Για την ανασυγκρότηση του σοσιαλιστικού δημοκρατικού χώρου, συνεντευξη Ν.Μπιστη στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ 20/10/12
Για την προσπάθεια ανασυγκρότησης του σοσιαλιστικού δημοκρατικού χώρου και τον ρόλο που καλείται να παίξει σε αυτή την προοπτική η ΔΗΜ.ΑΡ., μιλά ο Ν. Μπίστης, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Ημερησία», ενώ επισημαίνει ότι «δεν πρέπει να θεωρούμε τελειωμένη υπόθεση το ΠΑΣΟΚ». Σημειώνει, ακόιμη πως «σε αυτή την υπόθεση πρέπει να πάμε γρήγορα αλλά όχι βιαστικά. Πρέπει να υπερβούμε καχυποψίες, κομματικούς πατριωτισμούς, υπερβολικές προσωπικές φιλοδοξίες».
Ο Νίκος Μπίστης, αναφέρεται, ακόμη στη «Χρυσή Αυγή», για την οποία τονίζει ότι η Δημοκρατία πρέπει να αμυνθεί και σημειώνει:«για να μην έχουμε την τύχη ηλιθίων προβάτων, ας λειτουργήσουμε σαν προνοητικοί τσοπάνηδες. Αν συνεχίσουν ως εγκληματική οργάνωση υπό κοινοβουλευτικό μανδύα τότε αναπόφευκτα θα βρεθούν εκτός νόμου»
Ολόκληρη η συνέντευξη του Νίκου Μπίστη
Μετά τα επεισόδια στο Θέατρο Χυτήριο, προσπάθησαν να σας προπηλακίσουν στο Παλιό Φάληρο. Νομίζετε ότι σας έχει στοχοποιήσει η Χρυσή Αυγή;
Πιθανότατα. Και δεν είμαι ο μόνος. Η τακτική των ναζιστών – που ακολουθούν πιστά οι επίγονοι – είναι να απλώσουν ένα παραλυτικό φόβο με την βία η την απειλή χρήσης βίας. Φανταστείτε πόσα επεισόδια γίνονται καθημερινά και δεν τα μαθαίνουμε γιατί τα θύματα που είναι συνήθως μετανάστες χωρίς χαρτιά δεν τα καταγγέλλουν.
Συμμερίζεστε αναλύσεις που αποδίδουν την άνοδο της Χρυσής Αυγής στην κρίση και το μεταναστευτικό;
Αν μείνουμε σε αυτή την διαπίστωση – που έχει βάση – δεν κάνουμε τίποτε ενώ παραβλέπουμε το γεγονός ότι το ακροδεξιό φαινόμενο έχει την αυτονομία του. Και επειδή θα ζήσουμε αρκετά χρόνια και με την κρίση και με το μεταναστευτικό, δεν θα περιμένουμε την επίλυσή τους ενώ εν τω μεταξύ οι συμμορίες αλωνίζουν. Τώρα έγιναν και προστάτες των τρελλών του Θεού, αύριο θα ανακαλύψουν και άλλα προσχήματα για να μας εκφοβήσουν στην καθημερινότητα μας. Η Δημοκρατία έχει τα μέσα να αμυνθεί και θα το κάνει. Και οι δημοκρατικοί πολίτες που έζησαν κοντά σαράντα χρόνια σε συνθήκες πολυτελούς δημοκρατίας και από την συνήθεια και την κρίση του πολιτικού συστήματος άρχισαν να την σνομπάρουν, καιρός είναι να συνέλθουν. Ήμασταν λίγοι όσοι καταγγέλλαμε τον συναγελασμό αγανακτισμένων φασιστών και αγανακτισμένων αριστερών πέρυσι στην πλατεία Συντάγματος. Ελπίζω οι δεύτεροι να κατάλαβαν.
