Παρασκευή 30 Μαρτίου 2012

Πώς θα σκεφτεί ο ψηφοφόρος την ύστατη στιγμή; του Χρήστου Χατζηγεωργίου

Στον σύγχρονο κόσμο όπου τα πάντα κινούνται τόσο γρήγορα (κεφάλαιο, πληροφορίες, ιδέες, κινήματα) και το διεθνές χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο καθορίζει τις εξελίξεις, τα κράτη και οι πολιτικές τους ηγεσίες αδυνατούν να παρέμβουν καθοριστικά. Οι πολιτικές επιβάλλονται από τον καπιταλισμό του εικονικού χρήματος (καπιταλισμός του καζίνο) και ο διεθνής αδυσώπητος ανταγωνισμός γονατίζει οικονομίες και κοινωνίες καταστρατηγώντας κοινωνικές συμβάσεις, κεκτημένα και δικαιώματα που οι λαοί κέρδισαν με αγώνες και αίμα.
Καμία χώρα από μόνη της δεν μπορεί να αντιπαρατεθεί στο τσουνάμι του άκρατου φιλελευθερισμού της αγοράς ούτε καν οι ΗΠΑ. Οι χώρες της Ε.Ε. έχουν δύο επιλογές: ή συνεχίζουν και ολοκληρώνουν την πολιτική και δημοσιονομική τους ένωση ή διαλύουν το μαγαζί σπαρασσόμενες από τις εσωτερικές τους αντιθέσεις. 
Είναι ηλίου φαεινότερο ότι μια διευρυμένη και πλήρως ενοποιημένη Ε.Ε. μπορεί να χειριστεί καλύτερα και αποτελεσματικότερα τις διεθνείς εξελίξεις και να διαφυλάξει αυτό που λέμε Ευρωπαϊκό Πρότυπο (ελευθερίες,δικαιώματα, κράτος δικαίου, πολιτιστική ταυτότητα). Αντίθετα μια διασπασμένη Ευρώπη θα καταλήξει μια γερασμένη ήπειρος εξαθλιωμένων νεόπτωχων (όπου εθνικισμοί και ρατσισμός θα οδηγήσουν σε ατέλειωτες συγκρούσεις) καθώς οι ρυθμοί ανάπτυξης άλλων χωρών θα υπερκεράσουν οποιοδήποτε πλεονέκτημα έχει η Ευρώπη.
Μέσα σε αυτό το ρευστό τοπίο η Ελλάδα ως αδύναμος κρίκος της κρίσης έχει να διαλέξει αν θα συνταχθεί με τις Ενωμένες Πολιτείες της Ευρώπης ή θα απομονωθεί και θα ακολουθήσει το μοναχικό δρόμο με όποιους κινδύνους αυτός εμπεριέχει (εθνικούς, οικονομικούς, κοινωνικούς..).
Παρά το αρνητικό timing όπου οι συντηρητικές δυνάμεις κυβερνούν σχεδόν σε όλες τις Ευρωπαϊκές χώρες η Ευρώπη παραμένει η πιο δημοκρατική, η πιο οικονομικά εύρωστη και η πιο κοινωνικά ευαίσθητη περιοχή του πλανήτη και είναι μεγάλο πλεονέκτημα το ότι ανήκουμε στον σκληρό πυρήνα της Ε.Ε. Ο κόσμος μας δεν είναι στατικός. Νέοι πολιτικοί συσχετισμοί θα προκύψουν, άλλες προτεραιότητες θα υπερισχύσουν και το πρόβλημα των υπερχρεωμένων κρατών της Ευρώπης δυνητικά θα επιλυθεί με άλλες πολιτικές. 
Η Ελλάδα μπορεί να είναι πληγωμένη και να βρίσκεται σε καθεστώς μειωμένης κυριαρχίας αφού οικονομικά τουλάχιστον βρισκόμαστε υπό επιτροπεία παραμένει όμως στην καρδιά των εξελίξεων και μπορεί να διαπραγματεύεται συνεχώς τα επόμενα βήματα.
Όσοι θέτουν διλήμματα όπως μνημόνιο-αντιμνημόνιο, Ευρώ ή δραχμή, με την Ελλάδα ή με την Τρόικα,  ρίχνουν στάχτη στα μάτια του λαού και προβάλλουν τις μικροκομματικές τους σκοπιμότητες. Η αλήθεια είναι πως η πραγματικότητα είναι πάντα πολύ πιο σύνθετη και τα διλήμματα επίπλαστα.
