Μπορεί να εξέθεσα μερικές φορές τον νυν Δήμαρχο και τη δημοτική αρχή για λάθος αντιλήψεις και παραλείψεις και να εκμεταλλεύτηκαν κάποιοι την "προκλητική" μου συμπεριφορά αλλά αυτό δεν ήταν στόχος δικός μου.
Η ΔΗΜΑΡ Δράμας υποστήριξε την υποψηφιότητα του νυν Δημάρχου όταν άλλες "αριστερές" δυνάμεις διαχώριζαν τη θέση τους, ενώ τον είχαν στηρίξει παλαιότερα, και εξέθεσαν την διοίκηση της πόλης στον κίνδυνο να επανέλθει στη διοίκηση η προηγούμενη δημοτική αρχή και να συνεχίσει το "κοινοφελές" έργο της.
Η ΔΗΜΑΡ Δράμας παρότι ήταν ένα νεοσύστατο κόμμα δεν δίστασε να λάβει αποφάσεις ενώ κάλλιστα θα μπορούσε να νίψει τας χείρας της, και μάλιστα γενναίες αποφάσεις, καθώς είχαν προηγηθεί συναντήσεις τόσο με την παράταξη του κ. Σούτου η οποία παρά τις καλές της προθέσεις και το ικανοποιητικό εκλογικό της ποσοστό διαλύθηκε στα εξ ων συνετέθη όσο και με την παράταξη που υποστήριζε ο ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος και πήρε ένα αμελητέο ποσοστό.
Η ΔΗΜΑΡ Δράμας στις προηγούμενες δημοτικές εκλογές πήρε μια απόφαση που οδηγούσε έστω με τις μικρές της αλλά τελικά αποφασιστικές της δυνάμεις στην απαγκίστρωση από την κομματική λογική του κομματικού υποψηφίου, και στην αλλαγή της διοίκησης του δήμου από ανθρώπους που μπορεί να ήταν το περιβάλλον ενός επιχειρηματία αλλά δεν ήταν το παλαιό κομματικό κατεστημένο.
Μέσα σε αυτές τις συνθήκες σίγουρα ο Χαρακίδης δεν ήταν ο Μπουτάρης της Δράμας αλλά δεν ήταν και ο Τζίμας ή ο Θωμάς.
Θέλουμε να αλλάξει η δημοτική αρχή;
Φυσικά και θα θέλαμε ένα αριστερό δήμαρχο, ο οποίος θα προτάξει την κοινωνική πρόνοια, την κοινωνική αλληλεγγύη και τη συμμετοχή των πολιτών και κοινωνικών κινημάτων.
Μπορεί να το κάνει αυτό η νυν δημοτική αρχή;
Κομμάτι δύσκολο έως ακατόρθωτο.
Υπάρχει άλλη δημοτική κίνηση που μπορεί να επηρεάσει προς τη σωστή κατεύθυνση;
Θα μπορούσε να υπάρξει εάν δεν αφήναμε αυτούς που κραυγάζουν να κάνουνε παιχνίδι.
Δυστυχώς αυτή τη στιγμή στη Δράμα οι ενεργοί πολίτες είναι μια μικρή ομάδα ενώ οι κομματικές λογικές καθορίζουν για άλλη μια φορά τις εξελίξεις.
Η παράταξη του Παπαεμανουήλ και του Μαμσάκου καθορίζονται όπως φαίνεται από τις επιλογές της Ν.Δ. ξεκάθαρα πια ενώ κι ο Στέργιος Ηλιόπουλος παρά τις καλές του προθέσεις ετεροκαθορίζεται από τις επιλογές του ΣΥΡΙΖΑ.
Είναι ξεκάθαρο πλέον ότι για τους πολίτες που δεν θέλουν και δεν θεωρούν ότι πρέπει να ψηφίσουν σε σχέση με την κεντρική πολιτική σκηνή, η υποψηφιότητα του Κ. Χαρακίδη είναι η πιο φιλοδημοτική και πιο φιλοδραμινή από όλες τις άλλες.
Δεν γνωρίζω τις προσωπικές του φιλοδοξίες,δεν ξέρω τις ιδιωτικές του ατασθαλίες, αλλά ξέρω ότι σε θέματα περιβάλλοντος έβαλε ένα λιθαράκι και όχι μόνο συμβολικό, σε θέματα διαφάνειας κράτησε τουλάχιστον τους τύπους, σε θέματα συνεργασίας ήταν θετικός, σε αξιοποίηση προγραμμάτων ήταν αποτελεσματικός, σε θέματα ευαισθησίας ήταν διακριτικός, τα σχολεία δεν έμειναν χωρίς πετρέλαιο, οι πολιτιστικοί σύλλογοι δεν αισθάνθηκαν απομονωμένοι, η πόλη δεν ένιωσε ακυβέρνητο καράβι.
