Πίσω από τον Τατσόπουλο!
Γιάννης Μεϊμάρογλου, 28/11/2012
 |  |  |  |  |  |  |  |  |  |  |
Μπορεί η παράφραση του γνωστού διαφημιστικού τραγουδιστικού σποτ «Είμαι κεφάτη, γυρίζω απ’ τον Τατσόπουλο...» να σκόρπισε ευθυμία στα ΜΜΕ και στο διαδίκτυο, η αλήθεια όμως είναι ότι ο βουλευτής - συγγραφέας γλύτωσε από αρκετά δεινά το κόμμα του την τελευταία εβδομάδα κι ας τον αποδοκίμασαν, σκληρότερα απ’ όλους ίσως, μερικές από τις... μέχρι προχτές λειτουργούσες συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ!
Ο θόρυβος που ξεσηκώθηκε, σε μια κοινωνία που δεν θέλει και... πολύ για κάτι τέτοια, σκέπασε γρήγορα τα λιντσαρίσματα του Παναγούλη, τις «κυβερνητικές» δηλώσεις Λαφαζάνη και κυρίως τις διαδικασίες ενιαιοποίησης που δεν φαίνεται να συγκίνησαν ιδιαίτερα το... ριζοσπαστικοποιημένο εκλογικό σώμα που ψήφισε ΣΥΡΙΖΑ στις τελευταίες εκλογές. Η προσέλευση στις κάλπες –παρ’ όλες τις... χεζμπολαχικού τύπου προσπάθειες προσέλκυσης- και η εγγραφή του 2% μόλις, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις στελεχών, των ψηφοφόρων του, επιβεβαιώνουν απλώς αυτό που ξέραμε, ότι δηλαδή οι πολίτες που επέλεξαν ΣΥΡΙΖΑ δεν το έκαναν γιατί συμφώνησαν με την πολιτική του πρόταση, αλλά -όπως και όσοι ψήφισαν άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης- γιατί θεώρησαν ότι μ’ αυτόν τον τρόπο αποδοκιμάζουν και καταδικάζουν το διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα που μας οδήγησε ως εδώ!
Οι πολίτες όμως, όπως φάνηκε και σ’ αυτήν την περίπτωση, αρχίζουν τώρα να συνειδητοποιούν ότι το πολιτικό σύστημα δεν θα αλλάξει ούτε από αδίστακτους λαϊκιστές, ούτε από νοσταλγούς της χούντας, τη στιγμή μάλιστα που αμφότεροι έχουν ήδη αγκαλιάσει ένα μεγάλο κομμάτι του παλιού κατεστημένου, που όχι μόνο αποποιείται τις βαριές του ευθύνες, αλλά θέλει και να... εκδικηθεί! Το πολιτικό σύστημα μπορεί να αλλάξει μόνο με την αποφασιστική δραστηριοποίηση των προοδευτικών ανθρώπων, που με το ήθος, τις γνώσεις, την πείρα και τα οράματά τους θα θελήσουν να συμβάλλουν στην ανάπτυξη της χώρας μέσα από δημοκρατικά οργανωμένες και αποτελεσματικές πολιτικές δυνάμεις, ικανές να εμπνεύσουν!
Το πιο σημαντικό, όμως, που κουκούλωσε ως ένα βαθμό η... τατσοπουλική ατμόσφαιρα, είναι η στάση των κομμάτων της αντιπολίτευσης -πρωτοστατούντος και του ΣΥΡΙΖΑ- στο θέμα των διαπραγματεύσεων για την εκταμίευση της δόσης από τους δανειστές μας.
Είναι, ασφαλώς, δικαίωμα κάθε κόμματος να προβάλει και να υπερασπίζεται την πολιτική του πρόταση. Αντίθετα, είναι απαράδεκτο να στηρίζει τις όποιες πολιτικές του φιλοδοξίες αποκλειστικά και μόνον στην αποτυχία της πολιτικής της άλλης πλευράς!
Πολύ περισσότερο, όταν η αποτυχία αυτή θα έχει άμεσες συνέπειες στην επιβίωση των πολιτών, αλλά και της ίδιας της χώρας. Γιατί αυτό κάνει στην ουσία, όποιος πανηγυρίζει όσο καθυστερεί ν’ ανάψει το πράσινο φως για τη δόση, που θα δώσει στη χώρα μια οικονομική -και όχι μόνο- ανάσα. Όποιος αγωνίζεται να ματαιώσει κάθε προσπάθεια για μεταρρύθμιση, ανασυγκρότηση, αξιολόγηση και ό,τι άλλο μπορεί να αλλάξει τη νοοτροπία και τις πρακτικές που μας έφεραν στο χείλος του γκρεμού. Όποιος ποντάρει στη φτωχοποίηση και στην καταστροφή του τόπου!
Η σημερινή κυβέρνηση κάνει μια μεγάλη προσπάθεια να κρατήσει τη χώρα στην ευρωζώνη και μέσα απ’ αυτήν να βγούμε από την κρίση σε αναπτυξιακή τροχιά. Δεν το κάνει όμως στη βάση ενός συνολικού σχεδίου, ενός προγράμματος υλοποίησης μεταρρυθμίσεων και στόχων που να ανταποκρίνεται στις ανάγκες και τις δυνατότητές μας. Και όσο η επεξεργασία του «δικού μας» σχεδίου καθυστερεί, τόσο τα πράγματα θα δυσκολεύουν! Ας μην μας ξεφεύγει ούτε στιγμή απ’ το μυαλό ότι περιθώρια αποτυχίας δεν υπάρχουν, για κανέναν. Και ότι μια ενδεχόμενη αποτυχημένη διακυβέρνηση, θα την ακολουθήσει -κατά πάσα πιθανότητα- μια επικίνδυνη...