Να τεθεί λοιπόν εκτός νόμου η Χρυσή Αυγή;
Ο Γκέμπελς το 1928 έλεγε: « Ερχόμαστε σαν εχθροί, σαν τους λύκους πάνω στα πρόβατα Αν η Δημοκρατία είναι τόσο ηλίθια ώστε να μας δώσει το ελεύθερο και μάλιστα και βουλευτική αποζημίωση είναι δικό της θέμα». Η συνέχει είναι γνωστή. Για να μην έχουμε την τύχη ηλιθίων προβάτων ας λειτουργήσουμε σαν προνοητικοί τσοπάνηδες. Αν συνεχίσουν ως εγκληματική οργάνωση υπό κοινοβουλευτικό μανδύα τότε αναπόφευκτα θα βρεθούν εκτός νόμου. Και άλλα ακροδεξιά κόμματα στην Ευρώπη έχουν αποκρουστικές απόψεις. Η διαφορά έγκειται στις εγκληματικές πρακτικές.
Έχετε επανειλημμένα καυτηριάσει φαινόμενα βίας και ανομίας από την πλευρά των αντιεξουσιαστών και την ανοχή μιας μεγάλης μερίδας της Αριστεράς σε αυτά. Είπατε ότι νομιμοποιούσαν κατά κάποιο τρόπο την δράση της Χρυσής Αυγής. Και σας απάντησαν ότι νομιμοποιείτε την θεωρία των δυο άκρων.
Άκρα προφανώς υπάρχουν αλλά δεν είναι της ίδιας επικινδυνότητας. Όπως και η βία έχει κλιμάκωση. Άλλο το γιαούρτι, άλλο η μπουνιά και το μαχαίρι, άλλο το μολότοφ και άλλο το καλάσνικοφ. Και κυρίως άλλο η βία των εξωκοινοβουλευτικών και άλλο η καθοδηγούμενη από κοινοβουλευτικό κόμμα. Όλα όμως είναι καταδικαστέα. Στην Μαρφιν κάηκαν τρείς άνθρωποι, προχτές οι αναρχικοί κάψανε τα γραφεία της ΔΗΜΑΡ στην Καισαριανή και δήλωσαν ότι από εδώ και εμπρός θα μας καίνε. Και την Δευτέρα στην «Ανατροπή» του κ.Πρετεντέρη σοβαρός κατά τα άλλα βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ ισχυρίστηκε ότι μόνο ένα άκρο υπάρχει και ότι όλοι οι άλλοι ανήκουν στο δημοκρατικό τόξο επειδή δέχονται τάχα την ελευθερία της έκφρασης. Ξέχασε ότι οι αντιεξουσιαστές δεν επέτρεψαν την παρουσίαση του βιβλίου της Σώτης Τριανταφύλλου και ότι η ΚΝΕ ματαίωσε με το έτσι θέλω εκδήλωση στο Πανεπιστήμιο γιατί την θεώρησε αντικομουνιστική.
Μια και φτάσαμε στον ΣΥΡΙΖΑ κάντε μου μια εκτίμηση για την πορεία αυτού του κόμματος
Νομίζω ότι επίκειται σοβαρότατη κρίση στο εσωτερικό του γιατί οι διαφορές είναι στρατηγικού χαρακτήρα. Οι ρεαλιστές που τρέμουν μπροστά στην ιδέα άμεσης ανάληψης κυβερνητικής εξουσίας και επιλέγουν την τακτική του ώριμου φρούτου προσπαθούν να διαμορφώσουν ένα στοιχειωδώς ανεκτό ευρωπαϊκό προφίλ. Μιλάνε όλο και λιγότερο για μονομερή καταγγελία του μνημονίου. Εξ’ άλλου ουδείς τους πιστεύει, όλοι καταλαβαίνουν ότι αφήνουν την κυβέρνηση να κάνει την «βρώμικη δουλειά» . Η άλλη πλευρά ερωτοτροπεί . ανοικτά με το σενάριο της επιστροφής στην δραχμή . Ο Τσίπρας στη μέση προσπαθεί να συμβιβάσει τα ασυμβίβαστα δίνοντας από την μια όρκους πίστης στο ευρώ και από την άλλη κλείνοντας το μάτι στους ακραίους λαϊκιστές. Έχει να χειριστεί και το βαθύ ΠΑΣΟΚ το οποίο έχει προσκολληθεί και που η συμπεριφορά του είναι απρόβλεπτη. Συμβιώνουν αναγκαστικά αλλά ο χρόνος τελειώνει. Οι ρεαλιστές θα ήθελαν να κάνουν την στροφή σε καθαρό έδαφος ώστε να περιορίσουν τις αναπόφευκτες απώλειες. Για αυτό και εντείνουν τις επιθέσεις τους στην ΔΗΜΑΡ . Η ΔΗΜΑΡ από την πλευρά της πρέπει να αυξήσει την ιδεολογικοπολιτική πίεση και να ενθαρρύνει μια πιθανή επιστροφή μέρους του ΣΥΡΙΖΑ – γιατί ολόκληρος αποκλείεται – στον δρόμο της λογικής.
