ΘΕΜΑ : Συνέντευξη του γραμματέα της ΔΗΜΑΡ και βουλευτή Επικρατείας, Σπύρου Λυκούδη, στον ραδιοφωνικό σταθμό Realfm 97,8 και τον δημοσιογράφο Νίκο Χατζηνικολάου.
Καλημέρα κ.Λυκούδη, θα ξεκινήσω ζητώντας με απλά λόγια να μας πείτε το πολιτικό εύρος της διαφωνίας σας, όπως σήμερα περιγράφεται από πολλά δημοσιεύματα με τον Πρόεδρο του κόμματος τον κ.Κουβέλη. Αντιλαμβάνομαι καλά ότι εσείς είστε πιο κοντά στις διεργασίες που γίνονται για έναν κεντροαριστερό πόλο, ενώ υπάρχει μια άλλη πλευρά του κόμματος η οποία μπορεί να γλυκοκοιτάζει λίγο προς ΣΥΡΙΖΑ?
Σπύρος Λυκούδης: Καταρχήν να σας πω ότι θα προσπαθήσω να σας απαντήσω, χωρίς να θέλω να ξεφύγω από καμία δυσκολία. Γιατί καταλαβαίνεται ότι υπάρχουν δυσκολίες αυτές τις ώρες και σε μένα και στον τρόπο με τον οποίο επικοινωνώ πολιτικά με τον Φώτη αυτές τις ώρες, που είναι πολύ καλός μου φίλος. Προσωποποιείται η διαφωνία αυτή την ώρα, με βάση τα δημοσιεύματα ενώ δεν είναι έτσι. Εγώ εξέφρασα αντιρρήσεις στο σχέδιο των θέσεων που κατατέθηκε στην κεντρική επιτροπή για να κουβεντιάσουμε στην πορεία προς το συνέδριο.
Δεν είχατε απλώς αντιρρήσεις, χαρακτηρίσατε αποθέωση των αντιφάσεων.
Σπύρος Λυκούδης: Ναι, το σχέδιο. Αναφερόμουν στο κείμενο των θέσεων. Σε μια αποστροφή βέβαια, δεν ξεκίνησα και τελείωσα με αυτή τη φράση.
Είπατε ότι είναι και η πολιτική της ΔημΑρ αντιφατική αυτή την περίοδο και θέλω διευκρινήσεις.
Σπύρος Λυκούδης: κ. Χατζηνικολάου Το συνέδριο, όπως όλα τα συνέδρια όλων των κομμάτων σε όλο τον κόσμο, και πολύ περισσότερο τα συνέδρια της Αριστεράς, όταν αποτιμούν μία περίοδο που πέρασε –γιατί αυτό κάνει ένα συνέδριο- και προσδιορίζουν τις πολιτικές της επόμενης περιόδου που έρχεται, κουβεντιάζουν και η κουβέντα είναι ζωηρή. Διότι στις αποτιμήσεις ποτέ δεν είναι σύμφωνοι όλοι. ‘Όπως επίσης και ο προσδιορισμός της ακριβούς πολιτικής για το μέλλον επίσης δεν είναι απολύτως βέβαιο ότι θα βρίσκει σύμφωνους τους πάντες. Εκεί λοιπόν, σε αυτά τα δύο κομμάτια, εγώ έχω εκφράσει τη διαφωνία μου και όχι σε όλο το κείμενο των θέσεων που περιλαμβάνει εξαιρετικά κομμάτια σε άλλα θέματα. Εγώ λοιπόν αποτιμώ την περίοδο που πέρασε με διαφορετικό τρόπο, την