ΔΗΜΑΡ: Ένα βήμα πίσω... δύο βήματα μπροστά (;)
Γιάννης Μεϊμάρογλου, 11/11/2012
Η πολιτική κρίνεται -τελικά- επί της ουσίας. Και αυτή η ουσία, ακόμα κι αν πρόσκαιρα επισκιασθεί, δεν μπορεί ν’ αλλάξει ούτε με συνδικαλιστικά τερτίπια και αστερίσκους, ούτε βέβαια και με τη μετατροπή της Βουλής σε... πανσπουδαστικό συνέδριο!
Η ουσία, λοιπόν, είναι ότι στη Δημοκρατική Αριστερά υπάρχει μια ευρεία πλειοψηφία -όπως κι αν εκφράστηκε για το θέμα της στάσης απέναντι στα εργασιακά- που στηρίζει τη συμμετοχή του κόμματος στην κυβέρνηση «εθνικής συνευθύνης» και την προσπάθειά της να βγάλει τη χώρα από το σημερινό αδιέξοδο. Η ουσία επίσης είναι ότι στην ελληνική Βουλή υπάρχει μια καθαρή πλειοψηφία που επιδιώκει την παραμονή της Ελλάδας στην Ευρώπη και την ευρωζώνη, στη βάση μιας συμφωνίας με τους δανειστές μας που θα εξασφαλίζει το σεβασμό των διεθνών δεσμεύσεων της χώρας, σε συνδυασμό με την προσπάθεια ανάκαμψης της οικονομίας και στήριξης της κοινωνίας. Και η ουσία είναι ακόμα ότι την επώδυνη προσπάθεια για την έξοδο από την κρίση, στηρίζει και μια κοινωνική πλειοψηφία που θέλει η έξοδος αυτή να γίνει από τη μπροστινή πόρτα και όχι από την πίσω!
Είναι αλήθεια ότι η Δημοκρατική Αριστερά αιφνιδιάστηκε -ψυχολογικά και συναισθηματικά πιο πολύ- από την επιμονή και την αδιαλλαξία της τρόικας στα εργασιακά και στάθηκε αμήχανα μπροστά στο συνολικό πακέτο μέτρων. Αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος που η ΚΕ της περασμένης Δευτέρας συναποφάσισε -μαζί με το «παρών»- και το «ναι» στον προϋπολογισμό, σε μια προσπάθεια να πατσίσει τις κυβερνητικές της ευθύνες με τις αριστερές της ευαισθησίες! Αποδεικνύεται, ωστόσο, ότι η υπερψήφιση του πακέτου και του κρατικού προϋπολογισμού για το ’13, δεν είναι παρά η αρχή του δρόμου και της αποστολής αυτής της κυβέρνησης. Γι αυτό άλλωστε είχε επισημανθεί και η ανάγκη να τελειώνουμε με τα μέτρα μια ώρα αρχύτερα... Η κύρια αποστολή της τρικομματικής κυβέρνησης συνεργασίας, αρχίζει από τη Δευτέρα το πρωί! Αρχίζει δηλαδή η προσπάθεια για την υλοποίηση όλων αυτών των μεταρρυθμίσεων που... σκαλώνουν, δεκαετίες τώρα, στη λυσσαλέα αντίσταση των μεγάλων και μικρών «κεκτημένων». Μιλάμε για τις μεταρρυθμίσεις που αφορούν το χτύπημα της φοροδιαφυγής, της διαφθοράς και της γραφειοκρατίας, που αφορούν το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων, τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας με όρους παραγωγής και ποιότητας, το ξεπέρασμα της κρίσης με όρους ανάπτυξης.
Στην κυβέρνηση που θ’ αναλάβει να φέρει σε πέρας ένα τόσο δύσκολο έργο, η συμμετοχή της ΔΗΜΑΡ δεν μπορεί να είναι συμβολική. Πρέπει να διεκδικήσει και ν’ αναλάβει περισσότερες ευθύνες σε όλα τα επίπεδα, αναλαμβάνοντας ταυτόχρονα και τις πρωτοβουλίες που θα αλλάξουν τη σημερινή συγκρότηση και δομή του κράτους, αλλά και τη νοοτροπία της κοινωνίας, που μας οδήγησαν ως εδώ.
Στην υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων αυτών, ο ρόλος της ΔΗμοκρατικής (Μεταρρυθμιστικής) Αριστεράς, δεν μπορεί παρά να είναι αποφασιστικός! Το αμήχανο "ΠΑΡΩΝ" στο πακέτο μέτρων, μαζί με το υπεύθυνο "ΝΑΙ" στον προϋπολογισμό, πρέπει να ακολουθήσει και ένα -βροντερό αυτή τη φορά- ΠΑΡΩΝ στη μεγάλη μεταρρυθμιστική προσπάθεια που οφείλει να προωθήσει η τρικομματική κυβέρνηση!