Και αν συμβεί αυτό;
Τότε θα υπάρχει χώρος στην κεντροαριστερά για τον ΣΥΡΙΖΑ. Μέχρι τότε όμως η χώρα πρέπει να προχωρήσει και όρος είναι η επιτυχία της κυβέρνησης που ανέλαβε να κρατήσει την χώρα στην ευρωζώνη και να προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις που έπρεπε να γίνουν ανεξαρτήτως μνημονίου.
Θα αντέξει η ΔΗΜΑΡ στην δοκιμασία;
Λίγες απλωτές μείνανε για να βγούμε στην όχθη, Αντέξαμε μέχρι εδώ , τώρα θα δειλιάσουμε; Οι πολίτες – μαζί και εκείνοι που δυσφορούν με τα μέτρα – κατά βάθος έχουν συνειδητοποιήσει ότι χωρίς την ΔΗΜΑΡ η χώρα θα ήταν ακυβέρνητη και θα γλιστρούσε σε άτακτη χρεοκοπία με τραγικές συνέπειες για τα πιο αδύναμα στρώματα. Ότι χωρίς την σταθερή στάση του Κουβέλη πολλά άδικα μέτρα κυρίως σε εργασιακά θέματα πιθανότατα θα είχαν ήδη επιβληθεί
Η αντιπολίτευση όμως μιλάει για θέατρο και προειλημμένες αποφάσεις
Και γίνεται κουραστική, μονότονη και αναξιόπιστη. Η τρικομματική κυβέρνηση διαπραγματεύτηκε σε τεντωμένο σκοινί και έμεινε όρθια. Ο κόσμος το καταλαβαίνει και παρότι ζορίζεται περιμένει και ελπίζει.
Να επιμείνω στα της ΔΗΜΑΡ. Δυο έως τρείς βουλευτές έχουν δηλώσει κατηγορηματικά ότι θα καταψηφίσουν…
Και το 80% της Κεντρικής Επιτροπής της ΔΗΜΑΡ δήλωσε κατηγορηματικά το αντίθετο. Σε ακόμα μεγαλύτερο ποσοστό οι περιφερειακές συσκέψεις τω μελών. Αυτή είναι η συλλογική απόφαση.
