Η διαπραγμάτευση εμπεριέχει και τη διαφωνία
Posted on Οκτωβρίου 28, 2012 by το φελέκι
Μεγάλη αγωνία υπάρχει -όπως διαπιστώνω- για το αν η ΔΗΜΑΡ θα παραμείνει στην κυβέρνηση, καθώς διαφωνεί με τα εργασιακά μέτρα που έθεσε η Τρόϊκα. Διαβάζω πολλά κείμενα ή ακούω σχόλια στο ραδιόφωνο και στην τηλεόραση που προδικάζουν το αποτέλεσμα και παρουσιάζουν ως αναπόφευκτη την έξοδο της ΔΗΜΑΡ. Μάλιστα επιρρίπτονται με τόνο αυστηρό ευθύνες στο κόμμα του Κουβέλη, καθώς θα συντελέσει στη χρεοκοπία της χώρας. Δε θα ασχοληθώ με τα εργασιακά δικαιώματα κι αν καλώς ή κακώς ο Φώτης Κουβέλης βάζει τις διαχωριστικές του γραμμές.
Εκείνο που μ΄ενδιαφέρει είναι η ουσία, κατ’ εμέ, της όλης πρωτόγνωρης μεταπολιτευτικής προσπάθειας να κυβερνηθεί η χώρα με πολιτικές συμμαχίες. Τι σημαίνει συγκυβερνώ; Σημαίνει διαπραγματεύομαι, συνομιλώ, συνεργάζομαι, προσπαθώ να επιτύχω στο μέτρο του εφικτού τους στόχους που έχω θέσει στην πολιτική μου αντζέντα. Αυτό ακριβώς θεωρώ ότι προσπαθεί να κάνει και η ΔΗΜΑΡ, που δε φοβήθηκε την ευθύνη της εξουσίας σε αντίθεση με άλλους “εκπροσώπους” της Αριστεράς που βολεύονται στη μόνιμη και απερίσκεπτη καταγγελία.
Η ΔΗΜΑΡ προεκλογικά είχε θέσει στην πολιτική της αντζέντα την στήριξη των εργασιακών δικαιωμάτων. Είναι παγιά της θέση και θα βρεθεί έκθετη αν δεν προσπαθήσει να περισώσει ό,τι είναι δυνατόν να περισωθεί. Η Ελλάδα εξάλλου δεν μπορεί να πέφτει κάθε φορά αμαχητί στις απαιτήσεις της Τρόικας. Οι ίδιοι οι Ευρωπαίοι φαίνεται πια να αντιλαμβάνονται και τα δικά τους λάθη αλλά και τις μειωμένες ως ανύπαρκτες αντοχές των ελλήνων εργαζομένων. Φαίνεται επίσης να δείχνουν εμπιστοσύνη στις προσπάθειες της ελληνικής συγκυβέρνησης να προχωρήσει σε αλλαγές στο οικονομικό και κοινωνικό περιβάλλον. Το κλίμα θεωρώ ότι είναι πρόσφορο για τέτοιου είδους διαπραγματεύσεις, όπως αυτές των εργασιακών δικαιωμάτων, που η αλλαγή τους ούτε ανάπτυξη θα φέρουν, ούτε θα τονώσουν την αγορά.
Η ΔΗΜΑΡ έχει δείξει αποφασισμένη να συμβάλει στη διάσωση της χώρας, καθώς έχει στηρίξει τις διαρθρωτικές αλλαγές, αλλά επίσης προσπαθεί να δώσει ένα νέο νόημα στο χώρο της κεντροαριστεράς που έχει μείνει ορφανός. Με την τριβή της στη διακυβέρνηση έχει τη δυνατότητα να αποτελέσει τον πόλο εκείνο που θα προσελκύσει ανθρώπους αποφασισμένους για δομικές αλλαγές στην ελληνική κοινωνία χωρίς όμως να θυσιάζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα στη λογική των “εύκολων” οριζόντιων περικοπών. Το αν η ΔΗΜΑΡ κερδίσει το στοίχημα, μένει να φανεί. Μέχρι τότε ας μην υπονομεύουμε την προσπάθεια, ας μην προδικάζουμε τα αποτελέματα γιατί έτσι δυναμιτίζουμε την ίδια τη συνεργατική προσπάθεια σωτηρίας της χώρας.
