ΜΑΝΙΤΑΚΗΣ – ΡΟΥΠΑΚΙΩΤΗΣ : ΣΗΜΕΙΩΣΑΤΕ Χ
[Ο κορυφαίος
συνταγματολόγος της χώρας «αντισυνταγματικός» Υπουργός ;
Ο Υπουργός
Δικαιοσύνης «συνδικαλιστής και
εργατολόγος» ;]
Η πρόσφατη
κόντρα Μανιτάκη – Ρουπακιώτη άφησε πολλές απορίες στην κοινή γνώμη για τις αιτίες,
αλλά και για τους χειρισμούς των δύο Υπουργών. Προσωπικά μου άφησε μια αίσθηση
πικρίας και απογοήτευσης.
Αναγνωρίζω τις
δυσκολίες να προσεγγίσω αντικειμενικά το ζήτημα, καθώς γνωρίζω προσωπικά και
εκτιμώ τους δύο άνδρες. Παρά ταύτα επιχειρώ μια πρώτη προσέγγιση, την οποία
οφείλουμε στα μέλη και φίλους της ΔΗΜΑΡ, αλλά και σε όλους τους συμπολίτες μας
που παρακολουθούν με ενδιαφέρον τον αγώνα της ΔΗΜΑΡ και το έργο των Υπουργών,
που αυτή πρότεινε.
Δάσκαλός μου ο
πρώτος, για τον οποίο και τρέφω απεριόριστη εκτίμηση. Θεωρείται από πολλούς ο
κορυφαίος εν ζωή Έλληνας συνταγματολόγος. Από μικρή ηλικία κινείται στο χώρο
της ανανεωτικής Αριστεράς, δίχως να ενταχθεί σε κάποιο κόμμα. Χαμηλών τόνων,
μειλίχιος, δίχως κομματικές και ιδεολογικές αγκυλώσεις, δεν είχε ασχοληθεί ποτέ
με την ενεργό πολιτική. Παρέμεινε πάντα Πανεπιστημιακός δάσκαλος, με ενεργό
πολιτική παρουσία μέσα από την αρθρογραφία του, την ακαδημαϊκή και κοινωνική
του δράση.
Ο Αντώνης
Ρουπακιώτης διακρίθηκε ως Δικηγόρος, ασχολούμενος ιδιαίτερα και με το Εργατικό
Δίκαιο. Έντονα πολιτικοποιημένος κινούνταν ανέκαθεν στο χώρο της ανανεωτικής
Αριστεράς, δίχως όμως κομματικές αγκυλώσεις. Υπήρξε Γραμματέας του Υπουργείου
Δικαιοσύνης στην Κυβέρνηση Τζανετάκη. Διετέλεσε Πρόεδρος του Δικηγορικού
Συλλόγου Αθηνών. Με έντονη προσωπικότητα και εκρηκτική ιδιοσυγκρασία. Επί 15
περίπου χρόνια διατηρώ μαζί του επαγγελματική συνεργασία και προσωπική σχέση.
Η
επαγγελματική και κοινωνική διαδρομή και καταξίωση αμφοτέρων ήταν γνωστή στο
Πανελλήνιο. Η πρόταση του Φώτη Κουβέλη και της ΔΗΜΑΡ για υπουργοποίησή τους
ήταν μια ευχάριστη και πολλά υποσχόμενη εξέλιξη.
Η ανάληψη εκ
μέρους του Α. Μανιτάκη του Υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης αποτελούσε
εγγύηση, πως θα προχωρήσει το γιγάντιο έργο της μεταρρύθμισης στην πολύπαθη Διοίκηση
μέσα σε συνθήκες έκτακτης ανάγκης με δημοκρατικές διαδικασίες. Συντελείται κατά
την άποψή μου ένα τεράστιο έργο, τα
αποτελέσματα του οποίου θα αντιληφθούμε σύντομα. Οφείλουμε να εμπιστευτούμε τον
Υπουργό και να τον στηρίξουμε στις επιθέσεις που δέχεται πανταχόθεν. Είναι
προφανές ότι αν δεν ήταν ο Μανιτάκης και η ΔΗΜΑΡ που τον στηρίζει και ήταν στη
θέση του άλλος Υπουργός νεοφιλελεύθερων αντιλήψεων, η κατάσταση σήμερα θα ήταν
πολύ χειρότερη για τη χώρα, τους υπαλλήλους, τη δημόσια διοίκηση.
Η ανάληψη από
τον Αντώνη Ρουπακιώτη του Υπουργείου Δικαιοσύνης ήταν για την κοινωνία που
μαστίζεται από την κρίση και αποζητά αλλαγές στο πολιτικό σύστημα, μια ελπίδα
πως μπορεί το πολιτικό μας σύστημα να προχωρήσει σε ριζικές αλλαγές.
