|
ΘΕΜΑ :
|
Συνέντευξη του προέδρου της ΔΗΜΑΡ, Φώτη Κουβέλη στη Web TV του
ΑΠΕ ΜΠΕ και στο δημοσιογράφο Μιχάλη Ψύλο.
 |
Κύριε
πρόεδρε, ευχαριστούμε πολύ που μιλάτε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ. Έχουν περάσει σχεδόν 5 μήνες
από την αποχώρηση της ΔΗΜΑΡ από την κυβέρνηση και η κίνησή σας αυτή εξακολουθεί
να προκαλεί ποικίλες αντιδράσεις. Ο πρωθυπουργός Α. Σαμαράς μιλώντας στο Μέγκα
είπε ότι λυπήθηκε πολύ για το γεγονός αυτό. Τι αισθανθήκατε όταν τον ακούσατε
να το λέει αυτό;
Πράγματι άκουσα τον πρωθυπουργό Α.
Σαμαρά να εκφράζει τη λύπη του για την αποχώρηση της Δημοκρατικής Αριστεράς από
την κυβέρνηση. Πρέπει να σας πω ότι η αποχώρηση της Δημοκρατικής Αριστεράς ήταν
το αποτέλεσμα μιας σειράς συμπεριφορών που είχαν σημειωθεί μέσα στο συνεργατικό
κυβερνητικό σχήμα. Η κυβέρνηση από την περίοδο του Φεβρουαρίου-Μαρτίου είχε
αρχίσει να αποκτά χαρακτηριστικά μονοκομματικής κυβέρνησης, με την έννοια ότι
τα όσα η Δημοκρατική Αριστερά έλεγε, υποστήριζε, προσπαθούσε να προωθήσει
-πάντοτε έχοντας στην πυρήνα της πολιτικής της επιλογής τη χώρα και την
κοινωνία- δεν γινόταν αποδεκτά. Δεν είχαμε επιλέξει να φύγουμε όταν μπήκαμε
στην κυβέρνηση. Όταν στηρίξαμε την κυβέρνηση τον Ιούλιο του 2012 το κάναμε από
θέση ευθύνης απέναντι στη χώρα και την κοινωνία. Μας ήταν εξαιρετικά εύκολο -ο
ελληνικός λαός μας είχε δώσει 6,3% και μας είχε εμπιστευθεί- να μετακινηθούμε
στα έδρανα της αντιπολίτευσης, όπου εκεί είναι ευρύχωρος και βολικός ο χώρος,
αλλά δεν το πράξαμε από θέση ευθύνης προς την κοινωνία και τη χώρα. Διότι αν
κάνουμε μια αναδρομή στον Ιούλιο του 2012, η Ελλάδα θα περιέπεπτε σε κατάσταση
πολιτικής αστάθειας με όποια συνεπαγωγή θα είχε και για την αστάθεια της
κοινωνίας, θα πηγαίναμε σε επανειλημμένες εκλογικές αναμετρήσεις και αυτό θα
ήταν ότι χειρότερο για την προσπάθεια που έπρεπε να κάνει η χώρα να κρατηθεί
στην ευρωζώνη, να μείνει στο ευρώ, να μην εκδιωχθεί και να μην περιέλθει και
στην κατάσταση της τυπικής χρεοκοπίας.
Το λέω αυτό γιατί εμείς δεν μπήκαμε
στην κυβέρνηση για να φύγουμε. Μπήκαμε για να δώσουμε λύσεις στο μεγάλο
πολιτικό, κοινωνικό και οικονομικό ζήτημα της χώρας. Αλλά απουσίαζε πια, από
κάποια στιγμή και μετά, ο κοινός πολιτικός τόπος μεταξύ της Δημοκρατικής
Αριστεράς και της Νέας Δημοκρατίας. Έτσι έλλειπε η συνεργατική διάθεση στο
πλαίσιο αυτής της κυβέρνησης και ήταν βάρος πια η Δημοκρατική Αριστερά για τον
κ. Σαμαρά.
Πως αλλιώς να ερμηνεύσω το γεγονός,
για να έλθω σε ένα δεύτερο ζήτημα, όταν ο κ. Σαμαράς για παράδειγμα στο θέμα
του μεγάλου ζητήματος του αντι-ρατσιστικού νομοσχεδίου, ενώ είχαμε συμφωνήσει
ότι θα έπρεπε να υπάρξει αυτός ο αντιρατσιστικός νόμος, την τελευταία στιγμή
ανέκρουσε πρύμνα για να δηλώσει ότι δεν χρειάζεται η χώρα μας αντιρατσιστικό
νομοθέτημα..
