Η εικόνα της" καθαρής" αριστερής λύσης (με πιθανή συνεργασία των Ανεξ.Ελλήνων του Καμένου) που προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ αρχίζει να ξεθωριάζει επιταχυνόμενη από τις συνεχείς παλινδρομήσεις του, τις "μπαρούφες" που εκτοξεύουν στελέχη του αλλά και την ταύτισή του πλέον με τις χειρότερες μέρες του Ανδρέα Παπανδρέου.
Από πού να αρχίσει και που να τελειώσει κανείς;
Από την αμφισβήτηση της δεδηλωμένης στη βουλή;
Από την υπεράσπιση των προνομίων των υπαλλήλων της βουλής;
Από την δήλωση του Λαφαζάνη ότι "δεν είμαστε έτοιμοι να κυβερνήσουμε";
Από την ομιλία βουλευτή ότι να παρακαλάνε οι βουλευτές της συγκυβέρνησης να μην έχουν το τέλος του πρεσβευτή των ΗΠΑ στη Λιβύη;
Από την την υπεράσπιση πολιτών που προπηλάκισαν τον Γερμανό πρόξενο;
Από την στήριξη του ¨κινήματος" στα πανεπιστήμια ενάντια στην εκλογή νέων πρυτανικών αρχών;
Από την στήριξη σε κινήματα τύπου "δεν πληρώνω";
Από την ομιλία βουλευτή που αποκάλεσε τον Σόιμπλε κουτσό;
Από την τακτική του λέμε ναι σε όσους διαμαρτύρονται άσχετα από τα προνόμια που επιζητούν να κατέχουν αλλά λέμε όχι σε όλα όσα αποτελούν μεταρρυθμίσεις αναγκαίες για τη χώρα γιατί αυτή είναι η τακτική που εφάρμοζε πάντα η αντιπολίτευση σε αυτή τη χώρα;
Από την άρνηση στο κλείσιμο ή τις συγχωνεύσεις σχολείων, νοσοκομείων, κλινικών, δημόσιων οργανισμών;
Από την άρνηση οποιασδήποτε κινητικότητας υπαλλήλων ή οποιασδήποτε ιδιωτικοποίησης ή αξιοποίησης του δημόσιου πλούτου η οποία αμέσως βαφτίζεται ξεπούλημα, εκποίηση..κλπ;
Από την στοχοποίηση της επιχειρηματικότητας και το διαρκές σύνθημα την κρίση να πληρώσει η ολιγαρχία σαν να μην είδανε ποτέ το πάρτι στις δημόσιες προμήθειες και τα δημόσια έργα, τις μαϊμού συντάξεις , τα υπέρογκα εφάπαξ, τις σκανδαλώδεις πρόωρες συνταξιοδοτήσεις, τις υπερστελεχομένες δημόσιες υπηρεσίες, τα ρουσφέτια....μόνο μια απρόσωπη ολιγαρχία λοιπόν να πληρώσει;
Ο Πέτρος Τατσόπουλος γνωστός για τις τελευταίες πιασάδικες δηλώσεις του παραδέχεται ότι ένα μεγάλο κομμάτι ψηφοφόρων από το ΠΑΣΟΚ που πλησίασε και εντάχτηκε στον ΣΥΡΙΖΑ είναι λαμόγια που ψάχνουν νέο φορέα στέγασης.
Ο ίδιος ο Τσίπρας τη μια δηλώνει ότι τη δόση θα μας την δώσουν είτε το θέλουμε είτε όχι και την άλλη εγκαλεί την κυβέρνηση γιατί δεν την πήραμε;
Οι ίδιοι δηλώνουν από τη μια ότι δεν έγινε καμιά διαπραγμάτευση και από την άλλη χαιρόταν χαιρέκακα ότι δεν εξασφαλίσαμε ούτε την επιμήκυνση ούτε τη δόση.
Ο Τσίπρας δηλώνει ότι με ένα άρθρο θα επαναφέρει μισθούς και συντάξεις στο προγενέστερο επίπεδο (κανείς δεν τον πιστεύει!!!) και πως θα ζητήσει από τους εταίρους μας στην ΕΕ να αφήσουν τα μολύβια κάτω και να λύσουν το πρόβλημα του χρέους (επίσης κανείς δεν πιστεύει ότι αντίστοιχη συμπεριφορά θα έχει αντίκρυσμα!!)...
Κούφια, μεγάλα λόγια με πολλά θα, θα, θα....
