|
ΘΕΜΑ :
|
Αποσπάσματα από τη συνέντευξη του προέδρου της ΔΗΜΑΡ, Φώτη Κουβέλη, στην
εκπομπή «Πρώτη Γραμμή» του Σκάι και τους δημοσιογράφους Β. Λυριτζή και Δ.
Οικονόμου
|
Για την κατάργηση φορέων και τις απολύσεις:
Τα Εθνικά Αμυντικά
Συστήματα πρέπει να μην κλείσουν. Υπάρχει και σχετική ειδική πρόβλεψη στη
Συνθήκη της Λισσαβόνας που επιτρέπει για τέτοιους φορείς τη χρηματοδότηση από
το δημόσιο της κάθε χώρας. Ότι υπάρχει ανάγκη αναδιαρθρώσεων, υπάρχει. Αλλά
καμία αναδιάρθρωση δε μπορεί να δικαιολογείται με κλείσιμο τέτοιων επιχειρήσεων
εθνικής στρατηγικής σημασίας, πολύ δε περισσότερο με οριζόντιες απολύσεις και
με κατάργηση των βασικών δικαιωμάτων του κάθε εργαζομένου.
Πρόκειται για μία επιβολή
ιδεολογικο-πολιτικού χαρακτήρα. Θέλουν την ισοπέδωση των εργασιακών δικαιωμάτων,
μία ισοπέδωση που έχει καταγραφεί με εξαιρετικά χαρακτηριστικό τρόπο και στο
ζήτημα της διοικητικής μεταρρύθμισης. Όψιμα και πέρα από κάθε αρχική συμφωνία,
ήρθε η τρόικα, δηλαδή οι δανειστές μας, να επιβάλει τις οριζόντιες απολύσεις. Η
συμφωνία με τους εταίρους μας δεν ήταν οι απολύσεις. Ήταν η λεγόμενη
«κινητικότητα». Και μάλιστα είχε αποφευχθεί στο γνωστό Eurogroup ότι δε θα συμπεριληφθεί ο όρος «έξοδος». Και ήρθε κάποια στιγμή η
τρόικα και μάλιστα με έναν απαράδεκτο τρόπο – θα έλεγα και χωρίς την αναγκαία
διαπραγμάτευση από την πλευρά της χώρα μας – να ζητήσει οριζόντιες απολύσεις.
Στο όνομα των μεταρρυθμίσεων πρέπει να δούμε ότι υπάρχει κρυπτόμενη η
απορρύθμιση. Και η περίπτωση των Εθνικών Αμυντικών Συστημάτων είναι
χαρακτηριστική.
Η τρόικα κάνει μία
λογιστική αποτίμηση και έχουν στα χέρια τους το «όπλο» της απειλής ότι αν δεν
κάνετε αυτά που πρέπει, δεν θα υπάρξει η εκταμίευση της δόσης. Γιαυτό και
υποστηρίζω σταθερά – και όταν ήμασταν στην κυβέρνηση και σήμερα - ότι θα πρέπει
η διαπραγμάτευση να είναι τέτοια που θα αναδεικνύει όλα εκείνα τα πολιτικά
στοιχεία τα οποία δεν έχουν σχέση με τον εξορθολογισμό της λειτουργίας του
ευρύτερου δημόσιου τομέα, αλλά έχουν σχέση με αναγκαίες μεταρρυθμίσεις οι
οποίες όμως δε μπορούν να οδηγούν στην πλήρη απορρύθμιση.
