Παρασκευή, 7 Οκτωβρίου 2011
60% στις δυνάμεις της καταστροφής και 5% στις δυνάμεις του ορθού λόγου
Και τώρα αρχίζουν οι εκβιασμοί για να διασωθεί η εξεταστική περίοδος στις κατειλημμένες πανεπιστημιακές σχολές. Οι τραμπουκισμοί και η κλοπή στο ΑΠΘ είναι μόνο η αρχή. Από τη μια το δήθεν αριστερό κίνημα που ζητά ουσιαστικά να σταλούν τα πτυχία στο σπίτι. Από την άλλη η πλειοψηφία των φοιτητών που αρνήθηκαν να πάρουν την τύχη στα χέρια τους, που δεν πήγαν να ψηφίσουν για το άνοιγμα των σχολών τους και τώρα περιμένουν τους hooligans να τους σώσουν. Και στη μέση, εκείνοι που είχαν το θάρρος, εν μέσω προπηλακισμών, να πουν τη γνώμη τους στα αμφιθέατρα και να παλέψουν για το αυτονόητο, το δικαίωμά τους στη γνώση. Δυστυχώς η πολιτεία φοβήθηκε τη φασιστική αλητεία, μέτρησε και τα πολιτικά κόστη και δεν τους βοήθησε. Και πολύ φοβάμαι ότι και τώρα θα υποχωρήσει και θα επιτρέψει επίσημα ή θα ανεχθεί την εκπρόθεσμη εξεταστική περίοδο, εν μέσω μαθημάτων. Αν η πολιτεία δεν εφαρμόσει άτεγκτα τους νόμους, ποτέ μα ποτέ, δεν θα αλλάξει τίποτα στα πανεπιστήμια.
Αλλά τι ζητάμε από τα παιδιά, όταν το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας δείχνει το δρόμο του λαϊκισμού και δικαιώνει, τουλάχιστον στις δημοσκοπήσεις, τις δυνάμεις της καταστροφής;
Ακροδεξιά 40% και ακροαριστερά 20%. Ίσως να παίρνουν και λίγα ανάλογα με την ποιότητα της δημοκρατίας το πολιτιστικό επίπεδο και την αίσθηση της πραγματικότητας που έχει ο λαός μας. Οι πολίτες αυτής της χώρας επιβραβεύουν όλους αυτούς που τους υπόσχονται επιστροφή στις παλιές καλές μέρες της επίπλαστης ευδαιμονίας με δανεικά. Στο ίδιο πιάτο, αριστερίστικος σεχταρισμός συνοδεία εθνικισμού, κουτσαβακισμού και αντιευρωπαϊσμού. Τα ιδανικά της φυλής μας. Γιατί να το κρύβουμε άλλωστε. Το πολιτικό σύστημα εκτελούσε και εκτελεί τις επιταγές των ψηφοφόρων του σαφώς και με το αζημίωτο. Οι λαϊκές μάζες δεν ήταν αυτές που ζητούσαν περισσότερα δανεικά, περισσότερους διορισμούς, περισσότερα επιδόματα, και λιγότερη δουλειά; Οι λαϊκές μάζες δεν ήταν αυτές που έχτισαν μέσα στα καμένα και δίπλα στη θάλασσα, που λάδωναν τους πολεοδόμους και τους έφορους και πίεζαν τους βουλευτές τους για επεκτάσεις των σχεδίων πόλης; Σε ποιους οφείλονται οι λογής - λογής φούσκες που διέλυσαν την οικονομία μας, αν όχι στον ίδιο το λαό και στους περίφημους πολιτικούς ταγούς του;
Συγκινεί και διεγείρει τις αισθήσεις των νοικοκυραίων ο Αντώνης, που δεν μασάει μπροστά στην Τρόικα και στους Γερμαναράδες. Που θα γιορτάσει τα 200 χρόνια από την επανάσταση του 1821, σε μια ελεύθερη Ελλάδα (με δικό της νόμισμα τη νέα δραχμή). Που έχει δικό του σχέδιο για την εφεδρεία, δηλαδή να σε πληρώνει και να κάθεσαι μέχρι να βγεις στη σύνταξη. Που θα μειώσει τους φορολογικούς συντελεστές, δεν θα απολύσει κανέναν και θα αυξήσει μισθούς και συντάξεις. Που υπόσχεται τις νέες όμορφες μέρες, αλλά Αντώνη, με γραμμή το Ζάππειο Ι και ΙΙ. Και γουστάρουν οι δεξιοί και οι κεντρώοι, οι συντηρητικοί και οι φιλελεύθεροι και του δίνουν ένα βαρβάτο 32%. Και για να μπορεί να κυβερνήσει άνετα δίνουν και στον συγκάτοικο ένα 8% για να βοηθήσει στην εθνική αναβάθμιση της δεξιάς πολυκατοικίας.
