Η δραχμή, οι μετανάστες και ο κ. Αλαβάνος
Σήφης Πολυμίλης, Το Βήμα, 13/12/2012
 |  |  |  |  |  |  |  |  |  |  |
Επιτέλους βρέθηκε ένας πολιτικός - έστω και περιθωριοποιημένος - που έχει τις μαγικές λύσεις για όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα. Ο λόγος για τον κ. Αλαβάνο που από την ώρα που ο φέρελπις προστατευόμενος του κ.Τσίπρας, τον έβγαλε εκτός παιδιάς,έχει ξαναβρεί το νεανικό του ριζοσπαστισμό εμπλουτισμένο μάλιστα με μια ανατρεπτική πολιτική αντίληψη.
Ετσι μετά την πρότασή του για άμεση επιστροφή στη δραχμή ,ως αναγκαία συνθήκη για τη σωτηρία της χώρας και την ανάκαμψη της οικονομίας, επανέρχεται τώρα με μια άλλη ανατρεπτική θεωρία για να λύσει και το πρόβλημα της ανεξέλεγκτης ροής μεταναστών.
Παρουσίασε λοιπόν μια έρευνα που έγινε από συνεργάτες και στελέχη του Μετώπου του, σύμφωνα με την οποία η κατάργηση του ευρώ θα αποτελέσει τη λυδία λίθο, για να απαλλαγούμε οριστικά από τους μετανάστες... Γιατί όπως υποστήριξε βασικός λόγος για τον οποίο έρχονται εδώ οι ανέστιοι του τρίτου κόσμου, είναι η... σιγουριά του σκληρού νομίσματος.
Μέχρι τώρα ξέραμε ότι πάγια αρχή της Αριστεράς στην οποία ομνύει ο κ.Αλαβάνος ήταν η διεθνιστική αλληλεγγύη. Η συμπαράσταση και η συμπαράταξη με της γης τους κολασμένους...Φαίνεται όμως ότι η κρίση δεν αφορά μόνο στην οικονομία αλλά και στις ιδέες, την πολιτική που πρέσβευε η Αριστερά.
Που εν ονόματι του αντικαπιταλιστικού αγώνα, της μάχης ενάντια στην παγκοσμιοποίηση, εγκαταλείπει τις παλιές ιδέες της και περιχαρακώνεται όλο και περισσότερο σε μια στενά εθνικιστική αντίληψη. Ο νέος πατριωτισμός δεν έχει χώρο για απόκληρους, λαθρόβιους μετανάστες χωρίς πατρίδα και χωρίς μέλλον. Επιστροφή λοιπόν στα εθνικά σύνορα, κλείσιμο στο καβούκι μας,εγκατάλειψη του ευρώ και στροφή στη δραχμούλα για να απαλλαγούμε οριστικά από αυτούς που εποφθαλμιούν την χαμένη μας ευμάρεια...
Χάρη στη δραχμή σύμφωνα με τον πάλαι ποτέ διεθνιστή κ. Αλαβάνο θα σφραγίσουμε τα σύνορα μας και θα τελειώσουμε μια και καλή με τη μάστιγα των παράνομων μεταναστών που κλέβουν τις δουλειές μας, που απειλούν την ασφάλεια μας... Τώρα πώς θα πειστούν για παράδειγμα οι Σύριοι, που φεύγουν μαζικά από τη χώρα τους για να γλιτώσουν τον εμφύλιο και αποτελούν το νέο μεταναστευτικό κύμα προς την Ελλάδα ότι δεν τους συμφέρει... η δραχμή είναι ένα θέμα που μάλλον δεν απασχόλησε την ανατρεπτική σκέψη του κ. Αλαβάνου.
Πέρα όμως από την αποτελεσματικότητα της πρότασης του Μετώπου... Αλληλεγγύης και Ανατροπής, που είναι ένα θέμα έστω προς συζήτηση, θα περίμενε κανείς ότι η Αριστερά και μάλιστα αυτή που θεωρεί τον εαυτό της πιο ριζοσπάστη ότι θα αναζητούσε άλλες λύσεις για να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της μετανάστευσης. Οτι δεν θα κατάφευγε σε λογικές που ταιριάζουν πιο πολύ σε ακραίους εθνικιστές και λαικιστές. Οτι δεν επέλεγε τη συλλογική δυστυχία ως μέσο για να απαλλαγούμε από τους ανεπιθύμητους.
