Παρασκευή 7 Δεκεμβρίου 2012

Γ. Ψαριανός: «Συνεπής η ΔΗΜΑΡ, μονόδρομος τα μέτρα»


Γ. Ψαριανός: «Συνεπής η ΔΗΜΑΡ, μονόδρομος τα μέτρα»

ΣΥΝΈΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΊΔΑ «ΑΤΤΙΚΉ ΠΕΡΙΦΈΡΕΙΑ» 1/12/2012

Μετά από πέντε μήνες συνεργασίας της ΝΔ, με ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ, θεωρείτε πως το έργο που έχει να επιδείξει η κυβέρνηση είναι ικανοποιητικό και επιτυχημένο;
Στον τομέα του εκσυγχρονισμού, των μεταρρυθμίσεων , των θεσμικών αλλαγών και του εξευρωπαϊσμού του κράτους δεν έχουμε κάνει πολλά πράγματα, έχουμε κάνει μόνο επιδρομές στα εισοδήματα και στις ζωές των ειλικρινώς φορολογουμένων. Δεν έχουμε τσακίσει τη φοροδιαφυγή , την παραοικονομία, τα καρτέλ, το λαθρεμπόριο καυσίμων και τα μεγάλα πάρτυ, που συνεχίζονται στο χώρο της υγείας, της παιδείας-χωρίς να αποδίδουν καρπούς προς δημόσιο όφελος- στις εφορίες, στις πολεοδομίες, στη δικαιοσύνη, στην εκκλησία, στον εθνικό τζόγο. Σκεφτείτε δεν έχουμε κτηματολόγιο, δεν έχουμε δασολόγιο, δεν έχουμε περιουσιολόγιο.
Προσωπικά, είστε ικανοποιημένος από την πολιτική που ασκεί το κόμμα σας;
Στις προεκλογικές μας δεσμεύσεις ήταν η παραμονή μας στο ευρώ και την ευρωζώνη με τη σταδιακή απαγκίστρωση από τους δυσμενείς όρους του μνημονίου και τονίζαμε, αν θυμάστε, ότι η δανειακή σύμβαση αποτελεί δέσμευση για τη χώρα και γι αυτό μιλούσαμε για εφαρμογή και ταυτόχρονη τροποποίηση του προγράμματος προσαρμογής. Και ως προς αυτό είμαστε συνεπείς. Εμείς θα πιέζουμε μέχρι να δρομολογηθεί επιτέλους το στρατηγικό πλαίσιο ανάκαμψης της οικονομίας με την υλοποίηση του σχεδίου ανάπτυξης της χώρας, να προωθηθούν οι μεταρρυθμίσεις, οι θεσμικές αλλαγές και ο εξευρωπαϊσμός του κράτους.
Στη ΔΗΜΑΡ καταγράφεται μία έντονη πολυφωνία. Θεωρείτε πως υπάρχουν σοβαρές διαφωνίες μεταξύ των στελεχών του κόμματος και έντονες διασπαστικές τάσεις που κάποια στιγμή θα ξεσπάσουν ή πιστεύετε πως η πολυφωνία αυτή είναι εποικοδομητική και ακίνδυνη για τη ΔΗΜΑΡ;
Στην Δημοκρατική Αριστερά δεν υπάρχει καμία έντονη πολυφωνία , υπάρχει προβληματισμός και εκδηλώνεται και ένα είδος γκρίνιας από κάποια στελέχη, τέσσερα-πέντε πρέπει να είναι, που εξαρχής διαφωνούσαν με την συμμετοχή στην κυβέρνηση και που ήθελαν να είμαστε στα κεραμίδια μαζί με κάτι καμένους ,κάτι βλαμμένους, κάτι βαρεμένους. Υπάρχει ακόμα και το ενδεχόμενο κάποιων προσωπικών στρατηγικών, π.χ να παρουσιάζεσαι πιο ευαίσθητος από τους άλλους, πιο φιλολαϊκός και λέγε- λέγε να ακούγεται συνεχώς το όνομά σου, να είσαι συνέχεια στα κανάλια. Το έχουμε ξαναδεί το έργο και με άλλους βουλευτές κομμάτων και πέρυσι και πρόπερσι. Η συντριπτικότατη πλειοψηφία των στελεχών, όπως και οι ψηφοφόροι μας, στις δεύτερες εκλογές ειδικά, ήθελαν και θέλουν να δώσουμε τη μάχη για να μην χρεοκοπήσει η χώρα και να γίνει μια πραγματική ευρωπαϊκή δημοκρατία και όχι μια ευρωπαϊκή Σομαλία, όπως ήταν έως τώρα. Τι εννοείτε «έντονες διασπαστικές τάσεις», πού το είδατε;
Πώς κρίνετε τη στάση και τη συμπεριφορά της τρόικας και των Ευρωπαίων εταίρων απέναντι στην Ελλάδα;
Κάποιοι ευρωπαίοι ακολουθούν μια άκαμπτη νεοφιλελεύθερη πολιτική υπονομεύοντας ουσιαστικά την ίδια τη διαδικασία εξορθολογισμού της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας. Βεβαίως οι Ευρωπαίοι ούτε ενιαία έκφραση έχουν, ούτε κοινές επιδιώξεις. Μάλλον οι ηγεσίες τους αποδεικνύονται αδρανείς, ανεπαρκείς και κατώτερες των περιστάσεων, παραδέρνοντας σε κοντόφθαλμες εθνικές τακτικές και επιδιώξεις. Σκέφτονται μόνο με τη λογιστική και όχι με βάση την πολιτική ενοποίηση της Ευρώπης.