Πριν λίγες ημέρες αναλάβατε υπεύθυνος διεύρυνσης της ΔΗΜΑΡ . Η απόφαση της ΚΕ αναφέρεται και στην ανασυγκρότηση του χώρου του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού. Θα μας πείτε το σχέδιο σας;
Μόνο κάποιες πρώτες σκέψεις. Σε αυτή την υπόθεση πρέπει να πάμε γρήγορα αλλά όχι βιαστικά . Πρέπει να υπερβούμε καχυποψίες, κομματικούς πατριωτισμούς, υπερβολικές προσωπικές φιλοδοξίες. Ζητούμενο είναι η ανασυγκρότηση του χώρου του δημοκρατικού σοσιαλισμού, της σοσιαλδημοκρατίας και της πολιτικής οικολογίας. Άλλοι το λένε πιο απλά , τον χώρο της κεντροαριστεράς. Μέχρι πρόσφατα σε αυτόν τον χώρο δέσποζε το ΠΑΣΟΚ. Εγώ δεν βιάζομαι, όπως άλλοι, να θεωρήσω το ΠΑΣΟΚ τελειωμένη υπόθεση. Όμως είναι φανερό ότι δεν πρόκειται να γυρίσουμε στις μέρες της αλαζονικής παντοδυναμίας του ενώ για απροσδιόριστο ακόμα διάστημα ένα μεγάλο τμήμα του στελεχικού δυναμικού του ΠΑΣΟΚ – είτε είναι μέσα είτε έξω από τον κομματικό οργανισμό – είναι απονομιμοποιημένο στην συνείδηση της κοινής γνώμης. Αντιθέτως η ΔΗΜΑΡ δεν έχει φθορά και όλοι της αναγνωρίζουν ότι ανέλαβε ρίσκο και πολιτεύεται με σύνεση. Και αυτή όμως δεν είναι το κόμμα που ξεκίνησε πριν δυο χρόνια. Έχει αλλάξει δέρμα, έχει αλλάξει δυο φορές εκλογικό σώμα, την τελευταία φορά κατά 45% Πρέπει να αντιστοιχηθεί στις νέες πραγματικότητες . Άρα διπλή πρέπει να είναι η στόχευση. Στο προσεχές συνέδριο της ΔΗΜΑΡ η ίδια να εκσυγχρονιστεί προγραμματικά και να ανοίξει χωρίς δισταγμό σε στελέχη από διάφορες προελεύσεις που θέλουν να ενταχθούν.. Και ταυτοχρόνως με την συμμετοχή της σε ένα ευρύτατο φόρουμ διαλόγου να συμβάλλει στην συσπείρωση του χώρου που προσδιόρισα λίγο πριν.
Εμένα δεν μου φαίνονται σαν πρώτες σκέψεις. Σαν σχέδιο το ακούω.
Σας ευχαριστώ αλλά δεν είναι έτσι. Για να γίνει σχέδιο θέλει την συνδρομή και τον πνευματικό μόχθο πολλών και διαφορετικών. Και κυρίως την συνδρομή των διανοουμένων της σύγχρονης Αριστεράς που είναι καιρός να ενεργοποιηθούν.
Ο Νίκος Μπίστης, αναφέρεται, ακόμη στη «Χρυσή Αυγή», για την οποία τονίζει ότι η Δημοκρατία πρέπει να αμυνθεί και σημειώνει:«για να μην έχουμε την τύχη ηλιθίων προβάτων, ας λειτουργήσουμε σαν προνοητικοί τσοπάνηδες. Αν συνεχίσουν ως εγκληματική οργάνωση υπό κοινοβουλευτικό μανδύα τότε αναπόφευκτα θα βρεθούν εκτός νόμου»
Ολόκληρη η συνέντευξη του Νίκου Μπίστη
Μετά τα επεισόδια στο Θέατρο Χυτήριο, προσπάθησαν να σας προπηλακίσουν στο Παλιό Φάληρο. Νομίζετε ότι σας έχει στοχοποιήσει η Χρυσή Αυγή;
Πιθανότατα. Και δεν είμαι ο μόνος. Η τακτική των ναζιστών – που ακολουθούν πιστά οι επίγονοι – είναι να απλώσουν ένα παραλυτικό φόβο με την βία η την απειλή χρήσης βίας. Φανταστείτε πόσα επεισόδια γίνονται καθημερινά και δεν τα μαθαίνουμε γιατί τα θύματα που είναι συνήθως μετανάστες χωρίς χαρτιά δεν τα καταγγέλλουν.