είσοδο δηλαδή και την έξοδό μας από την κυβέρνηση, και έχω καταγράψει τη διαφωνία μου. Κυρίως μιλάω για την αποχώρηση, όχι ότι αυτή καθ’ αυτή ήταν το κακό σημείο στην πολιτική μας, όσο ο τρόπος και ο χρόνος που έγινε. Από κει και πέρα ο προσδιορισμός της δικής μου αντίληψης για το μέλλον περιλαμβάνει μία πιο ανοικτή ΔΗΜΑΡ στο διάλογο με άλλες δυνάμεις του διάσπαρτου χώρου της Κεντροαριστεράς. Δεν έχω δηλαδή ίδια γνώμη για την εκτίμηση της προηγούμενης περιόδου και έχω μια πιο ανοικτή αντίληψη για το τι πρέπει να κάνει το κόμμα μου στρατηγικά, για τον χώρο τον ενδιάμεσο. Δεν θεωρώ ότι είναι μικρά θέματα, είναι πολύ σοβαρά θέματα, αλλά δεν προσδιορίζω σε καμία περίπτωση τη διαφωνία μου με όρους ρήξης, κρίσης, διχασμού και ειλικρινά σας λέω ότι δεν είναι έτσι. Θα πάμε σε συνέδριο ζωντανό, δύσκολο συνέδριο, αντιπαραθέσεις θα υπάρχουν, εγώ είμαι απολύτως βέβαιος ότι όταν θα τελειώσει το συνέδριο η ΔΗΜΑΡ θα είναι ενωμένη όπως ήταν πάντα.
Η ερώτηση αφορά το ΠΑΣΟΚ. Πιστεύετε ότι πρέπει να μπει η Δημοκρατική Αριστερά σε συζήτηση με ΠΑΣΟΚ για τον νέο πόλο ή όχι;
Σπύρος Λυκούδης: Η Δημοκρατική Αριστερά στα δικά της κείμενα και στη δική της στρατηγική επιδίωξη περιλαμβάνει στο χώρο της Κεντροαριστεράς, την ελληνική σοσιαλδημοκρατία. Η ελληνική σοσιαλδημοκρατία ιστορικά είναι διαμορφωμένη μέσα από ένα κόμμα που την εξέφρασε, το ΠΑΣΟΚ. Σήμερα το ΠΑΣΟΚ ασκεί πολιτικές που η Δημοκρατική Αριστερά δεν συμφωνεί μαζί τους και συμμετέχει σε μια κυβέρνηση από την οποία η Δημοκρατική Αριστερά με διαφωνίες έφυγε. Υπ΄αυτή την έννοια, αντιλαμβάνομαι και δέχομαι τις επιφυλάξεις που έχει η πλειοψηφία της Κεντρικής Επιτροπής, ότι τούτων δεδομένων, δηλαδή με ένα ΠΑΣΟΚ που σήμερα ασκεί πολιτικές με τις οποίες δεν συμφωνούμε, πάρα πολύ δύσκολα θα μπορούσαμε να ταιριάξουμε σε αυτή την ανάγκη διεύρυνσης του χώρου. Η δική μου η ένσταση είναι ότι είναι υποχρεωτικό η Δημοκρατική Αριστερά να πάρει πρωτοβουλίες για να ανοίξει τη συζήτηση σε αυτό τον χώρο και να μην αφοπλίζεται από την αρχή η δυνατότητα διαλόγου.
Θέλω να σας ρωτήσω πως βλέπεται τον ΣΥΡΙΖΑ σήμερα, και αν βλέπετε δυνατότητα μετεκλογικών συνεργασιών στο μέλλον.
