ΣΕ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ
(ανταπάντηση
σε άρθρο του Βουλευτή Δράμας κ. Χρήστου Καραγιαννίδη)
Τη Δευτέρα
9/7/12 στον τοπικό τύπο δημοσιεύθηκε άρθρο μου με τίτλο «Τελικά τι είναι
προοδευτικό;». Αφού έκανα μια αναδρομή στο παρελθόν οπότε και επί Κωνσταντίνου
Καραμανλή τις δεκαετίες του 50 και του 70 κρατικοποιήθηκαν μια σειρά
επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας και στρατηγικής σημασίας (αναμφίβολα προοδευτική
πολιτική στην εποχή της), αναρωτιόμουν καλόπιστα αν σήμερα και μετά από όσα
προηγήθηκαν έως σήμερα (κακοδιαχείριση και σπάταλο πελατειακό κράτος, ζημιογόνες
δημόσιες επιχειρήσεις, αναξιοποίητη δημόσια περιουσία, βαθιά και παρατεταμένη
κρίση που μας έχει οδηγήσει σε ελεγχόμενη χρεοκοπία) τι είναι τελικά
προοδευτικό.
Είναι
προοδευτική η θέση του ΟΧΙ ΣΕ ΟΛΑ και του δεν «ΔΕΝ ΧΡΩΣΤΑΩ, ΔΕΝ ΠΟΥΛΑΩ, ΔΕΝ
ΠΛΗΡΩΝΩ» ή θα πρέπει να αλλάξουμε ρότα και να διορθώσουμε ότι μπορούμε, αν
θέλουμε να περισώσουμε την κατάσταση, να σταματήσουμε τον κατήφορο και να
ανακουφισθούν οι συμπολίτες μας που δεν είναι σε θέση να τα βγάλουν πέρα, όπως
υπεύθυνες και σοβαρές φωνές και εντός του ΣΥΡΙΖΑ διακηρύττουν.
Με άρθρο του
σήμερα ο Βουλευτής Δράμας του ΣΥΡΙΖΑ κ. Χρήστος Καραγιαννίδης μου κάνει την
τιμή να απαντήσει και να αντικρούσει με επιχειρήματα τα όσα είχα παραθέσει,
δίχως όμως να αποφύγει ευφυολογήματα και συνθηματολογία.
Επί της ουσίας
του ζητήματος που μας απασχολεί.
Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ
ΑΡΙΣΤΕΡΑ υπό όρους και προϋποθέσεις αποδέχεται κατ΄ αρχήν πως στη σημερινή διαμορφωθείσα
κατάσταση θα πρέπει η Χώρα να προβεί σε διορθωτικές κινήσεις. Να αξιοποιήσει
δημόσια περιουσία που παραμένει ανεκμετάλλευτη (Ελληνικό, δημόσιες εκτάσεις σε
Ρόδο και Κέρκυρα κλπ), να πωλήσει επιχειρήσεις (π.χ. Βιομηχανία Ζάχαρης, ΣΕΚΑΠ)
ή να προβεί σε πώληση και συνεργασίες με στρατηγικό επενδυτή για κάποιες δημόσιες
επιχειρήσεις (π.χ. λειτουργικό τμήμα ΟΣΕ). Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις
βεβαίως και θα πρέπει να εξετασθούν θέματα, όπως με ποιο τίμημα, τι είδους
συνεργασία και αξιοποίηση με επενδυτές, ποιες δημόσιες εκτάσεις μπορούν να
αξιοποιηθούν και πως, ποια τα οφέλη ή οι εν γένει επιπτώσεις. Η ΔΗΜΑΡ
συμμετέχει και στηρίζει την Κυβέρνηση για να έχει μεταξύ άλλων και αποφασιστικό
λόγο και ρόλο, να γίνουν όλα με διαφάνεια και προς όφελος της χώρας και των
λαϊκών στρωμάτων που δεινοπαθούν.