Ο θόρυβος που ξεσηκώθηκε, σε μια κοινωνία που δεν θέλει και... πολύ για κάτι τέτοια, σκέπασε γρήγορα τα λιντσαρίσματα του Παναγούλη, τις «κυβερνητικές» δηλώσεις Λαφαζάνη και κυρίως τις διαδικασίες ενιαιοποίησης που δεν φαίνεται να συγκίνησαν ιδιαίτερα το... ριζοσπαστικοποιημένο εκλογικό σώμα που ψήφισε ΣΥΡΙΖΑ στις τελευταίες εκλογές. Η προσέλευση στις κάλπες –παρ’ όλες τις... χεζμπολαχικού τύπου προσπάθειες προσέλκυσης- και η εγγραφή του 2% μόλις, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις στελεχών, των ψηφοφόρων του, επιβεβαιώνουν απλώς αυτό που ξέραμε, ότι δηλαδή οι πολίτες που επέλεξαν ΣΥΡΙΖΑ δεν το έκαναν γιατί συμφώνησαν με την πολιτική του πρόταση, αλλά -όπως και όσοι ψήφισαν άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης- γιατί θεώρησαν ότι μ’ αυτόν τον τρόπο αποδοκιμάζουν και καταδικάζουν το διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα που μας οδήγησε ως εδώ!
Οι πολίτες όμως, όπως φάνηκε και σ’ αυτήν την περίπτωση, αρχίζουν τώρα να συνειδητοποιούν ότι το πολιτικό σύστημα δεν θα αλλάξει ούτε από αδίστακτους λαϊκιστές, ούτε από νοσταλγούς της χούντας, τη στιγμή μάλιστα που αμφότεροι έχουν ήδη αγκαλιάσει ένα μεγάλο κομμάτι του παλιού κατεστημένου, που όχι μόνο αποποιείται τις βαριές του ευθύνες, αλλά θέλει και να... εκδικηθεί! Το πολιτικό σύστημα μπορεί να αλλάξει μόνο με την αποφασιστική δραστηριοποίηση των προοδευτικών ανθρώπων, που με το ήθος, τις γνώσεις, την πείρα και τα οράματά τους θα θελήσουν να συμβάλλουν στην ανάπτυξη της χώρας μέσα από δημοκρατικά οργανωμένες και αποτελεσματικές πολιτικές δυνάμεις, ικανές να εμπνεύσουν!
Το πιο σημαντικό, όμως, που κουκούλωσε ως ένα βαθμό η... τατσοπουλική ατμόσφαιρα, είναι η στάση των κομμάτων της αντιπολίτευσης -πρωτοστατούντος και του ΣΥΡΙΖΑ- στο θέμα των διαπραγματεύσεων για την εκταμίευση της δόσης από τους δανειστές μας.
Είναι, ασφαλώς, δικαίωμα κάθε κόμματος να προβάλει και να υπερασπίζεται την πολιτική του πρόταση. Αντίθετα, είναι απαράδεκτο να στηρίζει τις όποιες πολιτικές του φιλοδοξίες αποκλειστικά και μόνον στην αποτυχία της πολιτικής της άλλης πλευράς!
Πολύ περισσότερο, όταν η αποτυχία αυτή θα έχει άμεσες συνέπειες στην επιβίωση των πολιτών, αλλά και της ίδιας της χώρας. Γιατί αυτό κάνει στην ουσία, όποιος πανηγυρίζει όσο καθυστερεί ν’ ανάψει το πράσινο φως για τη δόση, που θα δώσει στη χώρα μια οικονομική -και όχι μόνο- ανάσα. Όποιος αγωνίζεται να ματαιώσει κάθε προσπάθεια για μεταρρύθμιση, ανασυγκρότηση, αξιολόγηση και ό,τι άλλο μπορεί να αλλάξει τη νοοτροπία και τις πρακτικές που μας έφεραν στο χείλος του γκρεμού. Όποιος ποντάρει στη φτωχοποίηση και στην καταστροφή του τόπου!
Η σημερινή κυβέρνηση κάνει μια μεγάλη προσπάθεια να κρατήσει τη χώρα στην ευρωζώνη και μέσα απ’ αυτήν να βγούμε από την κρίση σε αναπτυξιακή τροχιά. Δεν το κάνει όμως στη βάση ενός συνολικού σχεδίου, ενός προγράμματος υλοποίησης μεταρρυθμίσεων και στόχων που να ανταποκρίνεται στις ανάγκες και τις δυνατότητές μας. Και όσο η επεξεργασία του «δικού μας» σχεδίου καθυστερεί, τόσο τα πράγματα θα δυσκολεύουν! Ας μην μας ξεφεύγει ούτε στιγμή απ’ το μυαλό ότι περιθώρια αποτυχίας δεν υπάρχουν, για κανέναν. Και ότι μια ενδεχόμενη αποτυχημένη διακυβέρνηση, θα την ακολουθήσει -κατά πάσα πιθανότητα- μια επικίνδυνη...
