Τρίτη 20 Νοεμβρίου 2012

ΠΟΙΟΙ ΘΕΛΟΥΝ ΤΙΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ; του Παναγιώτη Χατζηγεωργίου


ΠΟΙΟΙ ΘΕΛΟΥΝ ΤΙΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ;

Η παρούσα Κυβέρνηση «κληρονόμησε» το Μνημόνιο 2, που υπέγραψε η προηγούμενη Κυβέρνηση Παπαδήμου και προέβλεπε 15.000 απολύσεις εντός του 2012 και 150.000 απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων έως το 2015.
Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ είχε καταψηφίσει τα Μνημόνια, το Μεσοπρόθεσμο και τους σχετικούς εφαρμοστικούς νόμους.  Δήλωνε όμως ταυτόχρονα πως τα ήδη ψηφισθέντα Μνημόνια δεσμεύουν τη χώρα. Αυτό δεν ήταν ραγιαδισμός, όπως ορισμένοι θέλουν ελαφρά τη καρδία να εμφανίζουν. Ήταν πολιτικός ρεαλισμός. Το κράτος έχει συνέχεια. Οι επόμενες Κυβερνήσεις δεσμεύονται. Ισχυρίζονταν η ΔΗΜΑΡ πως θα πρέπει η επόμενη Κυβέρνηση να επαναδιαπραγματευθεί και να αλλάξει δυσμενείς όρους του Μνημονίου.
Από την πρώτη στιγμή αντιταχθήκαμε στις απολύσεις και τη σχεδιαζόμενη εργασιακή εφεδρεία στο Δημόσιο με συγκεκριμένη βάσιμη επιχειρηματολογία. Πιστεύαμε και πιστεύουμε ότι μαζικές οριζόντιες απολύσεις στο Δημόσιο:
-          θα οδηγήσουν σε πλήρη διάλυση των δομών και υπηρεσιών Δημοσίου και Τοπικής Αυτοδιοίκησης
-           θα απομακρυνθούν μεταξύ των άλλων άξιοι και ικανοί υπάλληλοι που είναι αναγκαίοι
-          θα πολλαπλασιαστεί ραγδαία η ήδη καλπάζουσα ανεργία και θα υπάρξει κοινωνική έκρηξη
-           θα επέλθει περαιτέρω επιδείνωση της έλλειψης ρευστότητας στην αγορά και θα είναι η χαριστική βολή για τη Δημόσια Διοίκηση, αλλά και την κοινωνική συνοχή
Οι θέσεις μας για μη απολύσεις στο Δημόσιο καταγράφηκαν στην προγραμματική συμφωνία των τριών κομμάτων που στηρίζουν την Κυβέρνηση. Το δύσκολο ήταν να το αποδεχθεί και η Τρόϊκα. Το έργο αυτό ανέλαβαν η ΔΗΜΑΡ και ο Υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης Αντώνης Μανιτάκης.
Με ακλόνητα επιχειρήματα ότι:
-          καμία μεταρρύθμιση στο Δημόσιο δεν μπορεί να προχωρήσει υπό καθεστώς φόβου και επικείμενων απολύσεων
-          με τις αποχωρήσεις υπαλλήλων λόγω συνταξιοδότησης, τις προσλήψεις σε αναλογία 1 προς 5 ή προς 10 και ένα πρόγραμμα συνταξιοδοτικής ωρίμανσης, το 2015 ο δημόσιος τομέας θα είναι μικρότερος κατά το 1/3
 Ο Αντώνης Μανιτάκης πέτυχε να πείσει την Τρόϊκα να μη επιμείνει στις αξιώσεις της. ΘΑ  ΚΑΤΑΓΡΑΦΕΙ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΩΣ Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΠΟΥ ΑΠΕΤΡΕΨΕ ΤΙΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ.
Παρουσίασε ένα χρονοδιάγραμμα και διαδικασίες διοικητικής μεταρρύθμισης με αξιολόγηση φορέων και προσωπικού που ολοκληρώνεται τους προσεχείς μήνες.
Πέτυχε να επιλεγεί στο μεσοπρόθεσμο η μέθοδος της κινητικότητας ενός συγκεκριμένου αριθμού υπαλλήλων αντί των απολύσεων, όπως εκβιαστικά αξίωνε η τρόικα τις τελευταίες μέρες.
Με την κινητικότητα τίθενται σε προσωρινή διαθεσιμότητα περίπου 2.000 υπάλληλοι με σκοπό να επανενταχθούν το συντομότερο σε άλλες θέσεις εργασίας καλύπτοντας κενά σε υπηρεσίες που όντως έχουν έλλειψη προσωπικού. Τα κριτήρια για το ποιοι θα μετακινηθούν είναι απολύτως αντικειμενικά. Η μετάταξη τους σε άλλες θέσεις θα γίνει επίσης αντικειμενικά από τριμελή επιτροπή (αντιπρόεδρος ΑΣΕΠ, εκπρόσωποι υπουργείων Διοικ. Μεταρρύθμισης και Οικονομικών).