Πολίτες και
υπεύθυνες πολιτικές δυνάμεις οφείλουν επίσης να τοποθετηθούν με σαφήνεια και να
έχουν εναλλακτικές προτάσεις. Η απόλυτη άρνηση σαφώς και δεν είναι προοδευτική
πολιτική. Δεν μπορεί για να ανταποκριθούμε στην κατάσταση να ασκούμε πολιτικές
που ασκήσαμε επί δύο χρόνια τώρα. Να προβούμε και πάλι σε μειώσεις μισθών και
συντάξεων, σε απολύσεις δημόσιων και ιδιωτικών υπαλλήλων, να αφήσουμε
ανεξέλεγκτη την κατάσταση και να πολλαπλασιάζονται οι απελπισμένοι και οι
αυτοκτονίες.
Η προοδευτική
πολιτική κρίνεται και εκ του αποτελέσματος. Αναμφίβολα είναι προοδευτικό: το να
διπλασιάσω και να αυξήσω το επίδομα ανεργίας, να μη περικόψω παραπέρα μισθούς
και συντάξεις, να καταργήσω την περικοπή των μισθών κατά 22% και να επαναφέρω
τις Συλλογικές Συμβάσεις, να αποφύγω και άλλες απολύσεις, να γίνουν επενδύσεις
και να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας, να προβώ σε μεταρρυθμίσεις και διαρθρωτικές
αλλαγές στο πολιτικό σύστημα και την οικονομία προς όφελος των εργαζομένων.
Από την άλλη
είναι απολύτως συντηρητικό και αναχρονιστικό πέρα από ταμπέλες και ιδεοληψίες
να μη θέλω να αλλάξω τίποτε, να μη θέλω να προβώ σε περιστολή δαπανών,
κατάργηση και συγχώνευση εν πολλοίς άχρηστων οργανισμών και διευθύνσεων, να
αρνούμαι την αξιοποίηση της ανεκμετάλλευτης δημόσιας περιουσίας.
Σε χθεσινή του
συνέντευξη στη ΝΕΤ ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας αλλάζοντας τη θέση του
ΟΧΙ ΣΕ ΟΛΑ, δήλωσε πως θα μπορούσαμε να δούμε την αξιοποίηση δημόσιας
περιουσίας μέσα από εταιρικά σχήματα – κοινοπραξίες κλπ. Φαντάζομαι ότι ο κ.
Καραγιαννίδης παρακολουθεί τις δηλώσεις του Προέδρου του. Ο φίλος και
ομοϊδεάτης του κ. Καραγιαννίδη κ. Ευκλείδης Τσακαλώτος, επίσης Βουλευτής του
ΣΥΡΙΖΑ και καθηγητής οικονομικών, σε ομιλία του προ μηνών στην πλατεία της
Δράμας δεν είχε αποκλείσει την αξιοποίηση δημόσιας περιουσίας. Πράγματι δεν
είναι βέβαια έγκλημα ακόμα και η πώληση δημόσιας περιουσίας, αν πρόκειται έτσι
να αξιοποιηθεί, να γίνουν επενδύσεις, να ανοίξουν δουλειές, να ωφεληθεί η χώρα
και οι πολίτες.
Όσον αφορά τα
ευφυολογήματα του κ. Καραγιαννίδη:
1. Το ερώτημα
αν «το ξεπούλημα είναι προοδευτική πολιτική» είναι παραπλανητικό γιατί θεωρεί
ως δεδομένο το «ξεπούλημα». Παρόλα αυτά απαντώ ευθέως, ότι βεβαίως και δεν
είναι προοδευτική πολιτική.
2.Το σχόλιο
ότι «είναι λυπηρό ένα κόμμα που αυτοαποκαλείται αριστερό να συμφωνεί με τον
Στέφανο Μάνο», θα σημειώσω μόνο πως εγώ δεν θα κάνω το ίδιο σχόλιο για τον κ.
