Τρίτη 14 Φεβρουαρίου 2012

η δυναμική της Αριστεράς δεν βρίσκεται στις δημοσκοπήσεις αλλά στις ιδέες, τις αξίες και την προοδευτική ματιά των πραγμάτων


Ομιλία Θεμιστοκλή Μητσάνη στην Α’ Συνδιάσκεψη Δημοκρατικής Αριστεράς Θεσσαλονίκης

Aγαπητοί φίλες/οι, Συντρόφισσες/οι,
Η Α’ Συνδιάσκεψης Δημοκρατικής Αριστεράς Θεσσαλονίκης λαμβάνει χώρα σε ένα ασφυκτικό ευρωπαϊκό πολιτικό πλαίσιο, με την χώρα βυθισμένη στα χρέη και την κοινωνία διαμελισμένη. Η νέα γενιά,  βρίσκετε αμήχανη μπροστά σε μια οικονομική & κοινωνική κατάσταση, εξαιρετικά ανώμαλη και συνεχώς μεταβαλλόμενη, που συμπαρασύρει τους πάντες και τα πάντα, αναζητώντας τρόπους επιβίωσης γιατί τα σχέδια για το παρόν και το μέλλον έχουν γίνει άπιαστο όνειρο.
Σε αυτή την λαίλαπα μέτρων, πρωτοφανή για την ελληνική κοινωνία, η νεολαία αδύνατη να λάβει δράση. Χειραγωγήθηκε για μια δεκαετία σε μια υπερκαταναλωτική κοινωνία, που αδιαφορούσε για τα κοινωνικά προβλήματα και ενδιαφερόταν μόνο για το προσωπικό συμφέρον. Ας μην βιαστούμε όμως να επιρρίψουμε  ευθύνες στην νεολαία για την ιδιοτέλεια αυτή. Οι εκπρόσωποι του μεταπολιτευτικού πολιτικού συστήματος,  για να εκπληρώσουν τους στόχους τους, για να αναδειχθούν στην κοινωνία χρησιμοποίησαν μεθόδους που απέβλεπαν το ατομικό τους συμφέρον, απέκτησαν τίτλους και βρέθηκαν σε καίριες θέσεις που αποφάσιζαν και αποφασίζουν για το μέλλον της Ελληνικής κοινωνίας. Οι ίδιοι εκπρόσωποι, με τον πλέον χυδαίο τρόπο προσπαθούν να πείσουν την κοινωνία τι έπρεπε να γίνει, τι πρέπει να γίνει για να ορθοποδήσουμε ξανά. Δεν πείθουν πλέον. Θέλουν να αποκαλούνται μεταρρυθμιστές και για μια ακόμα φορά φέρουν νόμους τους οποίους υπογράφουν χωρίς να τους μελετάνε. Η ειρωνεία είναι ότι βάζουν κόκκινες γραμμές στις ασφυκτικές πιέσεις των δανειστών. Τώρα το θυμήθηκαν ;;;; Τόσα χρόνια που αρωγός τους σε αυτή την κατάσταση που βρισκόμαστε στάθηκαν οι “ευγενής” ομάδες των συνδικάτων, των σωματείων, των  φορέων, οργανισμών, τα κομματικά τους στελέχη, τί έκαναν;;;. Αυτές οι ομάδες επικαλούμενοι το κοινωνικό συμφέρον απολάμβαναν οφέλη και προνόμια  που τους παρείχε το μεταπολιτευτικό σύστημα δημιουργώντας όλο και περισσότερο κοινωνικές, εκπαιδευτικές και εργασιακές ανισότητες.
Με την υπογραφή του συμβολαίου φτώχειας, ένα συμβόλαιο ληξιαρχικής πράξης θανάτου των ιδανικών και των οραμάτων η νεολαία πρέπει να επανακαθορίσει την στάση της  απέναντι στην κοινωνία, τους πολίτες και τους πολιτικούς.

Η νέα γενιά δεν αδιαφορεί. Απλά δεν θέλει να συμμετέχετε στα ιδανικά και τα οράματα της κοινωνίας ως “συνοδός”. Θέλει ενεργό συμμετοχή μακριά από μικροκομματικές σκοπιμότητες και ιδιοτέλεια [χαρακτηριστικό παράδειγμα του μεταπολιτευτικού κομματικού συστήματος]. Η Δημοκρατική Αριστερά οφείλει να είναι αρωγός στις απαιτήσεις της νεολαίας και να αμφισβητήσεις το κομματικό σύστημα των συντεχνιών που ευθύνεται για τον κοινωνικό διαχωρισμό και κυρίως για τον εκπαιδευτικό διαχωρισμό. H φοβική Αριστερά και πόσο μάλλον η Δημοκρατική Αριστερά δεν έχει πάρει ακόμα ξεκάθαρη θέση όσον αφορά την  αναγνώριση της φυσιογνωμία κλάδων τις Τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και των επαγγελματικών τους δικαιωμάτων. Η Δημοκρατική Αριστερά οφείλει να βάλει μπροστά Θέσει και Προτάσεις που αφορούν την μηχανογράφηση, τον εκσυχρονισμό το παραγωγικό μοντέλο, τόσο του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα με εκμετάλλευση των δυνατοτήτων που δίνει η τεχνολογία και να πάψει να είναι μια φοβική Αριστερά, που θέσεις & προτάσεις για την τεχνολογία λείπουν παντελώς από ένα πρόγραμμα θέσεων και πόσο μάλλον πρόγραμμα θέσεων της Νεολαίας. Εξάλλου η τεχνολογία [και κυρίως τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης] ήταν αυτά που βοήθησαν στην ανάδειξη των κινημάτων του Αραβικού κόσμου για δημοκρατία, ελευθερία και αξιοπρέπεια σε όλη την υφήλιο.

