ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΙΚΟΣ ΝΟΜΟΣ: ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΚΑΙ ΨΕΜΑΤΑ
Με αφορμή το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο του Υπουργείου Δικαιοσύνης έχει ξεκινήσει ήδη σχετικός διάλογος και αντιπαράθεση απόψεων.
Για άλλη μια φορά όμως ένθεν κακείθεν φαίνεται να κυριαρχεί ο λαϊκισμός και η μανιχαϊστική προσέγγιση της κάθε άποψης. Κάθε ένας εμφανίζεται ως ειδήμων και ως κατέχων την απόλυτη αλήθεια.
Απουσιάζει συχνά από το δημόσιο λόγο η ψύχραιμη και ρεαλιστική προσέγγιση, η διαβούλευση με επιστημονικά και λογικά επιχειρήματα, η σύνθεση και η σύγκλιση απόψεων.
Απαιτείται νέος αυστηρότατος νόμος υποστηρίζουν κάποιοι για την εξάλειψη των ολοένα και αυξανόμενων σε έκταση και βιαιότητα φαινομένων ρατσιστικής βίας και μισαλλοδοξίας, λες και οι νόμοι από μόνοι τους μπορούν να εξαλείψουν κοινωνικά φαινόμενα.
Αν ψηφιστεί το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο, ισχυρίζονται οι επικριτές του ότι:
* περιορίζονται ανεπίτρεπτα τα ανθρώπινα δικαιώματα και η ελευθερία της έκφρασης (ενστάσεις ορισμένων επιστημόνων και πολιτικών ΝΔ & ΣΥΡΙΖΑ)
* ταυτίζονται θύτες και θύματα και ο νόμος θα χρησιμοποιηθεί και κατά της αριστεράς (ΚΚΕ)
* θα ηρωοποιηθούν οι υπερασπιστές του ρατσισμού και του νεοναζισμού (επιφυλάξεις ορισμένων αρθρογράφων και πολιτών)
Δεν λείπουν και οι φωνές εθνικιστών, πατριδοκάπηλων και ιερωμένων ότι δήθεν έτσι κάποιοι επιχειρούν να τους φιμώσουν.
Η Ελληνική Κοινωνία για άλλη μια φορά βρίσκεται μετέωρη. Οι Πολίτες για άλλη μια φορά επιχειρούν να κατανοήσουν το πρόβλημα και τι διακυβεύεται.
Πιστεύω ότι κατά τη δημόσια διαβούλευση και τη συζήτηση στη Βουλή θα ληφθούν υπόψη δικαιολογημένες και τεκμηριωμένες ενστάσεις και επιφυλάξεις για ορισμένες διατάξεις του επίμαχου νομοσχεδίου και θα διασκεδαστούν αβάσιμες και ατεκμηρίωτες ανησυχίες και επιφυλάξεις.
Στην προσπάθειά μας να ανιχνεύσουμε το φλέγον αυτό ζήτημα και να το προσεγγίσουμε με όσο το δυνατό μεγαλύτερη αμεροληψία και αντικειμενικότητα θα πρέπει να παρατηρήσουμε τα εξής:
Είναι υπερβολή και ψέμα ότι:
- Αρκεί το υπάρχον νομοθετικό πλαίσιο για την αντιμετώπιση της ρατσιστικής βίας και μισαλλοδοξίας και δεν υφίσταται ανάγκη ψήφισης νέου ιδιώνυμου αντιρατσιστικού νόμου.
- Βιαζόμαστε ανεπίτρεπτα και πρέπει να μελετήσουμε το όλο ζήτημα διεξοδικά για να αποφύγουμε βεβιασμένες νομοθετικές πρωτοβουλίες που θα λειτουργούσαν σε βάρος της ελευθερίας και της δημοκρατίας.
- Οι ρατσιστικές και ναζιστικές απόψεις μόνο με διάλογο μπορούν να αντιμετωπισθούν και δεν νοείται σε μια ελεύθερη δημοκρατική κοινωνία ο περιορισμός της ελευθερίας του λόγου και της έκφρασης.
- Η Ν.Δ. και ο Αντώνης Σαμαράς ταυτίζονται με τη Χρυσή Αυγή και γι αυτό διστάζουν να συγκρουστούν μαζί της.
- ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ παίζουν θέατρο και δεν επιθυμούν να προωθηθεί και ψηφιστεί το εν λόγω νομοσχέδιο.