Η ΔΗΜΑΡ παρότι ήλθε σε αντίθεση και σε αντιπαράθεση με τον Δήμαρχο για θέματα κοινωνικής πολιτικής, συνηγόρου του πολίτη, επικοινωνιακής πολιτκής και διαχείρισης χρημάτων, παρόλα αυτά ποτέ δεν αισθάνθηκε τη διάθεση να καταγγείλει τη συνεργασία με τη δημοτική αρχή.
Προτείναμε πράγματα όπως το κοινωνικό ανταλλακτήριο, το κοινωνικό φροντιστήριο, το κοινωνικό φαρμακείο, το κοινωνικό γραφείο υπεράσπισης που ενώ εντάχθηκαν στον προγραμματισμό δεν προωθήθηκαν όμως προτείναμε και δράσεις όπως το κοινωνικό παντοπωλείο, η μείωση των τροφείων στους παιδικούς σταθμούς και άλλα που έγιναν αποδεκτά και προωθήθηκαν.
Η άποψή μου είναι πως σε μια τετραετία ένας δήμαρχος αλλά και η επιτελική του ομάδα δεν κατορθώνει να δώσει το στίγμα του, αλλά δίνει τις προθέσεις του.
Ας αλλάξει λοιπόν η επιτελική ομάδα, ας ακούσει κι ας δημιουργήσει εθελοντικές δράσεις και συμμετοχικούς θεσμούς, ας έχει περισσότερη κοινωνική ευαισθησία, ας εντάξει στο σχήμα του κοινωνικές εθελοντικές δράσεις και ας αυξήσει τις συνεργασίες με οργανώσεις π.χ. οικολογική, ας εμπεδώσει την διαφάνεια και την αξιοκρατία και η αλλαγή στην πόλη δεν θα είναι μόνο εμφανής αλλά θα είναι και συλλογική, πράγμα που παραμένει ζητούμενο.
Τελικό ζητούμενο η συμμετοχή των πολιτών στα κοινά και αυτό δεν γίνεται ούτε με ανακοινώσεις , ούτε με προσκλήσεις, χρειάζεται νέες ιδέες και νέες πρακτικές.
Η ΔΗΜΑΡ Δράμας υποστήριξε την υποψηφιότητα του νυν Δημάρχου όταν άλλες "αριστερές" δυνάμεις διαχώριζαν τη θέση τους, ενώ τον είχαν στηρίξει παλαιότερα, και εξέθεσαν την διοίκηση της πόλης στον κίνδυνο να επανέλθει στη διοίκηση η προηγούμενη δημοτική αρχή και να συνεχίσει το "κοινοφελές" έργο της.
Η ΔΗΜΑΡ Δράμας παρότι ήταν ένα νεοσύστατο κόμμα δεν δίστασε να λάβει αποφάσεις ενώ κάλλιστα θα μπορούσε να νίψει τας χείρας της, και μάλιστα γενναίες αποφάσεις, καθώς είχαν προηγηθεί συναντήσεις τόσο με την παράταξη του κ. Σούτου η οποία παρά τις καλές της προθέσεις και το ικανοποιητικό εκλογικό της ποσοστό διαλύθηκε στα εξ ων συνετέθη όσο και με την παράταξη που υποστήριζε ο ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος και πήρε ένα αμελητέο ποσοστό.
Η ΔΗΜΑΡ Δράμας στις προηγούμενες δημοτικές εκλογές πήρε μια απόφαση που οδηγούσε έστω με τις μικρές της αλλά τελικά αποφασιστικές της δυνάμεις στην απαγκίστρωση από την κομματική λογική του κομματικού υποψηφίου, και στην αλλαγή της διοίκησης του δήμου από ανθρώπους που μπορεί να ήταν το περιβάλλον ενός επιχειρηματία αλλά δεν ήταν το παλαιό κομματικό κατεστημένο.
Μέσα σε αυτές τις συνθήκες σίγουρα ο Χαρακίδης δεν ήταν ο Μπουτάρης της Δράμας αλλά δεν ήταν και ο Τζίμας ή ο Θωμάς.
Θέλουμε να αλλάξει η δημοτική αρχή;
Φυσικά και θα θέλαμε ένα αριστερό δήμαρχο, ο οποίος θα προτάξει την κοινωνική πρόνοια, την κοινωνική αλληλεγγύη και τη συμμετοχή των πολιτών και κοινωνικών κινημάτων.