Σπύρος Λυκούδης : Έχω πει ξανά, και σε εσάς στο παρελθόν μιας και οι ερωτήσεις σας ανοίγουν μεγάλα θέματα, πως η Δημοκρατική Αριστερά έχει συνεργαστεί στο παρελθόν, με βάση την αντίληψη της για το τι χρειαζόταν η χώρα σε εκείνη τη φάση, με τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ, κόμματα κατά την αντίληψή μας ένοχα για το παρελθόν και για το παρόν. Πολύ περισσότερο μπορεί να συνεργαστεί με ένα άλλο κόμμα της Αριστεράς με το οποίο μας χωρίζουν βαθύτατες πολιτικές και στρατηγικές διαφορές. Το θέμα είναι σε ποιά βάση θα συνεργαστεί. Και ξαναλέω ακόμη μία φορά, με βάση τη σημερινή αντίληψη για τα πράγματα του ΣΥΡΙΖΑ, τα παρόντα και τα μέλλοντα, η δυνατότητα να συμπράξουμε είναι πάρα πολύ μικρή, έως ελάχιστη, έως απίθανη. Είναι βασικά μέσα στην πολιτική επιδίωξη κάθε κόμματος να επιχειρεί όχι μόνο να καταθέσει στην κοινωνία τη δική του πολιτική –εννοώ για τη ΔΗΜΑΡ- αλλά να προσπαθεί να επηρεάσει και άλλα κόμματα προς τη σωστή, κατά τη γνώμη της, κατεύθυνση. Μακάρι ο ΣΥΡΙΖΑ να ξαναδεί τις βασικές του στρατηγικές και τις βασικές του πολιτικές και να ανοίξει ένας δρόμος συνάντησης.
Πάντως εγώ κατάλαβα από την ομιλία σας ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν παίζει έντιμα απέναντι στη ΔημΑρ. Και να φέρομαι στην περικοπή της ομιλίας σας για το αντιρατσιστικό, όπου ο ΣΥΡΙΖΑ έλεγε ότι θα συνταχθεί μαζί σας, αλλά κατέβασε δικό του νομοσχέδιο.
Σπύρος Λυκούδη: κ. Χατζηνικολάου, μα συγνώμη άδικο έχω; Το έχω ζήσει στη Βουλή. Το αντιρατσιστικό είναι ένα νομοσχέδιο στο οποίο έπρεπε να συμπράξει ολόκληρος ο πολιτικός κόσμος. Αν μη τι άλλο έπρεπε να συμπράξουν τα κόμματα της Αριστεράς, ο ευρύτερος αριστερός δημοκρατικός κόσμος. Αλίμονο. Κατατέθηκε ένα σχέδιο, το σχέδιο του κ. Ρουπακιώτη, που όλοι αναγνώριζαν ότι είχε ενδιαφέρον και μπορούσε να το επεξεργαστεί το νομικό μας οπλοστάσιο και να το ισχυροποιήσει ακόμα περισσότερο. Το ΠΑΣΟΚ είπε ναι. Όταν ήταν έτοιμο να κατατεθεί, ο ΣΥΡΙΖΑ κατέθεσε το δικό του, δημιούργησε έτσι μια πολύ μεγάλη δυσκολία και έδωσε στη συντηρητική παράταξη τη δυνατότητα να φύγει έξω από αυτή τη συζήτηση και να μην ψηφιστεί ποτέ αυτό το νομοσχέδιο. Άδικο έχω;
Θέλω να σας ρωτήσω πως βλέπεται την έλευση της ΤΡΟΙΚΑΣ στην Αθήνα, συναντιέται αύριο με τον κ. Στουρνάρα και αν βλέπετε να γίνεται πραγματική διαπραγμάτευση.
