας με την ευρωομάδα Σοσιαλιστών – Δημοκρατών και όχι με την
ένταξή μας στο Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα, διότι θεωρώ πρόωρη μια τέτοια
απόφαση. Ραντεβού στο επόμενο Συνέδριο.
Παναγιώτης
Χατζηγεωργίου
Γραμματέας ΝΕ
Δράμας ΔΗΜΑΡ – Μέλος απερχόμενης ΚΕ - Σύνεδρος