Μπορεί να το κάνει αυτό η νυν δημοτική αρχή;
Κομμάτι δύσκολο έως ακατόρθωτο.
Υπάρχει άλλη δημοτική κίνηση που μπορεί να επηρεάσει προς τη σωστή κατεύθυνση;
Θα μπορούσε να υπάρξει εάν δεν αφήναμε αυτούς που κραυγάζουν να κάνουνε παιχνίδι.
Δυστυχώς αυτή τη στιγμή στη Δράμα οι ενεργοί πολίτες είναι μια μικρή ομάδα ενώ οι κομματικές λογικές καθορίζουν για άλλη μια φορά τις εξελίξεις.
Η παράταξη του Παπαεμανουήλ και του Μαμσάκου καθορίζονται όπως φαίνεται από τις επιλογές της Ν.Δ. ξεκάθαρα πια ενώ κι ο Στέργιος Ηλιόπουλος παρά τις καλές του προθέσεις ετεροκαθορίζεται από τις επιλογές του ΣΥΡΙΖΑ.
Είναι ξεκάθαρο πλέον ότι για τους πολίτες που δεν θέλουν και δεν θεωρούν ότι πρέπει να ψηφίσουν σε σχέση με την κεντρική πολιτική σκηνή, η υποψηφιότητα του Κ. Χαρακίδη είναι η πιο φιλοδημοτική και πιο φιλοδραμινή από όλες τις άλλες.
Δεν γνωρίζω τις προσωπικές του φιλοδοξίες,δεν ξέρω τις ιδιωτικές του ατασθαλίες, αλλά ξέρω ότι σε θέματα περιβάλλοντος έβαλε ένα λιθαράκι και όχι μόνο συμβολικό, σε θέματα διαφάνειας κράτησε τουλάχιστον τους τύπους, σε θέματα συνεργασίας ήταν θετικός, σε αξιοποίηση προγραμμάτων ήταν αποτελεσματικός, σε θέματα ευαισθησίας ήταν διακριτικός, τα σχολεία δεν έμειναν χωρίς πετρέλαιο, οι πολιτιστικοί σύλλογοι δεν αισθάνθηκαν απομονωμένοι, η πόλη δεν ένιωσε ακυβέρνητο καράβι.
Η ΔΗΜΑΡ παρότι ήλθε σε αντίθεση και σε αντιπαράθεση με τον Δήμαρχο για θέματα κοινωνικής πολιτικής, συνηγόρου του πολίτη, επικοινωνιακής πολιτκής και διαχείρισης χρημάτων, παρόλα αυτά ποτέ δεν αισθάνθηκε τη διάθεση να καταγγείλει τη συνεργασία με τη δημοτική αρχή.
Προτείναμε πράγματα όπως το κοινωνικό ανταλλακτήριο, το κοινωνικό φροντιστήριο, το κοινωνικό φαρμακείο, το κοινωνικό γραφείο υπεράσπισης που ενώ εντάχθηκαν στον προγραμματισμό δεν προωθήθηκαν όμως προτείναμε και δράσεις όπως το κοινωνικό παντοπωλείο, η μείωση των τροφείων στους παιδικούς σταθμούς και άλλα που έγιναν αποδεκτά και προωθήθηκαν.
Η άποψή μου είναι πως σε μια τετραετία ένας δήμαρχος αλλά και η επιτελική του ομάδα δεν κατορθώνει να δώσει το στίγμα του, αλλά δίνει τις προθέσεις του.
Ας αλλάξει λοιπόν η επιτελική ομάδα, ας ακούσει κι ας δημιουργήσει εθελοντικές δράσεις και συμμετοχικούς θεσμούς, ας έχει περισσότερη κοινωνική ευαισθησία, ας εντάξει στο σχήμα του κοινωνικές εθελοντικές δράσεις και ας αυξήσει τις συνεργασίες με οργανώσεις π.χ. οικολογική, ας εμπεδώσει την διαφάνεια και την αξιοκρατία και η αλλαγή στην πόλη δεν θα είναι μόνο εμφανής αλλά θα είναι και συλλογική, πράγμα που παραμένει ζητούμενο.
Τελικό ζητούμενο η συμμετοχή των πολιτών στα κοινά και αυτό δεν γίνεται ούτε με ανακοινώσεις , ούτε με προσκλήσεις, χρειάζεται νέες ιδέες και νέες πρακτικές.