Στα δύο αυτά
κρίσιμα Υπουργεία και ιδίως στη δύσκολη σημερινή συγκυρία απέμενε να αποδείξει
η Κυβερνώσα Αριστερά, πως άξιζε τον κόπο να αναλάβουμε το ρίσκο της συμμετοχής
στην τρικομματική Κυβέρνηση και πως οι επιλογές για τα δύο αυτά κρίσιμα
Υπουργεία ήταν οι καλύτερες δυνατές.
Ιούνιο του
2012 και λίγο μετά την ανάληψη των καθηκόντων τους βρέθηκα στην Αθήνα μαζί με
τον Πρόεδρο του Δικηγορικού Συλλόγου Δράμας, που για θεσμικούς λόγους είχε
ζητήσει και αυτός συνάντηση με τους δύο Υπουργούς. Ως Γραμματέας της Ν.Ε.
Δράμας της ΔΗΜΑΡ ζήτησα να συναντήσω τους Αντώνη Μανιτάκη και Αντώνη
Ρουπακιώτη.
Ο επί πολλά
χρόνια γνωστός και αγαπητός μας Υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης επί δύο
ημέρες προσπαθούσε να βρει χρόνο για να μας συναντήσει και αυτό δεν κατέστη
τελικά εφικτό λόγω του φόρτου εργασίας του. Τον ευχαριστήσαμε ευγενικά
δηλώνοντάς του πως προέχει το έργο του.
Ο Υπουργός
Δικαιοσύνης μας διέθεσε ελάχιστο από τον πολύτιμο χρόνο του. Διαβλέποντας τις
προσδοκίες μου για ριζικές αλλαγές στο πολιτικό σύστημα μου δήλωσε: «Είσαι
σίγουρος Παναγιώτη ότι είναι έτοιμο το πολιτικό σύστημα να επιτρέψει τέτοιες
αλλαγές;». Ήταν για μένα μια προσγείωση στο χώρο της σκληρής ρεαλιστικής
πολιτικής. Μετά από ένα περίπου χρόνο διακυβέρνησης φαίνεται πως πράγματι οι
δύο κυβερνητικοί εταίροι της ΔΗΜΑΡ, αλλά ορισμένες φορές και η ίδια η κοινωνία
και οι πολίτες, μπλοκάρουν έως σήμερα αρκετές από τις ώριμες αλλαγές που έχει
ανάγκη ο τόπος.
Επί ένα
περίπου χρόνο οι δύο αυτοί Υπουργοί εργάζονται πυρετωδώς στο πόστο που τους
έχει ανατεθεί, δεν είναι μαϊντανοί στα παράθυρα της τηλεόρασης, δεν κάνουν
μικροπολιτική. Θάλεγε κανείς ότι δεν βγαίνουν καν να υπερασπίσουν τον εαυτό
τους και το έργο τους, στις αήθεις επιθέσεις που κατά καιρούς δέχονται.
Με αφορμή την πρόσφατη μεταξύ τους διένεξη
σχετικά με την προταθείσα εκ μέρους του Αντώνη Μανιτάκη τροπολογία για χρονικό
περιορισμό της προσωρινής δικαστικής προστασίας και την εκρηκτική αντίδραση του
κ. Ρουπακιώτη, διάφοροι «νομομαθείς και συνταγματολόγοι» ξεσπάθωσαν:
«αντισυνταγματικός
ο Μανιτάκης, δάσκαλε που δίδασκες, θέλει να κάνει πολιτική καριέρα» επικρίνουν
οι μεν τον διακεκριμένο καθηγητή.
«λειτουργεί ως
συνδικαλιστής και εργατολόγος και όχι ως Υπουργός Δικαιοσύνης, λαϊκίζει στα
κανάλια» επικρίνουν οι δε τον Αντώνη Ρουπακιώτη.
Είναι προφανές
ότι υπάρχει ζήτημα και μάλιστα σοβαρό που δημιούργησε πρόβλημα στην Κυβέρνηση
και στη ΔΗΜΑΡ. Είναι επίσης προφανές ότι το πρόβλημα αυτό θα επιδιώξουν με κάθε
τρόπο να εκμεταλλευθούν αντιπολιτευόμενοι, αλλά και άσπονδοι φίλοι εντός της
συγκυβέρνησης για να στριμώξουν τη ΔΗΜΑΡ και να απαλλαγούν από τους δύο
Υπουργούς. Είναι γνωστό άλλωστε ότι συχνά ήταν εμπόδιο στα σχέδιά τους, είτε
για μαζικές απολύσεις στο Δημόσιο, είτε για πλήρη απαξίωση και ισοπέδωση του
νομικού κόσμου της χώρας και της πλήρους απελευθέρωσης στο βωμό εξυπηρέτησης μεγάλων
δικηγορικών εταιριών, τραπεζών και ασφαλιστικών επιχειρήσεων.