Πως αλλιώς να ερμηνεύσω το γεγονός
ότι ο κ. Σαμαράς, παρά τη γνωστή σε όλους αντίθεσή μας για τον τρόπο που αντιμετώπισε
τον δημόσιο ραδιοτηλεοπτικό φορέα -την ΕΡΤ- επέλεξε να εκδώσει Πράξη
Νομοθετικού Περιεχομένου μόνο με τις υπογραφές των υπουργών της ΝΔ.
Βεβαίως ήταν και πάρα πολλά άλλα. Για
παράδειγμα είχαμε μία προγραμματική συμφωνία σε σχέση με πολύ συγκεκριμένα
ζητήματα σπουδαίας σημασίας για τη χώρα μας. Να θυμίσω ότι είχαμε συμφωνήσει
για παράδειγμα ότι βεβαίως θα απελευθερώσουμε την ηλεκτρική ενέργεια, αλλά σε
καμία περίπτωση δεν θα εκποιηθεί η υποδομή της διανομής της ΔΕΗ. Δεν προλάβαμε
να φύγουμε από την κυβέρνηση και δέκα ημέρες μετά την αποχώρησή μας εκδόθηκε
απόφαση του υπουργικού συμβουλίου με βάση την οποία μπορεί να πουληθεί πια και
το δίκτυο διανομής της ηλεκτρικής ενέργειας, η υποδομή δηλαδή της ΔΕΗ, ένα
τεράστιο μέγεθος οικονομικής όσο και πολιτικής σημασίας. Υπήρχαν και πολλά άλλα
ζητήματα. Να θυμηθώ το ΕΕΤΗΔΕ
…το χαράτσι…
Το ειδικό τέλος στις
ηλεκτροδοτούμενες επιφάνειες - το χαράτσι όπως το λέει ο ελληνικός λαός. Είχαμε
συμφωνήσει ότι θα αποτελέσει αντικείμενο διαπραγμάτευσης με την τρόικα και θα έπρεπε
να μην επιβληθεί ξανά το χαράτσι. Δεν ετέθη για διαπραγμάτευση. Για να είμαι
απόλυτα ακριβής, ετέθη για να εγκαταλειφθεί ως θέμα μέσα σε λίγα λεπτά. Και
τρέχαμε μετά να μειώσουμε το τέλος αυτό, το χαράτσι, κατά 15% και να
εξαιρέσουμε από την υποχρέωση καταβολής του περίπου 300.000 οικογένειες, οι
οποίες δεν είχαν δυστυχώς ούτε έναν ενήλικα εργαζόμενο.
Κύριε πρόεδρε, θα έλεγα ότι ο
πρωθυπουργός διέψευσε πάντως δήλωσή σας ότι ήθελε να προκαλέσει τότε εκλογές,
αλλά ανέκρουσε πρύμνα μετά τις πιέσεις από την Ευρώπη. Ήθελε όντως να
προκαλέσει πρόωρες εκλογές;
Εξακολουθώ να έχω τη σταθερή εκτίμηση
ότι ο κ. Σαμαράς είχε την επιλογή να οδηγηθούν τα πράγματα σε εκλογές περί τον
μήνα Σεπτέμβριο, τον προηγούμενο Σεπτέμβριο. Βεβαίως θα επαναλάβω την έκφραση
ότι ανέκρουσε πρύμνα κάτω από τις πιέσεις, όσο και τις φωνές -σχηματικός ο
λόγος- των Ευρωπαίων και ειδικότερα της κ. Μέρκελ. Ήταν επιλογή.
Να θυμίσω άλλωστε και δηλώσεις πολύ
βασικών συνεργατών του πρωθυπουργού. Να θυμηθώ για παράδειγμα τη δήλωση του ΓΓ
της κυβέρνησης, ο οποίος είπε στον Κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο της ΔΗΜΑΡ, Ν.
Τσούκαλη ότι αν δεν ψηφίσετε τις συγκεκριμένες διατάξεις κάποιου νομοθετήματος
θα πάμε σε εκλογές.
