Για τον σύντροφο Γιάννη
Ο
Γιάννης Μπανιάς, γραμματέας του ΚΚΕ Εσωτερικού ανάμεσα στην ιστορική
ηγεσία του κόμματος τον Μπάμπη Δρακόπουλο και τον Λεωνίδα Κύρκο
Ο σύντροφος Γιάννης Μπανιάς ήταν ένας από τους ηγέτες της Ελληνικής Αριστεράς που κατάφερε μέχρι τη τελευταία μέρα της ζωής του να παραμείνει απλός αγωνιστής της αριστεράς. Ο σύντροφος Γιάννης είναι από τους ανθρώπους που σημάδεψαν τη πορεία μου στην Ανανεωτική Αριστέρα, το ΚΚΕ Εσωτερικού και την ΕΚΟΝ Ρήγας Φεραίος. Η μοίρα έφερε να είμαστε σχεδόν πάντα από την ίδια πλευρά. Στο 4ο (και τελευταίο...) συνέδριο του ΚΚΕ Εσωτερικού ήμουν και εγώ ένας από τους "Μπανιάδες" που ήθελαν την αναβάθμιση και όχι τη διάλυση του ΚΚΕ Εσ., στη συνέχεια περπατήσαμε μαζί τον δύσκολο δρόμο του ΚΚΕ Εσωτερικού - Ανανεωτική Αριστερά και στη συνέχεια όταν μετασχηματίστηκε σε Ανανεωτική κομμουνιστική Οικολογική Αριστερά (ΑΚΟΑ) πάλι μαζί είμασταν στο αγώνα για την ανασύνθεση της αριστεράς. Οι δρόμοι μας χώρισαν για λίγο καθώς εγώ εντάχθηκα στον ΣΥΝασπισμό, ενώ αυτός έμεινε σταθερά στο μετερίζι της ΑΚΟΑ αλλά το 2004 η δημιουργία του ΣΥΡΙΖΑ μου έδωσε τη χαρά να αγωνιστώ δίπλα στο Γιάννη. Και η χαρά μου ήταν μεγάλη όταν το 2007 εκλέχθηκε βουλευτής επικρατείας. Εδωσε με ηπειρώτικη λεβεντιά τη μάχη με τον καρκίνο. Η απώλεια είναι μεγάλη. Αριστεροί σαν τον Γιάννη Μπανιά σπανίζουν στο τόπο μας!
Ποιος ήταν
Ο σ.Γιάννης Μπανιάς γεννήθηκε στους Μελισσουργούς της Άρτας το 1939. Υπήρξε στέλεχος της ΕΔΑ και της Νεολαίας Λαμπράκη και είχε δραστηριοποιηθεί έντονα στον χώρο της πολιτικής όπου συμμετείχε σε κινήματα υπέρ της ανεξαρτησίας της Κύπρου, της εγκαθίδρυσης της δημοκρατίας από τα αυταρχικά καθεστώτα και άλλων εθνικών και πολιτικών αγώνων. Σπούδασε στην Σχολή Πολιτικών Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Στην συνέχεια, κατά την διάρκεια των σπουδών του στο Γκρατς της Αυστρίας, αναπτύσσει έντονη συνδικαλιστική και πολιτική δράση, ενώ το εκλέγεται στο Διοικητικό Συμβούλιο των Ελλήνων Φοιτητών του Γκρατς και γίνεται μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος της Γερμανίας.Κατά την επιστροφή του στην Ελλάδα, εντάσσεται στην οργάνωση της σπουδάζουσας παράταξης της Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη, στην οποία εκλέγεται γραμματέας και αργότερα στο μετέχει στο Κεντρικό Συμβούλιο του κινήματος. Κατά την διάρκεια της Δικτατορία των Συνταγματαρχών το 1967υπηρετεί στις Ένοπλες Δυνάμεις. Μετά την διάσπαση του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας το 1968 εντάσσεται πολιτικά στο ΚΚΕ Εσωτερικού. Το1969 μετά την απόλυσή του από τον στρατό, αναπτύσσει αντιδικτατορική δράση με την νεολαία του Ρήγα Φεραίου του ΚΚΕ εσωτερικού και του Πανελλήνιου Αντιδικτατορικού Μετώπου. Τον ίδιο χρόνο συλλαμβάνεται και φυλακίζεται στο στρατόπεδο πολιτικών εξόριστων στο Παρθένι της Λέρου.Στην μεταπολίτευση, συνεχίζει την πολιτική του δράση στο ΚΚΕ Εσωτερικού και μετέχει ως συνδικαλιστής στο συνδικαλιστικό κίνημα των Πολιτικών Μηχανικών και του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας (ΤΕΕ). Το 1982 εκλέγεται γραμματέας του κόμματος. Το 1987, μετά τη διάσπαση ΚΚΕ Εσωτερικού, συνεχίζει την πολιτική του δράση στο ΚΚΕ Εσωτερικού - Ανανεωτικής Αριστεράς όπου ήταν ο φυσικός ηγέτης του. Στην συνέχεια μέχρι σήμερα, αγωνίστηκε με την Ανανεωτική Κομμουνιστική Οικολογική Αριστερά (ΑΚOΑ) που από το 2004, αποτελεί συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ. Το 2007 εκλέγεται βουλευτής επικρατείας με τον ΣΥΡΙΖΑ και παραμένει μέλος του Κοινοβουλίου μέχρι τις Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 2009. Στις 28 Μαρτίου του 2012 "έφυγε" από τη ζωή.
Καλό ταξίδι σύντροφε...