Για την πολιτική της ΔΗΜΑΡ:
Εμείς ορθά στηρίξαμε την
κυβέρνηση τον Ιούλιο του 2012. Το κάναμε για να υπάρξει πολιτική σταθερότητα,
για να μην περιπέσει η χώρα σε αλλεπάλληλες εκλογές άρα σε μία αποσταθεροποίηση
της πολιτικής. Στους 11 αυτούς μήνες δώσαμε μάχες. Άλλα αποκρούσαμε, άλλα
διορθώσαμε και βεβαίως κάποια τα δεχτήκαμε συνυπολογίζοντας κάθε φορά ποιο ήταν
εκείνο που έπρεπε να υπερασπιστούμε. Όμως τα πράγματα είχαν οδηγηθεί σε ένα
αδιέξοδο. Η ΔΗΜΑΡ ήταν βαρίδι πια για τους δύο συγκυβερνώντες. Δεν ήθελαν να
ακούσουν το λόγο της ΔΗΜΑΡ. Εμείς δε μπήκαμε στην κυβέρνηση για να φύγουμε.
Αναγκαστήκαμε να έχουμε τη συγκεκριμένη αυτή στάση ως αποτέλεσμα της δικής τους
συμπεριφοράς και όχι της δικής μας.
Πιστεύω ότι η ΔΗΜΑΡ κάθε
μέρα και περισσότερο κατακτά την εμπιστοσύνη του ελληνικού λαού. Η ΔΗΜΑΡ
καταγράφεται στη συνείδηση του πολίτη ως η υπεύθυνη δύναμη.
Αν το ΠΑΣΟΚ μας είχε
ακολουθήσει στη διαφωνία μας για την ΕΡΤ τα πράγματα θα ήταν αλλιώς. Θα
υποχωρούσε ο κύριος Σαμαράς. Υπήρχε η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Δεν υπήρξε καμία διάθεση να τσαλακώσουμε τον πρωθυπουργό. Απλώς να τηρηθεί η
απόφαση. Εκεί υπαναχώρησε ο κύριος Βενιζέλος. Ο κύριος Σαμαράς δεν κυβερνούσε
μόνος του, είχε συγκυβέρνηση. Και κατά συνέπεια υπήρχε υποχρέωση όλων να
αναζητείται ο κοινός πολιτικός τόπος. Δεν υπήρξε αυτό.
Για το ενδεχόμενο εκλογών:
Η χώρα δεν έχει αυτή την
ώρα καμία ανάγκη από εκλογές. Αυτό που έχει ανάγκη είναι να αλλάξει η ασκούμενη
πολιτική. Αυτή η πολιτική αν δεν αλλάξει, θα καταγράφει κάθε μέρα και
περισσότερο τα αδιέξοδά της. Αν ο κ. Σαμαράς επιλέξει την προσφυγή στις κάλπες
η παρούσα Βουλή μπορεί να δώσει – έχει τη συνταγματική δυνατότητα αλλά και την
πολιτική υποχρέωση – μία άλλη κυβέρνηση στον τόπο. Η πολιτική σταθερότητα δεν
είναι συνυφασμένη με την συντηρητική και αδιέξοδη πολιτική που σήμερα
ακολουθείται.
Δε μπορώ να αποκλείσω τις
εκλογές. Και δεν τις αποκλείω ως αποτέλεσμα της πολιτικής που ακολουθείται που
θα οδηγήσει σε αδιέξοδα. Ωστόσο και χωρίς εκλογές, οι ίδιες πολιτικές δυνάμεις
οφείλουν να αλλάξουν πολιτική.
Για τον ΣΥΡΙΖΑ:
Ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει κάποια
στιγμή να πει με σαφήνεια τι θέλει. Έχει ξεκινήσει από την μονομερή καταγγελία,
έχει φτάσει στη στάση πληρωμών και τώρα μιλάει για κατάργηση. Ερμηνεύω τη
συμπεριφορά αλλά και τη διαδρομή του εκκρεμούς που έχει επιλέξει προκειμένου να
δημαγωγεί ενόψει του εκλογικού αποτελέσματος που ελπίζει. Η οποιαδήποτε
αναζήτηση λύσης πρέπει να γίνεται εντός του ευρωπαϊκού πλαισίου. Δηλαδή μιλάμε
για μία καινούργια διαπραγμάτευση.
04 / 09 / 13