Απουσίαζε πια από κάποιο σημείο και
μετά ο κοινός συνεργατικός πολιτικός τόπος. Εμείς προσπαθήσαμε να αποκρούσουμε
μέτρα, αποκρούσαμε κάποια, και να περιορίσουμε άλλα και να βελτιώσουμε
καταστάσεις. Μάλιστα αρνηθήκαμε να γίνουν αποδεκτά και μέτρα από αυτά που λέμε
προαπαιτούμενα για την εκταμίευση των δόσεων. Κρίσιμο μέγεθος οι δόσεις αναμφισβήτητα,
αλλά αποκρούσαμε τέτοια μέτρα.
Υπήρξαν μέτρα που επεβλήθησαν και δεν
είχαν σχέση με τις διεθνείς δεσμεύσεις της χώρας μας.
Κύριε
πρόεδρε, με το χέρι στην καρδιά, πιστεύετε 5 μήνες μετά, βοήθησε τον τόπο, αλλά
και τη ΔΗΜΑΡ η αποχώρησή σας από την κυβέρνηση;
Πιστεύω ότι ήταν μια πολύ
συγκεκριμένη πολιτική κίνηση, με συγκεκριμένο πολιτικό περιεχόμενο και νομίζω
ότι αυτό εκ των πραγμάτων ανέδειξε για άλλη μία φορά την υπευθυνότητα της
Δημοκρατικής Αριστεράς. Η αποχώρησή μας από την κυβέρνηση σε καμία περίπτωση
δεν σημαίνει και αποχώρηση από την προσπάθεια σωτηρίας της χώρας. Η θέση στην
οποία σήμερα βρισκόμαστε, με την ίδια υπευθυνότητα, χωρίς να μετακινούμεθα από
θέσεις που έχουν σχέση με την προσπάθεια για την έξοδο της Ελλάδας από την
κρίση, κάνουμε ότι είναι δυνατό και νομίζω ότι αυτή η ευθύνη μας, αυτή η
υπευθυνότητά μας καταγράφεται και καταγράφεται θετικά.
Είχατε
μια πολύ καλή προσωπική σχέση με τον πρωθυπουργό, τον κ. Σαμαρά. ανθρώπινη
σχέση θα έλεγα. Πιστεύετε σήμερα τον πρωθυπουργό όταν διαβεβαιώνει ότι δεν θα
ληφθούν άλλα οριζόντια μέτρα;
Πέρα και ανεξάρτητα από τις προθέσεις
που μπορεί να έχει ο κ. Σαμαράς για τη μη λήψη νέων μέτρων, νέα μέτρα δυστυχώς
θα υπάρξουν. Και βέβαια κρύβονται τα νέα μέτρα πίσω από τις διατυπώσεις του
τύπου διαρθρωτικά μέτρα, στοχευμένα μέτρα, κάθετα μέτρα, αλλά μέτρα θα
υπάρξουν. Το θέμα είναι ότι η κυβέρνηση έχει υποχρέωση να τα αποκρούσει αυτά τα
μέτρα. Και να τα αποκρούσει όχι γενικώς και αορίστως γιατί αυτά αφορούν σε
κάποια θέληση του ελληνικού λαού και μόνο. Βεβαίως και είναι θέληση του
ελληνικού λαού να μην υπάρξουν άλλα μέτρα, αλλά η οικονομική πραγματικότητα δεν
δικαιολογεί τη λήψη άλλων μέτρων. Διότι αυτά τα μέτρα εκτός από το γεγονός ότι
θα γονατίσουν την ελληνική κοινωνία, θα την επιβαρύνουν ακόμη περισσότερο, δεν
ωφελούν και για την προσπάθεια της οικονομικής ανάτασης της χώρας.
Συγκεκριμένα: Νέο μέτρο είναι ο
Ενιαίος Φόρος Ακινήτων και όπως προωθείται σήμερα στη Βουλή. Εμείς τι είπαμε,
για παράδειγμα, για τον νέο φόρο ακινήτων: Να μην είναι ενιαίος φόρος ακινήτων,
αλλά ενιαίος φόρος ακίνητης περιουσίας. Με την έννοια να συνυπολογίζεται το
σύνολο των περιουσιακών στοιχείων σε ακίνητα του κάθε πολίτη και εκεί να
επιβάλλεται ο φόρος με αναλογικότητα, προοδευτικότητα. Είναι άλλο πράγμα να
φορολογήσεις την μοναδική κατοικία που έχει ένας πολίτης και είναι για
παράδειγμα ένα τριάρι και είναι τελείως διαφορετικό ζήτημα να φορολογήσεις αυτή
την κατοικία συνυπολογίζοντας όμως και ποιά άλλα ακίνητα έχει ο πολίτης. Έτσι
λοιπόν νέα μέτρα είναι αυτά.