Πριν από την ψηφοφορία στη Βουλή για το νέο πακέτο μέτρων, είχατε δηλώσει πως διαφωνείτε με τα εργασιακά. Ωστόσο, προκάλεσε εντύπωση η δήλωσή σας πως εάν κάποιοι βουλευτές της ΔΗΜΑΡ δεν ψηφίσουν «παρών» στα μέτρα, εσείς θα τα υπερψηφίσετε, όπως και η στάση σας στην ψηφοφορία (δεν ψηφίσατε κατά την πρώτη ανάγνωση του ονόματός σας). Πώς γίνεται, αν και διαφωνείτε με ένα κρίσιμο κομμάτι των μέτρων, να επιθυμείτε τόσο πολύ την υπερψήφισή τους;
Στην Κεντρική Επιτροπή αποφασίσαμε να ψηφίσουμε παρών και να τηρήσουμε ενιαία στάση και οι 16 βουλευτές παρ’ότι κάποιοι πίστευαν ότι πρέπει να καταψηφίσουμε το πακέτο και κάποιοι ότι πρέπει να το ψηφίσουμε έστω και πιεσμένοι. Βλέποντας το αποτέλεσμα που διαμορφωνόταν θετικά προτίμησα να τηρήσω την απόφαση της Κ.Ε.
Οι πρώην σύντροφοί σας στον ΣΥΡΙΖΑ, έχουν εξαπολύσει ολομέτωπη επίθεση εναντίον σας. Από τη μεριά σας έχετε «σηκώσει το γάντι», ανταποδίδοντας. Γιατί κατά τη γνώμη σας έχει πάρει τόσο μεγάλη διάσταση η κόντρα αυτή;
Τι να σας πω, ρωτήστε τους ίδιους. Δεν έχω βρίσει κανέναν, ποτέ. Αν μάλιστα, κάποιος ”δικός μου” διέδιδε π.χ. πως ο Τσίπρας ή ο Δείνα είναι πράχτορας, παιδεραστής, χαφιές, ναρκέμπορος, παχύδερμο, πουλημένο τομάρι, δοσίλογος, αμερικανοτσολιάς και άλλα τέτχια ορέα, που ‘λεγε κι ο μέγας Μποστ, θα τον έστελνα στο διάολο. Οι περί τον πρώην σύντροφό μου Αλέξη όμως, π ε ρ ι έ ρ γ ω ς σιωπούν -για να μην πω τίποτα άλλο- κι ο ίδιος επίσης. Ίσως επιδιώκουν την, με κάθε μέσον, εξόντωση του άλλου, όχι μόνο της άλλης άποψης, παλιά αρρώστια που ξαναγίνεται επιδημία και πλήττει πάλι τη Δημοκρατία, μαζί και με άλλες φασιστικές, ρατσιστικές, νεοναζιστικές λοιμώξεις. Βρίζουν, χυδαιολογούν στα δίκτυα, σε κινητοποιήσεις, ψευδολογούν, συκοφαντούν, ΑΠΕΙΛΟΥΝ και στοχοποιούν πρόσωπα. Και που; Μέχρι ΚΑΙ στην ΑΥΓΗ – τρίζουν τα κόκκαλα… – που υπήρξε το πιο ελεύθερο δημοκρατικό Σχολείο της Αριστεράς, χωρίς να ντρέπονται καθόλου! Επιδιώκουν την ιδεολογική κυριαρχία με γκαιμπελοσουσλωφικές μέθοδες -που λέγαμε παλιά!- ενός αναχρονιστικού νεοσταλινικού λόγου. Ίσως και την άγρα ψήφων από την πιο βαθειά συστημική δεξαμενή, που σήμερα βαφτίζεται αντισυστημική, και που λειτουργεί οριζόντια σε πολιτικές δυνάμεις, σε οικονομικά συμφέροντα και σε εκδοτικά συγκροτήματα. Είναι και η Λέσχη της Δραχμής, βλέπετε, που έχει επενδύσει στην …περιοχή.
