Πόσοι θυμούνται τις ανακοινώσεις των λεγόμενων "αντιμνημονιακών" κομμάτων στην πρώτη επίσκεψη Σαμαρά στην Ευρώπη;
Όλα τα αντιπολιτευόμενα κόμματα δήλωναν ότι ούτε καν την επιμήκυνση δεν έθεσαν Σαμαράς και Στουρνάρας στους εταίρους μας, ότι την επομένη των εκλογών ξέχασε η τρικομματική κυβέρνηση τα περί διαπραγμάτευσης και αποδέχεται τα πάντα μπλα μπλα μπλα....
Δεν πέρασε πολύς καιρός και φάνηκε ότι η χώρα κατοχυρώνει την επιμήκυνση καθώς η δέσμευση της κυβέρνησης ότι θα προχωρήσει σε δημοσιονομική προσαρμογή επανέφερε τη χώρα σε θέση σοβαρού συνομιλητή.
Πάλι οι αντιμνημονιακές δυνάμεις (ΣΥΡΙΖΑ,ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ,ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ,ΚΚΕ) έσπευσαν να μιλήσουν για θέατρο και προαποφασισμένες αποφάσεις.
Παρόλα αυτά μια σειρά αξιώσεις της ΤΡΟΪΚΑ δεν έγιναν αποδεκτές: απόσυρση του πλαφόν των 1.500 ευρώ στα νοσήλια για κάθε ασφαλισμένο, διατήρηση του εποχικού επιδόματος για οικοδόμους και εργαζομένους στον τουρισμό, διατήρηση των ενσήμων για συνταξιοδότηση στα 4.500 (και όχι στα 6.500 που πρότεινε η τρόικα), δωρεάν παροχή συγγραμμάτων στους φοιτητές και τα δωρεάν μεταπτυχιακά, αλλά και διατήρηση των σημερινών συντελεστών στη φορολογία των φυσικών προσώπων (ενώ η πρόταση ήταν για μείωση του 45% στο 35%),και άλλα πολλά κυρίως με τη διαπραγματευτική ισχύ της ΔΗΜΑΡ .
Ξανά οι αντιμνημονιακές δυνάμεις εξαπέλυσαν μύδρους κατά των θεατρινίστικων συμβιβασμών που προωθεί η κυβέρνηση για να θολώσει το τοπίο.
Κι όμως άρχισε να συζητείται η μείωση των επιτοκίων, η χρηματοδότηση για την εξαγορά χρέους, η απευθείας ανακεφαλοποίηση των τραπεζών κλπ..κλπ.
Και έρχεται η θέση της ΤΡΟΊΚΑ για αλλαγή των εργασιακών σχέσεων.
Η ΔΗΜΑΡ καταγγέλει τις προθέσεις τις ΤΡΟΙΚΑ για εργασιακό μεσαίωνα και δηλώνει πως η συμμετοχή της σε μια κυβέρνηση που θα επιτύχει μια δημοσιονομική προσαρμογή με μια όσο το δυνατόν πιο δίκαιη λιτότητα δεν σημαίνει και αποπομπή του ιδεολογικού της στίγματος και την αποδοχή νεοφιλελεύθερων πολιτικών που δεν έχουν καμία σχέση με την προσαρμογή και το ευρωπαϊκό κεκτημένο.
Οι προτάσεις της ΤΡΟΙΚΑ έχουν στόχο
α) αντικατάσταση της εθνικής γενικής συλλογικής σύμβασης με ένα μηχανισμό ελάχιστου μισθού νομοθετημένου από την κυβέρνηση και κατάργηση των προσαυξήσεων για όλους.
β) μείωση του κόστους απόλυσης και αντικατάσταση των συμβάσεων. Η πρόταση της τρόικας είναι να μειωθεί η περίοδος προειδοποίησης σε 3 μήνες και να τεθούν ως ανώτατο όριο αποζημίωσης οι μισθοί 12 μηνών (στις περιπτώσεις χωρίς προειδοποίηση).
γ) ευελιξία του ωραρίου, με τρόπο που αποδιαρθρώνει τη ζωή των εργαζομένων.
Η πρόταση της τρόικας είναι να επιτρέπονται συμφωνίες εκτός συλλογικών ή και επιχειρησιακών συμβάσεων εργασίας. Σχετικά με ρυθμίσεις του χρόνου εργασίας, ορίζονται ως ανώτατο όριο οι 13 ώρες εργασίας ημερησίως, με επιμήκυνση του μέγιστου αριθμού εργασίας σε 6 μέρες τη βδομάδα και με ελάχιστο όριο ανάπαυσης ημερησίως τις 11 ώρες.