Συμμερίζεστε αναλύσεις που αποδίδουν την άνοδο της Χρυσής Αυγής στην κρίση και το μεταναστευτικό;
Αν μείνουμε σε αυτή την διαπίστωση – που έχει βάση – δεν κάνουμε τίποτε ενώ παραβλέπουμε το γεγονός ότι το ακροδεξιό φαινόμενο έχει την αυτονομία του. Και επειδή θα ζήσουμε αρκετά χρόνια και με την κρίση και με το μεταναστευτικό, δεν θα περιμένουμε την επίλυσή τους ενώ εν τω μεταξύ οι συμμορίες αλωνίζουν. Τώρα έγιναν και προστάτες των τρελλών του Θεού, αύριο θα ανακαλύψουν και άλλα προσχήματα για να μας εκφοβήσουν στην καθημερινότητα μας. Η Δημοκρατία έχει τα μέσα να αμυνθεί και θα το κάνει. Και οι δημοκρατικοί πολίτες που έζησαν κοντά σαράντα χρόνια σε συνθήκες πολυτελούς δημοκρατίας και από την συνήθεια και την κρίση του πολιτικού συστήματος άρχισαν να την σνομπάρουν, καιρός είναι να συνέλθουν. Ήμασταν λίγοι όσοι καταγγέλλαμε τον συναγελασμό αγανακτισμένων φασιστών και αγανακτισμένων αριστερών πέρυσι στην πλατεία Συντάγματος. Ελπίζω οι δεύτεροι να κατάλαβαν.
Να τεθεί λοιπόν εκτός νόμου η Χρυσή Αυγή;
Ο Γκέμπελς το 1928 έλεγε: « Ερχόμαστε σαν εχθροί, σαν τους λύκους πάνω στα πρόβατα Αν η Δημοκρατία είναι τόσο ηλίθια ώστε να μας δώσει το ελεύθερο και μάλιστα και βουλευτική αποζημίωση είναι δικό της θέμα». Η συνέχει είναι γνωστή. Για να μην έχουμε την τύχη ηλιθίων προβάτων ας λειτουργήσουμε σαν προνοητικοί τσοπάνηδες. Αν συνεχίσουν ως εγκληματική οργάνωση υπό κοινοβουλευτικό μανδύα τότε αναπόφευκτα θα βρεθούν εκτός νόμου. Και άλλα ακροδεξιά κόμματα στην Ευρώπη έχουν αποκρουστικές απόψεις. Η διαφορά έγκειται στις εγκληματικές πρακτικές.
Έχετε επανειλημμένα καυτηριάσει φαινόμενα βίας και ανομίας από την πλευρά των αντιεξουσιαστών και την ανοχή μιας μεγάλης μερίδας της Αριστεράς σε αυτά. Είπατε ότι νομιμοποιούσαν κατά κάποιο τρόπο την δράση της Χρυσής Αυγής. Και σας απάντησαν ότι νομιμοποιείτε την θεωρία των δυο άκρων.
Άκρα προφανώς υπάρχουν αλλά δεν είναι της ίδιας επικινδυνότητας. Όπως και η βία έχει κλιμάκωση. Άλλο το γιαούρτι, άλλο η μπουνιά και το μαχαίρι, άλλο το μολότοφ και άλλο το καλάσνικοφ. Και κυρίως άλλο η βία των εξωκοινοβουλευτικών και άλλο η καθοδηγούμενη από κοινοβουλευτικό κόμμα. Όλα όμως είναι καταδικαστέα. Στην Μαρφιν κάηκαν τρείς άνθρωποι, προχτές οι αναρχικοί κάψανε τα γραφεία της ΔΗΜΑΡ στην Καισαριανή και δήλωσαν ότι από εδώ και εμπρός θα μας καίνε. Και την Δευτέρα στην «Ανατροπή» του κ.Πρετεντέρη σοβαρός κατά τα άλλα βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ ισχυρίστηκε ότι μόνο ένα άκρο υπάρχει και ότι όλοι οι άλλοι ανήκουν στο δημοκρατικό τόξο επειδή δέχονται τάχα την ελευθερία της έκφρασης. Ξέχασε ότι οι αντιεξουσιαστές δεν επέτρεψαν την παρουσίαση του βιβλίου της Σώτης Τριανταφύλλου και ότι η ΚΝΕ ματαίωσε με το έτσι θέλω εκδήλωση στο Πανεπιστήμιο γιατί την θεώρησε αντικομουνιστική.
