Τετάρτη 22 Μαΐου 2013

Αντιρατσιστικό Του Χρήστου Χατζηγεωργίου

Όταν οι αντιδράσεις για το νέο αντιρατσιστικό νομοσχέδιο είναι από τόσες πλευρές  (Ν.Δ., μέρος της εκκλησίας, Κ.Κ.Ε. , επιστήμονες, φιλελεύθεροι κλπ) πρέπει να ξανασκεφτείς  όχι την κατάθεσή του αλλά εκείνα τα σημεία που βρίσκουν αντίθετα ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας.
Πιστεύω ότι όσον αφορά το ρατσιστικό και  στόχο του υπουργείου δεν τίθεται ζήτημα, αλλά μπαίνει ένα σοβαρό θέμα με τις γενοκτονίες καθώς και με τα κηρύγματα μίσους.
Παρόλο που πιστεύω πως τόσο οι ακροδεξιοί όσο και οι ακροαριστεροί χρησιμοποιούν κηρύγματα μίσους, οι μεν φυλετικά, οι δε ταξικά, αυτό δεν μπορεί να είναι ποινικά κολάσιμο αν δεν οδηγεί σε ακρότητες εναντίον φυσικών προσώπων. Τουλάχιστον το ΚΚΕ ποτέ δεν είπε πως πρέπει να ασκήσουμε βία εναντίον των επιχειρηματιών αλλά ούτε και ακροδεξιά κόμματα όπως το ΛΑΟΣ να πλακώνουμε στο ξύλο τους μετανάστες και να τους φορτώνουμε σε πλοία για να τους πνίξουμε.
Πρέπει λοιπόν να γίνει ένα  ξεκαθάρισμα αλλά και να μην μπούμε στη λογική των γενοκτονιών παρά μόνο σε όσες είναι διεθνώς αναγνωρισμένες αλλά και αυτό με μια δόση οικονομίας όπως αναφέρεται και η ορθοδοξία δηλαδή άλλο να μην αποδέχεσαι το ολοκαύτωμα των εβραίων και άλλο να δηλώνεις ότι για όλα φτάινε οι εβραίοι και όπου βρείτε εβραίο βαράτε τον.
Γενικά μπορούμε να πούμε ότι μπορεί να πιστεύει ο καθένας ότι θέλει αλλά δεν μπορεί με λόγια ή πράξεις να παρακινεί σε βία ή άνομες πράξεις. Δεν είναι τόσο απλό ούτε τόσο εύκολο να το πετύχεις και κυρίως δεν επιτυγχάνεται με νόμους μόνο.