Έχετε μετανιώσει για πολιτικές σας επιλογές;
Όχι σε κορυφαία ζητήματα, θα μπορούσα να έχω κάνει καλύτερες επιλογές σε κάποια επιμέρους θέματα.
Είστε ένας βουλευτής που κυκλοφορεί στην κοινωνία και συναναστρέφεται με τους απλούς ανθρώπους. Τι αποκομίζετε από τον κόσμο; Σας εκφράζουν τις ανησυχίες τους για το αύριο; Σας αναφέρουν τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν; Τι τους απαντάτε;
Προφανέστατα ο κόσμος είναι αναστατωμένος. Τα μέτρα είναι σε μεγάλο βαθμό άδικα, κυρίως όμως επειδή δεν έχουν υλοποιηθεί οι μεγάλες μεταρρυθμίσεις και αλλαγές, όπως έχω πει. με αποτέλεσμα να πληρώνουν κάθε φορά οι συνήθεις ύποπτοι. Προφανώς διαμαρτύρονται αλλά κατά βάθος όλοι ξέρουν και όσοι ακόμα δεν το ομολογούν ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Το ελληνικό πρόβλημα εκτός από δικό μας είναι και ευρωπαϊκό και πρέπει να λυθεί με την Ελλάδα εντός της Ευρώπης και όχι εκτός. Αυτό πιστεύει και η πλειοψηφία του κόσμου εάν δείτε τις μετρήσεις. Βεβαίως κάποιοι αδικούνται κατάφωρα και πρέπει να υπάρξει σύντομα επανόρθωση αλλά και πάρα πολλοί στερούνται των προνομίων που είχαν (μαϊμού συντάξεις, ειδικά προνόμια, ειδικά μισθολόγια, επιδόματα αμοιβές συνδικαλιστών κλπ) και της ειδικής μεταχείρισης – και αυτό είναι δίκαιο – και είναι γεγονός ότι οι δεύτεροι είναι πιο αγανακτισμένοι από τους πρώτους. Περίεργο μας φαίνεται; Κάποτε έπρεπε να γίνει.
Με μαθηματική ακρίβεια, τα πράγματα θα γίνουν χειρότερα για τους απλούς πολίτες, τους επόμενους μήνες. Εσείς που μιλάτε εκ μέρους του λαού και που δραστηριοποιήστε στον αριστερό χώρο, πώς αντιμετωπίζετε το γεγονός της περαιτέρω φτωχοποίησης του ελληνικού λαού;
Διαπιστώνουμε, όλοι, ότι οι δεσμεύσεις των δανειακών συμβάσεων παραμένουν εξαιρετικά επώδυνες. Μέσα στο ασφυκτικό πλαίσιο των απαιτήσεων της τρόικα, δεν υπάρχει άλλη επιλογή παρά να σχεδιάσουμε ένα χάρτη εθνικής πορείας, δίκαιης και συλλογικής με ευρύτατες συνεργασίες, και καθημερινή εγρήγορση απέναντι στο φασισμό, την κατάχρηση των θεσμών, τη διαφθορά και το λαϊκισμό. Χωρίς αυτά κανένα δάνειο δεν μας σώζει.
Ατενίζετε με αισιοδοξία το μέλλον της Ελλάδας και του ελληνικού λαού;
Προσβλέπω πάντα σε μια κοινωνία της αλληλεγγύης, της συνύπαρξης, για τον αντικαταναλωτισμό, για την ηθική, για τη δημιουργικότητα, για την καινοτομία…
Υπάρχει μία μερίδα πολιτών που δηλώνουν απογοητευμένοι από την πολιτική συμπεριφορά σας τους τελευταίους μήνες και που θεωρούν πως έχετε αλλάξει στάση και απόψεις. Σας έχουν κατηγορήσει για «συστημικό αριστερό» που μάχεται το σύστημα όντας εκ των έσω. Ποια η απάντησή σας;
Είναι καιρός να επαναπροσδιορίσουμε την έννοια, αριστερά και αριστερός, τί σημαίνει σήμερα; Αρκεί να το λες, να βάζεις την ταμπέλα; Άσε που κάποιοι δουλεύουν κάτι ”αριστερόμετρα”, ενώ αναμφίβολα δεν είναι εύκολο να μετρήσουν ούτε τον εαυτό τους. Αριστερά δεν είναι ιδεοληψίες, κολλήματα, τσιτάτα, συνταγές – είναι δημοκρατική δράση που αποφέρει αποτελέσματα σε προοδευτική κατεύθυνση για το κοινωνικό σύνολο, όχι μόνο για κάποιες ομάδες συμφερόντων. Όπως έχω ξαναπεί, και το ακούω πια από πολλούς, Νόμος δεν είναι το δίκιο του εργάτη, του καλλιτέχνη, του εφοπλιστή, του αγρότη, του κλέφτη ή του αστυνόμου, Νόμος Είναι Το Δίκιο, τελεία.