Η νεολαία  ζητά την ριζική αλλαγή του παραδοσιακού γραφειοκρατικού – κομματικού μοντέλου  με εναλλακτικές ριζοσπαστικές  δημοκρατικές προτάσεις οι οποίες θα καταρρίπτονται και θα αναζωπυρώνονται ξανά με νέες πιο δημοκρατικές, πιο ριζοσπαστικές για ευημερία και αξιοπρέπεια.

Δεν μπορεί να δεχτεί την παρούσα κατάσταση. Άνεργοι, άστεγοι αναζήτηση για τροφή. Αδυνατεί να πιστέψει ότι το εργατικό δυναμικό της δεκαετία του ’70 του ’80 του ’90 που συνέβαλε αποφασιστικά στην ανοικοδόμηση της χώρας, αυτό το εργατικό δυναμικό που το μεταπολιτευτικό πολιτικό σύστημα “έλιωσε”, βρίσκεται στην δύσκολη μα αναγκαία και σημαντική θέση να φροντίζει να συντηρεί να στεγάζει τα παιδιά και τα εγγόνια που είναι άνεργα.

Η απήχηση της ανανεωτικής αριστεράς στην ελληνική κοινωνία είναι μεγάλη. Η Δημοκρατική αριστερά έχει απευθύνει πρόταση συνεργασία και διαλόγου με στόχο την ανασυγκρότηση του “δημοκρατικού σοσιαλισμού”. Απευθύνεται σε πολίτες που αναζητούν και θέλουν να συμβάλουν στην αναδόμηση της κοινωνίας, του πολιτισμού, της οικονομίας της ποιότητας εκπαίδευσης. Θα πρέπει όμως να καθορίσει την θέση της απέναντι στην κοινωνία και την νέα γενιά και να μην γίνει η δεξαμενή του αφεσμού του παρωχημένου πελατειακού πολιτικού συστήματος. Δεν αρκεί να κρίνεις μόνο με βάση το πως διαχειρίστηκαν το δημόσιο χρήμα αλλά και με βάση τον ρόλο του εκάστοτε παράγοντα στην ανοικοδόμηση αυτού του πελατειακού – κομματικούς κατεστημένου.

Στις προσεχείς βουλευτικές εκλογές όποτε αυτές και αν γίνουν η Δημοκρατική Αριστερά θα κληθεί δια μέσω των επιτροπών τις να αξιολογήσει τις διαθεσιμότητας. Θα πρέπει να τεθούν εκείνα τα κριτήρια με τα οποία θα γίνει η εκλογή των υποψηφίων με βάση την διάθεση του καθενός να συμβάλει για την κοινωνία και όχι με βάση την συμμετοχή του σε Σωματεία, Οργανισμούς, Δ.Σ. που συνήθως η εκλογή αυτών σε τέτοιες θέσεις ήταν τα κομματικά κριτήρια.

Φίλες/οι της ΔΗΜ.ΑΡ.,
σας καλώ να ξεπεράσουμε τις όποιες διαφορές με τα άλλα κόμματα της Αριστεράς και να διαμορφώσουμε τις συνθήκες συνεργασίας σε νέα βάση δεδομένων. Είναι ευνοϊκή η συγκυρία των δυνάμεων της Αριστεράς να συγκροτήσουν κυβερνητική δύναμη ολοκληρωτικής σύγκρουσης με το κατεστημένο. Να μην  υποκύψουμε σε εγωισμούς και δημοκοπικές φανφάρες…..η δυναμική της Αριστεράς δεν βρίσκεται στις δημοσκοπήσεις αλλά στις ιδέες, τις αξίες και την προοδευτική ματιά των πραγμάτων και μία τέτοια ματιά απαιτεί την ανατροπή των πραγμάτων από τις δυνάμεις της Αριστεράς και όχι από τα κόμματα του πολιτικού κατεστημένου. 

Τέλος, με αίσθημα κοινωνικής ευθύνης, σε πλαίσια ρεαλισμού και αντικειμενικών συνθηκών πιστεύω στην δυναμική του κινήματος μας, στην δυναμική του Αριστερού προοδευτικού κινήματος  και στην αναγκαιότητα να πρωταγωνιστήσουμε στην κοινωνία και την Ευρώπη.

* O Θέμιστοκλής Μητσάνης είναι μέλος του Πανελλήνιου Συντονιστικού Οργάνου Νέων της Δημ. Αριστεράς