Οι μεγαλύτεροι τα έχουμε ξαναζήσει αυτά και δεν την πατάμε εύκολα, οι νεότεροι λόγω και επαναστατικής διάθεσης αν δεν θέλγονται από τις υπερεθνικιστικές και υπερπατριωτικές κορώνες της Χρυσής Αυγής και των Αν.Ελλήνων στοιχίζονται πίσω από τον ΣΥΡΙΖΑ γιατί τα λέει χύμα και τσεκουράτα υποψιαζόμενοι όμως ότι τελικά η Αλέκα Παπαρήγα έχει δίκιο ή αποδέχεσαι τη συμμετοχή στην ΕΕ και διαπραγματεύσαι τη σχέση της χώρας σου με τις άλλες όπως προσπαθεί η σημερινή κυβέρνηση με ελάχιστα αποτελέσματα βέβαια ή φεύγεις και αναλαμβάνεις το ρίσκο της εξόδου, το να πουλάς τρέλα όπως ο ΣΥΡΙΖΑ " να μας δώσουν τη δόση που μας οφείλουν αλλά εμείς δεν θα τηρήσουμε τις συμφωνίες.." είναι πολιτικός τυχοδιωκτισμός που τελικά θα ξεσπάσει πανω στου κασίδι το κεφάλι, δηλαδή του ίδιου του λαού...
Η απογοήτευση του κόσμου μεγαλώνει συνεχώς τόσο γιατί οι δυνάμεις που συντάσσονται με τα μνημόνια δεν προτείνουν τίποτε όσο και γιατί οι λεγόμενες αντιμνημονιακές δυνάμεις υπερασπίζονται το παρελθόν αντί να επιχειρήσουν ένα άλμα προς το μέλλον.
Οι δανειστές είναι λογικό να επιθυμούν όσο γίνεται περισσότερες εγγυήσεις και η χώρα μας είναι λογικό να επιζητεί όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ελάφρυνση. Το στοίχημα όμως για τη χώρα παραμένει πως θα γίνει μια χώρα με σταθερό παραγωγικό ιστό , με πρωτογενή παραγωγή, με επιχειρήσεις που θα είναι εξωστρεφείς, με σταθερό φορολογικό πλαίσιο, με αξιόπιστες πολιτικές δυνάμεις, με μείωση της διαφθοράς, της φοροδιαφυγής, της φοροαποφυγής, της εισφοροδιαφυγής, με αποτελεσματική και αξιοκρατική δημόσια διοίκηση, με αποτελεσματική κοινωνική πολιτική που δεν θα βασίζεται όμως σε δάνεια και θα ευνοεί αποκλειστικά αυτούς που πραγματικά έχουν ανάγκη.....
Όλα αυτά σε περίοδο λιτότητας φαντάζουν εξωπραγματικά, από τη στιγμή όμως που δεν έγιναν όταν η χώρα μας μπορούσε, πρέπει να γίνουν τώρα μετατρέποντας τη λιτότητα σε δίκαιη λιτότητα, μετατρέποντας τον ενδοτισμό σε ρεαλιστικό συμβιβασμό και μετατρέποντας την ατέρμονη υποσχεσιολογία σε αναγκαίες μεταρρυθμίσεις που θα δίνουν διέξοδο.
Χρήστος Χατζηγεωργίου μελος Ν.Ε. ΔΗΜΑΡ Δράμας
Από πού να αρχίσει και που να τελειώσει κανείς;
Από την αμφισβήτηση της δεδηλωμένης στη βουλή;
Από την υπεράσπιση των προνομίων των υπαλλήλων της βουλής;
Από την δήλωση του Λαφαζάνη ότι "δεν είμαστε έτοιμοι να κυβερνήσουμε";
Από την ομιλία βουλευτή ότι να παρακαλάνε οι βουλευτές της συγκυβέρνησης να μην έχουν το τέλος του πρεσβευτή των ΗΠΑ στη Λιβύη;
Από την την υπεράσπιση πολιτών που προπηλάκισαν τον Γερμανό πρόξενο;
Από την στήριξη του ¨κινήματος" στα πανεπιστήμια ενάντια στην εκλογή νέων πρυτανικών αρχών;
Από την στήριξη σε κινήματα τύπου "δεν πληρώνω";
Από την ομιλία βουλευτή που αποκάλεσε τον Σόιμπλε κουτσό;
Από την τακτική του λέμε ναι σε όσους διαμαρτύρονται άσχετα από τα προνόμια που επιζητούν να κατέχουν αλλά λέμε όχι σε όλα όσα αποτελούν μεταρρυθμίσεις αναγκαίες για τη χώρα γιατί αυτή είναι η τακτική που εφάρμοζε πάντα η αντιπολίτευση σε αυτή τη χώρα;
Από την άρνηση στο κλείσιμο ή τις συγχωνεύσεις σχολείων, νοσοκομείων, κλινικών, δημόσιων οργανισμών;
Από την άρνηση οποιασδήποτε κινητικότητας υπαλλήλων ή οποιασδήποτε ιδιωτικοποίησης ή αξιοποίησης του δημόσιου πλούτου η οποία αμέσως βαφτίζεται ξεπούλημα, εκποίηση..κλπ;
Από την στοχοποίηση της επιχειρηματικότητας και το διαρκές σύνθημα την κρίση να πληρώσει η ολιγαρχία σαν να μην είδανε ποτέ το πάρτι στις δημόσιες προμήθειες και τα δημόσια έργα, τις μαϊμού συντάξεις , τα υπέρογκα εφάπαξ, τις σκανδαλώδεις πρόωρες συνταξιοδοτήσεις, τις υπερστελεχομένες δημόσιες υπηρεσίες, τα ρουσφέτια....μόνο μια απρόσωπη ολιγαρχία λοιπόν να πληρώσει;
Ο Πέτρος Τατσόπουλος γνωστός για τις τελευταίες πιασάδικες δηλώσεις του παραδέχεται ότι ένα μεγάλο κομμάτι ψηφοφόρων από το ΠΑΣΟΚ που πλησίασε και εντάχτηκε στον ΣΥΡΙΖΑ είναι λαμόγια που ψάχνουν νέο φορέα στέγασης.