Είναι αλήθεια ότι:
- Κατ΄ αρχήν ο ποινικός νομοθέτης οφείλει να αρκείται στις διατάξεις του Ποινικού Κώδικα. Όταν όμως και εφόσον επιβάλλεται από τις κοινωνικές ανάγκες οφείλει να προχωρά με φειδώ στη θέσπιση ιδιώνυμων αδικημάτων. Να θυμίσουμε ότι στην Ελλάδα μετά από δεκαετίες καθυστέρησης (σημ. και λόγω των αντιδράσεων της αριστεράς) ψηφίστηκε σχετικός αντιτρομοκρατικός νόμος. Στη χώρα μας ήδη υφίσταται σχετικό κατά του ρατσισμού και της διακρίσεων νομοθετικό πλαίσιο, που όμως δεν είναι ικανό να αντιμετωπίσει το πρόβλημα (βλ. Νόμος 927/1979 που είχε καταστεί ανενεργός και βελτίωση αυτού με τη θέσπιση το 2001 αυτεπάγγελτης δίωξης. Προσθήκη με το Ν. 3791/2008 διάταξης στο άρθρο 79 του Ποινικού Κώδικα δυνάμει της οποίας «η τέλεση πράξης από μίσος εθνικό, φυλετικό, θρησκευτικό ή μίσος λόγω διαφορετικού γενετήσιου προσανατολισμού .συνιστά επιβαρυντική περίπτωση»). Μετά από τρεισήμισι δεκαετίες θα πρέπει να ομολογήσουμε ότι «ουδείς έχει καταδικασθεί από όσους συστηματικά βυσσοδομούν εναντίον αλλοδαπών, αλλόθρησκων, αλλόδοξων, ομοφυλόφιλων κλπ ακόμα και σε κανάλια εθνικής εμβέλειας, ακόμα και αν είναι δημόσια πρόσωπα ή λειτουργοί» (βλ. άρθρο Γ. Ιωανννίδη Γ. Γραμματέας Υπουργείου Εσωτερικών - Βήμα 26/5/13).
- Είναι προφανές ότι όπως ο αντιτρομοκρατικός νόμος βοήθησε στην εξάλειψη ή έστω στον περιορισμό της τρομοκρατίας έτσι και ο νέος αντιρατσιστικός νόμος θα ενισχύσει το νομικό μας οπλοστάσιο, θα έχει ισχυρό συμβολικό και παιδευτικό χαρακτήρα και θα συμβάλλει στον περιορισμό του ρατσισμού και του ναζισμού που τείνει να πάρει εφιαλτικές διαστάσεις. Από τη δεκαετία του 60 οι χώρες που συμμετέχουν στον ΟΗΕ έχουν δεσμευτεί για τη θέσπιση αντιρατσιστικών νόμων. Στο άρθρο 20 παρ. 2 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, όπως θυμίζει σε παρέμβασή του ο καθηγητής Πανούσης, απαγορεύεται «..κάθε επίκληση εθνικού, φυλετικού ή θρησκευτικού μίσους που αποτελεί υποκίνηση διακρίσεων, εχθρότητας και βίας..». Αντιρατσιστικοί νόμοι της αυτής φιλοσοφίας με το «αντιρατσιστικό νομοσχέδιο ΡΟΥΠΑΚΙΩΤΗ» έχουν ψηφίσει πλήθος χωρών της Ευρώπης, Αμερικής, Ασίας και Αφρικής (βλ. άρθρο Δ. Σωτηρακόπουλου, καθηγητή Πολιτικής Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο Αθηνών - Βήμα19.5.13). Στις ΗΠΑ είναι πολύ πιθανό η Χρυσή Αυγή να είχε χαρακτηριστεί ήδη ως τρομοκρατική οργάνωση και να είχε τεθεί εκτός νόμου. Το 2008 η τότε Κυβέρνηση συναίνεσε στην έγκριση από την ΕΕ απόφασης πλαίσιο για την καταπολέμηση του ρατσισμού και της ξενοφοβίας, την οποία δεσμευτήκαμε να ενσωματώσουμε στην εσωτερική έννομη τάξη το αργότερο έως το Νοέμβριο του 2010. Συνεπώς όχι μόνο δεν βιαζόμαστε, αλλά έχουμε καθυστερήσει ανεπίτρεπτα και «υπάρχει επείγουσα ανάγκη για την ψήφιση του αντιρατσιστικού νόμου» (βλ. Γ. Μαρίνος - Βήμα 26.5.13).