Σπύρος Λυκούδης : Η ΤΡΟΙΚΑ όπως σε κάθε άφιξή της φέρνει μαζί της και τα άγχη, σε εμάς, σε πολιτικό επίπεδο αλλά και στην κοινωνία, για το τι θα κάνει η Κυβέρνηση, πως θα ασκηθούν οι πιέσεις και πως αυτές οι πιέσεις θα έχουν αντανάκλαση στα κοινωνικά στρώματα που σήμερα ασφυκτιούν. Επομένως τα πράγματα είναι κάθε φορά επικίνδυνα, υπό μια έννοια όταν έρχεται η ΤΡΟΙΚΑ. Εγώ πιστεύω ότι διαπραγμάτευση γίνεται. Το πρόβλημα ξέρετε ποιό είναι κατά τη δική μου γνώμη, ότι και η Κυβέρνηση μπαίνει στη λογική που καταθέτει στο τραπέζι η ΤΡΟΙΚΑ, τη λογική των αριθμών, αυτή τη λαγνεία των αριθμών. Τίθεται εκτός συζήτησης το πολιτικό στοιχείο όλης της υπόθεσης, ότι υπάρχει δηλαδή μια κοινωνία που δεν αντέχει άλλο και με πολιτικούς τρόπους πρέπει να βρούμε διέξοδο από την κρίση. Μπαίνει πάλι στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων εάν τα δις πρέπει να είναι δύο ή θα είναι δυόμιση. Αυτή η ιστορία δεν οδηγεί πουθενά. Κάθε φορά που μια καταχρεωμένη χώρα συναντιέται με τους δανειστές της, τους οποίους εξακολουθεί να έχει ανάγκη γιατί χωρίς δανεικά δεν μπορεί να ζήσει, οι αριθμοί θα έχουν πάντα την χρεωμένη χώρα στη γωνία και όχι την ΤΡΟΙΚΑ. Ανησυχώ πολύ γιατί η διαπραγμάτευση όπως και να γίνει αν δεν πολιτικοποιηθεί αποτελέσματα δεν θα φέρει.
Κλείνοντας θα ήθελα τη γνώμη σας για την ατμόσφαιρα που έχει δημιουργηθεί μετά την δολοφονία των δυο νεαρών μελών της Χρυσής Αυγής και σε ποιο βαθμό πιστεύεται ότι θα επιρρεάσει τις πολιτικές εξελίξεις; Και αν έχετε ανησυχία για το ηλεκτρισμένο πολιτικά κλίμα που έχει δημιουργηθεί.
Σπύρος Λυκούδης :Έχω πολύ μεγάλη ανησυχία.
Κάποιοι παλαιότεροι λένε ότι τους θυμίζει την περίοδο που προηγήθηκε πριν την 21η Απριλίου του ‘67. Είναι βαρύ να το πεί κανείς αυτό;
Σπύρος Λυκούδης: Δεν ξέρω αν είναι βαρύ, αλλά στοιχεία τέτοια έχει πάντως. Το κλίμα είναι βαρύ. Όταν μπαίνεις στον κύκλο του αίματος το κλίμα αλλάζει. Δεν είναι πια ένα κλίμα αντιπαραθέσεων, ακόμα και εκρηκτικών αντιπαραθέσεων, σε επίπεδο κοινωνίας από αγανακτισμένους πολίτες. Όταν το κλίμα έχει να κάνει με όπλα και με αίμα αλλάζουν τα πάντα. Δεν ξέρω ποιός κρύβεται πίσω από αυτή την επίθεση, πίσω από αυτό το τραγικό γεγονός της δολοφονίας δύο νέων παιδιών. Το αν ήταν Χρυσαυγήτες ή όχι, είναι αστείο να το συζητάμε, όταν βλέπει κάποιος δύο νέα παιδία νεκρά. Ανεξάρτητα λοιπόν με το ποιός είναι από πίσω η στόχευση είναι προφανής είναι η ομαλότητα στη χώρα και η δημοκρατία. Άρα είναι να μην ανησυχεί κάποιος; Αν μπούμε στον κύκλο του αίματος που θα σταματήσει; Ξαναλέω αυτό που είπαμε εμείς ως ΔημΑρ και ευτυχώς το είπαν και όλα τα άλλα κόμματα σχεδόν, μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα στο Κερατσίνι. Να ορθώσουμε αρραγές μέτωπο υπεράσπισης της Δημοκρατίας και της ομαλότητας. Επομένως έχω μια ελπίδα ότι μπορεί αν ως χώρα, ως πολιτεία, ως δημοκρατία, ως πολιτικά κόμματα σταθούμε όρθιοι απέναντι στις ευθύνες μας, μπορεί αυτό το κύμα αίματος και βίας να ανακοπεί.