Πολλά από αυτά που ζητά η τρόικα υπαγορεύονται από το 2ο μνημόνιο που ψήφισε το ελληνικό κοινοβούλιο. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι δεν επιδέχονται αναθεώρησης, όπως και τόσα άλλα. Από τη στιγμή που η τρόικα διαπραγματεύεται, έχουμε κι εμείς το δικαίωμα να εγείρουμε ενστάσεις, να προτείνουμε κάτι διαφορετικό. Στη λογική αυτή, η ΔΗΜΑΡ δεν θα ψηφίσει τα εργασιακά μέτρα και καλεί και τους άλλους εταίρους να συμπαραταχθούν στην προσπάθεια αυτή. Αν η τρόικα θέλει να ενισχύσει την επιχειρηματικότητα και να βοηθήσει στην ανάπτυξη, ας είναι πιο αυστηρή στο άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων, στην είσπραξη της φορολογητέας ύλης, στη διευκόλυνση της ρευστότητας μέσω της εξόφλησης των χρεών του κράτους προς τις επιχειρήσεις. Δεν είναι λύση η εξαθλίωση των εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα, τη στιγμή που ακόμα στο ευρύτερο δημόσιο τομέα υπάρχουν ρετιρέ που έχουν μείνει ανέγγιχτα.
Η ΔΗΜΑΡ δεν μπήκε στη κυβέρνηση για να λέει «ναι» σε κάθε πρόταση των δανειστών. Το αντίθετο. Μπήκε για να βοηθήσει στη σωτηρία της χώρας, αλλά και των πολιτών της.
Οι αντιμνημονιακές δυνάμεις δεν μπορούν πλέον να μιλούν για θέατρο.
Οι Ανεξ.Ελλην. καταθέτουν πρόταση στο ΣΥΡΙΖΑ για παραίτηση βουλευτών που την επομένη από όλους τους σοβαρούς συνταγματολόγους χαρακτηρίζεται ως γελοία, ο ΣΥΡΙΖΑ καλεί σε λαϊκές παρελάσεις ενώ το ΚΚΕ επαναλαμβάνει την κασέτα για λαϊκή εξουσία και η Χρυσή Αυγή αποκομμένη από το λαϊκό κίνημα εκσφενδονίζει ασυναρτησίες...
Η ΔΗΜΑΡ αποδεικνύει ότι ανάμεσα στους ταλιμπάν της τρόικα και τους αντιμνημονιακούς "όλα ή τίποτα" υπάρχει και ο δρόμος του αριστερού ρεαλισμού που μπορεί να υιοθετεί τακτικές συμβιβαστικές λύσεις αλλά και ταυτόχρονα να διαπραγματεύεται σκληρά όταν το διακύβευμα είναι στρατηγικής σημασίας όπως οι εργασιακές σχέσεις που έχουν να κάνουν με την καθολικότητα της εθνικής συλλογικής σύμβασης εργασίας, την ατομική διαπραγμάτευση του εργασιακού χρόνου, το τίμημα των απολύσεων και τις ωριμάνσεις των μισθών.
Αποδεικνύεται στην πράξη ότι η συμμετοχή της ΔΗΜΑΡ στην κυβέρνηση μπορεί να καθορίσει πολύ περισσότερο τις εξελίξεις όσον αφορά την κατάσταση των εργαζομένων παρά η στάση του πόντιου πιλάτου που νίβει τα χείρας του και περιμένει την καταστροφή της οικονομίας και την πτώχευση της χώρας ώστε να κυβερνήσει μετά σε μια απομονωμένη και διαλυμένη κοινωνία.
Η στάση της ΔΗΜΑΡ είναι στάση ευθύνης απέναντι στις προκλήσεις της κρίσης αλλά και απέναντι στην ανάγκη των εργαζομένων να διατηρήσουν τα δικαιώματά τους που σε μελλοντικό χρόνο θα τους επιτρέψουν να βελτιώσουν την οικονομική τους κατάσταση και τον κοινωνικό τους ρόλο.
Η άλλη λύση είναι αυτή που ακούω να εκφράζεται από την αξιωματική αντιπολίτευση ότι θα πάμε, θα τους πούμε να βάλουν τα μολύβια κάτω και να μας δώσουν τα χρήματα που χρειαζόμαστε αφήνοντάς μας να υλοποιήσουμε εμείς το δικό μας σχέδιο ανασυγκρότησης της οικονομίας μας. Αν έστω και ένας ¨Ελληνας πιστεύει αφελώς ότι σε έστω και μια χώρα από τις 27 των χωρών της Ε.Ε. θα βρεθεί ένα κοινοβούλιο που θα εγκρίνει τέτοια πρόταση....σηκώνω τα χέρια ψηλά.
Οι "αντιμνημονιακές" δυνάμεις το γνωρίζουν πολύ καλά αυτό απλά δεν λένε την αλήθεια στο λαό και όσοι βγαίνουν να την πουν π.χ. Αλαβάνος ..γίνονται αντικείμενο χλευασμού.
Κοντός ψαλμός αλληλούια, η ΔΗΜΑΡ ή θα πετύχει ένα έντιμο συμβιβασμό ή θα καταψηφίσει τα μέτρα αν έρθουν ως ένα άρθρο.
Και γιατί να μην υποχωρήσει η Γερμανία; όπως είπε και έμπειρος πολιτικός .....