Ο ίδιος ο Τσίπρας τη μια δηλώνει ότι τη δόση θα μας την δώσουν είτε το θέλουμε είτε όχι και την άλλη εγκαλεί την κυβέρνηση γιατί δεν την πήραμε;
Οι ίδιοι δηλώνουν από τη μια ότι δεν έγινε καμιά διαπραγμάτευση και από την άλλη χαιρόταν χαιρέκακα ότι δεν εξασφαλίσαμε ούτε την επιμήκυνση ούτε τη δόση.
Ο Τσίπρας δηλώνει ότι με ένα άρθρο θα επαναφέρει μισθούς και συντάξεις στο προγενέστερο επίπεδο (κανείς δεν τον πιστεύει!!!) και πως θα ζητήσει από τους εταίρους μας στην ΕΕ να αφήσουν τα μολύβια κάτω και να λύσουν το πρόβλημα του χρέους (επίσης κανείς δεν πιστεύει ότι αντίστοιχη συμπεριφορά θα έχει αντίκρυσμα!!)...
Κούφια, μεγάλα λόγια με πολλά θα, θα, θα....
Οι μεγαλύτεροι τα έχουμε ξαναζήσει αυτά και δεν την πατάμε εύκολα, οι νεότεροι λόγω και επαναστατικής διάθεσης αν δεν θέλγονται από τις υπερεθνικιστικές και υπερπατριωτικές κορώνες της Χρυσής Αυγής και των Αν.Ελλήνων στοιχίζονται πίσω από τον ΣΥΡΙΖΑ γιατί τα λέει χύμα και τσεκουράτα υποψιαζόμενοι όμως ότι τελικά η Αλέκα Παπαρήγα έχει δίκιο ή αποδέχεσαι τη συμμετοχή στην ΕΕ και διαπραγματεύσαι τη σχέση της χώρας σου με τις άλλες όπως προσπαθεί η σημερινή κυβέρνηση με ελάχιστα αποτελέσματα βέβαια ή φεύγεις και αναλαμβάνεις το ρίσκο της εξόδου, το να πουλάς τρέλα όπως ο ΣΥΡΙΖΑ " να μας δώσουν τη δόση που μας οφείλουν αλλά εμείς δεν θα τηρήσουμε τις συμφωνίες.." είναι πολιτικός τυχοδιωκτισμός που τελικά θα ξεσπάσει πανω στου κασίδι το κεφάλι, δηλαδή του ίδιου του λαού...
Η απογοήτευση του κόσμου μεγαλώνει συνεχώς τόσο γιατί οι δυνάμεις που συντάσσονται με τα μνημόνια δεν προτείνουν τίποτε όσο και γιατί οι λεγόμενες αντιμνημονιακές δυνάμεις υπερασπίζονται το παρελθόν αντί να επιχειρήσουν ένα άλμα προς το μέλλον.
Οι δανειστές είναι λογικό να επιθυμούν όσο γίνεται περισσότερες εγγυήσεις και η χώρα μας είναι λογικό να επιζητεί όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ελάφρυνση. Το στοίχημα όμως για τη χώρα παραμένει πως θα γίνει μια χώρα με σταθερό παραγωγικό ιστό , με πρωτογενή παραγωγή, με επιχειρήσεις που θα είναι εξωστρεφείς, με σταθερό φορολογικό πλαίσιο, με αξιόπιστες πολιτικές δυνάμεις, με μείωση της διαφθοράς, της φοροδιαφυγής, της φοροαποφυγής, της εισφοροδιαφυγής, με αποτελεσματική και αξιοκρατική δημόσια διοίκηση, με αποτελεσματική κοινωνική πολιτική που δεν θα βασίζεται όμως σε δάνεια και θα ευνοεί αποκλειστικά αυτούς που πραγματικά έχουν ανάγκη.....
Όλα αυτά σε περίοδο λιτότητας φαντάζουν εξωπραγματικά, από τη στιγμή όμως που δεν έγιναν όταν η χώρα μας μπορούσε, πρέπει να γίνουν τώρα μετατρέποντας τη λιτότητα σε δίκαιη λιτότητα, μετατρέποντας τον ενδοτισμό σε ρεαλιστικό συμβιβασμό και μετατρέποντας την ατέρμονη υποσχεσιολογία σε αναγκαίες μεταρρυθμίσεις που θα δίνουν διέξοδο.
Χρήστος Χατζηγεωργίου μελος Ν.Ε. ΔΗΜΑΡ Δράμας