Νέο μέτρο θα είναι η άρση των
περιορισμών των ομαδικών απολύσεων, νέο μέτρο είναι αυτό που προωθείται με ένα
δεύτερο κύμα οριζόντιων απολύσεων στη δημόσια διοίκηση. Ναι μεν οι
μεταρρυθμίσεις είναι αναγκαίες, είναι χρήσιμες, αλλά με τον τρόπο που
προωθούνται γίνονται απορρυθμίσεις.
Πάντως
κύριε πρόεδρε, η αποχώρηση από την κυβέρνηση φαίνεται να προκαλεί κλυδωνισμούς
στο εσωτερικό του κόμματός σας, όπως φάνηκε στην τελευταία συνεδρίαση της
Κεντρικής Επιτροπής. Οδεύετε προς ένα δύσκολο συνέδριο το Δεκέμβριο. Ποιο είναι
το διακύβευμα αυτού του συνεδρίου;
Το θέμα της αποχώρησης της Δημοκρατικής
Αριστεράς από την κυβέρνηση αντιμετωπίστηκε από τα συλλογικά μας όργανα.
Βεβαίως η συζήτηση αν έπρεπε ή όχι επαναλήφθηκε λίγες ημέρες πριν. Αλλά η ΚΕ
είπε τότε με συντριπτική πλειοψηφία ότι ορθά αποχωρήσαμε από την κυβέρνηση για
τους λόγους που σας ανέφερα. Πριν λίγες ημέρες επανήλθε το θέμα γιατί σε ένα
μήνα περίπου θα πάμε στο συνέδριό μας. Δεν πρόκειται για κλυδωνισμό. Πρόκειται
για μία εκτίμηση που έχουν κάποια μέλη που ανήκουν στη μειοψηφία της ΚΕ ότι δεν
έπρεπε να αποχωρήσουμε, αλλά όχι γενικώς και αορίστως. Αυτό που ανέδειξε η
διαφορετική άποψη ήταν ότι δεν έπρεπε να αποχωρήσουμε τη δεδομένη στιγμή και
ότι θα έπρεπε πιο συστηματικά αυτό να έχει αναλυθεί και να έχει εξηγηθεί στον
ελληνικό λαό. Όμως σε ένα κόμμα δημοκρατικό όπως η ΔΗΜΑΡ είναι απόλυτα σεβαστές
οι διαφορετικές απόψεις, οι οποίες κρίνονται, αξιολογούνται μέσα στα συλλογικά
μας όργανα. Έτσι το συνέδριό μας θα αποφασίσει για όλα αυτά. Έχω την εκτίμηση
ότι με τις συλλογικές μας αποφάσεις μπορεί η ΔΗΜΑΡ να πορεύεται με σιγουριά, με
βεβαιότητα και να καταγράφεται κάθε ημέρα όλο και περισσότερο ως μία πολιτική
δύναμη ουσιαστικής παρουσίας στην πολιτική ζωή.
Πράγματι με την αποχώρησή μας από την
κυβέρνηση υπήρξε ένα κομμάτι των Ελλήνων πολιτών που ξαφνιάστηκε από την
επιλογή μας αυτή. Νομίζω όμως ότι αμέσως μετά, το σύνολο των πολιτών κατάλαβε
ποιοί ήταν οι λόγοι που οδήγησαν τη Δημοκρατική Αριστερά στο να αποχωρήσει από
την κυβέρνηση. Αποχωρήσαμε από την κυβέρνηση μετά από συγκεκριμένη απόφαση που
ελήφθη από τα συλλογικά μας όργανα και ελήφθη με πάρα πολύ μεγάλη πλειοψηφία.
Κύριε
πρόεδρε σε πολλούς έκανε πάντως μεγάλη εντύπωση ότι για πρώτη φορά
διαφοροποιήθηκε μετωπικά, θα έλεγα, από εσάς, ο πιο στενός συνεργάτης και φίλος
σας, ο Σπύρος Λυκούδης. Μήπως υπάρχει κίνδυνος διάσπασης στη ΔΗΜΑΡ;
Μακριά από κάθε σκέψη ένα τέτοιο
ενδεχόμενο. Δεν θα χρησιμοποιήσω δηλώσεις και θέσεις μελών της ΚΕ στη διάρκεια
της συγκεκριμένης συζήτησης ότι άλλο πράγμα η διαφορετικότητα των απόψεων και
άλλο πράγμα οι αποχωρήσεις. Όχι δεν υπάρχει κανένα τέτοιο πρόβλημα.