Καλημέρα κ.Λυκούδη, θα ξεκινήσω ζητώντας με απλά λόγια να μας πείτε το πολιτικό εύρος της διαφωνίας σας, όπως σήμερα περιγράφεται από πολλά δημοσιεύματα με τον Πρόεδρο του κόμματος τον κ.Κουβέλη. Αντιλαμβάνομαι καλά ότι εσείς είστε πιο κοντά στις διεργασίες που γίνονται για έναν κεντροαριστερό πόλο, ενώ υπάρχει μια άλλη πλευρά του κόμματος η οποία μπορεί να γλυκοκοιτάζει λίγο προς ΣΥΡΙΖΑ?
Σπύρος Λυκούδης: Καταρχήν να σας πω ότι θα προσπαθήσω να σας απαντήσω, χωρίς να θέλω να ξεφύγω από καμία δυσκολία. Γιατί καταλαβαίνεται ότι υπάρχουν δυσκολίες αυτές τις ώρες και σε μένα και στον τρόπο με τον οποίο επικοινωνώ πολιτικά με τον Φώτη αυτές τις ώρες, που είναι πολύ καλός μου φίλος. Προσωποποιείται η διαφωνία αυτή την ώρα, με βάση τα δημοσιεύματα ενώ δεν είναι έτσι. Εγώ εξέφρασα αντιρρήσεις στο σχέδιο των θέσεων που κατατέθηκε στην κεντρική επιτροπή για να κουβεντιάσουμε στην πορεία προς το συνέδριο.
Δεν είχατε απλώς αντιρρήσεις, χαρακτηρίσατε αποθέωση των αντιφάσεων.
Σπύρος Λυκούδης: Ναι, το σχέδιο. Αναφερόμουν στο κείμενο των θέσεων. Σε μια αποστροφή βέβαια, δεν ξεκίνησα και τελείωσα με αυτή τη φράση.
Είπατε ότι είναι και η πολιτική της ΔημΑρ αντιφατική αυτή την περίοδο και θέλω διευκρινήσεις.
Σπύρος Λυκούδης: κ. Χατζηνικολάου Το συνέδριο, όπως όλα τα συνέδρια όλων των κομμάτων σε όλο τον κόσμο, και πολύ περισσότερο τα συνέδρια της Αριστεράς, όταν αποτιμούν μία περίοδο που πέρασε –γιατί αυτό κάνει ένα συνέδριο- και προσδιορίζουν τις πολιτικές της επόμενης περιόδου που έρχεται, κουβεντιάζουν και η κουβέντα είναι ζωηρή. Διότι στις αποτιμήσεις ποτέ δεν είναι σύμφωνοι όλοι. ‘Όπως επίσης και ο προσδιορισμός της ακριβούς πολιτικής για το μέλλον επίσης δεν είναι απολύτως βέβαιο ότι θα βρίσκει σύμφωνους τους πάντες. Εκεί λοιπόν, σε αυτά τα δύο κομμάτια, εγώ έχω εκφράσει τη διαφωνία μου και όχι σε όλο το κείμενο των θέσεων που περιλαμβάνει εξαιρετικά κομμάτια σε άλλα θέματα. Εγώ λοιπόν αποτιμώ την περίοδο που πέρασε με διαφορετικό τρόπο, την είσοδο δηλαδή και την έξοδό μας από την κυβέρνηση, και έχω καταγράψει τη διαφωνία μου. Κυρίως μιλάω για την αποχώρηση, όχι ότι αυτή καθ’ αυτή ήταν το κακό σημείο στην πολιτική μας, όσο ο τρόπος και ο χρόνος που έγινε. Από κει και πέρα ο προσδιορισμός της δικής μου αντίληψης για το μέλλον περιλαμβάνει μία πιο ανοικτή ΔΗΜΑΡ στο διάλογο με άλλες δυνάμεις του διάσπαρτου χώρου της Κεντροαριστεράς. Δεν έχω δηλαδή ίδια γνώμη για την εκτίμηση της προηγούμενης περιόδου και έχω μια πιο ανοικτή αντίληψη για το τι πρέπει να κάνει το κόμμα μου στρατηγικά, για τον χώρο τον ενδιάμεσο. Δεν θεωρώ ότι είναι μικρά θέματα, είναι πολύ σοβαρά θέματα, αλλά δεν προσδιορίζω σε καμία περίπτωση τη διαφωνία μου με όρους ρήξης, κρίσης, διχασμού και ειλικρινά σας λέω ότι δεν είναι έτσι. Θα πάμε σε συνέδριο ζωντανό, δύσκολο συνέδριο, αντιπαραθέσεις θα υπάρχουν, εγώ είμαι απολύτως βέβαιος ότι όταν θα τελειώσει το συνέδριο η ΔΗΜΑΡ θα είναι ενωμένη όπως ήταν πάντα.