- Η Δημοκρατία οφείλει μεν να δείχνει ανοχή, αλλά παράλληλα και να αυτοπροστατεύεται. Η Ευρωπαϊκή Ένωση ζητά από τις χώρες μέλη να προχωρήσουν σε θέσπιση αντιρατσιστικών νόμων. Η ευρωπαϊκή νομολογία «περιορίζει το δικαίωμα της έκφρασης», όταν καλεί απροκάλυπτα και συστηματικά σε πράξεις βίας και διάπραξη εγκλημάτων. Ο ρατσισμός και ο ναζισμός, που αρνούνται την ισότητα μεταξύ των ανθρώπων, τη δημοκρατία και την ελεύθερη διακίνηση ιδεών και καλεί ταυτόχρονα σε διάπραξη εγκλημάτων δεν είναι μια οποιαδήποτε άποψη, που πρέπει να προστατεύεται από το νόμο. Είναι αφελής και ανιστόρητη η άποψη ότι μόνο με διάλογο αντιμετωπίζονται τέτοια φαινόμενα (βλ. άρθρο Γ. Πρετεντέρη στο Βήμα της 26.5.13 «Οι πολιτισμένες κοινωνίες με νόμους λύνουν τα προβλήματά τους»). Άλλωστε ουδείς υποστηρίζει λόγου χάρη ότι το άρθρο 183 του ΠΚ που ποινικοποιεί τη δημόσια πρόκληση ή διέγερση σε απείθεια κατά του νόμου περιορίζει την ελευθερία της έκφρασης.
- Ο Αντώνης Σαμαράς και η ΝΔ δεν ταυτίζονται βέβαια τη Χρυσή Αυγή. Πλην όμως και όπως ορθά κατά τη γνώμη μου επισημαίνει ο δημοσιογράφος Π. Μπουκάλας: «Δεν συμμερίζονται στον ίδιο βαθμό όλοι οι πολιτικοί τον φόβο που προκαλεί η αποχαλινωμένη δράση των μαύρων ταγμάτων. Οι υστερόβουλοι κάνουν τους ψηφοθηρικούς υπολογισμούς τους, χαρτογραφώντας την κομματική προέλευση των χρυσαυγιτών και μετρώντας τις πιθανότητες επιστροφής τους στις ρίζες, ας πούμε με την βοήθεια ενός ρουσφετιού, σύμφωνα με την παραδοσιακή τεχνική».
- Η αξιωματική αντιπολίτευση (ΣΥΡΙΖΑ) που κατηγορεί δίχως βέβαια να πείθει τα άλλα δύο κόμματα της συγκυβέρνησης (ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ), ότι παίζουν θέατρο, αντί να παίζει μικροκομματικά παιχνίδια, αν πράγματι θέλει να ψηφιστεί το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο, που η ΝΔ μπλοκάρει, δεν έχει παρά να το καταθέσει ως δική της πρόταση νόμου. Τότε θα φανεί αν ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ θα το ψηφίσουν ή όχι.
Επιτέλους σήμερα πλέον η νομοθετική εξουσία δεν είναι υποχείριο της εκτελεστικής. Οι κομματικές κοινοβουλευτικές ομάδες δεν είναι πλέον λόχος στην υπηρεσία της Κυβέρνησης. Η παρούσα Βουλή έχει αποδείξει ότι μπορεί να καταψηφίζει νομοσχέδια της Κυβέρνησης. Μπορεί επίσης να ψηφίσει ώριμες στην κοινωνία προτάσεις νόμου που προωθεί στον κατάλληλο χρόνο η αντιπολίτευση (π.χ. αντιρατσιστικό νομοσχέδιο, απλή αναλογική κλπ), όταν δεν προωθούνται από την τρικομματική συγκυβέρνηση λόγω διαφωνιών μεταξύ των κυβερνητικών εταίρων. Δηλαδή να λειτουργεί και η Ελληνική Βουλή, όπως λειτουργεί το Ευρωκοινοβούλιο και τα Κοινοβούλια των προηγμένων κοινοβουλευτικά δημοκρατιών. Ως αυτοτελής και διακεκριμένη εξουσία, όπως προβλέπει το Σύνταγμα.
Τόσο απλά !!!
Δικηγόρος - Γραμματέας ΝΕ Δράμας & μέλος ΚΕ ΔΗΜΑΡ