Η Δημοκρατική Αριστερά, δεν γίνεται
από πολλούς κατανοητό πως γίνεται να έχει αυτή τη δημοκρατική λειτουργία. Την
έχει αυτή τη δημοκρατική λειτουργία. Θα σας έλεγα ότι είναι στον πυρήνα της
λειτουργίας μας ο απόλυτος σεβασμός της αντίθετης άποψης. Βεβαίως πορευόμαστε
με βάση τις συλλογικές μας αποφάσεις. Σε καμία περίπτωση δεν υπάρχει ένα τέτοιο
ενδεχόμενο. Σε ότι αφορά τον Σπύρο Λυκούδη, τον πράγματι στενό συνεργάτη και
φίλο μου από τα παλιά, πρέπει να σας πω ότι του αναγνωρίζω το δικαίωμα να έχει
διαφορετική άποψη. Αν ήμουν στη θέση του θα έλεγα φίλος ο πρόεδρος, αλλά
φιλτάτη η άποψή μου.
Οι
διαφωνίες που διατυπώθηκαν στην ΚΕ εστιάστηκαν και στο θέμα του διαλόγου για
την ανασυγκρότηση της κεντροαριστεράς. Εσείς διαφωνείτε τόσο με την κίνηση των
58 όσο και με τη συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ; Σε ποιους λέτε ναι;
Εμείς από την ίδρυση της Δημοκρατικής
Αριστεράς έχουμε στρατηγικό στόχο τη συγκρότηση του πόλου του δημοκρατικού
σοσιαλισμού, με την έννοια της συστράτευσης, της συμπαράταξης δυνάμεων του
σοσιαλισμού, της δημοκρατικής αριστεράς, της οικολογίας, της σοσιαλδημοκρατίας
αλλά και κάθε προοδευτικού πολίτη, που αντιλαμβάνεται ότι αυτός ο χώρος πρέπει
να εκφραστεί και κυρίως να δώσει πολιτική απάντηση σε όλα εκείνα που αφορούν τη
συγκεκριμένη κατάσταση της χώρας και της κοινωνίας.
Είπαμε όμως ότι αυτή η συγκρότηση δεν
θα γίνει ούτε με συναντήσεις κορυφής, αλλά ούτε και ερήμην των πολιτικών
στοιχείων που πρέπει να συνυπολογίζουμε και κυρίως να τα εξασφαλίζουμε αυτά τα
πολιτικά στοιχεία για να συγκροτήσουμε μια συγκεκριμένη πολιτική βάση πάνω στην
οποία θα συγκροτηθεί ο πόλος του δημοκρατικού σοσιαλισμού.
Σε ότι αφορά το κείμενο των 58 είναι
μια πρόσκληση σε ένα διάλογο, αλλά χωρίς συγκεκριμένη αναφορά στην πολιτική,
κοινωνική πραγματικότητα και τις ανάγκες της χώρας, χωρίς καμία αναφορά στην
ασκούμενη κυβερνητική πολιτική.
Δεν θα συγκροτηθεί ο χώρος του δημοκρατικού
σοσιαλισμού ερήμην των στοιχείων που προσδιορίζουν την οικονομική και την
πολιτική πραγματικότητα.
Θα έλεγα ότι η πρόσκληση αυτή είναι
ένα κάλεσμα για να συγκροτήσουμε ένα κοινό ψηφοδέλτιο για τις ευρωεκλογές ΠΑΣΟΚ
-Δημοκρατικής Αριστεράς και όποιες άλλες δυνάμεις μπορούν να συναριθμηθούν.
Αυτό είναι το ζητούμενο; Όταν το ΠΑΣΟΚ με τη σημερινή συγκεκριμένη πολιτική του
έκφραση έχει κάνει προγραμματική συμφωνία με τη ΝΔ και μάλιστα προγραμματική
συμφωνία με στρατηγική βάθους, είναι δυνατόν η Δημοκρατική Αριστερά με τις
συγκεκριμένες θέσεις να προσέλθει σε μια τέτοια συνύπαρξη και μάλιστα σε κοινό
ευρωψηφοδέλτιο; Αυτά είναι άκρως αντιφατικά.