Καραγιαννίδη που συνυπέγραψε με τον Βουλευτή Δράμας της ΝΔ κ. Κυριαζίδη κείμενο
διαμαρτυρίας που εκείνος συνέταξε για το επίδομα παραμεθόριων περιοχών,
αντίθετα θα του δώσω συγχαρητήρια. Αν είναι σωστή μια θέση πολιτικού μου
αντιπάλου γιατί να μη την ασπαστώ;
3.Στη θέση ότι
η διαφθορά είναι προϊόν ΝΔ – ΠΑΣΟΚ και όχι του δημόσιου τομέα αυτού – καθαυτού
θα παρατηρήσω ότι όπου υπάρχουν άνθρωποι θα υπάρχουν και φαινόμενα διαφθοράς. Όπου
υπάρχει διογκωμένος και
αναποτελεσματικός δημόσιος τομέας και ταυτόχρονα μονοκομματικές
Κυβερνήσεις που αντιμετωπίζουν το κράτος ως λάφυρο θα υπάρχουν και αυξημένα
φαινόμενα διαφθοράς. Το ίδιο άλλωστε συμβαίνει και στον ιδιωτικό τομέα.
4.«Ναι το
κράτος απέτυχε ως επιχειρηματίας, αλλά το κράτος δεν πρέπει να δρα ως
επιχειρηματίας αλλά να καλύπτει λαϊκές ανάγκες». Σωστό. Και τι κάνουμε με μία
επιχείρηση που είναι υπό τον έλεγχο του Δημοσίου και είναι καταστρεπτικά
ζημιογόνα (π.χ. SOFTEX). Στο όνομα ποιας ιδεοληψίας,
ποιας οικονομικής θεωρίας και ποιας πολιτικής σκοπιμότητας θα την κρατήσουμε ως
κρατική; Τουλάχιστο όσο εγώ ήμουν Γραμματέας του ΣΥΝ Δράμας δεν είχαμε τέτοια
θέση (σημ. ούτε καν ο κ. Καραγιαννίδης) και ήλθαμε αντιμέτωποι με λαϊκιστικές φωνές
(Δήμαρχο, Νομάρχη, Επιμελητήριο, Σωματείο Σόφτεξ) που ήθελαν να
επαναλειτουργήσει το κράτος τη Σόφτεξ.
5.Είναι ντροπή
να συζητάμε για το πώς θα σώσουμε τους μισθούς και όχι για το πώς θα τους
αυξήσουμε. Συμφωνώ και εγώ σύντροφε Χρήστο με την άποψη του ΚΚΕ: «1.400 ευρώ ο
μισθός του πρωτοδιόριστου δημόσιου υπαλλήλου», «20.000,00 ευρώ το αφορολόγητο
για το άτομο και 40.000,00 ευρώ για το ζευγάρι». Το ζήτημα ξέρεις δεν είναι αν
θα πείσουμε το Υπουργείο Οικονομικών και την Κυβέρνηση να τα κάνει, αλλά ότι θα
μας πάρουν με τις πέτρες οι άνεργοι, όσοι εργάζονται σε καθεστώς μαύρης
εργασίας και όσοι κυνηγάνε καθημερινά ένα μεροκάματο για να επιβιώσουν.
6.«οι
πολιτικές του ΣΥΡΙΖΑ δεν ηττήθηκαν στις εκλογές». Ο ΣΥΡΙΖΑ στις τελευταίες
εκλογές ήταν αναμφισβήτητα ο μεγάλος κερδισμένος των εκλογών (σημ. και ο υπαίτιος κατά την άποψή μου για την
ολική επαναφορά του κ. Σαμαρά και την πρωτιά της Ν.Δ.). Αυτό όμως δεν αλλάζει
το γεγονός ότι οι πολιτικές δυνάμεις που υποστήριζαν την καταγγελία του
μνημονίου (ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ, ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ, ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ) ήταν μειοψηφία.