Μια και φτάσαμε στον ΣΥΡΙΖΑ κάντε μου μια εκτίμηση για την πορεία αυτού του κόμματος
Νομίζω ότι επίκειται σοβαρότατη κρίση στο εσωτερικό του γιατί οι διαφορές είναι στρατηγικού χαρακτήρα. Οι ρεαλιστές που τρέμουν μπροστά στην ιδέα άμεσης ανάληψης κυβερνητικής εξουσίας και επιλέγουν την τακτική του ώριμου φρούτου προσπαθούν να διαμορφώσουν ένα στοιχειωδώς ανεκτό ευρωπαϊκό προφίλ. Μιλάνε όλο και λιγότερο για μονομερή καταγγελία του μνημονίου. Εξ’ άλλου ουδείς τους πιστεύει, όλοι καταλαβαίνουν ότι αφήνουν την κυβέρνηση να κάνει την «βρώμικη δουλειά» . Η άλλη πλευρά ερωτοτροπεί . ανοικτά με το σενάριο της επιστροφής στην δραχμή . Ο Τσίπρας στη μέση προσπαθεί να συμβιβάσει τα ασυμβίβαστα δίνοντας από την μια όρκους πίστης στο ευρώ και από την άλλη κλείνοντας το μάτι στους ακραίους λαϊκιστές. Έχει να χειριστεί και το βαθύ ΠΑΣΟΚ το οποίο έχει προσκολληθεί και που η συμπεριφορά του είναι απρόβλεπτη. Συμβιώνουν αναγκαστικά αλλά ο χρόνος τελειώνει. Οι ρεαλιστές θα ήθελαν να κάνουν την στροφή σε καθαρό έδαφος ώστε να περιορίσουν τις αναπόφευκτες απώλειες. Για αυτό και εντείνουν τις επιθέσεις τους στην ΔΗΜΑΡ . Η ΔΗΜΑΡ από την πλευρά της πρέπει να αυξήσει την ιδεολογικοπολιτική πίεση και να ενθαρρύνει μια πιθανή επιστροφή μέρους του ΣΥΡΙΖΑ – γιατί ολόκληρος αποκλείεται – στον δρόμο της λογικής.
Και αν συμβεί αυτό;
Τότε θα υπάρχει χώρος στην κεντροαριστερά για τον ΣΥΡΙΖΑ. Μέχρι τότε όμως η χώρα πρέπει να προχωρήσει και όρος είναι η επιτυχία της κυβέρνησης που ανέλαβε να κρατήσει την χώρα στην ευρωζώνη και να προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις που έπρεπε να γίνουν ανεξαρτήτως μνημονίου.
Θα αντέξει η ΔΗΜΑΡ στην δοκιμασία;
Λίγες απλωτές μείνανε για να βγούμε στην όχθη, Αντέξαμε μέχρι εδώ , τώρα θα δειλιάσουμε; Οι πολίτες – μαζί και εκείνοι που δυσφορούν με τα μέτρα – κατά βάθος έχουν συνειδητοποιήσει ότι χωρίς την ΔΗΜΑΡ η χώρα θα ήταν ακυβέρνητη και θα γλιστρούσε σε άτακτη χρεοκοπία με τραγικές συνέπειες για τα πιο αδύναμα στρώματα. Ότι χωρίς την σταθερή στάση του Κουβέλη πολλά άδικα μέτρα κυρίως σε εργασιακά θέματα πιθανότατα θα είχαν ήδη επιβληθεί
Η αντιπολίτευση όμως μιλάει για θέατρο και προειλημμένες αποφάσεις
Και γίνεται κουραστική, μονότονη και αναξιόπιστη. Η τρικομματική κυβέρνηση διαπραγματεύτηκε σε τεντωμένο σκοινί και έμεινε όρθια. Ο κόσμος το καταλαβαίνει και παρότι ζορίζεται περιμένει και ελπίζει.