Εμείς όπως γνωρίζει όλος ο ελληνικός
λαός είμαστε σε διαρκή και ανοικτό διάλογο-ήδη έχουν αρχίσει δυνάμεις του χώρου
της σοσιαλδημοκρατίας να συμπαρατάσσονται στην προσπάθεια αυτή και θεωρώ ότι
αυτή η δική μας κίνηση, αυτή η πορεία δίνει τα πρώτα σημαντικά αποτελέσματα του
χώρου του δημοκρατικού σοσιαλισμού. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η ΚΕ με
πολύ μεγάλη πλειοψηφία είπε ότι πέρα από αυτή την πρόσκληση, πέρα από την
συνύπαρξη και συμπαράταξη σε κοινό ευρωψηφοδέλτιο με το ΠΑΣΟΚ, εμείς
πορευόμαστε για να συγκροτήσουμε αυτό το χώρο. Και τον συγκροτούμε.
Πως
είναι οι σχέσεις σας με τον ΣΥΡΙΖΑ σήμερα; Ο κ. Τσίπρας μιλώντας στο Τέξας
τόνισε κατηγορηματικά ότι μια έξοδος από την ευρωζώνη θα ήταν καταστροφική.
Μήπως αρχίζει να διαμορφώνεται μια διάθεση συγκερασμού και προσέγγισης;
Με τα (τωρινά) πολιτικά δεδομένα δεν
υπάρχει δυνατότητα αυτής της συνεργασίας. Διότι ο ΣΥΡΙΖΑ αντιφάσκει, αιωρείται.
Αιωρείται ανάμεσα στη μονομερή καταγγελία, την επαναδαπραγμάτευση, στη στάση
πληρωμών, στο ενδεχόμενο της φυγής από την ευρωζώνη αλλά μέσα στην Ευρωπαϊκή
Ένωση. Θα μπορούσα να προσθέσω και άλλες επιλογές του ΣΥΡΙΖΑ που κατά καιρούς
έχει διατυπώσει. Δεν είναι αυτή την ώρα η προγραμματική και πολιτική στάση του
ΣΥΡΙΖΑ εκείνη που μπορεί να διαμορφώσει την όποια επιλογή για συνεργασία μαζί
του.
Μετεκλογικά
ίσως;
Είναι μια ερώτηση εργασίας που κάνετε
και ως τέτοια την αντιμετωπίζω. Σας είπα ότι εκείνο το οποίο κρίνεται και
αξιολογείται είναι το πως συμπεριφέρεται, ποια πολιτική άποψη έχει ο ΣΥΡΙΖΑ.
Και η πολιτική άποψη και θέση που έχει ο ΣΥΡΙΖΑ για τα παρόντα, αλλά και για
όλα εκείνα που αφορούν την ύστερη μνημονιακή ή μεταμνημονιακή Ελλάδα είναι
άκρως αντιφατικά. Για αυτό και χρησιμοποίησα πριν από λίγο καιρό την έκφραση
ότι πρόκειται για ένα εκκρεμές πολιτικής άποψης που δεν επιτρέπει τον εντοπισμό
του τι θέλει ο ΣΥΡΙΖΑ.
Και
μια τελευταία ερώτηση κ. πρόεδρε, προσωπική αλλά και πολιτική συνάμα. Τον
Μάρτιο του 2015 λήγει η θητεία του κ. Παπούλια στην προεδρία της Δημοκρατίας.
Το όνομά σας ακούγεται πολύ ως πιθανού διαδόχου του. Θα λέγατε το «ναι» αν σας
πρότειναν όλα τα κόμματα ή τα περισσότερα; Και με βάση το ότι δεν θέλετε
πρόωρες εκλογές;
Σας
ευχαριστώ για το ερώτημα, αλλά ας το αποσαφηνίσω. Εκείνο που καταγράφει τις
επιλογές μου και τις δεσμεύει νομίζω θετικά, είναι η προσπάθειά μου για την
πολιτική που πρέπει να ασκεί η Δημοκρατική Αριστερά, για τη συμβολή της στην
αντιμετώπιση των μεγάλων προβλημάτων της χώρας, της κοινωνίας. Δεν προσωποποιώ
ποτέ την πολιτική μου στάση. Εκείνο που έχω ως σχέδιο και ως σχεδιασμό είναι να
μπορέσει η χώρα να πάει μπροστά. Να μπορέσει η χώρα να ξεφύγει από εκείνα που
είναι πάρα πολύ δύσκολα. Και για να πάει η χώρα μπροστά θεωρώ ότι πολύ
σημαντικό πράγμα είναι η συμβολή της υπεύθυνης πολιτικής δύναμης, που λέγεται
Δημοκρατική Αριστερά.