Η ερώτηση αφορά το ΠΑΣΟΚ. Πιστεύετε ότι πρέπει να μπει η Δημοκρατική Αριστερά σε συζήτηση με ΠΑΣΟΚ για τον νέο πόλο ή όχι;
Σπύρος Λυκούδης: Η Δημοκρατική Αριστερά στα δικά της κείμενα και στη δική της στρατηγική επιδίωξη περιλαμβάνει στο χώρο της Κεντροαριστεράς, την ελληνική σοσιαλδημοκρατία. Η ελληνική σοσιαλδημοκρατία ιστορικά είναι διαμορφωμένη μέσα από ένα κόμμα που την εξέφρασε, το ΠΑΣΟΚ. Σήμερα το ΠΑΣΟΚ ασκεί πολιτικές που η Δημοκρατική Αριστερά δεν συμφωνεί μαζί τους και συμμετέχει σε μια κυβέρνηση από την οποία η Δημοκρατική Αριστερά με διαφωνίες έφυγε. Υπ΄αυτή την έννοια, αντιλαμβάνομαι και δέχομαι τις επιφυλάξεις που έχει η πλειοψηφία της Κεντρικής Επιτροπής, ότι τούτων δεδομένων, δηλαδή με ένα ΠΑΣΟΚ που σήμερα ασκεί πολιτικές με τις οποίες δεν συμφωνούμε, πάρα πολύ δύσκολα θα μπορούσαμε να ταιριάξουμε σε αυτή την ανάγκη διεύρυνσης του χώρου. Η δική μου η ένσταση είναι ότι είναι υποχρεωτικό η Δημοκρατική Αριστερά να πάρει πρωτοβουλίες για να ανοίξει τη συζήτηση σε αυτό τον χώρο και να μην αφοπλίζεται από την αρχή η δυνατότητα διαλόγου.
Θέλω να σας ρωτήσω πως βλέπεται τον ΣΥΡΙΖΑ σήμερα, και αν βλέπετε δυνατότητα μετεκλογικών συνεργασιών στο μέλλον.