Για όλους τους πολίτες που δεν έχουν γίνει οπαδοί συνομωσιολογικών υποθέσεων, που δεν πιστεύουν ότι ο εχθρός είναι όλοι οι άλλοι, οι ξένοι, οι δυτικοί,οι Εβραίοι, οι μασόνοι, οι μετανάστες, οι κομουνιστές, οι φασίστες (δεκάδες εχθροί μπορούν να ανακαλυφθούν)  αλλά εχθρός μας είναι ο κακός μας εαυτός, ο τρόπος που οργανώθηκε και αναπτύχθηκε αυτή η χώρα, το πολιτικο και οικονομικό μας σύστημα και η κοινωνική μας οργάνωση....,η λύση του προβλήματος είναι μια επίπονη και δύσκολη διαδικασία που δεν επιλύεται με ψευτοδιλήμματα.
Δεν υπάρχει ούτε ένας Έλληνας που να συμφωνεί με τα μνημόνια. Ακόμη και αυτοί που τα ψήφισαν το έκαναν γιατί τα θεωρούσαν αναγκαίο κακό. Κανείς Έλληνας δεν αισθάνεται υπερήφανος με την κατάσταση της πατρίδας.Κανένας συνειδητά δεν ξεπουλά τη χώρα του εκτός κι αν προκύψουν αδιάσειστα στοιχεία. Δεν θα χωριστούμε για άλλη μια φορά σε προδότες και πατριώτες, δεν θα διχαστούμε ξανά ως έθνος με εμφυλιοπολεμικές διαθέσεις, δεν θα ξαναστήσουμε κρεμάλες με εξιλαστήρια θύματα. Η ανεξάρτητη δικαιοσύνη μπορεί να αντιμετωπίσει τέτοιες κατηγορίες. Η Ισλανδία μας δείχνει το παράδειγμα όπου παραπέμφθηκε ο πρώην πρωθυπουργός από ανεξάρτητη εξαταστική επιτροπή κι όχι από κομματικές επιτροπές που εκδικητικά κατατρέχουν τους προηγούμενους κυβερνώντες.
Ο ελληνικός λαός έχει ,προς το παρόν να επιλέξει περίπου τρεις λύσεις:
Α) Να επιλέξει πάνω από 12 αντιμνημονιακά κόμματα (ΚΚΕ,ΣΥΡΙΖΑ,ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ,ΧΡΥΧΗ ΑΥΓΗ,ΛΑΟΣ,ΑΡΜΑ ΠΟΛΙΤΩΝ........,  που με τα μέτρα που προτείνουν ουσιαστικά θέτουν τη χώρα εκτός Ε.Ε.
Β) Να επιλέξει 3 μνημονιακά (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΔΗ.ΣΥ)  που έχουν συμβιβαστεί με την νεοφιλελευθερη πολιτική του ΔΝΤ και της Τρόικας αν κι αυτά δεν  αποδέχονται εξ ολοκλήρου τα μνημόνια.
 Γ) Να επιλέξει  κόμματα τα οποία διαφοροποιούνται πλήρως από την τάση για διχρωμία άσπρου-μαύρου (ΔΗΜΑΡ, ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ), και δεν μπαίνουν στη λογική των διλημμάτων.
Είναι σαφές από τα όσα προηγήθηκαν παραπάνω πως προκρίνω την τρίτη λύση ως την πιο υπεύθυνη τόσο για τη χώρα όσο και για το λαό.
Αν και σαφώς υποστηρίζω  τη Δημοκρατική Αριστερά θα πρότεινα σε όλους τους πολίτες που δεν τους ενδιαφέρει απλά και μόνο η ψήφος διαμαρτυρίας να επιλέξουν τα δύο κόμματα που στόχο έχουν τη παραμονή μας στην Ε.Ε. και μια ανάπτυξη εναλλακτική, ενισχύοντας έτσι τις σοβαρές, υπεύθυνες και εναλλακτικές φιλοευρωπαϊκές προτάσεις που κατατίθενται αυτή τη στιγμή. Εξάλλου νομίζω ότι και τα δύο αυτά κόμματα θα μπορούσαν άνετα να συνεργαστούν και να θέσουν κοινούς προγραμματικούς στόχους σε μια ενδεχόμενη κυβέρνηση καθώς και τα δύο δηλώνουν ότι θέλουν να συμμετέχουν στην εξουσία αλλάζοντάς την. Μάλιστα  θα προτιμούσα την προεκλογική συνεργασία τους παρά την μετεκλογική αν και προς το παρόν δεν διαφαίνεται κάτι τέτοιο.

Χρήστος Χατζηγεωργίου μέλος της Ν.Ε. της ΔΗΜΑΡ Δράμας