Το σχολείο δεν φωτίζει όταν καίγεται ούτε όταν είναι κλειστό. Ισχυρό,ζωντανό, πολύχρωμο μαθητικό κίνημα με ανοιχτά σχολεία.

Η Δημοκρατική Αριστερά Δράμας χαιρετίζει την αγωνιστική διάθεση των μαθητών της μέσης Εκπαίδευσης στο Νομό μας. 

Οι νέες και νέοι αυτού του τόπου δεν μπορεί παρά να επηρεάζονται  από τις εξελίξεις της κρίσης (ηθικής, πολιτικής, οικονομικής και πολιτισμικής). Διαισθάνονται τη δεινή θέση των οικογενειών τους, αγανακτούν με το μέλλον που τους το έχουμε υποθηκεύσει ως κοινωνία, εξοργίζονται με το επίπεδο των σπουδών τους, την παπαγαλία, τον αυταρχισμό, την έλλειψη βιβλίων και υποδομών,τον κοινωνικό ρατσισμό (είσαι μικρός δεν ξέρεις εσύ, σκάσε και διάβαζε), τις ανισότητες, τις διακρίσεις, την έλλειψη δημοκρατίας. Τελικά είναι αυτοί που δεν φταίνε σε τίποτε αλλά δέχονται τις συνέπειες της κρίσης στο πετσί τους (μεταφορά μαθητών, συγχωνεύσεις,δίχως  βιβλία, έλλειψη ειδικοτήτων, διαδραστικοί πίνακες μόνο για διακόσμηση της τάξης, υπολογιστές που τους μοίρασαν αλλά ποτέ δεν τους χρησιμοποίησαν, μαθήματα που γίνονται μόνο για το θεαθήναι, μετωπική διδασκαλία,αποστήθιση...)

Είναι λογικό λοιπόν να κινητοποιούνται αυθόρμητα ή με τη παρακίνηση πολιτικών νεολαιών και να θέτουν ζητήματα, ανησυχίες, αιτήματα, προβληματισμούς, συνθήματα, ερωτήσεις..

Ας τους πάρουμε αυτή τη φορά στα σοβαρά κι ας ακούσουμε τι έχουν να μας πουν αυτά τα παιδιά, πώς βιώνουν και αντιλαμβάνονται τη σημερινή πραγματικότητα.

Υπάρχει όμως ένα τεράστιο αλλά..Όλα τα παραπάνω μπορούν να τα διεκδικήσουν με χίλιους δυο τρόπους, αυτά τα παιδιά έχουν ακόμη φαντασία. Η κατάληψη είναι το έσχατο ίσως στάδιο μια σειράς αγώνων. Η κατάληψη σημαίνει κλειστό σχολείο. Το κλειστό σχολείο σημαίνει σταμάτημα της παραγωγής έρευνας, της διαδικασίας της γνώσης, της συμμετοχής στην εκπαιδευτική διαδικασία την οποία θέλουμε να βελτιώσουμε, της απόκτησης στάσεων και συμπεριφορών που είναι ζητούμενες. Το κλειστό σχολείο είναι σκοταδισμός.

Η ΔΗΜΑΡ Δράμας καλεί τους μαθητές να δυναμώσουν τον αγώνα τους για ποιοτική αναβάθμιση των σπουδών τους με ανοιχτά σχολεία, ανοιχτά γυμνάσια και λύκεια , ανοιχτά πανεπιστήμια. Δεν τους κουνάμε το δάχτυλο αρνητικά πιστεύοντας ότι μπορούμε να τους υποδείξουμε μορφές αγώνα. Τους καλούμε όμως να προβληματιστούν και να αξιολογήσουν σε τι θα τους βοηθήσουν οι καταλήψεις και τα κλειστά σχολεία.

Ο αγώνας κρίνεται στην καθημερινότητα της εκπαιδευτικής διαδικασίας, ζητούμενο είναι η βελτίωσή της , ο επανακαθορισμός της και εν τέλη η ανατροπή της ...με ότι νέο και καινοτόμο προταθεί.

Ίσως κάποιοι μαθητές διαβάζοντας το κείμενο αυτό αναρωτηθούν : καλά κι εσείς οι μεγάλοι όταν κάνετε απεργίες δεν κλείνετε τα σχολεία; 

Μα και για τους εκπαιδευτικούς το ίδιο ισχύει. Η απεργία είναι δικαίωμα ιερό αλλά και ύστατο μέσο για διεκδίκηση. Οι εκπαιδευτικοί όταν απεργούν το πληρώνουν με μείωση μισθού ή με αναπλήρωση μαθημάτων ακόμη και με παράταση του σχολικού έτους, οι μαθητές όταν κλείνουν τα σχολεία το πληρώνουν με μείωση μόρφωσης. Το αντίτιμο και στις δύο περιπτώσεις είναι σκληρό και γι αυτό είναι επιλογή μη επιθυμητή αλλά αναγκαία μερικές φορές. Παρόλα αυτά και οι εκπαιδευτικοί πολλές φορές έχουν κάνει απεργίες που θεωρούνται επετειακές, παραδοσιακές, εκβιαστικές, εξυπηρέτησης μικροπολιτικών συμφερόντων. Καθένας λοιπόν συλλογίζεται ελεύθερα και αποφασίζει ανάλογα. Ιδιαίτερα στις κρίσιμες στιγμές που περνάμε ως κοινωνία και ως χώρα κάθε κίνησή μας θα πρέπει πρώτα απ' όλα να κρίνεται με το αν μας βοηθά να πάμε μπροστά ή πίσω.

Χρήστος Χατζηγεωργίου

Υπεύθυνος τομέα Παιδείας της Δημοκρατικής Αριστεράς Δράμας