Σπύρος Λυκούδης : Έχω πει ξανά, και σε εσάς στο παρελθόν μιας και οι ερωτήσεις σας ανοίγουν μεγάλα θέματα, πως η Δημοκρατική Αριστερά έχει συνεργαστεί στο παρελθόν, με βάση την αντίληψη της για το τι χρειαζόταν η χώρα σε εκείνη τη φάση, με τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ, κόμματα κατά την αντίληψή μας ένοχα για το παρελθόν και για το παρόν. Πολύ περισσότερο μπορεί να συνεργαστεί με ένα άλλο κόμμα της Αριστεράς με το οποίο μας χωρίζουν βαθύτατες πολιτικές και στρατηγικές διαφορές. Το θέμα είναι σε ποιά βάση θα συνεργαστεί. Και ξαναλέω ακόμη μία φορά, με βάση τη σημερινή αντίληψη για τα πράγματα του ΣΥΡΙΖΑ, τα παρόντα και τα μέλλοντα, η δυνατότητα να συμπράξουμε είναι πάρα πολύ μικρή, έως ελάχιστη, έως απίθανη. Είναι βασικά μέσα στην πολιτική επιδίωξη κάθε κόμματος να επιχειρεί όχι μόνο να καταθέσει στην κοινωνία τη δική του πολιτική –εννοώ για τη ΔΗΜΑΡ- αλλά να προσπαθεί να επηρεάσει και άλλα κόμματα προς τη σωστή, κατά τη γνώμη της, κατεύθυνση. Μακάρι ο ΣΥΡΙΖΑ να ξαναδεί τις βασικές του στρατηγικές και τις βασικές του πολιτικές και να ανοίξει ένας δρόμος συνάντησης.
Πάντως εγώ κατάλαβα από την ομιλία σας ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν παίζει έντιμα απέναντι στη ΔημΑρ. Και να φέρομαι στην περικοπή της ομιλίας σας για το αντιρατσιστικό, όπου ο ΣΥΡΙΖΑ έλεγε ότι θα συνταχθεί μαζί σας, αλλά κατέβασε δικό του νομοσχέδιο.
Σπύρος Λυκούδη: κ. Χατζηνικολάου, μα συγνώμη άδικο έχω; Το έχω ζήσει στη Βουλή. Το αντιρατσιστικό είναι ένα νομοσχέδιο στο οποίο έπρεπε να συμπράξει ολόκληρος ο πολιτικός κόσμος. Αν μη τι άλλο έπρεπε να συμπράξουν τα κόμματα της Αριστεράς, ο ευρύτερος αριστερός δημοκρατικός κόσμος. Αλίμονο. Κατατέθηκε ένα σχέδιο, το σχέδιο του κ. Ρουπακιώτη, που όλοι αναγνώριζαν ότι είχε ενδιαφέρον και μπορούσε να το επεξεργαστεί το νομικό μας οπλοστάσιο και να το ισχυροποιήσει ακόμα περισσότερο. Το ΠΑΣΟΚ είπε ναι. Όταν ήταν έτοιμο να κατατεθεί, ο ΣΥΡΙΖΑ κατέθεσε το δικό του, δημιούργησε έτσι μια πολύ μεγάλη δυσκολία και έδωσε στη συντηρητική παράταξη τη δυνατότητα να φύγει έξω από αυτή τη συζήτηση και να μην ψηφιστεί ποτέ αυτό το νομοσχέδιο. Άδικο έχω;
Θέλω να σας ρωτήσω πως βλέπεται την έλευση της ΤΡΟΙΚΑΣ στην Αθήνα, συναντιέται αύριο με τον κ. Στουρνάρα και αν βλέπετε να γίνεται πραγματική διαπραγμάτευση.