Επιχειρώντας
μια διερεύνηση της μεταξύ τους διαμάχης στην Καθημερινή της Κυριακής ο
δημοσιογράφος Κωνσταντίνος Ζούλας γράφει: «Οι βασικοί λόγοι για την αναμενόμενη
πολιτική ρήξη των δύο ανδρών, που σημειωτέον δεν είχαν ποτέ κατά το παρελθόν
σχέσεις μεταξύ τους, είναι τρεις: Πρώτον θεωρούνται αυθεντίες της νομικής επιστήμης
και δεν σηκώνουν μύγα στο σπαθί τους. Δεύτερον ο εντελώς διαφορετικός
χαρακτήρας τους. Και τρίτον - και μάλλον το κυριότερο – ότι ενώ
υπουργοποιήθηκαν σε σχετικά μεγάλη ηλικία (69 ο Μανιτάκης, 75 ο Ρουπακιώτης)
δεν διέθεταν την παραμικρή κυβερνητική εμπειρία και επομένως ήταν αναπόφευκτο
κάποια στιγμή να χειριστούν με λάθος τρόπο, το λάθος θέμα, τη λάθος στιγμή».
Είναι ποτέ
δυνατό να κατηγορούνται οι δύο Υπουργοί ότι έχοντας πολιτικές βλέψεις για το
μέλλον συγκρούσθηκαν μεταξύ τους; Η αλήθεια είναι ότι αμφότεροι έχουν δηλώσει
έτοιμοι να παραιτηθούν ανά πάσα στιγμή.
Είναι δυνατό
να κατηγορείται ο Μανιτάκης πως προωθεί αντισυνταγματική διάταξη και
καταστρατηγεί το Σύνταγμα;
Η αλήθεια
είναι πως υπάρχει μέγα θέμα με υπαλλήλους, που έχοντας εξασφαλίσει προσωρινή
δικαστική προστασία (προσωρινή διαταγή ή απόφαση ασφαλιστικών μέτρων),
παραμένουν επί μακρόν στις θέσεις τους δικαίως ή αδίκως, αφού λόγω της
χρονοβόρας εκδίκασης των τακτικών αγωγών η έκδοση οριστικών αποφάσεων μπορεί να
καθυστερήσει για χρόνια. Υπάρχει λοιπόν νομικό θέμα, διότι η προσωρινή
δικαστική προστασία δεν μπορεί να ισχύει στο διηνεκές, όπως δέχονταν πάντοτε το
νομικό μας σύστημα, αλλά υπάρχει και έντονο πολιτικό θέμα. Αν το ζήτημα αυτό
δεν επιλυθεί, θα πρέπει η χώρα να προβεί σε οριζόντιες απολύσεις, κάτι που όχι
μόνο είναι άδικο, αλλά και κανένας δεν θα το ήθελε. Επί του ζητήματος αυτού δεν
διαφωνούν, όπως φάνηκε και από τις εκ των υστέρων δηλώσεις τους.
Η διάσταση
απόψεων λοιπόν και η ρήξη μεταξύ τους οφείλεται περισσότερο σε τυπικό θέμα. Δεν
μπορεί μια τέτοια ρύθμιση να μη συνυπογραφεί και από τον Υπουργό Δικαιοσύνης,
που μάλιστα έχει και τον πρώτο λόγο. Ήταν λάθος του Υπουργού Διοικητικής
Μεταρρύθμισης που δεν είχε ενημερώσει εκ των προτέρων τον Αντώνη Ρουπακιώτη, γεγονός
που οδήγησε στη δικαιολογημένη του αντίδραση. Η οργίλη όμως αντίδραση του
στέρησε το αρχικό του δίκιο, αφού σε μερίδα του τύπου και της κοινής γνώμης
εμφανίστηκε ως αδιάλλακτος και μη συνεργάσιμος.
Βρέθηκε
ακολούθως κοινός τόπος και λύση στο θέμα που προέκυψε. Ελπίζω το ζήτημα αυτό να
μη οδηγήσει τελικά σε έξοδο των δύο Υπουργών από την Κυβέρνηση, έτσι ώστε να
αποπερατώσουν το έργο που έχουν αναλάβει και για το οποίο θα κριθούν συνολικά
από την Ιστορία.
Υ.Γ.
Προσπάθησα να ερμηνεύσω και εξηγήσω τα γεγονότα αντλώντας πληροφορίες από τον
τύπο και αποφεύγοντας να συνομιλήσω με τους δύο Υπουργούς όσο και με στελέχη
της ΔΗΜΑΡ.
Παναγιώτης
Χατζηγεωργίου
Δικηγόρος – Γραμματέας ΝΕ ΔΗΜΑΡ ΔΡΑΜΑΣ
