Αριστερά και ανεδαφικά. Μια κριτική του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ
Του Πάνου Καζάκου, NEA, 18.5.12
Η δημόσια συζήτηση μετά τις εκλογές κυριαρχήθηκε από τη δαιμονοποίηση της τακτικής του ΣΥΡΙΖΑ. Απαίτησαν από αυτόν «να αναλάβει τις ευθύνες του», δηλαδή να απεμπολήσει την προγραμματική δέσμευσή του για καταγγελία του «Μνημονίου». Από τη σκοπιά αυτή, η ηθική (ή ό,τι απέμεινε από πολιτική ηθική στον τόπο) ήταν με το μέρος του ΣΥΡΙΖΑ. Οχι όμως η οικονομική λογική και το δημόσιο συμφέρον. Πράγματι, το πρόβλημα δεν είναι η μετεκλογική τακτική του ΣΥΡΙΖΑ αλλά η ποιότητα του προγράμματός του: οι βασικές θέσεις και η ορολογία του αντανακλούν κυρίως ένα ιδιότυπο μείγμα αναπαλαιωμένων αντικαπιταλιστικών ρητορικών σχημάτων και πατερναλιστικού κρατισμού! Είναι προϊόν της συμμετοχής εν πολλοίς εξτρεμιστικών «συνιστωσών». Αν επιχειρηθεί η εφαρμογή τους θα οδηγήσουν τη χώρα σε περιπέτειες. Αναμφίβολα ο ΣΥΡΙΖΑ αναπαλαιώνει τον λαϊκισμό του 1980 με αναφορές στο συνεταιριστικό κίνημα, την κρατική ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής, τη δημοψηφισματική δημοκρατία κ.ά. Πρέπει, διακηρύσσει το πρόγραμμα ενδεικτικά,«να επιστρέψουν στο Δημόσιο οι Επιχειρήσεις και Οργανισμοί που έχουν εν μέρει ή συνολικά ιδιωτικοποιηθεί (ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΟΣΕ, ΕΛΤΑ, ΕΥΔΑΠ, Μέσα Μεταφοράς)».