Σπύρος Λυκούδης : Η ΤΡΟΙΚΑ όπως σε κάθε άφιξή της φέρνει μαζί της και τα άγχη, σε εμάς, σε πολιτικό επίπεδο αλλά και στην κοινωνία, για το τι θα κάνει η Κυβέρνηση, πως θα ασκηθούν οι πιέσεις και πως αυτές οι πιέσεις θα έχουν αντανάκλαση στα κοινωνικά στρώματα που σήμερα ασφυκτιούν. Επομένως τα πράγματα είναι κάθε φορά επικίνδυνα, υπό μια έννοια όταν έρχεται η ΤΡΟΙΚΑ. Εγώ πιστεύω ότι διαπραγμάτευση γίνεται. Το πρόβλημα ξέρετε ποιό είναι κατά τη δική μου γνώμη, ότι και η Κυβέρνηση μπαίνει στη λογική που καταθέτει στο τραπέζι η ΤΡΟΙΚΑ, τη λογική των αριθμών, αυτή τη λαγνεία των αριθμών. Τίθεται εκτός συζήτησης το πολιτικό στοιχείο όλης της υπόθεσης, ότι υπάρχει δηλαδή μια κοινωνία που δεν αντέχει άλλο και με πολιτικούς τρόπους πρέπει να βρούμε διέξοδο από την κρίση. Μπαίνει πάλι στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων εάν τα δις πρέπει να είναι δύο ή θα είναι δυόμιση. Αυτή η ιστορία δεν οδηγεί πουθενά. Κάθε φορά που μια καταχρεωμένη χώρα συναντιέται με τους δανειστές της, τους οποίους εξακολουθεί να έχει ανάγκη γιατί χωρίς δανεικά δεν μπορεί να ζήσει, οι αριθμοί θα έχουν πάντα την χρεωμένη χώρα στη γωνία και όχι την ΤΡΟΙΚΑ. Ανησυχώ πολύ γιατί η διαπραγμάτευση όπως και να γίνει αν δεν πολιτικοποιηθεί αποτελέσματα δεν θα φέρει.
Κλείνοντας θα ήθελα τη γνώμη σας για την ατμόσφαιρα που έχει δημιουργηθεί μετά την δολοφονία των δυο νεαρών μελών της Χρυσής Αυγής και σε ποιο βαθμό πιστεύεται ότι θα επιρρεάσει τις πολιτικές εξελίξεις; Και αν έχετε ανησυχία για το ηλεκτρισμένο πολιτικά κλίμα που έχει δημιουργηθεί.
Σπύρος Λυκούδης :Έχω πολύ μεγάλη ανησυχία.
Κάποιοι παλαιότεροι λένε ότι τους θυμίζει την περίοδο που προηγήθηκε πριν την 21η Απριλίου του ‘67. Είναι βαρύ να το πεί κανείς αυτό;
Σπύρος Λυκούδης: Δεν ξέρω αν είναι βαρύ, αλλά στοιχεία τέτοια έχει πάντως. Το κλίμα είναι βαρύ. Όταν μπαίνεις στον κύκλο του αίματος το κλίμα αλλάζει. Δεν είναι πια ένα κλίμα αντιπαραθέσεων, ακόμα και εκρηκτικών αντιπαραθέσεων, σε επίπεδο κοινωνίας από αγανακτισμένους πολίτες. Όταν το κλίμα έχει να κάνει με όπλα και με αίμα αλλάζουν τα πάντα. Δεν ξέρω ποιός κρύβεται πίσω από αυτή την επίθεση, πίσω από αυτό το τραγικό γεγονός της δολοφονίας δύο νέων παιδιών. Το αν ήταν Χρυσαυγήτες ή όχι, είναι αστείο να το συζητάμε, όταν βλέπει κάποιος δύο νέα παιδία νεκρά. Ανεξάρτητα λοιπόν με το ποιός είναι από πίσω η στόχευση είναι προφανής είναι η ομαλότητα στη χώρα και η δημοκρατία. Άρα είναι να μην ανησυχεί κάποιος; Αν μπούμε στον κύκλο του αίματος που θα σταματήσει; Ξαναλέω αυτό που είπαμε εμείς ως ΔημΑρ και ευτυχώς το είπαν και όλα τα άλλα κόμματα σχεδόν, μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα στο Κερατσίνι. Να ορθώσουμε αρραγές μέτωπο υπεράσπισης της Δημοκρατίας και της ομαλότητας. Επομένως έχω μια ελπίδα ότι μπορεί αν ως χώρα, ως πολιτεία, ως δημοκρατία, ως πολιτικά κόμματα σταθούμε όρθιοι απέναντι στις ευθύνες μας, μπορεί αυτό το κύμα αίματος και βίας να ανακοπεί.