Να επιμείνω στα της ΔΗΜΑΡ. Δυο έως τρείς βουλευτές έχουν δηλώσει κατηγορηματικά ότι θα καταψηφίσουν…
Και το 80% της Κεντρικής Επιτροπής της ΔΗΜΑΡ δήλωσε κατηγορηματικά το αντίθετο. Σε ακόμα μεγαλύτερο ποσοστό οι περιφερειακές συσκέψεις τω μελών. Αυτή είναι η συλλογική απόφαση.
Πριν λίγες ημέρες αναλάβατε υπεύθυνος διεύρυνσης της ΔΗΜΑΡ . Η απόφαση της ΚΕ αναφέρεται και στην ανασυγκρότηση του χώρου του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού. Θα μας πείτε το σχέδιο σας;
Μόνο κάποιες πρώτες σκέψεις. Σε αυτή την υπόθεση πρέπει να πάμε γρήγορα αλλά όχι βιαστικά . Πρέπει να υπερβούμε καχυποψίες, κομματικούς πατριωτισμούς, υπερβολικές προσωπικές φιλοδοξίες. Ζητούμενο είναι η ανασυγκρότηση του χώρου του δημοκρατικού σοσιαλισμού, της σοσιαλδημοκρατίας και της πολιτικής οικολογίας. Άλλοι το λένε πιο απλά , τον χώρο της κεντροαριστεράς. Μέχρι πρόσφατα σε αυτόν τον χώρο δέσποζε το ΠΑΣΟΚ. Εγώ δεν βιάζομαι, όπως άλλοι, να θεωρήσω το ΠΑΣΟΚ τελειωμένη υπόθεση. Όμως είναι φανερό ότι δεν πρόκειται να γυρίσουμε στις μέρες της αλαζονικής παντοδυναμίας του ενώ για απροσδιόριστο ακόμα διάστημα ένα μεγάλο τμήμα του στελεχικού δυναμικού του ΠΑΣΟΚ – είτε είναι μέσα είτε έξω από τον κομματικό οργανισμό – είναι απονομιμοποιημένο στην συνείδηση της κοινής γνώμης. Αντιθέτως η ΔΗΜΑΡ δεν έχει φθορά και όλοι της αναγνωρίζουν ότι ανέλαβε ρίσκο και πολιτεύεται με σύνεση. Και αυτή όμως δεν είναι το κόμμα που ξεκίνησε πριν δυο χρόνια. Έχει αλλάξει δέρμα, έχει αλλάξει δυο φορές εκλογικό σώμα, την τελευταία φορά κατά 45% Πρέπει να αντιστοιχηθεί στις νέες πραγματικότητες . Άρα διπλή πρέπει να είναι η στόχευση. Στο προσεχές συνέδριο της ΔΗΜΑΡ η ίδια να εκσυγχρονιστεί προγραμματικά και να ανοίξει χωρίς δισταγμό σε στελέχη από διάφορες προελεύσεις που θέλουν να ενταχθούν.. Και ταυτοχρόνως με την συμμετοχή της σε ένα ευρύτατο φόρουμ διαλόγου να συμβάλλει στην συσπείρωση του χώρου που προσδιόρισα λίγο πριν.
Εμένα δεν μου φαίνονται σαν πρώτες σκέψεις. Σαν σχέδιο το ακούω.
Σας ευχαριστώ αλλά δεν είναι έτσι. Για να γίνει σχέδιο θέλει την συνδρομή και τον πνευματικό μόχθο πολλών και διαφορετικών. Και κυρίως την συνδρομή των διανοουμένων της σύγχρονης Αριστεράς που είναι καιρός να ενεργοποιηθούν.