Δεν έχω ούτε κοινά οράματα ούτε κοινούς αγώνες με την δεξιά, με τον Σαμαρά, με τις πολιτικές της Μέρκελ, των Σαρκοζίδων, των Μπερλουσκόνηδων αλλά ούτε και με τις Στάζι, τους Χμερ ή τον Κιμ Γιονγκ Ιλ! Αισθάνομαι πιο ευρωαριστερός, είμαι παιδί του Κύρκου κι αδερφός του Παπαγιαννάκη… Επίσης θέλω να μαι κοντά στο Ευρώ και μακριά από τη δραχμή, μακριά απ την απομόνωση που επιδιώκουν κάτι αριστεροδεξιοί εθνικισμοί… Θέλω μια πραγματικά Ενωμένη Ευρώπη, μια Ομοσπονδία Ευρωπαϊκών Δημοκρατιών.
Σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, η Χρυσή Αυγή αυξάνει την επιρροή της στον λαό. Το πολιτικό σύστημα έχει τρόπο να ανακόψει της επέλαση της άκρας δεξιάς;
Όχι πάντως να τεθεί εκτός νόμου, πιστεύω – εκτός νόμου, τόπου και χρόνου, απαίδευτοι και ”πειραγμένοι” είναι όσοι τους ψηφίζουν, αλλά υπάρχουν, άσε που πάντα υπήρχαν φασίστες, χίτες, ταγματασφαλίτες, δωσίλογοι, χουντικοί… Τι να κάνουμε; Να σταματήσουμε να δηλητηριάζουμε την κοινωνία. Να λειτουργήσει η Δημοκρατία, η Δικαιοσύνη, οι θεσμοί, να υπάρχει σχέση εμπιστοσύνης Πολίτη-Πολιτείας. Αυτά δεν τα έχουμε ακόμα. Έχουμε και Λίστες Ληστών που τις κρύβουμε. Έχουμε Γελοίους Νόμους που δυναστεύουν και Δίκαιους Νόμους που ΔΕΝ εφαρμόζονται. Όλα αυτά τροφοδοτούν το φασισμό και τους νεοναζί.
Συνεργαστήκατε για αρκετά χρόνια με τον best fm. Σήμερα ο σταθμός κινδυνεύει με κλείσιμο μετά το «λουκέτο» των εκδόσεων Λυμπέρη. Ποια είναι τα συναισθήματά σας; Πιστεύετε πως έτσι όπως προχωρούν τα πράγματα, θα είναι το τελευταίο «λουκέτο» που θα μπει σε (ιστορικά ή μη) μέσα ενημέρωσης και επικοινωνίας;
Λυπάμαι πολύ για όλο αυτό που συμβαίνει αλλά, ξέρετε, ήταν αναμενόμενο ειδικά σε μας που το ζούσαμε από μέσα. Ζούσαμε μια εικονική πραγματικότητα ευμάρειας με δανεικά και όταν σκάει η μεγάλη φούσκα εννοείται ότι θα σκάνε και όλες οι σαπουνόφουσκες. Στην Ελλάδα είχαμε πιο πολλές εφημερίδες αθλητικές, πολιτικές και περιοδικά από ότι έχει όλη η Ευρώπη. Επαρχιακές πόλεις όπως για παράδειγμα η Λαμία και η Δράμα έχουν περισσότερα κανάλια από ότι η Ιρλανδία. Πόσο ακόμα θα πήγαινε αυτό; Για να μην ανοίξουμε και το κεφάλαιο της διαπλοκής διαφόρων ομίλων με την εξουσία, τις τράπεζες, κλπ.
Αισιοδοξείτε πως υπάρχει ένα «καλύτερο αύριο» για την ΑΕΚ;
Είναι μια μικρογραφία της χώρας, ”ακριβές αντίγραφο”, και προσέξτε, ΜΟΝΟ η ΑΕΚ… Έχουν γίνει τραγικά πράγματα. Έχει λεηλατηθεί από πολλούς κι από ”φίλους της” ακόμα. Τώρα ασελγούν διάφοροι πάνω σ’ ένα σώμα παράλυτο. Είναι αφόρητη κατάσταση, δεν την αντέχω, σταμάτησα το γήπεδο, δεν μπορώ…. Και είναι πολύ βαρύ να είσαι – κάπου το’χω ξαναπεί – Έλληνας, Αριστερός και Αεκτζής.