Η ουσία, λοιπόν, είναι ότι στη Δημοκρατική Αριστερά υπάρχει μια ευρεία πλειοψηφία -όπως κι αν εκφράστηκε για το θέμα της στάσης απέναντι στα εργασιακά- που στηρίζει τη συμμετοχή του κόμματος στην κυβέρνηση «εθνικής συνευθύνης» και την προσπάθειά της να βγάλει τη χώρα από το σημερινό αδιέξοδο. Η ουσία επίσης είναι ότι στην ελληνική Βουλή υπάρχει μια καθαρή πλειοψηφία που επιδιώκει την παραμονή της Ελλάδας στην Ευρώπη και την ευρωζώνη, στη βάση μιας συμφωνίας με τους δανειστές μας που θα εξασφαλίζει το σεβασμό των διεθνών δεσμεύσεων της χώρας, σε συνδυασμό με την προσπάθεια ανάκαμψης της οικονομίας και στήριξης της κοινωνίας. Και η ουσία είναι ακόμα ότι την επώδυνη προσπάθεια για την έξοδο από την κρίση, στηρίζει και μια κοινωνική πλειοψηφία που θέλει η έξοδος αυτή να γίνει από τη μπροστινή πόρτα και όχι από την πίσω!
Είναι αλήθεια ότι η Δημοκρατική Αριστερά αιφνιδιάστηκε -ψυχολογικά και συναισθηματικά πιο πολύ- από την επιμονή και την αδιαλλαξία της τρόικας στα εργασιακά και στάθηκε αμήχανα μπροστά στο συνολικό πακέτο μέτρων. Αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος που η ΚΕ της περασμένης Δευτέρας συναποφάσισε -μαζί με το «παρών»- και το «ναι» στον προϋπολογισμό, σε μια προσπάθεια να πατσίσει τις κυβερνητικές της ευθύνες με τις αριστερές της ευαισθησίες! Αποδεικνύεται, ωστόσο, ότι η υπερψήφιση του πακέτου και του κρατικού προϋπολογισμού για το ’13, δεν είναι παρά η αρχή του δρόμου και της αποστολής αυτής της κυβέρνησης. Γι αυτό άλλωστε είχε επισημανθεί και η ανάγκη να τελειώνουμε με τα μέτρα μια ώρα αρχύτερα... Η κύρια αποστολή της τρικομματικής κυβέρνησης συνεργασίας, αρχίζει από τη Δευτέρα το πρωί! Αρχίζει δηλαδή η προσπάθεια για την υλοποίηση όλων αυτών των μεταρρυθμίσεων που... σκαλώνουν, δεκαετίες τώρα, στη λυσσαλέα αντίσταση των μεγάλων και μικρών «κεκτημένων». Μιλάμε για τις μεταρρυθμίσεις που αφορούν το χτύπημα της φοροδιαφυγής, της διαφθοράς και της γραφειοκρατίας, που αφορούν το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων, τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας με όρους παραγωγής και ποιότητας, το ξεπέρασμα της κρίσης με όρους ανάπτυξης.
Στην κυβέρνηση που θ’ αναλάβει να φέρει σε πέρας ένα τόσο δύσκολο έργο, η συμμετοχή της ΔΗΜΑΡ δεν μπορεί να είναι συμβολική. Πρέπει να διεκδικήσει και ν’ αναλάβει περισσότερες ευθύνες σε όλα τα επίπεδα, αναλαμβάνοντας ταυτόχρονα και τις πρωτοβουλίες που θα αλλάξουν τη σημερινή συγκρότηση και δομή του κράτους, αλλά και τη νοοτροπία της κοινωνίας, που μας οδήγησαν ως εδώ.
Στην υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων αυτών, ο ρόλος της ΔΗμοκρατικής (Μεταρρυθμιστικής) Αριστεράς, δεν μπορεί παρά να είναι αποφασιστικός! Το αμήχανο "ΠΑΡΩΝ" στο πακέτο μέτρων, μαζί με το υπεύθυνο "ΝΑΙ" στον προϋπολογισμό, πρέπει να ακολουθήσει και ένα -βροντερό αυτή τη φορά- ΠΑΡΩΝ στη μεγάλη μεταρρυθμιστική προσπάθεια που οφείλει να προωθήσει η τρικομματική κυβέρνηση!