Παράλληλα:
-          απολύονται επίορκοι
-           τίθενται άμεσα σε αργία υπάλληλοι που έχουν παραπεμφθεί σε ποινικά δικαστήρια και πειθαρχικά συμβούλια για βαριά ποινικά αδικήματα και  βαριές πειθαρχικές παραβάσεις.
Την κρίσιμη αυτή ώρα, που οι πάντες συνομολογούν πως το Δημόσιο είναι ο μεγάλος ασθενής και δεν μπορεί να συνεχίσει να λειτουργεί με τις γνωστές παθογένειές του, κάποιοι τολμούν να προτείνουν μεταρρυθμίσεις, αλλαγές και τομές. Κάποιοι τολμούν να δώσουν λύσεις. Να αποτρέψουν νεοφιλελεύθερες πολιτικές που δεν αποτελούν λύση, αλλά επιδεινώνουν προβλήματα.
Ναι πράγματι η αξιολόγηση και η κινητικότητα ξεβολεύει πολλούς.
Ναι πράγματι υπάρχουν «συνδικαλιστές» που αντιδρούν. Καταλαμβάνουν παιδικούς σταθμούς, ΚΕΠ και αμαξοστάσια. Ναι οι «συνδικαλιστές» διαλαλούν πως θα σώσουν έτσι την Τοπική αυτοδιοίκηση !!!
Οι ανησυχίες των υπαλλήλων είναι απολύτως δικαιολογημένες. Δεν έχουν καμία εμπιστοσύνη στο φαύλο και διεφθαρμένο κράτος. Δεν τους αρκεί ενδεχομένως ότι εγγύηση γι αυτούς αποτελεί η εντιμότητα και ακεραιότητα ενός Αντώνη Μανιτάκη, το αδιαμφισβήτητο ήθος και το πολιτικό ανάστημα ενός Φώτη Κουβέλη, οι καλές προθέσεις της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ.
 Είναι όμως απολύτως αδικαιολόγητος ο τρόπος αντίδρασης συνδικαλιστών που συνειδητά ή όχι δεν θέλουν να αλλάξει τίποτε στο Δημόσιο.  Παραπληροφορούν και παρασύρουν με κραυγές υπαλλήλους που εμφορούνται από το φόβο του άγνωστου, της πτωχοποίησης, της ανεργίας.
Πίσω τους συμπαρατάσσονται εκπρόσωποι της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Πολλοί από αυτούς προσλάμβαναν από τα παράθυρα, διατηρούσαν παράνομα στους ΟΤΑ συμβασιούχους που είχαν λήξει οι συμβάσεις τους για καθαρά ρουσφετολογικούς και πελατειακούς λόγους. Αμφιβάλει κανείς ότι αν δεν είχε ενσκήψει η κρίση σήμερα με τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις των συνδικαλιστών, τη στήριξη της  παραδοσιακής Αριστεράς (ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ) και την αποδοχή των αιτημάτων από τους «πρόθυμους» ΟΤΑ, θα ήταν μόνιμοι ακόμη και όσοι δούλευαν στα STAGE και θα νομιμοποιούνταν όσοι δουλεύουν σήμερα στα πεντάμηνα !!!
Οι πολιτικές δυνάμεις και οι συνδικαλιστικές ηγεσίες βρίσκονται ενώπιος ενωπίω. Θα πρέπει να πάρουν καθαρή θέση:
- είναι υπέρ της στασιμότητας και της παθογένειας στο Δημόσιο ναι ή όχι;
- θέλουν αλλαγές και μεταρρυθμίσεις ναι ή όχι;
- με τη στάση και συμπεριφορά τους να μπλοκάρουν τις διαδικασίες κινητικότητας και μετατάξεων είναι υπέρ ή κατά των εργαζομένων;
- επιβραβεύοντας και στηρίζοντας το υπάρχον σύστημα, οδηγούν σε κατάρρευση τις δημόσιες και δημοτικές επιχειρήσεις, οδηγούν σε απολύσεις ναι ή όχι;
Η κοινωνία έχει ήδη απαντήσει σε αυτά τα ερωτήματα. Για όσους δεν το κατάλαβαν ακόμη η συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου βρίσκεται πιο μπροστά από τις δυνάμεις εκείνες που επιδιώκουν τη  στασιμότητα και την οπισθοδρόμηση.

                                                                        Παναγιώτης Χατζηγεωργίου
                                                   Δικηγόρος – Γραμματέας ΝΕ Δράμας ΔΗΜΑΡ