Κάποτε η Αριστερά ήθελε τη συσπείρωση τον κοινό αγώνα των κολασμένων της γης για να αλλάξει την κοινωνία. Τώρα, φευ, για να διατηρήσει τα κεκτημένα της συμπαρατάσσεται με αυτούς που θέλουν να τους στείλουν στο πυρ των εξώτερον...
Ετσι μετά την πρότασή του για άμεση επιστροφή στη δραχμή ,ως αναγκαία συνθήκη για τη σωτηρία της χώρας και την ανάκαμψη της οικονομίας, επανέρχεται τώρα με μια άλλη ανατρεπτική θεωρία για να λύσει και το πρόβλημα της ανεξέλεγκτης ροής μεταναστών.
Παρουσίασε λοιπόν μια έρευνα που έγινε από συνεργάτες και στελέχη του Μετώπου του, σύμφωνα με την οποία η κατάργηση του ευρώ θα αποτελέσει τη λυδία λίθο, για να απαλλαγούμε οριστικά από τους μετανάστες... Γιατί όπως υποστήριξε βασικός λόγος για τον οποίο έρχονται εδώ οι ανέστιοι του τρίτου κόσμου, είναι η... σιγουριά του σκληρού νομίσματος.
Μέχρι τώρα ξέραμε ότι πάγια αρχή της Αριστεράς στην οποία ομνύει ο κ.Αλαβάνος ήταν η διεθνιστική αλληλεγγύη. Η συμπαράσταση και η συμπαράταξη με της γης τους κολασμένους...Φαίνεται όμως ότι η κρίση δεν αφορά μόνο στην οικονομία αλλά και στις ιδέες, την πολιτική που πρέσβευε η Αριστερά.
Που εν ονόματι του αντικαπιταλιστικού αγώνα, της μάχης ενάντια στην παγκοσμιοποίηση, εγκαταλείπει τις παλιές ιδέες της και περιχαρακώνεται όλο και περισσότερο σε μια στενά εθνικιστική αντίληψη. Ο νέος πατριωτισμός δεν έχει χώρο για απόκληρους, λαθρόβιους μετανάστες χωρίς πατρίδα και χωρίς μέλλον. Επιστροφή λοιπόν στα εθνικά σύνορα, κλείσιμο στο καβούκι μας,εγκατάλειψη του ευρώ και στροφή στη δραχμούλα για να απαλλαγούμε οριστικά από αυτούς που εποφθαλμιούν την χαμένη μας ευμάρεια...
Χάρη στη δραχμή σύμφωνα με τον πάλαι ποτέ διεθνιστή κ. Αλαβάνο θα σφραγίσουμε τα σύνορα μας και θα τελειώσουμε μια και καλή με τη μάστιγα των παράνομων μεταναστών που κλέβουν τις δουλειές μας, που απειλούν την ασφάλεια μας... Τώρα πώς θα πειστούν για παράδειγμα οι Σύριοι, που φεύγουν μαζικά από τη χώρα τους για να γλιτώσουν τον εμφύλιο και αποτελούν το νέο μεταναστευτικό κύμα προς την Ελλάδα ότι δεν τους συμφέρει... η δραχμή είναι ένα θέμα που μάλλον δεν απασχόλησε την ανατρεπτική σκέψη του κ. Αλαβάνου.
Πέρα όμως από την αποτελεσματικότητα της πρότασης του Μετώπου... Αλληλεγγύης και Ανατροπής, που είναι ένα θέμα έστω προς συζήτηση, θα περίμενε κανείς ότι η Αριστερά και μάλιστα αυτή που θεωρεί τον εαυτό της πιο ριζοσπάστη ότι θα αναζητούσε άλλες λύσεις για να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της μετανάστευσης. Οτι δεν θα κατάφευγε σε λογικές που ταιριάζουν πιο πολύ σε ακραίους εθνικιστές και λαικιστές. Οτι δεν επέλεγε τη συλλογική δυστυχία ως μέσο για να απαλλαγούμε από τους ανεπιθύμητους.
Κάποτε η Αριστερά ήθελε τη συσπείρωση τον κοινό αγώνα των κολασμένων της γης για να αλλάξει την κοινωνία. Τώρα, φευ, για να διατηρήσει τα κεκτημένα της συμπαρατάσσεται με αυτούς που θέλουν να τους στείλουν στο πυρ των εξώτερον...
