Η λύση δεν είναι οι συνεχείς οριζόντιες περικοπές, η διάλυση του κοινωνικού κράτους και αφαίρεση των δικαιωμάτων των εργαζομένων. Αυτή η συνταγή είναι αφαίμαξη των εργαζομένων και συνταξιούχων, εγκατάλειψη των ανέργων και δοκιμαζόμενων από τη φτώχεια κοινωνικών στρωμάτων στην απόγνωση και τον εξευτελισμό.
Ήρθε η ώρα να μιλήσει η κοινωνία και να αναζητήσει εναλλακτικές διεξόδους. Δεν επιθυμούμε πισωγυρίσματα, απομόνωση και χρεωκοπία. Απαιτούμε όμως κοινοτική αλληλεγγύη, χρόνο για τις απαραίτητες προσαρμογές (μείωση του ελλείμματος), και σταθερότητα και βοήθεια ώστε να υπάρξει αναπτυξιακή τροχιά της χώρας και αποπληρωμή του χρέους.