Συγκινεί όμως και η Αλέκα τους ταπεινούς και καταφρονεμένους αριστερούς, όταν υπόσχεται κατώτατο μισθό στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, 1400 Ευρώ το μήνα. Με πρόχειρους υπολογισμούς του φίλου μου, Σάκη Κουρουζίδη, το ΚΚΕ ζητάει να φορτώσει σήμερα το συνολικό εργασιακό κόστος ( μισθοί και συντάξεις) με πρόσθετα 27δις Ευρώ, το χρόνο, μόνο από τις αυξήσεις. Τα μισά από αυτά θα βαρύνουν το δημόσιο, που έχει ήδη αρχίσει στάση πληρωμών. Αλλά επειδή το κόμμα αισθάνεται ότι η σημερινή ιστορική φάση είναι ιδεολογικά ορφανή, επαναφέρει τα πολιτικά προτάγματα του εμφυλίου και τις περσόνες του Βελουχιώτη και του Ζαχαριάδη, υποθέτω, ως πρότυπα για τη νέα σοσιαλιστική εποχή που πλησιάζει. Και οι αριστεροί βρίσκουν αυτήν την πολιτική ρεαλιστική και σύγχρονη και ανταμείβουν το ΚΚΕ με ένα γενναίο 10,5%.
Αλλά και ο Αλέξης, ως νεώτερος δεν πάει πίσω. Βάζοντας στο ύφος του και ένα νεοελληνικό «τσαμπουκαλεψάμεν», ζητά να φύγει η κυβέρνηση και νάρθει αυτός με το Δημαρά και το Μητρόπουλο να σταματήσουν τις εφεδρείες και να διορίσουν μερικές χιλιάδες ακόμα δημοσίους υπαλλήλους, ώστε να καλυφθούν οι κενές οργανικές θέσεις. Και αν τύχει και πουλήσουν καμιά ΔΕΚΟ σε ιδιώτες, ώστε να αρχίσει να δουλεύει και κάτι παραγωγικά, να παράγει πλούτο, και να φέρνει φόρους και όχι μόνο ελλείμματα, θα στήσουν οι ίδιοι γίγαντες, λαϊκά δικαστήρια και θα δικάσουν τους προδότες για έσχατη προδοσία της πατρίδας. Και για να είναι σίγουρος για το deal, ρίχνει και αυτός κάτι για εμφύλιο και για όπλα που κακώς παραδόθηκαν, για να ξυπνήσει μέσα στον κάθε «επαναστατημένο» μικροαστό, τον Άρη και τον Τσε που κρύβει μέσα του.
Και αρέσουν αυτές οι αμετροέπειες, αυτές οι ξουρίες, στον κόσμο της «εναλλακτικής και ανανεωτικής αριστεράς» και τους χαρίζει χαλαρά ένα 9,5%.
Και έτσι αυτάρκεις, με ήσυχη την εθνική και επαναστατική μας συνείδηση, ιδανικοί αυτόχειρες, τραβάμε την κατηφόρα μας. Και δεν μας πιάνει μια ταγκίλα στο λαιμό καθώς καταπίνουμε τη γλίτσα του «πολιτικού τους λόγου». Οι δυνάμεις της κοινής λογικής του αριστερού ορθού λόγου, της θετικής διεξόδου και της αμφισβήτησης του πολιτικού συστήματος, που γράφει και η φίλη μου Κατερίνα Επιτροπάκη, έχουν πολύ και δύσκολο δρόμο ακόμα. Το 5% τους είναι λίγο. Και νομίζω ότι είναι λίγο, γιατί ο επίσημος πολιτικός τους φορέας δεν τόλμησε, να σπάσει περισσότερους κρίκους από τις αλυσίδες που κρατούν την Αριστερά δεμένη με το παρελθόν της. Οι δυνάμεις της έλλογης Αριστεράς ελπίζουν ακόμα. Και προσπαθούν, δεν το βάζουν κάτω.
Για την ενημέρωσή σας:
http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.article&id=9165
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου